Psyche
alle pijlers
Krijg V.I.B. en vind het doooooooodeng
dinsdag 27 april 2010 om 22:38
Op mijn nieuwe werk is het normaal 2 á 3 per jaar Video Interactie Begeleiding te krijgen.
Of wel je wordt gefilmt gedurende aantal minuten en dat ga je later bekijken en bespreken met je leidinggevende. Wat ging er goed en wat niet? En hoe zou je het beter kunnen aanpakken.
Nu kreeg ik te horen dat ik en mijn directe collega's in Mei aan de beurt zijn.
Maar ik zie er als een berg tegen op.
Erger nog het zweet breekt mij uit en mijn maag draait zich om.
Ik vind het verschrikkelijk, kan wel janken.
Omdat mijn eerder (vorige baan) ervaringen hiermee heel erg vervelend waren.
Maar durf dit niet te zeggen, omdat het natuurlijk niet goed overkomt. En ik graag mijn baan wil behouden.
Maar het idee dat er iemand met z'n camara staat enz.
Vind ik echt heel vervelend en wil ik ook echt niet.
En ben doodsbang dat ik alleen al door de spanning er omheen ter plekken in janken uitbast of dichtsla of zo.
Wie weet een manier om dit duidelijk te maken zonder het meteen heel negatief of vervelend te brengen.
Tegenover mijn nieuwe leidinggevende. Wil niet laten blijken dat ik het eng of vervelend vind. En ook niet het idee geven dat ik geen vertrouwen of zo in haar heb.
Maar wil vooral niet die VIB !!!!!!
Help mij ajb....
Of wel je wordt gefilmt gedurende aantal minuten en dat ga je later bekijken en bespreken met je leidinggevende. Wat ging er goed en wat niet? En hoe zou je het beter kunnen aanpakken.
Nu kreeg ik te horen dat ik en mijn directe collega's in Mei aan de beurt zijn.
Maar ik zie er als een berg tegen op.
Erger nog het zweet breekt mij uit en mijn maag draait zich om.
Ik vind het verschrikkelijk, kan wel janken.
Omdat mijn eerder (vorige baan) ervaringen hiermee heel erg vervelend waren.
Maar durf dit niet te zeggen, omdat het natuurlijk niet goed overkomt. En ik graag mijn baan wil behouden.
Maar het idee dat er iemand met z'n camara staat enz.
Vind ik echt heel vervelend en wil ik ook echt niet.
En ben doodsbang dat ik alleen al door de spanning er omheen ter plekken in janken uitbast of dichtsla of zo.
Wie weet een manier om dit duidelijk te maken zonder het meteen heel negatief of vervelend te brengen.
Tegenover mijn nieuwe leidinggevende. Wil niet laten blijken dat ik het eng of vervelend vind. En ook niet het idee geven dat ik geen vertrouwen of zo in haar heb.
Maar wil vooral niet die VIB !!!!!!
Help mij ajb....
woensdag 28 april 2010 om 23:56
Ik werk in de zorg/maatschappelijke dienstverlening.
En zou mij best fijn lijken als je gevraagd zou worden of wat je wil horen.
Dat kan wel een beetje het ijsbreken.
Maar mijn ervaring is helaas toch echt heel anders hiermee .
Ik heb mijn collega's al een beetje uitgehoord.
Ze filmen 2x 20 minuten per keer.
Ze kijken eerst zelf de film en soms ook met pedagogische consulenten erbij. (nou daar, heb ik nu echt behoede aan twee van die mensen die er naar kijken) En maken aantekeningen over dingen die ze ziet.
Leidinggevend maakt een afspraak met je en bespreekt dan met of zonder die pedagogische consulenten de stukjes met je.
Mijn collega's vinden het wel erg leuk en leerzaam.
Het is ook nog eens een onderdeel van je eindejaarsuitkering, vooral of je er ook iets meer doet.
Ik ben bereid om dit in te leveren, voor het niet hoeven!!!!!!!
Ben bereid om in de sloot te springen om niet te hoeven.
Maar ik was/ben niet van plan om het te bespreken met collega's en/of leidinggevende. Omdat ik veel te bang ben voor de gevolgen hiervan (ontslag )
Dus steun zoeken bij mijn collega's ga ik zeker niet doen.
Wel kan ik op het moment dat ze komen filmen. Laten blijken dat mijn collega's graag willen, in de hoop dat ze daardoor mij gaan vergeten of zo
Nog 1 dagje werken en dan begint volgende week de maand Mei.
Gelukkig zijn we wat meer vrij dag normaal, waardoor ik misschien ook nog wel vergeten ga worden.
En zou mij best fijn lijken als je gevraagd zou worden of wat je wil horen.
Dat kan wel een beetje het ijsbreken.
Maar mijn ervaring is helaas toch echt heel anders hiermee .
Ik heb mijn collega's al een beetje uitgehoord.
Ze filmen 2x 20 minuten per keer.
Ze kijken eerst zelf de film en soms ook met pedagogische consulenten erbij. (nou daar, heb ik nu echt behoede aan twee van die mensen die er naar kijken) En maken aantekeningen over dingen die ze ziet.
Leidinggevend maakt een afspraak met je en bespreekt dan met of zonder die pedagogische consulenten de stukjes met je.
Mijn collega's vinden het wel erg leuk en leerzaam.
Het is ook nog eens een onderdeel van je eindejaarsuitkering, vooral of je er ook iets meer doet.
Ik ben bereid om dit in te leveren, voor het niet hoeven!!!!!!!
Ben bereid om in de sloot te springen om niet te hoeven.
Maar ik was/ben niet van plan om het te bespreken met collega's en/of leidinggevende. Omdat ik veel te bang ben voor de gevolgen hiervan (ontslag )
Dus steun zoeken bij mijn collega's ga ik zeker niet doen.
Wel kan ik op het moment dat ze komen filmen. Laten blijken dat mijn collega's graag willen, in de hoop dat ze daardoor mij gaan vergeten of zo
Nog 1 dagje werken en dan begint volgende week de maand Mei.
Gelukkig zijn we wat meer vrij dag normaal, waardoor ik misschien ook nog wel vergeten ga worden.
donderdag 29 april 2010 om 00:15
Tja,zo kom je er misschien één keertje onderuit.
En dan hik je een paar maanden later er wéér tegenaan..die drempel wordt hoger en hoger.
Wat is het nou precies waar jij zo bang voor bent en waarom?
Wat is er eerder voorgevallen?
En dat hoef je uiteraard hier niet te vertellen als je dat niet wilt maar ga het iig eens bij jezelf na..
En dan hik je een paar maanden later er wéér tegenaan..die drempel wordt hoger en hoger.
Wat is het nou precies waar jij zo bang voor bent en waarom?
Wat is er eerder voorgevallen?
En dat hoef je uiteraard hier niet te vertellen als je dat niet wilt maar ga het iig eens bij jezelf na..
donderdag 29 april 2010 om 23:09
vrijdag 30 april 2010 om 23:43
Nou, het was altijd verre van een gezellige koffie of thee momentjes.
Dat is een ding wat zeker is...
Doordat ik het eigenlijk onwijs naar mij zin heb, bij mijn nieuwe baan . Heb ik er alles voor over om te mogen blijven.
En ik het echt het idee heb, dat dit ook zeker wederzijds is.
Maar ben zo bang dat dit mij alsnog, mijn ontslag gaat worden.
Of doordat ik in tranen gaat uitbarsten. Voor-, tijdens- of na het filmen of bespreken ervan.
Of doordat het bespreekbaar te maken dat ik het verschrikkelijk vind / vervelende ervaringen mee heb.
Dat mij leidinggevende of collega' s vinden dat ik een mietje ben.
Of mietjes gedrag vertoon.
Ben je eigenlijk verpicht aan dit soort actie mee te werken of is en blijft dit vrijwillig ???
Ik ben bereid om echt alles te doen, zolang ik maar niet op z'n film moet. Deze film dan..., :puke: Laat staan ook nog eens...
Ben er echt goed ziek van inmiddels :puke: :puke:
Het idee dat ik vanaf maandag moet.
Dat is een ding wat zeker is...
Doordat ik het eigenlijk onwijs naar mij zin heb, bij mijn nieuwe baan . Heb ik er alles voor over om te mogen blijven.
En ik het echt het idee heb, dat dit ook zeker wederzijds is.
Maar ben zo bang dat dit mij alsnog, mijn ontslag gaat worden.
Of doordat ik in tranen gaat uitbarsten. Voor-, tijdens- of na het filmen of bespreken ervan.
Of doordat het bespreekbaar te maken dat ik het verschrikkelijk vind / vervelende ervaringen mee heb.
Dat mij leidinggevende of collega' s vinden dat ik een mietje ben.
Of mietjes gedrag vertoon.
Ben je eigenlijk verpicht aan dit soort actie mee te werken of is en blijft dit vrijwillig ???
Ik ben bereid om echt alles te doen, zolang ik maar niet op z'n film moet. Deze film dan..., :puke: Laat staan ook nog eens...
Ben er echt goed ziek van inmiddels :puke: :puke:
Het idee dat ik vanaf maandag moet.
zaterdag 1 mei 2010 om 00:37
Gieske,
en stel nou dat je van de zenuwen in huilen uitbarst. En dan? So what? Denk je echt dat je ontslagen zult worden omdat je een keer huilt?
Daar waar je met mensen werkt, kunnen trainingen en feedbacksessies emotioneel intensief zijn. Er wordt wel eens vaker gehuild bij dat soort sessies. Een keer huilen is niet erg. Maar het lijkt wel alsof je hysterisch wordt bij het idee alleen al.
Ik heb het idee dat je volslagen onrealistische ideeën hebt over die videotraining, over jezelf, over huilen, over redenen om ontslagen te worden......
Ik heb het idee dat je hier iets mee moet. Dat je die videotraining eng vindt is tot daar aan toe, en dat je het vervelend vindt om te gaan huilen is begrijpelijk, maar je bent jezelf nu in een soort fobie aan het praten.
Ik weet niet wat er aan de vorige keer zo traumatisch is geweest, maar wat je nu doet is onrealistisch. Je werkt jezelf in een soort staat van ziekelijke angst voor een klus die vervelend is, maar niet werkelijk bedreigend. Je wordt niet ontslagen als je een keer wat tranen laat bij een moeilijke training, maar het kan je wel uiteindelijk je baan kosten als je zó extreem vermijdingsgedrag gaat vertonen. Je moet ook op zeker moment jezelf bij elkaar kunnen pakken en zeggen: OK, dan maar met tranen, maar ik dóe dit gewoon.
Sommige mensen hebben dat als ze een presentatie moeten geven. Bedenk eens hoe je zou reageren als een vriendin zo panisch zou reageren als ze dat moest doen?
en stel nou dat je van de zenuwen in huilen uitbarst. En dan? So what? Denk je echt dat je ontslagen zult worden omdat je een keer huilt?
Daar waar je met mensen werkt, kunnen trainingen en feedbacksessies emotioneel intensief zijn. Er wordt wel eens vaker gehuild bij dat soort sessies. Een keer huilen is niet erg. Maar het lijkt wel alsof je hysterisch wordt bij het idee alleen al.
Ik heb het idee dat je volslagen onrealistische ideeën hebt over die videotraining, over jezelf, over huilen, over redenen om ontslagen te worden......
Ik heb het idee dat je hier iets mee moet. Dat je die videotraining eng vindt is tot daar aan toe, en dat je het vervelend vindt om te gaan huilen is begrijpelijk, maar je bent jezelf nu in een soort fobie aan het praten.
Ik weet niet wat er aan de vorige keer zo traumatisch is geweest, maar wat je nu doet is onrealistisch. Je werkt jezelf in een soort staat van ziekelijke angst voor een klus die vervelend is, maar niet werkelijk bedreigend. Je wordt niet ontslagen als je een keer wat tranen laat bij een moeilijke training, maar het kan je wel uiteindelijk je baan kosten als je zó extreem vermijdingsgedrag gaat vertonen. Je moet ook op zeker moment jezelf bij elkaar kunnen pakken en zeggen: OK, dan maar met tranen, maar ik dóe dit gewoon.
Sommige mensen hebben dat als ze een presentatie moeten geven. Bedenk eens hoe je zou reageren als een vriendin zo panisch zou reageren als ze dat moest doen?
zondag 2 mei 2010 om 15:30
ik werk zelf in de gehandicaptenzorg en bij ons word idd ook gewerkt met VIB.
Ik heb idd ook meegemaakt dat collega's hier als een dijk tegenop zagen, toch hun beste beentje voor hebben gezet en dat het achteraf best wel meeviel.
als ik heel eerlijk ben vind ik het zelfs onderdeel van je professionele beroepshouding om aan dit soort dingen mee te werken.
als hulpverlener moet je gewoon soms kritisch naar jezelf kunnen kijken, hoort bij je compententieprofiel.
Jammer dat je zulke vervelende ervaringen hebt, maar zie dit als je kans om die ervaring ten goede te keren.
Ik heb idd ook meegemaakt dat collega's hier als een dijk tegenop zagen, toch hun beste beentje voor hebben gezet en dat het achteraf best wel meeviel.
als ik heel eerlijk ben vind ik het zelfs onderdeel van je professionele beroepshouding om aan dit soort dingen mee te werken.
als hulpverlener moet je gewoon soms kritisch naar jezelf kunnen kijken, hoort bij je compententieprofiel.
Jammer dat je zulke vervelende ervaringen hebt, maar zie dit als je kans om die ervaring ten goede te keren.
dinsdag 4 mei 2010 om 17:36
Het zit je wel erg dwars, zo te horen.
Die VIB wordt gebruikt om nog beter te worden in je werk dan je al bent. Meerdere forummers vragen je te vertellen wat er in het verleden is gebeurd, omdat we je willen helpen hier goed mee om te gaan.
Ik ken geen tips om er onderuit te komen, dus dan maar tips om er mee om te gaan:
1 Wat is er ooit gebeurd dat je ervoor wilt betalen om niet te hoeven?
2 Als je dat niet wilt vertellen; wat zou er nu in het ergste geval gebeuren als je in tranen uit zou barsten? Of als het op een andere manier helemaal mis gaat?
3 Als je niet wil dat het misgaat; kan je een gesprek hierover aangaan met je chef/baas en je je angsten nader verklaren? Hij/zij zal je vast tegemoet willen komen en als jij weet dat 'ze' het weten, ben je minder angstig en zal het vast beter gaan.
Die VIB wordt gebruikt om nog beter te worden in je werk dan je al bent. Meerdere forummers vragen je te vertellen wat er in het verleden is gebeurd, omdat we je willen helpen hier goed mee om te gaan.
Ik ken geen tips om er onderuit te komen, dus dan maar tips om er mee om te gaan:
1 Wat is er ooit gebeurd dat je ervoor wilt betalen om niet te hoeven?
2 Als je dat niet wilt vertellen; wat zou er nu in het ergste geval gebeuren als je in tranen uit zou barsten? Of als het op een andere manier helemaal mis gaat?
3 Als je niet wil dat het misgaat; kan je een gesprek hierover aangaan met je chef/baas en je je angsten nader verklaren? Hij/zij zal je vast tegemoet willen komen en als jij weet dat 'ze' het weten, ben je minder angstig en zal het vast beter gaan.
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
dinsdag 4 mei 2010 om 17:55
Ik heb er ook ervaring mee en ik weet natuurlijk niet hoe het is als het niet leuk verloopt maar ik vond het zelf toen erg meevallen, ondanks dat het heel vreemd is jezelf op camera te zien met al je maniertjes en dingen 
Het is echt ontzettend afhankelijk van wie je begeleidt inderdaad. Ik ben ook veel bekeken (voor de klas) zonder camera en soms loopt het gewoon niet zoals je wil en dan is het even doorbijten, dat klopt, maar ook heel leerzaam.
Ik denk dat wat je wil: er onderuit komen, niet echt een optie is. Wil je daar je baan voor opgeven waar je zo van houdt? Bedenk dat juist het feit dat je zo blij bent met je baan in ieder geval betekent dat er niet zoveel mis kan zijn, dus waarom vrees je voor ontslag als het even niet zo wil of als je erg nerveus bent? Laat al die zorgen zoveel je kunt los en praat niet teveel met collega's die je opruien.
Is de VIB inmiddels geweest trouwens? Hoe ging het?
Het is echt ontzettend afhankelijk van wie je begeleidt inderdaad. Ik ben ook veel bekeken (voor de klas) zonder camera en soms loopt het gewoon niet zoals je wil en dan is het even doorbijten, dat klopt, maar ook heel leerzaam.Ik denk dat wat je wil: er onderuit komen, niet echt een optie is. Wil je daar je baan voor opgeven waar je zo van houdt? Bedenk dat juist het feit dat je zo blij bent met je baan in ieder geval betekent dat er niet zoveel mis kan zijn, dus waarom vrees je voor ontslag als het even niet zo wil of als je erg nerveus bent? Laat al die zorgen zoveel je kunt los en praat niet teveel met collega's die je opruien.
Is de VIB inmiddels geweest trouwens? Hoe ging het?
dinsdag 4 mei 2010 om 23:52
Oke Gieske, wil je soms heel graag in tranen uitbarsten voor de camera? Want je wordt heel blij van uitstel, maar wat is je plan om te voorkomen dát dat gaat gebeuren?
Ik denk dat je werkgever meer waardering heeft voor hóe jij dit probleem gaat aanpakken, dan hoe je uitblinkt in afwachten...
Ik denk dat je werkgever meer waardering heeft voor hóe jij dit probleem gaat aanpakken, dan hoe je uitblinkt in afwachten...
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
woensdag 5 mei 2010 om 21:42
Ga nou eens inhoudelijk in op alle vragen en tips?
Ik hoor je alleen maar over uitstel, uitstel, uitstel, dat klinkt niet echt alsof je voornemens bent dit probleem ook aan te pakken.
Als ik je werkgever was zou alleszins begrip hebben voor je angst en je willen helpen om dit draaglijk te maken, maar niet als jij geen andere houding hebt dan "onderuit komen".
Ik hoor je alleen maar over uitstel, uitstel, uitstel, dat klinkt niet echt alsof je voornemens bent dit probleem ook aan te pakken.
Als ik je werkgever was zou alleszins begrip hebben voor je angst en je willen helpen om dit draaglijk te maken, maar niet als jij geen andere houding hebt dan "onderuit komen".
donderdag 6 mei 2010 om 08:33
quote:Snormel schreef op 05 mei 2010 @ 21:42:
Als ik je werkgever was zou alleszins begrip hebben voor je angst en je willen helpen om dit draaglijk te maken, maar niet als jij geen andere houding hebt dan "onderuit komen".
Inderdaad. Ik mis ook een beetje je inhoudelijke reactie op wat hiervoor gezegd en gevraagd is. Je komt je alleen melden als je weer uitstel hebt gekregen. Lijkt het je ook niet zinvoller om dit probleem aan te pakken?
Als ik je werkgever was zou alleszins begrip hebben voor je angst en je willen helpen om dit draaglijk te maken, maar niet als jij geen andere houding hebt dan "onderuit komen".
Inderdaad. Ik mis ook een beetje je inhoudelijke reactie op wat hiervoor gezegd en gevraagd is. Je komt je alleen melden als je weer uitstel hebt gekregen. Lijkt het je ook niet zinvoller om dit probleem aan te pakken?
Peas on earth!
zaterdag 22 mei 2010 om 16:40
Gisteren (super) relext gesprek gehad.
Waarin afgesproken dat er zeker komend half jaar geen V.I.B komt voor mij.
Was geen enkel probleem !!!!!!!!!!
Wel ga ik meedoel aan een uitwisselingsprogramma bij andere devisies van het bedrijf.
Maar dat is geen probleem.
Ik stond met 15 minuten weer op de stoep, en een zware last van mij schouders lichter.
Ik kan dus weer even rustig mijn werk doen en dan zie ik het over een half jaar of nog later nog wel weer.
Misschien dat ik het dan iets minder erg ga vinden.
Of er meer vertrouwen in heb
Waarin afgesproken dat er zeker komend half jaar geen V.I.B komt voor mij.
Was geen enkel probleem !!!!!!!!!!
Wel ga ik meedoel aan een uitwisselingsprogramma bij andere devisies van het bedrijf.
Maar dat is geen probleem.
Ik stond met 15 minuten weer op de stoep, en een zware last van mij schouders lichter.
Ik kan dus weer even rustig mijn werk doen en dan zie ik het over een half jaar of nog later nog wel weer.
Misschien dat ik het dan iets minder erg ga vinden.
Of er meer vertrouwen in heb
zaterdag 22 mei 2010 om 17:17
quote:Gieske schreef op 22 mei 2010 @ 16:40:
Ik kan dus weer even rustig mijn werk doen en dan zie ik het over een half jaar of nog later nog wel weer.
Misschien dat ik het dan iets minder erg ga vinden.
Of er meer vertrouwen in heb
Fijn voor je dat je nu even uitstel hebt. En wat gaat maken dat je het tegen die tijd minder erg gaat vinden? Of er meer vertrouwen in hebt? Wat ga je in de tussentijd doen om die angst aan te pakken?
* ik ben paranormaal begaafd. Ik zie een topic dat half november geopend gaat worden...........*
Ik kan dus weer even rustig mijn werk doen en dan zie ik het over een half jaar of nog later nog wel weer.
Misschien dat ik het dan iets minder erg ga vinden.
Of er meer vertrouwen in heb
Fijn voor je dat je nu even uitstel hebt. En wat gaat maken dat je het tegen die tijd minder erg gaat vinden? Of er meer vertrouwen in hebt? Wat ga je in de tussentijd doen om die angst aan te pakken?
* ik ben paranormaal begaafd. Ik zie een topic dat half november geopend gaat worden...........*
