Psyche
alle pijlers
Mensen die je zeggen wat ze (negatief) van je denken
vrijdag 27 februari 2009 om 23:52
Hoe kun je het beste omgaan met kenissen/''vrienden''/collega's die je recht in je gezicht vertellen dat ze zich kapot ergeren aan je omdat bla bla bla en bla bla bla? Ik kan de persoon niet vermijden want het is mijn baas.
a) Ik ben het uiteraard niet eens met de beschuldigingen maar sta met een bek vol tanden. Het knaagt om er later nog eens op terug te komen maar...
b) Misschien heeft hij in de basis wel een paar punten
c) Waarom zou ik me er iets van aantrekken?
Ik voel me gekwetst en onterecht beschuldigd (gaat niet over de boel besodemieteren oid). Ik vraag me af hoe jullie met zoiets omgaan. Hoe kun je jezelf weren door je er niks van aan te trekken? En is je er niks van aantrekken de beste oplossing?
a) Ik ben het uiteraard niet eens met de beschuldigingen maar sta met een bek vol tanden. Het knaagt om er later nog eens op terug te komen maar...
b) Misschien heeft hij in de basis wel een paar punten
c) Waarom zou ik me er iets van aantrekken?
Ik voel me gekwetst en onterecht beschuldigd (gaat niet over de boel besodemieteren oid). Ik vraag me af hoe jullie met zoiets omgaan. Hoe kun je jezelf weren door je er niks van aan te trekken? En is je er niks van aantrekken de beste oplossing?
vrijdag 27 februari 2009 om 23:58
Het gaat om 1 persoon begrijp ik? De eerste stap lijkt me niet heel ingewikkeld: een goed gesprek met die persoon.
Ik vind het behoorlijk vreemd dat iemand je dit recht in je gezicht zegt, klaarblijkelijk uit het niets? Zeker als het om je baas gaat, ik mag toch aannemen dat hij zoiets tijdens een een op een gesprek bespreekt, op een normale manier?
Dus: vraag een gesprek aan en kaart dit aan. Wat het precies is dat hem/haar zo ergert en waarom hij/zij het op deze manier aanpakt. Je kunt gerust aangeven dat je de manier waarop het gaat niet prettig vindt.
Vraag hoe hoe je het eventueel zou kunnen verbeteren, want blijkbaar gaat er dus ergens iets mis.
Ik vind het behoorlijk vreemd dat iemand je dit recht in je gezicht zegt, klaarblijkelijk uit het niets? Zeker als het om je baas gaat, ik mag toch aannemen dat hij zoiets tijdens een een op een gesprek bespreekt, op een normale manier?
Dus: vraag een gesprek aan en kaart dit aan. Wat het precies is dat hem/haar zo ergert en waarom hij/zij het op deze manier aanpakt. Je kunt gerust aangeven dat je de manier waarop het gaat niet prettig vindt.
Vraag hoe hoe je het eventueel zou kunnen verbeteren, want blijkbaar gaat er dus ergens iets mis.
vrijdag 27 februari 2009 om 23:59
het is zo wel een hele open vraag he.
het kan gaan over dat je dat ene bloesje maar beter niet ( of juist wel) aan kunt trekken. of gaat het over je gedrag, of over je werk....
moeilijk om zo iets over te zeggen dus.
maar het lijkt mij het beste om dit voor jezelf op een rijtje te zetten. komt het vaak voor, maak er notities van voor jezelf. en als je idd een lijstje krijgt doordat het zo vaak gebeurd, ga een gesprek aan met de man. en neem dat lijstje dan mee!
het kan gaan over dat je dat ene bloesje maar beter niet ( of juist wel) aan kunt trekken. of gaat het over je gedrag, of over je werk....
moeilijk om zo iets over te zeggen dus.
maar het lijkt mij het beste om dit voor jezelf op een rijtje te zetten. komt het vaak voor, maak er notities van voor jezelf. en als je idd een lijstje krijgt doordat het zo vaak gebeurd, ga een gesprek aan met de man. en neem dat lijstje dan mee!
zaterdag 28 februari 2009 om 00:00
Ik denk dat het een heel verschil is of je baas zich ergert aan de manier waarop jij je brood eet in de pauze , of hoe je klanten te woord staat . In dat laatste geval mag hij er zéker wat van zeggen ( heb je soms een beoordeling gehad ) en is het wel handig als jij aan zulke punten gaat werken .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 28 februari 2009 om 00:10
Los van waar het over gaat, als iemand een opmerking maakt die mij niet bevalt, zeg ik áltijd: wat een nare/rot/klote opmerking is dat. Niet om er een discussie over aan te gaan, maar wel het probleem bij de ander terugleggen.
Gewoon recht aankijken, zeggen dat een dergelijke opmerking buitengewoon kwetsend is en dan weglopen. Geen discussie, geen tranen.
Werkt over het algemeen prima.
*en die tranen pleng ik dan in mijn eentje op het toilet hoor..*
Gewoon recht aankijken, zeggen dat een dergelijke opmerking buitengewoon kwetsend is en dan weglopen. Geen discussie, geen tranen.
Werkt over het algemeen prima.
*en die tranen pleng ik dan in mijn eentje op het toilet hoor..*
zaterdag 28 februari 2009 om 00:11
zaterdag 28 februari 2009 om 00:23
quote:Sagrera schreef op 27 februari 2009 @ 23:52:
Hoe kun je het beste omgaan met kenissen/''vrienden''/collega's die je recht in je gezicht vertellen dat ze zich kapot ergeren aan je omdat bla bla bla en bla bla bla? Ik kan de persoon niet vermijden want het is mijn baas.
a) Ik ben het uiteraard niet eens met de beschuldigingen maar sta met een bek vol tanden. Het knaagt om er later nog eens op terug te komen maar...
b) Misschien heeft hij in de basis wel een paar punten
c) Waarom zou ik me er iets van aantrekken?
Ik voel me gekwetst en onterecht beschuldigd (gaat niet over de boel besodemieteren oid). Ik vraag me af hoe jullie met zoiets omgaan. Hoe kun je jezelf weren door je er niks van aan te trekken? En is je er niks van aantrekken de beste oplossing?Buiten dat het niet duidelijk is wat je nou bedoelt is een baas over het algemeen helemaal niet te vergelijken met een kennis/'vriend'/directe collega die je negatieve feedback geeft.
Hoe kun je het beste omgaan met kenissen/''vrienden''/collega's die je recht in je gezicht vertellen dat ze zich kapot ergeren aan je omdat bla bla bla en bla bla bla? Ik kan de persoon niet vermijden want het is mijn baas.
a) Ik ben het uiteraard niet eens met de beschuldigingen maar sta met een bek vol tanden. Het knaagt om er later nog eens op terug te komen maar...
b) Misschien heeft hij in de basis wel een paar punten
c) Waarom zou ik me er iets van aantrekken?
Ik voel me gekwetst en onterecht beschuldigd (gaat niet over de boel besodemieteren oid). Ik vraag me af hoe jullie met zoiets omgaan. Hoe kun je jezelf weren door je er niks van aan te trekken? En is je er niks van aantrekken de beste oplossing?Buiten dat het niet duidelijk is wat je nou bedoelt is een baas over het algemeen helemaal niet te vergelijken met een kennis/'vriend'/directe collega die je negatieve feedback geeft.
Ja, dat vind ik echt.
zaterdag 28 februari 2009 om 07:52
Ik heb een paar maanden terug 't contact verbroken met 'n kennis die na 'n klein onderling meningsverschil opeens zaken van 'n jaar geleden erbij ging halen waar ze zich ook al aan geergerd had. Als ze dat jaar geleden dan gelijk d'r bek had opengetrokken dan had ik op dat moment dingen uit kunnen leggen en de boel sussen. Maar iemand die 'n jaar lang dingen zit te verzamelen en dan opeens onverwacht om niks tot uitbarsting komt, die ben ik liever kwijt dan rijk. Ik heb nog dezelfde dag haar telefoonnummers en mailadres gewist. Weg ermee!
zaterdag 28 februari 2009 om 08:30
Waarom geef je niet gewoon wat aanvullende informatie? Ben je bang om ook hier kritiek te krijgen? Begin me af te vragen of de kritiek misschien niet toch terecht is en dat je dat niet wilt horen. Zo komt het nu over (op mij).
Je begrijpt toch zelf ook wel dat het hier nu gissen is? We zitten ons suf te raden wat er nu aan de hand is. Pas als bekend is wat de kritiek die je krijgt inhoudt en je jouw mening hierover geeft (dus: waarom heeft hij volgens jou ongelijk), heb je binnen de kortste keren verschillende antwoorden hierop. Dat bespaart ons overbodige energie, kost jou weinig tijd en... dan heb jij het resultaat dat je via deze oproep wilde. De kans bestaat dat je maandag de problemen uit de wereld hebt geholpen en je niet langer gekwetst voelt. Dat is immers het gevolg van de kritiek waar je het niet mee eens bent?
Waarom ben je zo bang om de realiteit te verwoorden? Wil je nou wel of niet worden geholpen? Probeer daar eerst eens een antwoord op te geven voor jezelf en kom dan terug. Ik hoop dat je dat ook daadwerkelijk aandurft en nu niet wegloopt.
Je begrijpt toch zelf ook wel dat het hier nu gissen is? We zitten ons suf te raden wat er nu aan de hand is. Pas als bekend is wat de kritiek die je krijgt inhoudt en je jouw mening hierover geeft (dus: waarom heeft hij volgens jou ongelijk), heb je binnen de kortste keren verschillende antwoorden hierop. Dat bespaart ons overbodige energie, kost jou weinig tijd en... dan heb jij het resultaat dat je via deze oproep wilde. De kans bestaat dat je maandag de problemen uit de wereld hebt geholpen en je niet langer gekwetst voelt. Dat is immers het gevolg van de kritiek waar je het niet mee eens bent?
Waarom ben je zo bang om de realiteit te verwoorden? Wil je nou wel of niet worden geholpen? Probeer daar eerst eens een antwoord op te geven voor jezelf en kom dan terug. Ik hoop dat je dat ook daadwerkelijk aandurft en nu niet wegloopt.
zaterdag 28 februari 2009 om 08:38
Je voelt je onterecht beschuldigd maar IS het ook onterecht?? Soms kun je er beter even over nadenken alvorens te reageren om daarna tot de conclusie te komen dat iemand misschien wel gelijk heeft.
Dat is niet altijd zo uiteraard maar neem even de tijd.
Omdat direct reageren meestal vanuit gevoel komt. Je wil dat niet horen, voelt je aangevallen etc.
Maar de realitieit is soms hard.
(spreek uit ervaring hoor
Overigens wil dat niet zeggen dat ik dit advies altijd even goed toepas maar doe mijn best
Dat is niet altijd zo uiteraard maar neem even de tijd.
Omdat direct reageren meestal vanuit gevoel komt. Je wil dat niet horen, voelt je aangevallen etc.
Maar de realitieit is soms hard.
(spreek uit ervaring hoor
Overigens wil dat niet zeggen dat ik dit advies altijd even goed toepas maar doe mijn best
zaterdag 28 februari 2009 om 09:00
Sweety, of het terecht is of onterecht maakt toch niet zoveel uit. Ik heb een tante die vindt dat ze altijd eerlijk moet zijn, dat resulteert erin dat ze meteen na binnenkomst vaststelt dat JIJ weer dikker bent geworden en dat ze je nieuwe bankstel verschrikkelijk vindt.
Ik heb eerst gewoon aan haar uitgelegd dat mensen dat misschien helemaal niet willen horen.....maar ze bleef volhouden dat ze eerlijk moest zijn.
Maar zoiets is gewoon ongevraagde kritiek en ik heb dan op een gegeven moment de bal teruggekaatst en een paar heel eerlijke dingen over haar gezegd. Toen stond ze wel even met haar mond vol tanden.....
Ik heb eerst gewoon aan haar uitgelegd dat mensen dat misschien helemaal niet willen horen.....maar ze bleef volhouden dat ze eerlijk moest zijn.
Maar zoiets is gewoon ongevraagde kritiek en ik heb dan op een gegeven moment de bal teruggekaatst en een paar heel eerlijke dingen over haar gezegd. Toen stond ze wel even met haar mond vol tanden.....
zaterdag 28 februari 2009 om 09:16
Heel moeilijk om hierop te reageren, omdat we inhoudelijk eigenlijk niets weten.
Maar, ik vraag me wel af met welke van de volgende punten je nu precies een probleem hebt:
1. je baas geeft kritiek
2. je baas geeft op een onprettige manier kritiek
Is je probleem met zijn kritiek inhoudelijk, of gaat het om de manier waarop?
Maar, ik vraag me wel af met welke van de volgende punten je nu precies een probleem hebt:
1. je baas geeft kritiek
2. je baas geeft op een onprettige manier kritiek
Is je probleem met zijn kritiek inhoudelijk, of gaat het om de manier waarop?
zaterdag 28 februari 2009 om 09:28
Aangezien jij hier op het forum niet op de inhoud van het gesprek wil ingaan, kunnen we het dus alleen over de vorm ervan hebben. En jij 'schrikt' van de directheid (botheid?) in de opmerking van je baas (of willekeurig ander persoon als ik het goed begrijp)?
Ik houd wel van mensen die eerlijk en direct zijn. Ik ben het zelf ook en soms kan dat best verkeerd overkomen Dus als mijn baas een probleem met mij zou hebben en mij daar direct op zou aanspreken zou ik misschien wel schrikken, maar het ook kunnen waarderen dat ie er duidelijk over is. Maar als jij daar niet mee om kunt gaan, dan kun je dat toch gewoon zeggen? Ik heb ook wel eens feedback gehad van mensen, dat ik het beter iets vriendelijker en tactvoller kan brengen. En, directe mensen kunnen directe feedback (meestal) zelf erg waarderen!
Dus, gewoon aankaarten dat inhoudelijk de beste man een goed punt heeft, maar dat je je niet prettig voelde bij de manier waarop hij het tegen je zei. Kans groot dat hij niet eens weet dat het je dwars zit!
Ik houd wel van mensen die eerlijk en direct zijn. Ik ben het zelf ook en soms kan dat best verkeerd overkomen Dus als mijn baas een probleem met mij zou hebben en mij daar direct op zou aanspreken zou ik misschien wel schrikken, maar het ook kunnen waarderen dat ie er duidelijk over is. Maar als jij daar niet mee om kunt gaan, dan kun je dat toch gewoon zeggen? Ik heb ook wel eens feedback gehad van mensen, dat ik het beter iets vriendelijker en tactvoller kan brengen. En, directe mensen kunnen directe feedback (meestal) zelf erg waarderen!
Dus, gewoon aankaarten dat inhoudelijk de beste man een goed punt heeft, maar dat je je niet prettig voelde bij de manier waarop hij het tegen je zei. Kans groot dat hij niet eens weet dat het je dwars zit!
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
zaterdag 28 februari 2009 om 10:01
Beste Sagrera,
ik merk in de praktijk (ik geef nl zelf trainingen in feedback geven en assertief reageren) dat mensen steeds meer vinden dat je maar alles moet kunnen zeggen. Tot op zekere hoogte is dat ook wel zo maar de fransen hebben er een mooi spreekwoord voor "C'est le ton qui fait la musique", het is de toon die de muziek maakt dus. Daarmee wordt niet bedoeld dat je je feedback maar in moet slikken maar er zijn wel wat spelregels voor het goed geven van kritiek en die kennen veel mensen helaas niet. Eerlijk en direct alles kunnen zeggen is dus niet per definitie goed feedback geven!
Wat jou betreft: je mag best achteraf nog op iets terugkomen. Sterker nog, dat is heel assertief. Als je op zo'n moment zegt: "Goh, ik was laatst wat van m'n stuk gebracht door jouw opmerking maar ik wil nog wel eens in alle rust van je horen waar jij moeite mee hebt in mijn gedrag......." dan komt dat juist heel sterk over. Of je zegt iets in de trant van "Door jouw manier van kritiek op mij leveren voel ik me erg gekwetst en dat vind ik jammer want zo kunnen we op het moment zelf geen constructief gesprek voeren" Het voordeel hierbij is dat er eigenlijk geen discussie kan zijn. Wel over jouw gedrag maar niet over jouw gevoel. Je moet wel met een erg botte boer te maken hebben wil ie daar toch tegenin gaan.
Vooruit dan, nog even de feedbackregels in het kort, samengevat als de 3 G's"
- beschrijf het Gedrag vd ander waar je je aan ergert: "Je was vandaag al voor de 3e keer deze week te laat voor onze afspraak"
- beschrijf het Gevoel dat het bij jou oproept: "Dat vind ik heel vervelend want ik had speciaal tijd voor jou gereserveerd"
- en tenslotte het Gevolg: "als mensen hun afspraak niet nakomen voel ik me niet serieus genomen"
Sterkte!
ik merk in de praktijk (ik geef nl zelf trainingen in feedback geven en assertief reageren) dat mensen steeds meer vinden dat je maar alles moet kunnen zeggen. Tot op zekere hoogte is dat ook wel zo maar de fransen hebben er een mooi spreekwoord voor "C'est le ton qui fait la musique", het is de toon die de muziek maakt dus. Daarmee wordt niet bedoeld dat je je feedback maar in moet slikken maar er zijn wel wat spelregels voor het goed geven van kritiek en die kennen veel mensen helaas niet. Eerlijk en direct alles kunnen zeggen is dus niet per definitie goed feedback geven!
Wat jou betreft: je mag best achteraf nog op iets terugkomen. Sterker nog, dat is heel assertief. Als je op zo'n moment zegt: "Goh, ik was laatst wat van m'n stuk gebracht door jouw opmerking maar ik wil nog wel eens in alle rust van je horen waar jij moeite mee hebt in mijn gedrag......." dan komt dat juist heel sterk over. Of je zegt iets in de trant van "Door jouw manier van kritiek op mij leveren voel ik me erg gekwetst en dat vind ik jammer want zo kunnen we op het moment zelf geen constructief gesprek voeren" Het voordeel hierbij is dat er eigenlijk geen discussie kan zijn. Wel over jouw gedrag maar niet over jouw gevoel. Je moet wel met een erg botte boer te maken hebben wil ie daar toch tegenin gaan.
Vooruit dan, nog even de feedbackregels in het kort, samengevat als de 3 G's"
- beschrijf het Gedrag vd ander waar je je aan ergert: "Je was vandaag al voor de 3e keer deze week te laat voor onze afspraak"
- beschrijf het Gevoel dat het bij jou oproept: "Dat vind ik heel vervelend want ik had speciaal tijd voor jou gereserveerd"
- en tenslotte het Gevolg: "als mensen hun afspraak niet nakomen voel ik me niet serieus genomen"
Sterkte!
zaterdag 28 februari 2009 om 10:15
Het feit dat je jezelf er zo naar over voeld zegt mij dat hij wat fout heeft gedaan.
Of jij moet absoluut niet tegen kritiek kunnen?
Als hij kritiek heeft ,zou hij dit in een gesprek op een rustige manier naar voren moeten brengen en moeten kunnen onderbouwen.
Op deze manier kun je beiden onduidelijkheden wegnemen en dingen bespreekbaar maken.(kritiek hoort een mededeling te zijn en geen verwijt,het idee is namelijk dat degene die je erover aanspreekt er iets aan wilt gaan doen)
Iedereen is anders en niemand is perfect ,maar gewoonlijk als iemand zich er echt zo erg door geraakt voelt is er iets mis gegaan in de communicatie.
Ik zou om een persoonlijk gesprek vragen en dan verheldering willen.
Het is wel zaak dat je probeerd niet alleen vanaf jou standpunt te bekijken,dus niet alsmaar de verdediging aangaan,dit voelt voor werkgevers vaak als bevestiging (zo van zie je nou,niks mee te beginnen met.....)
Of jij moet absoluut niet tegen kritiek kunnen?
Als hij kritiek heeft ,zou hij dit in een gesprek op een rustige manier naar voren moeten brengen en moeten kunnen onderbouwen.
Op deze manier kun je beiden onduidelijkheden wegnemen en dingen bespreekbaar maken.(kritiek hoort een mededeling te zijn en geen verwijt,het idee is namelijk dat degene die je erover aanspreekt er iets aan wilt gaan doen)
Iedereen is anders en niemand is perfect ,maar gewoonlijk als iemand zich er echt zo erg door geraakt voelt is er iets mis gegaan in de communicatie.
Ik zou om een persoonlijk gesprek vragen en dan verheldering willen.
Het is wel zaak dat je probeerd niet alleen vanaf jou standpunt te bekijken,dus niet alsmaar de verdediging aangaan,dit voelt voor werkgevers vaak als bevestiging (zo van zie je nou,niks mee te beginnen met.....)
