Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 3
zaterdag 15 augustus 2009 om 22:56
Voor alle vrouwen
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
met een verleden
van onveiligheid,
weet je welkom.
Samen vertrouwen ontdekken,
dat is de titel van het plaatje
wat ik vond.
Samen ontdekken we hier
dat een verhaal verteld mag worden
dat ruimte ingenomen mag worden
dat je je mag uitspreken
dat je mag zijn wie je werkelijk bent
met alles wat in je leeft.
Vervolg op Lang geleden... deel 2:
http://forum.viva.nl/forum/list_message ... 0#m3729580
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 7 november 2009 om 20:10
zaterdag 7 november 2009 om 21:58
Lieve meiden!
Heel hartelijk bedankt voor jullie felicitaties en plaatjes.
En ik heb me jarig gevoeld vandaag. Lieve vriendinnen om me heen gehad en dat heb ik toch maar mooi zelf georganiseerd. In mijn eigen topic heb ik iets uitgebreider geschreven. Ik ben zo blij met mensen om me heen waar ik niet voor hoef te veranderen, die moeite doen voor mij, die mij waarderen (hoe moeilijk en verwarrend ik dat ook nog steeds vind om te geloven!).
Ik heb me een paar dagen bewust een beetje teruggetrokken van het forum. Om te voelen hoe dat was. Ik was een beetje téveel op het forum aan het rondhangen, en dat bracht me geen goede energie. Ben met andere dingen bezig geweest en ja, ik miste het schrijven, de contacten en het delen, maar het was goed. Ik wil wat bewuster met mijn forumaanwezigheid omgaan. Dus ik blijf gewoon elke keer kijken of ik echt iets wil schrijven, of dat ik denk dat het moet of verwacht wordt. Eigenlijk ook waar ik IRL mee bezig ben. Wat wil ik? Wat wil ik echt? En wat heb ik nodig? En daarin eerlijk zijn.
Een balans te vinden in voelen dat ik er niet helemaal alleen voor sta, als ik hier schrijf, en op mezelf aangewezen zijn, als ik hier niet schrijf.
Voor nu veel liefs, de pc gaat uit. Erg moe na zo'n dag. Ik ga relaxen op de bank met mijn dekentje. Moe, maar voldaan.
Heel hartelijk bedankt voor jullie felicitaties en plaatjes.
En ik heb me jarig gevoeld vandaag. Lieve vriendinnen om me heen gehad en dat heb ik toch maar mooi zelf georganiseerd. In mijn eigen topic heb ik iets uitgebreider geschreven. Ik ben zo blij met mensen om me heen waar ik niet voor hoef te veranderen, die moeite doen voor mij, die mij waarderen (hoe moeilijk en verwarrend ik dat ook nog steeds vind om te geloven!).
Ik heb me een paar dagen bewust een beetje teruggetrokken van het forum. Om te voelen hoe dat was. Ik was een beetje téveel op het forum aan het rondhangen, en dat bracht me geen goede energie. Ben met andere dingen bezig geweest en ja, ik miste het schrijven, de contacten en het delen, maar het was goed. Ik wil wat bewuster met mijn forumaanwezigheid omgaan. Dus ik blijf gewoon elke keer kijken of ik echt iets wil schrijven, of dat ik denk dat het moet of verwacht wordt. Eigenlijk ook waar ik IRL mee bezig ben. Wat wil ik? Wat wil ik echt? En wat heb ik nodig? En daarin eerlijk zijn.
Een balans te vinden in voelen dat ik er niet helemaal alleen voor sta, als ik hier schrijf, en op mezelf aangewezen zijn, als ik hier niet schrijf.
Voor nu veel liefs, de pc gaat uit. Erg moe na zo'n dag. Ik ga relaxen op de bank met mijn dekentje. Moe, maar voldaan.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 7 november 2009 om 22:17
Appel, we hebben het er vandaag al even over gehad.
Ik hoop dat je je niet teveel laat tegenhouden hier te schrijven omdat het zo rustig is.
Ster verwoord het al mooi, je laat steeds meer van jezelf zien hier. Durft meer te delen en openheid te geven.
Hopelijk blijf je dat doen, want ik lees je graag en waardeer je openheid.
Ik hoop dat je je niet teveel laat tegenhouden hier te schrijven omdat het zo rustig is.
Ster verwoord het al mooi, je laat steeds meer van jezelf zien hier. Durft meer te delen en openheid te geven.
Hopelijk blijf je dat doen, want ik lees je graag en waardeer je openheid.
zaterdag 7 november 2009 om 22:57
Ik ga in mijn eentje maar even verder dan om dit topic weer wat minder rustig te krijgen
Ik ben van de week weer begonnen met werk en ondanks dat ik er enorm tegenop zag, doet het me geloof ik wel goed.
Weer even wat afleiding van de confrontatie met mezelf, die me na de vakantie zo enorm zwaar viel.
Het is voor mij een heftig jaar geweest. Waarin ik begonnen ben met therapie om 'even' een traumaatje uit de weg te ruimen. Overspannen en depressief thuis ben komen te zitten. De moeizame weg mijn werk weer op te bouwen.
Maar vooral de strijd mezelf weer een beetje bij elkaar te rapen.
Want hoewel ik soms, heel soms geloof dat ik dichter bij mezelf ben gekomen, overheerst het gevoel van mezelf helemaal kwijt zijn vaak.
Is dit dan de basis? Is dit wat overblijft als al je zekerheden weg (lijken te) vallen en dat wat je dacht te zijn?
Die enorm onzekere meid, zich afzonderend van anderen, bang, down, energieloos, gespannen?
Is dat dan wat ik blijkbaar ben?
Die twee weken was dit alles even weg, althans op de achtergond.
Voelde me weer even ontspannen, een gevoel van het is goed zo.
De confrontatie met mezelf was dan ook even keihard toen ik terugkwam.
Het is niet ineens weer allemaal anders, beter.
En dat vind ik maar moeilijk te accepteren.
Ik ben van de week weer begonnen met werk en ondanks dat ik er enorm tegenop zag, doet het me geloof ik wel goed.
Weer even wat afleiding van de confrontatie met mezelf, die me na de vakantie zo enorm zwaar viel.
Het is voor mij een heftig jaar geweest. Waarin ik begonnen ben met therapie om 'even' een traumaatje uit de weg te ruimen. Overspannen en depressief thuis ben komen te zitten. De moeizame weg mijn werk weer op te bouwen.
Maar vooral de strijd mezelf weer een beetje bij elkaar te rapen.
Want hoewel ik soms, heel soms geloof dat ik dichter bij mezelf ben gekomen, overheerst het gevoel van mezelf helemaal kwijt zijn vaak.
Is dit dan de basis? Is dit wat overblijft als al je zekerheden weg (lijken te) vallen en dat wat je dacht te zijn?
Die enorm onzekere meid, zich afzonderend van anderen, bang, down, energieloos, gespannen?
Is dat dan wat ik blijkbaar ben?
Die twee weken was dit alles even weg, althans op de achtergond.
Voelde me weer even ontspannen, een gevoel van het is goed zo.
De confrontatie met mezelf was dan ook even keihard toen ik terugkwam.
Het is niet ineens weer allemaal anders, beter.
En dat vind ik maar moeilijk te accepteren.
zaterdag 7 november 2009 om 23:28
Nog even snel op het forum tijdens mijn laatste sigaretje.
Want ritme vast blijven houden betekent zo meteen naar bed.
Lieve Saar.
Ik vind het zo verdrietig te lezen dat hetgeen jij zegt nu over te blijven een bang en onzeker meisje is.
Wat tevens wel weer zo puur omschrijft wat er te bekijken is waar dit gevoel nu vandaan komt....of eigenlijk meer,wat moet er naar boven komen zodat je jezelf op de juiste waarde gaat schatten.
Hoe kan onzekerheid plaats maken voor jezelf oke vinden.
Hoe kan angst getoetst worden op basis van reele grond.
Pffff.....weet eigenijk ook helemaal niet wat ik hiermee nu wil zeggen.
Al dat analytisch geneuzel,je hebt er geen zak aan.
Wil haast met oplossingen aankomen maar roep mijzelf even tot een halt,gezien ik nu eenmaal geen man ben .
Er zijn ook geen externe oplossingen,het zit in jou
En lieve schat je bent zo'n leuke meid,zo waardevol.
Als ik over jou praat voel ik trots,trots op wie jij bent.
Je weet het misschien niet,maar zonder jou was ik nooit zo goed door deze vakantie gekomen.
He,ik weet nog niet wat ik nou zeggen wil.
Gewoon....je bent top! en ik hoop dat je ooit dat kan gaan zien.
Want ritme vast blijven houden betekent zo meteen naar bed.
Lieve Saar.
Ik vind het zo verdrietig te lezen dat hetgeen jij zegt nu over te blijven een bang en onzeker meisje is.
Wat tevens wel weer zo puur omschrijft wat er te bekijken is waar dit gevoel nu vandaan komt....of eigenlijk meer,wat moet er naar boven komen zodat je jezelf op de juiste waarde gaat schatten.
Hoe kan onzekerheid plaats maken voor jezelf oke vinden.
Hoe kan angst getoetst worden op basis van reele grond.
Pffff.....weet eigenijk ook helemaal niet wat ik hiermee nu wil zeggen.
Al dat analytisch geneuzel,je hebt er geen zak aan.
Wil haast met oplossingen aankomen maar roep mijzelf even tot een halt,gezien ik nu eenmaal geen man ben .
Er zijn ook geen externe oplossingen,het zit in jou
En lieve schat je bent zo'n leuke meid,zo waardevol.
Als ik over jou praat voel ik trots,trots op wie jij bent.
Je weet het misschien niet,maar zonder jou was ik nooit zo goed door deze vakantie gekomen.
He,ik weet nog niet wat ik nou zeggen wil.
Gewoon....je bent top! en ik hoop dat je ooit dat kan gaan zien.
zaterdag 7 november 2009 om 23:51
Saar, we hebben het hier inderdaad al over gehad. Wil nogmaals zeggen dat ik het een heel fijn gesprek vond!
Moeten we weer vaker doen!
Ier, fijn je even te zien hier!
Hoop je snel weer te spreken!
Ik heb een leuke ontspannen avond gehad met vrienden die hier zijn blijven eten, en daarna lekker uitgebuikt en gehangen op de bank. Weer gezellig bijgekletst.
Zo lekker naar bed..
Liefs!
Moeten we weer vaker doen!
Ier, fijn je even te zien hier!
Hoop je snel weer te spreken!
Ik heb een leuke ontspannen avond gehad met vrienden die hier zijn blijven eten, en daarna lekker uitgebuikt en gehangen op de bank. Weer gezellig bijgekletst.
Zo lekker naar bed..
Liefs!
zondag 8 november 2009 om 15:02
Oplossingen zijn welkom hoor Iry. Liefst stap voor stap uitgewerkt
Bedankt voor je lieve woorden. Je bent een schat trut.
En ook al vind ik het dan jammer dat ik je minder spreek, ik ben enorm trots op je dat je een beter ritme weet vast te houden!
Appel, fijn dat je zo'n leuke avond hebt gehad.
Liefs voor iedereen!!
Bedankt voor je lieve woorden. Je bent een schat trut.
En ook al vind ik het dan jammer dat ik je minder spreek, ik ben enorm trots op je dat je een beter ritme weet vast te houden!
Appel, fijn dat je zo'n leuke avond hebt gehad.
Liefs voor iedereen!!
zondag 8 november 2009 om 17:18
Heel goed Saar, dat je het topic weer lekker wat opschudt.
Ik wil even reageren op je stuk van gisteravond. Die onzekere meid die zich afzondert van anderen (jouw woorden), dat is maar een deel van jou. Die Saar die uitzinnig geniet in dat land daar, die zich thuisvoelt, dat is ook Saar. En die Saar die het topic even opschudt, dat ben je ook. Heel veel meer ben je dan alleen maar 'dat onzekere meisje'. Maar die is er ook. En die laat zich horen en voelen. Die valt niet meer weg te drukken. Want je bent het aangegaan, het opruim- en opschoonproces. Je hebt dat begin gemaakt. Opruimen wat niet bij jou hoort. En dat geeft verwarring. Dat schudt ook alles wat je dacht te zijn, op. Je hebt jezelf net zo goed meegenomen op vakantie, als dat je haar nu weer tegenkomt nu je thuis bent. En dat alles is Saar. Wie ze is. Ik snap heel goed dat je liever die genietende meid verwelkomt, maar ook de rest mag er zijn. Wat mij betreft! Van jou ook?
Ik wil even reageren op je stuk van gisteravond. Die onzekere meid die zich afzondert van anderen (jouw woorden), dat is maar een deel van jou. Die Saar die uitzinnig geniet in dat land daar, die zich thuisvoelt, dat is ook Saar. En die Saar die het topic even opschudt, dat ben je ook. Heel veel meer ben je dan alleen maar 'dat onzekere meisje'. Maar die is er ook. En die laat zich horen en voelen. Die valt niet meer weg te drukken. Want je bent het aangegaan, het opruim- en opschoonproces. Je hebt dat begin gemaakt. Opruimen wat niet bij jou hoort. En dat geeft verwarring. Dat schudt ook alles wat je dacht te zijn, op. Je hebt jezelf net zo goed meegenomen op vakantie, als dat je haar nu weer tegenkomt nu je thuis bent. En dat alles is Saar. Wie ze is. Ik snap heel goed dat je liever die genietende meid verwelkomt, maar ook de rest mag er zijn. Wat mij betreft! Van jou ook?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 8 november 2009 om 18:47
Soms is het zo zwaar.
Al die gedachten, die paniek, die onrust.
Niet meer te kaderen of te overzien.
Elke keer weer terug kijken waardoor het nu weer fout is gegaan. Hoe het komt, zoeken naar een oorzaak.
Doelen bijstellen, dingen schrappen en toevoegen. Om er dan maanden later achter te komen dat het eigenlijk helemaal geen zin heeft gehad.
Dat er nog geen patroon te zien is.
Ik ben zo, zo moe.
Al die gedachten, die paniek, die onrust.
Niet meer te kaderen of te overzien.
Elke keer weer terug kijken waardoor het nu weer fout is gegaan. Hoe het komt, zoeken naar een oorzaak.
Doelen bijstellen, dingen schrappen en toevoegen. Om er dan maanden later achter te komen dat het eigenlijk helemaal geen zin heeft gehad.
Dat er nog geen patroon te zien is.
Ik ben zo, zo moe.
zondag 8 november 2009 om 19:29
He bah Ster,dat klinkt erg moedeloos.
En ik weet het het is een dooddoener,maar gun jezelf ook wat meer tijd,helaas is iets niet in een paar maanden om te vormen.
Ik begrijp wel dat het zo hopeloos lijkt,maar niets doen is altijd nog hopelozer.
Ev,ik vind het een goede post die je schrijft,het hele persoontje idd dat maakt je.
Pff.......ik ben weer thuis in de achtbaan hoor!
Het is hier een drukte en het huis heeft het hele weekend vol gezeten.
Vaak vind ik het zo dubbel hoe ik daar in sta.
Enerzijds weet ik dat ik gevolgen van de drukte kan verwachten en wil ik liever rust.
Anderzijds geniet ik ook van de momenten van gezelligheid en koester mijn lieve vrienden en familie.
Vind ik het warm dat mensen zich hier altijd thuis voelen en graag komen en zorg ik ook graag.
Ik vind het fijn om het anderen naar de zin te maken,maar verlies mijzelf er ook weer een beetje in.
De vakantie heeft mij veel verheldering gebracht,maar het is niet toe te passen thuis en daarom harder vechten.
En ik weet het het is een dooddoener,maar gun jezelf ook wat meer tijd,helaas is iets niet in een paar maanden om te vormen.
Ik begrijp wel dat het zo hopeloos lijkt,maar niets doen is altijd nog hopelozer.
Ev,ik vind het een goede post die je schrijft,het hele persoontje idd dat maakt je.
Pff.......ik ben weer thuis in de achtbaan hoor!
Het is hier een drukte en het huis heeft het hele weekend vol gezeten.
Vaak vind ik het zo dubbel hoe ik daar in sta.
Enerzijds weet ik dat ik gevolgen van de drukte kan verwachten en wil ik liever rust.
Anderzijds geniet ik ook van de momenten van gezelligheid en koester mijn lieve vrienden en familie.
Vind ik het warm dat mensen zich hier altijd thuis voelen en graag komen en zorg ik ook graag.
Ik vind het fijn om het anderen naar de zin te maken,maar verlies mijzelf er ook weer een beetje in.
De vakantie heeft mij veel verheldering gebracht,maar het is niet toe te passen thuis en daarom harder vechten.
zondag 8 november 2009 om 22:28
Lieve EV onder het motto beter laat dan nooit:
GEFELICITEERD!!!
De hele week (sinds de melding van Hyves binnenkwam) heb ik er aan gedacht als in : "niet vergeten dat EV zaterdag jarig is!" en wat denk je...ik vergeet het. Zucht...
Ter mijner verdediging: ik vergeet altijd iedereens verjaardag.
@Iedereen: ik hoop een aantal van jullie snel te zien!
Ster: soms moet ik bijna huilen als ik lees dat je je zo rot voelt, ik weet niets te zeggen waardoor je je beter zal gaan voelen maar ik hoop wel dat er af en toe een momentje is waarin je je iets beter voelt en dat je die momentjes dan koestert.
Appel: het is inderdaad erg rustig hier, kan me voorstellen dat dat wat leeg aanvoelt. Aan mij heb je ook al niets want ik lees wel mee, al is dat op het moment wat minder, maar ik voel me echt niet meer lekker om het over de dingen te hebben die ik echt voel en meemaak.
Saar: tsja wat Iry en EV al zeggen...
Sponge: ik heb wat geschreven op hyves en voor jou een dikke
Verder iedereen:
GEFELICITEERD!!!
De hele week (sinds de melding van Hyves binnenkwam) heb ik er aan gedacht als in : "niet vergeten dat EV zaterdag jarig is!" en wat denk je...ik vergeet het. Zucht...
Ter mijner verdediging: ik vergeet altijd iedereens verjaardag.
@Iedereen: ik hoop een aantal van jullie snel te zien!
Ster: soms moet ik bijna huilen als ik lees dat je je zo rot voelt, ik weet niets te zeggen waardoor je je beter zal gaan voelen maar ik hoop wel dat er af en toe een momentje is waarin je je iets beter voelt en dat je die momentjes dan koestert.
Appel: het is inderdaad erg rustig hier, kan me voorstellen dat dat wat leeg aanvoelt. Aan mij heb je ook al niets want ik lees wel mee, al is dat op het moment wat minder, maar ik voel me echt niet meer lekker om het over de dingen te hebben die ik echt voel en meemaak.
Saar: tsja wat Iry en EV al zeggen...
Sponge: ik heb wat geschreven op hyves en voor jou een dikke
Verder iedereen:
zondag 8 november 2009 om 22:38
Hee Philomein!
Het geeft ook helemaal niet dat je niet weet wat te zeggen. Soms is het goed genoeg om gelezen te worden.
Voorheen was het soms meer een schreeuw om aandacht.
Nu weet ik dat ik mijn therapeut heb, mijn vrienden en mijn vriend waar ik bij terecht kan.
Ik moet dit niet hier doen. Dingen roepen, mensen ongerust maken en er misschien ergens wel wat van verwachten.
(stukken aan mij geschreven, zoeken naar bevestiging e.d)
Nu is het puur en alleen om het even kwijt te zijn, het te delen.
En dat is okee.
Iry: blijft moeilijk he, om de goede balans te vinden. Misschien verlies je jezelf er een beetje in, maar contact met vrienden en familie is ook heel waardevol zoals je zelf al schrijft. Dus wat is dan goed of fout? Denk beide niet.
Saar: het klinkt een beetje alsof jij denkt 'Is dit het nou'? Klopt dat? Vind het rot om te lezen dat je je zo vervelend voelt. Denk dat het goed is dat je een vervolg therapie krijgt.
Het geeft ook helemaal niet dat je niet weet wat te zeggen. Soms is het goed genoeg om gelezen te worden.
Voorheen was het soms meer een schreeuw om aandacht.
Nu weet ik dat ik mijn therapeut heb, mijn vrienden en mijn vriend waar ik bij terecht kan.
Ik moet dit niet hier doen. Dingen roepen, mensen ongerust maken en er misschien ergens wel wat van verwachten.
(stukken aan mij geschreven, zoeken naar bevestiging e.d)
Nu is het puur en alleen om het even kwijt te zijn, het te delen.
En dat is okee.
Iry: blijft moeilijk he, om de goede balans te vinden. Misschien verlies je jezelf er een beetje in, maar contact met vrienden en familie is ook heel waardevol zoals je zelf al schrijft. Dus wat is dan goed of fout? Denk beide niet.
Saar: het klinkt een beetje alsof jij denkt 'Is dit het nou'? Klopt dat? Vind het rot om te lezen dat je je zo vervelend voelt. Denk dat het goed is dat je een vervolg therapie krijgt.
maandag 9 november 2009 om 15:13
Goeide middag hier!
Saar vind die laatste post van EV wel pakkend naar jouw toe,(hoop dat je er iets aan hebt ;heb er nml. niets aan toe tevoegen)
Appel ik vind het fijn dat het wat beter met je gaat;je kunt het!
Ster ;meid ik word verdrietig van je posts(nu was ik dat al dus da's niet erg verder hoor )Maar toch vind ik het knap van je dat je wel naar je werk toegaat ondanks alles;respect hiervoor
Hanke bedankt voor je lieve woorden en steun
Gaat het al wat beter met je?Goed van je dat je je uitspreekt naar mensen om wie je geeft daar is moed voor nodig!
EV ook van mij nog gefeliciteerd!(beetje laat maar het kwam er niet van heb nml. zoveel aan mijn hoofd)Hoop dat je een goede en fijne dag gehad hebt.Deze is van mij (ivm. virtueel onvermogen)
Iry fijn dat je het zo goed gehad hebt en nog steeds aan je voornemens probeert tehouden zoals optijd naar bed gaan!En bedankt voor je steunende woorden.
Lynne jij ook bedankt..*weet je wat ik doe het even anders zo;*
Voor iedereen =erg bedankt voor jullie steunende lieve woorden;doet me enorm veel(in positieve zin hoor!)Maar jullie moeten de afspraak gewoon door laten gaan want ik ben vast niet de enige die zich erop had verheugd dus dat zou lullig zijn..(zullen we binnekort een nieuwe plannen,gewoon zoals deze ruim van tevoren?Dat lijkt mij top!(anders ga ik me schuldig voelen naar diegene die wel kunnen en komen)oke?
Philo jij ook bedankt (op hyves)Hoop dat je binnekort in rustiger vaarwater zult komen.Lees zo wel even bij jouw op hyves
Ik heb vandaag weer een gesprek met mijn zorgmentor gehad en we hebben gebelt voor eerder plek maar daar word ik nog over terug gebelt(maar het is 99% een nee)Verder ga ik morgenochtend weer naar de huisarts omdat mijn ene been weer iets dikker wordt(dat been van de eerste onsteking maar die zou langzamerhand dunner moeten worden en dat is dus niet het geval hij is zelfs iets dikker weer..)Mijn zorgmentor stond erop om naar de huisarts tegaan dus ik heb gebelt en ik zei dat het spoed was(anders moest ik morgenochtend terug bellen voor een afspraak en dan is het ook weer afwachten wanneer er plek zou zijn vandaar)Nu heb ik morgenochtend bij een andre huisarts een afspraak(het is een huisartsen praktijk dus er zitten er meer,en als ik op mijn eigen moet wachten duurt het weer een paar dagen)
De antibiotica kuur is vandaag voor het laatst en de ontsteking is weg aan het gaan gelukkig.Moet zo nog even naar de apotheek voor hecht kompressen tehalen(zijn wel prijzig maar wat moet moet)
Saar vind die laatste post van EV wel pakkend naar jouw toe,(hoop dat je er iets aan hebt ;heb er nml. niets aan toe tevoegen)
Appel ik vind het fijn dat het wat beter met je gaat;je kunt het!
Ster ;meid ik word verdrietig van je posts(nu was ik dat al dus da's niet erg verder hoor )Maar toch vind ik het knap van je dat je wel naar je werk toegaat ondanks alles;respect hiervoor
Hanke bedankt voor je lieve woorden en steun
Gaat het al wat beter met je?Goed van je dat je je uitspreekt naar mensen om wie je geeft daar is moed voor nodig!
EV ook van mij nog gefeliciteerd!(beetje laat maar het kwam er niet van heb nml. zoveel aan mijn hoofd)Hoop dat je een goede en fijne dag gehad hebt.Deze is van mij (ivm. virtueel onvermogen)
Iry fijn dat je het zo goed gehad hebt en nog steeds aan je voornemens probeert tehouden zoals optijd naar bed gaan!En bedankt voor je steunende woorden.
Lynne jij ook bedankt..*weet je wat ik doe het even anders zo;*
Voor iedereen =erg bedankt voor jullie steunende lieve woorden;doet me enorm veel(in positieve zin hoor!)Maar jullie moeten de afspraak gewoon door laten gaan want ik ben vast niet de enige die zich erop had verheugd dus dat zou lullig zijn..(zullen we binnekort een nieuwe plannen,gewoon zoals deze ruim van tevoren?Dat lijkt mij top!(anders ga ik me schuldig voelen naar diegene die wel kunnen en komen)oke?
Philo jij ook bedankt (op hyves)Hoop dat je binnekort in rustiger vaarwater zult komen.Lees zo wel even bij jouw op hyves
Ik heb vandaag weer een gesprek met mijn zorgmentor gehad en we hebben gebelt voor eerder plek maar daar word ik nog over terug gebelt(maar het is 99% een nee)Verder ga ik morgenochtend weer naar de huisarts omdat mijn ene been weer iets dikker wordt(dat been van de eerste onsteking maar die zou langzamerhand dunner moeten worden en dat is dus niet het geval hij is zelfs iets dikker weer..)Mijn zorgmentor stond erop om naar de huisarts tegaan dus ik heb gebelt en ik zei dat het spoed was(anders moest ik morgenochtend terug bellen voor een afspraak en dan is het ook weer afwachten wanneer er plek zou zijn vandaar)Nu heb ik morgenochtend bij een andre huisarts een afspraak(het is een huisartsen praktijk dus er zitten er meer,en als ik op mijn eigen moet wachten duurt het weer een paar dagen)
De antibiotica kuur is vandaag voor het laatst en de ontsteking is weg aan het gaan gelukkig.Moet zo nog even naar de apotheek voor hecht kompressen tehalen(zijn wel prijzig maar wat moet moet)
maandag 9 november 2009 om 15:38
Zou vrijdagavond naar een bandje gaan met mijn broer en zus(broer nam nog wat vrienden mee)Maar dit liep verkeerd;nam een biertje en ik werd me toch een partij misselijk!(Nam een trekje van mijn sjaggie en ik voelde het gewoon omhoog komen,eindelijk bij de w.c aangekomen ging het wel weer maar ik bleef misselijk.
Ook deed mijn been pijn dus ik ben op een gegeven moment maar gaan zitten waardoor ik niets meer zien kon...Kortom het was een ramp en ik besloot dan ook om maar naar huis tegaan...Mijn broer is met me mee naar huis gelopen de lieverd(woon dichtbij maar hij mist zo wel een deel van het optreden)
Baalde hier erg van zeker de dag erna want je gaat toch twijfelen en denken was ik nou maar gebleven dan had ik het toch wel af kunnen kijken enz. want nu blah blah blah...
zaterdagochtend wel gewoon weer paardgereden en voeld ik me weer wat beter(denk toch dat het door de alcohol kwam alhoewel het niet op de bijsluiter staat van de antibiotica)De les van volgende week heb ik verzet en kan ik morgenavond inhalen.(ga binnekort over naar de dinsdagavond als deze les me bevalt ivm. vervoer en dit is sávond's om 19.30)Want SB doet nogal moeilijk omdat hij eigenlijk wil werken dan (of slapen)en het is nogal ver weg.
Moet nog kijken voor die taxi alleen dat kost ook weer geld(weet de prijs nog niet)maar ik kon de juiste info niet vinden-zo nog maar eens proberen(nog bedankt voor de tip Hanke)
Gisteren naar mijn oma's huis geweest en d'r spullen zijn verdeeld.(SB concludeerde dat ik alle mindere dingen gekregen had maar we waren ook later dus al het mooie was al vergeven ondanks het loodjes systeem-ze hadden mijn wens papiertje niet dus ja dan begin je niet veel he?-)Ik heb iig de naaimachine gekregen en wat sieraden en andere kleine spulletjes(gelukkig had mijn moeder een ketting en een ring voor mij apart gehouden)Alleen mijn broertje vond ik flauw hij kreeg een schilderij met een paard erop en ik een andere met een landschap dus ik vroeg of hij wilde ruilen maar nee terwijl hij niets met paarden heeft...Ggrr)-Zozie je ieders waren aard even-(hoor je wel vaker toch hoe mensen kunnen verandren als het om verdelen van spullen en geld gaat als iemand overleden is..)Ik heb iig een mooie foto van mijn oma nu hier thuis staan *en ze zit in mijn hart*
Ook deed mijn been pijn dus ik ben op een gegeven moment maar gaan zitten waardoor ik niets meer zien kon...Kortom het was een ramp en ik besloot dan ook om maar naar huis tegaan...Mijn broer is met me mee naar huis gelopen de lieverd(woon dichtbij maar hij mist zo wel een deel van het optreden)
Baalde hier erg van zeker de dag erna want je gaat toch twijfelen en denken was ik nou maar gebleven dan had ik het toch wel af kunnen kijken enz. want nu blah blah blah...
zaterdagochtend wel gewoon weer paardgereden en voeld ik me weer wat beter(denk toch dat het door de alcohol kwam alhoewel het niet op de bijsluiter staat van de antibiotica)De les van volgende week heb ik verzet en kan ik morgenavond inhalen.(ga binnekort over naar de dinsdagavond als deze les me bevalt ivm. vervoer en dit is sávond's om 19.30)Want SB doet nogal moeilijk omdat hij eigenlijk wil werken dan (of slapen)en het is nogal ver weg.
Moet nog kijken voor die taxi alleen dat kost ook weer geld(weet de prijs nog niet)maar ik kon de juiste info niet vinden-zo nog maar eens proberen(nog bedankt voor de tip Hanke)
Gisteren naar mijn oma's huis geweest en d'r spullen zijn verdeeld.(SB concludeerde dat ik alle mindere dingen gekregen had maar we waren ook later dus al het mooie was al vergeven ondanks het loodjes systeem-ze hadden mijn wens papiertje niet dus ja dan begin je niet veel he?-)Ik heb iig de naaimachine gekregen en wat sieraden en andere kleine spulletjes(gelukkig had mijn moeder een ketting en een ring voor mij apart gehouden)Alleen mijn broertje vond ik flauw hij kreeg een schilderij met een paard erop en ik een andere met een landschap dus ik vroeg of hij wilde ruilen maar nee terwijl hij niets met paarden heeft...Ggrr)-Zozie je ieders waren aard even-(hoor je wel vaker toch hoe mensen kunnen verandren als het om verdelen van spullen en geld gaat als iemand overleden is..)Ik heb iig een mooie foto van mijn oma nu hier thuis staan *en ze zit in mijn hart*
maandag 9 november 2009 om 15:44
Leuk om tehoren Appel van dat boek;hoop dat je er wat aan hebt!
Het was een nee tegen eerder worden opgenomen dan a.s vrijdag ,niet voor een opname hoor!
(al denk ik soms wel dat als ik deze tijd nu zo doorkom ik straks helemaal niet meer heen hoef bij wijze van..-omdat ik zolang moet wachten en tegen de tijd dat ik kan komen is de behoefte misschien al gedaald of weg..-
Al weet ik diep in mijn hart dat ik toch wel moet gaan,maar het zijn allemaal gedachten spinsels die niet allemaal even enthousiast zijn om een opname tegaan doen zoiets...
Het was een nee tegen eerder worden opgenomen dan a.s vrijdag ,niet voor een opname hoor!
(al denk ik soms wel dat als ik deze tijd nu zo doorkom ik straks helemaal niet meer heen hoef bij wijze van..-omdat ik zolang moet wachten en tegen de tijd dat ik kan komen is de behoefte misschien al gedaald of weg..-
Al weet ik diep in mijn hart dat ik toch wel moet gaan,maar het zijn allemaal gedachten spinsels die niet allemaal even enthousiast zijn om een opname tegaan doen zoiets...
maandag 9 november 2009 om 16:43
EV, bedankt voor je reactie gisteravond!
Helder, en je hebt ook helemaal gelijk.
Ik ben meer dan alleen dat deel wat ik nu zo moeilijk en confronterend vind.
Op de momenten dat ik er even doorheen zit lijk ik niet meer te zijn dan dat, maar dat is niet waar.
Verder maak ik me er even vanaf met een voor degenen die dat kunnen gebruiken en laten weten dat ik jullie gelezen heb.
Heb een zware dag gehad op het werk, emotioneel gezien.
Op het werk kon ik me nog inhouden, maar nu dan toch de tranen.
Kan er verder niet meer over vertellen hier, maar het heeft op zich niets met mij persoonlijk te maken.
Wel raakt het me enorm en merk ik dat ik in mijn reacties best gekleurd ben door hoe het met mij persoonlijk gaat.
Lastig, maar ook wel goed om over na te denken en bij stil te staan.
Helder, en je hebt ook helemaal gelijk.
Ik ben meer dan alleen dat deel wat ik nu zo moeilijk en confronterend vind.
Op de momenten dat ik er even doorheen zit lijk ik niet meer te zijn dan dat, maar dat is niet waar.
Verder maak ik me er even vanaf met een voor degenen die dat kunnen gebruiken en laten weten dat ik jullie gelezen heb.
Heb een zware dag gehad op het werk, emotioneel gezien.
Op het werk kon ik me nog inhouden, maar nu dan toch de tranen.
Kan er verder niet meer over vertellen hier, maar het heeft op zich niets met mij persoonlijk te maken.
Wel raakt het me enorm en merk ik dat ik in mijn reacties best gekleurd ben door hoe het met mij persoonlijk gaat.
Lastig, maar ook wel goed om over na te denken en bij stil te staan.
