Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
donderdag 19 maart 2009 om 19:28
Ja, en hier precies hetzelfde. Alleen heb ik nog niet geleerd ermee te leven.
Nu, op dit moment, voel ik me heel erg waardeloos omdat ik vind dat ik gefaald heb in mijn werk, ik had liever zelf het moment bepaald dat ik daar wegging, maar nu het vanwege ziekte is voel ik dat als een uitglijer op het laatste moment. Gisteren en vandaag heb ik al vacaturesites zitten bekijken (beetje voorbarig, 't is nog niet eens 8 april) maar daar word ik nog veel moedelozer van. Geen idee, werkelijk geen enkel idee wat ik zou willen gaan doen. Ik kan wel janken, zo rot voel ik me, maar geen woord komt eruit tegen EM en ik word stil en nog stiller. Hij stelt vragen maar die ben ik al vergeten op het moment dat hij uitgesproken is.
Het gaat niet goed. Ik ben verdrietig om alles wat ik kwijt ben en wat foutgegaan is en ik ben kwaad om alles wat mij aangedaan is, wat nog steeds impact heeft. Ik wil dat het weer normaal is. Ik wil gewoon leven. Ik wil blij zijn dat het weer lente wordt, maar eigenlijk word ik nu nergens blij van.
Nu, op dit moment, voel ik me heel erg waardeloos omdat ik vind dat ik gefaald heb in mijn werk, ik had liever zelf het moment bepaald dat ik daar wegging, maar nu het vanwege ziekte is voel ik dat als een uitglijer op het laatste moment. Gisteren en vandaag heb ik al vacaturesites zitten bekijken (beetje voorbarig, 't is nog niet eens 8 april) maar daar word ik nog veel moedelozer van. Geen idee, werkelijk geen enkel idee wat ik zou willen gaan doen. Ik kan wel janken, zo rot voel ik me, maar geen woord komt eruit tegen EM en ik word stil en nog stiller. Hij stelt vragen maar die ben ik al vergeten op het moment dat hij uitgesproken is.
Het gaat niet goed. Ik ben verdrietig om alles wat ik kwijt ben en wat foutgegaan is en ik ben kwaad om alles wat mij aangedaan is, wat nog steeds impact heeft. Ik wil dat het weer normaal is. Ik wil gewoon leven. Ik wil blij zijn dat het weer lente wordt, maar eigenlijk word ik nu nergens blij van.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 maart 2009 om 20:20
Zo, ik ruk me even van mijn bedje na een late middagslaap.
Szara welkom! Jammer dat je de boel herkent, fijn dat je hier herkenning vindt. Ik kan me voorstellen dat je niet alles gelezen hebt, dat zijn nogal wat pagina's. Dus als je vragen hebt: stel ze me gerust. Ok?!
Wurm, U heeft toegang tot hyves én ik wil je eerste hyvesvriendje worden. Ah toe mag dat?!
De kapper heeft iets van wax in mijn haar gedaan en ik zit de hele middag al te krabben. Zou het daar aan liggen? Of heb ik ergens spijt van ofzo?!
De officieuze vriendendienst kwam toch langs, en ging ook vroeg weer weg nadat ze zei: als je wilt rusten moet je het gewoon zeggen hoor- ik zat dus met een uitgebluste kop thee te drinken...
Jippie Saar, dat is fijn zo'n bedrijfsarts. Ik ben eerlijk gezegd heel dankbaar dat je peut en je bedrijfsarts hetzelfde zeggen en het belangrijk vinden dat je in proces blijft. Nogmaals, het is een knauw voor je ego als je de boel niet meer onder controle hebt en andere mensen moet vertrouwen om als je kompas te dienen. Maar het is wel een goede remedie voor je gevoel van eenzaamheid en isolatie: dat er mensen zijn die je snappen, het goede met je voor hebben en je de tijd en ruimte geven om het eea uit te vogelen. Ergens zit er een heel stuk lef in jou, dat zich durft over te geven. Eigenlijk weet je diep van binnen dat je op zoek was naar die overgave. Die vaardigheid heb je als gereedschap nodig als je tzt een relatie aan wil gaan. En om je uberhaupt een beetje welkom te voelen op deze aardkloot.
Grenzen stellen in je rol van volwassen Saar richting je moeder hoort daar ook bij, bij je welkom voelen op deze mooie wereldbol (hint naar eigen avatar) . Je moet niet het gevoel krijgen dat je er in figuurlijke zin door haar vanaf geduwd wordt.
(krabt nog een stukje verder)
EV, toen ik je laatste alinea las zou ik je haast van plagiaat kunnen beschuldigen. Dezelfde woorden heb ik ook gesproken, en ik vond het magische woorden: onrecht ís me aangedaan. Die werkwoordsvorm, de lijdende zinnen, letterlijk zelfs, het leken wel toverformules die uit mijn mond kwamen. Toverformules omdat ze de vloeken "ik ben slecht' 'ik ben zwak' 'ik ben stom' uit mijn hoofd banden. Anti-gif zoals ik je een paar maanden geleden uitlegde. Zou je willen nadenken of dat bij jou ook zo is? Dat zou het uitgesprokene een stuk minder wrang maken nl. Een knuf van mij!
Lynn, concentratie heb ik niet voor je. Wel een potje vol Hankes belangstelling. Smeer maar in je haar daar krijg je krullen van. (en jeuk).
Voor alle andere lieverds hier een mooie bos virtuele bloemen. Alsjeblieft! Kun je me even melden of je ze mooi vond en welke bloemen het eigenlijk waren?
Szara welkom! Jammer dat je de boel herkent, fijn dat je hier herkenning vindt. Ik kan me voorstellen dat je niet alles gelezen hebt, dat zijn nogal wat pagina's. Dus als je vragen hebt: stel ze me gerust. Ok?!
Wurm, U heeft toegang tot hyves én ik wil je eerste hyvesvriendje worden. Ah toe mag dat?!
De kapper heeft iets van wax in mijn haar gedaan en ik zit de hele middag al te krabben. Zou het daar aan liggen? Of heb ik ergens spijt van ofzo?!
De officieuze vriendendienst kwam toch langs, en ging ook vroeg weer weg nadat ze zei: als je wilt rusten moet je het gewoon zeggen hoor- ik zat dus met een uitgebluste kop thee te drinken...
Jippie Saar, dat is fijn zo'n bedrijfsarts. Ik ben eerlijk gezegd heel dankbaar dat je peut en je bedrijfsarts hetzelfde zeggen en het belangrijk vinden dat je in proces blijft. Nogmaals, het is een knauw voor je ego als je de boel niet meer onder controle hebt en andere mensen moet vertrouwen om als je kompas te dienen. Maar het is wel een goede remedie voor je gevoel van eenzaamheid en isolatie: dat er mensen zijn die je snappen, het goede met je voor hebben en je de tijd en ruimte geven om het eea uit te vogelen. Ergens zit er een heel stuk lef in jou, dat zich durft over te geven. Eigenlijk weet je diep van binnen dat je op zoek was naar die overgave. Die vaardigheid heb je als gereedschap nodig als je tzt een relatie aan wil gaan. En om je uberhaupt een beetje welkom te voelen op deze aardkloot.
Grenzen stellen in je rol van volwassen Saar richting je moeder hoort daar ook bij, bij je welkom voelen op deze mooie wereldbol (hint naar eigen avatar) . Je moet niet het gevoel krijgen dat je er in figuurlijke zin door haar vanaf geduwd wordt.
(krabt nog een stukje verder)
EV, toen ik je laatste alinea las zou ik je haast van plagiaat kunnen beschuldigen. Dezelfde woorden heb ik ook gesproken, en ik vond het magische woorden: onrecht ís me aangedaan. Die werkwoordsvorm, de lijdende zinnen, letterlijk zelfs, het leken wel toverformules die uit mijn mond kwamen. Toverformules omdat ze de vloeken "ik ben slecht' 'ik ben zwak' 'ik ben stom' uit mijn hoofd banden. Anti-gif zoals ik je een paar maanden geleden uitlegde. Zou je willen nadenken of dat bij jou ook zo is? Dat zou het uitgesprokene een stuk minder wrang maken nl. Een knuf van mij!
Lynn, concentratie heb ik niet voor je. Wel een potje vol Hankes belangstelling. Smeer maar in je haar daar krijg je krullen van. (en jeuk).
Voor alle andere lieverds hier een mooie bos virtuele bloemen. Alsjeblieft! Kun je me even melden of je ze mooi vond en welke bloemen het eigenlijk waren?
donderdag 19 maart 2009 om 21:39
Hanke, jouw reactie aan mij laat ik nog even bezinken.
Het roept weerstand bij me op en ik weet nog niet precies waarom. Misschien wel omdat je gelijk hebt
Hoe is het nu? Voelt het goed dat je een grens hebt aangegeven, o.a. door je ziek te melden?
Iry en Claire, ik wil jullie nog even bedanken voor gisteravond.
Ik kan er niet zo goed mee omgaan als mensen zo lief voor me zijn, zeker niet als ik me slecht voel. Dan duw ik je het liefst keihard van me af, uit angst anders zelf afgewezen te worden.
Maar ik waardeer het echt dat jullie er voor me wilden zijn. En dat ik ervaar dat jullie mij niet afwijzen.
Dus bedankt daarvoor lieverds! Het doet me goed, ook al laat ik dat misschien niet zo merken.
Iry, ik hoop je straks nog even te spreken over morgen.
Het roept weerstand bij me op en ik weet nog niet precies waarom. Misschien wel omdat je gelijk hebt
Hoe is het nu? Voelt het goed dat je een grens hebt aangegeven, o.a. door je ziek te melden?
Iry en Claire, ik wil jullie nog even bedanken voor gisteravond.
Ik kan er niet zo goed mee omgaan als mensen zo lief voor me zijn, zeker niet als ik me slecht voel. Dan duw ik je het liefst keihard van me af, uit angst anders zelf afgewezen te worden.
Maar ik waardeer het echt dat jullie er voor me wilden zijn. En dat ik ervaar dat jullie mij niet afwijzen.
Dus bedankt daarvoor lieverds! Het doet me goed, ook al laat ik dat misschien niet zo merken.
Iry, ik hoop je straks nog even te spreken over morgen.
donderdag 19 maart 2009 om 22:19
Nou ja zeg...stond er ineens een enorme bos ranonkel op tafel!
Hanke ik vind dat je daar iets heel moois en waars zegt over toverformules.
Hai Szara, welkom. Je bent stevig op weg, net als wij allen hier dus je valt met je neus in de boter...
He Saar, wat spannend zondag. Het klinkt alsof je moeder misschien ook komt om een stevig gesprek te voeren? Of is het onzekerheid van haar dat ze zo formeel en afstandelijk praat? Fijn dat je bedrijfsarts je een beetje afremt in je neiging te snel over je grens te gaan qua werk.
Hanke ik vind dat je daar iets heel moois en waars zegt over toverformules.
Hai Szara, welkom. Je bent stevig op weg, net als wij allen hier dus je valt met je neus in de boter...
He Saar, wat spannend zondag. Het klinkt alsof je moeder misschien ook komt om een stevig gesprek te voeren? Of is het onzekerheid van haar dat ze zo formeel en afstandelijk praat? Fijn dat je bedrijfsarts je een beetje afremt in je neiging te snel over je grens te gaan qua werk.
donderdag 19 maart 2009 om 22:20
Saar, het kan ook zijn omdat ik me opstel als een bemoeizuchtige muts die van alles invult? Dat kan ook weerstand oproepen zeg maar
Ster: gerbera's (moest even opzoeken hoe die er ook al weer uitzien) leuke blommen. Graag gedaan.
Saar, ergens ben ik blij met het een grens stellen maar heb nog steeds de bibbers. Bij een 'cave in' vind ik dat ik dan ook wel meteen resultaat mag verwachten en dat is niet zo. Daar baal ik wel van.
Ster: gerbera's (moest even opzoeken hoe die er ook al weer uitzien) leuke blommen. Graag gedaan.
Saar, ergens ben ik blij met het een grens stellen maar heb nog steeds de bibbers. Bij een 'cave in' vind ik dat ik dan ook wel meteen resultaat mag verwachten en dat is niet zo. Daar baal ik wel van.
donderdag 19 maart 2009 om 23:22
quote:Spongebabe schreef op 19 maart 2009 @ 22:57:
Hoi
-Lynne krijg je die melatonine vergoed van het ziekenfonds of moet je dat zelf betalen/
Gr
SpongeDie melatonine heb ik al in huis, heeft m'n dochter een tijd geslikt. Maar geen vergoeding van ziektekostenverzekering ofzo gehad nee. Heb ik trouwens ook niet aan gedacht.
Hoi
-Lynne krijg je die melatonine vergoed van het ziekenfonds of moet je dat zelf betalen/
Gr
SpongeDie melatonine heb ik al in huis, heeft m'n dochter een tijd geslikt. Maar geen vergoeding van ziektekostenverzekering ofzo gehad nee. Heb ik trouwens ook niet aan gedacht.
vrijdag 20 maart 2009 om 07:44
Wax Hanke?
Heb jij kort haar?
Dat kan niet hoor.
In mijn hoofd heb je toch echt halflang met licht slag.
*schud mopperend het hoofd*
Wel onwijs bedankt voor de vrolijke bos tulpen.
Daar kan ik echt blij van worden in dit jaargetijde. Beetje voorjaar in huis!
Nou dames, ik ga werken, en vanmiddag ga ik de hyves verkennen.
Fijne dag allen!!!
Heb jij kort haar?
Dat kan niet hoor.
In mijn hoofd heb je toch echt halflang met licht slag.
*schud mopperend het hoofd*
Wel onwijs bedankt voor de vrolijke bos tulpen.
Daar kan ik echt blij van worden in dit jaargetijde. Beetje voorjaar in huis!
Nou dames, ik ga werken, en vanmiddag ga ik de hyves verkennen.
Fijne dag allen!!!
vrijdag 20 maart 2009 om 10:03
quote:hanke321 schreef op 19 maart 2009 @ 20:20:
Eigenlijk weet je diep van binnen dat je op zoek was naar die overgave. Die vaardigheid heb je als gereedschap nodig als je tzt een relatie aan wil gaan. En om je uberhaupt een beetje welkom te voelen op deze aardkloot.
Dit even in combinatie met wat Saar zei over niet kunnen omgaan met liefs van anderen, zeker als je je slecht voelt. Liever de ander afwijzen dan dat ze jou uiteindelijk afwijzen. Hier hetzelfde.
Voordat ik de pc opstartte, was ik aan het nadenken over mijn relatie. En over eerdere relaties. En aan alles heb ik een einde gemaakt. Mijn drang om bij hem weg te gaan is nu ook heel groot. Gisteren voelde ik me heel erg moedeloos, maar ik heb alles weggestopt zodra hij thuiskwam. Dat voelt ook niet goed en is niet wat ik eigenlijk wil, maar gisteren kon ik gewoon niet anders.
Ergens wil ik altijd een achterdeur hebben, zodat ik weg kan. Alles om maar te voorkomen dat ik door de mand ga vallen. Dat ik niet die EV ben die alles onder controle heeft. Want eigenlijk kan ik wel jankend en schreeuwend op de grond vallen en het uitschreeuwen van ellende (en zou het daarna vast ook beter gaan), maar denk maar niet dat iemand zoiets zou mogen zien. Het zou nu veel gemakkelijker voor me zijn om geen relatie te hebben.
Hetzelfde heb ik bij werk, zie ik. Daarom vind ik het nu ook moeilijk dat in dit geval mijn werkgever beslist om het contract te gaan beëindigen en dat niet ik degene ben die opstapt. Ik wil het in de hand hebben, ik wil de controle hebben. Die overgave.... dat is een heel, heel moeilijk iets voor mij.
Eigenlijk weet je diep van binnen dat je op zoek was naar die overgave. Die vaardigheid heb je als gereedschap nodig als je tzt een relatie aan wil gaan. En om je uberhaupt een beetje welkom te voelen op deze aardkloot.
Dit even in combinatie met wat Saar zei over niet kunnen omgaan met liefs van anderen, zeker als je je slecht voelt. Liever de ander afwijzen dan dat ze jou uiteindelijk afwijzen. Hier hetzelfde.
Voordat ik de pc opstartte, was ik aan het nadenken over mijn relatie. En over eerdere relaties. En aan alles heb ik een einde gemaakt. Mijn drang om bij hem weg te gaan is nu ook heel groot. Gisteren voelde ik me heel erg moedeloos, maar ik heb alles weggestopt zodra hij thuiskwam. Dat voelt ook niet goed en is niet wat ik eigenlijk wil, maar gisteren kon ik gewoon niet anders.
Ergens wil ik altijd een achterdeur hebben, zodat ik weg kan. Alles om maar te voorkomen dat ik door de mand ga vallen. Dat ik niet die EV ben die alles onder controle heeft. Want eigenlijk kan ik wel jankend en schreeuwend op de grond vallen en het uitschreeuwen van ellende (en zou het daarna vast ook beter gaan), maar denk maar niet dat iemand zoiets zou mogen zien. Het zou nu veel gemakkelijker voor me zijn om geen relatie te hebben.
Hetzelfde heb ik bij werk, zie ik. Daarom vind ik het nu ook moeilijk dat in dit geval mijn werkgever beslist om het contract te gaan beëindigen en dat niet ik degene ben die opstapt. Ik wil het in de hand hebben, ik wil de controle hebben. Die overgave.... dat is een heel, heel moeilijk iets voor mij.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 maart 2009 om 10:07
quote:hanke321 schreef op 19 maart 2009 @ 20:20:
Dezelfde woorden heb ik ook gesproken, en ik vond het magische woorden: onrecht ís me aangedaan. Die werkwoordsvorm, de lijdende zinnen, letterlijk zelfs, het leken wel toverformules die uit mijn mond kwamen. Toverformules omdat ze de vloeken "ik ben slecht' 'ik ben zwak' 'ik ben stom' uit mijn hoofd banden.Het is een stap vooruit dát ik nu kan zeggen: er is me onrecht aangedaan. Maar ik neem het mezelf nog wel vaak heel erg kwalijk dat ik me voel zoals ik me voel, dat het niet loopt in werk zoals ik wil (= dat ik gewoon functioneer en het volhoud) en dat ik me in een relatie ook niet evenveel waard voel maar minder (iets wat helemaal aan mezelf ligt). Hoezo jezelf accepteren?
Dezelfde woorden heb ik ook gesproken, en ik vond het magische woorden: onrecht ís me aangedaan. Die werkwoordsvorm, de lijdende zinnen, letterlijk zelfs, het leken wel toverformules die uit mijn mond kwamen. Toverformules omdat ze de vloeken "ik ben slecht' 'ik ben zwak' 'ik ben stom' uit mijn hoofd banden.Het is een stap vooruit dát ik nu kan zeggen: er is me onrecht aangedaan. Maar ik neem het mezelf nog wel vaak heel erg kwalijk dat ik me voel zoals ik me voel, dat het niet loopt in werk zoals ik wil (= dat ik gewoon functioneer en het volhoud) en dat ik me in een relatie ook niet evenveel waard voel maar minder (iets wat helemaal aan mezelf ligt). Hoezo jezelf accepteren?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 maart 2009 om 10:46
Ik heb ooit een gedicht geschreven waarin ik aangaf dat ik eigenlijk wel een keer shiva zou willen zitten voor alles wat ik heb meegemaakt.
Shiva zitten is een joods rouwritueel waarbij je een week lang op een stoel in de woonkamer zit. Daar rouw je, weeklaag je, en mensen komen langs om je te troosten, je bij te staan, je te erkennen in je rouw.
Het gedicht heb ik inmiddels vernietigd, maar ik moest er wel aan denken toen ik jouw eennalaatse posting zag EV. Het is serious shit waar je mee te dealen hebt. Je zit er middenin en het is zwaar, ongemakkelijk en drijft een wig in je relatie. De drang om 'weg' te willen is groot, je weet niet hoe je moet communiceren omdat veel een dubbele lading heeft en dat begrijp je vaak zelf niet. Hoe moet je dan een ander duidelijk maken wat je wil? Heel lastig. En dan het fenomeen waar Philomein het over heeft: als je duidelijk gaat uiten wat en hoe je dingen wil en niet wil, zeker als dat andere dingen dan daarvoor zijn, dan wil dat bij de wederhelft ook zo zijn reacties oproepen.
Een voorbeeld dat je nu geeft waarin ik zie hoe zuiver je op de graat bent - dat is een groot compliment van mij- is dat je inziet dat je ook moeite hebt met het feit dat je baas die beslissing voor je genomen heeft, om je contract niet te verlengen. Dat het je niet aanstaat dat niet jij de machtspositie hebt, niet de controle, niet de beslissingsbevoegdheid.
Je leven is één groot gevecht tegen onmacht nu. Is dat een slimme strijd?
Liefs van Hanke
Shiva zitten is een joods rouwritueel waarbij je een week lang op een stoel in de woonkamer zit. Daar rouw je, weeklaag je, en mensen komen langs om je te troosten, je bij te staan, je te erkennen in je rouw.
Het gedicht heb ik inmiddels vernietigd, maar ik moest er wel aan denken toen ik jouw eennalaatse posting zag EV. Het is serious shit waar je mee te dealen hebt. Je zit er middenin en het is zwaar, ongemakkelijk en drijft een wig in je relatie. De drang om 'weg' te willen is groot, je weet niet hoe je moet communiceren omdat veel een dubbele lading heeft en dat begrijp je vaak zelf niet. Hoe moet je dan een ander duidelijk maken wat je wil? Heel lastig. En dan het fenomeen waar Philomein het over heeft: als je duidelijk gaat uiten wat en hoe je dingen wil en niet wil, zeker als dat andere dingen dan daarvoor zijn, dan wil dat bij de wederhelft ook zo zijn reacties oproepen.
Een voorbeeld dat je nu geeft waarin ik zie hoe zuiver je op de graat bent - dat is een groot compliment van mij- is dat je inziet dat je ook moeite hebt met het feit dat je baas die beslissing voor je genomen heeft, om je contract niet te verlengen. Dat het je niet aanstaat dat niet jij de machtspositie hebt, niet de controle, niet de beslissingsbevoegdheid.
Je leven is één groot gevecht tegen onmacht nu. Is dat een slimme strijd?
Liefs van Hanke
vrijdag 20 maart 2009 om 10:54
Zelf heb ik weer te maken met een stram en schokkend lijf. Ik baal dat de klantenservice van de NS zo laconiek vertelt dat ze een systeemstoring hebben en dat ik maar weer terug moet bellen. Zij mógen niet terugbellen, zei de medewerkster.
Toen ik om half 7 wakker werd dacht ik: waar heeft iedereen het over dat ik rustig aan zou moeten doen, ik voel me prima! Nu voel ik me een stuk minder jofel. Moet zo naar buiten maar heb er helegaar geen zin in.
Toen ik om half 7 wakker werd dacht ik: waar heeft iedereen het over dat ik rustig aan zou moeten doen, ik voel me prima! Nu voel ik me een stuk minder jofel. Moet zo naar buiten maar heb er helegaar geen zin in.
vrijdag 20 maart 2009 om 11:54
He lieve prachtige vrouwen.
Ik voel mij een beetje tekort schieten de laatste tijd.
Ik lees alle mee,en denk na over jullie geworstel.
En echt,ik leef erg mee.
Alleen er komt even weinig uit mij.
Beetje druk in mijn hoofd,veel gepieker en druk thuis (nou ja,ik maak mijzelf druk)
Ik baal van mijzelf.jullie verdienen meer aandacht.
Dus ik gooi er heel gemakzuchtig heel veel dikke knuffels tegenaan,voor iedereen!!
Hanke,lieverd......ben lief voor jezelf hoor!
Bedankt voor de mooie bloemen!
Het is een klein bosje geworden....zelfgeplukte madeliefjes.
Waar ik als kind dol op was.
Te kort afgeplukt..maar met zorg uitgezocht.
En jullie krijgen allemaal van mij een madeliefje.
Veel liefs!!
En Saar,gekkie.
Natuurlijk wijs ik je niet af.
Ik voel mij een beetje tekort schieten de laatste tijd.
Ik lees alle mee,en denk na over jullie geworstel.
En echt,ik leef erg mee.
Alleen er komt even weinig uit mij.
Beetje druk in mijn hoofd,veel gepieker en druk thuis (nou ja,ik maak mijzelf druk)
Ik baal van mijzelf.jullie verdienen meer aandacht.
Dus ik gooi er heel gemakzuchtig heel veel dikke knuffels tegenaan,voor iedereen!!
Hanke,lieverd......ben lief voor jezelf hoor!
Bedankt voor de mooie bloemen!
Het is een klein bosje geworden....zelfgeplukte madeliefjes.
Waar ik als kind dol op was.
Te kort afgeplukt..maar met zorg uitgezocht.
En jullie krijgen allemaal van mij een madeliefje.
Veel liefs!!
En Saar,gekkie.
Natuurlijk wijs ik je niet af.
vrijdag 20 maart 2009 om 17:58
Shiva zitten, daar had ik nog nooit van gehoord. Ja, dat lijkt me wel wat. En bedankt voor je compliment nog, Hanke. Hoe gaat het nu?
Saar, nog gewerkt vandaag?
Iry, echt, je hoeft je nergens schuldig over te voelen, dat weet je toch wel? Anders zeg ik het nog maar een keer.
Vandaag kreeg ik telefoon van het UWV; diezelfde vrouw van een paar weken geleden, ik wist al dat ze zou terugbellen rond deze datum. Alleen komt zo'n telefoontje dan toch weer op een onverwacht moment. Ze vroeg hoe het nu ging, én ze vroeg of ik al iets wist over mijn contract, waarop ik zei dat het ws niet verlengd gaat worden. Oh, dan geeft ze mij door naar... en de rest weet ik niet eens meer. Arts? Arbeidsdeskundige? Werkelijk geen idee meer. Maar ze zullen er nog wel een brief achteraan sturen.
Saar, nog gewerkt vandaag?
Iry, echt, je hoeft je nergens schuldig over te voelen, dat weet je toch wel? Anders zeg ik het nog maar een keer.
Vandaag kreeg ik telefoon van het UWV; diezelfde vrouw van een paar weken geleden, ik wist al dat ze zou terugbellen rond deze datum. Alleen komt zo'n telefoontje dan toch weer op een onverwacht moment. Ze vroeg hoe het nu ging, én ze vroeg of ik al iets wist over mijn contract, waarop ik zei dat het ws niet verlengd gaat worden. Oh, dan geeft ze mij door naar... en de rest weet ik niet eens meer. Arts? Arbeidsdeskundige? Werkelijk geen idee meer. Maar ze zullen er nog wel een brief achteraan sturen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 maart 2009 om 18:19
Wat is de bedoeling nu dan EV? Moet je binnenkort nog naar een bedrijfsarts?
Hoe is het verder met je?
Iry, dat tekort voelen schieten is herkenbaar. Daarom misschien ook raar dat ik het zeg, maar dat is nergens voor nodig. Zeg ik het meteen ook maar tegen mezelf.
Ik heb vandaag gewerkt, maar ben anderhalf uur eerder weg gegaan. Voelde me niet zo goed. En met de woorden van bedrijfsarts in mijn achterhoofd heb ik er niet teveel over nagedacht en ben gewoon gegaan.
Denk dat ik een vooruitziende blik had, want vanmiddag bij de garage liep er van alles mis. Heb 3 uur gewacht daar, terwijl het een kwartier zou duren.
Auto staat daar nog, maar kreeg wel een leenauto mee.
Ze hadden wat fouten gemaakt, maar de nu veel hogere kosten komen gelukkig niet voor mijn rekening.
Hoe is het verder met je?
Iry, dat tekort voelen schieten is herkenbaar. Daarom misschien ook raar dat ik het zeg, maar dat is nergens voor nodig. Zeg ik het meteen ook maar tegen mezelf.
Ik heb vandaag gewerkt, maar ben anderhalf uur eerder weg gegaan. Voelde me niet zo goed. En met de woorden van bedrijfsarts in mijn achterhoofd heb ik er niet teveel over nagedacht en ben gewoon gegaan.
Denk dat ik een vooruitziende blik had, want vanmiddag bij de garage liep er van alles mis. Heb 3 uur gewacht daar, terwijl het een kwartier zou duren.
Auto staat daar nog, maar kreeg wel een leenauto mee.
Ze hadden wat fouten gemaakt, maar de nu veel hogere kosten komen gelukkig niet voor mijn rekening.
vrijdag 20 maart 2009 om 18:23
Goed van je Saar, om zo naar jezelf te luisteren en jezelf serieus te nemen. Met de steunende woorden van de bedrijfsarts in je achterhoofd als hulp!
Rot van je auto zeg. En zolang wachten..! Gelukkig maar dat die hogere kosten door hun fouten niet voor jouw rekening komen. Dat zou ook echt niet eerlijk zijn.
Tja, wat is de bedoeling.
Ik moet dinsdag naar die arbo, dat is iets van de werkgever uit. Wat het nut daarvan is weet ik niet, als hij het contract toch niet gaat verlengen.
En bij het UWV kom ik volgens mij weer in het wao-traject terecht waar ik vóór deze baan ook al in zat.
Zoiets, denk ik.
Rot van je auto zeg. En zolang wachten..! Gelukkig maar dat die hogere kosten door hun fouten niet voor jouw rekening komen. Dat zou ook echt niet eerlijk zijn.
Tja, wat is de bedoeling.
Ik moet dinsdag naar die arbo, dat is iets van de werkgever uit. Wat het nut daarvan is weet ik niet, als hij het contract toch niet gaat verlengen.
En bij het UWV kom ik volgens mij weer in het wao-traject terecht waar ik vóór deze baan ook al in zat.
Zoiets, denk ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 20 maart 2009 om 18:47
Goedzo Saar!
Op tijd naar huis, èn een leenauto.
De redenen waarom zijn minder, maar je hebt het op deze manier goed gedaan! Wat een zelfzorg.
EV, oeh, ik krijg altijd stress van het UWV. Standaard. Ik snap nooit wat ze nu weer willen, en ik ben altijd bang om 'ontmaskert' te worden als aansteller. (gaat natuurlijk nergens over... )
Maar als je via het UWV bij een goede consulente kan komen, kan je mooi samen met haar kijken in welke richting je het wil gaan zoeken, en heb je wat steun bij het solliciteren.
Want das nooit leuk.
Snap trouwens he-le-maal wat jullie schrijven over zelf controle willen houden, en daarom afstoten/ontslag nemen/uitmaken enz.
Hier nog zo een.
Hoe vaak ik vriendje in het begin van onze relatie wel niet naar huis gestuurd heb... Gelukkig trekt ie zich geen zier van dat soort dingen aan haha, en is hij er dus nog steeds.
Waar ik me vaak erg schuldig over voel, maar ook erg dankbaar voor ben.
Zeg, en Iry. Ga je eens schuldig voelen over iets anders.
Als we aandacht tekort komen roepen we wel hoor.
Hoewel je natuurlijk gemist wordt, ben je -sorrie dat ik het meot zeggen- niet onmisbaar.
Dus bewaar die schuldgevoelens toch voor een beter doel joh.
Op tijd naar huis, èn een leenauto.
De redenen waarom zijn minder, maar je hebt het op deze manier goed gedaan! Wat een zelfzorg.
EV, oeh, ik krijg altijd stress van het UWV. Standaard. Ik snap nooit wat ze nu weer willen, en ik ben altijd bang om 'ontmaskert' te worden als aansteller. (gaat natuurlijk nergens over... )
Maar als je via het UWV bij een goede consulente kan komen, kan je mooi samen met haar kijken in welke richting je het wil gaan zoeken, en heb je wat steun bij het solliciteren.
Want das nooit leuk.
Snap trouwens he-le-maal wat jullie schrijven over zelf controle willen houden, en daarom afstoten/ontslag nemen/uitmaken enz.
Hier nog zo een.
Hoe vaak ik vriendje in het begin van onze relatie wel niet naar huis gestuurd heb... Gelukkig trekt ie zich geen zier van dat soort dingen aan haha, en is hij er dus nog steeds.
Waar ik me vaak erg schuldig over voel, maar ook erg dankbaar voor ben.
Zeg, en Iry. Ga je eens schuldig voelen over iets anders.
Als we aandacht tekort komen roepen we wel hoor.
Hoewel je natuurlijk gemist wordt, ben je -sorrie dat ik het meot zeggen- niet onmisbaar.
Dus bewaar die schuldgevoelens toch voor een beter doel joh.
vrijdag 20 maart 2009 om 19:24
Hallo allemaal,
En ik ben weer bijgelezen!
Ik heb vandaag een lekker dagje gehad, voor het eerst in weken weer eens het gevoel gehad dat ik mezelf weer is een beetje was, lekker flauwe grappen gemaakt op het werk en veel gelachen.
Ik kreeg pas de opmerking dat ik soms niet te volgen ben, de ene dag gaat het goed en de volgende dag weer helemaal niet goed.Dat klopt helemaal maar voor nu is het zoals het is en elke dag waarop ik me goed voel is heel mooi meegenomen.Plus natuurlijk elke nacht die ik is normaal doorkom zonder of niet in slaap te komen, of tig keer wakker te worden of heel vroeg wakker te zijn en niet meer te kunnen slapen.Er zijn er hier meerdere die er last van hebben las ik wel, erg vervelend!Ow en ik werk in een apotheek en Melatonine krijg je inderdaad niet vergoed, slaap en/of kalmeringstabletten worden sinds 01-01-09 ook niet standaard meer vergoed.
Iedereen bedankt voor de welkomstwoorden! en ik wens iedereen hopelijk een fijn weekend!
En ik ben weer bijgelezen!
Ik heb vandaag een lekker dagje gehad, voor het eerst in weken weer eens het gevoel gehad dat ik mezelf weer is een beetje was, lekker flauwe grappen gemaakt op het werk en veel gelachen.
Ik kreeg pas de opmerking dat ik soms niet te volgen ben, de ene dag gaat het goed en de volgende dag weer helemaal niet goed.Dat klopt helemaal maar voor nu is het zoals het is en elke dag waarop ik me goed voel is heel mooi meegenomen.Plus natuurlijk elke nacht die ik is normaal doorkom zonder of niet in slaap te komen, of tig keer wakker te worden of heel vroeg wakker te zijn en niet meer te kunnen slapen.Er zijn er hier meerdere die er last van hebben las ik wel, erg vervelend!Ow en ik werk in een apotheek en Melatonine krijg je inderdaad niet vergoed, slaap en/of kalmeringstabletten worden sinds 01-01-09 ook niet standaard meer vergoed.
Iedereen bedankt voor de welkomstwoorden! en ik wens iedereen hopelijk een fijn weekend!
