Levenskunst

24-07-2023 19:18 48 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Graag zou ik hier ervaringen willen delen over het ontwikkelen van 'levenskunst'. Dat is natuurlijk een breed begrip, daar kun je van alles onder verstaan. Ik zou ervaringen willen delen over wat levenslessen zijn en hoe het je lukt om daarnaar te leven, maar ook over hoe moeilijk dat soms is.
Voor mij ligt de grootste uitdaging in leven vanuit vertrouwen in plaats van vanuit angst. Vorig jaar is bij mij de diagnose borstkanker gesteld en ik heb een intensief behandeljaar achter de rug. En ik ben er nog! Hoewel sommige angsten, waaronder doodsangst, bij mij extra getriggerd zijn na de diagnose, heb ik tegelijk het idee dat ik een schop onder mijn kont gekregen heb om meer vanuit vertrouwen en liefde te gaan leven in plaats van vanuit angst.
Ik merk ook dat ik, ondanks heftig jaar en heftige diagnose, geen totale metamorfose heb ondergaan. Kleine stapjes zijn er wel, en die zien zie ik ook als levenskunst.

Dit topic open ik omdat ik graag met regelmaat wil schrijven over de kleine stapjes die ik zet en hoe ik uit het worstelen met angsten en negatieve gedachten klim. En omdat ik benieuwd ben naar wat anderen verstaan onder levenskunst /levenslessen en hoe ze ermee omgaan.
Dingen veranderen kan alleen als je lijf en hoofd het toelaten. En dan nog alleen, als de omgeving in orde is. Je familie, je sociale kring. Het leven is namelijk niet maakbaar. Voor heel veel mensen is het leven een fucking burden, daar helpt geen tegeltjeswijsheid tegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Also schreef:
25-07-2023 13:16
Dingen veranderen kan alleen als je lijf en hoofd het toelaten. En dan nog alleen, als de omgeving in orde is. Je familie, je sociale kring. Het leven is namelijk niet maakbaar. Voor heel veel mensen is het leven een fucking burden, daar helpt geen tegeltjeswijsheid tegen.

Je hoeft toch ook geen tegels te hebben? Het leven is bitter, het leven is zuur maar alles smaakt beter in de frituur. Daar kan ik tenminste iets mee.
It won't stop until you wise up
Campanula schreef:
25-07-2023 13:28
Je hoeft toch ook geen tegels te hebben? Het leven is bitter, het leven is zuur maar alles smaakt beter in de frituur. Daar kan ik tenminste iets mee.
Je snapt wel wat ik bedoel. En ik hou ook van zwarte humor, dus moest erg lachen om jouw "tegeltje"!
Voor mij helpt dagelijks mediteren erg om betere keuzes te maken en daardoor prettiger te leven. Dus mijn levensles zou zijn: mediteer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij werkt de overtuiging dat je wint of leert. Dus wat er ook gebeurt je kunt er altijd op zijn minst nieuwe kennis aan overhouden. Maarrrrrr het werkt altijd pas na het hoogtepunt (dieptepunt) van de onrechtvaardige hobbel. Voor de hobbels zelf kan ik nog wel wat levenskunst gebruiken. Nu ik ouder word kan ik wel tijdens de hobbel bedenken dat ik weet dat ik vlak na de hobbel altijd weer gas kan geven. Hoe meer ik accepteer dat ik zo in elkaar zit, hoe kalmer ik tijdens de hobbels blijf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Angst en andere als "negatief" bestempelde emoties, die zijn er nu eenmaal. Die maken deel uit van het leven.

Maar je héle leven erdoor laten beheersen, dat is geen goed idee. Dat zou zonde zijn.
Levenzonderangst schreef:
24-07-2023 19:18
Ik zou ervaringen willen delen over wat levenslessen zijn
Dat hierboven was er alvast eentje ;-D
Levenzonderangst schreef:
24-07-2023 19:18
en hoe het je lukt om daarnaar te leven, maar ook over hoe moeilijk dat soms is.
Mijn ervaring is dat het zeker mogelijk is om jezelf te ontwikkelen en dingen te leren.
Maar ook dat het echt niet elk moment lukt om netjes te doen wat je geleerd hebt; "zwakke" momenten zijn er genoeg.

Maar ook dat hoort erbij, ik ben ook maar een mens.

Als ik er o over nadenk, vind ik "levenslessen" wel een groot woord.
Je kunt wel wat schaven aan lastige eigenschappen, wat vaardigheden leren en dingen die je nooit zult leren maar accepteren.
Levenzonderangst schreef:
24-07-2023 19:18
Ik merk ook dat ik, ondanks heftig jaar en heftige diagnose, geen totale metamorfose heb ondergaan. Kleine stapjes zijn er wel, en die zien zie ik ook als levenskunst.
Misschien past een grote metamorfose niet bij jou? Ben je geen mens voor grootse veranderingen en avonturen?
Hm, zou het kunnen dat je de metamorfoses en levenslessen van andere misschien overschat?

Er zijn mensen die hun leven drastisch omver lijken te gooien (ben zelf bijvoorbeeld geëmigreerd en heb in verschillende landen gewoond en gewerkt), maar daar heb ik geen totaalmetamorfoses ondergaan. Het lijkt voor anderen eerder zo, maar in het buitenland loop ik nog steeds in dezelfde valkuilen. Iedereen doet alsof ik zo'n enorm avontuurlijk leven leid en daar ben ik best door gegroeid (mentaal), maar dat zijn mijn vrienden die in Nederland zijn gebleven ook met de jaren.
Also schreef:
25-07-2023 13:16
Dingen veranderen kan alleen als je lijf en hoofd het toelaten. En dan nog alleen, als de omgeving in orde is. Je familie, je sociale kring. Het leven is namelijk niet maakbaar. Voor heel veel mensen is het leven een fucking burden, daar helpt geen tegeltjeswijsheid tegen.
Het leven is idd niet maakbaar en we hebben allemaal onze worstelingen, maar je angsten overwinnen of gedachtepatronen onder de loep nemen is natuurlijk heus een mogelijkheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof dat je ook het beest in de bek moet kijken om verder te komen. Bij ellende moet je de gifbeker leegdrinken, ook al doet Diablo hem steeds bijvullen. Denk ook dat je mentaal mals moet blijven en dat problemen je denk- en veerkracht uittesten. Als je in een cirkel beweegt of jezelf klem denkt groeit op lange termijn de rigiditeit.
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
@zenmomentje: goede, meer mediteren staat bij mij ook op de planning. Ik worstel nog met de discipline opbrengen... Hoe doe jij dat?

@campanula: geweldige uitspraak over de frituur, die moet ik onthouden :-D

@sprankelend: wat een mooie, uit dingen leren maar niet van jezelf verwachten dat al tijdens de hobbel te kunnen!

@mar12345: fijne nuances breng je aan. Inderdaad, 'negatieve' emoties horen er ook bij. Ik denk alleen dat angst bij mij te lang overheerst heeft en dat dat 1 van de vele factoren is die meegespeeld heeft in het ontwikkelen van kanker bij mij. Tegelijk maakt die gedachte me ook bang, haha. Die gedachte geeft me het idee dat ik hier flink in moet veranderen om te zorgen dat ik genees en gezond blijf. Tegelijk denk ik inderdaad dat ik niet iemand ben voor grootse veranderingen en avonturen, ben behoorlijk behoudend.

@Mia: bedankt voor jouw relativerende woorden! Wow, emigreren en in verschillende landen wonen, dat zou ik zelf niet durven en lijkt me heel veel flexibiliteit vragen. Relativerend om te lezen dat jij ook je patronen hebt.
Ik zal me niet genegeerd voelen :D
Alle reacties Link kopieren Quote
Oude_Man_2 schreef:
25-07-2023 10:21

Kortom, het zal wel. Ik geniet genoeg, maar niet uitbundig. Mijn verleden boeit me matig, mijn toekomst nog minder, ik heb genoeg van de wereld gezien. Ik leef hier en nu.

En de beste levensles heb ik van Janis Joplin: freedom is just another word for nothing left to lose.

Voor oude man.

Mooi
Dit!
+1

;-)
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
@oude man, sorry dat ik niet gereageerd heb :-)! En dat terwijl wat je schrijft wel veel indruk op me maakt. Het staat ver van me af, helaas. Nothing to lose, niet meer bang voor lijden noch de dood. Wat zou ik dat graag willen! Hoe ben je daar gekomen? Genoeg meegemaakt en genoeg voldoening uit wat er in je leven geweest is tot zo ver?
Ik wou dat ik dit had!
Ik hang aan het leven als een gek ookal vind ik het leven moeilijk. Ik heb een kind van zes en wil hem zo graag zien opgroeien. Ik wil het nu 'goed' doen en tegelijk denk ik dat ik meer ontspanning en schijt aan dingen nodig heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oude_Man_2 schreef:
27-07-2023 19:27
Ik zal me niet genegeerd voelen :D
Een wijs mens zegt: "trek u niets persoonlijk aan".

Prima levensles! :biggrin:
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een heel boek vol levenslessen die ik dagelijks probeer te hanteren. Proberen zeg ik want meestal lukt het voor geen meter maar de rode draad vind ik mooi.

Het gaat om leven vanuit liefde, het gaat om acceptatie, om het onderkennen van alles dat veranderlijk is en dat wat vaststaat. Het gaat erom dat je niet de tools hebt om te oordelen maar jezelf toch te omarmen als je het doet. En het gaat vooral om de kracht van het nu. Kiezen doe je nu en op geen enkel ander moment. Dus als je nu hier bent is dat nu een goede plek. Anders had je wel ergens anders gezeten.

Zo een beetje.
...
Levenzonderangst schreef:
27-07-2023 19:24

@Mia: bedankt voor jouw relativerende woorden! Wow, emigreren en in verschillende landen wonen, dat zou ik zelf niet durven en lijkt me heel veel flexibiliteit vragen. Relativerend om te lezen dat jij ook je patronen hebt.
Tja, tegelijkertijd heb ik ook periodes met flink angststoornissen waarbij ik maandenlang alleen maar op de bank kan liggen p(an)iekeren (waaronder nu). Mensen vinden mij dan zo dapper met al dat gereis en ik denk dan 'je moest eens weten' :winkie: Het gras is altijd groener, hè?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
27-07-2023 20:10
Ik heb een heel boek vol levenslessen die ik dagelijks probeer te hanteren. Proberen zeg ik want meestal lukt het voor geen meter maar de rode draad vind ik mooi.

Het gaat om leven vanuit liefde, het gaat om acceptatie, om het onderkennen van alles dat veranderlijk is en dat wat vaststaat. Het gaat erom dat je niet de tools hebt om te oordelen maar jezelf toch te omarmen als je het doet. En het gaat vooral om de kracht van het nu. Kiezen doe je nu en op geen enkel ander moment. Dus als je nu hier bent is dat nu een goede plek. Anders had je wel ergens anders gezeten.

Zo een beetje.
Mooie post!
Alle reacties Link kopieren Quote
newspaper schreef:
27-07-2023 20:54
Mooie post!
Lief, dank je!
...
Levenzonderangst schreef:
27-07-2023 19:24
@zenmomentje: goede, meer mediteren staat bij mij ook op de planning. Ik worstel nog met de discipline opbrengen... Hoe doe jij dat?
Ik heb er echt een gewoonte van gemaakt. Na het (avond)eten trek ik me even terug om te mediteren. Dat doe ik gewoon altijd net zoals je ook elke dag je tanden poetst, je hebt er niet altijd zin in maar doet het toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
En je moet die metamorfoses ook niet overschatten. In dat praatgroepje-ter-verwerking tijdens revalidatie waar ik in zat, zaten er soms ook van die mensen tussen die hele mooie verhalen hadden. Kon zo uit een film komen. Een beetje wat je verwacht als je zelf nog niet zo’n klap heb gehad, dan geloof je nog dat er zo’n wake-up call is met een grote ‘reset’. Dat je ineens de bijtjes ziet vliegen, de rozen zoeter geuren en je 24/7 suf zit te genieten van alles dat het leven te bieden heeft. Of dat een of andere hogere waarheid/kennis zichtbaar is voor je.

Dat houdt zelden aan. Uiteindelijk word je toch ingehaald door de sleur van alledag (omgeving) en wen je aan een nieuw ‘normaal’. Wat ook wel fijn is want de angst gaat daardoor weer naar een hanteerbaar niveau.
En is dat dan acceptatie? Nee dat denk ik niet. Ik vind het nog steeds k*t dat ik dingen niet meer kan en kan daar nog heel erg gefrustreerd of boos door worden.

Maar na vijf jaar merk ik al dat ik al heel veel dingen heb afgeleerd omdat de herinnering aan hetgeen ik vroeger wel kon slijt. Ik stap niet meer zonder na te denken op een fiets omdat ik altijd heb kunnen fietsen. Het is er nu ingesleten na diverse valpartijen dat ik een fietsje moet pakken waarbij ik met beide voeten aan de grond kom of anders ga ik op mijn bek. Ik blijf halsstarrig ‘peddelen’ met mijn voeten op zo’n mini-fiets omdat mijn ego nog steeds te groot is voor een driewieler. En ik weet verstandelijk ook dat als ik afhankelijk was van een fiets voor vervoer, ik die drol allang had moeten inslikken (veiliger, sneller).
Nee heb je, ja kun je krijgen
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leven is ruk, dus ik maak me niet druk.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
Levenzonderangst schreef:
27-07-2023 19:58
@oude man, sorry dat ik niet gereageerd heb :-)! En dat terwijl wat je schrijft wel veel indruk op me maakt. Het staat ver van me af, helaas. Nothing to lose, niet meer bang voor lijden noch de dood. Wat zou ik dat graag willen! Hoe ben je daar gekomen? Genoeg meegemaakt en genoeg voldoening uit wat er in je leven geweest is tot zo ver?
Ik wou dat ik dit had!
Ik hang aan het leven als een gek ookal vind ik het leven moeilijk. Ik heb een kind van zes en wil hem zo graag zien opgroeien. Ik wil het nu 'goed' doen en tegelijk denk ik dat ik meer ontspanning en schijt aan dingen nodig heb.
Ik plaagde maar hè :)

Hoe ik hier gekomen ben weet ik niet, ik kan me niet anders herinneren. Ik leef in het hier en nu. De aftakeling is duidelijk begonnen, mijn lijf is kapot en gaat alleen maar verder kapot. Dat is wat het is en hoort er bij. De dood verwacht ik niet direct maar zal toch geen 20 jaar meer op zich laten wachten, en gelukkig maar. Ik zie genoeg 80-plussers waar ik niet jaloers van wordt. Maar nog erger lijkt mij die extreme hang aan het leven, angst voor de dood. Ik geniet van wat er te genieten valt, maar het boeit me niet dat dat ook weer voorbij gaat. Er is ook genoeg vervelends dat evenzeer voorbij gaat. En in essentie is het leven niet heel veel meer dan eten, drinken, slapen, neuken, poepen, belasting betalen, en steeds verder kapot gaan.
Rooss4.0 schreef:
27-07-2023 20:06
Een wijs mens zegt: "trek u niets persoonlijk aan".

Prima levensles! :biggrin:
:proud:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven