Psyche
alle pijlers
Man zaaddonor voor bevriend stel?
vrijdag 11 maart 2022 om 09:04
Lieve forummers,
Ik heb even een nieuw account aangemaakt omdat ik het heel vervelend zou vinden als de personen om wie het gaat mij zouden herkennen op dit moment.
Even voor de situatieschets:
Mijn man en ik zijn erg gelukkig met ons gezin met 3 kinderen. Ons gezin voelt compleet.
Eén van mijn beste vriendinnen heeft samen met haar vrouwelijke partner een kinderwens en kan tot op heden nog geen geschikte zaaddonor vinden. Zij willen heel graag dat dit een bekende van ze is, die overigens verder geen rol gaat spelen in het leven van het toekomstige kind. Wel willen ze graag dat kind weet wie zijn/haar biologische vader is. Maar verder geen rol op het gebied van financien, opvoeding etc. Dit willen ze ook graag vastleggen bij de notaris. Ze zijn heel open in hun zoektocht en ik weet dus ook al goed hoe zij in deze situatie staan en wat ze wel/niet willen.
Mijn man en ik zijn aan het overwegen om aan te bieden dat man zaaddonor zou willen zijn. We hebben hier samen uiteraard open gesprekken over en proberen allerlei punten te bedenken waarom we dit wel/niet zouden doen en hoe we ons hier bij zouden voelen. Wat zou het voor ons gezin betekenen, hoe zal dit gaan als het kind op latere leeftijd zelf wel wil dat man een rol gaat spelen etc.
Wij gunnen het ze ontzettend om de liefde voor een kind te kunnen ervaren en ik zou het persoonlijk heel erg vinden als hun kinderwens geen invulling zou kunnen krijgen.
Maar voordat we dit bij ze aangeven, moeten wij beiden 100% overtuigd zijn van deze keuze. Als man of ik twijfels zouden hebben, doen we het niet. Het zou voor vriendin + partner echt heel naar zijn als we ons halverwege het proces toch terug zouden trekken en dit wil ik dan ook voorkomen.
Doel van dit topic is voor mij dan ook jullie te vragen om mee te denken met ons. Zijn er punten waar we echt goed over na moeten denken die we nu misschien gemist hebben? Stel gerust kritische vragen die ons aan het denken zetten. Het is niet persé mijn insteek om te horen 'Dit zou ik zelf echt nooit doen', maar juist de redenatie er achter. Waarom zou je het wel of niet doen, welke hobbels zouden wij tegen kunnen gaan komen?
Alvast bedankt!
Ik heb even een nieuw account aangemaakt omdat ik het heel vervelend zou vinden als de personen om wie het gaat mij zouden herkennen op dit moment.
Even voor de situatieschets:
Mijn man en ik zijn erg gelukkig met ons gezin met 3 kinderen. Ons gezin voelt compleet.
Eén van mijn beste vriendinnen heeft samen met haar vrouwelijke partner een kinderwens en kan tot op heden nog geen geschikte zaaddonor vinden. Zij willen heel graag dat dit een bekende van ze is, die overigens verder geen rol gaat spelen in het leven van het toekomstige kind. Wel willen ze graag dat kind weet wie zijn/haar biologische vader is. Maar verder geen rol op het gebied van financien, opvoeding etc. Dit willen ze ook graag vastleggen bij de notaris. Ze zijn heel open in hun zoektocht en ik weet dus ook al goed hoe zij in deze situatie staan en wat ze wel/niet willen.
Mijn man en ik zijn aan het overwegen om aan te bieden dat man zaaddonor zou willen zijn. We hebben hier samen uiteraard open gesprekken over en proberen allerlei punten te bedenken waarom we dit wel/niet zouden doen en hoe we ons hier bij zouden voelen. Wat zou het voor ons gezin betekenen, hoe zal dit gaan als het kind op latere leeftijd zelf wel wil dat man een rol gaat spelen etc.
Wij gunnen het ze ontzettend om de liefde voor een kind te kunnen ervaren en ik zou het persoonlijk heel erg vinden als hun kinderwens geen invulling zou kunnen krijgen.
Maar voordat we dit bij ze aangeven, moeten wij beiden 100% overtuigd zijn van deze keuze. Als man of ik twijfels zouden hebben, doen we het niet. Het zou voor vriendin + partner echt heel naar zijn als we ons halverwege het proces toch terug zouden trekken en dit wil ik dan ook voorkomen.
Doel van dit topic is voor mij dan ook jullie te vragen om mee te denken met ons. Zijn er punten waar we echt goed over na moeten denken die we nu misschien gemist hebben? Stel gerust kritische vragen die ons aan het denken zetten. Het is niet persé mijn insteek om te horen 'Dit zou ik zelf echt nooit doen', maar juist de redenatie er achter. Waarom zou je het wel of niet doen, welke hobbels zouden wij tegen kunnen gaan komen?
Alvast bedankt!
plantie wijzigde dit bericht op 11-03-2022 10:46
2.45% gewijzigd
vrijdag 11 maart 2022 om 11:57
Goed punt. Man zou zo betrokken zijn als wat kind zou willen. Als kind meer contact zou willen op latere leeftijd dan vinden wij dat helemaal oké. Belang van kind staat daarbij centraal. Hetzelfde zou gelden voor onze kinderen: als zij later onderling meer contact zouden willen dan is dat ook mogelijk.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:01
Maar staan de wensouders daar ook voor open? Ik kreeg uit je post het idee dat zij dat niet willen, maar wellicht heb ik dat mis. Iig goed om te bespreken mochten jullie zo ver komen. Vind het overigens heel mooi dat jullie dit overwegen hoor!Plantie schreef: ↑11-03-2022 11:57Goed punt. Man zou zo betrokken zijn als wat kind zou willen. Als kind meer contact zou willen op latere leeftijd dan vinden wij dat helemaal oké. Belang van kind staat daarbij centraal. Hetzelfde zou gelden voor onze kinderen: als zij later onderling meer contact zouden willen dan is dat ook mogelijk.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:02
Ik kan me dus ook voorstellen dat de situatie zou kunnen ontstaan dat kind zijn of haar vader wil leren kennen en er dan achterkomt heel veel raakvlakken of een enorme klik te hebben of erachter komt enorm op zijn of haar biologische vader te lijken en meer naar hem toe trekt, wat misschien jaloerse gevoelens geeft bij de betrokkenen. Bij de moeders, bij de al bestaande kinderen, bij jou misschien ook wel.Bbubbels schreef: ↑11-03-2022 11:56Ik vind niks mis met een gezin met twee moeders he! Maar in jouw redenering zou je dan net zo goed voor een onbekende donor kunnen gaan. En feit is gewoon dat veel kinderen van een donor benieuwd worden wie hun vader is. Lijkt mij pijnlijk om die persoon dan te kennen en dat die eigenlijk zegt “ik ben alleen jouw zaaddonor”. Kan vast ook goed gaan hoor maar omdat het zo dichtbij komt zou ik het in dit geval niet doen denk ik. Wellicht wel als man van TO wel een rol zou spelen in het leven van kind. Niet als opvoeder maar wel als (beperkt) aanwezige vader.
Maargoed, dat zijn mijn eerste gedachten die in me opkomen. En daar was TO volgens mij ook naar opzoek.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:03
Ik heb ook alleen maar mijn ervaring willen delen. Dat ik van dichtbij heb meegemaakt hoe het kan gaan. Dat is alles.Bbubbels schreef: ↑11-03-2022 11:56Ik vind niks mis met een gezin met twee moeders he! Maar in jouw redenering zou je dan net zo goed voor een onbekende donor kunnen gaan. En feit is gewoon dat veel kinderen van een donor benieuwd worden wie hun vader is. Lijkt mij pijnlijk om die persoon dan te kennen en dat die eigenlijk zegt “ik ben alleen jouw zaaddonor”. Kan vast ook goed gaan hoor maar omdat het zo dichtbij komt zou ik het in dit geval niet doen denk ik. Wellicht wel als man van TO wel een rol zou spelen in het leven van kind. Niet als opvoeder maar wel als (beperkt) aanwezige vader.
Maargoed, dat zijn mijn eerste gedachten die in me opkomen. En daar was TO volgens mij ook naar opzoek.
*I rest my case *
vrijdag 11 maart 2022 om 12:04
Als ik dit zo lees denk ik eigenlijk dat nul emotionele betrokkenheid vrijwel niet mogelijk is als de vader zich in de vriendenkring van de ouders bevindt. Sterker nog, is het wel wenselijk? Is het niet pijnlijk voor het kind om te weten wie zijn/haar echte vader is zonder daarmee te mogen optrekken? En als dat wel mag, dan is er geen emotionele afstand meer en is mogelijk ook niet meer zo duidelijk waar de biologische vader zich wel en niet mee mag bemoeien.Bbubbels schreef: ↑11-03-2022 11:56Ik vind niks mis met een gezin met twee moeders he! Maar in jouw redenering zou je dan net zo goed voor een onbekende donor kunnen gaan. En feit is gewoon dat veel kinderen van een donor benieuwd worden wie hun vader is. Lijkt mij pijnlijk om die persoon dan te kennen en dat die eigenlijk zegt “ik ben alleen jouw zaaddonor”. Kan vast ook goed gaan hoor maar omdat het zo dichtbij komt zou ik het in dit geval niet doen denk ik. Wellicht wel als man van TO wel een rol zou spelen in het leven van kind. Niet als opvoeder maar wel als (beperkt) aanwezige vader.
Maargoed, dat zijn mijn eerste gedachten die in me opkomen. En daar was TO volgens mij ook naar opzoek.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:05
Of juist heel veel boosheid bij het kind zelf, want hoe je het ook inkleedt of hoe logisch het ook voor de volwassenen in kwestie klinkt, voor het kind zelf raakt het feit dat je vader geen betrokkenheid bij je wil maar bij drie andere kinderen wel, altijd aan een heel basaal oerinstinct.Susan schreef: ↑11-03-2022 12:02Ik kan me dus ook voorstellen dat de situatie zou kunnen ontstaan dat kind zijn of haar vader wil leren kennen en er dan achterkomt heel veel raakvlakken of een enorme klik te hebben of erachter komt enorm op zijn of haar biologische vader te lijken en meer naar hem toe trekt, wat misschien jaloerse gevoelens geeft bij de betrokkenen. Bij de moeders, bij de al bestaande kinderen, bij jou misschien ook wel.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 11 maart 2022 om 12:05
Ja klopt. Kinderen waren 10 en 12. Iets ouder dan die van jou, maar ik geloof dat je dat aan jongere kinderen ook goed uit kunt leggen. Gewoon lekker simpel en niet geheimzinnig doen. Papa heeft zaad gegeven en daardoor heeft vriendin nu een mooie baby. Kinderen vinden dat vaak goed genoeg en eventuele vragen kunnen gewoon eerlijk beantwoord worden toch? Ik geloof namelijk wel dat eerlijkheid en openheid in dit geval het beste is.Plantie schreef: ↑11-03-2022 10:50Wat mooi!
Als ik het goed begrijp waren de kinderen van de donor destijds al wat ouder toen vader donor werd?
Want dat is wat bij mij nog de meeste onzekerheid oplevert: hoe gaat het voor onze kinderen zijn? Zij zijn nog jonger en voor hen is het nu nog niet helemaal goed te begrijpen/uitleggen.
En had de donor ook een partner? Is hij/zij nog tegen bepaalde dingen aangelopen?
Partner was de verbindende factor tussen de donor en het stel. Naar mijn weten is zij nooit ergens tegen aangelopen. De donorkinderen werden gezien als bonuskinderen en bonussiblingsen er is ook nooit een jaloerse strijd geweest.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:09
Graag gedaan. Mijn samenvatting is dat het uiteindelijk gewone gezinnen zijn. Met gewone gezinsissues en veel liefde.Plantie schreef: ↑11-03-2022 11:48Wij hebben zeker vertrouwen in vriendin + haar vrouw als ouders. Ook in de communicatie. Ik denk dat we eigenlijk in alles wel op 1 lijn zouden zitten wat betreft afspraken en verwachtingen. Anders zouden we dit niet overwegen.
Mooi om te lezen dat je gezinnen kent waarbij een soortgelijke 'constructies' goed zijn uitgepakt
vrijdag 11 maart 2022 om 12:10
Ja precies, dat kan ook nog.fashionvictim schreef: ↑11-03-2022 12:05Of juist heel veel boosheid bij het kind zelf, want hoe je het ook inkleedt of hoe logisch het ook voor de volwassenen in kwestie klinkt, voor het kind zelf raakt het feit dat je vader geen betrokkenheid bij je wil maar bij drie andere kinderen wel, altijd aan een heel basaal oerinstinct.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:13
Goed punt.fashionvictim schreef: ↑11-03-2022 12:07Een bekende donor moet je alleen doen als je die bekende donor vervolgens ook een rol in het leven van het kind geeft. Bekend maar zonder rol is onnodig wreed naar het kind zelf.
Overigens kan ik mij ook niet voorstellen dat je als vader niet ook een band wil hebben met je kind. Die zal in zo'n situatie altijd beperkter zijn, maar helemaal geen band, daar zou ik niet mee kunnen leven.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:13
Ik denk ook dat 0 emotionele betrokkenheid niet mogelijk is. Dit kind ga je toch anders zien dan kinderen van andere vrienden. Het is nou eenmaal genetisch 50% man. Dat is ook niet iets ergs naar ons idee, zolang wij daar zelf dus niet emotioneel te zwaar aan gaan tillen. Dat is niet onze verwachting, omdat wij dus redelijk nuchtere mensen zijn.Daveotion schreef: ↑11-03-2022 12:04Als ik dit zo lees denk ik eigenlijk dat nul emotionele betrokkenheid vrijwel niet mogelijk is als de vader zich in de vriendenkring van de ouders bevindt. Sterker nog, is het wel wenselijk? Is het niet pijnlijk voor het kind om te weten wie zijn/haar echte vader is zonder daarmee te mogen optrekken? En als dat wel mag, dan is er geen emotionele afstand meer en is mogelijk ook niet meer zo duidelijk waar de biologische vader zich wel en niet mee mag bemoeien.
Het is overigens dus niet dat man echt 0 contact wil hè. Naar ons idee mag het kind, wanneer het dat op latere leeftijd zelf aangeeft, best meer contact met man hebben. Dus van het niet 'mogen' optrekken is wat ons betreft geen sprake.
Maar dit is inderdaad iets wat we echt goed zouden moeten bespreken met vriendin + vrouw als we dit verder in gang gaan zetten. Dit moeten we helder krijgen en daarover moeten we op 1 lijn zitten.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:21
Ter overweging:Plantie schreef: ↑11-03-2022 12:13Ik denk ook dat 0 emotionele betrokkenheid niet mogelijk is. Dit kind ga je toch anders zien dan kinderen van andere vrienden. Het is nou eenmaal genetisch 50% man. Dat is ook niet iets ergs naar ons idee, zolang wij daar zelf dus niet emotioneel te zwaar aan gaan tillen. Dat is niet onze verwachting, omdat wij dus redelijk nuchtere mensen zijn.
Het is overigens dus niet dat man echt 0 contact wil hè. Naar ons idee mag het kind, wanneer het dat op latere leeftijd zelf aangeeft, best meer contact met man hebben. Dus van het niet 'mogen' optrekken is wat ons betreft geen sprake.
Maar dit is inderdaad iets wat we echt goed zouden moeten bespreken met vriendin + vrouw als we dit verder in gang gaan zetten. Dit moeten we helder krijgen en daarover moeten we op 1 lijn zitten.
- Waarom pas op latere leeftijd?
- Hoe ga je een emotionele band invullen terwijl je tegelijkertijd afstand wil houden? Hoe ziet dat er concreet uit?
vrijdag 11 maart 2022 om 12:21
Uiteindelijk wordt het kind natuurlijk wel gewoon het kind van vriendin en haar vrouw. Zij worden de ouders en nemen beslissingen voor hun kind.
Heel goed dat jullie nadenken over wat voor rol jullie man in het leven van het kind kan gaan hebben, maar daar beslissen de moeders straks over.
Zij kunnen ook gewoon met het kind naar Australië vertrekken en dan hebben jullie daar niks over te zeggen. Kunnen jullie daar ook mee omgaan? Want je geeft wel zaad, maar het kind wordt van de moeders en niet van je man.
Dit is trouwens hypothetisch hoor, ik vind het heel mooi dat jullie er zo over nadenken. Ik schets alleen een ander scenario.
Heel goed dat jullie nadenken over wat voor rol jullie man in het leven van het kind kan gaan hebben, maar daar beslissen de moeders straks over.
Zij kunnen ook gewoon met het kind naar Australië vertrekken en dan hebben jullie daar niks over te zeggen. Kunnen jullie daar ook mee omgaan? Want je geeft wel zaad, maar het kind wordt van de moeders en niet van je man.
Dit is trouwens hypothetisch hoor, ik vind het heel mooi dat jullie er zo over nadenken. Ik schets alleen een ander scenario.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:30
Helemaal oké wat ons betreft. Zij worden de ouders. Kind kan contact met man hebben zoveel als het kind zelf wil. Dat is eigenlijk de hele strekking.Pluma schreef: ↑11-03-2022 12:21Uiteindelijk wordt het kind natuurlijk wel gewoon het kind van vriendin en haar vrouw. Zij worden de ouders en nemen beslissingen voor hun kind.
Heel goed dat jullie nadenken over wat voor rol jullie man in het leven van het kind kan gaan hebben, maar daar beslissen de moeders straks over.
Zij kunnen ook gewoon met het kind naar Australië vertrekken en dan hebben jullie daar niks over te zeggen. Kunnen jullie daar ook mee omgaan? Want je geeft wel zaad, maar het kind wordt van de moeders en niet van je man.
Dit is trouwens hypothetisch hoor, ik vind het heel mooi dat jullie er zo over nadenken. Ik schets alleen een ander scenario.
En daveotion: op latere leeftijd bedoelde ik meer in de zin van: als het kind wat ouder is en daar zelf over na gaat denken. Exacte leeftijd zal van het kind afhangen. Maar een peuter zal daar nog niet zoveel diepgaande vragen en verlangens bij hebben vermoed ik
De concrete invulling van contact en afstand zullen we ook af moeten stemmen met de moeders. Wat is wel/niet gepast en gewenst van beide kanten? Verjaardagsbezoekjes? Een kaartje? Dat soort dingen... Daarover moeten we op 1 lijn zitten en belangrijk om vooraf de verwachtingen te bespreken.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:36
Dit.fashionvictim schreef: ↑11-03-2022 12:05Of juist heel veel boosheid bij het kind zelf, want hoe je het ook inkleedt of hoe logisch het ook voor de volwassenen in kwestie klinkt, voor het kind zelf raakt het feit dat je vader geen betrokkenheid bij je wil maar bij drie andere kinderen wel, altijd aan een heel basaal oerinstinct.
Zoals ik al eerder schreef, kan het kind zich afvragen waarom x, y en z wel bij hun papa mogen opgroeien, maar hij/zij niet. Een kind wil zich gewenst en geliefd voelen, en kan zichzelf in deze situatie als 'ongewenst', ja zelfs verstoten kunnen gaan beschouwen. Dat lijkt overdreven, maar kinderen denken en voelen dit nu eenmaal niet volgens de ratio, maar volgens een oergevoel. Het kind heeft weliswaar twee liefhebbende moeders, maar ziet ook liefhebbende vaders, dus kan zich bij vriendjes een oordeel vormen over een hechte vaderrol die bij hem/haar ontbreekt.
Van dit alles is geen sprake bij een algemene donor, die - als het kind dat wenst - na 16 jaar kan worden benaderd. Daar is geen sprake van een vaderrol, daar is het puur een zaaddonatie geweest.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:41
Wat ik me afvraag, hebben jullie ook nagedacht over dingen als overlijden en ziekte. Hele nare dingen en de kans is klein maar je weet het nooit.
Wat als het kindje ernstig ziek blijkt te zijn en je vriendin en haar partner er duidelijk andere ideeën op na houden dan jullie.
Wat als zij beide overlijden. Gaat het kindje dan naar jullie of naar familie van een van de moeders.
Wat als het kindje ernstig ziek blijkt te zijn en je vriendin en haar partner er duidelijk andere ideeën op na houden dan jullie.
Wat als zij beide overlijden. Gaat het kindje dan naar jullie of naar familie van een van de moeders.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:44
Jullie maken ook een grote keus voor je eigen kinderen. Die krijgen een halfbroer/zusje. Dus dat die vriendinnen dan geen rol zien voor de vader is een beetje scheef, want er komen dan ook 3 aanverwante kinderen bij. Hoe kijken die ernaar? Zelf zou ik het niet doen ivm het hebben van eigen kinderen. Kind zal sowieso wel een rol zien voor je man op latere leeftijd en is dat eerlijk naar jullie kinderen? Als het 2 mannen waren en het ging om draagmoederschap, dan zou ik dat zo doen. Dit gaat alleen wel om een kind dat biologisch verwant is.
vrijdag 11 maart 2022 om 12:44
Ik heb een kind zonder vader gekregen en dat kind heeft vanaf een jaar of 2 oud vragen over de vader gehad, en vanaf het naar de school ging en andere kinderen nog meer vragen gingen stellen aan kind, werden die vragen aan mij steeds serieuzer. Dus verkijk je daar niet op, hoe jong kinderen al bezig zijn met het concept 'vader'. Zeker als ze naar school gaan wordt dat zelfs als dat voor het kind zelf niet zo'n onderwerp is, door de vele vragen van klasgenoten maar zelfs ook opmerkingen van andere ouders of leerkrachten sowieso een gespreksonderwerp.Plantie schreef: ↑11-03-2022 12:30Helemaal oké wat ons betreft. Zij worden de ouders. Kind kan contact met man hebben zoveel als het kind zelf wil. Dat is eigenlijk de hele strekking.
En daveotion: op latere leeftijd bedoelde ik meer in de zin van: als het kind wat ouder is en daar zelf over na gaat denken. Exacte leeftijd zal van het kind afhangen. Maar een peuter zal daar nog niet zoveel diepgaande vragen en verlangens bij hebben vermoed ik
De concrete invulling van contact en afstand zullen we ook af moeten stemmen met de moeders. Wat is wel/niet gepast en gewenst van beide kanten? Verjaardagsbezoekjes? Een kaartje? Dat soort dingen... Daarover moeten we op 1 lijn zitten en belangrijk om vooraf de verwachtingen te bespreken.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 11 maart 2022 om 12:44
Ik vind het als eerste ontzettend mooi dat jullie dit overwegen, alleen dat jullie dit overwegen zegt al iets wat voor waardevolle vriendin je bent.
Persoonlijk denk ik dat geheel geen rol uiteindelijk niet realistisch is. Er zal openheid zijn en de insteek die jullie en zij voor ogen hebben hierin sluit bij elkaar aan. Ik denk ook een goede insteek, het is feitelijk en nuchter. Je partner heeft zaad gedoneerd, maar hij is geen vader, er is een biologische bloedband. Juist die openheid vanaf het begin zal voor jullie kinderen gewoon heel duidelijk zijn. Ze groeien daarmee op en weten niet beter.
Ik denk dat vooral die 'rol' voor alle partijen heel goed doorgesproken moet worden.
Hij kan ook een rol hebben als een soort oom bijvoorbeeld. Een oom die je af en toe eens ziet op feestjes en over en weer visite zo af en toe.
Ik denk juist wel dat een bepaalde rol wel nodig is op termijn. Het kind wordt ouder en wil zijn biologische ouder dan evt leren kennen. Een rol met gepaste afstand lijkt me voor alle partijen goed, dus wel bekend en op afstand als een ome Piet aanwezig, maar niet in een dusdanige nabijheid dat je partner gaandeweg toch emotioneel daar last van zou kunnen gaan krijgen doordat hij toch het kind gaat zien als zijn kind en vanuit die gevoelens zich betrokken gaat voelen en een behoefte krijgt om een rol als vader in te nemen.
Het kind groeit op met twee moeders, dat zullen dus ook zijn/haar ouders zijn, het gezin waarin het opgroeit. Daar zal het zich dan ook mee gaan identificeren.
Hoe zit het met familie? Jullie organisaties een feestje bijvoorbeeld, vriendin partner en kind komen ook. Je hebt altijd wel van die kortzichtige types die overal wat van vinden, dat ook graag tentoonstellen.
Niet dat dit nu het meest relevante is, maar ik geef het maar mee.
En stel kind blijkt enorm op jouw man te lijken. Hoe zal dat voor jou voelen? Het is toch je man waar je van houdt. Ga je kind dan toch vergelijken met je eigen kinderen bijvoorbeeld?
Mooi topic dit. Nogmaals, ik vind het echt bijzonder mooi dat jullie dit alleen al overwegen.
Hoop dat je blijft schrijven, ik ben benieuwd hoe dit verder gaat ontwikkelen. Heel veel succes in al jullie overwegingen!
Persoonlijk denk ik dat geheel geen rol uiteindelijk niet realistisch is. Er zal openheid zijn en de insteek die jullie en zij voor ogen hebben hierin sluit bij elkaar aan. Ik denk ook een goede insteek, het is feitelijk en nuchter. Je partner heeft zaad gedoneerd, maar hij is geen vader, er is een biologische bloedband. Juist die openheid vanaf het begin zal voor jullie kinderen gewoon heel duidelijk zijn. Ze groeien daarmee op en weten niet beter.
Ik denk dat vooral die 'rol' voor alle partijen heel goed doorgesproken moet worden.
Hij kan ook een rol hebben als een soort oom bijvoorbeeld. Een oom die je af en toe eens ziet op feestjes en over en weer visite zo af en toe.
Ik denk juist wel dat een bepaalde rol wel nodig is op termijn. Het kind wordt ouder en wil zijn biologische ouder dan evt leren kennen. Een rol met gepaste afstand lijkt me voor alle partijen goed, dus wel bekend en op afstand als een ome Piet aanwezig, maar niet in een dusdanige nabijheid dat je partner gaandeweg toch emotioneel daar last van zou kunnen gaan krijgen doordat hij toch het kind gaat zien als zijn kind en vanuit die gevoelens zich betrokken gaat voelen en een behoefte krijgt om een rol als vader in te nemen.
Het kind groeit op met twee moeders, dat zullen dus ook zijn/haar ouders zijn, het gezin waarin het opgroeit. Daar zal het zich dan ook mee gaan identificeren.
Hoe zit het met familie? Jullie organisaties een feestje bijvoorbeeld, vriendin partner en kind komen ook. Je hebt altijd wel van die kortzichtige types die overal wat van vinden, dat ook graag tentoonstellen.
Niet dat dit nu het meest relevante is, maar ik geef het maar mee.
En stel kind blijkt enorm op jouw man te lijken. Hoe zal dat voor jou voelen? Het is toch je man waar je van houdt. Ga je kind dan toch vergelijken met je eigen kinderen bijvoorbeeld?
Mooi topic dit. Nogmaals, ik vind het echt bijzonder mooi dat jullie dit alleen al overwegen.
Hoop dat je blijft schrijven, ik ben benieuwd hoe dit verder gaat ontwikkelen. Heel veel succes in al jullie overwegingen!
vrijdag 11 maart 2022 om 12:47
Ja, dat is absoluut waar kinderen daar al heel jong mee bezig zijn!fashionvictim schreef: ↑11-03-2022 12:44Ik heb een kind zonder vader gekregen en dat kind heeft vanaf een jaar of 2 oud vragen over de vader gehad, en vanaf het naar de school ging en andere kinderen nog meer vragen gingen stellen aan kind, werden die vragen aan mij steeds serieuzer. Dus verkijk je daar niet op, hoe jong kinderen al bezig zijn met het concept 'vader'. Zeker als ze naar school gaan wordt dat zelfs als dat voor het kind zelf niet zo'n onderwerp is, door de vele vragen van klasgenoten maar zelfs ook opmerkingen van andere ouders of leerkrachten sowieso een gespreksonderwerp.
Maar denk dat daarom die openheid juist heel goed is. Dit kind heeft twee moeders. Daar zal het mee opgroeien.
