Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 4
maandag 9 november 2009 om 23:27
gun jezelf het verdriet en laat weten dat het klote gaat.
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
gun jezelf mensen die je steunen en die er voor je willen zijn.
gun jezelf dat jij nu even belangrijk bent omdat jij verdriet hebt.
gun jezelf dat jij door je problemen een beter mens wordt maar niet meteen.
gun jezelf de tijd om te rouwen, te verwerken en te gaan inzien hoe je je leven weer oppakt.
gun jezelf jezelf.
en gun jezelf je fouten.
gun jezelf je tekortkomingen.
gun jezelf dat je mens bent en niet altijd perfect bent.
gun jezelf dat je het moeilijk hebt.
en gun jezelf dat je er ook weer uitkomt maar wel op je eigen tijd en op je eigen manier.
niet zoals je denkt dat het hoort.
het hoort zoals jij het doet.
het is jouw verdriet en jij gaat daarmee om zoals jij daarmee omgaat.
Geloof in jezelf!
*tekst heb ik eerlijk gejat.. *
dinsdag 30 maart 2010 om 22:28
quote:Wurmpje schreef op 30 maart 2010 @ 15:30:
He, lekker zeg!!!
Was je ook zo verbijsterd toen je er 'ineens' achterkwam dat je al een week niet meer gehuild had bij het opstaan?
Dat staat me nog zò voor de geest.
JA! Stom he. Als je bijvoorbeeld elke dag buikpijn hebt en dat opeens over is, kom je daar ook pas achter als het weg is. Zo is het (bij mij) ook met een depressie. Vond mezelf eerst ondankbaar, dat ik er niet eerder bij stil heb gestaan maar nu geniet ik er gewoon van.
Hoop dat je lekker zo lichter blijft zodat je kan genieten van de zomer en je bruiloft strakjes!!!
Enne, het Is ook spannend.
Is het weg, blijft het weg, is het echt?
Ik heb geleerd me vast te houden aan het hier en nu, en daarvan te genieten. Bovendien, als je de ervaring hebt dat je door heen depressie heen kan komen is het minder beangstigend.
Voor mij dan.
Het. komt. goed.
Ja. Het gaat weer over. Alleen zo verschrikkelijk lang, wat een hel, dit nog een keer meemaken. Daar moet ik toch echt niet aan denken. Gaan we maar niet vanuit.
Hier alles goed.
Lekker moe en hangerig enzo, maar op zich wel bewust van hoe mooi mijn leven eigenlijk is, en dan kan ik dat ook echt voelen.
Moet wel zeggen dat ik dingen die ik heel naar vind, of waar ik echt geen zin in heb ook gewoon niet doe.
Scheelt een hoop stress!!!!Fijn zeg. Je klinkt ook wel weer iets beter. En idd, gewoon maar laten voor wat het is dan. Komt vanzelf wel weer. En anders maar niet.
Zoen!
He, lekker zeg!!!
Was je ook zo verbijsterd toen je er 'ineens' achterkwam dat je al een week niet meer gehuild had bij het opstaan?
Dat staat me nog zò voor de geest.
JA! Stom he. Als je bijvoorbeeld elke dag buikpijn hebt en dat opeens over is, kom je daar ook pas achter als het weg is. Zo is het (bij mij) ook met een depressie. Vond mezelf eerst ondankbaar, dat ik er niet eerder bij stil heb gestaan maar nu geniet ik er gewoon van.
Hoop dat je lekker zo lichter blijft zodat je kan genieten van de zomer en je bruiloft strakjes!!!
Enne, het Is ook spannend.
Is het weg, blijft het weg, is het echt?
Ik heb geleerd me vast te houden aan het hier en nu, en daarvan te genieten. Bovendien, als je de ervaring hebt dat je door heen depressie heen kan komen is het minder beangstigend.
Voor mij dan.
Het. komt. goed.
Ja. Het gaat weer over. Alleen zo verschrikkelijk lang, wat een hel, dit nog een keer meemaken. Daar moet ik toch echt niet aan denken. Gaan we maar niet vanuit.
Hier alles goed.
Lekker moe en hangerig enzo, maar op zich wel bewust van hoe mooi mijn leven eigenlijk is, en dan kan ik dat ook echt voelen.
Moet wel zeggen dat ik dingen die ik heel naar vind, of waar ik echt geen zin in heb ook gewoon niet doe.
Scheelt een hoop stress!!!!Fijn zeg. Je klinkt ook wel weer iets beter. En idd, gewoon maar laten voor wat het is dan. Komt vanzelf wel weer. En anders maar niet.
Zoen!
dinsdag 30 maart 2010 om 22:30
Saaaaaaaaaar!!!!!
Goed je hier te zien!! Blij te lezen dat je het toch heeel erg naar je zin hebt gehad. (ik maakte me toch een klein beetje zorgen of je daar wel kon genieten)
Hoe gaat het verder met je? Als je daar liever nog lang niet over wilt praten, snap ik dat heel goed hoor.
Succes met aarden weer hier. Gelukkig zit de lente eraan te komen, dat maakt het wat zonniger voor je.
Goed je hier te zien!! Blij te lezen dat je het toch heeel erg naar je zin hebt gehad. (ik maakte me toch een klein beetje zorgen of je daar wel kon genieten)
Hoe gaat het verder met je? Als je daar liever nog lang niet over wilt praten, snap ik dat heel goed hoor.
Succes met aarden weer hier. Gelukkig zit de lente eraan te komen, dat maakt het wat zonniger voor je.
dinsdag 30 maart 2010 om 23:16
Moet lachen om je enthousiasme mij hier weer te zien Ster.
Ik heb me zelf ook wel zorgen gemaakt of ik wel zou kunnen genieten. De eerste twee dagen dacht ik dat het niet zou gebeuren.
Maar gelukkig wist niet alleen het klimaat, maar vooral het land, de mensen daar en natuurlijk vooral de kids mijn hart toch weer te verwarmen.
Na die eerste dagen heb ik eigenlijk alleen nog maar genoten en me heerlijk gevoeld.
Zo bijzonder om ergens zo ver weg, in zo'n andere wereld, een thuis te hebben. Maar zo voelt het echt.
Het was een perfecte combi van relaxen, leuke dingen doen met mensen daar, tijd voor mezelf, nieuwe en bijzondere ontmoetingen en iedere dag tijd doorbrengen met de kids.
Ik ben de kids zo dankbaar voor de liefde en vriendschap, de band die er is.
En het is zo stil en wennen nu ik weer hier ben, voel me nog een beetje verloren.
Verwacht ook wel een terugval te krijgen.
Hopelijk sterkt het me dan dat ik weet dat ik me ook wel goed kan voelen.
En ik weet dat ik over een half jaar weer ga en de kids dus niet al te lang hoef te missen.
woensdag 31 maart 2010 om 13:41
JeeeeeJ, je bent er weer Saar!!!
Ik zie jou nog wel eens naar Kenia emigreren hoor, je straalt altijd zo als je erover vertelt!
Wat ontzettend fijn dat je hart toch weer opengegaan is daar, en je weer even hebt kunnen proeven van gelukkig zijn en genieten.
Nu weer terug in tha real life...
Kloterig weer, werken en het leven van alle dag.
Misschien eens kijken of je een aantal van die gelukspuntjes in Kenia hier in je dagelijks leven in kan bouwen?
Fijn je weer te lezen!
Ik zie jou nog wel eens naar Kenia emigreren hoor, je straalt altijd zo als je erover vertelt!
Wat ontzettend fijn dat je hart toch weer opengegaan is daar, en je weer even hebt kunnen proeven van gelukkig zijn en genieten.
Nu weer terug in tha real life...
Kloterig weer, werken en het leven van alle dag.
Misschien eens kijken of je een aantal van die gelukspuntjes in Kenia hier in je dagelijks leven in kan bouwen?
Fijn je weer te lezen!
woensdag 31 maart 2010 om 13:44
Wat zijn we het eensch Ster!
En ja, met ziek zijn of andere lichamelijke ongemakken is het ook zo. Heb je er last van, dan is het 's ochtends het eerste wat je merkt, maar verdwijnt een kwaal spontaan na een lange tijd, dan kan het best eens een tijd duren voordat je dat doorhebt.
Raar hoor, mensen.
En ja, met ziek zijn of andere lichamelijke ongemakken is het ook zo. Heb je er last van, dan is het 's ochtends het eerste wat je merkt, maar verdwijnt een kwaal spontaan na een lange tijd, dan kan het best eens een tijd duren voordat je dat doorhebt.
Raar hoor, mensen.
donderdag 1 april 2010 om 00:26
Had een ontseling bij mijn lies die verbonden was met mijn slagader(die ook een stukje ontstoken was) en die 2x per dag heftig bloedde.Maar de dokter zei dat dat goed was omdat dat schoon spoelt ,alleen toen ik thuis kwam zat ik weer onder het bloed en het wou niet stoppen.We hebben 1x de ambulance gebelt omdat het niet stoppen wou.Vrijdag(5 maart) ging ik weer langs de dokter en ik zou alleen voor een hechting naar het ziekenhuis(eerste hulp)maar ik mocht gelijk niet meer weg omdat het levens gevaarlijk was;die nacht bloedde het weer heftig maar gelukkig was uik wakker dus konden we het dicht duwen(als je doorslaapt kan je dood bloeden;het is mijn slagader)>De woensdag erna ben ik geopereert na 4 x nuchter moeten blijven en omdat ze 4x afhaakten...Vandaag 3 weken geleden(gister) ben ik geopereert,na 2,5 week moest ik alles op bed doen(wassen,eten ,slapen ,postoel naast mijn bed.Ze wilden geen risico nemen dat het weer open zou gaan daarom moest ik langer blijven(mocht nml. eerst vorige week vrijdag naar huis maar dit draaiden ze terug.Zij konen nml. geen thuiszorg regelen terwijl ik wel zorustig aaan mogelijk moet doen zolang ik antibiotica slik(dus niet teveel lopen,fietsen e.d)Moeilijk hoor!!Ook al voel ik me toch ziek door die hoge hoeveelheid antibiotica dus slaap ook slecht..
Ga zo proberen teslapen
Ga zo proberen teslapen
donderdag 1 april 2010 om 18:29
Dat gaat moeilijk want vriendlief voelt zich ook ziek,maar hij doet gelukkig de boodschappen want ik mag niet tillen.Mag niet teveel lopen,helemaal niet fietsen dus zit de komende tijd thuis(..)Misschien dat ik volgende week wel naar het vrouwenathelier ga-lopend-maar ik denk het niet.Het is afzien hoor maar ben blij dat ik in mijn eigen omgeving ben nu(thuis).
Dus de meeting is helemaal niet doorgegaan??Dat was precies de dag dat ik het ziekenhuis niet meer uit mocht(vrijdag 5 maart)Ik had me er dus helemaal niet op voor kunnen bereiden en had niets qua spullen bij me.Vriendlief had allemaal verkeerde kleren uitgezocht en er is een plant gesneuveld tijdens mijn afwezigheid.Ik had ook geen beltegoed meer op mijn oude telefoon dus kon nix van me laten horen de eerste paar dagen;waar ik ontzettend van baalde.(Was ik bijna voor niets naar Utrecht gegaan)
Dus de meeting is helemaal niet doorgegaan??Dat was precies de dag dat ik het ziekenhuis niet meer uit mocht(vrijdag 5 maart)Ik had me er dus helemaal niet op voor kunnen bereiden en had niets qua spullen bij me.Vriendlief had allemaal verkeerde kleren uitgezocht en er is een plant gesneuveld tijdens mijn afwezigheid.Ik had ook geen beltegoed meer op mijn oude telefoon dus kon nix van me laten horen de eerste paar dagen;waar ik ontzettend van baalde.(Was ik bijna voor niets naar Utrecht gegaan)
vrijdag 2 april 2010 om 16:22
Sjeetje Sponge, dat is schrikken!!!
Gelukkig ben je nu weer thuis en wat aan het opknappen, maar jeetje...
Begrijp uit je verhaal dat de dokter de boel behoorlijk onderschat heeft, en je net op tijd in het ziekenhuis was?!
Ben blij weer wat van je te horen, ook al is het dan dit niet zo blije nieuws!
Gelukkig ben je nu weer thuis en wat aan het opknappen, maar jeetje...
Begrijp uit je verhaal dat de dokter de boel behoorlijk onderschat heeft, en je net op tijd in het ziekenhuis was?!
Ben blij weer wat van je te horen, ook al is het dan dit niet zo blije nieuws!
