Lotgenotengroep depressie

Hai lieve allemaal, ik ben even niet in staat om op jullie berichten te reageren, sorry daarvoor!

Gisteren moesten wij naar het ziekenhuis ivm onderzoek partner, we kregen direct de uitslag. Hij heeft een tumor bij zijn darmen. As maandag gesprek in het ziekenhuis, er komt dan een afspraak voor een scan en dan een behandelplan, zoals ik begreep. Ben verdrietig!

Het kan zijn dat ik het bericht wis.

Wat ontzettend naar nieuws en kan me goed voorstellen dat je daar verdrietig van bent. Heel veel sterkte lieve Marcha!

En helemaal geen sorry nodig. Iedereen doet gewoon wat ie kan. Reageren mag maar hoeft niet, je mag ook gewoon van je afschrijven.

Hoi ik ben nieuw hier zou ook graag mee willen schrijven. Ik weet alleen niet of het lukt om ook te reageren aangezien mijn geheugen mij vaak in de steek laat.

Maar ik ben al bijna 20 jaar op en aan depressief heb goede periodes en ook slechte periodes. Zit momenteel weer in een hele slechte periode. Ik ga als het goed is in november onderzoeken krijgen om te kijken of er een andere oorzaak nog is waarom ik elke keer weer terug val

Kiki@ Welkom. Dat op en aan terugkerende depressie is herkenbaar.

Starshine en Leergierig @, Dank je wel voor jullie lieve woorden. Hoop dat jullie goed hebben geslapen maar vooral dat jullie met een lichter gevoel zijn opgestaan. De wisselende emoties zijn zo zwaar en wederom het geeft ook zo een onzeker gevoel, dat je bijna niet meer weet hoe het voelt om jezelf te zijn. Inderdaad dat verhaal over structuur daar kan ik ook niet zoveel mee want ondanks dat je weet dat het goed is voor je, is het soms niet te doen, ging het maar zo makkelijk als je lamlendig ben!

Ik zou volgende week naar mijn zus gaan om bij te tanken maar uiteraard blijf ik nu thuis. Zus komt van het weekend 1 dag naar ons. Ik ga met haar het bos in zodat ik het verdriet, angst en paniek eruit kan schreeuwen. Ik moet voor nu er zijn voor mijn partner. Ik wil hem niet teveel belasten met hoe ik mij voel, al weet ik zelfs soms niet hoe ik mij voel. Begrijpen jullie wat ik bedoel?

Jeetje wat naar @marcha01 heel veel sterkte!! Fijn dat je zus nu naar jou toe komt!
Ik snap goed wat je bedoelt, je wil er voor hem zijn maar als je zelf niet lekker gaat is dat wel een behoorlijke uitdaging. Daar een weg in vinden is pittig. Dus heel fijn dat je even met je zus kan zijn en alles kan laten gaan.

Welkom @kiki!
Dat klinkt zwaar. Hier kan je lekker van je afschrijven en wellicht herkenning/erkenning vinden.

@starshine wat jammer van de poh! Ik heb ook wel die ervaring dat het niet heel veel toevoegt.

Ik hoop dat iedereen een beetje een goede start van deze dag heeft!

Leeuw@ Dank je voor je lieve woorden. Is het goed gegaan het gedag zeggen van dochter naar schoolkamp brengen?

Ik merk dat ik voor nu de behoefte heb om hier van mij af te schrijven of mee te schrijven. Voel jullie niet verplicht om te reageren.

@Kiki: welkom! Wat ontzettend vervelend dat je al zo lang worstelt met depressie. Fijn dat er ook goede periodes zijn, maar ook heel zwaar om dan weer door een slechte periode te gaan. Kom je de dag een beetje door?

@Leergierig: dank voor je bericht. Voelde inderdaad als open deuren en eerlijk gezegd maakte het mij alleen maar verdrietiger en onzekerder. Moet er nog steeds van huilen. Het voelde alsof ik nog niet genoeg mijn best doe, terwijl ik me door de dagen heen worstel met structuur en door proberen te gaan. Soms gaat het beter en soms helemaal niet. Dan zit ik niet te wachten op iemand die zegt je moet eerder opstaan en meer ontspannende dingen doen zoals kleuren en mindfulness. Probeer dat maar met continu spanning in je lichaam en huilen de hele dag.

@Leeuw: hoe gaat het met je en met de bijwerkingen? Jammer dat de PoH ook voor jou niet veel toevoegde.

@Marcha: blijf vooral van je afschrijven. Dat vind ik ook fijn hier. Fijn dat je zus komt en dat jullie het bos ingaan. Dat klinkt als goede afleiding waar je emoties er kunnen zijn. Herkenbaar dat je je partner niet wilt belasten. Maar vergeet jezelf ook niet, want het is voor jullie allebei zwaar. Wel fijn dat je dan bij je zus terecht kunt. Sterkte!

Ik voel me na 2,5 week ophoging weer een beetje terug bij af. Ik weet dat het tijd nodig heeft en heb ook betere dagen gehad, maar vind het zwaar. Gisteren veel huilen en vandaag weer met spanning opgestaan waardoor ik ook weer moet huilen. De hoop dat medicatie gaat helpen is een beetje weg. Heb de huisarts gebeld en kan woensdag weer terecht, dan zit ik op 3 weken. Ik pieker nog steeds heel veel en bij eerdere ophogingen voelde ik meer verlichting, dus vergelijk het ook de hele tijd wat natuurlijk niet helpt.

En de PoH heeft me dus alleen maar onzeker gemaakt, dat ik het nog niet goed doe. Terwijl ik juist zo mijn best doe om door te gaan. Ze geeft dan aan misschien moet je niet zoveel werken, maar dat geeft nog een beetje afleiding. En je moet elke dag op dezelfde tijd opstaan, terwijl ik juist blij ben als het lukt om 1 of 2 uurtjes langer ontspannen te slapen bijvoorbeeld in het weekend.

Hopelijk wordt het in de loop v.d. dag weer rustiger. Ben niet meer zo bang dat ik de dagen niet door kom, maar vind het echt frustrerend dat het zo moeilijk gaat met huilen en spanning. Accepteren lukt nu even wat minder.