Psyche
alle pijlers
Kritiek op het uiterlijk van andere mensen
donderdag 13 november 2008 om 12:28
Ik start dit topic n.a.v. wat ik las op 'relaties', nl. het topic over het familiegedoe.
In mijn directe omgeving zijn er ook mensen die van alles op een ander aan te merken hebben, in de zin van lollig zijn ten koste van opvallende uiterlijkheden van een ander.
Wat iemand aan kleding draagt bijvoorbeeld maar ook over dingen waar het onderwerp van het commentaar zelf niets aan kan doen, en waarschijnlijk ook niet voor gekozen zou hebben, was de keus er geweest: tanden, neuzen, manier van lopen, stem of manier van praten. Stotteren bijvoorbeeld wordt tot iets hilarisch gemaakt.
Ik ben er mee opgegroeid, en op een gegeven moment ben ik me ervoor gaan generen. Het is een gevoel waar ik nooit iemand over heb horen spreken. Ik vind het vreselijk dat er zo over mensen gedaan wordt, of het nou iemand is die door de straat loopt, die je aan informatie helpt in een winkel, of op tv, bijna niemand ontkomt eraan.
Hoewel ik me van het gedrag dat nog steeds wel voorkomt (in de loop van de tijd milder geworden, maar nog steeds wel aanwezig) heb gedistantieerd - ook wel eens gezegd heb dat ik het als kwetsend ten opzichte van iemand ervaar, is de onzekerheid die het heeft veroorzaakt bij mij heel diep geworteld. Denk altijd dat mensen over mij ook altijd 'dingen' denken, en probeer aan gezichten altijd af te zien of iemand serieus met mij praat, maar ondertussen misschien denkt .........
Komt dit iemand bekend voor?
In mijn directe omgeving zijn er ook mensen die van alles op een ander aan te merken hebben, in de zin van lollig zijn ten koste van opvallende uiterlijkheden van een ander.
Wat iemand aan kleding draagt bijvoorbeeld maar ook over dingen waar het onderwerp van het commentaar zelf niets aan kan doen, en waarschijnlijk ook niet voor gekozen zou hebben, was de keus er geweest: tanden, neuzen, manier van lopen, stem of manier van praten. Stotteren bijvoorbeeld wordt tot iets hilarisch gemaakt.
Ik ben er mee opgegroeid, en op een gegeven moment ben ik me ervoor gaan generen. Het is een gevoel waar ik nooit iemand over heb horen spreken. Ik vind het vreselijk dat er zo over mensen gedaan wordt, of het nou iemand is die door de straat loopt, die je aan informatie helpt in een winkel, of op tv, bijna niemand ontkomt eraan.
Hoewel ik me van het gedrag dat nog steeds wel voorkomt (in de loop van de tijd milder geworden, maar nog steeds wel aanwezig) heb gedistantieerd - ook wel eens gezegd heb dat ik het als kwetsend ten opzichte van iemand ervaar, is de onzekerheid die het heeft veroorzaakt bij mij heel diep geworteld. Denk altijd dat mensen over mij ook altijd 'dingen' denken, en probeer aan gezichten altijd af te zien of iemand serieus met mij praat, maar ondertussen misschien denkt .........
Komt dit iemand bekend voor?
zondag 16 november 2008 om 10:47
Perel , op het topic " leuk meisje op de achtergrond " ( Overige ) zeg je over het model van deze week " : hé wat een rare foto, maar voordat ik echt heb kunnen bekijken wat er nou precies is waarvan ik zo schrik....is het alweer verdwenen, er blijven alleen wat details over op mijn netvlies: rare mond en dikke ogen." Dat vind ik dan weer totaal niet rijmen met je openingspost .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 16 november 2008 om 10:58
Soms moet ik wel om mensen lachen. Niet zo lang geleden was ik op een congres met een spreker die stotterde. De man was enthousiast, gedreven, deskundig, en een feest om naar te luisteren. Hij had vooral moeite met de letter W. Dat zo'n man zich dan voor een volle zaal zo'nder blikken of blozen door het woord ''W-w-world-W-w-w-wide-W-w-w-w-web'' heen stottert, daar moet ik wel om glimlachen hoor.
Ik kijk op straat ook wel wat langer naar travestieten. Meestal omdat ze beter gekleed zijn dan ik of omdat ik ook zulke schoenen wil.
Ik kijk op straat ook wel wat langer naar travestieten. Meestal omdat ze beter gekleed zijn dan ik of omdat ik ook zulke schoenen wil.
zondag 16 november 2008 om 11:01
zondag 16 november 2008 om 11:25
Oh, jee......betrapt!!
Ik heb wel ogen in mijn hoofd, ik zie en registreer wel!
Maar dit model wordt hier wel neergezet om een mooi plaatje te laten zien toch?
De discussie die hier vrijwel wekelijks gevoerd wordt gaat hier toch over? De wijze waarop een model wordt neergezet, en dat dat regelmatig niet flatterend werkt.
Zo ook bij dit model.
Ik vind dat ze er niet mooi opstaat, dat heb ik gezien in de korte tijd dat ze af en toe langskomt. En dat komt door de mond en haar ogen. Geen aantrekkelijk plaatje, nee.
Maar ik doe daar niet lacherig over. Ik zeg bijvoorbeeld niet: zou ze nou geen moeite hebben met drinken, dat alles er naast loopt? Dit zou bijvoorbeeld iets zijn wat de mensen waar ik het in mijn topic over heb zouden kunnen zeggen.
En dat is wat mij te ver gaat.
Ik heb wel ogen in mijn hoofd, ik zie en registreer wel!
Maar dit model wordt hier wel neergezet om een mooi plaatje te laten zien toch?
De discussie die hier vrijwel wekelijks gevoerd wordt gaat hier toch over? De wijze waarop een model wordt neergezet, en dat dat regelmatig niet flatterend werkt.
Zo ook bij dit model.
Ik vind dat ze er niet mooi opstaat, dat heb ik gezien in de korte tijd dat ze af en toe langskomt. En dat komt door de mond en haar ogen. Geen aantrekkelijk plaatje, nee.
Maar ik doe daar niet lacherig over. Ik zeg bijvoorbeeld niet: zou ze nou geen moeite hebben met drinken, dat alles er naast loopt? Dit zou bijvoorbeeld iets zijn wat de mensen waar ik het in mijn topic over heb zouden kunnen zeggen.
En dat is wat mij te ver gaat.
zondag 16 november 2008 om 11:36
quote:korenwolf schreef op 16 november 2008 @ 10:58:Ik kijk op straat ook wel wat langer naar travestieten. Meestal omdat ze beter gekleed zijn dan ik of omdat ik ook zulke schoenen wil.
Beter gekleed?
Mijn dagelijks outfit is een leuke broek met een leuk truitje er op, gympen van van haren en een bubbeljas van de kruidvat.
Wat voor schoenen bedoel jij?
Beter gekleed?
Mijn dagelijks outfit is een leuke broek met een leuk truitje er op, gympen van van haren en een bubbeljas van de kruidvat.
Wat voor schoenen bedoel jij?
zondag 16 november 2008 om 12:16
zondag 16 november 2008 om 19:22
quote:Perel schreef op 16 november 2008 @ 11:25:
Maar ik doe daar niet lacherig over. Ik zeg bijvoorbeeld niet: zou ze nou geen moeite hebben met drinken, dat alles er naast loopt? Dit zou bijvoorbeeld iets zijn wat de mensen waar ik het in mijn topic over heb zouden kunnen zeggen.
En dat is wat mij te ver gaat.Dus vaststellen en zeggen " wat een dikke ogen " is niet erg en vragen of Kermit misschien met haar moeder heeft gewipt wél ??
Maar ik doe daar niet lacherig over. Ik zeg bijvoorbeeld niet: zou ze nou geen moeite hebben met drinken, dat alles er naast loopt? Dit zou bijvoorbeeld iets zijn wat de mensen waar ik het in mijn topic over heb zouden kunnen zeggen.
En dat is wat mij te ver gaat.Dus vaststellen en zeggen " wat een dikke ogen " is niet erg en vragen of Kermit misschien met haar moeder heeft gewipt wél ??
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 21 november 2008 om 11:53
Ik ben een broekie hier op deze topic.
En ik kan me wel voorstellen wat voor een onzeker gevoel men kan hebben, als anderen je beoordelen over kleding en andere dingen.
wij hadden het thuis niet echt breed en dus was er ook geen geld voor dure kleding of iets dergelijk!
En ik voelde me ook nooit anders dan anderen die wel dure dingen konden betalen. Het raakte me ook nooit in mijn jeugd dat ik er "gewoon' uitzag en niet zoals anderen.
Met deze insteek probeer ik mijn kinderen ook groot te brengen.
En tot nu toe lukt dat aardig. Want ook nu hebben we het ook niet erg breed. En moeten zij ook tevreden zijn met wat we hebben en waar ze nog even voor moeten sparen. Gelukkig is er op mijn kids hun school, niet zo'n golf van mode poppen en dure bling bling. tuurlijk zijn ze er wel, maar ze raken er niet van onder de indruk!
Mijn kids worden niet beoordeeld hoe ze eruit zien en in wat voor kleding ze lopen geleukkig, hoewel het voor vele misschien wel anders is.. en dat is zo jammer.. Dat gun je niemand toe.
We weten dat kids onder elkaar hard en gemeen kunnen zijn.
En de tollerantie naar elkaar toe is ook veel minder geworden dan eerst. Waar zit de grens..
Tja... ze zeggen wel eens als je iets wilt veranderen, begin dan bij je zelf..
Niet dat dat altijd maar goed, ben ook niet goed te praten, niemand is perfect...
Leuke topic, en vooral een leuk onderwerp!
En ik kan me wel voorstellen wat voor een onzeker gevoel men kan hebben, als anderen je beoordelen over kleding en andere dingen.
wij hadden het thuis niet echt breed en dus was er ook geen geld voor dure kleding of iets dergelijk!
En ik voelde me ook nooit anders dan anderen die wel dure dingen konden betalen. Het raakte me ook nooit in mijn jeugd dat ik er "gewoon' uitzag en niet zoals anderen.
Met deze insteek probeer ik mijn kinderen ook groot te brengen.
En tot nu toe lukt dat aardig. Want ook nu hebben we het ook niet erg breed. En moeten zij ook tevreden zijn met wat we hebben en waar ze nog even voor moeten sparen. Gelukkig is er op mijn kids hun school, niet zo'n golf van mode poppen en dure bling bling. tuurlijk zijn ze er wel, maar ze raken er niet van onder de indruk!
Mijn kids worden niet beoordeeld hoe ze eruit zien en in wat voor kleding ze lopen geleukkig, hoewel het voor vele misschien wel anders is.. en dat is zo jammer.. Dat gun je niemand toe.
We weten dat kids onder elkaar hard en gemeen kunnen zijn.
En de tollerantie naar elkaar toe is ook veel minder geworden dan eerst. Waar zit de grens..
Tja... ze zeggen wel eens als je iets wilt veranderen, begin dan bij je zelf..
Niet dat dat altijd maar goed, ben ook niet goed te praten, niemand is perfect...
Leuke topic, en vooral een leuk onderwerp!
zondag 23 november 2008 om 14:11
quote:korenwolf schreef op 16 november 2008 @ 10:58:
Soms moet ik wel om mensen lachen. Niet zo lang geleden was ik op een congres met een spreker die stotterde. De man was enthousiast, gedreven, deskundig, en een feest om naar te luisteren. Hij had vooral moeite met de letter W. Dat zo'n man zich dan voor een volle zaal zo'nder blikken of blozen door het woord ''W-w-world-W-w-w-wide-W-w-w-w-web'' heen stottert, daar moet ik wel om glimlachen hoor.
Beetje off-topic: mijn vader moest lang geleden een sollicitant interviewen en die man stotterde ook zo verschrikkelijk (arme man). Hij sprak iets van 6 vreemde talen, maar op de vraag 'spreekt u ze vloeiend?' gaf hij als antwoord: 'nou, v-v-v-v-vloeiend......'
Soms moet ik wel om mensen lachen. Niet zo lang geleden was ik op een congres met een spreker die stotterde. De man was enthousiast, gedreven, deskundig, en een feest om naar te luisteren. Hij had vooral moeite met de letter W. Dat zo'n man zich dan voor een volle zaal zo'nder blikken of blozen door het woord ''W-w-world-W-w-w-wide-W-w-w-w-web'' heen stottert, daar moet ik wel om glimlachen hoor.
Beetje off-topic: mijn vader moest lang geleden een sollicitant interviewen en die man stotterde ook zo verschrikkelijk (arme man). Hij sprak iets van 6 vreemde talen, maar op de vraag 'spreekt u ze vloeiend?' gaf hij als antwoord: 'nou, v-v-v-v-vloeiend......'
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 23 november 2008 om 14:14
quote:Sensy12 schreef op 14 november 2008 @ 20:47:
Ik snap precies wat Perel bedoelt. Ik maak het ook geregeld mee dat iemand iets zegt over de kledind/houding/gewicht etc. van een ander. Een observatie vind ik niet erg. Dik is dik. Rond is rond. Roze haar is roze. Niks mis mee. Maar er zit altijd een oordelend toontje onder waar ik me over verbaas.
Ik zie wat anderen zien zonder dat ik daar een etiket op plak. Op het moment dat iemand dan roept:"Kijk haar nou rare tanden hebben!" dan kan ik me daaraan ergeren. Ik zie heus wel wat maatschappelijk verantwoord 'mooi' is en wat niet maar om daar op een negatieve manier over te praten?
Verder zegt het iets over de gedachtengang van zo iemand. Mijn ex maakte een andere ex belachelijk (buiten gehoorafstand) en dat was voor mij zo'n afknapper (er zouden nog meer afknappers volgen maar dat terzijde)
Het zegt iets over hoe klein het wereldje van deze mensen is en hoe ver respect voor anderen te zoeken is.
Ik snap precies wat Perel bedoelt. Ik maak het ook geregeld mee dat iemand iets zegt over de kledind/houding/gewicht etc. van een ander. Een observatie vind ik niet erg. Dik is dik. Rond is rond. Roze haar is roze. Niks mis mee. Maar er zit altijd een oordelend toontje onder waar ik me over verbaas.
Ik zie wat anderen zien zonder dat ik daar een etiket op plak. Op het moment dat iemand dan roept:"Kijk haar nou rare tanden hebben!" dan kan ik me daaraan ergeren. Ik zie heus wel wat maatschappelijk verantwoord 'mooi' is en wat niet maar om daar op een negatieve manier over te praten?
Verder zegt het iets over de gedachtengang van zo iemand. Mijn ex maakte een andere ex belachelijk (buiten gehoorafstand) en dat was voor mij zo'n afknapper (er zouden nog meer afknappers volgen maar dat terzijde)
Het zegt iets over hoe klein het wereldje van deze mensen is en hoe ver respect voor anderen te zoeken is.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 24 november 2008 om 01:20
Mosterd maar ik herken het Perel. Ik vind het heel pijnlijk en vervelend, vooral als het zo gebeurt dat mensen het horen. Ik hou er niet van mensen te kwetsen en zeker niet op zo'n manier, slaat nergens op. Dan praat ik erover heen, probeer het gesprek snel ergens anders naar toe te leiden ed. Als het achteraf is zoals met zo'n verkoper in jouw voorbeeld, reageer ik zoals jij zo ongeveer. Dat het me niet opgevallen was en diegene heel vriendelijk was oid.
Van opvallende verschijningen op straat geniet ik. Als mensen hun haar roze verven vind ik dat juist leuk. Ik hou van de verschillen, van het kleurrijke, van het individuele.
En het heeft niets met wel of niet een sarcastische inslag te maken. Ik kan afgrijselijk cynisch zijn. Maar dan wel over mijzelf. Of een ironische opmerking tegen een vriend of vriendin die me goed genoeg kent om te weten dat ik er niks van meen en het kan waarderen.
Als ik op een terras zit en ik hoor mensen anderen luidruchtig en onaardig keuren valt me vooral 1 ding op. Dat ze in feite geen leuk gesprek hebben met elkaar. Dat zou ik saai, een gemis vinden.
Van opvallende verschijningen op straat geniet ik. Als mensen hun haar roze verven vind ik dat juist leuk. Ik hou van de verschillen, van het kleurrijke, van het individuele.
En het heeft niets met wel of niet een sarcastische inslag te maken. Ik kan afgrijselijk cynisch zijn. Maar dan wel over mijzelf. Of een ironische opmerking tegen een vriend of vriendin die me goed genoeg kent om te weten dat ik er niks van meen en het kan waarderen.
Als ik op een terras zit en ik hoor mensen anderen luidruchtig en onaardig keuren valt me vooral 1 ding op. Dat ze in feite geen leuk gesprek hebben met elkaar. Dat zou ik saai, een gemis vinden.
