Kwetsbaar op sociaal en eemotioneel; vlak

Eerder heb ik al reeds geschreven in topics over ondermeer Autisme en Ontwijkende persoonlijkhdsstoornis.
Voel toch de behoefte om zelf ook weer eens een topic te starten.
Merk aan mezelf dat ik me erg kwetsbaar voel op zowel emotioneel als op sociaal vlak.
Heb veel last van overgevoeligheid en kreeg laatst op mijn werk ook te horen dat ik een dikkere huid zou moeten gaan krijgen.
Dat is echter nog niet zo eenvoudig.
Vind sociale omgang erg complex en vind het lastig om met mensen om te gaan.
Vooral ook met mensen die erg dominant oid en te direct kunnen zijn, maar ook waar ik moeilijk hoogte van kan krijgen (dmv moeizame communicatie oid).
Werk er nog steeds aan om weerbaarder me op te stellen en ook om duidelijker en directer te worden in de communicatie.
Niet langer meer zo soft, lievig, pleasend, onzeker en altijd maar om te proberen om anderen steeds maar te behagen en tevreden te houden.
Heb hierin te lang op eieren ook gelopen en me steeds maar in allerlei bochten gewrongen (dmv omslachtige en verkapte communicatie).
Tevens werd ik het nogal beu om overal maar mijn excuses voor aan te bieden.
Het leek steeds meer een soort van zelfverloochening.
Merk ook aan mezelf dat ik me regelmatig best wel bozig kan voelen, ook over pijnlijke situaties op sociaal vak.
Heb hierover ook gesprekken met mijn maatschappelijk werker en psychiater.

Wie herkent het eigenlijk van zich kwetsbaar voelen in sociale situaties etc?

Correctie topic-titel;
Kwetsbaar op sociaal en emotioneel vlak

viva-amber schreef: ↑

23-01-2020 21:40

We leven in een maatschappij die sensitiviteit niet als kwaliteit ziet. Het is wel degelijk een kwaliteit.

Die indruk heb ik ook heel vaak.
Alles wordt zo ontzettend weg-gerationaliseerd, bijv onder het mom van 'je moet maar kunnen incasseren'.

Tessaa schreef: ↑

23-01-2020 22:05

Ik heb niet geloept, maar weten mensen op je werk dat je autisme hebt? Want dan zit je op een andere manier in elkaar en kun je misschien niet een dikkere huid krijgen, al zou je het nog zo graag willen.

Op mijn werk zijn er erg veel mensen met autisme.
Ook omdat het een dagbestedingswerkplek is.
Met de meeste mensen heb ik dan ook geen problemen.
Er is echter een collega die nogal de popie-jopie steeds uithangt en nogal tactloze opmerkingen kan plaatsen.
Dit kan leiden tot irritatie en ook onzekerheid.

Mijn probleem is ook vooral dat ik me niet weerbaar durf op te stellen.
Altijd ben ik bang dat anderen met mijn gevoelens aan de haal gaan, dat ik overlopen kan worden en dat ik opmerkingen kan krijgen van 'je moet maar kunnen incasseren' oid.
Dat laatste vind ik dus ook nog niet zo vanzelfsprekend.
Voel me kwetsbaar en niet in staat om naar bepaalde personen te kunnen verweren oid.
Ik klap vrij snel dicht en heb sterk de neiging om me terug te trekken.
Momenteel voel ik me bekaf (van het piekeren etc) en ik slaap al twee dagen erg veel.

Heb het hier eigenlijk nooit over met andere collega's.
Wel heb ik van wat begeleiders te horen gekregen dat ze ook vinden dat hij nogal onbezonnen en tactloos dingen kan roepen.

viva-amber schreef: ↑

24-01-2020 14:47

Ik had laatst een collega en wat voor jou geldt, geldt ook voor hem of haar. Dus ik zei tegen haar: ik heb een andere mening dan jij, leer er mee leven. De persoon met de grote mond moet soms ook inschikken.

Daar heb je zeker ook gelijk in.

syntax18 schreef: ↑

24-01-2020 15:51

Heb je het over dingen zoals schelden? Je voor dingen uit maken? Over jouw grappen maken? Of heb je ook moeite met dingen die ook feedback kunnen zijn?

Niet zozeer schelden.
Maar wel opmerkingen die op (of zelfs over) het randje zijn.
Opmerkingen over autisme bijvoorbeeld.
En laatst kreeg ik een rare opmerking van of ik de 'maandagochtendziekte' had, alleen omdat ik niet zoveel zei.
Kan soms wat teruggetrokken zijn en erg gefocused zijn op mijn eigen werk.
En dat staat hem blijkbaar tegen.
Ik moet het me niet teveel aantrekken, maar vind het ergens toch wel irritant.
Vind het soweiso toch wel erg lastig om met dit soort type mensen om te gaan (overheersend, popie-jopie etc).
Het matcht gewoon blijkbaar niet.

Met een aantal vriendschappen heb ik (vooral in het verleden) gehad dat het contact op den duur steeds meer scheef schroeide en uiteindelijk spaak liep.
Ik kreeg steeds meer het gevoel dat diegenen hun narigheid steeds maar weer op mij aan het projecteren waren en daar was ik op den duur helemaal klaar mee.
Ook voelde ik me erg geclaimd in dit soort contacten.
Waarschijnlijk heb ik mij destijds ook niet weerbaar opgesteld en inplaats te laten weten dat ik er niet van gedient was, ging ik in de verdediging en gelijk mijn excuses aanbieden etc (inplaats van 'tegengas' geven).
Daarmee heb ik mezelf alleen maar in een zwakke positie gezet en dit heeft voor nog meer problemen gezorgd.
Zal nog veel assertiever moeten gaan worden hierin.
Voel me momenteel erg zwak en dan vooral op mentaal vlak en in de communicatie.
Weerbaarheid is iets wat ik altijd erg moeilijk heb gevonden en heb hierin nog vele stappen te zetten.
Tevens vermoed ik dat ik toch ook wel wat nare ervaringen heb gehad uit het verleden.
En dan vooral in de trant van pesten, overlopen worden etc.
Dat heeft bij mij toch ook wel zijn sporen nagelaten.
Dit moet ik gewoon bij mezelf constateren en dit schrijf ik niet om mezelf in een slachtofferrol te plaatsen.
Het kan me nog erg achtervolgen en voor vele boze uitbarstingen zorgen.