Psyche
alle pijlers
Man zaaddonor voor bevriend stel?
vrijdag 11 maart 2022 om 09:04
Lieve forummers,
Ik heb even een nieuw account aangemaakt omdat ik het heel vervelend zou vinden als de personen om wie het gaat mij zouden herkennen op dit moment.
Even voor de situatieschets:
Mijn man en ik zijn erg gelukkig met ons gezin met 3 kinderen. Ons gezin voelt compleet.
Eén van mijn beste vriendinnen heeft samen met haar vrouwelijke partner een kinderwens en kan tot op heden nog geen geschikte zaaddonor vinden. Zij willen heel graag dat dit een bekende van ze is, die overigens verder geen rol gaat spelen in het leven van het toekomstige kind. Wel willen ze graag dat kind weet wie zijn/haar biologische vader is. Maar verder geen rol op het gebied van financien, opvoeding etc. Dit willen ze ook graag vastleggen bij de notaris. Ze zijn heel open in hun zoektocht en ik weet dus ook al goed hoe zij in deze situatie staan en wat ze wel/niet willen.
Mijn man en ik zijn aan het overwegen om aan te bieden dat man zaaddonor zou willen zijn. We hebben hier samen uiteraard open gesprekken over en proberen allerlei punten te bedenken waarom we dit wel/niet zouden doen en hoe we ons hier bij zouden voelen. Wat zou het voor ons gezin betekenen, hoe zal dit gaan als het kind op latere leeftijd zelf wel wil dat man een rol gaat spelen etc.
Wij gunnen het ze ontzettend om de liefde voor een kind te kunnen ervaren en ik zou het persoonlijk heel erg vinden als hun kinderwens geen invulling zou kunnen krijgen.
Maar voordat we dit bij ze aangeven, moeten wij beiden 100% overtuigd zijn van deze keuze. Als man of ik twijfels zouden hebben, doen we het niet. Het zou voor vriendin + partner echt heel naar zijn als we ons halverwege het proces toch terug zouden trekken en dit wil ik dan ook voorkomen.
Doel van dit topic is voor mij dan ook jullie te vragen om mee te denken met ons. Zijn er punten waar we echt goed over na moeten denken die we nu misschien gemist hebben? Stel gerust kritische vragen die ons aan het denken zetten. Het is niet persé mijn insteek om te horen 'Dit zou ik zelf echt nooit doen', maar juist de redenatie er achter. Waarom zou je het wel of niet doen, welke hobbels zouden wij tegen kunnen gaan komen?
Alvast bedankt!
Ik heb even een nieuw account aangemaakt omdat ik het heel vervelend zou vinden als de personen om wie het gaat mij zouden herkennen op dit moment.
Even voor de situatieschets:
Mijn man en ik zijn erg gelukkig met ons gezin met 3 kinderen. Ons gezin voelt compleet.
Eén van mijn beste vriendinnen heeft samen met haar vrouwelijke partner een kinderwens en kan tot op heden nog geen geschikte zaaddonor vinden. Zij willen heel graag dat dit een bekende van ze is, die overigens verder geen rol gaat spelen in het leven van het toekomstige kind. Wel willen ze graag dat kind weet wie zijn/haar biologische vader is. Maar verder geen rol op het gebied van financien, opvoeding etc. Dit willen ze ook graag vastleggen bij de notaris. Ze zijn heel open in hun zoektocht en ik weet dus ook al goed hoe zij in deze situatie staan en wat ze wel/niet willen.
Mijn man en ik zijn aan het overwegen om aan te bieden dat man zaaddonor zou willen zijn. We hebben hier samen uiteraard open gesprekken over en proberen allerlei punten te bedenken waarom we dit wel/niet zouden doen en hoe we ons hier bij zouden voelen. Wat zou het voor ons gezin betekenen, hoe zal dit gaan als het kind op latere leeftijd zelf wel wil dat man een rol gaat spelen etc.
Wij gunnen het ze ontzettend om de liefde voor een kind te kunnen ervaren en ik zou het persoonlijk heel erg vinden als hun kinderwens geen invulling zou kunnen krijgen.
Maar voordat we dit bij ze aangeven, moeten wij beiden 100% overtuigd zijn van deze keuze. Als man of ik twijfels zouden hebben, doen we het niet. Het zou voor vriendin + partner echt heel naar zijn als we ons halverwege het proces toch terug zouden trekken en dit wil ik dan ook voorkomen.
Doel van dit topic is voor mij dan ook jullie te vragen om mee te denken met ons. Zijn er punten waar we echt goed over na moeten denken die we nu misschien gemist hebben? Stel gerust kritische vragen die ons aan het denken zetten. Het is niet persé mijn insteek om te horen 'Dit zou ik zelf echt nooit doen', maar juist de redenatie er achter. Waarom zou je het wel of niet doen, welke hobbels zouden wij tegen kunnen gaan komen?
Alvast bedankt!
plantie wijzigde dit bericht op 11-03-2022 10:46
2.45% gewijzigd
vrijdag 11 maart 2022 om 09:45
Ik zou het niet doen omdat het te nabij is.
Het gaat om je beste vriendin. Een eventueel kind gaan jullie dan natuurlijk veel zien. Kun je dan die gewenste afstand bewaren?
Verder schoot gelijk door mij heen: wat ga je je eigen kinderen vertellen? Het is toch een halfbroertje/zusje van hen. Wat krijgt dat kind te horen over de drie halfbroers/zussen? Als de kinderen al een bepaalde leeftijd hebben waarop je het een en ander kunt uitleggen lijkt het mij behoorlijk lastig om die gewenste afstand te bewaren. Als je niets zegt en ze er later pas achterkomen dat het kind van ma’s bff een halfbroertje/zusje blijkt te zijn lijkt mij ook raar.
Het is toch iets anders dan een schoonfamilielid die doneert (en sowieso met een kind een familieband zou hebben ongeacht de donor).
Het gaat om je beste vriendin. Een eventueel kind gaan jullie dan natuurlijk veel zien. Kun je dan die gewenste afstand bewaren?
Verder schoot gelijk door mij heen: wat ga je je eigen kinderen vertellen? Het is toch een halfbroertje/zusje van hen. Wat krijgt dat kind te horen over de drie halfbroers/zussen? Als de kinderen al een bepaalde leeftijd hebben waarop je het een en ander kunt uitleggen lijkt het mij behoorlijk lastig om die gewenste afstand te bewaren. Als je niets zegt en ze er later pas achterkomen dat het kind van ma’s bff een halfbroertje/zusje blijkt te zijn lijkt mij ook raar.
Het is toch iets anders dan een schoonfamilielid die doneert (en sowieso met een kind een familieband zou hebben ongeacht de donor).
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 11 maart 2022 om 09:46
Ik weet niet of ik het zou willen, maar heb je ook nagedacht dat je het kind op gaat zien groeien? Dat betekent dus dat je altijd zicht hebt op hoe het kindje opgevoed wordt. Dat zal ongetwijfeld niet altijd stroken met jullie ideeën van opvoeden. Ik zou het misschien wel lastig vinden om dat los te laten (zeker in het geval van je man, omdat het toch zijn biologische kind is). Het is dan wel je biologische kind, maar je hebt er niks over te zeggen. Het gaat dus verder dan het proces van zwanger raken, zwangerschap en babytijd, het gaat ook over puberleeftijd of later volwassene leeftijd. Je man kan opa worden, zonder daar misschien een actieve rol in te spelen. Ik kan me best voorstellen dat dit in de loop van de tijd emoties op gaat leveren, die je nu nog niet kunt voorzien.
vrijdag 11 maart 2022 om 09:50
Man en ik hebben het er ook over gehad. Hypothetisch.
We werden aan het denken gezet door de beste vriendin van mijn zus die een donor zocht. Wij dachten beiden vrij vlot: waarom niet?
Uiteindelijk hebben wij het ‘aanbod’ niet eens meer gedaan, omdat ze een relatie kreeg en heel vlot zelf zwanger werd.
Dat was net wel een stapje verder van ons af, maar ik zou het ook dichterbij geen probleem vinden.
Heb een tijdje geleden wat uitgezocht over het doneren van eicellen. Helaas is dat best een pittig proces waar ik (voor een vreemde) niet om zou staan te springen. Maar is er iemand dicht bij me (die ik vertrouw/fijn persoon vind), zou ik dat zeer zeker overwegen en ik denk dat ik het ook zou doen.
Wat het met me zou doen als het kind er eenmaal zou zijn, geen idee, je kunt niet in de toekomst kijken. Maar vooralsnog zie ik het (zowel zaadcel als eicel) als iets wat ik zelf niet meer nodig heb en als ik daar een ander mee zou kunnen helpen, graag.
We werden aan het denken gezet door de beste vriendin van mijn zus die een donor zocht. Wij dachten beiden vrij vlot: waarom niet?
Uiteindelijk hebben wij het ‘aanbod’ niet eens meer gedaan, omdat ze een relatie kreeg en heel vlot zelf zwanger werd.
Dat was net wel een stapje verder van ons af, maar ik zou het ook dichterbij geen probleem vinden.
Heb een tijdje geleden wat uitgezocht over het doneren van eicellen. Helaas is dat best een pittig proces waar ik (voor een vreemde) niet om zou staan te springen. Maar is er iemand dicht bij me (die ik vertrouw/fijn persoon vind), zou ik dat zeer zeker overwegen en ik denk dat ik het ook zou doen.
Wat het met me zou doen als het kind er eenmaal zou zijn, geen idee, je kunt niet in de toekomst kijken. Maar vooralsnog zie ik het (zowel zaadcel als eicel) als iets wat ik zelf niet meer nodig heb en als ik daar een ander mee zou kunnen helpen, graag.
vrijdag 11 maart 2022 om 09:51
Ik vind het wel een mooie overweging. Ik heb er geen verstand van.
Een paar dingen om over na te denken;
Zien jullie het kind dan als familie? En hoe zien jullie dat ten opzichte van jullie eigen kinderen?
Stel nou dat zij als ouders er hele andere opvoedmethode op na houden? Hoe ga je daar mee om? De betrokkenheid en hoeverre dan lijkt me wel lastig. Misschien willen jullie wel alles meebeleven? Misschien willen zij dat zo min mogelijk?
Een paar dingen om over na te denken;
Zien jullie het kind dan als familie? En hoe zien jullie dat ten opzichte van jullie eigen kinderen?
Stel nou dat zij als ouders er hele andere opvoedmethode op na houden? Hoe ga je daar mee om? De betrokkenheid en hoeverre dan lijkt me wel lastig. Misschien willen jullie wel alles meebeleven? Misschien willen zij dat zo min mogelijk?
vrijdag 11 maart 2022 om 09:58
Wat is voor hun de reden om te willen dat het een bekende is zonder dat deze een rol speelt? Dat zou voor mij wel belangrijk zijn. Als het echt de bedoeling is dat er helemaal geen rol is dan zou ik verwachten dat ze juist voor een anonieme donor zouden kiezen, maar ze willen graag een bekende, waarom, wat is de verwachting dat daar anders aan is dan een onbekende? Zodat het kind wel weet wie zijn/ haar vader is wellicht? Maar dan kan er natuurlijk ook interesse komen van het kind naar de vader, hoe zouden jullie daarmee omgaan en wat vinden zij daarvan? Dus ik zou echt verder vragen naar de beweegredenen om een donor te willen die bekend is maar verder geen rol heeft.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:02
Het is je beste vriendin geef je aan. Dan neem ik aan dat jullie veel contact hebben, ook in de toekomst. Het lijkt mij persoonlijk verschrikkelijk om je kind op te zien groeien, en er niets mee te mogen. Ik zou niet kunnen loslaten dat dat mijn kind is. Als jouw man dat helemaal niet zo ervaart, dan zou het een optie kunnen zijn. Ik zou dan wel vanaf het begin heel open zijn tegen jullie kinderen. Het is immers dan hun halfbroertje/-zusje.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:02
Aangeven dat je ervoor open staat en het aanbieden komt wel redelijk op hetzelfde neer, lijkt me, TO zal ook wel snappen dat een aanbod vrijblijvend is en dat het verder bij haar vriendin ligt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:11
vrijdag 11 maart 2022 om 10:12
Ik kan mij voorstellen dat ze dat niet rechtstreeks durven te vragen aan een getrouwde man.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:15
Waarom wil je vriendin per se dat het een bekende is, die vervolgens geen rol mag spelen?
Zaad doneren = vader worden, het is niet zoiets als bloed doneren of zo. Als jouw man de vader wordt van hun kind heeft dat vergaande gevolgen voor jullie allemaal: je man in de eerste plaats (mag het kind weten dat hij de vader is, of moet hij bij bezoekjes, verjaardagen etc. afstand houden?) maar natuurlijk ook voor jou (je gaat dat kind vergelijken met jullie drie kinderen) en uiteindelijk ook voor jullie kinderen. Vijf mensen die een zeer diepgaande verbinding aangaan om twee andere mensen te helpen die - kort gezegd - nogal wat noten op hun zang hebben. Want waarom geen 'gewone' donor? Ook die is 'bekend' en het kind kan vanaf zijn 16e contact opnemen met zijn/haar vader. Bedenk ook dat na ewn eerste kind wellicht de wens komt voor een tweede kind. Ik ken gezinnen waar het tweede kind van dezelfde donor is en van de andere moeder, dus de kinderen zijn halfzusjes van elkaar. Een mooie verbintenis binnen één gezin, zonder daarin een ander gezin te belasten.
En wat als jij en je man gaan scheiden? Het is één van jouw beste vriendinnen ...
En wat als je vriendin en haar vrouw uit elkaar gaan?
Dat zijn sowieso al moeilijke, emotionele beslissingen, maar in dit geval ligt daar nog een extra emotionele last voor jullie allemaal bovenop.
Zaad doneren = vader worden, het is niet zoiets als bloed doneren of zo. Als jouw man de vader wordt van hun kind heeft dat vergaande gevolgen voor jullie allemaal: je man in de eerste plaats (mag het kind weten dat hij de vader is, of moet hij bij bezoekjes, verjaardagen etc. afstand houden?) maar natuurlijk ook voor jou (je gaat dat kind vergelijken met jullie drie kinderen) en uiteindelijk ook voor jullie kinderen. Vijf mensen die een zeer diepgaande verbinding aangaan om twee andere mensen te helpen die - kort gezegd - nogal wat noten op hun zang hebben. Want waarom geen 'gewone' donor? Ook die is 'bekend' en het kind kan vanaf zijn 16e contact opnemen met zijn/haar vader. Bedenk ook dat na ewn eerste kind wellicht de wens komt voor een tweede kind. Ik ken gezinnen waar het tweede kind van dezelfde donor is en van de andere moeder, dus de kinderen zijn halfzusjes van elkaar. Een mooie verbintenis binnen één gezin, zonder daarin een ander gezin te belasten.
En wat als jij en je man gaan scheiden? Het is één van jouw beste vriendinnen ...
En wat als je vriendin en haar vrouw uit elkaar gaan?
Dat zijn sowieso al moeilijke, emotionele beslissingen, maar in dit geval ligt daar nog een extra emotionele last voor jullie allemaal bovenop.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:16
Ik ook niet. Dat je het met bepaalde aspecten van de opvoeding wellicht niet eens bent vind ik al erg genoeg, maar wat als ze uit elkaar gaan en het kind wordt meegezogen in allemaal rare shit: vechtscheiding, heel snel nieuwe partners ect? Das helemaal niet onrealistisch gezien het scheidingspercentage. Ik zou in zulke gevallen echt niet mijn mond kunnen houden._Branwen_ schreef: ↑11-03-2022 10:02Het is je beste vriendin geef je aan. Dan neem ik aan dat jullie veel contact hebben, ook in de toekomst. Het lijkt mij persoonlijk verschrikkelijk om je kind op te zien groeien, en er niets mee te mogen. Ik zou niet kunnen loslaten dat dat mijn kind is. Als jouw man dat helemaal niet zo ervaart, dan zou het een optie kunnen zijn. Ik zou dan wel vanaf het begin heel open zijn tegen jullie kinderen. Het is immers dan hun halfbroertje/-zusje.
En wat als je het allemaal uitstippelt en afspreekt wat je samen wil, en zij bedenken na vijf jaar toch opeens dat ze het heel anders gaan doen en dat ze geen contact meer willen ofzo, dan lijkt me dat ook best schadelijk voor je eigen kinderen.
Allemaal vrij zware scenario’s maar ik zie dit wel om mij heen, en daarom zou ik er nooit aan beginnen. Er zijn namelijk ook genoeg spermadonoren, dus dat ze zonder jullie hun kinderwens niet kunnen vervullen is onzin. Dat zij perse een bekende willen kunnen zij ook vanaf stappen en dan kunnen ze gewoon een kind krijgen. Dus daarvoor zou ik het risico niet willen lopen dat dit een te grote impact heeft op jullie gezin.
anoniem_6634a053c30df wijzigde dit bericht op 11-03-2022 15:09
0.29% gewijzigd
vrijdag 11 maart 2022 om 10:18
Bedankt voor alle reacties!
Even een paar vragen die langskomen:
@ Pergamon
Relatie tussen mijn man + vriendin is met redelijke afstand. Vriendin woont aan de andere kant van het land. Ze is onderdeel van mijn beste vriendinnengroep, met wie ik zelf veel contact heb (zeker bijna dagelijk via app), maar gezien de afstand zie ik haar op jaarbasis wellicht een keer of 5. Haar partner zie ik minder, ik denk 1 x per jaar.
We zouden het kind dan dus ook niet echt zien opgroeien. Wanneer we het niet zouden opzoeken (wat niet de insteek is), zouden we kind wellicht ook 1 x per jaar zien.
@cafe-lungo
Het blijft zeker mijn vriendin, nu zijn we al 20 jaar vriendinnen en dat zie ik niet veranderen.
@lemoos2
We zullen kind niet heel vaak zien (zie mijn reactie op pergamon).
We hebben inderdaad ook besproken hoe het voor onze kinderen zou zijn (leeftijd van onze kinderen tussen 2 en 7 jaar) Hoe wij er nu in staan zouden we het onze kinderen vertellen bij de geboorte van het kind. Pas dan weet je ook zeker dat er echt een baby is. We willen er open over zijn: papa heeft een zaadje afgegeven zodat *namen* ook een baby konden krijgen.
Zo zien wij het ook echt: een zaadcel doneren. Het zou emotioneel geen halfbroertje/zusje zijn.
@Rejoy
De emoties die het in de loop der tijd zou gaan opleveren kunnen we nu inderdaad niet overzien. Dat kunnen we helaas nooit van tevoren weten. Vandaar dat we nu ook zoveel mogelijk informatie/ervaringen/vragen willen verzamelen. We willen niet voor verrassingen komen te staan die we op voorhand al wel hadden kunnen weten. Het scheelt naar ons idee dat we kind niet vaak zullen zien, gezien de afstand.
@Prada
Goede vraag. Hier hebben we het nog niet over gehad. Zoals ik het nu voel zou dat ook geen probleem zijn. We zouden dit niet voor onszelf doen, maar voor hun. Als zij zich er niet goed bij voelen, is dat ook helemaal oké.
@vitamined
Wat mooi dat jullie hier ook over hebben gesproken. Het is nogal wat, het is best iets groots. Fijn dat degene bij wie het om jullie ging uiteindelijk zelf een partner en kind heeft kunnen krijgen.
Ik zou voor mijn vriendin ook een eicel afstaan. Ik zie een eicel/zaadcel afstaan het inderdaad als iets medisch. Draagmoederschap zou ik meer moeite mee hebben, gezien de band die je tijdens zwangerschap al met het kindje opbouwt.
Eicellen doneren zou ik overigens echt alleen voor familie + beperkte vriendengroep doen, gezien het proces wat er aan vooraf gaat.
@Puy
Nee, dit zouden we echt niet zien als een eigen kind. Maar puur het weggeven van een zaadcel zodat zij een eigen kind kunnen krijgen. Zij zijn heel duidelijk in de rol die vader (niet) gaat spelen. Daar kunnen wij ons eigenlijk ook goed in vinden. Ik zou er meer moeite mee hebben als ze wel zouden verwachten dat man/we een rol in de opvoeding zouden gaan spelen.
@Zenmomentje,
Deze vragen heb ik met vriendin al besproken. Ze willen dat het kind de mogelijkheid heeft om te weten wie de biologische vader is. In hun omgeving hebben ze ervaren hoe het is als iemand dat niet weet en waar diegene in hun latere leven tegenaan is gelopen. Dat willen ze hun kind besparen.
Even een paar vragen die langskomen:
@ Pergamon
Relatie tussen mijn man + vriendin is met redelijke afstand. Vriendin woont aan de andere kant van het land. Ze is onderdeel van mijn beste vriendinnengroep, met wie ik zelf veel contact heb (zeker bijna dagelijk via app), maar gezien de afstand zie ik haar op jaarbasis wellicht een keer of 5. Haar partner zie ik minder, ik denk 1 x per jaar.
We zouden het kind dan dus ook niet echt zien opgroeien. Wanneer we het niet zouden opzoeken (wat niet de insteek is), zouden we kind wellicht ook 1 x per jaar zien.
@cafe-lungo
Het blijft zeker mijn vriendin, nu zijn we al 20 jaar vriendinnen en dat zie ik niet veranderen.
@lemoos2
We zullen kind niet heel vaak zien (zie mijn reactie op pergamon).
We hebben inderdaad ook besproken hoe het voor onze kinderen zou zijn (leeftijd van onze kinderen tussen 2 en 7 jaar) Hoe wij er nu in staan zouden we het onze kinderen vertellen bij de geboorte van het kind. Pas dan weet je ook zeker dat er echt een baby is. We willen er open over zijn: papa heeft een zaadje afgegeven zodat *namen* ook een baby konden krijgen.
Zo zien wij het ook echt: een zaadcel doneren. Het zou emotioneel geen halfbroertje/zusje zijn.
@Rejoy
De emoties die het in de loop der tijd zou gaan opleveren kunnen we nu inderdaad niet overzien. Dat kunnen we helaas nooit van tevoren weten. Vandaar dat we nu ook zoveel mogelijk informatie/ervaringen/vragen willen verzamelen. We willen niet voor verrassingen komen te staan die we op voorhand al wel hadden kunnen weten. Het scheelt naar ons idee dat we kind niet vaak zullen zien, gezien de afstand.
@Prada
Goede vraag. Hier hebben we het nog niet over gehad. Zoals ik het nu voel zou dat ook geen probleem zijn. We zouden dit niet voor onszelf doen, maar voor hun. Als zij zich er niet goed bij voelen, is dat ook helemaal oké.
@vitamined
Wat mooi dat jullie hier ook over hebben gesproken. Het is nogal wat, het is best iets groots. Fijn dat degene bij wie het om jullie ging uiteindelijk zelf een partner en kind heeft kunnen krijgen.
Ik zou voor mijn vriendin ook een eicel afstaan. Ik zie een eicel/zaadcel afstaan het inderdaad als iets medisch. Draagmoederschap zou ik meer moeite mee hebben, gezien de band die je tijdens zwangerschap al met het kindje opbouwt.
Eicellen doneren zou ik overigens echt alleen voor familie + beperkte vriendengroep doen, gezien het proces wat er aan vooraf gaat.
@Puy
Nee, dit zouden we echt niet zien als een eigen kind. Maar puur het weggeven van een zaadcel zodat zij een eigen kind kunnen krijgen. Zij zijn heel duidelijk in de rol die vader (niet) gaat spelen. Daar kunnen wij ons eigenlijk ook goed in vinden. Ik zou er meer moeite mee hebben als ze wel zouden verwachten dat man/we een rol in de opvoeding zouden gaan spelen.
@Zenmomentje,
Deze vragen heb ik met vriendin al besproken. Ze willen dat het kind de mogelijkheid heeft om te weten wie de biologische vader is. In hun omgeving hebben ze ervaren hoe het is als iemand dat niet weet en waar diegene in hun latere leven tegenaan is gelopen. Dat willen ze hun kind besparen.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:20
Dat wordt knap ingewikkeld voor zo'n kind. Dat een bekende, die weliswaar niet elke week over de vloer komt, de vader is en niet de man van je moeder.
Ik weet het niet, maar een zaaddonor op afstand lijkt me dan toch beter voor het kind.
Ik weet het niet, maar een zaaddonor op afstand lijkt me dan toch beter voor het kind.
pioen00 wijzigde dit bericht op 11-03-2022 10:25
3.49% gewijzigd
vrijdag 11 maart 2022 om 10:21
Dat is in Nederland - terecht - verboden. Ieder kind heeft het recht te weten van wie hij/zij afstamt en dat is een groot goed. Donoren worden geregistreerd en het kind heeft het recht later contact op te nemen met zijn/haar vader.Desayuno schreef: ↑11-03-2022 10:16Ik ook niet. Dat je het met bepaalde aspecten van de opvoeding wellicht niet eens bent vind ik al erg genoeg, maar wat als ze uit elkaar gaan en het kind wordt meegezogen in allemaal rare shit: vechtscheiding, heel snel nieuwe partners ect? Das helemaal niet onrealistisch gezien het scheidingspercentage. Ik zou in zulke gevallen echt niet mijn mond kunnen houden.
En wat als je het allemaal uitstippelt en afspreekt wat je samen wil, en zij bedenken na vijf jaar toch opeens dat ze het heel anders gaan doen en dat ze geen contact meer willen ofzo, dan lijkt me dat ook best schadelijk voor je eigen kinderen.
Allemaal vrij zware scenario’s maar ik zie dit wel om mij heen, en daarom zou ik er nooit aan beginnen. Er zijn namelijk ook genoeg anonieme spermadonoren, dus dat ze zonder jullie hun kinderwens niet kunnen vervullen is onzin. Dat zij perse een bekende willen kunnen zij ook vanaf stappen en dan kunnen ze gewoon een kind krijgen. Dus daarvoor zou ik het risico niet willen lopen dat dit een te grote impact heeft op jullie gezin.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:27
Dit was ook het eerste wat bij mij opkwam. Het gaat in dit geval niet alleen om de volwassen maar juist ook om de kinderenlemoos2 schreef: ↑11-03-2022 09:45Ik zou het niet doen omdat het te nabij is.
Het gaat om je beste vriendin. Een eventueel kind gaan jullie dan natuurlijk veel zien. Kun je dan die gewenste afstand bewaren?
Verder schoot gelijk door mij heen: wat ga je je eigen kinderen vertellen? Het is toch een halfbroertje/zusje van hen. Wat krijgt dat kind te horen over de drie halfbroers/zussen? Als de kinderen al een bepaalde leeftijd hebben waarop je het een en ander kunt uitleggen lijkt het mij behoorlijk lastig om die gewenste afstand te bewaren. Als je niets zegt en ze er later pas achterkomen dat het kind van ma’s bff een halfbroertje/zusje blijkt te zijn lijkt mij ook raar.
Het is toch iets anders dan een schoonfamilielid die doneert (en sowieso met een kind een familieband zou hebben ongeacht de donor).
vrijdag 11 maart 2022 om 10:27
Dat ligt in Nederland wettelijk vast, dus wat is hun probleem?Plantie schreef: ↑11-03-2022 10:18
@Zenmomentje,
Deze vragen heb ik met vriendin al besproken. Ze willen dat het kind de mogelijkheid heeft om te weten wie de biologische vader is. In hun omgeving hebben ze ervaren hoe het is als iemand dat niet weet en waar diegene in hun latere leven tegenaan is gelopen. Dat willen ze hun kind besparen.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:28
Ik denk dat hier niet spermadonoren worden bedoeld van wie helemaal niets bekend is, zoals vroeger, maar een spermadonor die volledig uit beeld is. Want dat is wel nog steeds zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 11 maart 2022 om 10:29
vrijdag 11 maart 2022 om 10:29
De reacties gaan hard. Ik red het niet om op iedereen persoonlijk te reageren, maar jullie overwegingen en vragen neem ik zeker mee! Jullie zetten me goed aan het denken. Dank daarvoor! Kritisch zijn wordt zeker gewaardeerd.
Ik merk bij vriendin + vrouw dat het lastig is om mensen persoonlijk te benaderen. Het is nogal wat wat je van iemand vraagt en je weet nooit van tevoren hoe diegene er in staat. Voor hunzelf is het ook heftig: je hebt hoop en stelt jezelf en je emoties enorm kwetsbaar op. Ik snap vanuit hun dat ze dat niet zomaar aan meerdere mensen willen vragen. Hebben ze overigens wel gedaan hoor, maar uiteindelijk liep dit op niks uit door verschillende redenen.
Een anonieme donor (voor zover dat kan, vaak wordt op latere leeftijd toch de identiteit bekend) heeft nogal wat voeten in de aarde in Nederland. Zowel qua organisatie, emotioneel, financieel etc.
Het uit elkaar gaan van ons / het bevriende stel hebben wij nog niet samen besproken. Komt op de 'lijst'.
Due-scimmie, goede tip, ga ik opzoeken!
Ik merk bij vriendin + vrouw dat het lastig is om mensen persoonlijk te benaderen. Het is nogal wat wat je van iemand vraagt en je weet nooit van tevoren hoe diegene er in staat. Voor hunzelf is het ook heftig: je hebt hoop en stelt jezelf en je emoties enorm kwetsbaar op. Ik snap vanuit hun dat ze dat niet zomaar aan meerdere mensen willen vragen. Hebben ze overigens wel gedaan hoor, maar uiteindelijk liep dit op niks uit door verschillende redenen.
Een anonieme donor (voor zover dat kan, vaak wordt op latere leeftijd toch de identiteit bekend) heeft nogal wat voeten in de aarde in Nederland. Zowel qua organisatie, emotioneel, financieel etc.
Het uit elkaar gaan van ons / het bevriende stel hebben wij nog niet samen besproken. Komt op de 'lijst'.
Due-scimmie, goede tip, ga ik opzoeken!
vrijdag 11 maart 2022 om 10:30
De moeder heeft geen man, maar een vrouw.
