Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
vrijdag 7 augustus 2009 om 23:14
Hoi
Leuk om telezen dat jullie het leuk gehad hebben met elkaar!Was er een spontane meeting ontstaan?Leuk ik houd wel van spontane acties!(al kan ik er niet altijd even goed mee omgaan..)Ik heb meestal even de tijd nodig om me ergens op intestellen geestelijk maar ook lichamelijk ,eigenlijk helemaal dus denk ik
Leuk om tehoren dat jullie ook naar mij nieuwsgierig zijn!(ik ook erg naar jullie hoor!-al heb ik natuurlijk wel al foto''s gezien op hyves-)
Ik heb dus zelf een vlieger gemaakt die op de terug weg naar huis op de fiets stuk ging:ggrrr!!En ik heb er mee gevliegerd op het strand en het lukte ook nog!(daarom baal ik dat ie stuk is gegaan,hij brak gewoon,terwijl hij met al die wind(het waaide best hard op het strand)heel bleef!??
Alleen het maken verliep erg chaotisch er liep zelfs 1 deelnemer boos weg(..)Maar ik heb me de pret niet laten wegnemen daardoor,en vond het vliegeren zelf ook best leuk!(had ik van tevoren nml. een beetje mijn twijfels over maar dat was dus niet nodig geweest)
Leuk om telezen dat jullie het leuk gehad hebben met elkaar!Was er een spontane meeting ontstaan?Leuk ik houd wel van spontane acties!(al kan ik er niet altijd even goed mee omgaan..)Ik heb meestal even de tijd nodig om me ergens op intestellen geestelijk maar ook lichamelijk ,eigenlijk helemaal dus denk ik
Leuk om tehoren dat jullie ook naar mij nieuwsgierig zijn!(ik ook erg naar jullie hoor!-al heb ik natuurlijk wel al foto''s gezien op hyves-)
Ik heb dus zelf een vlieger gemaakt die op de terug weg naar huis op de fiets stuk ging:ggrrr!!En ik heb er mee gevliegerd op het strand en het lukte ook nog!(daarom baal ik dat ie stuk is gegaan,hij brak gewoon,terwijl hij met al die wind(het waaide best hard op het strand)heel bleef!??
Alleen het maken verliep erg chaotisch er liep zelfs 1 deelnemer boos weg(..)Maar ik heb me de pret niet laten wegnemen daardoor,en vond het vliegeren zelf ook best leuk!(had ik van tevoren nml. een beetje mijn twijfels over maar dat was dus niet nodig geweest)
zaterdag 8 augustus 2009 om 10:30
Ha Sponge!
Vliegeren op het strand, ooo leuk!!!
Zelf bouwen deden we vroeger ook wel. Lang geleden zeg... Gaaf dat ie het deed wel!!!!
@Ster
Ben je de nacht nog een beetje doorgekomen? Klinkt alsof je heeel ver van het hier en nu was vannacht zeg.
Wat het is kan ik zo niet zeggen natuurlijk, maar het kan zijn dat je aan het dissocieren was.
Dan kan je je heel onwerkelijk voelen, en niet op deze wereld.
Er zijn wat trucjes voor om weer contact te maken met het hier en nu, zodat je wat meer grip ervaart.
Wel superklote dat je je zo alleen voelde...
Ik heb net natuurlijk weer de actie van de eeuw...
Wil rekening betalen van de notaris, blokkeer ik mn internet-bankieren... Aaaaaaaaaaaarghhhhh.
Weet zo goed als zeker dat ik de juiste gebruikersnaam+wachtwoord had, maar ja, blijkbaar niet haha.
Haat het als 'stemmen' gaan zitten kloten met 'mijn' spullen, en dingen wijzigen zonder dat ik het weet!!!
Nu moet ik dus straks naar de bank om te kijken of het op de ouderwetse manier ook nog kan. Grrrrrrrrr!!!!
*frustratie over de onmacht*
Vliegeren op het strand, ooo leuk!!!
Zelf bouwen deden we vroeger ook wel. Lang geleden zeg... Gaaf dat ie het deed wel!!!!
@Ster
Ben je de nacht nog een beetje doorgekomen? Klinkt alsof je heeel ver van het hier en nu was vannacht zeg.
Wat het is kan ik zo niet zeggen natuurlijk, maar het kan zijn dat je aan het dissocieren was.
Dan kan je je heel onwerkelijk voelen, en niet op deze wereld.
Er zijn wat trucjes voor om weer contact te maken met het hier en nu, zodat je wat meer grip ervaart.
Wel superklote dat je je zo alleen voelde...
Ik heb net natuurlijk weer de actie van de eeuw...
Wil rekening betalen van de notaris, blokkeer ik mn internet-bankieren... Aaaaaaaaaaaarghhhhh.
Weet zo goed als zeker dat ik de juiste gebruikersnaam+wachtwoord had, maar ja, blijkbaar niet haha.
Haat het als 'stemmen' gaan zitten kloten met 'mijn' spullen, en dingen wijzigen zonder dat ik het weet!!!
Nu moet ik dus straks naar de bank om te kijken of het op de ouderwetse manier ook nog kan. Grrrrrrrrr!!!!
*frustratie over de onmacht*
zaterdag 8 augustus 2009 om 12:00
Mutsenkind, hoe is het nu? Hoe voelt het nu je (een deel van) je verhaal hier neer hebt gezet?
Ik hoop dat het wel veilig genoeg voor je voelt om hier terug te komen.
Ster, hoe is het nu met jou na vannacht?
Wurm, wat balen zeg! Hopelijk kan je het bij de bank oplossen.
Hoe is het met de rest??
Philo, ik denk aan je vandaag!
Ik ga zo werken.
Wens jullie allemaal een fijn weekend!
Ik hoop dat het wel veilig genoeg voor je voelt om hier terug te komen.
Ster, hoe is het nu met jou na vannacht?
Wurm, wat balen zeg! Hopelijk kan je het bij de bank oplossen.
Hoe is het met de rest??
Philo, ik denk aan je vandaag!
Ik ga zo werken.
Wens jullie allemaal een fijn weekend!
zaterdag 8 augustus 2009 om 12:02
Poehhh, lastig, Wurm. Succes, ik hoop dat je een oplossing vindt. Dan maar ouderwetsch!
Hé Sponge, gaaf zeg, met dat vliegeren. En dan nog op het strand ook. Heerlijk als je daar zo vlakbij in de buurt woont. Wat zou mijn hond lekker kunnen rennen!
Ster, ik hoop ook dat je de nacht toch nog redelijk bent doorgekomen. Wat een rotgevoel is dat zo hé..
En ja, fijn dat jullie genoten hebben van deze spontane meeting!
Hier gaat het mwah. Balen van de therapie. Niet van de therapie, maar van wat het oproept. Zelfs het bezigzijn met de Wii roept nu rotgevoel over mijn lijf op. Bah bah en nog eens bah. Volgende week nog twee pmt-afspraken en dan drie weken niets. Niets!! Misschien wel beter ook, eens kijken hoe dat dan gaat.
Hé Sponge, gaaf zeg, met dat vliegeren. En dan nog op het strand ook. Heerlijk als je daar zo vlakbij in de buurt woont. Wat zou mijn hond lekker kunnen rennen!
Ster, ik hoop ook dat je de nacht toch nog redelijk bent doorgekomen. Wat een rotgevoel is dat zo hé..
En ja, fijn dat jullie genoten hebben van deze spontane meeting!
Hier gaat het mwah. Balen van de therapie. Niet van de therapie, maar van wat het oproept. Zelfs het bezigzijn met de Wii roept nu rotgevoel over mijn lijf op. Bah bah en nog eens bah. Volgende week nog twee pmt-afspraken en dan drie weken niets. Niets!! Misschien wel beter ook, eens kijken hoe dat dan gaat.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 8 augustus 2009 om 12:53
zaterdag 8 augustus 2009 om 13:31
Mja wel okee.
Moeten zo naar schoonfamiliegebeuren, dus wilde de ochtend nog even nuttig doen hier. Niet gebeurd natuurlijk
Beetje onwerkelijk vandaag.
Geloof dat ik dat wel prettig vind ook.
Maar dat mag ik dan eigenlijk niet vinden van mij, want hee, zo wordt je natuurlijk nooit beter, als je het eigenlijk wel best vind soms. Da's geen motivatie.
Schijt aan de motivatie.
K vind het wel wat, geen binding met de wereld.
Hoe was het spannende dat je gister ging doen?
Of mag ik r niet naar vragen? (heb gister al op mn handjes gezeten...X-D)
Moeten zo naar schoonfamiliegebeuren, dus wilde de ochtend nog even nuttig doen hier. Niet gebeurd natuurlijk
Beetje onwerkelijk vandaag.
Geloof dat ik dat wel prettig vind ook.
Maar dat mag ik dan eigenlijk niet vinden van mij, want hee, zo wordt je natuurlijk nooit beter, als je het eigenlijk wel best vind soms. Da's geen motivatie.
Schijt aan de motivatie.
K vind het wel wat, geen binding met de wereld.
Hoe was het spannende dat je gister ging doen?
Of mag ik r niet naar vragen? (heb gister al op mn handjes gezeten...X-D)
zaterdag 8 augustus 2009 om 17:05
Ah Wurm. Ik beloof je, met de hand op mijn hart, dat je het binnen enkele weken te weten gaat komen. Ik wil het eigenlijk wel vertellen, en het mocht ook, maar ik doe het niet. Vraag er niet meer naar, anders kan ik me niet meer beheersen. Ik ben namelijk ook nogal enthousiast, al was het doodvermoeiend om te doen en was ik gisteravond helemaal afgepeigerd.
Dit helpt niet hé?
En trouwens, je mag het soms toch wel even best vinden ook, allemaal? Moet er elke dag geploeterd worden? Ploeteren en afzien, is er dan pas iets gepresteerd? Misschien heb je ook wel iets gepresteerd als je gewoon eens kunt relaxen en de boel de boel laten.
(Hear hear! Als ik in de tuin zit met een boekje, zoals vanmiddag, dan ga ik elke tien minuten opstaan om iets te pakken wat ik dan ineens nodig heb, zoals zonnebril, drinken, noem maar op.)
Dit helpt niet hé?
En trouwens, je mag het soms toch wel even best vinden ook, allemaal? Moet er elke dag geploeterd worden? Ploeteren en afzien, is er dan pas iets gepresteerd? Misschien heb je ook wel iets gepresteerd als je gewoon eens kunt relaxen en de boel de boel laten.
(Hear hear! Als ik in de tuin zit met een boekje, zoals vanmiddag, dan ga ik elke tien minuten opstaan om iets te pakken wat ik dan ineens nodig heb, zoals zonnebril, drinken, noem maar op.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 8 augustus 2009 om 20:58
Gelukkig weet je het zo te brengen dat het absoluut oninteressant klinkt EV.
Nou lig ik dus weer nachten wakker om me af te vragen waar je het over hebt.
Nee hoor. Houd jij het maar lekker nog even voor jezelf als dat goed voelt!
Ben ondertussen weer thuis van t familiegebeuren.
Ondertussen ook even een spoedoverboeking geregeld bij de bank, om die domme actie van vanochtend op te lossen, en daarna een paar flesjes levensmiddelenkleurstof bij de toko gehaald.
Noem me een kleuter, maar dat vind ik zò leuk!
Net stiekem al een druppel blauw in Wurman z'n sinas gegooid.
Nou lig ik dus weer nachten wakker om me af te vragen waar je het over hebt.
Nee hoor. Houd jij het maar lekker nog even voor jezelf als dat goed voelt!
Ben ondertussen weer thuis van t familiegebeuren.
Ondertussen ook even een spoedoverboeking geregeld bij de bank, om die domme actie van vanochtend op te lossen, en daarna een paar flesjes levensmiddelenkleurstof bij de toko gehaald.
Noem me een kleuter, maar dat vind ik zò leuk!
Net stiekem al een druppel blauw in Wurman z'n sinas gegooid.
zondag 9 augustus 2009 om 11:54
quote:Wurmpje schreef op 08 augustus 2009 @ 20:58:
en daarna een paar flesjes levensmiddelenkleurstof bij de toko gehaald.
Noem me een kleuter, maar dat vind ik zò leuk!
Net stiekem al een druppel blauw in Wurman z'n sinas gegooid.
Breng je me even aan het lachen. Ik heb een pesthumeur, gisteravond een opmerking van LM die me helemaal van m'n stuk bracht en waar ik weer eens niet tegen opgewassen was ben.
Bah bah bah.
Ben er verdrietig van. Wil sterker zijn.
en daarna een paar flesjes levensmiddelenkleurstof bij de toko gehaald.
Noem me een kleuter, maar dat vind ik zò leuk!
Net stiekem al een druppel blauw in Wurman z'n sinas gegooid.
Breng je me even aan het lachen. Ik heb een pesthumeur, gisteravond een opmerking van LM die me helemaal van m'n stuk bracht en waar ik weer eens niet tegen opgewassen was ben.
Bah bah bah.
Ben er verdrietig van. Wil sterker zijn.
zondag 9 augustus 2009 om 12:38
En mij ook, Wurm. Kutochend. Ruzie hier thuis. Nou ja ruzie. Ik heb eens ontzettend ferm uitgesproken hoe ik me nu echt echt voel, ook in onze relatie. Wow. Ik barst nu van de koppijn. Zelfs na anderhalf uur met de hond en mp3 gelopen te hebben, lekker buiten in nog fris weer. Was trouwens lekker.
Dagenlang al koppijn trouwens.
Bah. Bah en nog eens bah.
Dagenlang al koppijn trouwens.
Bah. Bah en nog eens bah.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 augustus 2009 om 14:53
Ja vond het ook wel humor.
Hij vond het niet zo om te lachen trouwens.
Moet die flesjes alleen echt beter gaan verstoppen, want stond toch wel even raar te kijken toen ik vanochtend yoghurt stond in te schenken en het de kleur had van geperste smurf...
De wraak van Wurman was zoetblauw!
Wat naar voor je Lyn, dat je zo van je stuk was door een opmerking van je man... Was het iets waar hij niet echt bij stilstond, of hadden jullie mot? iig een bloemetje voor jou!
En EV, wat dapper dat je dat uitgesproken hebt, hoe het voor jou voelt. Zat je toch al een tijd mee in je buik. Hoe reageerde EM?
Ik ben vanochtend even bij mn favo rimpel-fossieltje langsgeweest. Lief mensje, en ze was helemaal blij dat ik langskwam. Daarna bij mn zwager en schoonzus langsgefietst, en nu ben ik thuis.
We zouden samen hard aan het werk gaan, maar eigenlijk ligt er vooral nog heel veel losse zooi van Wurman, die hij nu eindelijk maar eens in gaat pakken.
En ik ben hier maar gaan zitten, zodat ik m niet in de weg kan lopen.
Dit moment vreesde ik het meest: dat je alleen nog maar restjes hebt. Ik ben heel geordend, en wil keukenspul bij keukenspul, woonkamerprul bij woonkamerprul etc. En ja, nu komt het moment dat je gewoon restjes moet gaan verzamelen, en geen hele dozen meer vol krijgt met n thema.
Nou kan ik dan nog wel keukenspul bij glas/vazen etc doen, maar dan blijf ik dus eindeloos rondzoeken om de rest van de doos te vullen, want ik krijg het niet voor elkaar om er dan computerspul ofzoiets bij te gooien.
Veels te onrustig.
Ik ben al onrustig genoeg van mezelf. Mijn omgeving moet geordende chaos zijn. Er moet logica inzitten zodat ik het kan begrijpen. Anders raak ik mijn grip kwijt, en paniek ik de tent uit.
Lastig hoor, met verhuizen!
Hij vond het niet zo om te lachen trouwens.
Moet die flesjes alleen echt beter gaan verstoppen, want stond toch wel even raar te kijken toen ik vanochtend yoghurt stond in te schenken en het de kleur had van geperste smurf...
De wraak van Wurman was zoetblauw!
Wat naar voor je Lyn, dat je zo van je stuk was door een opmerking van je man... Was het iets waar hij niet echt bij stilstond, of hadden jullie mot? iig een bloemetje voor jou!
En EV, wat dapper dat je dat uitgesproken hebt, hoe het voor jou voelt. Zat je toch al een tijd mee in je buik. Hoe reageerde EM?
Ik ben vanochtend even bij mn favo rimpel-fossieltje langsgeweest. Lief mensje, en ze was helemaal blij dat ik langskwam. Daarna bij mn zwager en schoonzus langsgefietst, en nu ben ik thuis.
We zouden samen hard aan het werk gaan, maar eigenlijk ligt er vooral nog heel veel losse zooi van Wurman, die hij nu eindelijk maar eens in gaat pakken.
En ik ben hier maar gaan zitten, zodat ik m niet in de weg kan lopen.
Dit moment vreesde ik het meest: dat je alleen nog maar restjes hebt. Ik ben heel geordend, en wil keukenspul bij keukenspul, woonkamerprul bij woonkamerprul etc. En ja, nu komt het moment dat je gewoon restjes moet gaan verzamelen, en geen hele dozen meer vol krijgt met n thema.
Nou kan ik dan nog wel keukenspul bij glas/vazen etc doen, maar dan blijf ik dus eindeloos rondzoeken om de rest van de doos te vullen, want ik krijg het niet voor elkaar om er dan computerspul ofzoiets bij te gooien.
Veels te onrustig.
Ik ben al onrustig genoeg van mezelf. Mijn omgeving moet geordende chaos zijn. Er moet logica inzitten zodat ik het kan begrijpen. Anders raak ik mijn grip kwijt, en paniek ik de tent uit.
Lastig hoor, met verhuizen!
zondag 9 augustus 2009 om 18:26
Dat had ik precies hetzelfde met die verhuisdozen inpakken, Wurm! Ook dat zoeken naar die ordening in de chaos. Zo lastig, die laatste losse dingetjes.
Vanmiddag onverwachts nog samen op pad geweest, All American Day hier in de buurt. Vind ik keileuk, al dat ruige volk zien, die auto's en die motoren, de tattoos. Dus gelukkig andere sfeer, al voel ik nog steeds de naschok, zeg maar.
Hij is er ook van geschrokken en vroeg (toen ik terugkwam met de hond) of ik gelukkig was. Daar zei ik nee op, maar op zijn volgende vraag of het dan beter zou zijn als hij weg zou zijn, zei ik ook nee. Want het komt er gewoon op neer dat ik niet gelukkig ben met mezelf zolang ik me mezelf nog in allerlei bochten zie wringen om een ander te pleasen. Ik wil mezelf zijn met alles wat er is, en dat de ruimte geven. Dan is het goed. Maar daar lijk ik nog zo ver van weg..
Vanmiddag onverwachts nog samen op pad geweest, All American Day hier in de buurt. Vind ik keileuk, al dat ruige volk zien, die auto's en die motoren, de tattoos. Dus gelukkig andere sfeer, al voel ik nog steeds de naschok, zeg maar.
Hij is er ook van geschrokken en vroeg (toen ik terugkwam met de hond) of ik gelukkig was. Daar zei ik nee op, maar op zijn volgende vraag of het dan beter zou zijn als hij weg zou zijn, zei ik ook nee. Want het komt er gewoon op neer dat ik niet gelukkig ben met mezelf zolang ik me mezelf nog in allerlei bochten zie wringen om een ander te pleasen. Ik wil mezelf zijn met alles wat er is, en dat de ruimte geven. Dan is het goed. Maar daar lijk ik nog zo ver van weg..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 augustus 2009 om 18:37
Dank jullie wel voor de lieve woorden. Hoewel ik dit topic gemeden heb de laatste dagen, doet het lezen ervan me nu heel erg goed.
Alleen weet ik niet zo goed hoe nu verder. Wat kan ik nog meer zeggen dan dat wat ik gezegd heb?
Ik heb wel therapieen gehad, alleen nooit voor dit. Ik wilde niet, want ik werd toch niet geloofd. En als je het wel verteld dan weet je dat er iets naars gebeurt met wie dan ook. Komt misschien ook wel bij dat 'je de vuile was niet buiten hangt'. Maar ook schaamte, schuldgevoel, angst en ongeloof.
Ik kom uit een gezin waar alles wat er gebeurde onder het kleed werd geveegd, want wat je niet ziet is er niet. Doe jij nou maar wat wij zeggen en wees lief en aardig. Puberen was er niet bij, iedere poging tot werd onmiddelijk ingeperkt. Moeder niets te vertellen en vader de baas. Vader die alles beter weet en geen tegenspraak wenste.
Daardoor ging ik oppotten, vertelde nooit meer iets en werd onzeker over alles! Sex in mijn eerste huwelijk was een ramp! Ik wilde nooit en er was dan ook voortdurend en altijd ruzie over. Op zich en achteraf niet zo gek, ik zat op slot en kon en wilde er niets over vertellen.
Nu, in mijn tweede huwelijk, wás sex in het begin ook drama. Mijn man heeft mij met 'rust' gelaten, had begrip, maar ondertussen werd er wel gesproken over het beladen onderwerp. Heel subtiel, heel langzaam. En heel voorzichtig begon ik te ontdooien, werd opener en gaf meer van mezelf. Tot op een bepaald moment (nog niet zo lang geleden) ik eruit gooide dat mijn broer........ Wat een verdriet en wat een tranen! En nog steeds als dat onderwerp ter sprake komt hier dan zijn er de tranen, maar ook woede! Dieprode woede! Waar ik op dit moment nog geen kant mee op kan. Misschien lukt me dat ooit, maar nu nog niet.
Ik functioneer prima in de maatschappij, heb er geen noemenswaardige last van, maar er zijn momenten dat ik aan het pingpongen ben in mijn hoofd. Dat vliegen er zoveel gedachtes door mijn hoofd en ik kan er niet een vast houden. Mijn man weet dat inmiddels en laat me dan, weet dat ik dat nodig heb, dat dat mijn manier van mee omgaan is. Soms duurt zo'n moment een hele dag, soms korte. Ik weet dat ik me er niet meer tegen moet verzetten, dat ik het moet laten komen en dan gaat het loslaten beter.
Nu ik nog eens overlees valt het wel mee met: ik weet niet hoe nu verder. Wat kan ik nog meer zeggen dan dat wat ik gezegd heb?
Er valt nog genoeg te zeggen...........
Alleen weet ik niet zo goed hoe nu verder. Wat kan ik nog meer zeggen dan dat wat ik gezegd heb?
Ik heb wel therapieen gehad, alleen nooit voor dit. Ik wilde niet, want ik werd toch niet geloofd. En als je het wel verteld dan weet je dat er iets naars gebeurt met wie dan ook. Komt misschien ook wel bij dat 'je de vuile was niet buiten hangt'. Maar ook schaamte, schuldgevoel, angst en ongeloof.
Ik kom uit een gezin waar alles wat er gebeurde onder het kleed werd geveegd, want wat je niet ziet is er niet. Doe jij nou maar wat wij zeggen en wees lief en aardig. Puberen was er niet bij, iedere poging tot werd onmiddelijk ingeperkt. Moeder niets te vertellen en vader de baas. Vader die alles beter weet en geen tegenspraak wenste.
Daardoor ging ik oppotten, vertelde nooit meer iets en werd onzeker over alles! Sex in mijn eerste huwelijk was een ramp! Ik wilde nooit en er was dan ook voortdurend en altijd ruzie over. Op zich en achteraf niet zo gek, ik zat op slot en kon en wilde er niets over vertellen.
Nu, in mijn tweede huwelijk, wás sex in het begin ook drama. Mijn man heeft mij met 'rust' gelaten, had begrip, maar ondertussen werd er wel gesproken over het beladen onderwerp. Heel subtiel, heel langzaam. En heel voorzichtig begon ik te ontdooien, werd opener en gaf meer van mezelf. Tot op een bepaald moment (nog niet zo lang geleden) ik eruit gooide dat mijn broer........ Wat een verdriet en wat een tranen! En nog steeds als dat onderwerp ter sprake komt hier dan zijn er de tranen, maar ook woede! Dieprode woede! Waar ik op dit moment nog geen kant mee op kan. Misschien lukt me dat ooit, maar nu nog niet.
Ik functioneer prima in de maatschappij, heb er geen noemenswaardige last van, maar er zijn momenten dat ik aan het pingpongen ben in mijn hoofd. Dat vliegen er zoveel gedachtes door mijn hoofd en ik kan er niet een vast houden. Mijn man weet dat inmiddels en laat me dan, weet dat ik dat nodig heb, dat dat mijn manier van mee omgaan is. Soms duurt zo'n moment een hele dag, soms korte. Ik weet dat ik me er niet meer tegen moet verzetten, dat ik het moet laten komen en dan gaat het loslaten beter.
Nu ik nog eens overlees valt het wel mee met: ik weet niet hoe nu verder. Wat kan ik nog meer zeggen dan dat wat ik gezegd heb?
Er valt nog genoeg te zeggen...........
maandag 10 augustus 2009 om 00:29
Hoe nu verder weet niemand exact.
Maar soms kan het fijn zijn om de dingen waar je overdag tegenaan loopt te delen met anderen.
Tenminste, dat ervaar ik zo.
Ik zit momenteel ontzettend in de knoop met iemand die eens erg belangrijk voor me was. En ik weet niet zo goed wat ik nu vind/voel/moet.
En ik haat het idee dat ik het niet goed doe, en heb de neiging om alles te doen om haar maar weer goed over me te laten denken. Haar lieve kleine Wurmpje te zijn, en zelf niet teveel te voelen.
In plaats van eerlijker te zijn, en te kwetsen. En het over overduidelijk niet goed te doen...
Lang verhaal, weet niet goed heo het uit te leggen, maar zit er wel even mee in mn buik. Komt ooit nog wel.
Voor nu al heel fijn om even van me af te zuchten dat ik ermee in mn buik zit.
Jeetje. Alweer een week om.
Nog even, en dan moet ik weer aan het werk. Woon ik ergens anders. Wordt het leven weer normaal.
Ik moet er niet aan denken, en tegelijkertijd lijkt het me heerlijk.
Bekend, niet nadenken, gewoon gaan.
Toch maar fulltime tandpasta-dopjes draaier worden denk ik.
@EV: Wat dapper dat hij er zelf nog naar vroeg. En ook echt wilde weten of je zonder hem gelukkiger zou zijn. Dat zijn toch pijnlijke vragen.
En wat heldhaftig van jou om alweer eerlijk te antwoorden.
Begreep hij het? Begrepen jullie elkaar?
Kan je er sàmen verdrietig om zijn?
Eigenlijk, denk ik dat het goedkomt. Zeker als het je lukt om open te zijn over dit soort heftige gevoelens. Je zit met je zelf in de knoop, en daarom soms met EM.
Maar maakt dat je liefde voor hem anders/minder?
(kan hoor. dat weet ik niet. oprechte vraag.)
Maar soms kan het fijn zijn om de dingen waar je overdag tegenaan loopt te delen met anderen.
Tenminste, dat ervaar ik zo.
Ik zit momenteel ontzettend in de knoop met iemand die eens erg belangrijk voor me was. En ik weet niet zo goed wat ik nu vind/voel/moet.
En ik haat het idee dat ik het niet goed doe, en heb de neiging om alles te doen om haar maar weer goed over me te laten denken. Haar lieve kleine Wurmpje te zijn, en zelf niet teveel te voelen.
In plaats van eerlijker te zijn, en te kwetsen. En het over overduidelijk niet goed te doen...
Lang verhaal, weet niet goed heo het uit te leggen, maar zit er wel even mee in mn buik. Komt ooit nog wel.
Voor nu al heel fijn om even van me af te zuchten dat ik ermee in mn buik zit.
Jeetje. Alweer een week om.
Nog even, en dan moet ik weer aan het werk. Woon ik ergens anders. Wordt het leven weer normaal.
Ik moet er niet aan denken, en tegelijkertijd lijkt het me heerlijk.
Bekend, niet nadenken, gewoon gaan.
Toch maar fulltime tandpasta-dopjes draaier worden denk ik.
@EV: Wat dapper dat hij er zelf nog naar vroeg. En ook echt wilde weten of je zonder hem gelukkiger zou zijn. Dat zijn toch pijnlijke vragen.
En wat heldhaftig van jou om alweer eerlijk te antwoorden.
Begreep hij het? Begrepen jullie elkaar?
Kan je er sàmen verdrietig om zijn?
Eigenlijk, denk ik dat het goedkomt. Zeker als het je lukt om open te zijn over dit soort heftige gevoelens. Je zit met je zelf in de knoop, en daarom soms met EM.
Maar maakt dat je liefde voor hem anders/minder?
(kan hoor. dat weet ik niet. oprechte vraag.)
maandag 10 augustus 2009 om 19:38
Ha Ier, lekker he, sauna?! Dapperdert!
En als jij je lekkerder voelt met bikini, prima toch.
Moet zeggen dat het mij ook een stuk ontspannener lijkt.
Maar naar je zin gehad dus?
Ha Saar! Weer hard aan het werk.
Schrijf je snel weer even hoe het met je gaat?
Of zit de deur weer dicht, na de ik-gooi-het-eruit-bui van vorige keer?
Vandaag beetje hangdagje gehad.
Wat spullen voor het nieuwe huis besteld, zodat we straks aan de klus kunnen. Lampen schoongemaakt.
Sjeez wat worden die vies zeg, in twee jaar. Getverdemme.
Nouja, het is weer schoon.
Weet nog steeds uit ongedurigheid wat ik nu weer moet doen.
Misschien komende dagen maar gewoon 'leuke' dingen doen, als afleiding. Gewoon de boel de boel laten, want heel veel meer kunnen we toch niet nu.
Dus. Vrienden gezocht!
En als jij je lekkerder voelt met bikini, prima toch.
Moet zeggen dat het mij ook een stuk ontspannener lijkt.
Maar naar je zin gehad dus?
Ha Saar! Weer hard aan het werk.
Schrijf je snel weer even hoe het met je gaat?
Of zit de deur weer dicht, na de ik-gooi-het-eruit-bui van vorige keer?
Vandaag beetje hangdagje gehad.
Wat spullen voor het nieuwe huis besteld, zodat we straks aan de klus kunnen. Lampen schoongemaakt.
Sjeez wat worden die vies zeg, in twee jaar. Getverdemme.
Nouja, het is weer schoon.
Weet nog steeds uit ongedurigheid wat ik nu weer moet doen.
Misschien komende dagen maar gewoon 'leuke' dingen doen, als afleiding. Gewoon de boel de boel laten, want heel veel meer kunnen we toch niet nu.
Dus. Vrienden gezocht!
maandag 10 augustus 2009 om 19:59
Jeetje, is me dat schrikken.
Zit ik hier, boven, aan de computer, het raam staat open. Hoor ik ineens luide Arabische muziek, en een auto.
Schrik!
Zou het.. zou het.
Waar slaat dat op, om dat te denken?
Tja, ik dacht zomaar ineens dat hij met de kinderen ineens voor de deur stond...... niet natuurlijk.
Hier tegenover zijn asielzoekers komen wonen.
Oeps, even vergeten.
Niet te hopen dat dit geintje me vaker overkomt.
Niet goed voor mijn bloeddruk.
Zit ik hier, boven, aan de computer, het raam staat open. Hoor ik ineens luide Arabische muziek, en een auto.
Schrik!
Zou het.. zou het.
Waar slaat dat op, om dat te denken?
Tja, ik dacht zomaar ineens dat hij met de kinderen ineens voor de deur stond...... niet natuurlijk.
Hier tegenover zijn asielzoekers komen wonen.
Oeps, even vergeten.
Niet te hopen dat dit geintje me vaker overkomt.
Niet goed voor mijn bloeddruk.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 10 augustus 2009 om 20:59
Hoe bedoel je balansgebeuren EV?Heb je zoiets met allemaal verschillende sporten?(misschien stomme vraag maar ik zag er reclame over geloof ik)Zoiets lijkt mij ook wel wat,is het erg ingewilleld?(ben nml. niet zo handig met computers jammer genoeg,vandaar nogsteeds geen foto''s)
Vandaag de keuken voor het grootste deel geverfd!Morgen moet ik nog de planken leeghalen en daarachter gaan schilderen(rotklus)Voel het wel in mijn arm(keukenmuur is deels schuin met rare rand=maakt het verven niet makkelijk)Toch voldaan als ik het resultaat zie
Vandaag de keuken voor het grootste deel geverfd!Morgen moet ik nog de planken leeghalen en daarachter gaan schilderen(rotklus)Voel het wel in mijn arm(keukenmuur is deels schuin met rare rand=maakt het verven niet makkelijk)Toch voldaan als ik het resultaat zie
