Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
woensdag 18 maart 2009 om 17:36
Whoeha. Kon ik ineens niet meer reageren op Saar, die een stuk geschreven had waar ik op in wilde gaan.
Ben meteen heulemaal van mn apropos...
Ehm. Anyway, even denken hoor...
Ohja.
Dat het eigenlijk wel goed is dat je even lekker imperfect moet zijn nu, of je wilt of niet. Door te merken dat je er hier niet op afgewezen wordt krijg je misschien ietsje meer vertrouwen in jezelf. Je imperfecte maar ook erg okeeje zelf.
Wel rot dat je het gevoel hebt dat je in alles tekort schiet. Dat herken ik wel. Loop ook continue achter de feiten aan, en doe dingen voor mn gevoel maar half.
Zullen we onszelf even een break geven en blij zijn dat het in ieder geval half gebeurt?
Ben blij met alle lange berichten van gister/vandaag. Jullie noemen het egoposts en voelen je alsof je de rest tekort doet, ik vind het fijn om te lezen hoe het gaat, hoe je je echt voelt.
En dan voel ik me de volgende keer ook niet zo schuldig als ik er een egopost uitknal.
Dus blijf vooral ego-posten.
Mijn therapie ging wel okee vandaag. Niet echt heel heftig ofzo, het blijft even een paar weekjes aan de vlakte om me stabiel komende periode door te slepen. Wel fijn aan de ene kant, maar aan de andere kant wil ik gewoon dòòr. Verder, klaar zijn.
Baal dan ook verschrikkelijk dat ik vandaag te horen kreeg dat vaktherapie drama wsl niet ging lukken komend jaar.
Omdat de roosters van drama-peut, Peuter, en mij niet te matchen zijn. En twee of drie keer per week heen en weren is niet echt een optie momenteel.
Ben al snel 2,5 uur aan het reizen, en wil nog wel eens een auto in de prak rijden op de terugweg... (geen grapje)
Dus wordt eigenlijk altijd gebracht en gehaald nu.
Nog een dag 4 uur kwijt, extra spanning, en iemand zo ontzettend belasten is echt even teveel kosten.
Zit nu nog te kijken of het te combineren valt met een of andere module of groep, zodat ik dan iig àls ik toch twee keer per week ga, de tweede keer voor vaktherapie en modules of groep ga. Dan heeft het tenminste nog een beetje nut. (gevoelsmatig)
Maar dan zou ik m'n hele maandag kwijt zijn, en kan ik helaaaaas niet meer huishouden.
Blablabla. Lang verhaal.
Maar ik baal dus van geen drama. Want met woorden kom ik best een end. Maar daar voel ik niet zoveel bij. Bij PMT/bewegings loop ik al 100 keer harder tegen mezelf aan, maar er zit nu even een onmogelijkheid om PMT te volgen, plus dat ik 'te makkelijk' beweeg volgend de therapeut, en ik eerst een paar modules drama moest gaan doen.
Kortom: ik voel me alsof ik stop gezet wordt in mn vooruitgang, terwijl ik zo graag verder wil.
Nouja..
Oeh. Ga de cupcakes uit de oven halen (lading 7 ondertussen). En dan even snel brood bakken voor het eten.
Liefs!
Ben meteen heulemaal van mn apropos...
Ehm. Anyway, even denken hoor...
Ohja.
Dat het eigenlijk wel goed is dat je even lekker imperfect moet zijn nu, of je wilt of niet. Door te merken dat je er hier niet op afgewezen wordt krijg je misschien ietsje meer vertrouwen in jezelf. Je imperfecte maar ook erg okeeje zelf.
Wel rot dat je het gevoel hebt dat je in alles tekort schiet. Dat herken ik wel. Loop ook continue achter de feiten aan, en doe dingen voor mn gevoel maar half.
Zullen we onszelf even een break geven en blij zijn dat het in ieder geval half gebeurt?
Ben blij met alle lange berichten van gister/vandaag. Jullie noemen het egoposts en voelen je alsof je de rest tekort doet, ik vind het fijn om te lezen hoe het gaat, hoe je je echt voelt.
En dan voel ik me de volgende keer ook niet zo schuldig als ik er een egopost uitknal.
Dus blijf vooral ego-posten.
Mijn therapie ging wel okee vandaag. Niet echt heel heftig ofzo, het blijft even een paar weekjes aan de vlakte om me stabiel komende periode door te slepen. Wel fijn aan de ene kant, maar aan de andere kant wil ik gewoon dòòr. Verder, klaar zijn.
Baal dan ook verschrikkelijk dat ik vandaag te horen kreeg dat vaktherapie drama wsl niet ging lukken komend jaar.
Omdat de roosters van drama-peut, Peuter, en mij niet te matchen zijn. En twee of drie keer per week heen en weren is niet echt een optie momenteel.
Ben al snel 2,5 uur aan het reizen, en wil nog wel eens een auto in de prak rijden op de terugweg... (geen grapje)
Dus wordt eigenlijk altijd gebracht en gehaald nu.
Nog een dag 4 uur kwijt, extra spanning, en iemand zo ontzettend belasten is echt even teveel kosten.
Zit nu nog te kijken of het te combineren valt met een of andere module of groep, zodat ik dan iig àls ik toch twee keer per week ga, de tweede keer voor vaktherapie en modules of groep ga. Dan heeft het tenminste nog een beetje nut. (gevoelsmatig)
Maar dan zou ik m'n hele maandag kwijt zijn, en kan ik helaaaaas niet meer huishouden.
Blablabla. Lang verhaal.
Maar ik baal dus van geen drama. Want met woorden kom ik best een end. Maar daar voel ik niet zoveel bij. Bij PMT/bewegings loop ik al 100 keer harder tegen mezelf aan, maar er zit nu even een onmogelijkheid om PMT te volgen, plus dat ik 'te makkelijk' beweeg volgend de therapeut, en ik eerst een paar modules drama moest gaan doen.
Kortom: ik voel me alsof ik stop gezet wordt in mn vooruitgang, terwijl ik zo graag verder wil.
Nouja..
Oeh. Ga de cupcakes uit de oven halen (lading 7 ondertussen). En dan even snel brood bakken voor het eten.
Liefs!
woensdag 18 maart 2009 om 18:14
quote:saartje1980 schreef op 18 maart 2009 @ 17:18:
Volgens mij blijft het wel na te lezen. Dat hoop ik tenminste, anders vind ik dit wel heel slordig, zo zonder waarschuwing.Na zoeken met google (!) vond ik 'm, met dit bericht van Vivakant:
Beste forummers,
Vandaag heeft onze technische partij ons laten weten dat topics met meer dan 5000 reacties één van de oorzaken is van de traagheid de laatste tijd.
Daarom hebben wij helaas moeten besluiten jullie te vragen voor deze topics een nieuw deel aan te maken en de lopende topics te voorzien van een slotje.
Onze excuses voor het ongemak...
SanneW
Redactie Viva
Volgens mij blijft het wel na te lezen. Dat hoop ik tenminste, anders vind ik dit wel heel slordig, zo zonder waarschuwing.Na zoeken met google (!) vond ik 'm, met dit bericht van Vivakant:
Beste forummers,
Vandaag heeft onze technische partij ons laten weten dat topics met meer dan 5000 reacties één van de oorzaken is van de traagheid de laatste tijd.
Daarom hebben wij helaas moeten besluiten jullie te vragen voor deze topics een nieuw deel aan te maken en de lopende topics te voorzien van een slotje.
Onze excuses voor het ongemak...
SanneW
Redactie Viva
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 18 maart 2009 om 18:41
Lieve lieve lieve Saar.
Ik vind het ook heel fijn dat je ego post.
Het groeit je boven het hoofd zo te lezen.
Dikke knuffel (kom straks nog posten hoop ik)
Wurm, wat ben je toch een leukerd!
Ik moet altijd zo lachen hoe jij je intro's van je post schrijft.
Lekker humor heb je.
Balen zeg dat het anders gaat lopen dan hoe je het zelf wil.
Ook voor jou een knuffel.
Ev hoe gaat het nu,na al die nieuwe info over je werk?
Eerlijk gezegd zou ik er niet te lang over treuren.
Als ze daar niet kunnen zien wat jij waard bent,zijn ze blind en dom.
Daar moet je niet eens meer willen werken.
En nee,dat ligt niet aan jou!! (echt niet lieverd)
Knuffel!!
Sorry ,ik ben even kort van stof.
Liefs
Ik vind het ook heel fijn dat je ego post.
Het groeit je boven het hoofd zo te lezen.
Dikke knuffel (kom straks nog posten hoop ik)
Wurm, wat ben je toch een leukerd!
Ik moet altijd zo lachen hoe jij je intro's van je post schrijft.
Lekker humor heb je.
Balen zeg dat het anders gaat lopen dan hoe je het zelf wil.
Ook voor jou een knuffel.
Ev hoe gaat het nu,na al die nieuwe info over je werk?
Eerlijk gezegd zou ik er niet te lang over treuren.
Als ze daar niet kunnen zien wat jij waard bent,zijn ze blind en dom.
Daar moet je niet eens meer willen werken.
En nee,dat ligt niet aan jou!! (echt niet lieverd)
Knuffel!!
Sorry ,ik ben even kort van stof.
Liefs
woensdag 18 maart 2009 om 19:47
Vind je nog best uitgebreid, voor iemand die kort van stof probeert te zijn.
Vind het trouwens niet echt okee van viva om 'zomaar' een slotje erop te knallen, en dat je dan je oude topic kwijt bent.
Ze hadden het ook best even kunnen melden, en ons een dag geven om zelf even een nieuw topic kunnen maken en het oude te verlaten. Zoek je je ook niet zo suf.
Maar goed, dat is waarschijnlijk gekkenpraat.
Zeg, wanneer gaan we nou afspreken?
Ik zit namelijk al die cakejes te bakken, en bedacht dat jullie erg goede slachtoffers zouden zijn om ze aan te voeren.
Vooral Hanke, die krijgt er dan een met rose glazuur en een gekleurd hartje.
Maarre, om het even een beetje te laten bezinken: ik stel ergens eind april, begin mei voor. Een weekend? Voor de werkers onder ons?
Kan ik jullie stelletje ouwe wijven eindelijk zien.
En ik blijf erbij dat Iry dan op z'n minst in het paars moet. Anders raak ik helemaal mn kluts kwijt.
En die is al niet zo denderend.
Vind het trouwens niet echt okee van viva om 'zomaar' een slotje erop te knallen, en dat je dan je oude topic kwijt bent.
Ze hadden het ook best even kunnen melden, en ons een dag geven om zelf even een nieuw topic kunnen maken en het oude te verlaten. Zoek je je ook niet zo suf.
Maar goed, dat is waarschijnlijk gekkenpraat.
Zeg, wanneer gaan we nou afspreken?
Ik zit namelijk al die cakejes te bakken, en bedacht dat jullie erg goede slachtoffers zouden zijn om ze aan te voeren.
Vooral Hanke, die krijgt er dan een met rose glazuur en een gekleurd hartje.
Maarre, om het even een beetje te laten bezinken: ik stel ergens eind april, begin mei voor. Een weekend? Voor de werkers onder ons?
Kan ik jullie stelletje ouwe wijven eindelijk zien.
En ik blijf erbij dat Iry dan op z'n minst in het paars moet. Anders raak ik helemaal mn kluts kwijt.
En die is al niet zo denderend.
woensdag 18 maart 2009 om 21:23
Hela hola kindercola!!
Potverdurrie smurrie, wat een verandering.
Zomaar sluiten, hoe durven ze.
Ben ook helemaal van m'n abrikoos.
Lieve Hanke, ja jij mag ook af en toe je momenten hebben. Dat je even zegt: Ho stop, sta eens even stil! (waar wil je heen gaan of maakt dat geen verschil? hihi ken je dat liedje?)
Fijn dat je jezelf even een rust/sauna moment geeft.
Hoop dat je het heerlijk hebt gehad!
Ha die Wurm, wat lief zeg dat iemand je naar Peuter brengt en weer haalt. Maar kan me dan wel voorstellen dat je je bezwaard voelt om dan nog een dag te 'reserveren'.
PMT klinkt interessant! Wat voor bewegingen doen jullie? Meer bal spel achtig of ook op muziek?
(I'm sorry als dit een hele stomme vraag is)
Oja enne, hoe beweeg je dan 'te makkelijk'? Is dat een beetje naar de mond van peut praten maar dan in beweging? Of begrijp ik het dan verkeerd?
O en Wurm.. klaar ben je helaas nooit. Normaal bestaat niet. Acceptatie van wie je bent is heul belangrijk. Uniek ben je. En ja, je sleept erg veel mee. Hoop iig dat die acceptatie heel snel komt. En dat je een beetje rust krijgt. Een klein beetje rust.
Het is je zo gegund! (f)
EV, hoe gaat het met je? Bedankt voor de filmtip! Hij gaat op het lijstje!
Iry, wat fijn om te horen zeg allemaal. Ben erg blij voor je. En dat het je rust geeft enzo.
Hee Saar, probeer het niet te zwaar voor jezelf te maken. Nee, het gaat nog niet supergoed. Logisch. Het is niet het een of het ander. Misschien voel je je nu een beetje grijs. Ik hoop dat het snel weer een beetje naar de witte kant trekt en dat het zonnetje vaak doorkomt! Zet 'm op he kanjer!
Philomein, gewoon ff een lekkere klapzoen voor jou! Wauwie, je doet het goed hoor!
Appeltje, ik denk aan je. Hoop dat je je iets beter voelt.
Lynne, hoe is het met je?
Hier gaat ie goed. Alles z'n gangetje!
Potverdurrie smurrie, wat een verandering.
Zomaar sluiten, hoe durven ze.
Ben ook helemaal van m'n abrikoos.
Lieve Hanke, ja jij mag ook af en toe je momenten hebben. Dat je even zegt: Ho stop, sta eens even stil! (waar wil je heen gaan of maakt dat geen verschil? hihi ken je dat liedje?)
Fijn dat je jezelf even een rust/sauna moment geeft.
Hoop dat je het heerlijk hebt gehad!
Ha die Wurm, wat lief zeg dat iemand je naar Peuter brengt en weer haalt. Maar kan me dan wel voorstellen dat je je bezwaard voelt om dan nog een dag te 'reserveren'.
PMT klinkt interessant! Wat voor bewegingen doen jullie? Meer bal spel achtig of ook op muziek?
(I'm sorry als dit een hele stomme vraag is)
Oja enne, hoe beweeg je dan 'te makkelijk'? Is dat een beetje naar de mond van peut praten maar dan in beweging? Of begrijp ik het dan verkeerd?
O en Wurm.. klaar ben je helaas nooit. Normaal bestaat niet. Acceptatie van wie je bent is heul belangrijk. Uniek ben je. En ja, je sleept erg veel mee. Hoop iig dat die acceptatie heel snel komt. En dat je een beetje rust krijgt. Een klein beetje rust.
Het is je zo gegund! (f)
EV, hoe gaat het met je? Bedankt voor de filmtip! Hij gaat op het lijstje!
Iry, wat fijn om te horen zeg allemaal. Ben erg blij voor je. En dat het je rust geeft enzo.
Hee Saar, probeer het niet te zwaar voor jezelf te maken. Nee, het gaat nog niet supergoed. Logisch. Het is niet het een of het ander. Misschien voel je je nu een beetje grijs. Ik hoop dat het snel weer een beetje naar de witte kant trekt en dat het zonnetje vaak doorkomt! Zet 'm op he kanjer!
Philomein, gewoon ff een lekkere klapzoen voor jou! Wauwie, je doet het goed hoor!
Appeltje, ik denk aan je. Hoop dat je je iets beter voelt.
Lynne, hoe is het met je?
Hier gaat ie goed. Alles z'n gangetje!
woensdag 18 maart 2009 om 21:23
Sauna was een goed idee, ik heb geld over de balk gesmeten joh, heb in een spontane en dankbare bui (ik vond ze lief daar, ik mocht gratis onder de zonnebank zonder dat ik de bon daarvoor bij me had) een gezichtsbehandeling laten doen. Mijn wenkbrauwen staan nu heel zonnig ) En gegeten waar ik behoefte aan had zonder calorieen te tellen. (nou ja, ik heb stop tegen mezelf gezegd toen ik dat wilde doen)
Wurm: deze sauna is mijn ijkpunt en ik heb me gewogen: 91 kilo. Met kerst was het nog 96 kilo. Vind je me nou nog lief, nu er minder van me is? Ik ben trouwens erg blij met je posting, erg waardevol. Je hebt helemaal gelijk... Overigens vind ik jou een beetje gek. Niet omdat je in therapie bent ofzo, maar vanwege die cupcakejes van je. Da's niet helemaal normaal hoor - maar gelukkig wel erg lekker. Ik wil graag meeten maar eind april begin mei wordt misschien lastig. Weekend van de 18e zit ik al vol, en dan is het al weer het eerste weekend van de meivakantie...
Ik moet de komende dagen goed mijn grenzen in de gaten houden. Dit weekend heb ik een afspraak bij iemand die nogal ver weg woont en ik heb net gebeld dat ik graag kom maar meer dan 5 1/2 uur reizen op 1 dag te veel vind. Dus ik blijf een nachtje slapen. Is nog gezellig ook!
Philomein, ik vind het heel fijn om te lezen wat je schrijft. Dat je dit topic minder nodig hebt, dat je je volwassener voelt en dat er in je eigen leven nu echt dingen veranderen. Gaaf zeg!
Saar, ergens ben ik blij dat je het niet allemaal meer onder controle hebt. Omdat de boel op de oude manier aanpakken gewoon niet werkt op de lange duur. Het vervelende voor jou in het heden is dat je even helemaal niet zo flexibel bent. Zoals met die reparatie bijvoorbeeld.
Dank trouwens voor het openen van een nieuw topic. Ik opende mijn menu, klikte op het topic en las tot mijn schrik: dit topic is gesloten! Ik dacht meteen dat het gesloten was omdat iemand iets gemeld had wat tegen de forumregels ingaat maar het bleek algemeen beleid te zijn. En gelijk op de pijler gekeken of er een nieuwe was: wat fijn, thanx!
Wurm: deze sauna is mijn ijkpunt en ik heb me gewogen: 91 kilo. Met kerst was het nog 96 kilo. Vind je me nou nog lief, nu er minder van me is? Ik ben trouwens erg blij met je posting, erg waardevol. Je hebt helemaal gelijk... Overigens vind ik jou een beetje gek. Niet omdat je in therapie bent ofzo, maar vanwege die cupcakejes van je. Da's niet helemaal normaal hoor - maar gelukkig wel erg lekker. Ik wil graag meeten maar eind april begin mei wordt misschien lastig. Weekend van de 18e zit ik al vol, en dan is het al weer het eerste weekend van de meivakantie...
Ik moet de komende dagen goed mijn grenzen in de gaten houden. Dit weekend heb ik een afspraak bij iemand die nogal ver weg woont en ik heb net gebeld dat ik graag kom maar meer dan 5 1/2 uur reizen op 1 dag te veel vind. Dus ik blijf een nachtje slapen. Is nog gezellig ook!
Philomein, ik vind het heel fijn om te lezen wat je schrijft. Dat je dit topic minder nodig hebt, dat je je volwassener voelt en dat er in je eigen leven nu echt dingen veranderen. Gaaf zeg!
Saar, ergens ben ik blij dat je het niet allemaal meer onder controle hebt. Omdat de boel op de oude manier aanpakken gewoon niet werkt op de lange duur. Het vervelende voor jou in het heden is dat je even helemaal niet zo flexibel bent. Zoals met die reparatie bijvoorbeeld.
Dank trouwens voor het openen van een nieuw topic. Ik opende mijn menu, klikte op het topic en las tot mijn schrik: dit topic is gesloten! Ik dacht meteen dat het gesloten was omdat iemand iets gemeld had wat tegen de forumregels ingaat maar het bleek algemeen beleid te zijn. En gelijk op de pijler gekeken of er een nieuwe was: wat fijn, thanx!
woensdag 18 maart 2009 om 23:36
Nou Hanke, ik vind je toch al snel 5 kilo minder lief... Maar die zonnige wenkbrauwen maken veel goed hoor.
(Wat moet ik me voorstellen bij zonnige wenkbrauwen?
Is dat een dun kalig streepje, net als een 's zomerse bikini-coupe? Of meer blond van alle zon? Of gewoon zo dat je er nu heel verschrikt uitziet, of juist alsof je heel de tijd fronst en dus tegen de felle zon in zit te kijken? Ik haal me echt de raarste dingen in mn hoofd bij zonnige wenkbrauwen!)
Nou krijg je dus op z'n minst blauwe cupcakes he, als we meeten. Als je me toch al gek vind, dan maar gekke cupcakes ook. Ze vinden hier trouwens gretig aftrek!
Elke keer als er een blik van 12 uit de oven komt dan komen er van die honger kreetjes hier van de tafel. (zitten een aantal vrienden met Wurman te ouwehoeren) 5 minuten later is het blik leeg!
Maar, er is een cup-cakejes doorbraak!!!
Ik krijg ze ein-de-lijk met een mooi rond bolletje.
Welke flapdrol schreef er in mijn kookboek 'erg goed mixen, duurt al snel 10 minuten.' Ik heb drie dagen moeten googelen, en 100 cakejes moeten bakken om erachter te komen dat over-mixen killing is voor die dingen. Grr.
Scheelt me een berg tijd, en frustratie.
Dus net mijn eerste blik 'goede' cup-cakes eruit gehaald.
Om het af te leren wil ik nog een paar blikken maken voor in de vriezer, en dan ben ik er denk ik wel even klaar mee.
Ik vind het bevredigend en huisewelijk werk, dit gebak.
Sterrekind, ik vind het geen rare vraag hoor, van die pmt. Het ligt heel erg aan je therapiedoelen wat je doet in die uurtjes.
Met agressie-module waren we heel erg bezig met al je krachten gebruiken, en die ook echt voelen in je lijf. (omdat heel veel 'afdwaalden' als er lichamelijke kracht/boosheid aan te pas kwam), met module 'orientatie' waren we heel erg bezig met al je zintuigen. Voelen van materialen, van dichtbijheid en afstand, horen van materialen, van mensen, van omgeving, zelf reuk en smaak hebben we meegenomen.
Met ruimte in mogen nemen deden we ook veel spellen. Je plaats in de groep leren ontdekken, je eigen plekje maken, hoe dichtbij mogen anderen komen.
Weet niet of het echt duidelijk is op deze manier, maar okee
.
Het 'te makkelijk bewegen' bedoelde ze mee dat ik zoveel gesport heb vroeger dat ik eigenlijk te makkelijk over mn grenzen stap en mn lijf dingen laat doen. En dat is juist niet de bedoeling. Maar dat ging extra snel doorddat het zo confronterend was om tijdens het bewegen (een spel of oefening) me bewust te zijn van mezelf, en van wat ik voel.
Ehm. eigenlijk heb ik het gevoel dat ik een hoop in de ruimte zit te gapen met dit verhaal, en dat het helemaal niet duidelijk is.
Lieve schatten, ik duik mijn bedje in.
Het was een lange dag vol werk, therapie en baksels, morgen weer een kans.
Welterusten!
(Wat moet ik me voorstellen bij zonnige wenkbrauwen?
Is dat een dun kalig streepje, net als een 's zomerse bikini-coupe? Of meer blond van alle zon? Of gewoon zo dat je er nu heel verschrikt uitziet, of juist alsof je heel de tijd fronst en dus tegen de felle zon in zit te kijken? Ik haal me echt de raarste dingen in mn hoofd bij zonnige wenkbrauwen!)
Nou krijg je dus op z'n minst blauwe cupcakes he, als we meeten. Als je me toch al gek vind, dan maar gekke cupcakes ook. Ze vinden hier trouwens gretig aftrek!
Elke keer als er een blik van 12 uit de oven komt dan komen er van die honger kreetjes hier van de tafel. (zitten een aantal vrienden met Wurman te ouwehoeren) 5 minuten later is het blik leeg!
Maar, er is een cup-cakejes doorbraak!!!
Ik krijg ze ein-de-lijk met een mooi rond bolletje.
Welke flapdrol schreef er in mijn kookboek 'erg goed mixen, duurt al snel 10 minuten.' Ik heb drie dagen moeten googelen, en 100 cakejes moeten bakken om erachter te komen dat over-mixen killing is voor die dingen. Grr.
Scheelt me een berg tijd, en frustratie.
Dus net mijn eerste blik 'goede' cup-cakes eruit gehaald.
Om het af te leren wil ik nog een paar blikken maken voor in de vriezer, en dan ben ik er denk ik wel even klaar mee.
Ik vind het bevredigend en huisewelijk werk, dit gebak.
Sterrekind, ik vind het geen rare vraag hoor, van die pmt. Het ligt heel erg aan je therapiedoelen wat je doet in die uurtjes.
Met agressie-module waren we heel erg bezig met al je krachten gebruiken, en die ook echt voelen in je lijf. (omdat heel veel 'afdwaalden' als er lichamelijke kracht/boosheid aan te pas kwam), met module 'orientatie' waren we heel erg bezig met al je zintuigen. Voelen van materialen, van dichtbijheid en afstand, horen van materialen, van mensen, van omgeving, zelf reuk en smaak hebben we meegenomen.
Met ruimte in mogen nemen deden we ook veel spellen. Je plaats in de groep leren ontdekken, je eigen plekje maken, hoe dichtbij mogen anderen komen.
Weet niet of het echt duidelijk is op deze manier, maar okee
.Het 'te makkelijk bewegen' bedoelde ze mee dat ik zoveel gesport heb vroeger dat ik eigenlijk te makkelijk over mn grenzen stap en mn lijf dingen laat doen. En dat is juist niet de bedoeling. Maar dat ging extra snel doorddat het zo confronterend was om tijdens het bewegen (een spel of oefening) me bewust te zijn van mezelf, en van wat ik voel.
Ehm. eigenlijk heb ik het gevoel dat ik een hoop in de ruimte zit te gapen met dit verhaal, en dat het helemaal niet duidelijk is.
Lieve schatten, ik duik mijn bedje in.
Het was een lange dag vol werk, therapie en baksels, morgen weer een kans.
Welterusten!
woensdag 18 maart 2009 om 23:50
Dus dan maar opnieuw;
-EV mooie film lijkt me ,heb erover wat geschreven op hyves..
-Iry gefeliciteerd met je diagnose en dat je nu de juiste hulp kan ontvangen!
-Wurm mij maakt het niet echt uit welk weekend het is als ik het maar van tevoren rekening mee kan houden,dus...
-Hanke,goed idee om naar de sauna tegaan,en lekker zo'n behandeling goed zo!
-Philomein,ik krijg altijd hoop als ik jouw posts lees.Goed van je dat je zo goed voelt om wat afstand tenemen,luister naar je eigen behoeften
-Saar,eigenlijk is het logisch dat het nog niet helemaal lekker loopt op je werk,er is toch ook een hoop gebeurt?Dat heeft toch zijn consequenties,je bent anders dan de Saar voordat je ''ziek''werd toch?Dat kost tijd(spreek ik ook tegen mezelf )
Verder voel ik me behoorlijk alleen (ook in mijn relatie)Ik besef dat ik de enige ben die door maakt wat ik heb meegemaakt en dat is soms hard(al gun ik niemand het leven dat ik heb meegemaakt)Klinkt arrogant maar zo bedoel ik het helemaal niet ik vergelijk me niet met iemand maar zo voelt het.Ik moet er dan ook "door heen" maar gelukkig krijg ik hulp daarbij.Van jullie en van PsyQ
Ik heb het gevoel dat ik huilen moet maar er komen geen tranen...
Voor wie in bed ligt;weltrusten
-EV mooie film lijkt me ,heb erover wat geschreven op hyves..
-Iry gefeliciteerd met je diagnose en dat je nu de juiste hulp kan ontvangen!
-Wurm mij maakt het niet echt uit welk weekend het is als ik het maar van tevoren rekening mee kan houden,dus...
-Hanke,goed idee om naar de sauna tegaan,en lekker zo'n behandeling goed zo!
-Philomein,ik krijg altijd hoop als ik jouw posts lees.Goed van je dat je zo goed voelt om wat afstand tenemen,luister naar je eigen behoeften
-Saar,eigenlijk is het logisch dat het nog niet helemaal lekker loopt op je werk,er is toch ook een hoop gebeurt?Dat heeft toch zijn consequenties,je bent anders dan de Saar voordat je ''ziek''werd toch?Dat kost tijd(spreek ik ook tegen mezelf )
Verder voel ik me behoorlijk alleen (ook in mijn relatie)Ik besef dat ik de enige ben die door maakt wat ik heb meegemaakt en dat is soms hard(al gun ik niemand het leven dat ik heb meegemaakt)Klinkt arrogant maar zo bedoel ik het helemaal niet ik vergelijk me niet met iemand maar zo voelt het.Ik moet er dan ook "door heen" maar gelukkig krijg ik hulp daarbij.Van jullie en van PsyQ
Ik heb het gevoel dat ik huilen moet maar er komen geen tranen...
Voor wie in bed ligt;weltrusten
woensdag 18 maart 2009 om 23:57
donderdag 19 maart 2009 om 09:16
donderdag 19 maart 2009 om 10:04
Hier ook een &*%$ nacht. Niet tevreden over therapie gisteravond; ontzettend veel gepraat en daar nauwelijks iets bij gevoeld, ik baalde onderhand zo van mijn eigen stem. En schiet ik er wel iets mee op? Wat schiet ik ermee op om te praten over het boek en het werk, nou ja, alle inzichten e.d. daar omheen dan, maar wat lost het op? Hoe kan het nou iets veranderen, wanneer ga ik me eindelijk eens gewoon op mijn gemak voelen bij mensen en niet afstandelijk, wanneer kan ik eens gewoon functioneren zonder al die lichamelijke spanning en angst?
Wie komt dit herkenbaar voor? Ik heb er zo genoeg van, ik ben er moe van, ik heb geen zin meer, ik wil dat alles onderhand eens een keer normaal wordt. Nou ja, wat is normaal? Misschien moet ik er maar gewoon mee leren leven of zoiets. Al klinkt dat zo opgeverig, helemaal in tegenstelling tot de posts van Philomein, die mij inderdaad óók iets van hoop geven. Dat het ergens toe leidt. Tot een vrijer leven.
Wurm, ik moet echt lachen om je posts, heerlijke humor. En die cakejes, geweldig. Wat ben je een doorzetter!
En Iry, ik ben zo blij voor je, dat je dit hebt doorgezet, dat het goed voelde en dat je je begrepen voelde. Dat je de goede hulp gaat krijgen en in een tempo wat jij aankan. Ik ben trots op je!
Op jullie allemaal, trouwens. En ik wens ons toe, dat we, tegen de tijd dat dit topic vol is, heel wat steviger en stabieler in ons leven staan dan nu. Blij met onszelf. Met wie we helemaal zijn.
Wie komt dit herkenbaar voor? Ik heb er zo genoeg van, ik ben er moe van, ik heb geen zin meer, ik wil dat alles onderhand eens een keer normaal wordt. Nou ja, wat is normaal? Misschien moet ik er maar gewoon mee leren leven of zoiets. Al klinkt dat zo opgeverig, helemaal in tegenstelling tot de posts van Philomein, die mij inderdaad óók iets van hoop geven. Dat het ergens toe leidt. Tot een vrijer leven.
Wurm, ik moet echt lachen om je posts, heerlijke humor. En die cakejes, geweldig. Wat ben je een doorzetter!
En Iry, ik ben zo blij voor je, dat je dit hebt doorgezet, dat het goed voelde en dat je je begrepen voelde. Dat je de goede hulp gaat krijgen en in een tempo wat jij aankan. Ik ben trots op je!
Op jullie allemaal, trouwens. En ik wens ons toe, dat we, tegen de tijd dat dit topic vol is, heel wat steviger en stabieler in ons leven staan dan nu. Blij met onszelf. Met wie we helemaal zijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 maart 2009 om 11:00
Hai gevonden! Ik moet zeggen dat ik de nieuwe topictitel wel fijn vind...
Wat een lieve reakties van jullie allemaal. Wurm je vraagt of ik m'n gevoel wel in de gaten hou en mag blijven voelen. Ik denk dat dat juist is wat ik heel erg aan het proberen ben. Maar ik heb gevoel dat vooral te maken heeft met het verleden op een andere plek gezet. Niet meer in het hier en nu maar meer in zijn eigen kamer. En die kamer die is er wel en die kan ik ook openen maar dat wil ik nu even niet. Ik ontken mijn verdriet niet maar ik wil niet mijn hier en nu er door laten vergallen. Dat bedoel ik meer met het kunnen sturen van mijn emoties.
Hanke fijn dat je jezelf hebt verwend en hilarisch hoe je Wurm wijst op het feit dat ze geen cupmaat weet te houden. Ik moest hardop lachen
Saar, het is niet makkelijk om toe te geven dat je écht niet lekker in je vel zit en dat het helemaal niet meevalt. Maar lieve schat het komt wel goed. Je hoeft niet zo bang te zijn om je niet goed te voelen. Je hebt ze echt wel op een rijtje allemaal, er zitten gewoon een paar dingen in de weg.
EV...het komt mij herkenbaar voor. Maar je zegt zelf in je volgende alinea dat het leren leven met jezelf klinkt als opgeven maar dat is het helemaal niet. Ik merk zelf de laatste tijd dat ik mezelf meer accepteer juist met onzekerheid en rarigheid. Dat is iets anders dan opgeven.
Dit is wat je hebt meegekregen, dit is je startpunt. En dat is het verdrietige ervan. Jou, en mijn en een heleboel mensen hier, starten ongeveer een kilometer achter de startlijn. Dingen die sommige kleuters al heel vanzelfsprekend meekrijgen moeten we helemaal opnieuw leren.
Zie het als revalideren, als iemand die moet leren lopen. Heel erg rot en naar en frustrerend en met ups en downs maar wel vooruitgaand en NET zoveel waard als iemand die drie universitaire studies en een topbaan heeft en ondertussen vier kinderen opvoedt en de hele dag perfecte cupcakejes bakt ( )
Maar het is niet zo gek dat je er af en toe wanhopig van wordt.
Wat een lieve reakties van jullie allemaal. Wurm je vraagt of ik m'n gevoel wel in de gaten hou en mag blijven voelen. Ik denk dat dat juist is wat ik heel erg aan het proberen ben. Maar ik heb gevoel dat vooral te maken heeft met het verleden op een andere plek gezet. Niet meer in het hier en nu maar meer in zijn eigen kamer. En die kamer die is er wel en die kan ik ook openen maar dat wil ik nu even niet. Ik ontken mijn verdriet niet maar ik wil niet mijn hier en nu er door laten vergallen. Dat bedoel ik meer met het kunnen sturen van mijn emoties.
Hanke fijn dat je jezelf hebt verwend en hilarisch hoe je Wurm wijst op het feit dat ze geen cupmaat weet te houden. Ik moest hardop lachen
Saar, het is niet makkelijk om toe te geven dat je écht niet lekker in je vel zit en dat het helemaal niet meevalt. Maar lieve schat het komt wel goed. Je hoeft niet zo bang te zijn om je niet goed te voelen. Je hebt ze echt wel op een rijtje allemaal, er zitten gewoon een paar dingen in de weg.
EV...het komt mij herkenbaar voor. Maar je zegt zelf in je volgende alinea dat het leren leven met jezelf klinkt als opgeven maar dat is het helemaal niet. Ik merk zelf de laatste tijd dat ik mezelf meer accepteer juist met onzekerheid en rarigheid. Dat is iets anders dan opgeven.
Dit is wat je hebt meegekregen, dit is je startpunt. En dat is het verdrietige ervan. Jou, en mijn en een heleboel mensen hier, starten ongeveer een kilometer achter de startlijn. Dingen die sommige kleuters al heel vanzelfsprekend meekrijgen moeten we helemaal opnieuw leren.
Zie het als revalideren, als iemand die moet leren lopen. Heel erg rot en naar en frustrerend en met ups en downs maar wel vooruitgaand en NET zoveel waard als iemand die drie universitaire studies en een topbaan heeft en ondertussen vier kinderen opvoedt en de hele dag perfecte cupcakejes bakt ( )
Maar het is niet zo gek dat je er af en toe wanhopig van wordt.
donderdag 19 maart 2009 om 11:13
Oh en weet je, ik voel me een beetje een oplichter als ik lees dat jullie hoop putten uit mijn stukjes want dan denk ik dat ik veel minder erge dingen heb dan jullie en dus makkelijk kletsen heb. Dus even de feiten op een rij:
Ik heb geen eetstoornis, ben niet verkracht.
Mijn jeugd was rommelig en onveilig, vol verhuizingen van hot naar her, mijn moeder werd zwaarmishandeld door (één van de vele) exvriend, mijn vader was vooral afwezig. Mijn tienerjaren bracht ik door bij mijn moeder en mijn vervelende stiefvader die liever een vrouw zonder kinderen had gehad, gezelligheid was afwezig. Mijn broers zijn beide op hun 14'de het huis uitgegaan ik stond vanaf mijn 17'de op eigen benen. Op mijn 18'de kwam ik vader van Philomientje tegen, een crimineel. Op mijn 23 werd ik moeder, stond ik er alleen voor en ben ik twee/drie jaar lang agressief gestalked. Ik heb daardoor jaren in doodsangst geleefd en heb een PTSS.
De laatste 12 jaar (ben nu 37, bijna 38) ben ik bezig geweest eerst met ontdekken dat ik uberhaupt bestond en vervolgens dat ik ook rechten had.
En nu, nu begint de zon te schijnen.
Nou ja voor mij is het even nodig om dit zo neer te zetten omdat ik me anders een soort bedrieger voel.
Ik heb geen eetstoornis, ben niet verkracht.
Mijn jeugd was rommelig en onveilig, vol verhuizingen van hot naar her, mijn moeder werd zwaarmishandeld door (één van de vele) exvriend, mijn vader was vooral afwezig. Mijn tienerjaren bracht ik door bij mijn moeder en mijn vervelende stiefvader die liever een vrouw zonder kinderen had gehad, gezelligheid was afwezig. Mijn broers zijn beide op hun 14'de het huis uitgegaan ik stond vanaf mijn 17'de op eigen benen. Op mijn 18'de kwam ik vader van Philomientje tegen, een crimineel. Op mijn 23 werd ik moeder, stond ik er alleen voor en ben ik twee/drie jaar lang agressief gestalked. Ik heb daardoor jaren in doodsangst geleefd en heb een PTSS.
De laatste 12 jaar (ben nu 37, bijna 38) ben ik bezig geweest eerst met ontdekken dat ik uberhaupt bestond en vervolgens dat ik ook rechten had.
En nu, nu begint de zon te schijnen.
Nou ja voor mij is het even nodig om dit zo neer te zetten omdat ik me anders een soort bedrieger voel.
donderdag 19 maart 2009 om 11:22
Philomein, alsjeblieft. Vind je dat minder erg? Ik vind het nogal wat...
Bovendien, je hoeft je plek hier niet te rechtvaardigen, je bent niet voor niets in dit topic aanbeland en mee gaan schrijven. Iets is er dan wat je aansprak of raakte, toch?
Trouwens, daar geloof ik niet zo in, minder of meer erg. Dat vind ik altijd zo erg. Wat is nou erger? En wie bepaalt dat? Voor degene om wie het gaat, is het erg, of een ander het nou een kleinigheid of wat dan ook vindt. En diegene die het overkomt moet er ook maar mee zien om te gaan! Nou, dat is hard werken hoor!
Bovendien, je hoeft je plek hier niet te rechtvaardigen, je bent niet voor niets in dit topic aanbeland en mee gaan schrijven. Iets is er dan wat je aansprak of raakte, toch?
Trouwens, daar geloof ik niet zo in, minder of meer erg. Dat vind ik altijd zo erg. Wat is nou erger? En wie bepaalt dat? Voor degene om wie het gaat, is het erg, of een ander het nou een kleinigheid of wat dan ook vindt. En diegene die het overkomt moet er ook maar mee zien om te gaan! Nou, dat is hard werken hoor!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 maart 2009 om 11:28
Oh jee, zie je mijn traanbuizen werken nog...
Je hebt gelijk EV, en ik vind het juist heel erg fijn dat je een beetje hoop put uit mijn belevenis, dat is de reden dat ik het ook opschrijf, om te laten zien dat er echt hoop is, dat er écht iets kan veranderen.
Ik moet mezelf bijvoorbeeld steeds op mijn vingers tikken als ik iets wil afzwakken. Dan zeg ik "het gaat goed!" en dan wil ik er achter zetten "ja nu dan want ik weet niet hoe het morgen is natuurlijk". En dat is verboden geworden. Het gaat NU goed en dat is alles dat telt.
Maar goed, dat wat je nu zo lief aan mij schrijft is precies wat ik net aan jou schrijf! Je bent hard aan het werk en dat telt!!!!
Je hebt gelijk EV, en ik vind het juist heel erg fijn dat je een beetje hoop put uit mijn belevenis, dat is de reden dat ik het ook opschrijf, om te laten zien dat er echt hoop is, dat er écht iets kan veranderen.
Ik moet mezelf bijvoorbeeld steeds op mijn vingers tikken als ik iets wil afzwakken. Dan zeg ik "het gaat goed!" en dan wil ik er achter zetten "ja nu dan want ik weet niet hoe het morgen is natuurlijk". En dat is verboden geworden. Het gaat NU goed en dat is alles dat telt.
Maar goed, dat wat je nu zo lief aan mij schrijft is precies wat ik net aan jou schrijf! Je bent hard aan het werk en dat telt!!!!
donderdag 19 maart 2009 om 11:48
quote:philomein schreef op 19 maart 2009 @ 11:00:
Hanke fijn dat je jezelf hebt verwend en hilarisch hoe je Wurm wijst op het feit dat ze geen cupmaat weet te houden. Ik moest hardop lachen
Zeg, wat is er nou weer mis met mijn cupmaat?
Zit je me nou gewoon een minderwaardigheidscomplex aan te praten hier?
*troostent tegen boobies*
Jullie mogen er best zijn hoor dames...
Hanke fijn dat je jezelf hebt verwend en hilarisch hoe je Wurm wijst op het feit dat ze geen cupmaat weet te houden. Ik moest hardop lachen
Zeg, wat is er nou weer mis met mijn cupmaat?
Zit je me nou gewoon een minderwaardigheidscomplex aan te praten hier?
*troostent tegen boobies*
Jullie mogen er best zijn hoor dames...
