Mensen staren naar mij

10-09-2021 18:08 61 berichten
Ik merk vaak dat mensen naar mij staren.. op straat, op een terras, in een winkel… Het zijn geen ‘positieve blikken’, integendeel… Het zijn afkeurende blikken (zo ervaar ik het iig). Met name van mannen, en in mindere mate ook van vrouwen. Het is niet perse zo dat ik een afwijkend uiterlijk heb. Ben ook niet standaard, mijn ogen hebben bijv een lichte (groen achtige) kleur. Soms denk ik dat mensen daar van schrikken. Ik ben zeker niet mooi maar ook niet echt heel lelijk (denk ik). Met make up iig, zonder make up vind ik mezelf wel echt lelijk. Soms word ik zo onzeker van die starende blikken dat ik er tegen op zie om de deur uit te gaan..

Herkent iemand dit ? Iemand misschien tips of advies voor mij ?

Alvast dank..
Alle reacties Link kopieren
Het valt mij op dat ik meer vrolijke mensen op de fiets tegenkom als ik een vrolijke jurk aan heb tijdens het fietsen.

Als jij happiness uitstraalt, krijg je dat terug.
Als je mensen wantrouwig bekijkt, krijg je dat terug.

Denken dat iedereen alleen naar jou kijkt, is een hoop verbeelding.

Ik ben trouwens klein (1,63), bruin (half-Indisch) en ook nog te dik.
snoesje666 wijzigde dit bericht op 10-09-2021 18:58
11.52% gewijzigd
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
hondenmens schreef:
10-09-2021 18:34
Niet echt staren, maar wel dat mensen mij afkeurend of indringend aankijken. Denk ook dat mijn uiterlijk afschikt. Ik ben bruin en klein. In mijn puberteit veel gepest hiermee. Ook mijn met innerlijk trouwens.
Wat naar voor je. Dat is precies hoe ik het ook ervaar, dat ze indringend en afkeurend kijken.
Klein en bruin.. voor mij klinkt dat alles behalve negatief hoor
dana299 schreef:
10-09-2021 18:24
Het hoeft niet noodzakelijk uit arrogantie voort te komen. Ik dacht vroeger ook dat iedereen erg kritisch naar mij keek. Maar dat kwam doordat ik opgegroeid ben in een overkritische familie. Het was een hobby om het uiterlijk van anderen af te kraken. Ik heb best lang gedacht dat iedereen zo was.
Dat herken ik helemaal. Mijn ouders waren / zijn ook erg kritisch naar anderen, met name ook naar het uiterlijk van anderen. Als we vroeger op een terrasje zaten kraakten ze zo ongeveer iedereen af die langs kwam..
Altea schreef:
10-09-2021 18:17
Als je vriendelijk lacht, lachen ze vriendelijk terug. Probeer maar eens.
Ik kan het eens proberen…
Alle reacties Link kopieren
H73 schreef:
10-09-2021 18:56
Wat naar voor je. Dat is precies hoe ik het ook ervaar, dat ze indringend en afkeurend kijken.
Klein en bruin.. voor mij klinkt dat alles behalve negatief hoor
Je hebt het vast wel eens omgedraaid.
Hoe vaak kijk jij op straat afkeurend naar andere mensen?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Doreia* schreef:
10-09-2021 19:04
Je hebt het vast wel eens omgedraaid.
Hoe vaak kijk jij op straat afkeurend naar andere mensen?
Dat is een goede scherpe vraag.. ! Daar ga ik eens over nadenken..
Alle reacties Link kopieren
H73 schreef:
10-09-2021 18:56
Wat naar voor je. Dat is precies hoe ik het ook ervaar, dat ze indringend en afkeurend kijken.
Klein en bruin.. voor mij klinkt dat alles behalve negatief hoor
Ik ben 1.51 m en hoewel ik niet meer gepest word benoemen mensen het wel vaak. Dat ik ZO klein ben. Of maken er grapjes over. Ook mensen met wie ik verder redelijk kan opschieten. Toch kan ik het ook bij hen slecht inschatten of ze het onschuldig of lullig bedoelen. Het geeft me het gevoel dat ik niet echt meetel.
Alle reacties Link kopieren
Mijn schoonzus denkt altijd dat iemand die in het OV met een norse blik naar haar keek het persoonlijk bedoelt en haar raar vindt.
Ik vertelde haar dat die mensen misschien een rotdag op hun werk hadden gehad, op weg zijn naar de tandarts, ruzie met hun partner hebben of gewoon nodig moeten poepen.
Sinds die opmerking houdt ze zich dat voor en kan ze boze blikken beter relativeren.
Alle reacties Link kopieren
Probeer het los te laten. Al kijkt de hele wereld naar je, het belangrijkste is wat JIJ van jezelf vindt! Ik heb een hele berg aan redenen waarom mensen naar me kijken op straat en ook wel oordelen. Maar inmiddels kan ik echt redelijk schijt eraan hebben. Ik ben ik, ik mag zijn wie ik ben ook al heb ik wat opvallende dingen aan mijn lijf. En als mensen echt vragen hebben komen ze maar, graag, dan leg ik graag uit hoe en wat.

Maar het belangrijkste is echt dat jij in jezelf gelooft en achter jezelf gaat staan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat wat jezelf uitstraalt je vaak ook terug krijgt.
Ben ik in een goed humeur, op de markt, op werk, zebrapad, in de tram, dan is er een glimlach, een grapje, iemand die gedag zegt.
Ben ik in de mineur, lijkt iedereen niet leuk, zien me niet staan, geen praatje of halo.

Geef eens een concreet voorbeeld waarbij mensen naar jou staren. Je zegt op straat, daar loopt iedereen toch van A naar B, in de winkel, gaat er iemand bij de potten bruine bonen of de appelflappen echt naar jou staren?
Ik reageer omdat ik het oprecht sneu vind dat je de deur niet uit durft. Mensen en dieren gaan gewoon naar buiten, doen hun ding en plasje, zwaaien of kwispelen.
Tenzij je natuurlijk Bea of Maxima bent, ja dan staren mensen naar je :)
Alles sal reg kom
Alle reacties Link kopieren
kerst schreef:
10-09-2021 18:13
Terugstaren
Dat doet ze, anders zou ze niet weten dat men naar haar staart...

Zou uiteraard ook net omgekeerd kunnen zijn, wat ik vermoed...
hondenmens schreef:
10-09-2021 19:19
Ik ben 1.51 m en hoewel ik niet meer gepest word benoemen mensen het wel vaak. Dat ik ZO klein ben. Of maken er grapjes over. Ook mensen met wie ik verder redelijk kan opschieten. Toch kan ik het ook bij hen slecht inschatten of ze het onschuldig of lullig bedoelen. Het geeft me het gevoel dat ik niet echt meetel.
Ik zie verschillende mensen waarvan ik zeker weet dat ze elkaar erg mogen wel eens grapjes maken over elkaars huidskleur, lengte of afkomst. Ik weet dat ze het niet verkeerd bedoelen, maar ik hoop dat ik zelf nooit zoiets doe. Er is zoveel leukere humor.
Alle reacties Link kopieren
Altea schreef:
10-09-2021 20:53
Ik zie verschillende mensen waarvan ik zeker weet dat ze elkaar erg mogen wel eens grapjes maken over elkaars huidskleur, lengte of afkomst. Ik weet dat ze het niet verkeerd bedoelen, maar ik hoop dat ik zelf nooit zoiets doe. Er is zoveel leukere humor.
In een Amerikaanse tv-serie hoorde ik dat iemand van Duitse afkomst "Kraut" werd genoemd door een collega. 't Is allemaal wat directer daar; verschillen en afkomst spelen daar ook een grote rol (hoewel het grootste deel van de Amerikanen afkomstig is van Duitse voorouders en niet van Engelsen, zoals men vaak denkt). Men is daar reuze bezig met zijn buitenlandse wortels.

In Nederland is het de tegenovergestelde richting opgegaan, wat ik ook benauwend vind.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
retrostar schreef:
11-09-2021 08:15
In een Amerikaanse tv-serie hoorde ik dat iemand van Duitse afkomst "Kraut" werd genoemd door een collega. 't Is allemaal wat directer daar; verschillen en afkomst spelen daar ook een grote rol (hoewel het grootste deel van de Amerikanen afkomstig is van Duitse voorouders en niet van Engelsen, zoals men vaak denkt). Men is daar reuze bezig met zijn buitenlandse wortels.

In Nederland is het de tegenovergestelde richting opgegaan, wat ik ook benauwend vind.
Ik hoorde een keer een collega een "alle Marokkanen stelen"-grap maken tegen een collega van Marokkaanse afkomst. De Marokkaanse collega lachte erom, maar ik kan me echt niet voorstellen dat hij het grappig vond.
dana299 schreef:
10-09-2021 18:24
Het hoeft niet noodzakelijk uit arrogantie voort te komen. Ik dacht vroeger ook dat iedereen erg kritisch naar mij keek. Maar dat kwam doordat ik opgegroeid ben in een overkritische familie. Het was een hobby om het uiterlijk van anderen af te kraken. Ik heb best lang gedacht dat iedereen zo was.
Het is ook geen arrogantie, maar door dat te denken, liet ik het sneller los. Ik denk wel dat het voor iedereen anders werkt. Dit was voor mij goed advies (ben alles behalve arrogant) ;)
Streepseltje schreef:
10-09-2021 19:49
Probeer het los te laten. Al kijkt de hele wereld naar je, het belangrijkste is wat JIJ van jezelf vindt! Ik heb een hele berg aan redenen waarom mensen naar me kijken op straat en ook wel oordelen. Maar inmiddels kan ik echt redelijk schijt eraan hebben. Ik ben ik, ik mag zijn wie ik ben ook al heb ik wat opvallende dingen aan mijn lijf. En als mensen echt vragen hebben komen ze maar, graag, dan leg ik graag uit hoe en wat.

Maar het belangrijkste is echt dat jij in jezelf gelooft en achter jezelf gaat staan.
Dank voor je reactie. Ik denk dat je helemaal gelijk hebt. In jezelf geloven is het belangrijkste dan krijg je idd waarschijnlijk vanzelf (meer) schijt aan die starende blikken. Ik werk aan mijn zelfvertrouwen / gevoel van eigenwaarde, maar ben er nog niet helaas..
Jammer dat sommigen hier in twijfel trekken of er echt wordt gestaard naar mij. Ik voel me daardoor niet serieus genomen. Het is een feit dat mensen naar mij staren (dit is ook verschillende keren bevestigd door mensen die samen met mij over straat liepen). Het helpt mij meer om handvaten te krijgen hoe met die blikken om te gaan. Zodat ik er minder last van heb. Mijn laatste therapeut stelde voor dat ik een x aan een starende persoon in kwestie vraag waarom hij/zij dat doet. Maar heb dat tot nu toe (nog) niet aangedurfd (te bang voor het antwoord..).
Sharing* schreef:
10-09-2021 19:53
Mijn ervaring is dat wat jezelf uitstraalt je vaak ook terug krijgt.
Ben ik in een goed humeur, op de markt, op werk, zebrapad, in de tram, dan is er een glimlach, een grapje, iemand die gedag zegt.
Ben ik in de mineur, lijkt iedereen niet leuk, zien me niet staan, geen praatje of halo.

Geef eens een concreet voorbeeld waarbij mensen naar jou staren. Je zegt op straat, daar loopt iedereen toch van A naar B, in de winkel, gaat er iemand bij de potten bruine bonen of de appelflappen echt naar jou staren?
Ik reageer omdat ik het oprecht sneu vind dat je de deur niet uit durft. Mensen en dieren gaan gewoon naar buiten, doen hun ding en plasje, zwaaien of kwispelen.
Tenzij je natuurlijk Bea of Maxima bent, ja dan staren mensen naar je :)
Ja geloof het of niet, mensen kunnen in de supermarkt echt naar mij staren. En als ik dan terug kijk, kijken ze niet snel (beschaamd) weg, het staren gaat gewoon door.. ! Doodongelukkig word ik er soms van. Krijg dan zo’n gevoel van : Wat is er toch mis met mij..??
Alle reacties Link kopieren
H73 schreef:
11-09-2021 18:01
Ja geloof het of niet, mensen kunnen in de supermarkt echt naar mij staren. En als ik dan terug kijk, kijken ze niet snel (beschaamd) weg, het staren gaat gewoon door.. ! Doodongelukkig word ik er soms van. Krijg dan zo’n gevoel van : Wat is er toch mis met mij..??
Misschien is er niets mis met je, maar wel iets wat jou bijzonder maakt? Je noemde al je lichte oogkleur, maar zijn er ook andere dingen waardoor je opvalt, zoals je kledingstijl, haardracht, sieraden, lengte/gewicht of opvallende uiterlijkheden in je gezicht?
Ik snap dat je er last van hebt, maar ik denk dat de meeste mensen helemaal niet doorhebben dat ze staren en ik weet zeker dat ze je allemaal binnen een dag ook weer vergeten zijn.
Het kan ook zijn dat mensen oogcontact zoeken. Het viel mij laatst op dat dat in het westen van het land veel meer wordt gedaan dan in het noorden (daar staren de meeste mensen in het niets of ze kijken naar beneden).
Alle reacties Link kopieren
Nou, doe maar eens een foto dan.
LeslieKnope schreef:
11-09-2021 18:16
Misschien is er niets mis met je, maar wel iets wat jou bijzonder maakt? Je noemde al je lichte oogkleur, maar zijn er ook andere dingen waardoor je opvalt, zoals je kledingstijl, haardracht, sieraden, lengte/gewicht of opvallende uiterlijkheden in je gezicht?
Ik snap dat je er last van hebt, maar ik denk dat de meeste mensen helemaal niet doorhebben dat ze staren en ik weet zeker dat ze je allemaal binnen een dag ook weer vergeten zijn.
Het kan ook zijn dat mensen oogcontact zoeken. Het viel mij laatst op dat dat in het westen van het land veel meer wordt gedaan dan in het noorden (daar staren de meeste mensen in het niets of ze kijken naar beneden).
Ik woon idd in de randstad, zou het daar dan door komen.. ? ;-)
Nee qua haardracht, kleding, lengte, gewicht etc is er niets opvallends / afwijkends aan mij. Het gaat echt om mijn gezicht.. :-/
Nova66 schreef:
11-09-2021 19:35
Nou, doe maar eens een foto dan.
Haha
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit zelf ook een tijd gehad. Achteraf klopte het dat mensen staarden; ik zocht steeds naar gezichten om te kijken of mensen aan het staren waren waardoor ze dus gingen staren omdat ik zo vreemd naar ze keek. Voelde me niet op mijn gemak in het openbaar en kreeg daardoor onbewust een defensieve houding. Dat valt op en mensen zien dat.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
10-09-2021 18:48
Er zat vroeger een meisje in mijn klas, een schat van een meid en echt niet lelijk, maar als ze over straat liep dan gooide ze haar hoofd in haar nek en liep dan kaarsrecht en uitdagend alsof ze wou zeggen: "en nou in de aanval". Een soort koningin in oorlog ofzo.

Dat had ze zich aangewend want het zag er niet natuurlijk uit, maar ja ze trok daarmee wel heel erg de aandacht. Ik weet niet hoe ze dat zelf zag. Zal wel goedgekomen zijn. Je kan niet je hele leven zo blijven lopen.
Ik zat bij jou in de klas denk ik.

Het grootste deel van mijn leven dacht ik dat ik een raar uiterlijk en uitstraling had en dat mensen naar me staarden en afkeurend keken. Ik dacht dat alleen plastische chirurgie me kon helpen.

Nu zit ik veel beter in mijn vel en is mijn dag soms net een andrelon reclame, met mensen die spontaan naar me lachen en met me beginnen te kletsen. Dit was ondenkbaar toen ik een diepcynische mensenschuwe misantroop was. Terwijl ik er uiterlijk nog ongeveer hetzelfde uit zie, in ieder geval heb ik geen cosmetische ingrepen laten doen.

De wereld is een spiegel oftewel: je projecteert je eigen shit op de wereld en je zal altijd bevestigd krijgen wat jij erin ziet.
Alle reacties Link kopieren
Starkid schreef:
11-09-2021 22:19
Ik heb dit zelf ook een tijd gehad. Achteraf klopte het dat mensen staarden; ik zocht steeds naar gezichten om te kijken of mensen aan het staren waren waardoor ze dus gingen staren omdat ik zo vreemd naar ze keek. Voelde me niet op mijn gemak in het openbaar en kreeg daardoor onbewust een defensieve houding. Dat valt op en mensen zien dat.
Dit inderdaad, als ik heel erg oververmoeid/zwaar gestressed ben heb ik altijd minder behoefte aan sociale contacten tijdens willekeurige uitjes. Merk dat mensen dit zien en anders reageren dan wanneer ik relaxt ben.
Is dus een combinatie van actie/reactie, plus dat je eigen perceptie het beeld ook nog zal versterken.
Bij mensen die wat schuchter om zich heen zien kijk ik ook altijd iets langer, om vervolgens binnen 1 seconde weer over te gaan naar de orde van de dag. Zou me er dus niet al te druk om maken dat doen die 'staarders' namelijk ook niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven