Psyche
alle pijlers
Leugens: meteen exit
woensdag 5 mei 2010 om 10:25
Ik heb zo'n hartgrondige pesthekel aan leugens, maakt me ook niet uit hoe groot of klein: ik schop meteen iemand mijn leven uit als ik hem/haar betrap op een leugen. Ik kan op dit gebied gewoon niet relativeren, ik ben daar echt keihard in, en ik denk te hard.
Al is het een klein leugentje, niet eens echt schadelijk voor mij ofzo, mijn hele beeld van iemand lijkt dan gewoon meteen te veranderen. Het gaat er dan vooral om als ik iemand een keer iets heb gevraagd, diegene daar een antwoord op gaf, maar als het dan later weer ter sprake komt diegene ineens een ander verhaal heeft.
Ik denk alleen dat ik een beetje "overdrijf" ofzo. Ik knal echt iemand zonder pardon uit mijn leven, laat gewoon nooit meer wat horen, neem mn telefoon niet meer op en heb ook de behoefte gewoon niet om nog uit te leggen waarom ik iemand compleet negeer.
Vraag me gewoon af hoe hard jullie daarin zijn. Ik word compleet onverschillig lijkt het wel, en al het positieve gevoel wat ik voor iemand had verandert dan in 1 klap in 100% negatief. Misschien is het een soort zelfbescherming ofzo. Maar ik heb nou weer iemand met wie ik gewoon een goede vriendschap had uit mijn leven geknikkerd omdat diegene loog over zijn verleden. Wil ook niet te gedetailleerd zijn ivm herkenning.
Wanneer is liegen voor jullie ook meteen exit? Heb graag wat vergelijkingsmateriaal, kan ik een beetje beoordelen of ik gewoon te hard ben daarin.
Al is het een klein leugentje, niet eens echt schadelijk voor mij ofzo, mijn hele beeld van iemand lijkt dan gewoon meteen te veranderen. Het gaat er dan vooral om als ik iemand een keer iets heb gevraagd, diegene daar een antwoord op gaf, maar als het dan later weer ter sprake komt diegene ineens een ander verhaal heeft.
Ik denk alleen dat ik een beetje "overdrijf" ofzo. Ik knal echt iemand zonder pardon uit mijn leven, laat gewoon nooit meer wat horen, neem mn telefoon niet meer op en heb ook de behoefte gewoon niet om nog uit te leggen waarom ik iemand compleet negeer.
Vraag me gewoon af hoe hard jullie daarin zijn. Ik word compleet onverschillig lijkt het wel, en al het positieve gevoel wat ik voor iemand had verandert dan in 1 klap in 100% negatief. Misschien is het een soort zelfbescherming ofzo. Maar ik heb nou weer iemand met wie ik gewoon een goede vriendschap had uit mijn leven geknikkerd omdat diegene loog over zijn verleden. Wil ook niet te gedetailleerd zijn ivm herkenning.
Wanneer is liegen voor jullie ook meteen exit? Heb graag wat vergelijkingsmateriaal, kan ik een beetje beoordelen of ik gewoon te hard ben daarin.
woensdag 5 mei 2010 om 11:08
Ik snap wat jullie zeggen, heus. Alleen sexverhalen waren altijd juist bespreekbaar.
Okay nog een voorbeeld. Ook een vriendschap met een man, wat begon met daten, maar uiteindelijk uitliep op gewoon een vriendschap. In het begin gepraat over kinderen, en dan vraag je: "heb jij eigenlijk kinderen". Toch? of is dat ook een rare vraag...Nou vind ik niet, had me ook niet uitgemaakt, puur om elkaar een beetje te leren kennen. Hij heeft nee gezegd destijds.
Noem het intuitie, maar ik heb daar altijd een beetje aan getwijfeld.
Paar maanden later, toen we gewoon "vrienden" waren, vertelde hij dat hij een dochter had van 10. Ik had haar ook wel eens gezien op een foto, maar toen zei hij dat het zijn nichtje was.
Hij vertelde dat hij het toen niet durfde te zeggen omdat zijn ervaring is dat vrouwen dan meteen weg zijn.
Ja en toen heb ik ook mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan. Omdat hij had gelogen en ik het bizar vind dat je je eigen kind "verloochend".
En in zo'n situatie?
Okay nog een voorbeeld. Ook een vriendschap met een man, wat begon met daten, maar uiteindelijk uitliep op gewoon een vriendschap. In het begin gepraat over kinderen, en dan vraag je: "heb jij eigenlijk kinderen". Toch? of is dat ook een rare vraag...Nou vind ik niet, had me ook niet uitgemaakt, puur om elkaar een beetje te leren kennen. Hij heeft nee gezegd destijds.
Noem het intuitie, maar ik heb daar altijd een beetje aan getwijfeld.
Paar maanden later, toen we gewoon "vrienden" waren, vertelde hij dat hij een dochter had van 10. Ik had haar ook wel eens gezien op een foto, maar toen zei hij dat het zijn nichtje was.
Hij vertelde dat hij het toen niet durfde te zeggen omdat zijn ervaring is dat vrouwen dan meteen weg zijn.
Ja en toen heb ik ook mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan. Omdat hij had gelogen en ik het bizar vind dat je je eigen kind "verloochend".
En in zo'n situatie?
woensdag 5 mei 2010 om 11:09
Ik vind het altijd wel zo prettig als mijn vrienden zich in mijn situatie proberen in te leven. Dat een vriendin niet begrijpt dat ik niet wil vertellen met wie ik vroeger naar bed ben geweest, juist omdát dat niet zo netjes was, en me dan keihard haar leven uitschopt omdat ik heb gelogen, zou ik die vriendin zeer kwalijk nemen. Zo;n gebrek aan inlevingsvermogen vind ik persoonlijk veel erger dan een leugen om bestwil.
woensdag 5 mei 2010 om 11:10
woensdag 5 mei 2010 om 11:13
Ik ken een vrijgezelle man met kind die daar ook rustig over zou kunnen liegen. Er zit een enorm lang verhaal achter (nooit zelf voor gekozen, kind is toch gekomen, daarna behoorlijk moeilijk tijd om dat een plek te geven en te besluiten wat hij er mee kon/moest, periodes van wel en geen contact, enz). Dat is behoorlijk persoonlijk en niet iets wat je snel deelt.
woensdag 5 mei 2010 om 11:13
Wil je nou je gelijk halen, of iets aan je houding doen?
Natuurlijk zal je in sommige situaties een goed punt hebben.
Maar vrienden zijn jou niet verplicht alles maar te vertellen.
En je laatste voorbeeld is erg vaag want waren jullie nou vrienden of wilde je meer met die kerel en was je daarom zo beledigd?
Je komt over als iemand die haar normen en warden als enige vorm van waarheid ziet.
Natuurlijk zal je in sommige situaties een goed punt hebben.
Maar vrienden zijn jou niet verplicht alles maar te vertellen.
En je laatste voorbeeld is erg vaag want waren jullie nou vrienden of wilde je meer met die kerel en was je daarom zo beledigd?
Je komt over als iemand die haar normen en warden als enige vorm van waarheid ziet.
..popcorn?
woensdag 5 mei 2010 om 11:16
Ik denk niet dat je via dit forum kant en klare oplossingen vind maar een paar eye openers zijn nooit weg.
Want die helpen een mens vaak op weg.
Ik hoop dat je een manier vind om jezelf meer te laten ademen.
Het leven is niet onveilig doordat er soms niet siets verteld worde, een mening veranderd, een leugen verteld wordt, een waarheid niet onfeilbaar blijkt.
Misschien moet jij leren dat het leven veilig is, met alle grijstinten en nuances die er zijn.
En je zelf best een fijn mens bent als je zachter bent en er alleen dan ook goede mensen op je pad komen en vooral; Blijven.
Knuffel voor jou.
Want die helpen een mens vaak op weg.
Ik hoop dat je een manier vind om jezelf meer te laten ademen.
Het leven is niet onveilig doordat er soms niet siets verteld worde, een mening veranderd, een leugen verteld wordt, een waarheid niet onfeilbaar blijkt.
Misschien moet jij leren dat het leven veilig is, met alle grijstinten en nuances die er zijn.
En je zelf best een fijn mens bent als je zachter bent en er alleen dan ook goede mensen op je pad komen en vooral; Blijven.
Knuffel voor jou.
..popcorn?
woensdag 5 mei 2010 om 11:16
Hij heeft je uitgelegd waarom hij eerst ontkende een kind te hebben en ik vind dat wel een plausibele uitleg.
Ik vind je instelling arrogant maar vooral erg kil. Hell, ik lieg zo vaak..... Afgelopen zondag tegen schoonouders: we hebben genoten hoor, altijd heerlijk met de hele familie in een huisje. Wat moet ik dan doen, zeggen dat ik het afschuwelijk vond, zoals elk jaar? Dat ik mijn zwager een dombo vind, m'n neefje onopgevoed en m'n schoonmoeder een dwingeland? Dat ik het huisje te klein en te lelijk vind? Wie is er bij gebaat als ik eerlijk ben?
Ik vind je instelling arrogant maar vooral erg kil. Hell, ik lieg zo vaak..... Afgelopen zondag tegen schoonouders: we hebben genoten hoor, altijd heerlijk met de hele familie in een huisje. Wat moet ik dan doen, zeggen dat ik het afschuwelijk vond, zoals elk jaar? Dat ik mijn zwager een dombo vind, m'n neefje onopgevoed en m'n schoonmoeder een dwingeland? Dat ik het huisje te klein en te lelijk vind? Wie is er bij gebaat als ik eerlijk ben?
woensdag 5 mei 2010 om 11:17
Nola, ik zeg net dat ik wat kan met jouw opmerking! Ik heb al 3 x gezegd dat ik weet dat ik geen gelijk heb, dus ik kom dat ook niet halen hier.
In laatste voorbeeld waren we gewoon vrienden, na 3 dates waren we er wel achter dat een relatie niks zou worden, maar we konden gewoon ontzettend lachen met elkaar. Dus dat ik gegroeid tot een vriendschap.
Ik kom hier met een vraag, geef jullie op meerdere punten gelijk, erken dat IK fout reageer en er wat mee wil doen, dus ik zie mijn normen & waarden niet als DE waarheid! Juist niet, anders was het geen punt geweest. Ik kan juist een hoop met jullie reacties, bevestigd alleen maar mijn idee dat ik aan de slag moet & moet "herprogrammeren".
In laatste voorbeeld waren we gewoon vrienden, na 3 dates waren we er wel achter dat een relatie niks zou worden, maar we konden gewoon ontzettend lachen met elkaar. Dus dat ik gegroeid tot een vriendschap.
Ik kom hier met een vraag, geef jullie op meerdere punten gelijk, erken dat IK fout reageer en er wat mee wil doen, dus ik zie mijn normen & waarden niet als DE waarheid! Juist niet, anders was het geen punt geweest. Ik kan juist een hoop met jullie reacties, bevestigd alleen maar mijn idee dat ik aan de slag moet & moet "herprogrammeren".
woensdag 5 mei 2010 om 11:19
Nooit een orgasme gefaket? Nooit gezegd " wat leuk, dankjewel " als je een stom kado kreeg? Nooit gezegd " het was erg lekker " als je het eigenlijk geen vreten vond? Nooit gezegd " ja, leuk " als iemand vroeg wat je van haar mislukte kapsel vond?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 5 mei 2010 om 11:23
quote:Chica34 schreef op 05 mei 2010 @ 10:57:
Angst? Voor wat dan? Dan moet er in je leven wel iets heel ergs zijn gebeurd door een leugen.
Kan toch? Ik begrijp het standpunt van AES wel, al is het niet zo ernstig bij mij ben ik ook vreselijk allergisch voor stiekem. Een little white lie is prima, maar zo gauw mensen essentiële dingen gaan ontkennen of verdraaien word ik ontzettend wantrouwig over alles wat met die persoon te maken heeft. Heel eigenlijk ga ik er dan vanuit dat de rest dan ook wel gelogen zal zijn. Lastig hoor.
Angst? Voor wat dan? Dan moet er in je leven wel iets heel ergs zijn gebeurd door een leugen.
Kan toch? Ik begrijp het standpunt van AES wel, al is het niet zo ernstig bij mij ben ik ook vreselijk allergisch voor stiekem. Een little white lie is prima, maar zo gauw mensen essentiële dingen gaan ontkennen of verdraaien word ik ontzettend wantrouwig over alles wat met die persoon te maken heeft. Heel eigenlijk ga ik er dan vanuit dat de rest dan ook wel gelogen zal zijn. Lastig hoor.
woensdag 5 mei 2010 om 11:24
Ik vind het niet zozeer arrogant. Ik vind het wel blijken van slechte 'vriendschap' van jouw kant. Simpelweg omdat je vertikt je in te leven in de situatie/gevoelens/emoties van die vriend of vriendin. Het gewoon niet wil snappen. Dat is geen vriendschap. Dat is gewoon egoisme.
Ik zou niet zo snel iemand afvallen als hij liegt vanuit zelfbescherming. Jij hebt weinig vertrouwen in mensen en daar moet iedereen maar begrip voor hebben en vooral nooit liegen. Maar over sommige dingen die heel diep gaan, liegen mensen. Ook omdat ze niet weten of jij te vertrouwen bent. Eigenlijk verwijt de pot de ketel dat hij zwart ziet in dit geval. Want daar waar zij maar moeten snappen dat jij niemand vertrouwt, hoef jij dat andersom helemaal niet en geef je ze direct een rottrap richting de deur. En wi heeft er dan nog vijanden nodig met zulke vrienden?
Ik zou niet zo snel iemand afvallen als hij liegt vanuit zelfbescherming. Jij hebt weinig vertrouwen in mensen en daar moet iedereen maar begrip voor hebben en vooral nooit liegen. Maar over sommige dingen die heel diep gaan, liegen mensen. Ook omdat ze niet weten of jij te vertrouwen bent. Eigenlijk verwijt de pot de ketel dat hij zwart ziet in dit geval. Want daar waar zij maar moeten snappen dat jij niemand vertrouwt, hoef jij dat andersom helemaal niet en geef je ze direct een rottrap richting de deur. En wi heeft er dan nog vijanden nodig met zulke vrienden?
woensdag 5 mei 2010 om 11:24
quote:AgoErgoSum schreef op 05 mei 2010 @ 11:12:
Ja renezel, het is inderdaad een gebrek aan empathie. Eerste stap ik inderdaad gewoon iemand de kans geven om wat uit te leggen. Die kans ontneem ik iemand door zo overdreven te reageren.Maar mensen zijn helemaal niet verplicht om jou van alles uit te leggen. Probeer je eens voor te stellen dat iemand jou iets vraagt wat hem of haar niet aangaat. Hoe ga je daar zelf mee om? Leg jij zelf tegen jan en alleman verantwoording af?
Ja renezel, het is inderdaad een gebrek aan empathie. Eerste stap ik inderdaad gewoon iemand de kans geven om wat uit te leggen. Die kans ontneem ik iemand door zo overdreven te reageren.Maar mensen zijn helemaal niet verplicht om jou van alles uit te leggen. Probeer je eens voor te stellen dat iemand jou iets vraagt wat hem of haar niet aangaat. Hoe ga je daar zelf mee om? Leg jij zelf tegen jan en alleman verantwoording af?
woensdag 5 mei 2010 om 11:29
Ik snap dat wel een beetje van in de vriendengroep, ik heb zulke gesprekken ook wel met vriendinnen en zou het ook niet leuk vinden als iemand dan niet de waarheid sprak.
Maar als ik er dan achteraf achter kom dat het niet waar is zou ik iemand er wel op 'aanspreken'. Zoiets van goh je zei laatst iets anders.
Maar absoluut niet de vriendschap verbreken.
Iemand liegt vaak om reden, om zichzelf te beschermen, jou te beschermen, schaamte etc.
Ik heb daar begrip voor en vertrouw iemand daar niet opeens minder om.
Maar als ik er dan achteraf achter kom dat het niet waar is zou ik iemand er wel op 'aanspreken'. Zoiets van goh je zei laatst iets anders.
Maar absoluut niet de vriendschap verbreken.
Iemand liegt vaak om reden, om zichzelf te beschermen, jou te beschermen, schaamte etc.
Ik heb daar begrip voor en vertrouw iemand daar niet opeens minder om.
woensdag 5 mei 2010 om 11:32
Chica: ja, ik ben niet zo hard geboren natuurlijk. Paar keer flink onderuit gegaan in het leven, maar kom er nu gewoon achter dat ik "zelfbescherming" op een hele foute manier eigen heb gemaakt.
Oriane, daar heb je een punt. Het is ook egoisme, en ik meet met 2 maten. Ik wil ook niet mijn verleden als excuus in de strijd gooien, als verzachtende omstandigheden ofzo, want het is mijn eigen verantwoordelijkheid om te leren omgaan met dingen. Dus jouw directe verhaal heeft impact.
Renezel: als iemand aangeeft dat hij wat wil uitleggen, dan sta ik er niet meer voor open als er een leugen aan vooraf ging. Ik bedoel dat als iemand zelf met een verhaal komt, ik diegene de kans moet geven om het uit te leggen. In hoeverre diegene dat ook wil, maar nu ben ik meteen weg. En ik wil dan meer begrip kunnen hebben voor een ander, in plaats van dat het een gesprek zou worden om mij te overtuigen dat je wel te vertrouwen ben. Zo bedoelde ik het dus niet.
Oriane, daar heb je een punt. Het is ook egoisme, en ik meet met 2 maten. Ik wil ook niet mijn verleden als excuus in de strijd gooien, als verzachtende omstandigheden ofzo, want het is mijn eigen verantwoordelijkheid om te leren omgaan met dingen. Dus jouw directe verhaal heeft impact.
Renezel: als iemand aangeeft dat hij wat wil uitleggen, dan sta ik er niet meer voor open als er een leugen aan vooraf ging. Ik bedoel dat als iemand zelf met een verhaal komt, ik diegene de kans moet geven om het uit te leggen. In hoeverre diegene dat ook wil, maar nu ben ik meteen weg. En ik wil dan meer begrip kunnen hebben voor een ander, in plaats van dat het een gesprek zou worden om mij te overtuigen dat je wel te vertrouwen ben. Zo bedoelde ik het dus niet.
