Psyche
alle pijlers
Latere leeftijd diagnose ADD/ADHD
woensdag 8 juni 2022 om 16:04
Ivm diverse klachten ben ik onlangs door de huisarts verwezen naar de poh.
Beiden hebben gesproken over add en nu ben ik doorverwezen om te laten onderzoeken of ik inderdaad add heb.
Het zou veel verklaren, zowel wel nu als in het verleden. Maar het kan ook net zo goed iets anders zijn (hooggevoeligheid bv). Mijn klachten zijn met name geen rust in m’n hoofd, altijd een hoofd vol gedachten, chaotisch, vermoeidheid, niet goed tegen prikkels kunnen.
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn met de diagnose AD(H)D op latere leeftijd (ik ben 40).
Waar had/heb je last van? Wat zijn jouw ervaringen met een diagnose, heb je veel handvatten gekregen om er mee om te gaan?
Is de diagnose gesteld tijdens een onderzoeksdag?
Beiden hebben gesproken over add en nu ben ik doorverwezen om te laten onderzoeken of ik inderdaad add heb.
Het zou veel verklaren, zowel wel nu als in het verleden. Maar het kan ook net zo goed iets anders zijn (hooggevoeligheid bv). Mijn klachten zijn met name geen rust in m’n hoofd, altijd een hoofd vol gedachten, chaotisch, vermoeidheid, niet goed tegen prikkels kunnen.
Ik ben benieuwd of er hier mensen zijn met de diagnose AD(H)D op latere leeftijd (ik ben 40).
Waar had/heb je last van? Wat zijn jouw ervaringen met een diagnose, heb je veel handvatten gekregen om er mee om te gaan?
Is de diagnose gesteld tijdens een onderzoeksdag?
maandag 24 oktober 2022 om 14:00
Grappig Kokora, dat verschil.
Ik merk sinds de medicatie dat ik sowieso veel meer gedaan krijg. Kan echt bergen verzetten, zonder enige moeite. Uitstellen doe ik nauwelijks meer. Mijn man is aangenaam verrast dat die niet meer achter me aan hoeft op te ruimen als ik b.v. de boterhammen heb gesmeerd. Dan dacht ik vaak: doe ik erna even (en gebeurde het toch niet). Maar nu eerst opruimen en dan pas eten, zonder er bij na te denken eigenlijk. En de was is thuis mijn taak, waar man toch wel meer dan eens een wasje voor me opruimde. Dat heeft hij sinds ik de medicatie neem niet meer gedaan.
Ik pak alles veel sneller aan. En afgelopen week heb ik naast mijn werk ook meegeholpen in de zaak van een bekende, ging zonder enige moeite, had eigenlijk bijna zin in meer. Mijn zelfvertrouwen gaat ook door het dak, lekker om zoveel gedaan te krijgen!
Heb nu wel Concerta. De 3x p/d Methylfenidaat zorgde steeds voor zo'n klap in energie, waar ik steeds weer overheen moest. Gisteren mee gestart, naast een drogere mond geen bijwerkingen en gelukkig niet meer die vermoeidheid. Werkt ook rustiger uit, merk ik. Vloeiender.
Gaan we nu 3 weken aankijken.
Hoe is voor jullie, die nu aan de Elvanse of lisdex zitten, qua onrust? Ik merk met de methylfenidaat dat ik wel kalmer ben, meer in balans qua emoties, maar heb wel de drang om veel te doen (die 'in actie komen' inderdaad). Andere vorm van onrust, zeg maar.
Is dat met Elvanse of lisdex minder? Wil het even meenemen in het volgende gesprek, want ondanks de vele voordelen zit het me niet altijd even lekker.
Ik merk sinds de medicatie dat ik sowieso veel meer gedaan krijg. Kan echt bergen verzetten, zonder enige moeite. Uitstellen doe ik nauwelijks meer. Mijn man is aangenaam verrast dat die niet meer achter me aan hoeft op te ruimen als ik b.v. de boterhammen heb gesmeerd. Dan dacht ik vaak: doe ik erna even (en gebeurde het toch niet). Maar nu eerst opruimen en dan pas eten, zonder er bij na te denken eigenlijk. En de was is thuis mijn taak, waar man toch wel meer dan eens een wasje voor me opruimde. Dat heeft hij sinds ik de medicatie neem niet meer gedaan.
Ik pak alles veel sneller aan. En afgelopen week heb ik naast mijn werk ook meegeholpen in de zaak van een bekende, ging zonder enige moeite, had eigenlijk bijna zin in meer. Mijn zelfvertrouwen gaat ook door het dak, lekker om zoveel gedaan te krijgen!
Heb nu wel Concerta. De 3x p/d Methylfenidaat zorgde steeds voor zo'n klap in energie, waar ik steeds weer overheen moest. Gisteren mee gestart, naast een drogere mond geen bijwerkingen en gelukkig niet meer die vermoeidheid. Werkt ook rustiger uit, merk ik. Vloeiender.
Gaan we nu 3 weken aankijken.
Hoe is voor jullie, die nu aan de Elvanse of lisdex zitten, qua onrust? Ik merk met de methylfenidaat dat ik wel kalmer ben, meer in balans qua emoties, maar heb wel de drang om veel te doen (die 'in actie komen' inderdaad). Andere vorm van onrust, zeg maar.
Is dat met Elvanse of lisdex minder? Wil het even meenemen in het volgende gesprek, want ondanks de vele voordelen zit het me niet altijd even lekker.
donderdag 27 oktober 2022 om 16:29
Stevie, ik had jouw post geschreven kunnen hebben! Ik merk ook meer productiviteit, minder uitstelgedrag en minder vermoeidheid aan het einde van de dag. Nu heb ik ook vrij sinds ik de lisdex neem, maar ik ervaar in ieder geval geen negatieve bijwerkingen, en eindelijk wel positieve. Ik neem de Tentin 5 mg nu 2x per dag en dat bevalt goed. Ik heb dan ook mijn eigen recept gekregen nu.
Ik kan nog steeds rustig een uur reels scrollen trouwens, maar heb deze week ook al een boek uitgelezen, mijn huis is zeker 1x per dag opgeruimd genoeg voor bezoek (of het kost me maar 15-30 minuten om het zo te krijgen) en ik werk wat extra taken weg. Afspraken die ik uitstelde weggewerkt: marktplaats-verkopen, monteur bellen, dat soort dingen. Ik vind dit dus prettige medicatie tot nu toe!
Ik kan nog steeds rustig een uur reels scrollen trouwens, maar heb deze week ook al een boek uitgelezen, mijn huis is zeker 1x per dag opgeruimd genoeg voor bezoek (of het kost me maar 15-30 minuten om het zo te krijgen) en ik werk wat extra taken weg. Afspraken die ik uitstelde weggewerkt: marktplaats-verkopen, monteur bellen, dat soort dingen. Ik vind dit dus prettige medicatie tot nu toe!
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
zondag 30 oktober 2022 om 12:02
Hallo, ik ben nieuw hier en heb een account aangemaakt omdat ik vermoed dat ik ADHD heb. De aanleiding is dat mijn tienerdochter ineens deze diagnose kreeg. Die lijkt heel erg op mij in denken en doen, dus toen ineens viel het kwartje en kon ik allerlei puzzelstukjes leggen. Ik ga hier eerst eens even lezen en misschien meld ik me later met vragen.
maandag 31 oktober 2022 om 18:35
Dat was hier dus ook Loosduinen. Niet alleen ik, ook mijn kinderen en moeder hebben adhd. Ik herkende zoveel bij het onderzoek voor zoon. Mijn moeder zei op haar beurt bij mijn onderzoek ook: dat vonden wij allemaal heel normaal, want zo ben ik ook. 
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
maandag 31 oktober 2022 om 22:20
Thanks voor het uppen van dit topic. kon hem nergens meer vinden.
Ik heb de diagnose nu een half jaar, adhad gecombineerde type.
Ben 51, groepstherapie gehad en daarna medicijnen ingeregeld. 36 gram ritalin per dag.
Ik voel mij fantastisch, erkend, zo veel valt op hun plek, mijn emotionele overbelasting is verleden tijd want het ophouden van een masker is niet meer nodig omdat gewone dingen nu eindelijk wel lukken ! Ook mijn humeur is sterk verbeterd niet meer zo hoge pieken en lage dalen, veel stabieler, ik was in het begin echt euforisch, beetje laat na al die jaren dat wel.
En ik heb veel last dat mensen het niet aan me gemerkt hebben of het niet kunnen plaatsen, eigen schuld want ik probeerde het altijd te verbergen.
Ik heb veel gehad aan twee boeken over adhd bij vrouwen, eentje over adhd bij volwassen vrouwen en eentje over praktische organiseren voor vrouwen met adhd. Echte aanraders en bijna alles herkenbaar.
Ik heb de diagnose nu een half jaar, adhad gecombineerde type.
Ben 51, groepstherapie gehad en daarna medicijnen ingeregeld. 36 gram ritalin per dag.
Ik voel mij fantastisch, erkend, zo veel valt op hun plek, mijn emotionele overbelasting is verleden tijd want het ophouden van een masker is niet meer nodig omdat gewone dingen nu eindelijk wel lukken ! Ook mijn humeur is sterk verbeterd niet meer zo hoge pieken en lage dalen, veel stabieler, ik was in het begin echt euforisch, beetje laat na al die jaren dat wel.
En ik heb veel last dat mensen het niet aan me gemerkt hebben of het niet kunnen plaatsen, eigen schuld want ik probeerde het altijd te verbergen.
Ik heb veel gehad aan twee boeken over adhd bij vrouwen, eentje over adhd bij volwassen vrouwen en eentje over praktische organiseren voor vrouwen met adhd. Echte aanraders en bijna alles herkenbaar.
dinsdag 1 november 2022 om 02:14
Nou, precies dit inderdaad! Hier móet het wel bij mijn vader vandaan komenPauwenveer schreef: ↑31-10-2022 18:35Dat was hier dus ook Loosduinen. Niet alleen ik, ook mijn kinderen en moeder hebben adhd. Ik herkende zoveel bij het onderzoek voor zoon. Mijn moeder zei op haar beurt bij mijn onderzoek ook: dat vonden wij allemaal heel normaal, want zo ben ik ook.
Zelf functioneer ik op het oog best aardig, maar zonder mijn man zou ik in een puinhoop leven. Mijn man is ook niet helemaal neurotypisch (vermoed ik nu) maar we vullen elkaar aan. Ik kan in mijn hoofd goed structureren, maar kom totaal niet tot uitvoering. Áls ik al eens ergens aan begin, maak ik het niet af. Mijn man kan geen structuur aanbrengen en geen hoofd- en bijzaken onderscheiden, maar voert wel makkelijk taken uit en is gedisciplineerd. Hij neemt mij HEEL veel praktische zaken uit handen.
Mijn werk gaat helemaal okay, want dat bestaat uit duidelijk afgebakende en ook heel interessante taken. Ik raak op mijn werk zelfs vaak in een flow. Ik
mijn werk. Ik kwam alleen wel heel erg vaak in conflict met bazen en managers. Impulsief en op hoge toon gooide ik er dan van alles uit. Vaste prik in beoordelingsgesprekken was dat ik eerst tot 10 moet tellen, een andere toon moet aanslaan en ga zo maar door. Maar met de manager die ik nu heb, gaat het wonderlijk goed. Echt voor het eerst in mijn loopbaan dat ik mezelf kan zijn bij een leidinggevende. Ik gooi er nog steeds impulsief van alles uit, maar hij laat dat van zich afglijden in plaats van er gepikeerd op te reageren zoals al mijn vorige managers.
loosduinen wijzigde dit bericht op 01-11-2022 02:19
0.06% gewijzigd
dinsdag 1 november 2022 om 02:15
dinsdag 1 november 2022 om 07:52
De conflicten met bazen herken ik.
Ik heb mij laten vertellen dat wij dingen scherper zien, wij zien ook de 'fouten', de dingen waar het mis gaat in een organisatie. Dat is niet altijd boze opzet van een organisatie, integendeel, maar wij komen daar dus achter. Het moment dat we dat melden kan het soms tot een conflict leiden.
Dat maakt dat 'wij' altijd degenen zijn die het opmerken en vervolgens de mot ermee krijgen.
Verder kunnen we erg slecht tegen oneerlijkheid en onrecht (net als iedereen, I know, maar het lijkt alsof wij dat sterker ervaren).
Ik heb mij laten vertellen dat wij dingen scherper zien, wij zien ook de 'fouten', de dingen waar het mis gaat in een organisatie. Dat is niet altijd boze opzet van een organisatie, integendeel, maar wij komen daar dus achter. Het moment dat we dat melden kan het soms tot een conflict leiden.
Dat maakt dat 'wij' altijd degenen zijn die het opmerken en vervolgens de mot ermee krijgen.
Verder kunnen we erg slecht tegen oneerlijkheid en onrecht (net als iedereen, I know, maar het lijkt alsof wij dat sterker ervaren).
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
dinsdag 1 november 2022 om 11:53
Ja, gek is dat he! Ik blijk dus echt een gigantische hoeveelheid mensen om me heen te hebben met (kenmerken van) ADHD en/of autisme. Gewoon om me heen verzameld door hoe ik ben, omdat we elkaar begrijpen. Best grappig!Loosduinen schreef: ↑31-10-2022 13:35Bedankt! Ik vind het nu vooral raar om te beseffen dat wat ik 45 jaar normaal heb gevonden, kennelijk niet normaal is! Wij zijn allemaal zo in mijn familie en dan heb je dus niet door dat het zo afwijkend is…
dinsdag 1 november 2022 om 11:58
Ohhh wat is dat herkenbaar. En dan ook de drang niet kunnen onderdrukken om er wat van te zeggen omdat ik het té belangrijk vindt dat het beter moet lopen. Ik heb wel, in mijn huidige functie, beter geleerd mijn mond te houden. Het leidde toch nergens naar, dus deed alleen mezelf schade.koreana schreef: ↑01-11-2022 07:52De conflicten met bazen herken ik.
Ik heb mij laten vertellen dat wij dingen scherper zien, wij zien ook de 'fouten', de dingen waar het mis gaat in een organisatie. Dat is niet altijd boze opzet van een organisatie, integendeel, maar wij komen daar dus achter. Het moment dat we dat melden kan het soms tot een conflict leiden.
Dat maakt dat 'wij' altijd degenen zijn die het opmerken en vervolgens de mot ermee krijgen.
Verder kunnen we erg slecht tegen oneerlijkheid en onrecht (net als iedereen, I know, maar het lijkt alsof wij dat sterker ervaren).
woensdag 2 november 2022 om 10:24
Het opvallende is dat dit ook kenmerken zijn van hoogbegaafdheid. Naast mijn tienerkind met ADHD heb ik ook een puber in huis die hoogbegaafd is getest, dus ik ben daar goed op ingelezen. Bij dat kind was het destijds een heel breed onderzoek, ook naar ADHD en ASS. Maar daar kwam dus alleen een hoogbegaafdheids-“diagnose” uit. De ADHD-tiener op haar beurt is ook op hoogbegaafdheid getest, maar scoorde te grillig om dat label opgeplakt te krijgen.koreana schreef: ↑01-11-2022 07:52De conflicten met bazen herken ik.
Ik heb mij laten vertellen dat wij dingen scherper zien, wij zien ook de 'fouten', de dingen waar het mis gaat in een organisatie. Dat is niet altijd boze opzet van een organisatie, integendeel, maar wij komen daar dus achter. Het moment dat we dat melden kan het soms tot een conflict leiden.
Dat maakt dat 'wij' altijd degenen zijn die het opmerken en vervolgens de mot ermee krijgen.
Verder kunnen we erg slecht tegen oneerlijkheid en onrecht (net als iedereen, I know, maar het lijkt alsof wij dat sterker ervaren).
Ik kan geen plaatjes plakken maar kennen jullie dit Venndiagram? https://images.app.goo.gl/nzWSvLHUyGekCZ4r9
Fascinerend wel.
woensdag 2 november 2022 om 10:35
woensdag 2 november 2022 om 10:59
Hier in huis scoren we inderdaad ook allemaal in alle drie de velden! Ik heb me alleen nooit eerder verdiept in ADHD. Ik had er ook een clichébeeld van.Kokora schreef: ↑02-11-2022 10:35Yup! Die ken ik. Ik kan me ook beter vinden in de algemenere term neurodivers, dan de specifieke labels adhd, hoogbegaafd en autisme.
Ik heb zelf kenmerken die bij alle 3 passen, maar ben wel weer extreem praktisch ingesteld waardoor ik een detail los kan laten als ik het niet relevant vind.
Zelf kwam ik eigenlijk pas tijdens mijn studietijd in de problemen. Ik had totaal geen grip op mijn planning en motivatie en ook mijn huishouden en financiën waren één grote chaos. Ik heb bijvoorbeeld een half jaar geleefd zonder fornuis. Kreeg het niet voor elkaar om te regelen dat er een fornuis zou komen.
Financiën/belastingen/rekeningen zijn, mét het huishouden, echt mijn grote problemen. Ik heb daar een blokkade voor of enorme weerstand tegen. Ik laat financiële dingen eindeloos liggen tot het te laat is. Ik kan een week worden opgesloten in huis met niets anders te doen dan een factuur betalen, en het dan toch niet doen. Dit is oprecht een van de redenen dat ik ontzettend blij ben dat ik getrouwd ben en dat mijn man dit dus doet.
woensdag 2 november 2022 om 12:28
Je man klinkt als een adequate vorm van coping haha! Zo vinden we allerlei manieren om het toch maar voor elkaar te krijgen.
Ik heb zelf vele copingsmechanismen ontwikkeld waarvan een aantal ongelooflijk ondermijnend zijn voor mijn zelfvertrouwen, eigenwaarde en levensgeluk. Ik vergat laatst voor het eerst een verjaardag en dat was voor mij eigenlijk een enorm positief moment. Normaal gesproken houd ik verjaardagen namelijk STRIKT* bij want verjaardag vergeten = iemand zich niet belangrijk laten voelen = iets dat ik zelf heel naar vindt (want; afwijzing) + angst om door het vergeten van een verjaardag zelf afgewezen te worden. En zo heb ik een giga death grip op vrijwel alles in mijn leven, al ben ik het wel aan het aanpakken en het gaat nu eindelijk beter.
Met een combi van Elvanse, Fluoxetine en psychotherapie kan ik voor het eerst in mijn leven zeggen dat ik gelukkig ben
. Heel fijn.
* denk; kleurencode agenda met meldingen een dag vooraf en op de dag zelf in de ochtend met daar bovenop voor mensen die ik een kaartje moet sturen een melding 4 én 3 dagen vooraf, zodat er voldoende tijd is en de kaart op tijd aankomt.
Ik heb zelf vele copingsmechanismen ontwikkeld waarvan een aantal ongelooflijk ondermijnend zijn voor mijn zelfvertrouwen, eigenwaarde en levensgeluk. Ik vergat laatst voor het eerst een verjaardag en dat was voor mij eigenlijk een enorm positief moment. Normaal gesproken houd ik verjaardagen namelijk STRIKT* bij want verjaardag vergeten = iemand zich niet belangrijk laten voelen = iets dat ik zelf heel naar vindt (want; afwijzing) + angst om door het vergeten van een verjaardag zelf afgewezen te worden. En zo heb ik een giga death grip op vrijwel alles in mijn leven, al ben ik het wel aan het aanpakken en het gaat nu eindelijk beter.
Met een combi van Elvanse, Fluoxetine en psychotherapie kan ik voor het eerst in mijn leven zeggen dat ik gelukkig ben
. Heel fijn. * denk; kleurencode agenda met meldingen een dag vooraf en op de dag zelf in de ochtend met daar bovenop voor mensen die ik een kaartje moet sturen een melding 4 én 3 dagen vooraf, zodat er voldoende tijd is en de kaart op tijd aankomt.
vrijdag 4 november 2022 om 14:26
Ik trap af natuurlijk.
De dag van morgen begint voor mij eigenlijk al voordat ik naar bed ga: Ik zet zoveel mogelijk zaken klaar (koffiebeker, voerbakjes van de katten, fles voor zoon) en controleer of alles compleet is (OV kaart, werkpas, oplader, sleutels). Ik heb mijn pillendoosje naast het koffiezetapparaat staan met een leeg glas. Dat glas gebruik ik om mijn medicatie te nemen terwijl het apparaat opwarmt. Daarna giet ik er melk in wat in de magnetron gaat. Vervolgens gaat de koffie alvast in de thermosbeker waarna ik de melk erbij giet. Zo heb ik elke ochtend mijn medicatie zekerweten genomen + koffie mee.
Verder leg ik een handdoek, mn kleding én m'n make-up de avond van tevoren klaar. Het liefst leg ik ook voor zoon alles alvast netjes neer. Vervolgens ruim ik een snelle ronde op, check 9292 en mijn agenda, en bepaal dan hoe laat de wekker gaat. Tanden poetsen en in bed nog even rusten.
Dit soort structuur en voorbereiding geeft me een gevoel van controle omdat ik 's avonds alle tijd heb om te checken en aan te rommelen, waardoor ik 's ochtends niets vergeet en voldaan de deur uit kan lopen. Het nadeel hiervan is dat ik soms over mijn vermoeidheid heen ga om me voor te bereiden en dan dus niet echt goed slaap.
Qua werk werk ik heel graag met to do lijstjes. Dat doe ik hier op Viva in het 'Focus en accountability' topic, maar ook op papier. Zaken die ik direct kan aftikken of die super kort duren, doe ik direct. Zaken waar ik tegenop zie, plan ik een hele dag voor zodat ik ook echt weet dat dat die dag mijn designated job is. Dingen die ik echt moeilijk vind doe ik graag met een body double die ik dan ook actief opzoek. Toen ik werk deed op spreekuurbasis, maakte ik templates voor verschillende situaties om netjes en gestructureerd door de anamnese te komen en die ook zo netjes en vlot mogelijk op te schrijven, zodat de brief in no time de deur uit was. Zo zoek ik allerlei efficiënte maniertjes.
Ik kook vaak teveel. Pasta rood? Mooi, voor 2 dagen + een portie in de vriezer. Mini portie over? In een glazen potje in de vriezer voor zoon. Dat doe ik ook voor bami, kip tandoori, stamppotten en alles wat een beetje lekker in te vriezen valt. Soms smeer ik zelfs een heel brood en stop het in zakjes in de vriezer. 's Ochtends een kwestie van meenemen en tegen de lunchtijd is het ontdooit. Wel leg ik dan mijn werktas op het aanrecht omdat dat mijn cue is dat ik nog iets uit de koelkast/vriezer moet meenemen
...
Tot slot hebben we een schoonmaakster, wat mijn leven echt een stuk makkelijker maakt.
Ik denk dat ik kan concluderen dat ik met mijn ADHD om probeer te gaan door zo gestructureerd mogelijk te leven en efficiënte werkwijzen te verzinnen. En dan soms verlies ik mezelf compleet in de chaos en sta ik 1,5 dag te poetsen en op te ruimen, en dan beginnen we weer opnieuw.
De dag van morgen begint voor mij eigenlijk al voordat ik naar bed ga: Ik zet zoveel mogelijk zaken klaar (koffiebeker, voerbakjes van de katten, fles voor zoon) en controleer of alles compleet is (OV kaart, werkpas, oplader, sleutels). Ik heb mijn pillendoosje naast het koffiezetapparaat staan met een leeg glas. Dat glas gebruik ik om mijn medicatie te nemen terwijl het apparaat opwarmt. Daarna giet ik er melk in wat in de magnetron gaat. Vervolgens gaat de koffie alvast in de thermosbeker waarna ik de melk erbij giet. Zo heb ik elke ochtend mijn medicatie zekerweten genomen + koffie mee.
Verder leg ik een handdoek, mn kleding én m'n make-up de avond van tevoren klaar. Het liefst leg ik ook voor zoon alles alvast netjes neer. Vervolgens ruim ik een snelle ronde op, check 9292 en mijn agenda, en bepaal dan hoe laat de wekker gaat. Tanden poetsen en in bed nog even rusten.
Dit soort structuur en voorbereiding geeft me een gevoel van controle omdat ik 's avonds alle tijd heb om te checken en aan te rommelen, waardoor ik 's ochtends niets vergeet en voldaan de deur uit kan lopen. Het nadeel hiervan is dat ik soms over mijn vermoeidheid heen ga om me voor te bereiden en dan dus niet echt goed slaap.
Qua werk werk ik heel graag met to do lijstjes. Dat doe ik hier op Viva in het 'Focus en accountability' topic, maar ook op papier. Zaken die ik direct kan aftikken of die super kort duren, doe ik direct. Zaken waar ik tegenop zie, plan ik een hele dag voor zodat ik ook echt weet dat dat die dag mijn designated job is. Dingen die ik echt moeilijk vind doe ik graag met een body double die ik dan ook actief opzoek. Toen ik werk deed op spreekuurbasis, maakte ik templates voor verschillende situaties om netjes en gestructureerd door de anamnese te komen en die ook zo netjes en vlot mogelijk op te schrijven, zodat de brief in no time de deur uit was. Zo zoek ik allerlei efficiënte maniertjes.
Ik kook vaak teveel. Pasta rood? Mooi, voor 2 dagen + een portie in de vriezer. Mini portie over? In een glazen potje in de vriezer voor zoon. Dat doe ik ook voor bami, kip tandoori, stamppotten en alles wat een beetje lekker in te vriezen valt. Soms smeer ik zelfs een heel brood en stop het in zakjes in de vriezer. 's Ochtends een kwestie van meenemen en tegen de lunchtijd is het ontdooit. Wel leg ik dan mijn werktas op het aanrecht omdat dat mijn cue is dat ik nog iets uit de koelkast/vriezer moet meenemen
...Tot slot hebben we een schoonmaakster, wat mijn leven echt een stuk makkelijker maakt.
Ik denk dat ik kan concluderen dat ik met mijn ADHD om probeer te gaan door zo gestructureerd mogelijk te leven en efficiënte werkwijzen te verzinnen. En dan soms verlies ik mezelf compleet in de chaos en sta ik 1,5 dag te poetsen en op te ruimen, en dan beginnen we weer opnieuw
.
vrijdag 4 november 2022 om 19:02
Ik sta echt helemaal perplex van jouw dag, Kokora! Zo gestructureerd!
Hier ben ik in de avond compleet gesloopt en ben ik blij wanneer ik wakker kan blijven tot het bedtijd is.
Ik begin dus de dag op tijd: ik heb anderhalf uur voor ik weg moet. Mijn medicatie ligt naast het bed, dat slik ik zodra ik mijn wekker uitzet. Zeer regelmatig weet ik even later niet meer zeker of ik ze nou ingenomen heb of niet.
Dan kijk ik wat voor weer het wordt en zit ik vaak stiekem even op social media terwijl ik weet dat ik dat niet moet doen. Ik ga douchen en bedenk wat ik aan wil. Klaarleggen heeft geen enkel nut, want ik weet 's avonds nog niet of ik dat wel aan heb. Als ik klaar ben met aankleden liggen er nog allerlei kleren op mijn bed die het niet werden. Make-up, schoenen kiezen.
Ontbijt maak ik wel 's avonds, altijd overnight oats. Dan maak ik al mijn eten voor de dag klaar en ga ik zitten met ontbijt en thee/ koffie. Ondertussen op mobiel. Ik pak mijn werktas in, als mijn haar gewassen is, föhn ik het. Oplader heb ik trouwens standaard in mijn tas zitten, daar hebben we er thuis wel 6 van op vaste plekken.
Op naar het werk. Onderweg twijfel ik regelmatig of ik mijn sleutels en mobiel wel in mijn tas had, dus moet dat gecontrolleerd worden. (En ik heb het altijd. )
Ik werk van 8 tot 17-18 uur. Op mijn werk zorg ik voor structuren, schrijf ik veel op en ben ik supergoed voorbereid. Wel heb ik volledig mijn eigen systemen en ben ik nooit klaar. (onderwijs)
Weer thuis, koken. Ik bedenk voor de eerste dagen wat ik wil maken en heb dan voor drie maaltijden boodschappen gedaan. Ik moet meteen koken, anders komt het er niet meer van en eten we afhaal. Ook ik kook altijd te veel, maar met een grote puberzoon is dat geen probleem. De volgende dag komt het altijd op. Ik maakte eerder bewust van alles voor de diepvries, maar het komt er nooit meer uit hier. ik gebruik misschien 10% van de maaltijden die ik in de vriezer deed. Ik ben er dus mee opgehouden. Ik maak de keuken netjes, maak ontbijt en plof op de bank. tv / lezen / social media. Als ik naar bed ga en ik ben niet heeeeeel moe, ruim ik de kleren van die ochtend netjes op. Ben ik wel moe, gooi ik het ergens over een stoel.
Opruimen is mijn slechte kant. Ik probeer het openbare deel (woonkamer en keuken) netjes te houden, maar als er bezoek komt moet ik wel eerst opruimen. Verder gaat er veel huishouden in mijn vrije dagen zitten, waar ik er drie van heb.
Oh ja, ook leuk: zegeltjes sparen: heel druk sparen en nooit de kaarten inwisselen.
Weken zoeken naar de perfecte regenjas en hem vervolgens nooit dragen.
Betalingen? Alles automatisch afschrijven. Krijg ik een rekening, meteen betalen, anders kom ik er pas achter bij de aanmaning.
Ik ben een kei in lijstjes en schema's, maar het stokt bij de uitvoering.
Routines ontwikkelen is een ramp: oefeningen van de fysio, vitamines slikken, planten water geven, journalling: alles dat dagelijks moet strandt binnen een week.
Ik heb ook bijna altijd muziek aan. Hard ook. heerlijk rustgevend, stopt de maalstroom aan gedachten.
Mijn auto is ook altijd een zooitje, vol met spullen als cd's, boodschappentassen, mijn yogatas, mijn fysiotas.
Hier ben ik in de avond compleet gesloopt en ben ik blij wanneer ik wakker kan blijven tot het bedtijd is.
Ik begin dus de dag op tijd: ik heb anderhalf uur voor ik weg moet. Mijn medicatie ligt naast het bed, dat slik ik zodra ik mijn wekker uitzet. Zeer regelmatig weet ik even later niet meer zeker of ik ze nou ingenomen heb of niet.
Dan kijk ik wat voor weer het wordt en zit ik vaak stiekem even op social media terwijl ik weet dat ik dat niet moet doen. Ik ga douchen en bedenk wat ik aan wil. Klaarleggen heeft geen enkel nut, want ik weet 's avonds nog niet of ik dat wel aan heb. Als ik klaar ben met aankleden liggen er nog allerlei kleren op mijn bed die het niet werden. Make-up, schoenen kiezen.
Ontbijt maak ik wel 's avonds, altijd overnight oats. Dan maak ik al mijn eten voor de dag klaar en ga ik zitten met ontbijt en thee/ koffie. Ondertussen op mobiel. Ik pak mijn werktas in, als mijn haar gewassen is, föhn ik het. Oplader heb ik trouwens standaard in mijn tas zitten, daar hebben we er thuis wel 6 van op vaste plekken.
Op naar het werk. Onderweg twijfel ik regelmatig of ik mijn sleutels en mobiel wel in mijn tas had, dus moet dat gecontrolleerd worden. (En ik heb het altijd.
)Ik werk van 8 tot 17-18 uur. Op mijn werk zorg ik voor structuren, schrijf ik veel op en ben ik supergoed voorbereid. Wel heb ik volledig mijn eigen systemen en ben ik nooit klaar. (onderwijs)
Weer thuis, koken. Ik bedenk voor de eerste dagen wat ik wil maken en heb dan voor drie maaltijden boodschappen gedaan. Ik moet meteen koken, anders komt het er niet meer van en eten we afhaal. Ook ik kook altijd te veel, maar met een grote puberzoon is dat geen probleem. De volgende dag komt het altijd op. Ik maakte eerder bewust van alles voor de diepvries, maar het komt er nooit meer uit hier. ik gebruik misschien 10% van de maaltijden die ik in de vriezer deed. Ik ben er dus mee opgehouden. Ik maak de keuken netjes, maak ontbijt en plof op de bank. tv / lezen / social media. Als ik naar bed ga en ik ben niet heeeeeel moe, ruim ik de kleren van die ochtend netjes op. Ben ik wel moe, gooi ik het ergens over een stoel.
Opruimen is mijn slechte kant. Ik probeer het openbare deel (woonkamer en keuken) netjes te houden, maar als er bezoek komt moet ik wel eerst opruimen. Verder gaat er veel huishouden in mijn vrije dagen zitten, waar ik er drie van heb.
Oh ja, ook leuk: zegeltjes sparen: heel druk sparen en nooit de kaarten inwisselen.
Weken zoeken naar de perfecte regenjas en hem vervolgens nooit dragen.
Betalingen? Alles automatisch afschrijven. Krijg ik een rekening, meteen betalen, anders kom ik er pas achter bij de aanmaning.
Ik ben een kei in lijstjes en schema's, maar het stokt bij de uitvoering.
Routines ontwikkelen is een ramp: oefeningen van de fysio, vitamines slikken, planten water geven, journalling: alles dat dagelijks moet strandt binnen een week.
Ik heb ook bijna altijd muziek aan. Hard ook. heerlijk rustgevend, stopt de maalstroom aan gedachten.
Mijn auto is ook altijd een zooitje, vol met spullen als cd's, boodschappentassen, mijn yogatas, mijn fysiotas.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
vrijdag 4 november 2022 om 19:06
Ik was dus best enthousiast over de Tentin, maar ik moet er toch wat van terugkomen. Ik merk dat ik wel erg veel hoofdpijn heb en eerlijk gezegd ben ik alsnog vrij chaotisch. (Mijn collega's vinden me ook gewoon erg druk.) Ik vergeet nog steeds van alles, maar heb nu moeite met rust nemen. Ook gewoon heel moe in de avonden als ik gewerkt heb. Ik heb het idee dat ik wat last krijg van mijn ogen/zicht en ik heb last van mijn maag/darmen. Ik weet niet of ik dit allemaal wel het effect waard vind of dat ik toch weer medicatieloos verder wil gaan.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
vrijdag 4 november 2022 om 19:55
Mijn psychiater gaf aan dat bijwerkingen na een week of 8 minder worden. Dat was voor mij met ritalin zeker waar en nu ook met de Elvanse. Zodra je iets vindt wat prettig werkt qua productiviteit, even kijken of je door die bijwerkingen heen kunt.
Elvanse proberen misschien? Daar word ik echt zoveel doelmatiger van dan van ritalin bijvoorbeeld.
Elvanse proberen misschien? Daar word ik echt zoveel doelmatiger van dan van ritalin bijvoorbeeld.
.
vrijdag 4 november 2022 om 20:08
Acht??Kokora schreef: ↑04-11-2022 19:55Mijn psychiater gaf aan dat bijwerkingen na een week of 8 minder worden. Dat was voor mij met ritalin zeker waar en nu ook met de Elvanse. Zodra je iets vindt wat prettig werkt qua productiviteit, even kijken of je door die bijwerkingen heen kunt.
Elvanse proberen misschien? Daar word ik echt zoveel doelmatiger van dan van ritalin bijvoorbeeld.
Ik geloof niet dat ik dit 8 weken wil nemen eigenlijk, als ik me al die tijd zo voel. Methylfenidaat vond ik ook niets. Misschien dan nog Elvanse? Het probleem is, dat ik gewoon niet veel verschil merk. Ja, ik ben productief, maar dat was ik al. Nu ben ik op het hypere af. Mijn doel met de medicatie was de energie meer te verdelen zodat ik 's avonds ook nog wat kon doen en niet altijd in slaap val op de bank. Overdag heb ik gewoon zonder pilletje ook al genoeg energie. Mijn doelmatigheid is dus ook niet echt veranderd, dus wat levert het me dan op? Het zijn geen tiktakjes, ik wil er wel echt voordeel van hebben, anders hou ik mijn lijf liever vrij van medicatie. Ik vind het een lastige in ieder geval, maar deze bijwerkingen zijn echt vervelend.
~ Whatever it is you're seeking won't come in the form you're expecting ~
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
