Laag zelfbeeld

26-10-2023 15:52 49 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Na een relatie met geestelijke en fysieke mishandeling woon ik bij mijn moeder in. Ik ben 34 en heb al meermaals een burnout gehad, die nu nog erger is omdat mijn moeder kanker heeft. Ik heb weinig spaargeld omdat ik mijn ex hielp met een schuld, en kan dus geen woning kopen. In de Ziektewet alleen huren is nu onmogelijk, ik maak nergens kans op via Woningnet omdat ik tot juli altijd een inkomen had. Ik sta 10 jaar ingeschreven. Nu particulier huren gaat ook niet natuurlijk,maar straks kan ik met 0.7 FTE ( de max die mij nog lukt qua werk in het onderwijs) ook maar 2200 netto verdienen en daarmee wordt het ook lastig. Kopen, zoals besproken in mijn andere topic, gaat hem ook niet worden. Ik zit dus voorlopig vast bij mijn moeder thuis en dat geeft nog meer knauwen aan mijn zelfbeeld.

Ik ben door antidepressiva 25 kg zwaarder (88 kg), waardoor ik er niet uit zie zoals vroeger. Ik sport wel, maar ik houd het nog niet goed vol omdat ik me zo rot voel. Ik eet sinds de diagnose van mijn moeder weinig meer en ben nu 2 kg afgevallen, maar dat is niks.


Ik ben een dikke, werkloze vrouw van middelbare leeftijd, die bijna door elke ex mishandeld is. Ik heb geen werk en weet niet wanneer ik weer in staat ben om te werken en of ik het volhoud. Ik woon bij mijn moeder. Ik voel me een enorme loser. Vorig jaar woonde ik samen, werkte ik als docent, zou ik mijn rijbewijs halen. Nu is alles weggevallen.

Mijn psycholoog vindt dat ik keihard werk in therapie en me trots mag voelen dat ik bij mijn ex ben weggegaan. Maar hij zei zelf dat hij niet van me hield, ik gaf alleen toe aan hem. Ik weet niet of een man ooit nog van zo iemand kan houden.

Ik vind mezelf een zorgzaam, vrijgevig, behulpzaam persoon. Ik geef om de maatschappij en kinderen en dieren. Mijn ex vond me een egoist. Ik heb gestudeerd en spreek veel talen, maar door hem voel ik me dom, want ik heb toch niks aan die diploma's omdat ik niet kan werken. Vroeger was ik mooi, ik heb nog steeds een leuk hoofd vind ik, maar omdat ik dik ben voel ik me lelijk.

In therapie zouden we aan mijn zelfbeeld werken ook dmv groepstherapie. Ik ben vanuit Gelderland weer verhuisd naar Almere dus dat moet hier weer helemaal worden opgestart. In de tussentijd voel ik me minder dan een stuk stront op de stoep. Hoe kan ik nog van mezelf gaan houden? Mijn moeder houdt van me, mijn zus, mijn vrienden. Maar nooit een man ik ben nooit goed genoeg...
Alle reacties Link kopieren Quote
Stop met vergelijken hoe het was, want hierin lees ik niets wat jou goed doet, ga focussen op de toekomst en jezelf.
Je bent nog niet middelbaar en je mag er gewoon zijn. Neem het woord van de therapeut aan je werkt aan jezelf daar mag je trots op zijn, elke dag een stapje TO :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit met ongeveer hetzelfde probleem, zelfde leeftijd. Mijn zelfbeeld is ook 0,0 door alles wat mij niet is gelukt en anderen 'allemaal' wel.
Het enige wat mij soms helpt is me realiseren dat ik niet de enige ben, want dat gevoel dat je als enige dertiger lelijk, mislukt, werkloos en zonder rijbewijs zit te wezen is wat zo killing is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijniebelle schreef:
26-10-2023 18:36
Ik zit met ongeveer hetzelfde probleem, zelfde leeftijd. Mijn zelfbeeld is ook 0,0 door alles wat mij niet is gelukt en anderen 'allemaal' wel.
Het enige wat mij soms helpt is me realiseren dat ik niet de enige ben, want dat gevoel dat je als enige dertiger lelijk, mislukt, werkloos en zonder rijbewijs zit te wezen is wat zo killing is.
Club van Lelijke Viva'ers oprichten? ;)

Maar zonder grap, ik vind het ook erg zwaar. Rijbewijs boeit me niet eens zo erg, ov is goed hier. Maar de rest...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga nu dus stoppen met zoeken naar huizen of werk en volop inzetten op beter worden. Dan heb ik een sterke bodem waarvan ik gezonde keuzes kan maken.
[/quote]

Dat klinkt als een goed plan! Focus je eerst op beter worden en je weer goed voelen. Probeer voldoende te bewegen, buiten te komen, genoeg te slapen en gezond te eten. Ga leuke dingen doen, verwen jezelf. Probeer je zelfvertrouwen weer terug te krijgen. Je hebt een heleboel talenten en kan heel veel! En daar heb je geen man voor nodig! Probeer eerst zonder man een leuk leven te krijgen. En dat huis gaat er echt komen! Praat jezelf niet teveel in de put omdat je nu de oplossing nog even niet ziet. Laat iedereen weten dat je iets zoekt. Houdt de mogelijkheden in de gaten zonder alleen nog daar op te focussen en dan komt er echt een keer iets op je pad. Succes!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Je wordt niet leuker van zwelgen, zonde van je energie ook. Ga kijken naar wat je wel hebt.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
26-10-2023 19:31
Je wordt niet leuker van zwelgen, zonde van je energie ook. Ga kijken naar wat je wel hebt.
Weet je, ik snap dat je dit denkt. Maar ik heb nu in 1x heel veel op mijn bordje en moet die pijn ook even doorvoelen. Afleiding zoeken probeer ik nu ook, alleen ik heb ook nog een nare griep te pakken dus zit nu binnen. Volgende week naar de kapper en lunchen met een vriendin, dat scheelt al. En ik ga een klein knaagdier kopen denk ik, toch iets om te knuffelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chickenandwaffles schreef:
26-10-2023 19:34
Weet je, ik snap dat je dit denkt. Maar ik heb nu in 1x heel veel op mijn bordje en moet die pijn ook even doorvoelen. Afleiding zoeken probeer ik nu ook, alleen ik heb ook nog een nare griep te pakken dus zit nu binnen. Volgende week naar de kapper en lunchen met een vriendin, dat scheelt al. En ik ga een klein knaagdier kopen denk ik, toch iets om te knuffelen.
Waar is je kat gebleven?
Alle reacties Link kopieren Quote
BabyGroot schreef:
26-10-2023 19:57
Waar is je kat gebleven?
Die gaat bij mijn zus wonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt best af en toe een moment hebben dat je baalt voor jezelf (liever niet van jezelf). Dan mag je best op de bank kruipen met een dekentje en een lekker warm theetje ofzo. Je hoeft echt niet de hele tijd in de startblokken te staan om het leven zo positief mogelijk te lijf te gaan. Maar een beetje blij zijn dat het maar een verkoudheid is en dat je een plek hebt om bij te komen is misschien een goede afsluiter van de dag. Ik lig vaak in bed te denken hoe blij ik ben dat ik een bed heb, in een veilig huis in een plek op de wereld waar vrij weinig misgaat. Heb ik elke dag een topdag, welnee, maar de rest van de mensen die het volgens jou gemaakt hebben ook niet. Je weet helemaal niet waar zij mee worstelen. Anyway. Dat wat je aandacht geeft groeit. Dus focus op wat fijn is.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
26-10-2023 20:54
Je kunt best af en toe een moment hebben dat je baalt voor jezelf (liever niet van jezelf). Dan mag je best op de bank kruipen met een dekentje en een lekker warm theetje ofzo. Je hoeft echt niet de hele tijd in de startblokken te staan om het leven zo positief mogelijk te lijf te gaan. Maar een beetje blij zijn dat het maar een verkoudheid is en dat je een plek hebt om bij te komen is misschien een goede afsluiter van de dag. Ik lig vaak in bed te denken hoe blij ik ben dat ik een bed heb, in een veilig huis in een plek op de wereld waar vrij weinig misgaat. Heb ik elke dag een topdag, welnee, maar de rest van de mensen die het volgens jou gemaakt hebben ook niet. Je weet helemaal niet waar zij mee worstelen. Anyway. Dat wat je aandacht geeft groeit. Dus focus op wat fijn is.
Dat klopt ook helemaal. Ik denk dat het op ten duur ook wegzakt, als ik eenmaal al mijn inboedel verhuisd heb (oude meubels gaan de kamer uit), de kat heb, en mijn ex niet meer hoef te spreken.

En ik weer therapie opstart en gaandeweg ga sporten. Dan voelt het weer als vooruitgang.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee. (You are not getting it)
Maar.... Probeer het nog eens.
Lorem Ipsum
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
26-10-2023 21:07
Nee. (You are not getting it)
Maar.... Probeer het nog eens.
Wat dan?

Ik ben nu nog murw, sorry.
Hai TO, even meedenkend wat betreft je therapie: kan je misschien nog via Zoom ofzo bij je oude therapeut terecht? Totdat je een nieuwe hebt gevonden bij je in de buurt.
turquasi schreef:
26-10-2023 20:54
Je kunt best af en toe een moment hebben dat je baalt voor jezelf (liever niet van jezelf). Dan mag je best op de bank kruipen met een dekentje en een lekker warm theetje ofzo. Je hoeft echt niet de hele tijd in de startblokken te staan om het leven zo positief mogelijk te lijf te gaan. Maar een beetje blij zijn dat het maar een verkoudheid is en dat je een plek hebt om bij te komen is misschien een goede afsluiter van de dag. Ik lig vaak in bed te denken hoe blij ik ben dat ik een bed heb, in een veilig huis in een plek op de wereld waar vrij weinig misgaat. Heb ik elke dag een topdag, welnee, maar de rest van de mensen die het volgens jou gemaakt hebben ook niet. Je weet helemaal niet waar zij mee worstelen. Anyway. Dat wat je aandacht geeft groeit. Dus focus op wat fijn is.
Zo mee eens.
Elke dag 3 dingen opschrijven die fijn waren, of waar je dankbaar voor bent in dit leven.
Ik jubel ook niet altijd van vreugde, maar je realiseren wat je wel allemaal hebt maakt me vaak weer heel dankbaar.

- ik ben relatief gezond
- ik ben vrij en leef in vrijheid
- ik heb een dak boven mijn hoofd en een bed om in te slapen.
- ik hoef me geen zorgen te maken over of ik genoeg te eten zal hebben
- ik heb fijne dikke truien om me warm te houden.

En zo zijn er vast nog 100 dingen om te verzinnen.

- een uurtje bij je zus kroelen met de warme knorrende kat
- een uurtje Netflixen met een koppie thee op een fijn plekje
- de zonnestralen op je snoet net even
- kaarsjes aansteken en genieten van de sfeer en warmte
- een lekkere warme douche, liefst met een lekker ruikend soppig iets.
- een droge joggingbroek als je verregend thuiskomt

Zoek de mooie dingen in het leven.
Mij helpt het echt.
Overigens, het is geen tovermiddel tegen burnout of depressie.

Maar het kan wel helpen om je te beseffen dat er altijd lichtpuntjes zijn, wat je wel hebt, en dat dat misschien meer is dan je denkt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Chickenandwaffles schreef:
26-10-2023 17:43
Ik ben heel jong gaan samenwonen voor het eerst en heb dus nooit een eigen huis gehad, altijd bij een man in. Daardoor ook niet veel gespaard of een eigen woning kunnen vinden.

Afgelopen jaren wel gezocht, op Woningnet, verdiende toen niet genoeg voor particulier. Daar kwam ik nooit aan iets dus altijd tussendoor op kamers gewoond. Daar was het ook niet fijn dus ik ging altijd zsm weg. Mijn ex (en die ervoor) weigerde mij op het contract te zetten, ik betaalde huur aan hem en heb dus nergens recht op.

Was het slim, nee, maar ik probeer al jaren wat te krijgen via woningnet.
Keuzes die je keer op keer maakte en dus niet meer moet doen. Niet mee betalen aan huur of hypotheek als jij geen huurbescherming hebt of recht op deel van huis. En dat geld opzij zetten.

Heel normaal.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
26-10-2023 23:00
Zo mee eens.
Elke dag 3 dingen opschrijven die fijn waren, of waar je dankbaar voor bent in dit leven.
Ik jubel ook niet altijd van vreugde, maar je realiseren wat je wel allemaal hebt maakt me vaak weer heel dankbaar.

- ik ben relatief gezond
- ik ben vrij en leef in vrijheid
- ik heb een dak boven mijn hoofd en een bed om in te slapen.
- ik hoef me geen zorgen te maken over of ik genoeg te eten zal hebben
- ik heb fijne dikke truien om me warm te houden.

En zo zijn er vast nog 100 dingen om te verzinnen.

- een uurtje bij je zus kroelen met de warme knorrende kat
- een uurtje Netflixen met een koppie thee op een fijn plekje
- de zonnestralen op je snoet net even
- kaarsjes aansteken en genieten van de sfeer en warmte
- een lekkere warme douche, liefst met een lekker ruikend soppig iets.
- een droge joggingbroek als je verregend thuiskomt

Zoek de mooie dingen in het leven.
Mij helpt het echt.
Je hebt gelijk.

Ik heb een hechte band met moeder en zus
Ik heb altijd een woonplek waar ik naar terugkan, al ben ik 45 straks
Ik heb lieve, behulpzame vrienden die naar me luisteren
Ik ben slim en daadkrachtig en durf om hulp te vragen
Ik kan nu veel sparen
Ik ben mijn kat niet kwijt, ik zie haar alleen minder
Ik heb een warm bed en straks mijn meubels in mijn kamer die ik naar smaak kan inrichten
Ik ga volgende week een lief hamstertje halen
Ik heb therapie, al dan niet telefonisch

Ik heb best veel...
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
26-10-2023 23:03
Keuzes die je keer op keer maakte en dus niet meer moet doen. Niet mee betalen aan huur of hypotheek als jij geen huurbescherming hebt of recht op deel van huis. En dat geld opzij zetten.

Heel normaal.
Dat weet ik nu door schade en schande heel goed. Een man krijgt geen cent van me voor we getrouwd zijn en alles geregeld is. En hij wacht maar een paar jaar voor we samenwonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hey TO, ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik ga door eenzelfde fase nu. Begin 30, burnout, werkloos, en terug bij mijn ouders.

Ik zie regelmatig de wereld net zo zwart als jij nu. Dan zie ik niet in hoe ik ooit nog kan gaan 'lukken', hoe ik ooit de toekomst zal krijgen die ik wil. Iedereen heeft het, en ik zal het nooit krijgen, zo voelt het dan. Ik lees datzelfde gevoel bij jou, heel herkenbaar dus.

Wat mij dan helpt is wat mijn therapeut me ook vaak zegt: je brein is ziek. Een depressief brein denkt niet zoals een gewoon brein. Dus ik moet niet nu, met dit depressieve brein, proberen een leven van de toekomst te plannen. Nee, ik moet eerst stapjes zetten om nu beter te worden, om uit de depressie te komen. En als mijn brein dan weer als een niet-ziek brein functioneert, dan kan ik weer gaan nadenken over de vele jaren voor me. En waarschijnlijk zie ik het dan ook heel anders. Maar nu, terwijl ik ziek ben, bedenken hoe ik een topleven moet krijgen, is gewoon niet handig. Met een gebroken been ga je ook nog geen trainingsplan voor een marathon maken, dan ga je ook eerst eens zorgen dat je weer voorzichtig kan rondstappen.

En ook een dikke knuffel, het is zwaar en met een zieke moeder nog zwaarder. Tijd heelt, therapie heelt, en we komen er wel :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
stokbootje schreef:
26-10-2023 23:42
Hey TO, ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik ga door eenzelfde fase nu. Begin 30, burnout, werkloos, en terug bij mijn ouders.

Ik zie regelmatig de wereld net zo zwart als jij nu. Dan zie ik niet in hoe ik ooit nog kan gaan 'lukken', hoe ik ooit de toekomst zal krijgen die ik wil. Iedereen heeft het, en ik zal het nooit krijgen, zo voelt het dan. Ik lees datzelfde gevoel bij jou, heel herkenbaar dus.

Wat mij dan helpt is wat mijn therapeut me ook vaak zegt: je brein is ziek. Een depressief brein denkt niet zoals een gewoon brein. Dus ik moet niet nu, met dit depressieve brein, proberen een leven van de toekomst te plannen. Nee, ik moet eerst stapjes zetten om nu beter te worden, om uit de depressie te komen. En als mijn brein dan weer als een niet-ziek brein functioneert, dan kan ik weer gaan nadenken over de vele jaren voor me. En waarschijnlijk zie ik het dan ook heel anders. Maar nu, terwijl ik ziek ben, bedenken hoe ik een topleven moet krijgen, is gewoon niet handig. Met een gebroken been ga je ook nog geen trainingsplan voor een marathon maken, dan ga je ook eerst eens zorgen dat je weer voorzichtig kan rondstappen.

En ook een dikke knuffel, het is zwaar en met een zieke moeder nog zwaarder. Tijd heelt, therapie heelt, en we komen er wel :hug:
❤️ voor jou.

Je hebt gelijk,ik zit nu in triage, eerst van de schok bijkomen, dan dat gebroken been weer revalideren, leren lopen en pas dan kan ik op pad om mijn dromen na te jagen.

Zouden we zo hard voor onszelf zijn na een fysieke ziekte? Na een ongeluk? Waarom zijn we dat dan geestelijk?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vervelend dat het even allemaal rot is.

Opmijn 29e verbrak ik ook een jarenlange relatie, raakte ik zwaar depressief enburnt out en als gevolg hiervan werkloos.

Nu ben ik 39, heb ik al jaren weer een vast contract, twee leuke kinderen en vriend. Vandaag is niet de toekomst.
Natte tosti..
Alle reacties Link kopieren Quote
MevrouwTomatensoep schreef:
27-10-2023 15:24
Vervelend dat het even allemaal rot is.

Opmijn 29e verbrak ik ook een jarenlange relatie, raakte ik zwaar depressief enburnt out en als gevolg hiervan werkloos.

Nu ben ik 39, heb ik al jaren weer een vast contract, twee leuke kinderen en vriend. Vandaag is niet de toekomst.
Ja, dat klopt. Vandaag is niet morgen. Ik vind het altijd moeilijk om te vertrouwen in verandering.
Alle reacties Link kopieren Quote
MevrouwTomatensoep schreef:
27-10-2023 15:24
Vervelend dat het even allemaal rot is.

Opmijn 29e verbrak ik ook een jarenlange relatie, raakte ik zwaar depressief enburnt out en als gevolg hiervan werkloos.

Nu ben ik 39, heb ik al jaren weer een vast contract, twee leuke kinderen en vriend. Vandaag is niet de toekomst.
Ja, dat klopt. Vandaag is niet morgen. Ik vind het altijd moeilijk om te vertrouwen in verandering.
Alle reacties Link kopieren Quote
Norah schreef:
26-10-2023 22:52
Hai TO, even meedenkend wat betreft je therapie: kan je misschien nog via Zoom ofzo bij je oude therapeut terecht? Totdat je een nieuwe hebt gevonden bij je in de buurt.
Ja dat doen we nu!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven