Psyche
alle pijlers
Leven met ADD
zaterdag 25 november 2017 om 08:36
Ongeveer 3 maanden geleden heb ik de diagnose ADD gekregen. Het kwam uiteindelijk niet geheel als verrassing omdat ik er al veel over gelezen heb. Uiteraard heeft de psychiater medicijnen voorgeschreven, maar die helpen niet en ben ermee gestopt, ook heb ik besloten het coachingstraject niet in te gaan, omdat ik overtuigd ben dat ik mijn eigen gevoel moet volgen bij het leven met ADD, opzoek dus naar oplossingen die bij mijzelf passen.
Vandaar dat ik besloten heb om aan dit forum deel te nemen, opzoek naar tips van andere personen met ADD die misschien ook bij mij goed passen, geen medicijnen tips dus...
Waar ikzelf het meeste moeite mee heb is:
- woede aanvallen bij onrecht of niet begrepen worden
- continue angst dat iets ergs gebeurd met mijn dierbaren
- wel goed in slaap komen maar veel wakker zijn in de nacht en dan gaan piekeren, ook lig ik vroeg in de ochtend al wakker om in mijn hoofd de dag door te nemen.
- onrust in het hoofd
Ben benieuwd of er ook ADD ers zijn op dit forum, die dus interessante tips hebben die wellicht mij kunnen helpen.
Vandaar dat ik besloten heb om aan dit forum deel te nemen, opzoek naar tips van andere personen met ADD die misschien ook bij mij goed passen, geen medicijnen tips dus...
Waar ikzelf het meeste moeite mee heb is:
- woede aanvallen bij onrecht of niet begrepen worden
- continue angst dat iets ergs gebeurd met mijn dierbaren
- wel goed in slaap komen maar veel wakker zijn in de nacht en dan gaan piekeren, ook lig ik vroeg in de ochtend al wakker om in mijn hoofd de dag door te nemen.
- onrust in het hoofd
Ben benieuwd of er ook ADD ers zijn op dit forum, die dus interessante tips hebben die wellicht mij kunnen helpen.
zaterdag 25 november 2017 om 12:16
Zo gedeelte zolder weer op orde. We hebben besloten het de komende tijd in stukjes te doen, dus niet te veel een keer.
Wat is dit super leuk en interessant om zo van veel jullie reacties te krijgen. Dit helpt echt volgens mij. Zo kun je veel leren van andere lotgenoten die ADD hebben.
Ff weer wat reacties van mij...waarom ik niet het coachingstraject in wil. Omdat ik in mijn verleden veel "adviseurs" om mee heen heb gehad....en erachter gekomen ben dat ikzelf eigenlijk de beste coach voor mijzelf ben....veel van jullie tips kan ik wat mee, juist omdat het goed bij mezelf past....muziek is bijvoorbeeld heel belangrijk voor me...contemporary jazz is dan weer mijn genre...en moet altijd mee hebben naar werk onderweg met de bus en zelfs tijdens administratieve taken , die ik niet leuk vind heb ik die aan. Ook ik heb nu mijn eigen plek omdat ik te veel afleiding had van collega's die even kwamen kletsen...niets mis mis mee en goed bedoeld maar werd ik veel door afgeleid.....
Wat is dit super leuk en interessant om zo van veel jullie reacties te krijgen. Dit helpt echt volgens mij. Zo kun je veel leren van andere lotgenoten die ADD hebben.
Ff weer wat reacties van mij...waarom ik niet het coachingstraject in wil. Omdat ik in mijn verleden veel "adviseurs" om mee heen heb gehad....en erachter gekomen ben dat ikzelf eigenlijk de beste coach voor mijzelf ben....veel van jullie tips kan ik wat mee, juist omdat het goed bij mezelf past....muziek is bijvoorbeeld heel belangrijk voor me...contemporary jazz is dan weer mijn genre...en moet altijd mee hebben naar werk onderweg met de bus en zelfs tijdens administratieve taken , die ik niet leuk vind heb ik die aan. Ook ik heb nu mijn eigen plek omdat ik te veel afleiding had van collega's die even kwamen kletsen...niets mis mis mee en goed bedoeld maar werd ik veel door afgeleid.....
zaterdag 25 november 2017 om 12:19
zaterdag 25 november 2017 om 12:41
Tja dat medicijngebruik heb ik moeite mee. Heb laatst zo'n natuurlijk medicijn geprobeerd, erg duur, het zou werken voor het overgrote deel van mensen met ADD maar waarschijnlijk zit ik zelf in de minderheid....merkte er totaal geen effect van. Omdat ik ook last heb van hoge bloeddruk, juist vaak ook door doktoren en ziekenhuizen, kan ik ook niet ieder medicijn gebruiken. daarnaast ben ik weer Bang (angst) voor bijwerkingen.......
zaterdag 25 november 2017 om 13:21
Ben echt super blij met al jullie op en aanmerkingen, wow niet gedacht dat er zo veel reacties zouden komen.
Lijstjes is ook een ding die ikzelf toepas, maar merk ook dat mijn pc er helemaal vol mee staat, vooral onafgwerkte ! Ook heb ik moeite met agenda's vooral omdat ik er vaak niet meer in kijk.....ook begin ik vaak met idd initiatieven als taken in kleuren etc...van alles om meer structuur te krijgen, maar ben nu 46 en al die initiëren lijken niet te werken, ben nog steeds aan het zoeken voor meer rust en hoe ik die kan krijgen......
Inslapen heb ik trouwens gee moeite mee. Ik heb juist het idee dat al die prikkels van de dag en maar de hele tijd denken, mij juist moe maken, waardoor ik juist makkelijk in slaap val. Ik slaap echter niet vast, droom erg veel en als ik dan weer wakker wordt dan heb ik moeite om weer in te slapen. Vroeg in de ochtend kan ik zowieso niet uitslapen omdat ik dan in mijn hoofd de hele dag aan het doornemen ben. Wat moet er gebeuren, hoe laat kan ik beste opstaan etc....misschien toch die lijstjes weer oppakken net als zojuist beschreven werd....
Lijstjes is ook een ding die ikzelf toepas, maar merk ook dat mijn pc er helemaal vol mee staat, vooral onafgwerkte ! Ook heb ik moeite met agenda's vooral omdat ik er vaak niet meer in kijk.....ook begin ik vaak met idd initiatieven als taken in kleuren etc...van alles om meer structuur te krijgen, maar ben nu 46 en al die initiëren lijken niet te werken, ben nog steeds aan het zoeken voor meer rust en hoe ik die kan krijgen......
Inslapen heb ik trouwens gee moeite mee. Ik heb juist het idee dat al die prikkels van de dag en maar de hele tijd denken, mij juist moe maken, waardoor ik juist makkelijk in slaap val. Ik slaap echter niet vast, droom erg veel en als ik dan weer wakker wordt dan heb ik moeite om weer in te slapen. Vroeg in de ochtend kan ik zowieso niet uitslapen omdat ik dan in mijn hoofd de hele dag aan het doornemen ben. Wat moet er gebeuren, hoe laat kan ik beste opstaan etc....misschien toch die lijstjes weer oppakken net als zojuist beschreven werd....
zaterdag 25 november 2017 om 13:23
Ik heb de diagnose ASS, maar ook duidelijke trekken van ADD.
-Chaotisch zijn. Vooral in het huishouden.
- Vaak te laat komen of net op tijd maar dat kost ontzettend veel moeite. Elke keer weer.
- Gauw domme foute maken, simpele dingen over het hoofd zien.
- Concentratieproblemen, dromerig zijn.
- Niet kunnen plannen.
- Besluiteloos zijn.
- Onhandig zijn, slechte motoriek.
- Niet op tijd naar bed kunnen, slecht slapen en daardoor altijd moe opstaan. Behalve in het weekend, dan slaap ik uit.
- Dingen letterlijk nemen, het verschil tussen grapjes en menens niet goed kunnen onderscheiden.
-Chaotisch zijn. Vooral in het huishouden.
- Vaak te laat komen of net op tijd maar dat kost ontzettend veel moeite. Elke keer weer.
- Gauw domme foute maken, simpele dingen over het hoofd zien.
- Concentratieproblemen, dromerig zijn.
- Niet kunnen plannen.
- Besluiteloos zijn.
- Onhandig zijn, slechte motoriek.
- Niet op tijd naar bed kunnen, slecht slapen en daardoor altijd moe opstaan. Behalve in het weekend, dan slaap ik uit.
- Dingen letterlijk nemen, het verschil tussen grapjes en menens niet goed kunnen onderscheiden.
hondenmens wijzigde dit bericht op 25-11-2017 13:30
22.35% gewijzigd
zaterdag 25 november 2017 om 14:33
Je zou ook nog kunnen denken aan een mindfulnesstraining. Om je wat informatie te geven: https://www.radboudcentrumvoormindfulne ... -met-adhd/
Vaak wordt daarbij ook aandacht besteed aan het herkennen van automatische responsen, zoals bijv. de woedeaanvallen die je beschrijft.
Vaak wordt daarbij ook aandacht besteed aan het herkennen van automatische responsen, zoals bijv. de woedeaanvallen die je beschrijft.
zaterdag 25 november 2017 om 16:03
Anoniemyed1972 schreef: ↑25-11-2017 12:41Tja dat medicijngebruik heb ik moeite mee. Heb laatst zo'n natuurlijk medicijn geprobeerd, erg duur, het zou werken voor het overgrote deel van mensen met ADD maar waarschijnlijk zit ik zelf in de minderheid....merkte er totaal geen effect van.
Ja, dat had ik ook. DAarom heb ik geen Ritalin (werkt niet), maar dexa. Niet zo snel opgeven hoor.
zaterdag 25 november 2017 om 17:20
zaterdag 25 november 2017 om 18:29
Pipo, even op je vraag tergugkomend...of ik wat gemist heb in mijn leven...tja ik heb best een bewogen leven gehad,....ontzettend veel gedaan, maar weet vaak niet eens meer wat precies en met wie etc...ben creatief maar vooral in gedachten....juist dat is een valkuil gebleken. Ben een aantal jaar ondernemer geweest maar ben hier uiteindelijk mee gestopt....kon bedrijfsideeen niet goed uitvoeren, had dan alweer een nieuw idee waar ik mee bezig was......heb nu gelukkig vast contract als verkoper....interessant qua uitdaging maar ik kan erg slecht over negativiteit en daar heb je natuurlijk veel mee te maken in dit vak.
Ik heb tot mijn 28ste geleerd...begonnen met mavo en uiteindelijk afgestudeerd aan HBO opleiding, maar heb uiteindelijk geen HBO baan gehad...maar ik ben tevreden met mijn leven zoals het nu isprobeer te genieten van de kleine dingen....
Ik heb tot mijn 28ste geleerd...begonnen met mavo en uiteindelijk afgestudeerd aan HBO opleiding, maar heb uiteindelijk geen HBO baan gehad...maar ik ben tevreden met mijn leven zoals het nu isprobeer te genieten van de kleine dingen....
zaterdag 25 november 2017 om 19:45
Nog even een toevoeging Pipo....iets wat is gemist heb is muziek spelen....was al die jaren gek van de basgitaar muziek....waarom eigenlijk ? Dus heb besloten om een tijdje terug zelf een basgitaar te kopen en op les te gaan (ook stok achter de deur om het blijven doen......) wellicht heb ik nu " de hyperfocus" gevonden zoals wel geschreven wordt....
zaterdag 25 november 2017 om 21:13
ASS staat voor Autisme Spectrum Stoornis. Een stoornis in het contact en communiceren. Hoe erg het is verschilt per persoon. Het precieze verschil met ADD weet ik niet. Het heeft best veel overeenkomsten. Maar je kunt van meerdere stoornissen tegelijk kenmerken hebben.Anoniemyed1972 schreef: ↑25-11-2017 19:59Hondenmens, wat is precies ASS ? en wat is het verschil met ADD ? Of kan beide tegelijk ?
zaterdag 25 november 2017 om 21:22
zaterdag 25 november 2017 om 21:24
Niet alles gelezen, maar iemand heel dichtbij heeft ADD. Enkele cliënten ook. De onrust is herkenbaar bij hen , de rest niet, maar ik ken voornamelijk mannen met ADD.
Ik zie dat mensen met ADD zich enorm kunnen inzetten voor iets dat hen ligt, om daar keigoed in te worden. Echt bewonderenswaardig. Ik zie creativiteit. Ik zie ook chaos, ECHT belangrijke dingen vergeten, opdrachten en taken niet onthouden, rommel in huis, rommel in het hoofd, veel half ingevulde lijstjes en agenda's, korte spanningsboog, snel afgeleid door allerlei prikkels, enzovoort.
Ik zie dat mensen met ADD zich enorm kunnen inzetten voor iets dat hen ligt, om daar keigoed in te worden. Echt bewonderenswaardig. Ik zie creativiteit. Ik zie ook chaos, ECHT belangrijke dingen vergeten, opdrachten en taken niet onthouden, rommel in huis, rommel in het hoofd, veel half ingevulde lijstjes en agenda's, korte spanningsboog, snel afgeleid door allerlei prikkels, enzovoort.
zondag 26 november 2017 om 06:59
Ja dat is echt zo waar NAV. Als ik iets belangrijk vind dan doe ik er alles aan om dat te krijgen, maar boeit het me niet dan doe ik echt nul moeite. Zo ook op school vroeger. Vond ik een vak niet boeiend, dan investeerde ik meer tijd in dagdromen dan in opletten. Maar bij geschiedenis hing ik aan de lippen van mijn docent. Van de dingen die ik interessant vind weet ik enorm veel, obsessief veel bijna. Van heel veel andere dingen bijna niks want die doen me dan niks.
Ik was ook een hele slechte leerling op school vroeger, zat meer te dagdromen dan dat ik oplette. In sommige vakken was ik erg goed, in andere wat minder. Haalde wel altijd hoge cijfers op de Mavo, maar had dan ook HAVO/VWO advies. Voor mijn examens heb ik tien minuten geleerd en alleen maar voldoendes gehaald.
Ik leerde onder mijn niveau, maar ik had ook gewoon geen idee wat ik wilde worden later.
Dat was elke dag wat anders, heb meerdere opleidingen gedaan maar vond niks leuk genoeg om mijn aandacht erbij te kunnen houden, dus veel mee gestopt. Dan wilde ik weer geschiedenis docente worden, dan weer sociaal pedagogisch medewerker. De andere dag weer zwemlerares. Noem het maar op en ik heb het ooit willen worden vroeger.
Ik ben trouwens totaal niet verlegen als persoon, vroeger wel een beetje, maar de laatste jaren ben ik best wel brutaal en naar de buitenwereld kom ik extrovert over. Maar ondanks dat ben ik diep van binnen wel een introvert persoon en vind ik al die sociale dingen allemaal doodvermoeiend en irritant. Heb vast ook wel een beetje last van Asperger. De mensen bij het GGZ waren niet echt in staat om mij goed te diagnoseren heb ik het idee. Maar vind het niet erg, ik hoef dat stempeltje ook niet om te weten dat ik vast wel in het autistische spectrum zit.
Een goede vriend van mij zei altijd dat ik iemand ben waar je een gebruiksaanwijzing bij nodig hebt, zodra je die kan lezen ben ik super simpel te begrijpen maar heb je die niet dan is het onbegonnen werk. Vond dat wel een treffende omschrijving.
Ik moet wel zeggen dat ik mezelf soms niet eens snap trouwens, dus kan me voorstellen dat het anderen ook niet lukt. Het is altijd het ene uiterste of het andere. Zwart of wit, koud of warm. Ik kan zomaar ineens ergens klaar mee zijn waar ik daarvoor zoveel plezier aan gehad heb. Heel vreemd vind ik dat. Probeer dat nu wat meer onder controle te houden door niet meteen datgene op te geven maar het een paar dagen te geven om te zien of ik niet bijdraai. Maar makkelijk is anders.
Ik was ook een hele slechte leerling op school vroeger, zat meer te dagdromen dan dat ik oplette. In sommige vakken was ik erg goed, in andere wat minder. Haalde wel altijd hoge cijfers op de Mavo, maar had dan ook HAVO/VWO advies. Voor mijn examens heb ik tien minuten geleerd en alleen maar voldoendes gehaald.
Ik leerde onder mijn niveau, maar ik had ook gewoon geen idee wat ik wilde worden later.
Dat was elke dag wat anders, heb meerdere opleidingen gedaan maar vond niks leuk genoeg om mijn aandacht erbij te kunnen houden, dus veel mee gestopt. Dan wilde ik weer geschiedenis docente worden, dan weer sociaal pedagogisch medewerker. De andere dag weer zwemlerares. Noem het maar op en ik heb het ooit willen worden vroeger.
Ik ben trouwens totaal niet verlegen als persoon, vroeger wel een beetje, maar de laatste jaren ben ik best wel brutaal en naar de buitenwereld kom ik extrovert over. Maar ondanks dat ben ik diep van binnen wel een introvert persoon en vind ik al die sociale dingen allemaal doodvermoeiend en irritant. Heb vast ook wel een beetje last van Asperger. De mensen bij het GGZ waren niet echt in staat om mij goed te diagnoseren heb ik het idee. Maar vind het niet erg, ik hoef dat stempeltje ook niet om te weten dat ik vast wel in het autistische spectrum zit.
Een goede vriend van mij zei altijd dat ik iemand ben waar je een gebruiksaanwijzing bij nodig hebt, zodra je die kan lezen ben ik super simpel te begrijpen maar heb je die niet dan is het onbegonnen werk. Vond dat wel een treffende omschrijving.
Ik moet wel zeggen dat ik mezelf soms niet eens snap trouwens, dus kan me voorstellen dat het anderen ook niet lukt. Het is altijd het ene uiterste of het andere. Zwart of wit, koud of warm. Ik kan zomaar ineens ergens klaar mee zijn waar ik daarvoor zoveel plezier aan gehad heb. Heel vreemd vind ik dat. Probeer dat nu wat meer onder controle te houden door niet meteen datgene op te geven maar het een paar dagen te geven om te zien of ik niet bijdraai. Maar makkelijk is anders.
zondag 26 november 2017 om 08:00
Interessant Madrid om je verhaal te horen, erg veel herkenbaarheid ook. Vooral ook het feit dat je vaak bent veranderd van beroepskeuze. Ikzelf heb het bij een baas niet langer kunnen volhouden dan 2 jaar. Overigens heb ik dat niet alleen met banen gehad maar ook met relaties. Ik heb veel relaties gehad die op niets uitliepen. Nu ben ik 2 jaar geleden voor het eerst van mijn leven (ben nu 46) getrouwd en heb een vaste baan. Toch merk ik dat het belangrijk is om blijvend uitgedaagd te blijven ! Heb daarom altijd het gevoel dat ik nog steeds aan het zoeken ben....wil ik net als een tijd terug weer ondernemer worden of niet. Is die vaste baan nou eigenlijk wel voldoende voor me, etc.....
Ik heb een paar jaar geleden gesproken met een hoog sensitief persoon en die gaf aan dat ik misschien moet stoppen met zoeken, misschien ben jer al, zei hij ! Wijze woorden wellicht, maar toch is het " zoekgevoel" altijd gebleven.
Ik denk dat ik nu ook een belangrijke stap heb genomen om in contact te komen met lotgenoten.....voelt goed, vooral ook de herkenbaarheid en de tips die gegeven worden.
Toch zie ik ook weer veel verschillen. Veel mensen hebben moeite met inslapen en ik juist niet, wel dus met doorslapen....meeste mensen met ADD zijn nachtmensen terwijl ik juist ochtendmens ben.....Ik ben zelf een extrovert persoon, maar heb ook moeite met social contacten. Op werk ga ik tussen de middag bijvoorbeeld wandelen, omdat ik niet graag met mijn collega's aan de lunchtafel wil zitten....te druk en weet vaak niet wat ik moet zeggen. Ook lange gesprekken aangaan heb ik moeite mee, dwaal snel af.....ook lees ik dat diverse mensen met ADD zich niet herkennen in mijn angsten en boosheid in specifieke situaties (onrecht en niet begrepen worden). Wat ik mij dan afvraag....zijn er dan verschillende types ADD ?
Ik heb een paar jaar geleden gesproken met een hoog sensitief persoon en die gaf aan dat ik misschien moet stoppen met zoeken, misschien ben jer al, zei hij ! Wijze woorden wellicht, maar toch is het " zoekgevoel" altijd gebleven.
Ik denk dat ik nu ook een belangrijke stap heb genomen om in contact te komen met lotgenoten.....voelt goed, vooral ook de herkenbaarheid en de tips die gegeven worden.
Toch zie ik ook weer veel verschillen. Veel mensen hebben moeite met inslapen en ik juist niet, wel dus met doorslapen....meeste mensen met ADD zijn nachtmensen terwijl ik juist ochtendmens ben.....Ik ben zelf een extrovert persoon, maar heb ook moeite met social contacten. Op werk ga ik tussen de middag bijvoorbeeld wandelen, omdat ik niet graag met mijn collega's aan de lunchtafel wil zitten....te druk en weet vaak niet wat ik moet zeggen. Ook lange gesprekken aangaan heb ik moeite mee, dwaal snel af.....ook lees ik dat diverse mensen met ADD zich niet herkennen in mijn angsten en boosheid in specifieke situaties (onrecht en niet begrepen worden). Wat ik mij dan afvraag....zijn er dan verschillende types ADD ?
zondag 26 november 2017 om 09:49
Perzina herkent het. Ik ook, maar niet als een symptoom van ADD. Wel als een reactie op bepaalde prikkels. Ik werk met kinderen en die wonen vaak nog thuis. Dan creeren ouders structuur. Als iets anders loopt dan verwacht, volgt een woedeaanval. Dan is de controle weg bij de kinderen, want ze vertrouwen op de voorspelbaarheid van ouders. Ze worden boos, maar eigenlijk is het angst: wat nu?! Waarom doen we het opeens anders?Anoniemyed1972 schreef: ↑26-11-2017 08:00Interessant Madrid om je verhaal te horen, erg veel herkenbaarheid ook. Vooral ook het feit dat je vaak bent veranderd van beroepskeuze. Ikzelf heb het bij een baas niet langer kunnen volhouden dan 2 jaar. Overigens heb ik dat niet alleen met banen gehad maar ook met relaties. Ik heb veel relaties gehad die op niets uitliepen. Nu ben ik 2 jaar geleden voor het eerst van mijn leven (ben nu 46) getrouwd en heb een vaste baan. Toch merk ik dat het belangrijk is om blijvend uitgedaagd te blijven ! Heb daarom altijd het gevoel dat ik nog steeds aan het zoeken ben....wil ik net als een tijd terug weer ondernemer worden of niet. Is die vaste baan nou eigenlijk wel voldoende voor me, etc.....
Ik heb een paar jaar geleden gesproken met een hoog sensitief persoon en die gaf aan dat ik misschien moet stoppen met zoeken, misschien ben jer al, zei hij ! Wijze woorden wellicht, maar toch is het " zoekgevoel" altijd gebleven.
Ik denk dat ik nu ook een belangrijke stap heb genomen om in contact te komen met lotgenoten.....voelt goed, vooral ook de herkenbaarheid en de tips die gegeven worden.
Toch zie ik ook weer veel verschillen. Veel mensen hebben moeite met inslapen en ik juist niet, wel dus met doorslapen....meeste mensen met ADD zijn nachtmensen terwijl ik juist ochtendmens ben.....Ik ben zelf een extrovert persoon, maar heb ook moeite met social contacten. Op werk ga ik tussen de middag bijvoorbeeld wandelen, omdat ik niet graag met mijn collega's aan de lunchtafel wil zitten....te druk en weet vaak niet wat ik moet zeggen. Ook lange gesprekken aangaan heb ik moeite mee, dwaal snel af.....ook lees ik dat diverse mensen met ADD zich niet herkennen in mijn angsten en boosheid in specifieke situaties (onrecht en niet begrepen worden). Wat ik mij dan afvraag....zijn er dan verschillende types ADD ?
Het bang zijn voor het verliezen van een dierbare zie ik een enkele keer ook bij kinderen. Dit is vooral n.a.v. een overlijden in de familie en het lastig verwerken. Ik denk dat dit ook prima past bij kinderen zonder diagnose.
Maar eigenlijk maakt het niet uit of het bij ADD hoort of bij jou als persoon. Beide zou kunnen. Je bent immers niet ADD, je HEBT het. Daarnaast HEB je talenten, sterke karaktereigenschappen, leerpunten, enzovoort.
zondag 26 november 2017 om 10:17
Angst zou inderdaad met mijn verleden te maken hebben, mijn zus is overleden toen ik 17 jaar was....kort daarna overleed ook een goeie vriend van mij op jonge leeftijd, 17 jaar.....soms denk ik wel eens.....heb ik het dan nog niet verwerkt ? Na zo lange tijd...terwijl ik er met mijn ouders en andere zus goed over heb kunnen praten.....
Over de talenten heb ik ook gehoord, maar welke zijn dat dan denk ik ? Ik heb ook moeite om soms voor bepaalde hobbies en interesses volledig te gaan, zoals bijvoorbeeld basgitaar spelen.....probleem bij mij is dat ik altijd veel bezig ben met mijn vrouw en zoon (zijn biologische moeder is overigens niet mijn huidige vrouw) ...klinkt misschien gek maar als ik bezig ben met de dingen die ik leuk vind, heb ik altijd snel het gevoel dat ik hun te weinig aandacht geef...elke werkdag stuur ik hen beide ook altijd een berichtje als ik bij de bushalte sta om op te gaan naar werk....waarbij ik ze o.a. weer een mooie dag wens.....het lijkt bijna autistisch denk ik dan......
Over de talenten heb ik ook gehoord, maar welke zijn dat dan denk ik ? Ik heb ook moeite om soms voor bepaalde hobbies en interesses volledig te gaan, zoals bijvoorbeeld basgitaar spelen.....probleem bij mij is dat ik altijd veel bezig ben met mijn vrouw en zoon (zijn biologische moeder is overigens niet mijn huidige vrouw) ...klinkt misschien gek maar als ik bezig ben met de dingen die ik leuk vind, heb ik altijd snel het gevoel dat ik hun te weinig aandacht geef...elke werkdag stuur ik hen beide ook altijd een berichtje als ik bij de bushalte sta om op te gaan naar werk....waarbij ik ze o.a. weer een mooie dag wens.....het lijkt bijna autistisch denk ik dan......
zondag 26 november 2017 om 10:51
Ik had vroeger heel veel angst en heel veel behoefte aan structuur en overzicht, zekerheid.
Dat is bij mijn dan nog eens gecombineerd met een hechtingsstoornis waardoor ik mij (bijna) niet verbonden voel met andere mensen en ik alleen hele extreme emoties voel maar niet de alledaagse (zowel positief of negatief).
Ik deed maar gewoon van alles wat ik moest doen en het meeste daarvan vond ik helemaal niet leuk maar ik had geen middelen om ertegenin te gaan en ook geen idee hoe ik het anders moest doen. Ik had meerdere werelden, in mijn hoofd was mijn wereld, in het gezin was ik al niet mezelf maar was er een aanvoerder die dicteerde wat je moest vinden en voelen en als je iets anders deed dan lag je eruit. en dan nog de buitenwereld..daar begreep ik minder en minder van en ik werd dan ook steeds meer een eenling. Achteraf snap ik niet dat er niet een leraar of iemand in de omgeving is geweest die alarm sloeg..nou ja, andere tijden...en als het wel zou gebeuren zouden mijn ouders het toch als onzin hebben afgedaan "ze zijn zelf gek" en tegen mij "stel je niet aan"
Bij vrijwel alles wat ik voor het eerst deed had ik talent, was ik direct een van de beteren zonder dat ik oefende of leerde, maar dat zakte dan weer vrij snel weg naar een middelmaat omdat ik ook niet ging oefenen en leren en de anderen natuurlijk wel. Ik wilde altijd van alles maar wilde er nooit inspanning voor doen, dat duurt te lang, hup naar het volgende. Alles wat mij nieuw geitroduceert werd wilde ik doen..nu nog steeds..kijk ik bij muziek dan wil ik muziek maken, kijk ik bij cabare dan wil ik cabaret maken, hoor ik een schrijver dan wil ik ook schrijven, ondernemen, andere sporten, reizen, vrijwilligerswerk..you name it..ik ben vrij snel enthousiast om het zelf te gaan doen en dat is oprecht zo in mijn hoofd maar er komt helemaal niks van natuurlijk.
Als ik niets hoef te doen en ik mag het zelf weten dan doe ik ook niks. Dus geef ik mij op voor cursussen enzo, dan heb ik een stok achter de deur om wel iets te gaan doen, tekenen, schilderen, taal leren, cabaret schrijven, dat soort dingen..helaas is dat ook geen garantie want als ik dan 2 keer niet kan heb ik ook al weer de neiging om helemaal niet te gaan..terwijl ik als ik er eenmaal ben het wel leuk vind..het is raar..iets in mij wil gewoon helemaal niets doen en dat moet ik zelf maar motiveren en overtuigen dat ik wel iets moet doen omdat ik daar meerwaarde uit kan halen.
Ik heb nu meer last van mijn gebrek aan emoties dan van mijn drukke hoofd..maar misschien zit daar wel een verband..ik houd er rekening mee dat meer emoties ook meer onrust in mijn hoofd gaat geven..het valt niet mee om een mens te worden
Dat is bij mijn dan nog eens gecombineerd met een hechtingsstoornis waardoor ik mij (bijna) niet verbonden voel met andere mensen en ik alleen hele extreme emoties voel maar niet de alledaagse (zowel positief of negatief).
Ik deed maar gewoon van alles wat ik moest doen en het meeste daarvan vond ik helemaal niet leuk maar ik had geen middelen om ertegenin te gaan en ook geen idee hoe ik het anders moest doen. Ik had meerdere werelden, in mijn hoofd was mijn wereld, in het gezin was ik al niet mezelf maar was er een aanvoerder die dicteerde wat je moest vinden en voelen en als je iets anders deed dan lag je eruit. en dan nog de buitenwereld..daar begreep ik minder en minder van en ik werd dan ook steeds meer een eenling. Achteraf snap ik niet dat er niet een leraar of iemand in de omgeving is geweest die alarm sloeg..nou ja, andere tijden...en als het wel zou gebeuren zouden mijn ouders het toch als onzin hebben afgedaan "ze zijn zelf gek" en tegen mij "stel je niet aan"
Bij vrijwel alles wat ik voor het eerst deed had ik talent, was ik direct een van de beteren zonder dat ik oefende of leerde, maar dat zakte dan weer vrij snel weg naar een middelmaat omdat ik ook niet ging oefenen en leren en de anderen natuurlijk wel. Ik wilde altijd van alles maar wilde er nooit inspanning voor doen, dat duurt te lang, hup naar het volgende. Alles wat mij nieuw geitroduceert werd wilde ik doen..nu nog steeds..kijk ik bij muziek dan wil ik muziek maken, kijk ik bij cabare dan wil ik cabaret maken, hoor ik een schrijver dan wil ik ook schrijven, ondernemen, andere sporten, reizen, vrijwilligerswerk..you name it..ik ben vrij snel enthousiast om het zelf te gaan doen en dat is oprecht zo in mijn hoofd maar er komt helemaal niks van natuurlijk.
Als ik niets hoef te doen en ik mag het zelf weten dan doe ik ook niks. Dus geef ik mij op voor cursussen enzo, dan heb ik een stok achter de deur om wel iets te gaan doen, tekenen, schilderen, taal leren, cabaret schrijven, dat soort dingen..helaas is dat ook geen garantie want als ik dan 2 keer niet kan heb ik ook al weer de neiging om helemaal niet te gaan..terwijl ik als ik er eenmaal ben het wel leuk vind..het is raar..iets in mij wil gewoon helemaal niets doen en dat moet ik zelf maar motiveren en overtuigen dat ik wel iets moet doen omdat ik daar meerwaarde uit kan halen.
Ik heb nu meer last van mijn gebrek aan emoties dan van mijn drukke hoofd..maar misschien zit daar wel een verband..ik houd er rekening mee dat meer emoties ook meer onrust in mijn hoofd gaat geven..het valt niet mee om een mens te worden
zondag 26 november 2017 om 11:30
Dat dagdromen is me ook erg bekend. Op mijn kleuterrapport stond al dat ik afwezig en dromerig was. Vanaf groep 5 moesten we aantekeningen van het bord overschrijven. Ik was de snelste niet en in combinatie met dagdromen miste ik nogal eens dingen. Daar kwamen mijn ouders achter toen ik ze een keer opnieuw moest schrijven, omdat het onleesbaar was. De aantekeningen van een buurjongen lagen ernaast en er ontbraken hele stukken bij mij. Hoe kwam dat? Buurjongen zei dat ik vaak niet oplette. Mijn ouders zeiden dat ik dat natuurlijk wél moest doen. Maar dat lukte niet. Bij geschiedenis viel ik juist bijna in slaap.Madrid87 schreef: ↑26-11-2017 06:59Ja dat is echt zo waar NAV. Als ik iets belangrijk vind dan doe ik er alles aan om dat te krijgen, maar boeit het me niet dan doe ik echt nul moeite. Zo ook op school vroeger. Vond ik een vak niet boeiend, dan investeerde ik meer tijd in dagdromen dan in opletten. Maar bij geschiedenis hing ik aan de lippen van mijn docent. Van de dingen die ik interessant vind weet ik enorm veel, obsessief veel bijna. Van heel veel andere dingen bijna niks want die doen me dan niks.
Ik was ook een hele slechte leerling op school vroeger, zat meer te dagdromen dan dat ik oplette. In sommige vakken was ik erg goed, in andere wat minder. Haalde wel altijd hoge cijfers op de Mavo, maar had dan ook HAVO/VWO advies. Voor mijn examens heb ik tien minuten geleerd en alleen maar voldoendes gehaald.
Ik leerde onder mijn niveau, maar ik had ook gewoon geen idee wat ik wilde worden later.
Dat was elke dag wat anders, heb meerdere opleidingen gedaan maar vond niks leuk genoeg om mijn aandacht erbij te kunnen houden, dus veel mee gestopt. Dan wilde ik weer geschiedenis docente worden, dan weer sociaal pedagogisch medewerker. De andere dag weer zwemlerares. Noem het maar op en ik heb het ooit willen worden vroeger.
Begin groep 8 vroeg een buurmeisje welke ringband map ik had. Die moesten we blijkbaar meenemen. Huh? Hoezo map?
Voor de eindmusical in groep 8 moesten de klas witte sokken aan. Ik hoorde dat pas voor het eerst op de dag zelf, toen ik al op school was. Liep ik daar als enige met oranje sokken. Wist ik veel.
Ik had ook nog nauwelijks interesse in de middelbare school. In groep 7 en 8 deden ze een Doe-dag op die school. Iedereen keek ernaar uit, ik niet. Vond er ook weinig aan.
In de brugklas was het inloopavond voor ouders. Er werden ook raadspelletjes gedaan. Andere kinderen deden enthousiast mee, laten zien wat ze konden. Ik zat maar te wachten tot het over was. Mijn ouders vonden dat jammer. Ze zeiden ook heel mijn schooltijd regelmatig dat andere kinderen beter bij de tijd waren dan ik. Dat ik nergens interesse in had. Nou ja, dat had ik wel, maar niet in hetgene wat belangrijk gevonden werd.
