Psyche
alle pijlers
Is er nog iemand wakker? Ik ben zo vreselijk bang…
donderdag 5 januari 2023 om 05:04
Ik weet niet of dit onder kinderen moet of onder psyche. Ik ga geen andere nick aanmaken, want wie mij herkent, is mij over het algemeen lief. Ik ben wel bezorgd over wat ik deel, uit angst en machteloosheid.
Mijn 15-jarige heeft gisteren een zelfmoordpoging gedaan door een overdosis. Ze heeft me ‘s ochtends gewaarschuwd en ligt nu in het ziekenhuis. Ik weet niet hoe het verder moet. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen.
Mijn 15-jarige heeft gisteren een zelfmoordpoging gedaan door een overdosis. Ze heeft me ‘s ochtends gewaarschuwd en ligt nu in het ziekenhuis. Ik weet niet hoe het verder moet. Ik weet niet wat ik nog meer kan doen.
zaterdag 7 januari 2023 om 13:25
Ik zou het bespreken met de GGZ maandag. Die kunnen ook inschatten hoe veilig de situatie is waar dat vriendinnetje in zit.
zaterdag 7 januari 2023 om 13:25
Mijn liefste Valkia! Jij weet om welk ver-weg-land het gaat en de cultuur is daar zó anders dan hier, dat we die optie nu geen optie vinden. Kind zou zich daar compleet geïsoleerd voelen en dat is juist niet de bedoeling. De gezondheidszorg is daar erg goed, maar heel anders georganiseerd dan hier.Valkia-the-Bloody schreef: ↑07-01-2023 12:33Mijn liefste Huppel, ik ben erg blij dat het crisisteam toch in is geschakeld. Zelfs ik voel opluchting
Mijn wederhelft kwam met iets waardevols. Kijk hoe de zorg daar is geregeld. Mocht ex kind meenemen is het wel belangrijk (duh) dat ze daar ook hulp krijgt.
In eerste instantie ben ik nl ook heel erg voor kind uit situatie halen zodat er geen contact meer kan zijn. Cold turkey afkicken. Maar, heel nuchter gezien, vraag ik me af in hoeverre dat dat kan. Juist omdat moeder van gewoon niet meewerkt.
Ik denk aan jou. Veel. En waar ik je mee kan helpen, uurtje van je af♡
Daarnaast hebben dochter en vriendinnetje elkaar nu ook nodig. Ergens steunen ze elkaar, vertrouwen elkaar en dat is nu ook heel veel waard. Hopelijk met een heleboel en de juiste hulp, kunnen ze allebei sterker worden en minder afhankelijk van elkaar.
zaterdag 7 januari 2023 om 13:38
Ik snap dat je voorzichtig bent, maar jullie kunnen die moeder en nu niet bij hebben. Hoe vervelend het ook voor dat vriendinnetje is, je kan een melding maken en meer ook niet. Dat vriendinnetje is niet jullie verantwoordelijkheid en de zorg voor jullie dochter is al complex genoeg. Wellicht kan het crisisteam jullie hierin adviseren.
zaterdag 7 januari 2023 om 13:42
Ik weet het. En jullie hebben gelijkHupsel schreef: ↑07-01-2023 13:25Mijn liefste Valkia! Jij weet om welk ver-weg-land het gaat en de cultuur is daar zó anders dan hier, dat we die optie nu geen optie vinden. Kind zou zich daar compleet geïsoleerd voelen en dat is juist niet de bedoeling. De gezondheidszorg is daar erg goed, maar heel anders georganiseerd dan hier.
Daarnaast hebben dochter en vriendinnetje elkaar nu ook nodig. Ergens steunen ze elkaar, vertrouwen elkaar en dat is nu ook heel veel waard. Hopelijk met een heleboel en de juiste hulp, kunnen ze allebei sterker worden en minder afhankelijk van elkaar.
zaterdag 7 januari 2023 om 14:00
Dit .gooi niet alles op vriendin maar
Kijk goed naar haar situatie
Heeft de scheiding van jullie ook invloed?
Speelt er meer bij dochter?
Los van haar vriendin
zaterdag 7 januari 2023 om 14:18
En ik voel me gruwelijk tekort schieten als moeder. Ergens weet ik dat ik het goed doe, maar blijkbaar niet goed genoeg. Het is dubbel en ik neem aan dat het er bij hoort.Valkia-the-Bloody schreef: ↑07-01-2023 14:07Even in het openbaar;
Wat ben ik gruwelijk trots op jou. Als moeder, als mens. Alles.♡
zaterdag 7 januari 2023 om 14:24
Dat is één van dingen waar je als eerste aan denkt, ook door het eeuwige schuldgevoel naar je kinderen toe, wat je gratis bij een scheiding krijgt.
Beide kinderen hebben heel veel hulp gehad in die tijd. En tot mijn verbazing moeten ex en ik nu overal melden dat we gescheiden zijn, enerzijds omdat dochter dat niet aangeeft of noemt, anderzijds omdat onze gezinsdynamiek een hele grote hechtheid vertoont en zeker qua kinderen staan ex en ik op één lijn. Dat is altijd zo geweest.
zaterdag 7 januari 2023 om 14:34
zaterdag 7 januari 2023 om 14:55
FijnHupsel schreef: ↑07-01-2023 14:24Dat is één van dingen waar je als eerste aan denkt, ook door het eeuwige schuldgevoel naar je kinderen toe, wat je gratis bij een scheiding krijgt.
Beide kinderen hebben heel veel hulp gehad in die tijd. En tot mijn verbazing moeten ex en ik nu overal melden dat we gescheiden zijn, enerzijds omdat dochter dat niet aangeeft of noemt, anderzijds omdat onze gezinsdynamiek een hele grote hechtheid vertoont en zeker qua kinderen staan ex en ik op één lijn. Dat is altijd zo geweest.
Dat hoop ik dat de ggz gauw opstart en haar kunnen helpen.
zondag 8 januari 2023 om 08:57
zondag 8 januari 2023 om 09:06
zondag 8 januari 2023 om 18:54
Is het gelukt met het inrichten van de andere kamer TO?
Fijn dat ze in elk geval wel weer thuis wil slapen. Hoe voelt ze zich nu?
Ik lees je vol bewondering; heel rationeel, verstandig en moedig zoals jij dit alles aan vliegt. Terwijl dit toch de grond onder je voeten vandaan slaat en je eigenlijk alleen nog maar naar gevoel kan handelen.
Ik wens je heel veel sterkte en blijf vooral (hier) je hart luchten. Zoveel goede tips en bemoedigende woorden van lieve forummers.
zondag 8 januari 2023 om 22:14
Ja, kamer is ingericht. Daardoor moest en moet wel een heleboel veranderen, de logeerkamer staat nu vol met spullen en daar ga ik nu slapen, zodat ik dichtbij dochter ben. Kamer van jongste dochter moest er ook aan geloven, want een grote kledingkast past nergens anders. Jongste wil heel graag naar zolder verhuizen, maar zo abrupt was nu ook niet de bedoeling…MevrouwM123 schreef: ↑08-01-2023 18:54Is het gelukt met het inrichten van de andere kamer TO?
Fijn dat ze in elk geval wel weer thuis wil slapen. Hoe voelt ze zich nu?
Ik lees je vol bewondering; heel rationeel, verstandig en moedig zoals jij dit alles aan vliegt. Terwijl dit toch de grond onder je voeten vandaan slaat en je eigenlijk alleen nog maar naar gevoel kan handelen.
Ik wens je heel veel sterkte en blijf vooral (hier) je hart luchten. Zoveel goede tips en bemoedigende woorden van lieve forummers.
En dat is wel een dingetje; jongste en ik geven nu een heel stuk van onze ‘veiligheid’ op.
Jongste is daar ondertussen best boos om, en terecht. Ik vind het ook niet leuk of fijn, maar het is niet anders.
Hoe oudste dochter zich voelt, is moeilijk te peilen. Ze was in ieder geval niet van plan al te veel te helpen, want vriendinnetje appte continu en dat was Belangrijk. In feite typisch pubergedrag, maar wel met een flink randje.
Morgen gaat ze weer naar school. Hoop ik. Dan kan ik even lucht krijgen, of zo voelt het. En naar de huisarts.
maandag 9 januari 2023 om 09:21
Ja dit alles trekt een behoorlijke wissel op het hele gezin. Lijkt wel alsof een ieder nu moet inleveren, en voelt niet rechtvaardig.Hupsel schreef: ↑08-01-2023 22:14Ja, kamer is ingericht. Daardoor moest en moet wel een heleboel veranderen, de logeerkamer staat nu vol met spullen en daar ga ik nu slapen, zodat ik dichtbij dochter ben. Kamer van jongste dochter moest er ook aan geloven, want een grote kledingkast past nergens anders. Jongste wil heel graag naar zolder verhuizen, maar zo abrupt was nu ook niet de bedoeling…
En dat is wel een dingetje; jongste en ik geven nu een heel stuk van onze ‘veiligheid’ op.
Jongste is daar ondertussen best boos om, en terecht. Ik vind het ook niet leuk of fijn, maar het is niet anders.
Hoe oudste dochter zich voelt, is moeilijk te peilen. Ze was in ieder geval niet van plan al te veel te helpen, want vriendinnetje appte continu en dat was Belangrijk. In feite typisch pubergedrag, maar wel met een flink randje.
Morgen gaat ze weer naar school. Hoop ik. Dan kan ik even lucht krijgen, of zo voelt het. En naar de huisarts.
Ik hoop dat je straks met een positief gevoel bij de huisarts weggaat.
Voelt het niet dubbel om je dochter nu naar school te laten gaan? Aan de ene kant heb jij wat lucht, maar aan de andere kant geen zicht op situatie /dochter.
Hoe doet ze het verder op school?
maandag 9 januari 2023 om 09:57
Ja, het voelt heel dubbel. Maar voor nu ook beter, want ik bemerk bij mij toch ook zeker boosheid om de hele situatie. Niet boos op dochter zelf, maar op alles wat het met zich mee brengt. Hoe ga jij daar mee om?MevrouwM123 schreef: ↑09-01-2023 09:21Ja dit alles trekt een behoorlijke wissel op het hele gezin. Lijkt wel alsof een ieder nu moet inleveren, en voelt niet rechtvaardig.
Ik hoop dat je straks met een positief gevoel bij de huisarts weggaat.
Voelt het niet dubbel om je dochter nu naar school te laten gaan? Aan de ene kant heb jij wat lucht, maar aan de andere kant geen zicht op situatie /dochter.
Hoe doet ze het verder op school?
School…. Ze zit in haar examenjaar en is ook vastbesloten om te slagen. Maar daar wil ze eigenlijk niets voor doen. Ze staat nu twee onvoldoendes, dus het kan nog alle kanten op.
maandag 9 januari 2023 om 10:24
Ik snap je volledig! Je hele leven staat op zijn kop! Allerlei geregel en gedoe, instanties bellen, de stress, het idee, dat je leven eigenlijk nooit meer is als voorheen; zorgeloos (nou ja hoe zorgen vrij is je leven vanaf het moment dat je al zwanger bent? Dan beginnen de zorgen al, maar niks bereid je voor op zoiets als dit).
Hoe ik ermee omga? Er is gewoon geen andere optie dan ermee te dealen.
Maar god wat is het zwaar af en toe, heb vaak genoeg momenten dat ik als ik wakker word al denk "kut, dit is mijn leven, ik moet weer.."
Ik voel me uitgezogen en leeg, van alsmaar paraat staan/ luisterend oor bieden (en vooral geen "adviezen" geven; "mam wat denk je zelf? Denk je dat ik dat niet allang heb geprobeerd?")
Mijn kind is nl. depressief en ook ik heb de fout gemaakt (en misschien doe ik dat nog wel eens) adviezen te geven als; "laten we lekker een eindje wandelen, daar raakt je hoofd leeg van" of "ga lekker sporten, daar knap je van op". Ja als moeder gun je je kind de wereld, en is het zo hartverscheurend dat ze zo struggeld met het leven.
Hoe ik ermee omga? Er is gewoon geen andere optie dan ermee te dealen.
Maar god wat is het zwaar af en toe, heb vaak genoeg momenten dat ik als ik wakker word al denk "kut, dit is mijn leven, ik moet weer.."
Ik voel me uitgezogen en leeg, van alsmaar paraat staan/ luisterend oor bieden (en vooral geen "adviezen" geven; "mam wat denk je zelf? Denk je dat ik dat niet allang heb geprobeerd?")
Mijn kind is nl. depressief en ook ik heb de fout gemaakt (en misschien doe ik dat nog wel eens) adviezen te geven als; "laten we lekker een eindje wandelen, daar raakt je hoofd leeg van" of "ga lekker sporten, daar knap je van op". Ja als moeder gun je je kind de wereld, en is het zo hartverscheurend dat ze zo struggeld met het leven.
maandag 9 januari 2023 om 11:34
MevrouwM123 schreef: ↑09-01-2023 10:24
Mijn kind is nl. depressief en ook ik heb de fout gemaakt (en misschien doe ik dat nog wel eens) adviezen te geven als; "laten we lekker een eindje wandelen, daar raakt je hoofd leeg van" of "ga lekker sporten, daar knap je van op". Ja als moeder gun je je kind de wereld, en is het zo hartverscheurend dat ze zo struggeld met het leven.
Maar is dit zo fout? Je bent moeder en je wil niets liever dan dat je kind zo zorgeloos mogelijk en zo stevig mogelijk opgroeit, zodat ze als een gezonde volwassene kunnen functioneren. Dus je zoekt continu oplossingen en soms geef je tevergeefs adviezen. Maar je probeert zó hard, je doet zo je best. Dat is niet fout.
maandag 9 januari 2023 om 12:16
Nee klopt er is niks fout aan houden van je kind en alles willen doen om ervoor te zorgen dat ze weer positief in het leven kan staan.
Ik heb zelf gesprekken gevoerd met een psychologe, omdat (man en) ik ook niet meer wisten hoe met ons kind en elkaar om te gaan.
Oplossingen willen zoeken voor de problemen van je kinderen is een heel logische reactie.
Ik heb zelf gesprekken gevoerd met een psychologe, omdat (man en) ik ook niet meer wisten hoe met ons kind en elkaar om te gaan.
Oplossingen willen zoeken voor de problemen van je kinderen is een heel logische reactie.
maandag 9 januari 2023 om 12:31
Toen het niet goed met mij ging was mijn moeder altijd heel blij dat ze me aan het lachen kreeg/hoorde lachen. Dan had ze het idee dat ze me had geholpen.
En dan ben ik natuurlijk al een hele tijd volwassen zeg maar...
Men zegt niet voor niets dat je als ouder vaak net zo gelukkig bent als je ongelukkigste kind. Vroeger, toen ze nog klein waren, deden we dat met pleisters en kusjes erop.
En dan ben ik natuurlijk al een hele tijd volwassen zeg maar...
Men zegt niet voor niets dat je als ouder vaak net zo gelukkig bent als je ongelukkigste kind. Vroeger, toen ze nog klein waren, deden we dat met pleisters en kusjes erop.
dinsdag 10 januari 2023 om 18:48
Valkia-the-Bloody schreef: ↑09-01-2023 12:31Toen het niet goed met mij ging was mijn moeder altijd heel blij dat ze me aan het lachen kreeg/hoorde lachen. Dan had ze het idee dat ze me had geholpen.
En dan ben ik natuurlijk al een hele tijd volwassen zeg maar...
Men zegt niet voor niets dat je als ouder vaak net zo gelukkig bent als je ongelukkigste kind. Vroeger, toen ze nog klein waren, deden we dat met pleisters en kusjes erop.
Hoe gaat het Hupsel?
woensdag 11 januari 2023 om 08:14
Jullie zijn zo lief!
Het gaat moeizaam. Dochter doet heel erg haar best, maar het is zo moeilijk te bepalen of ze haar best doet om ons gerust te stellen, of dat ze het meent.
Gisteren weer een heel lang gesprek met iemand van het crisisteam gehad, de ggz geeft nog steeds niet thuis. We hebben de screeningformulieren wel gehad, maar ggz wil eerst kijken of onze antwoorden daarvan wel overeenkomen met de aanvraag van de psychiater. Dus ‘bungelen’ we maar wat, want er is dus geen ondersteuning vanuit de ggz voor de overbrugging tot start van de behandeling. En die start van de behandeling wordt daarmee ook uitgesteld…
Ik ga dadelijk maar weer bellen en mailen. En nog meer bellen en mailen.
Jongste is nog steeds behoorlijk boos, dus daar maken we vandaag een plan voor.
Het huis is een puinhoop, mede door de verandering van kamers. Ex moet eigenlijk dringend terug naar Ver-Weg-land. Een goede vriendin van de familie is overleden. Mijn vader is weer gevallen.
Het is….bweh.
Het gaat moeizaam. Dochter doet heel erg haar best, maar het is zo moeilijk te bepalen of ze haar best doet om ons gerust te stellen, of dat ze het meent.
Gisteren weer een heel lang gesprek met iemand van het crisisteam gehad, de ggz geeft nog steeds niet thuis. We hebben de screeningformulieren wel gehad, maar ggz wil eerst kijken of onze antwoorden daarvan wel overeenkomen met de aanvraag van de psychiater. Dus ‘bungelen’ we maar wat, want er is dus geen ondersteuning vanuit de ggz voor de overbrugging tot start van de behandeling. En die start van de behandeling wordt daarmee ook uitgesteld…
Ik ga dadelijk maar weer bellen en mailen. En nog meer bellen en mailen.
Jongste is nog steeds behoorlijk boos, dus daar maken we vandaag een plan voor.
Het huis is een puinhoop, mede door de verandering van kamers. Ex moet eigenlijk dringend terug naar Ver-Weg-land. Een goede vriendin van de familie is overleden. Mijn vader is weer gevallen.
Het is….bweh.
woensdag 11 januari 2023 om 08:26
Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt of ze haar best doet om jullie gerust te stellen of niet. Waarschijnlijk weet ze dat zelf amper.
Qua huis, kamers en jongste denk ik wel dat je grenzen mag stellen richting oudste. Ze heeft een andere kamer en het is voor nu wel eventjes klaar. Dat is natuurlijk eng want je wil niks triggeren maar het kan ook niet zo zijn dat jij "hoe hoog?" vraagt als zij "spring" zegt. Denk je dat de boosheid van jongste enkel de kamer betreft of is ze ook boos op haar zus? Dat zou ik me namelijk best wel voor kunnen stellen, er gaat een hoop aandacht en ongerustheid naartoe. Goed dat je jongste in de smiezen houdt!
En dan valt daaromheen het kaartenhuis in elkaar dus. Vader die terug moet en gedoe in de familie, dat kun je er nou nét even niet bij hebben maar helaas vraagt het leven je dat niet. Je krijgt het bovenop al dat gedoe om en rond dochter en het is vreselijk vervelend dat je constant al die instanties achter de broek moet zitten!
Heb je al enig idee hoe de hulp om en rond dochter eruit gaat zien? Ik hoop dat er voor jou een beetje rust komt als alles opgestart is!
Qua huis, kamers en jongste denk ik wel dat je grenzen mag stellen richting oudste. Ze heeft een andere kamer en het is voor nu wel eventjes klaar. Dat is natuurlijk eng want je wil niks triggeren maar het kan ook niet zo zijn dat jij "hoe hoog?" vraagt als zij "spring" zegt. Denk je dat de boosheid van jongste enkel de kamer betreft of is ze ook boos op haar zus? Dat zou ik me namelijk best wel voor kunnen stellen, er gaat een hoop aandacht en ongerustheid naartoe. Goed dat je jongste in de smiezen houdt!
En dan valt daaromheen het kaartenhuis in elkaar dus. Vader die terug moet en gedoe in de familie, dat kun je er nou nét even niet bij hebben maar helaas vraagt het leven je dat niet. Je krijgt het bovenop al dat gedoe om en rond dochter en het is vreselijk vervelend dat je constant al die instanties achter de broek moet zitten!
Heb je al enig idee hoe de hulp om en rond dochter eruit gaat zien? Ik hoop dat er voor jou een beetje rust komt als alles opgestart is!
...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
