Psyche
alle pijlers
juist onzekerder op me 35ste!!
vrijdag 31 augustus 2007 om 20:41
Regelmatig hoor of lees ik dat de vrouw van in de 30 zo stuk zekerder is dan toen ze nog begin 20 was (zie ook column Sara Kroos) dat ze beter weet wie ze is en wat ze wilt enz. Wat ik me afvraag ben ik nu de enige voor wie dat totaal niet opgaat. Na twee mislukte relaties waarbij me eerste ex wat met 1 van mijn beste vriendinnen begon ben ik knap onzeker geworden. En ook op me werk loopt het niet lekker ik had een leidinggevende functie (nog niet met een vast contract) toen ik dus ging scheiden, ik heb me het eerste jr te pletter gewerkt regelmatig 6 dagen in de wk, tot ik merkte dat ik mezelf voorbij liep en me scheiding niet bepaald had verwerkt. Ik ben gelijk heel eerlijk naar me werk geweest gezegt dat het me even teveel werd dat het niks met het werk te maken had maar dat ik even 2 weken de tijd nodig had om wat dingen op een rijtje te zetten en dat ik ook in therapie ging daarvoor. Binnen een week stond me baas op de stoep met de mededeling dat ik werd teruggezet naar me parttimefunctie van voorheen. Ik houd financieel nu amper me hoofd boven water wil graag een andere baan zou ook wel weer is iemand willen tegenkomen maar ik durf gewoon niet meer ik merk dat ik steeds terughoudener wordt in me contacten ook. En dat terwijl ik als twintiger echt overal op afstapte en lukte dan iets niet nou dan ging ik toch weer verder met wat anders. Maar nu ben ik zo bang voor weer een afwijzing of mislukking dat ik het niet eens meer durf t proberen. Zijn er mensen die dit herkennen en zo ja wat doen die ermee??
vrijdag 31 augustus 2007 om 21:19
Ben 35 en voel me inderdaad ook een stuk onzekerder als vroeger. Ben sinds paar maanden weer single.
Alleen heb ik er moeite mee dat mijn lijf ook ouder wordt. Zie ook mijn plaatsing in forum: sex... Mijn figuur en sex.
Terwijl ik me nog superhip voel!
10 jaar geleden was ik superslank en superstrak en super zelfverzekerd! In de tijd dat ik single was, had ik regelmatig one-night stands en dat is nu aanzienlijk minder. En naarmate ik "ouder" wordt is daar steeds minder van over. In mijn werk, mijn contacten naar anderen toe voel ik me steeds onzekerder, altijd minder mooi, minder spannend, minder leuk dan anderen.
Ik begrijp wel iets wat je bedoeld.
Alleen heb ik er moeite mee dat mijn lijf ook ouder wordt. Zie ook mijn plaatsing in forum: sex... Mijn figuur en sex.
Terwijl ik me nog superhip voel!
10 jaar geleden was ik superslank en superstrak en super zelfverzekerd! In de tijd dat ik single was, had ik regelmatig one-night stands en dat is nu aanzienlijk minder. En naarmate ik "ouder" wordt is daar steeds minder van over. In mijn werk, mijn contacten naar anderen toe voel ik me steeds onzekerder, altijd minder mooi, minder spannend, minder leuk dan anderen.
Ik begrijp wel iets wat je bedoeld.
zaterdag 1 september 2007 om 05:06
Wat hard! Geldt hier de les dat je in het leven eigenlijk oneerlijk moet zijn en alleen om jezelf moet denken? En misschien deze les: neem een leidinggevende alleen in vertrouwen als jij weet dat die capabel is. Wat beweegt zo iemand om zo te handelen (jou terugzetten in je parttime functie)? Schrikt het concept van 'emotioneel verwerken' hem af, ofzo?
woensdag 5 september 2007 om 00:36
Gek, bij mij is het juist andersom. Ik voel mij steeds lekkerder in mijn vel, hoe ouder ik word. Ook al vind ik het minder leuk dat ik 'ouderdomslijnen' krijg in mijn gezicht maar voor de rest vind ik het relaxt. Het kan mij steeds minder bekommeren hoe ik overkom naar de anderen. Ik vind steeds meer rust en balans dan ooit. Ik durf de laatste jaren mezelf te zijn. Ik word steeds blijer met mezelf.
Ik vind het ook zo gek als mensen mij nog steeds een mooie vrouw noemen. Dat komt niet overeen met mijn eigen zelfbeeld maar natuurlijk wel leuk om te horen. Ik was altijd wel mooi om te zien maar ik hing er zoveel aan op. De laatste jaren niet meer...vind ik veel belangrijker en waardevoller hoe ik innerlijk ben.
Misschien komt het ook wel doordat ik als puber, jongere en jong-volwassene schuw en verlegen was. Ben ik nog steeds maar daarnaast ook meer zelfverzekerd en onverschillig. Voelt goed aan!
Over een paar maanden word ik 35 jaar. Kom maar op. Op deze manier graag zelfs. Ik gun dat jullie ook.
Ik vind het ook zo gek als mensen mij nog steeds een mooie vrouw noemen. Dat komt niet overeen met mijn eigen zelfbeeld maar natuurlijk wel leuk om te horen. Ik was altijd wel mooi om te zien maar ik hing er zoveel aan op. De laatste jaren niet meer...vind ik veel belangrijker en waardevoller hoe ik innerlijk ben.
Misschien komt het ook wel doordat ik als puber, jongere en jong-volwassene schuw en verlegen was. Ben ik nog steeds maar daarnaast ook meer zelfverzekerd en onverschillig. Voelt goed aan!
Over een paar maanden word ik 35 jaar. Kom maar op. Op deze manier graag zelfs. Ik gun dat jullie ook.
I am Spaaartaaacus.
zaterdag 8 september 2007 om 15:24
Ik wist toen ook inderdaad niet wat me overkwam, 2 dagen ervoor was ook nog is me oma overleden en omdat ik me op dat moment mezelf ook niet goed voelde kon ik jammer genoeg niet van me afbijten. Het lullige was dus dat het op mijn functioneren werd gegooit terwijl ik daarvoor daar nooit wat over gehoord had, maar de kwestie heeft me dus best wel onzeker gemaakt, nu weet ik ondertussen wel dat bij nog 2 vrouwen in het bedrijf hetzelfde is gebeurd maar die hebben beide na verloop van tijd hun ontslag genomen.
zaterdag 8 september 2007 om 15:55
Ik ben ook bijna 35, ik barst niet van de zelfvertrouwen maar heb nu wel genoeg voor m'n gevoel. Ik zie de eerste rimpeltjes verschijnen, op sommige plekken een aantal (lachrimpels in m'n gezicht) en op andere plaatsen erg veel zoals in mijn decolete, m'n borsten hangen een beetje en ik heb een aardig buikje gekregen, en vreemd genoeg kan ik sinds kort mezelf in de spiegel aankijken en denken:'Jij mag er best zijn.' Vroeger toen ik er echt nog goed uitzag (vind ik nu achteraf) dacht ik dat nou nooit. Ik zag altijd iets slechts aan mezelf.
Dit komt niet door mezelf denk ik maar waarschijnlijk door mijn vriend die mij op precies de juiste momenten de meest prachtige complimentjes geeft, niet om te slijmen maar echt vanuit z'n hart.
Ik zei gisteren tegen hem:"Ik weet niet waarom maar het is alsof je nog steeds iedere dag aantrekkelijker voor mij word, vind je dat niet vreemd?" Hij zei daarop:"Ja, ik weet wat je bedoeld, je kwam daarnet zo onder de douche vandaan en toen had ik het ook en als je ligt te slapen wanneer ik uit de nachtdienst kom dan ga ik heel vaak even naar je zitten kijken."
Maar om een lang verhaal kort te maken: Ja ik begrijp hoe het voelt als je geen zelfvertrouwen hebt want zo was ik heel kort geleden zelf ook.
Dit komt niet door mezelf denk ik maar waarschijnlijk door mijn vriend die mij op precies de juiste momenten de meest prachtige complimentjes geeft, niet om te slijmen maar echt vanuit z'n hart.
Ik zei gisteren tegen hem:"Ik weet niet waarom maar het is alsof je nog steeds iedere dag aantrekkelijker voor mij word, vind je dat niet vreemd?" Hij zei daarop:"Ja, ik weet wat je bedoeld, je kwam daarnet zo onder de douche vandaan en toen had ik het ook en als je ligt te slapen wanneer ik uit de nachtdienst kom dan ga ik heel vaak even naar je zitten kijken."
Maar om een lang verhaal kort te maken: Ja ik begrijp hoe het voelt als je geen zelfvertrouwen hebt want zo was ik heel kort geleden zelf ook.
zaterdag 8 september 2007 om 21:01
Meer weten en meer ervaring kan ook tegen je werken: over een fors aantal zaken wist ik vroeger gewoon weinig of niets en maakte me er dus ook niet druk om. Nu ik een hoeveelheid dingen heb bijgeleerd maak ik me zenuwachtig over details waar ik eerst niet eens bij stil stond. Meer kennis = meer onzekerheid lijkt het soms wel.
(Ik zou nu een paar van dat soort dingen even concreet moeten opsommen, maar er schiet me niks te binnen! haha)
(Ik zou nu een paar van dat soort dingen even concreet moeten opsommen, maar er schiet me niks te binnen! haha)
zondag 9 september 2007 om 15:37
Dat is dus ook een beetje wat ik bedoel, geloof ik als je jonger bent kijk je nog heel onbevangen tegen alles aan en weet je nog niet echt hoe het voelt om op je bek te gaan of gekwets te worden. En nu je dat dus wel weet ben je gewoon veel voorzichtiger geworden om nog ergens in te stappen, en daar baal ik soms toch wel van hoor dat ik niet meer zoveel lef heb als toen, maar wie weet komt dat wel weer.
zondag 9 september 2007 om 18:37
Toen ik heel jong was barstte ik van de zelfvertrouwen dus ik begrijp ook wat je bedoeld, ik ben het volledig kwijt geraakt en heb het daarna weer gevonden.
Ik weet nog dat ik van school kwam, direct samen met vriendlief een huis kocht met een hypotheek die veelste hoog was voor ons en bovendien een bouwval. Dat ik dat ooit heb aangedurft is achteraf financieel de beste stap die ik in m'n leven heb gemaakt maar als ik de gevaren had geweten had ik het mooi niet aangedurfd. Bedoelde je zoiets quatrro35?
Ik weet nog dat ik van school kwam, direct samen met vriendlief een huis kocht met een hypotheek die veelste hoog was voor ons en bovendien een bouwval. Dat ik dat ooit heb aangedurft is achteraf financieel de beste stap die ik in m'n leven heb gemaakt maar als ik de gevaren had geweten had ik het mooi niet aangedurfd. Bedoelde je zoiets quatrro35?
zondag 9 september 2007 om 18:53
Gut oh gut oh gut! Ach arme dames!
Ik wil het liefst verdwijnen van dit forum, maar ik hoop in elk geval iets te bewerkstelligen bij jullie. Rimpels, zak buiken en tieten, grote neuzen, kwab om de dijen............IEUW! Walgelijk! Mens onterend ben je! BAH!
of...... heb je meer te bieden? Ben je leuk en zijn die kwabben best aantrekkelijk? Gewoon.... omdat ze bij je passen? Dat jij, jij bent omdat jij, jij bent? Uniek, lekker, mooi?
Let wel, ik heb het niet hoor, mijn praat is gemakkelijk. Ik ben dun, heb geen tieten, geen buik en geen kwabben.......maar ze worden wel gemist! Weet je door wie? Door degene die niet bij mij passen. Er past iemand(en) bij je. Niet de hele wereld. Die kan je nooit tevreden stellen....al is het er maar 1......uit zoveel mio mensen, maar 1. Die is blij met je, houdt van je. Dat ben jijzelf. Daarna komt de rest pas. Niet andersom. Let wel...ik begrijp het zo goed! Ik was ook zo! Onzeker. Waarom? Nu weet ik het niet meer. Lieve, lieve meid. Accepteer jezelf en gooi het masker weg. Dat is pas schoonheid. Je zoekt degene die dat herkent.
Ik wil het liefst verdwijnen van dit forum, maar ik hoop in elk geval iets te bewerkstelligen bij jullie. Rimpels, zak buiken en tieten, grote neuzen, kwab om de dijen............IEUW! Walgelijk! Mens onterend ben je! BAH!
of...... heb je meer te bieden? Ben je leuk en zijn die kwabben best aantrekkelijk? Gewoon.... omdat ze bij je passen? Dat jij, jij bent omdat jij, jij bent? Uniek, lekker, mooi?
Let wel, ik heb het niet hoor, mijn praat is gemakkelijk. Ik ben dun, heb geen tieten, geen buik en geen kwabben.......maar ze worden wel gemist! Weet je door wie? Door degene die niet bij mij passen. Er past iemand(en) bij je. Niet de hele wereld. Die kan je nooit tevreden stellen....al is het er maar 1......uit zoveel mio mensen, maar 1. Die is blij met je, houdt van je. Dat ben jijzelf. Daarna komt de rest pas. Niet andersom. Let wel...ik begrijp het zo goed! Ik was ook zo! Onzeker. Waarom? Nu weet ik het niet meer. Lieve, lieve meid. Accepteer jezelf en gooi het masker weg. Dat is pas schoonheid. Je zoekt degene die dat herkent.
zondag 9 september 2007 om 19:22
Ik heb het idee dat je mij aanspreekt? Over welk masker heb je het? Ik accepteer mezelf best wel maar ben realistisch en vind mezelf gewoon niet zo mooi meer als vroeger. De reden dat ik geen zelfvertrouwen heb daarvoor ben ik al in therapie net als voor een heleboel andere dingen maar het gaat niet zo snel.
Ondertussen heb ik iemand gevonden die bij me past, wat had ik dan moeten doen, nee zeggen terwijl ik zo ontzettend verliefd was en het wederzijds was? Moeten zeggen dat ik eerst van mezelf moest leren houden voordat ik van hem kon houden? Want dit is namelijk iets waarin ik niet volledig geloof.
Ondertussen heb ik iemand gevonden die bij me past, wat had ik dan moeten doen, nee zeggen terwijl ik zo ontzettend verliefd was en het wederzijds was? Moeten zeggen dat ik eerst van mezelf moest leren houden voordat ik van hem kon houden? Want dit is namelijk iets waarin ik niet volledig geloof.
maandag 10 september 2007 om 15:53
Sienna, misschien moet je nog even geduld hebben. Ik ben nu 45 en ik ben me pas zekerder gaan voelen toen ik tegen de 40 liep. Ik was vroeger altijd bezig met dieeten, kleding, make-up, hoe mensen over me dachten en vooral geen enge onbekende dingen doen. Op een gegeven moment kwam ik mijn grote liefde tegen en ik ben er mee getrouwd. Hij is iemand die praktisch nooit aan zichzelf twijfelt dus ik denk dat ik van hem ook wel het goede voorbeeld heb gekregen.
Ik zit nu lekker in mijn vel, ik ben wat zwaarder geworden, dat is waar, maar misschien past dat wel beter bij mij. Ik ontmoet tegenwoordig hele leuke mensen en het zal me worst wezen dat ik er niet iedere dag even perfect bij loop. Make-up gebruik ik alleen nog maar als we uit gaan of als ik een afspraak heb met iemand. Er zijn belangrijkere dingen in het leven. En je kan het nooit iedereen naar de zin maken, er zullen altijd mensen zijn die je niet liggen.
Ik zit nu lekker in mijn vel, ik ben wat zwaarder geworden, dat is waar, maar misschien past dat wel beter bij mij. Ik ontmoet tegenwoordig hele leuke mensen en het zal me worst wezen dat ik er niet iedere dag even perfect bij loop. Make-up gebruik ik alleen nog maar als we uit gaan of als ik een afspraak heb met iemand. Er zijn belangrijkere dingen in het leven. En je kan het nooit iedereen naar de zin maken, er zullen altijd mensen zijn die je niet liggen.
donderdag 20 september 2007 om 14:33
Jammer dat Quadesh niet meer reageert.
Ik heb voor mezelf gezocht bij lotgenoten die hetzelfde als ik hadden meegemaakt (namelijk jarenlang extreem weinig liefde gekend) en bij velen van hen ging het zelfvertrouwen pas weer groeien nadat ze een lieve partner leerde kennen, wat ik vertelde is dus helemaal niet zo vreemd.
Ik heb voor mezelf gezocht bij lotgenoten die hetzelfde als ik hadden meegemaakt (namelijk jarenlang extreem weinig liefde gekend) en bij velen van hen ging het zelfvertrouwen pas weer groeien nadat ze een lieve partner leerde kennen, wat ik vertelde is dus helemaal niet zo vreemd.
donderdag 20 september 2007 om 22:03
Omdat ik juist toen ik jong was zo extreem ben uitgescholden voor lelijk en er nu pas een beetje normaal uitzie door flink aan te komen en te krachttrainen heb ik meer zelfvertrouwen. Dus omgekeerd juist, hoewel je juist op je top (jong) mooi zou moeten zijn geeft je dat wel een behoorlijke deuk in je zelfvertrouwen. Terwijl anderen van rond de 40 niet erg meer letten op gezondheid, ben ik er juist erg mee bezig om er toch nog een beetje te mogen zijn.
