Psyche
alle pijlers
mag ik hier even uithuilen
dinsdag 9 februari 2010 om 22:07
Hallo allemaal
Ik voel me zo verdrietig vandaag....
Net te horen gekregen dat mijn zus zwanger is, mn nicht bevallen is en een vriendin is bezig zwanger te worden. Ik ben natuurlijk hartstikke blij voor ze en gun het ze van harte.
De tranen stromen echter al de hele avond over mn wangen. Vorig jaar heb ik een miskraam gehad en niet lang daarna liep mijn relatie op de klippen. Woon inmiddels weer op mezelf. De ene dag gaat het goed en denk ik dat het beter is zo....(ik heb de relatie zelf verbroken vanwege twijfels) het andere moment weet ik echt niet meer waar ik mee bezig ben en voel ik me zo verdietig. Ik mis ex ook nog steeds....
Ik weet niet wat ik met dit berichtje wil...ik voel me gewoon zo verloren vandaag.
Ik voel me zo verdrietig vandaag....
Net te horen gekregen dat mijn zus zwanger is, mn nicht bevallen is en een vriendin is bezig zwanger te worden. Ik ben natuurlijk hartstikke blij voor ze en gun het ze van harte.
De tranen stromen echter al de hele avond over mn wangen. Vorig jaar heb ik een miskraam gehad en niet lang daarna liep mijn relatie op de klippen. Woon inmiddels weer op mezelf. De ene dag gaat het goed en denk ik dat het beter is zo....(ik heb de relatie zelf verbroken vanwege twijfels) het andere moment weet ik echt niet meer waar ik mee bezig ben en voel ik me zo verdietig. Ik mis ex ook nog steeds....
Ik weet niet wat ik met dit berichtje wil...ik voel me gewoon zo verloren vandaag.
dinsdag 9 februari 2010 om 22:12
dinsdag 9 februari 2010 om 22:17
Dank jullie wel voor de lieve reacties.
Het erge is nog dat iedereen steeds vraagt of ik het wel trek hun goede nieuws. En dan speel ik mooi weer, tuurlijk trek ik dat! Ik wil hun geluk niet vergallen.
Ik baal gewoon zo dat mijn toekomst er een jaar geleden ook zo uitzag en dat t nu gewoon een puinhoop is ...
Ik probeer positief te blijven, mijn tijd zal ook nog wel komen (al ben ik al 30) maar soms zie ik het even niet meer...
Het erge is nog dat iedereen steeds vraagt of ik het wel trek hun goede nieuws. En dan speel ik mooi weer, tuurlijk trek ik dat! Ik wil hun geluk niet vergallen.
Ik baal gewoon zo dat mijn toekomst er een jaar geleden ook zo uitzag en dat t nu gewoon een puinhoop is ...
Ik probeer positief te blijven, mijn tijd zal ook nog wel komen (al ben ik al 30) maar soms zie ik het even niet meer...
dinsdag 9 februari 2010 om 22:20
"al" 30... Zo oud is dat nog niet hoor! Genoeg leuke vrijgezelle mannen! Maar als ik jou was zou ik eerst zorgen dat je tevreden bent met wat je zelf al hebt, met jouw eigen leven, en daarna pas kijken naar uitbreiding.
Als je tevreden kunt zijn met alleen zijn, dat als fijne basis hebben, dan ben je altijd tevreden, voor de rest van je leven.
En misschien is het ook maar goed dat je stil bent gaan staan bij je relatie. Je hebt vast een goede reden gehad om het uit te maken... Hoeft niet aan hem te liggen, maar je hebt duidelijk deze tijd nodig om aan jezelf te werken.
Als je tevreden kunt zijn met alleen zijn, dat als fijne basis hebben, dan ben je altijd tevreden, voor de rest van je leven.
En misschien is het ook maar goed dat je stil bent gaan staan bij je relatie. Je hebt vast een goede reden gehad om het uit te maken... Hoeft niet aan hem te liggen, maar je hebt duidelijk deze tijd nodig om aan jezelf te werken.
dinsdag 9 februari 2010 om 22:21
Hi Effeniet,
Dat is ook verdrietig zeg, je hebt flink wat voor je kiezen gehad in één jaar en dan is het logisch dat zulke 'blijde' berichten een dubbel gevoel bij je teweeg brengen.
Op avonden als deze zijn je gevoelens ten opzichte van je ex denk ik niet objectief. Je hebt het natuurlijk zelf uitgemaakt en dag was niet voor niets maar ja, je mist natuurlijk wel het hebben van een partner en een toekomst samen met kinderen.
Dat je dan gaat twijfelen of je het wel uit had moeten maken is heel logisch. Kijk, misschien kom je er over een tijdje wel achter dat je je ex écht mist. En dan bedoel ik echt de man zelf, niet het idee van het hebben van een relatie enzo. Is dát het geval, dan kun je altijd nog kijken wat je daarmee wilt. Ik denk dat je nu alleen niet kunt beoordelen of je hém mist of eigenlijk alleen het idee van een fijne relatie en een kindje.
Probeer jezelf tijd te geven om alles te verwerken. En huil het er af en toe maar lekker uit, dat hoort er ook gewoon bij. Pas daarna kun je kijken of je nog steeds twijfels hebt en wat je daarmee wilt. En misschien kom je er dan wel achter dat je je ex helemaal niet mist. Belangrijkst is dat je eerst zelf weer lekker in je vel komt te zitten.
Oh ja, schaam je niet voor je dubbele gevoelens ten opzichte van je zus, nicht en vriendin. Natuurlijk gun je ze het, maar het drukt je wel weer met je neus op de feiten. En dat is gewoon hartstikke zuur.
Sterkte meis!
Dat is ook verdrietig zeg, je hebt flink wat voor je kiezen gehad in één jaar en dan is het logisch dat zulke 'blijde' berichten een dubbel gevoel bij je teweeg brengen.
Op avonden als deze zijn je gevoelens ten opzichte van je ex denk ik niet objectief. Je hebt het natuurlijk zelf uitgemaakt en dag was niet voor niets maar ja, je mist natuurlijk wel het hebben van een partner en een toekomst samen met kinderen.
Dat je dan gaat twijfelen of je het wel uit had moeten maken is heel logisch. Kijk, misschien kom je er over een tijdje wel achter dat je je ex écht mist. En dan bedoel ik echt de man zelf, niet het idee van het hebben van een relatie enzo. Is dát het geval, dan kun je altijd nog kijken wat je daarmee wilt. Ik denk dat je nu alleen niet kunt beoordelen of je hém mist of eigenlijk alleen het idee van een fijne relatie en een kindje.
Probeer jezelf tijd te geven om alles te verwerken. En huil het er af en toe maar lekker uit, dat hoort er ook gewoon bij. Pas daarna kun je kijken of je nog steeds twijfels hebt en wat je daarmee wilt. En misschien kom je er dan wel achter dat je je ex helemaal niet mist. Belangrijkst is dat je eerst zelf weer lekker in je vel komt te zitten.
Oh ja, schaam je niet voor je dubbele gevoelens ten opzichte van je zus, nicht en vriendin. Natuurlijk gun je ze het, maar het drukt je wel weer met je neus op de feiten. En dat is gewoon hartstikke zuur.
Sterkte meis!
dinsdag 9 februari 2010 om 22:27
je slikt het dan wel weg maar wat fijn dat je iig het begrip hebt van je nicht en zus, dat ze erkennen dat zij iets hebben wat jij ook zo graag wil.
En 30 jaar is zeker nog te doen, jeetje, das 10 jaar ofzo! In n jaar tijd kan er al zoveel veranderen.
Dat je verdrietig bent is begrijpelijk maar niet hoop opgeven hoor!
En 30 jaar is zeker nog te doen, jeetje, das 10 jaar ofzo! In n jaar tijd kan er al zoveel veranderen.
Dat je verdrietig bent is begrijpelijk maar niet hoop opgeven hoor!
dinsdag 9 februari 2010 om 22:38
Wat zijn jullie lief! Dank je, dit doet me echt goed.
De vraag of ik het trek is natuurlijk ook super lief, dat ze er uberhaupt bij stilstaan.
Het verbreken van mijn relatie heb ik niet met overtuiging gedaan. Er waren twijfels van mijn kant maar wist niet of dit nu aan mij lag of aan de relatie. Ex is een schat en ik hou nog veek van hem, maar ik miste wel passie en verliefheid...Tja moet je dan aan kinderen beginnen als je zo twijfelt? Wij kozen er toen toch voor en ook daar schaam ik me diep voor. Maar soms is het gewoon allemaal niet zo duidelijk.
Soms komt het verdriet van die miskraam zo hard naar boven en ik zou dat dan zo graag met ex willen delen. We hebben wel veel steun aan elkaar gehad in die periode. We hebben nu alleen besloten geen contact meer te hebben, omdat we allebei dóór moeten. Maar op zulke momenten mis ik "mn beste maatje" het hardst. Tis zo dubbel allemaal.
De vraag of ik het trek is natuurlijk ook super lief, dat ze er uberhaupt bij stilstaan.
Het verbreken van mijn relatie heb ik niet met overtuiging gedaan. Er waren twijfels van mijn kant maar wist niet of dit nu aan mij lag of aan de relatie. Ex is een schat en ik hou nog veek van hem, maar ik miste wel passie en verliefheid...Tja moet je dan aan kinderen beginnen als je zo twijfelt? Wij kozen er toen toch voor en ook daar schaam ik me diep voor. Maar soms is het gewoon allemaal niet zo duidelijk.
Soms komt het verdriet van die miskraam zo hard naar boven en ik zou dat dan zo graag met ex willen delen. We hebben wel veel steun aan elkaar gehad in die periode. We hebben nu alleen besloten geen contact meer te hebben, omdat we allebei dóór moeten. Maar op zulke momenten mis ik "mn beste maatje" het hardst. Tis zo dubbel allemaal.
dinsdag 9 februari 2010 om 22:40
Jee wat moeilijk Effeniet!
Ik weet dat je een enorme afstand kan voelen als je leven zo verschilt van dat van de mensen om je heen. Je zit ineens op een heel andere golflengte, en dat net op het moment dat je mensen nodig hebt. Besef wel dat die afstand alleen maar groter wordt als jij mooi weer speelt. Ze vragen hoe het met je gaat omdat ze voelen dat jij het er moeilijk mee hebt. Wees blij met de interesse die ze tonen en sluit ze niet buiten door je groot te houden omdat je bang bent om hun geluk te vergallen. Je mag gewoon zeggen dat je blij voor ze bent, maar dat het jou nu wel weer even keihard aanvliegt omdat jij je droom in duigen hebt zien vallen. Ze zullen dat best begrijpen.
Ik weet dat je een enorme afstand kan voelen als je leven zo verschilt van dat van de mensen om je heen. Je zit ineens op een heel andere golflengte, en dat net op het moment dat je mensen nodig hebt. Besef wel dat die afstand alleen maar groter wordt als jij mooi weer speelt. Ze vragen hoe het met je gaat omdat ze voelen dat jij het er moeilijk mee hebt. Wees blij met de interesse die ze tonen en sluit ze niet buiten door je groot te houden omdat je bang bent om hun geluk te vergallen. Je mag gewoon zeggen dat je blij voor ze bent, maar dat het jou nu wel weer even keihard aanvliegt omdat jij je droom in duigen hebt zien vallen. Ze zullen dat best begrijpen.
dinsdag 9 februari 2010 om 22:51
dinsdag 9 februari 2010 om 23:00
dinsdag 9 februari 2010 om 23:00
Hoi Tijgermeisje , ja gevoelens wel. Hij blijft in mijn ogen de liefste man ter wereld. Maar tegelijkertijd verveelde ik me bij hem en had ik nooit echt de kriebels....Ik word ook 'verliefd' op anderen, maar inderdaad die verbondenheid voel ik niet. Het is nu een half jaar uit en we hebben elkaar ook nog niet echt de kans gegeven om los te komen van elkaar....dus t blijft moeilijk om erachter te komen waar het m nu in zit.
ik blijf maar twijfelen en dat kon gewoon niet meer, ook niet voor hem. Wat heeft hij nu aan zo'n vriendin die zich steeds maar afvraagt of ze wel genoeg van hem houdt? Ik voelde me zo schuldig op het laatst dat ik niet anders kon dan ermee stoppen, maar man o man wat ben ik door een hel gegaan...
ik blijf maar twijfelen en dat kon gewoon niet meer, ook niet voor hem. Wat heeft hij nu aan zo'n vriendin die zich steeds maar afvraagt of ze wel genoeg van hem houdt? Ik voelde me zo schuldig op het laatst dat ik niet anders kon dan ermee stoppen, maar man o man wat ben ik door een hel gegaan...
dinsdag 9 februari 2010 om 23:03
dinsdag 9 februari 2010 om 23:12
Maar hoe gaan zij daar dan mee om? Vorig jaar was ik namelijk zwanger; leuk voor mij, maar minder voor een vriendin van mij die al meer dan een jaar probeerde zwanger te worden. Ik heb verteld dat ik zwanger was, maar heb wel gezegd dat ik het kon begrijpen dat ze dat moeilijk vond. Daarna heb ik het niet meer uit mezelf over de zwangerschap gehad om haar niet te kwetsen. Ik hoop dat zij dat ook kunnen doen.
