Psyche
alle pijlers
Leven met ADD
zaterdag 25 november 2017 om 08:36
Ongeveer 3 maanden geleden heb ik de diagnose ADD gekregen. Het kwam uiteindelijk niet geheel als verrassing omdat ik er al veel over gelezen heb. Uiteraard heeft de psychiater medicijnen voorgeschreven, maar die helpen niet en ben ermee gestopt, ook heb ik besloten het coachingstraject niet in te gaan, omdat ik overtuigd ben dat ik mijn eigen gevoel moet volgen bij het leven met ADD, opzoek dus naar oplossingen die bij mijzelf passen.
Vandaar dat ik besloten heb om aan dit forum deel te nemen, opzoek naar tips van andere personen met ADD die misschien ook bij mij goed passen, geen medicijnen tips dus...
Waar ikzelf het meeste moeite mee heb is:
- woede aanvallen bij onrecht of niet begrepen worden
- continue angst dat iets ergs gebeurd met mijn dierbaren
- wel goed in slaap komen maar veel wakker zijn in de nacht en dan gaan piekeren, ook lig ik vroeg in de ochtend al wakker om in mijn hoofd de dag door te nemen.
- onrust in het hoofd
Ben benieuwd of er ook ADD ers zijn op dit forum, die dus interessante tips hebben die wellicht mij kunnen helpen.
Vandaar dat ik besloten heb om aan dit forum deel te nemen, opzoek naar tips van andere personen met ADD die misschien ook bij mij goed passen, geen medicijnen tips dus...
Waar ikzelf het meeste moeite mee heb is:
- woede aanvallen bij onrecht of niet begrepen worden
- continue angst dat iets ergs gebeurd met mijn dierbaren
- wel goed in slaap komen maar veel wakker zijn in de nacht en dan gaan piekeren, ook lig ik vroeg in de ochtend al wakker om in mijn hoofd de dag door te nemen.
- onrust in het hoofd
Ben benieuwd of er ook ADD ers zijn op dit forum, die dus interessante tips hebben die wellicht mij kunnen helpen.
zondag 26 november 2017 om 12:06
Ik denk eigenlijk ook dat een hechtingsstoornis heb. Als baby ben ik geadopteerd uit een Aziatisch land. Knuffels verdroeg ik alleen van de familie van mijn moeders kant en van mijn vader. Daarbuiten niet. Dat is nog steeds zo. Ik voel me ook nauwelijks met andere mensen verbonden. Heb zelden een echte klik met iemand. Op een paar uitzonderingen na. Ik ben erg introvert en heb veel tijd voor mezelf nodig. Dat maakt het moeilijk om relaties aan te gaan.Uomo schreef: ↑26-11-2017 10:51Ik had vroeger heel veel angst en heel veel behoefte aan structuur en overzicht, zekerheid.
Dat is bij mijn dan nog eens gecombineerd met een hechtingsstoornis waardoor ik mij (bijna) niet verbonden voel met andere mensen en ik alleen hele extreme emoties voel maar niet de alledaagse (zowel positief of negatief).
Ik wilde altijd van alles maar wilde er nooit inspanning voor doen, dat duurt te lang, hup naar het volgende.
Als ik niets hoef te doen en ik mag het zelf weten dan doe ik ook niks. Dus geef ik mij op voor cursussen enzo, dan heb ik een stok achter de deur om wel iets te gaan doen, tekenen, schilderen, taal leren, cabaret schrijven, dat soort dingen..helaas is dat ook geen garantie want als ik dan 2 keer niet kan heb ik ook al weer de neiging om helemaal niet te gaan..terwijl ik als ik er eenmaal ben het wel leuk vind..het is raar..iets in mij wil gewoon helemaal niets doen en dat moet ik zelf maar motiveren en overtuigen dat ik wel iets moet doen omdat ik daar meerwaarde uit kan halen.
Ik wil(de) ook wel alles kunnen, maar niet leren. Want dat duurt zo lang. Ik wil het liefst gelijk resultaat zien. Zo wilde ik vroeger op muziekles. Leek me leuk, een instrument bespelen. Maar hé.....je moest wel elke dag oefenen. En dat ging me al snel de keel uithangen. Ik kreeg er vaak ruzie om met mijn ouders als ik er weer aan herinnerd werd. Zo ging ik niet snel vooruit en kreeg soms weken lang hetzelfde huiswerk mee. Bleh.
Dat met die cursussen heb ik ook. Als ik er eenmaal ben vind ik het meestal leuk, maar het kost me grote moeite om de deur uit te moeten. Met sporten ook, zeker nu het weer kouder is buiten. Spullen pakken, er naartoe rijden, omkleden en weer terug warm worden, sporten, weer omkleden, weer naar huis, tas weer uitpakken. Allemaal kleine handelingen waar in totaal veel tijd in gaat zitten. Vaak hoop ik ook dat het niet doorgaat. Bij mijn sportclub is het wel relaxt. Je kunt heel de avond binnen lopen. Dus niet op een vaste tijd moeten beginnen. Ik doe het ook om wat onder de mensen te komen, maar echt contact houd ik er nooit aan over.
Soms vraag ik me af of ik gewoon lui/passief van karakter ben.
zondag 26 november 2017 om 12:11
Nee joh. ADD en ADHD zijn in wezen hetzelfde. Heeft niks met introvert/extravert te maken. ADHD is puur de aanwezigheid van een lichamelijke hyperactiviteit.
En medicatie verandert je hersenfunctie ook niet.
Lees er eens over. Er zijn zoveel goede informatieve sites.
zondag 26 november 2017 om 12:12
Hoi
Ik ben me al heel lang aan het afvragen of ik add kan hebben.
Het is altijd zo ontzettend druk in mijn hoofd. Huishouden is wisselend als ik gemotiveerd ben is het aanvaardbaar maar dan verlies ik me erin. En verder is het meestal een zooi.
Bijhouden van taken van de kinderen, allerlei briefjes, koekjes verkoop.... Kost mij erg veel moeite.
Ik kan heel wisselend van humeur zijn. Ook verslavings gevoelig ( aan vanalles niet zonder koffie kunnen alcohol moet ik mee opletten omdat het rust brengt. Shoppen...) . En nog veel zo van die dingen.
Het rare is dat ik op mijn werk als hulpverlener wel goed in een hele onvoorspelbare en drukke omgeving werk. Ik heb die druk en drukte ook nodig anders voer ik niks uit. Ik maak helaas in mijn administratie geregeld hele domme fouten... Ik denk door gebrek aan focus. Ik moet de loonberekening doen ...
Ik ben vaak ontzettend moe.
Nu mis ik voor mezelf wel een deel uit mijn jeugd.
Ik heb een hele moeilijke schooltijd gehad voelde me altijd anders en had amper vrienden. Ben heel vaak van school veranderd.
Ik kan me niet herinneren echt erge concentratie problemen te hebben gehad.
Punten waren gemiddeld en heb een hoger diploma gehaald (heb er wel al hard voor geblokt uit faalangst dat kk er bijna aan onderdoor ben gegaan)
Dus dat klopt dan niet echt hé?
Al herken ik me in alle verhalen heel erg.
Zoon heeft ADHD en ass en dochter ass (ook vanwege mij vermoeden add) .
Moet natuurlijk niet van mij komen we weten niet hoe dit komt...
Vraag me af of ik dit voor mezelf kan duidelijk krijgen...
Ik ben me al heel lang aan het afvragen of ik add kan hebben.
Het is altijd zo ontzettend druk in mijn hoofd. Huishouden is wisselend als ik gemotiveerd ben is het aanvaardbaar maar dan verlies ik me erin. En verder is het meestal een zooi.
Bijhouden van taken van de kinderen, allerlei briefjes, koekjes verkoop.... Kost mij erg veel moeite.
Ik kan heel wisselend van humeur zijn. Ook verslavings gevoelig ( aan vanalles niet zonder koffie kunnen alcohol moet ik mee opletten omdat het rust brengt. Shoppen...) . En nog veel zo van die dingen.
Het rare is dat ik op mijn werk als hulpverlener wel goed in een hele onvoorspelbare en drukke omgeving werk. Ik heb die druk en drukte ook nodig anders voer ik niks uit. Ik maak helaas in mijn administratie geregeld hele domme fouten... Ik denk door gebrek aan focus. Ik moet de loonberekening doen ...
Ik ben vaak ontzettend moe.
Nu mis ik voor mezelf wel een deel uit mijn jeugd.
Ik heb een hele moeilijke schooltijd gehad voelde me altijd anders en had amper vrienden. Ben heel vaak van school veranderd.
Ik kan me niet herinneren echt erge concentratie problemen te hebben gehad.
Punten waren gemiddeld en heb een hoger diploma gehaald (heb er wel al hard voor geblokt uit faalangst dat kk er bijna aan onderdoor ben gegaan)
Dus dat klopt dan niet echt hé?
Al herken ik me in alle verhalen heel erg.
Zoon heeft ADHD en ass en dochter ass (ook vanwege mij vermoeden add) .
Moet natuurlijk niet van mij komen we weten niet hoe dit komt...
Vraag me af of ik dit voor mezelf kan duidelijk krijgen...
"I'm Not crazy. My reality is just different from yours" ( - Cheshire Cat)
zondag 26 november 2017 om 12:52
Hallo Minionette,
Heel veel van je verhaal lijkt inderdaad op ADD, en wellicht als je op internet testen doet, dat veel overeenkomt....toch wel handig misschien om je er officieel voor te laten testen, heb ik na een lang besluitproces uiteindelijk ook gedaan...hiermee krijg je toch een stuK erkenning/zekerheid en gaan veel dingen op zijn plek vallen. Zoals ik eerder beschreven heb is het voor mij nu een uitdaging hoe nu verder, coaching en medicijnen heb ik voorlopig gestopt, maar gezien alle reacties die ik tot nu toe heb gelezen misschien uiteindelijk toch wel het overwegen waard......
Heel veel van je verhaal lijkt inderdaad op ADD, en wellicht als je op internet testen doet, dat veel overeenkomt....toch wel handig misschien om je er officieel voor te laten testen, heb ik na een lang besluitproces uiteindelijk ook gedaan...hiermee krijg je toch een stuK erkenning/zekerheid en gaan veel dingen op zijn plek vallen. Zoals ik eerder beschreven heb is het voor mij nu een uitdaging hoe nu verder, coaching en medicijnen heb ik voorlopig gestopt, maar gezien alle reacties die ik tot nu toe heb gelezen misschien uiteindelijk toch wel het overwegen waard......
zondag 26 november 2017 om 13:16
@hondenmens, dit is een indrukwekkende docu over hechting, de moeite waard
https://www.npo.nl/2doc/26-09-2017/VPWON_1260217
@minionette, het is maar een diagnose, ik zou er nooit aan gedacht hebben als ik niet bij een psycholoog terecht was gekomen en als daar uit de intake niet de aanwijzing naar voren zou zijn gekomen.
Denk je serieus een probleem te hebben, ga naar de psycholoog, wordt vergoed als je huisarts je doorverwijst.
Zelf dokter spelen op internet, met testjes waarvan je niet weet of ze kloppen, vind ik niet zo'n goed idee als je echt iets hebt wat aandacht behoeft.
https://www.npo.nl/2doc/26-09-2017/VPWON_1260217
@minionette, het is maar een diagnose, ik zou er nooit aan gedacht hebben als ik niet bij een psycholoog terecht was gekomen en als daar uit de intake niet de aanwijzing naar voren zou zijn gekomen.
Denk je serieus een probleem te hebben, ga naar de psycholoog, wordt vergoed als je huisarts je doorverwijst.
Zelf dokter spelen op internet, met testjes waarvan je niet weet of ze kloppen, vind ik niet zo'n goed idee als je echt iets hebt wat aandacht behoeft.
zondag 26 november 2017 om 13:26
Uomo, daar heb je wel gelijk in, maar die testen waren wel veel hetzelfde en hebben mij in ieder geval zover gebracht dat ik uiteindelijk de stap naar de instantie heb genomen om te laten diagnostiseren......dus ja het is inderdaad denk ik ook het beste om de officiële route naar psycholoog/dokter te volgen.
zondag 26 november 2017 om 13:31
Ik ben het inderdaad al even aan het overwegen. Mijn man staat er echter helemaal niet achter en vindt dat we niets mis is.
Ik twijfel zelf nog om mijn schooltijd. Heel moeilijk geweest buiten gesloten. Ook over idealistisch op een aantal vlakken. Eetstoornis gehad. Heb denk wel vijf scholen gehad in middelbare . Maar studeren ging bij mij meestal wel als ik absolute stilte rond mij had.
In hogere school blokte ik echt alles. Van een cursus uit groet hoofd. Leerstof structuren kon in echter wel en ook het leren plannen. Ik kan op mijn werk bv ook goed feestjes en events plannen.
Maar heb het echt moeilijk met die domme fouten. Fouten in online aangiftes van uitkeringen van mensen bv omdat ik me van veld vergis. Dingen vergeten. Collega komt daar altijd bij uit. Hoe hard ik. Ook mijn best doe altijd doe ik wel iets mis. Ik merk ook dat ik vaak ongeduldig ben in gesprekken. Moet er erg op letten dat ik mensen laat uitpraten. Lukt niet altijd. Kan somszelf ook nogal ratelen blijkbaar als iets me raakt en dat vind ik erg. Want wil niet dat mensen zich aan mij ergeren
Ik ben introvert van karakter maar praat wel veel en graag. Soms kan ik er echt domme dingen uit flappen.
De laatste tijd is het extra moeilijk met de zorgen om mijn zoon.
Ik trek het nog net maar is niet makkelijk. Doordat ik zelf hulpverlener ben kan ik redelijk goed met hem praten en begrijp ik ook wel veel maar de onmacht maakt dat ik soms heel boos kan worden en snauw. Structuur houden thuis is erg moeilijk en eigenlijk heeft ie dat volgens school nodig.
Maar ons gezin fuctioneert zo niet. Hier zijn geen vaste huiswerk momenten (probeer het wel) en regels zijn nogal soepel.
En o ja nog zo iets.
Sokken. Elke ochtend kunnen we in de bak op zoek naar twee dezelfde
Echt uitstel gedrag. De kinderen soms ook.
Ben al meer dan eens met twee verschillende vertrokken.
Niet erg om zich tenzij dan die keer dat ik naar de kine moest en mijn schoenen moest uit doen...
Ik twijfel zelf nog om mijn schooltijd. Heel moeilijk geweest buiten gesloten. Ook over idealistisch op een aantal vlakken. Eetstoornis gehad. Heb denk wel vijf scholen gehad in middelbare . Maar studeren ging bij mij meestal wel als ik absolute stilte rond mij had.
In hogere school blokte ik echt alles. Van een cursus uit groet hoofd. Leerstof structuren kon in echter wel en ook het leren plannen. Ik kan op mijn werk bv ook goed feestjes en events plannen.
Maar heb het echt moeilijk met die domme fouten. Fouten in online aangiftes van uitkeringen van mensen bv omdat ik me van veld vergis. Dingen vergeten. Collega komt daar altijd bij uit. Hoe hard ik. Ook mijn best doe altijd doe ik wel iets mis. Ik merk ook dat ik vaak ongeduldig ben in gesprekken. Moet er erg op letten dat ik mensen laat uitpraten. Lukt niet altijd. Kan somszelf ook nogal ratelen blijkbaar als iets me raakt en dat vind ik erg. Want wil niet dat mensen zich aan mij ergeren
Ik ben introvert van karakter maar praat wel veel en graag. Soms kan ik er echt domme dingen uit flappen.
De laatste tijd is het extra moeilijk met de zorgen om mijn zoon.
Ik trek het nog net maar is niet makkelijk. Doordat ik zelf hulpverlener ben kan ik redelijk goed met hem praten en begrijp ik ook wel veel maar de onmacht maakt dat ik soms heel boos kan worden en snauw. Structuur houden thuis is erg moeilijk en eigenlijk heeft ie dat volgens school nodig.
Maar ons gezin fuctioneert zo niet. Hier zijn geen vaste huiswerk momenten (probeer het wel) en regels zijn nogal soepel.
En o ja nog zo iets.
Sokken. Elke ochtend kunnen we in de bak op zoek naar twee dezelfde
Echt uitstel gedrag. De kinderen soms ook.
Ben al meer dan eens met twee verschillende vertrokken.
Niet erg om zich tenzij dan die keer dat ik naar de kine moest en mijn schoenen moest uit doen...
"I'm Not crazy. My reality is just different from yours" ( - Cheshire Cat)
zondag 26 november 2017 om 15:05
Minionette, in het begin was mijn vrouw er ook niet mee eens om me te laten testen, ...de stempel die je krijgt enzo, en het is gewoon een stuk karakter etc,.en hier komen we ook zonder test wel uit. Uiteindelijk heeft mijn gevoel hierin toch de doorslag gegeven. Ik twijfelde overigens zelf ook erg om het te doen, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb, echt waar ! Bij ons thuis zijn er ook best wel lastige situatie. Mijn vrouw is van de structuur en perfectionistisch ook in opvoeding en ik meer van de vrijheid....uiteindelijk willen we hetzelfde bereiken maar de manier waarop is verschillend......toch beginnen we elkaar beter te begrijpen en passen toch wat meer structurele dingen door. Zoals iedere avond even de weekagenda bijwerken.... Probleem zit hem nu vooral in dat ik niet iedere keer meer op de kalender kijk......volhouden van structuur dat is verdomd lastig !!
zondag 26 november 2017 om 22:46
Hoe zijn jullie in het traject beland? Ik ben een klein jaar geleden naar de huisarts gegaan omdat ik mij ook heel sterk herken in de eigenschappen die bij ADD horen en omdat ik niet lekker in mijn vel zat/zit. Zij heeft mij doorgestuurd naar de psycholoog op mijn aandringen ('want wat heb je nou aan het etiketje?'). Bij de psycholoog kreeg ik hetzelfde te horen: zo ben je nu eenmaal, of je nou wel of niet het etiketje ADD krijgt. En daarmee was de kous af. Na een paar gesprekken voelde ik me aan de oppervlakte beter en ben ik gestopt, maar ik merk dat ik nog steeds sterke behoefte heb aan de bevestiging dat ik wel of geen ADD heb. Wat er daarna gebeurt zien we dan wel, maar hoe kom ik zover dat iemand er serieus naar gaat kijken?
The birds are the keepers of our secret, as they saw us where we lay
zondag 26 november 2017 om 22:58
Simpel vraag een doorverwijzing naar een GGZ instelling in jouw buurt. Daar krijg je een diagnose na het screeningsgesprek voordat ze je langduriger kunnen helpen._Vogeltje_ schreef: ↑26-11-2017 22:46Hoe zijn jullie in het traject beland? Ik ben een klein jaar geleden naar de huisarts gegaan omdat ik mij ook heel sterk herken in de eigenschappen die bij ADD horen en omdat ik niet lekker in mijn vel zat/zit. Zij heeft mij doorgestuurd naar de psycholoog op mijn aandringen ('want wat heb je nou aan het etiketje?'). Bij de psycholoog kreeg ik hetzelfde te horen: zo ben je nu eenmaal, of je nou wel of niet het etiketje ADD krijgt. En daarmee was de kous af. Na een paar gesprekken voelde ik me aan de oppervlakte beter en ben ik gestopt, maar ik merk dat ik nog steeds sterke behoefte heb aan de bevestiging dat ik wel of geen ADD heb. Wat er daarna gebeurt zien we dan wel, maar hoe kom ik zover dat iemand er serieus naar gaat kijken?
maandag 27 november 2017 om 06:05
Herkenbaar Vogeltje ! Die bevestiging krijgen was voor mij ook erg belangrijk. Bij mij gaf de huisarts gelijk het adres van een soort GGZ instelling met specialisme in ADD/ADHD, en heb dat onderzoek laten doen ! Zelfs mijn ouders hebben hiervoor de nodige vragen beantwoord via een vragenformulier. Zoals Sunny ook al aangeeft zou ik ook dat pad bewandelen. Overigens had ik voorgaand al gesprekken gehad met de praktijkbegeleider bij huisarts, een soort psycholoog die binnen de huisartsenpraktijk zit. Deze praktijk begeleider vermoedde al ADD en gaf aan dat hij mij adviseerde om naar zo'n GGZ instelling te gaan om me daar in te laten testen.
Dat je via dit forum informatie leest van lotgenoten is natuurlijk ook een goeie stap volgens mij....ben ook blij dat ik die stap heb gedaan en hoop dat deze " discussie " actief blijft, want volgens mij zijn er nog vele ADD lotgenoten die hun verhaal kwijt willen of gewoon op zoek zijn naar tips van anderen....en dat is mooi dat dat kan !!
Dat je via dit forum informatie leest van lotgenoten is natuurlijk ook een goeie stap volgens mij....ben ook blij dat ik die stap heb gedaan en hoop dat deze " discussie " actief blijft, want volgens mij zijn er nog vele ADD lotgenoten die hun verhaal kwijt willen of gewoon op zoek zijn naar tips van anderen....en dat is mooi dat dat kan !!
maandag 27 november 2017 om 07:11
Hoe zit het bij jullie met leerproblemen / school? Zoals hierboven gezegd is dat bij mezelf hetgeen wat me doet twijfelen. Anders had ik me al laten testen denk ik. Maar ik denk dat ik het niet kan hebben omdat ik qua kunnen leren nooit echt problemen had. Emotioneel daarentegen ... Ik voel constant ook zo'n onrust als ik thuis ben. Ga dan shoppen of tijd verdoen met internetten of... Helaas is huishouden niet genoeg om onrust en leegte op te vullen. Er is hier nochtans genoeg te doen...
(sorry zit momenteel weer een periode minder in mijn vel. Ook dat je heel wisselend. Kan me enkele dagen / weken goed voelen maar er volgt altijd een weerbots )
(sorry zit momenteel weer een periode minder in mijn vel. Ook dat je heel wisselend. Kan me enkele dagen / weken goed voelen maar er volgt altijd een weerbots )
"I'm Not crazy. My reality is just different from yours" ( - Cheshire Cat)
maandag 27 november 2017 om 07:27
Problemen op school heb ik ook niet echt gehad, vaak toch wel met hakken over de sloot, omdat ik vaak kort van tevoren ging leren en heel veel leren/werk tegelijkertijd...veel mensen dachten dat ik HBO lang niet kon redden ( was met Mavo ooit begonnen)....maar ook HBO he ik binnen 4 en een half jaar gedaan. Denk dus niet dat het aan wel/geen problemen op school gaat, volgens mij zijn dat meer gevolgend van ADD...die onrust blijft bij mij ook...soms heb ik behoefte aan rust en denk ik.....over een paar dagen is het weekend en kan ik heerlijk ff uitrusten, maar als het dan eenmaal weekend is, moet er weer van alles gebeuren en wil ik weer van alles doen. Soms heb ik ook dat ik vantevoren denk ik wel later iets gaan doen, heb ik dan mooi even tijd voor...maar op het moment dat er dan de vrije tijd is....ontbreekt toch de motivatie.....
maandag 27 november 2017 om 10:34
Nav__ schreef: ↑26-11-2017 09:49Perzina herkent het. Ik ook, maar niet als een symptoom van ADD. Wel als een reactie op bepaalde prikkels. Ik werk met kinderen en die wonen vaak nog thuis. Dan creeren ouders structuur. Als iets anders loopt dan verwacht, volgt een woedeaanval. Dan is de controle weg bij de kinderen, want ze vertrouwen op de voorspelbaarheid van ouders. Ze worden boos, maar eigenlijk is het angst: wat nu?! Waarom doen we het opeens anders?
Het bang zijn voor het verliezen van een dierbare zie ik een enkele keer ook bij kinderen. Dit is vooral n.a.v. een overlijden in de familie en het lastig verwerken. Ik denk dat dit ook prima past bij kinderen zonder diagnose.
Maar eigenlijk maakt het niet uit of het bij ADD hoort of bij jou als persoon. Beide zou kunnen. Je bent immers niet ADD, je HEBT het. Daarnaast HEB je talenten, sterke karaktereigenschappen, leerpunten, enzovoort.
Klopt, ik wijt de angst klachten ook niet specifiek aan de AD(H)D, ik word ook behandeld voor milde depressie en bijbehorende angstklachten, en ook heb ik een moeder en broers met autisme en op jonge leeftijd een overlijden van mijn broer meegemaakt, dat maakt dat ik angstig ben, mn dat dierbaren om mij heen iets overkomt. (En wat hechtigsproblemen.) Anti-depressiva helpt mij daar wel bij.
Ik herken het sociale stukje lastig vinden dan weer totaal niet. Ik ben uitgeput na een dag onder de mensen, en heb dan veel oplaadtijd nodig, maar ik geniet van sociale contacten, heb een extravert karakter en vind het sociale verkeer makkelijk om me in te bewegen. De AD(H)D èrs om mij heen zijn ook sociale mensen, vaak gevoelige types die erg betrokken zijn.
maandag 27 november 2017 om 11:00
Dan zal het angstverhaal dus toch een stuk verleden zijn waarschijnlijk of misschien wel een stuk persoonlijkheid. Op zich is het leggen van contacten voor mij ook niet lastig, ben zelf ook extrovert en zit in de verkoop (ca. 80 telefoontjes per dag), maar zoals Perzina al aangeeft, vaak helemaal uitgeput aan het einde van de dag, omdat er ook veel negativiteit in verkoop zit.....Ik heb dus al veel contact met mensen, dus zoek ik die rustmomenten en dus om tussen de middag nog een uitgebreid gesprek met collega's te hebben is te veel.
In mijn vorige baan had ik een leidinggevende met ADHD en dat was voor mij erg vermoeiend. Op een middag ben ik een keer teruggereden met hem in de auto. Toen ik thuiskwam was ik helemaal leeg....Mijn vrouw wilde toen ik thuiskwam ook even met me praten (dag even doornemen, hoe was je dag,,,,? etc..). Ik gaf aan dat dat me niet lukte, ben eerst naar boven gegaan, gedouched en even gelegen....Toen kon ik pas weer even normaal in gesprek.
In mijn vorige baan had ik een leidinggevende met ADHD en dat was voor mij erg vermoeiend. Op een middag ben ik een keer teruggereden met hem in de auto. Toen ik thuiskwam was ik helemaal leeg....Mijn vrouw wilde toen ik thuiskwam ook even met me praten (dag even doornemen, hoe was je dag,,,,? etc..). Ik gaf aan dat dat me niet lukte, ben eerst naar boven gegaan, gedouched en even gelegen....Toen kon ik pas weer even normaal in gesprek.
donderdag 7 december 2017 om 22:08
Hier hetzelfde ik herken niets in de rest...pamelacourson schreef: ↑25-11-2017 10:14Dit. Ik heb ook ADD, maar ik herken het totaal niet. Die continue angst trouwens ook niet.
vrijdag 8 december 2017 om 14:34
Boeit het nu echt of je wel of niet de diagnose krijgt? Laat die psych lekker zijn/haar werk doen en als het je niet bevalt zoek je een ander.
Ja ik heb mij altijd anders gevoeld en nee dat komt niet door ADD. Bij mij komt dat door hechtingsproblematiek.
vrijdag 8 december 2017 om 22:03
Willen de anderen ook jullie ervaringen geven ivm studeren /kunnen structureren van leerstof? Het is dat wat maakt dat ik me nog niet heb laten testen .
En ja ik heb me altijd anders gevoeld. Vroeger had ik hier problemen mee. Nu minder en denk ik van ach ik ben soms gewoon een raar mens.
Het is ook wat je onder anders voelen of zijn verstaat?
Ik kan hier voor mezelf heel veel over vertellen.
Laten we het er kort op houden dat ik nergens aardde en van lagere tot einde middelbaar op zes scholen heb gezeten,eetstoornis gehad heb (dacht dat iedereen me wel leuk zou vinden als ik mager was. Niet dus) en dat ik veel minder sociaal inzicht had dan nu.
Het studeren op zich kon ik wel.
En ja ik heb me altijd anders gevoeld. Vroeger had ik hier problemen mee. Nu minder en denk ik van ach ik ben soms gewoon een raar mens.
Het is ook wat je onder anders voelen of zijn verstaat?
Ik kan hier voor mezelf heel veel over vertellen.
Laten we het er kort op houden dat ik nergens aardde en van lagere tot einde middelbaar op zes scholen heb gezeten,eetstoornis gehad heb (dacht dat iedereen me wel leuk zou vinden als ik mager was. Niet dus) en dat ik veel minder sociaal inzicht had dan nu.
Het studeren op zich kon ik wel.
"I'm Not crazy. My reality is just different from yours" ( - Cheshire Cat)
donderdag 14 december 2017 om 20:38
Had mijn verhaal kunnen zijn, Heel herkenbaar.Sunny2017 schreef: ↑08-12-2017 23:23Ik had op de basisschool geen duidelijke leerproblemen maar vanaf de middelbare wel extreme.
Twee keer blijven zitten op havo en drie keer op het nippertje over met max aantal onvoldoendes.
Achteraf had ik beter mavo moeten doen maar uit de test van de basisschool kwam havo advies en ik had prestatiegerichte ouders dus ik mocht niet naar de mavo en ze bleven volhouden dat ik t wel aankon maar gewoon niet genoeg ervoor deed.
Dat deed ik niet omdat ik gewoon de concebtratie niet had en heel snel afgeleid was. Waardoor het op de basisschool wel lukte vraag ik me nu nog altijd af.
Had op basisschool ook al op mijn rapporten staan dromerig en laat zich te snel afleiden en heeft meer interesse in vriendinnen maar toch haalde ik daar voldoendes 6jes 7 en 8en.
Ik was volgens leraren wel heel creatief in verhalen schrijven en met tekenen en knutselen en sociaal en lief maar ook erg rustig. Was totaal niet hyper.
Heb ook altijd wel gevoel gehad dat ik anders was ik was ook heel gevoelig wel.
donderdag 14 december 2017 om 21:09
Mijn ouders lieten mij in al hun wijsheid zelf kiezen welke opleiding ik ging volgen..en ik wilde nooit naar school..wilde geen huiswerk..dus ik ging zwaar onder mijn niveau naar de LTS waar ik met mijn ogen dicht zonder enige inspanning 8+ haalde voor alles behalve waar je handig met je handen moest zijn..daarna MTS zelfde verhaal en toen crashte ik flink in mijn leven en ben ik overal mee gestopt.
vrijdag 15 december 2017 om 21:21
Hier ook add’ er. Heb er ook een gegeneraliseerde angststoornis bij.
Het is een constante chaos in mijn hoofd. Ook heel grote angst voor nieuwe vreemde dingen.
Ik slik anti depressiva ivm doorgemaakte depressie. Het ging poosje goed, maar veranderingen op mijn werk maken dat ik weer langzaam afglij.
Kan niet zeggen dat ik het leven leuk vindt. Ben doodsbang voor nieuwe depressie.
Het is een constante chaos in mijn hoofd. Ook heel grote angst voor nieuwe vreemde dingen.
Ik slik anti depressiva ivm doorgemaakte depressie. Het ging poosje goed, maar veranderingen op mijn werk maken dat ik weer langzaam afglij.
Kan niet zeggen dat ik het leven leuk vindt. Ben doodsbang voor nieuwe depressie.
