Psyche
alle pijlers
Lotgenoten gezocht!
zaterdag 5 augustus 2017 om 00:00
Hallo iedereen,
Ik wist niet zo goed waar ik het topic moest plaatsen en of ik het wel zou plaatsen, maar ik ga er toch voor. Het zit dus zo, ik heb vandaag (redelijk onverwachts) mijn verstandskiezen laten trekken. De reden dat het onverwachts was is omdat ik dacht dat ik voor controle en behandelplan kwam. Nu bleek dat de kaakchirurg ze direct wilde trekken. Ik ben zeer bang voor de tandarts (en dus ook voor kiezen laten trekken). Nu vond ik het dus allemaal verschrikkelijk snel gaan omdat ik me nergens op had voorbereid. Ik had gelukkig iemand bij me, maar die mocht er tijdens het trekken niet bij zijn. Het hele gebeuren werd me iets te veel eigenlijk en het ging ook niet zo soepel omdat de wortel afbrak en ze heel lang aan het boren en wroeten waren om die er uit te krijgen. Al met al voor mij was het best wel heavy. Maar om het beter te kunnen verwerken had ik gevraagd of ik de kiezen mocht hebben. Helaas is er denk ik iets mis gegaan in de communicatie want ik werd weer naar buiten geleid zonder de kiezen. En daar heb ik nu heel erg last van. En het klinkt echt heel stom en het voelt ook heel stom, ik weet het. Maar ik kan het niet los laten, waardoor ik me nu heel rot voel. Ik heb dit met meerdere gebeurtenissen uit het verleden. Ook al is het nog zo klein, ik weet dat ik hier nog misschien wel jaren over kan malen. Zijn er mensen die dit ook hebben? Het niet kunnen loslaten van bepaalde keuzes/handelingen of gebeurtenissen? (Uiteraard heb ik al professionele hulp ingeschakeld, maar helaas is er een wachtlijst van een jaar voordat ik echt aan de slag kan)............ Tips en tricks om hier in de tussen tijd mee om te gaan zijn natuurlijk ook welkom.
Ik wist niet zo goed waar ik het topic moest plaatsen en of ik het wel zou plaatsen, maar ik ga er toch voor. Het zit dus zo, ik heb vandaag (redelijk onverwachts) mijn verstandskiezen laten trekken. De reden dat het onverwachts was is omdat ik dacht dat ik voor controle en behandelplan kwam. Nu bleek dat de kaakchirurg ze direct wilde trekken. Ik ben zeer bang voor de tandarts (en dus ook voor kiezen laten trekken). Nu vond ik het dus allemaal verschrikkelijk snel gaan omdat ik me nergens op had voorbereid. Ik had gelukkig iemand bij me, maar die mocht er tijdens het trekken niet bij zijn. Het hele gebeuren werd me iets te veel eigenlijk en het ging ook niet zo soepel omdat de wortel afbrak en ze heel lang aan het boren en wroeten waren om die er uit te krijgen. Al met al voor mij was het best wel heavy. Maar om het beter te kunnen verwerken had ik gevraagd of ik de kiezen mocht hebben. Helaas is er denk ik iets mis gegaan in de communicatie want ik werd weer naar buiten geleid zonder de kiezen. En daar heb ik nu heel erg last van. En het klinkt echt heel stom en het voelt ook heel stom, ik weet het. Maar ik kan het niet los laten, waardoor ik me nu heel rot voel. Ik heb dit met meerdere gebeurtenissen uit het verleden. Ook al is het nog zo klein, ik weet dat ik hier nog misschien wel jaren over kan malen. Zijn er mensen die dit ook hebben? Het niet kunnen loslaten van bepaalde keuzes/handelingen of gebeurtenissen? (Uiteraard heb ik al professionele hulp ingeschakeld, maar helaas is er een wachtlijst van een jaar voordat ik echt aan de slag kan)............ Tips en tricks om hier in de tussen tijd mee om te gaan zijn natuurlijk ook welkom.
zaterdag 5 augustus 2017 om 03:16
Zou het misschien zo kunnen zijn dat ze bij je tandarts wisten dat je bang bent en dat ze juist daarom een behandeling hebben gedaan zonder je te waarschuwen, zodat je er vantevoren niet extra over hoefde te stressen?
En zou het zo kunnen zijn dat je kiezen te veel kapot waren gegaan door de behandeling zodat het niet zo was dat ze je twee mooie kiezen konden meegeven, maar alleen maar bloederig gruis?
Zodat ze dachten: dat kun je beter niet mee naar huis nemen, want daar krijg je juist een trauma van?
Misschien probeerden ze je juist te helpen en voelt het nu voor jou alsof je de enige controle die je dacht te hebben bent kwijtgeraakt?
Misschien helpt het voor je verwerking om er zo tegenaan te kijken dat zij het zo hebben gedaan zoals het hun het beste leek, juist om jou vanuit hun jarenlange ervaring zo goed mogelijk te helpen?
Maar misschien helpt dat voor jou helemaal niet en moet je juist naar die tandarts toegaan om ze hier even persoonlijk op aan te spreken.
Misschien dat je het dan een beetje beter kunt afsluiten.
Over het algemeen helpt het om dingen af te sluiten door er een actie aan te verbinden.
Dus misschien zou je dat kunnen proberen.
Als je het eng vindt om de tandarts en de assistente persoonlijk aan te spreken kun je het ook doen in de vorm van een geschreven brief.
Sterkte en succes, ik hoop dat je het snel achter je kunt laten.
En zou het zo kunnen zijn dat je kiezen te veel kapot waren gegaan door de behandeling zodat het niet zo was dat ze je twee mooie kiezen konden meegeven, maar alleen maar bloederig gruis?
Zodat ze dachten: dat kun je beter niet mee naar huis nemen, want daar krijg je juist een trauma van?
Misschien probeerden ze je juist te helpen en voelt het nu voor jou alsof je de enige controle die je dacht te hebben bent kwijtgeraakt?
Misschien helpt het voor je verwerking om er zo tegenaan te kijken dat zij het zo hebben gedaan zoals het hun het beste leek, juist om jou vanuit hun jarenlange ervaring zo goed mogelijk te helpen?
Maar misschien helpt dat voor jou helemaal niet en moet je juist naar die tandarts toegaan om ze hier even persoonlijk op aan te spreken.
Misschien dat je het dan een beetje beter kunt afsluiten.
Over het algemeen helpt het om dingen af te sluiten door er een actie aan te verbinden.
Dus misschien zou je dat kunnen proberen.
Als je het eng vindt om de tandarts en de assistente persoonlijk aan te spreken kun je het ook doen in de vorm van een geschreven brief.
Sterkte en succes, ik hoop dat je het snel achter je kunt laten.
zaterdag 5 augustus 2017 om 04:00
Ik zou in de tussentijd dat je wacht op een behandeling toch een psych zoeken waar je mee kunt babbelen. Je mag gewoon in gesprek met een ander om die tijd op te vullen zodat je niet overal zo mee zitten blijft. Je zou de instelling kunnen vragen of zij mogelijkheden hebben en zo niet een vrijgevestigde psycholoog zoeken.
Oh en daarnaast, als jij iets niet wilt (op dat moment) kun je ook gewoon 'nee, niet vandaag' zeggen... de kaakchirurg (of wie dan ook) zal je niet aan je haren de behandelkamer insleuren en daarbij mag degene die mee is ook gewoon erbij zijn tenzij het op ok plaatsvindt. Je mag best een beetje assertiever zijn. Jouw lijf, jouw keuzes.
Oh en daarnaast, als jij iets niet wilt (op dat moment) kun je ook gewoon 'nee, niet vandaag' zeggen... de kaakchirurg (of wie dan ook) zal je niet aan je haren de behandelkamer insleuren en daarbij mag degene die mee is ook gewoon erbij zijn tenzij het op ok plaatsvindt. Je mag best een beetje assertiever zijn. Jouw lijf, jouw keuzes.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
zaterdag 5 augustus 2017 om 07:59
Lijkt mij ideaal om zo snel geholpen te worden. Ik zou niet zeuren over het afscheid van die kiezen. Soms verlies je gewoon iets in de loop van je leven. Eigenlijk is het leven één grote lange rij van verlies. Totdat je tenslotte je leven zelf verliest.
Zo'n klein beetje pijn moet je je tegen leren weren hoor.
Zo'n klein beetje pijn moet je je tegen leren weren hoor.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
