Psyche
alle pijlers
Mijn man heeft ziektevrees
donderdag 1 oktober 2009 om 13:34
Speel open kaart, vertel hem dat je denkt dat hij een hypochonder is en vraag hem of hij een afspraak wil maken bij de huisarts voor een doorverwijzing naar een psycholoog. Het is een lastig iets maar wel te "genezen". Wat zal ook hij beter in zijn vel zitten als dit weg is/beter gaat!
Ik hoop dat er met hem te praten valt!
Ik zou hier (ook) helemaal gestoord van worden!
Heel veel succes.
Ik hoop dat er met hem te praten valt!
Ik zou hier (ook) helemaal gestoord van worden!
Heel veel succes.
donderdag 1 oktober 2009 om 13:58
Een tijdje geleden stond deze situatie bijna exact in de Margriet, bij "kan deze relatie worden gered". Mensen met hypogondrie worden altijd boos als je ze hiermee confronteerd en ze voelen zich ook altijd niet serieus genomen worden. En inderdaad, slepen ze hun partner mee in deze angst.
Ik zou -in jouw plaats- nogmaals met hem proberen te praten, in de trant van, lieve schat, lijkt het je niet heerlijk om van je angsten af te zijn? Het kan óók allemaal tussen je oren zitten, laten we samen dit aan gaan pakken.
En niet naar de dokter gaan terwijl je serieus denkt dat er iets ernstigs is, is natuurlijk helemaal onhandig! Hij wil zijn 2e kind toch geboren zien worden?
Ik vind dat hij, in zijn starheid, een enorme druk zet op jouw en jullie gezin!
Hij moet zijn verantwoordelijkheid onder ogen zien, en daar hoort bij dat hij voor zichzelf zorgt, geestelijk én lichamelijk!
Eigenlijk als ik héél eerlijk ben, vind ik dat hij een sch*p onder zijn h*l nodig heeft!!
Ik zou -in jouw plaats- nogmaals met hem proberen te praten, in de trant van, lieve schat, lijkt het je niet heerlijk om van je angsten af te zijn? Het kan óók allemaal tussen je oren zitten, laten we samen dit aan gaan pakken.
En niet naar de dokter gaan terwijl je serieus denkt dat er iets ernstigs is, is natuurlijk helemaal onhandig! Hij wil zijn 2e kind toch geboren zien worden?
Ik vind dat hij, in zijn starheid, een enorme druk zet op jouw en jullie gezin!
Hij moet zijn verantwoordelijkheid onder ogen zien, en daar hoort bij dat hij voor zichzelf zorgt, geestelijk én lichamelijk!
Eigenlijk als ik héél eerlijk ben, vind ik dat hij een sch*p onder zijn h*l nodig heeft!!
donderdag 1 oktober 2009 om 14:09
donderdag 1 oktober 2009 om 14:18
Hypochondrie moet je niet onderschatten. Ik ken ook iemand met die 'aandoening'. Hypochonders zijn zo ontzettend bang om een ziekte onder de leden te hebben en zijn eventjes gerustgesteld als ze hun klacht laten onderzoeken en het blijkt niets te zijn. Echter, al heel gauw komt er een nieuwe klacht en is er weer die angst. Het lijkt me echt afschuwelijk om altijd maar bang te zijn dat je een ernstige ziekte hebt.
Ik vind het ook heel erg voor jou dat je er zo in meegezogen wordt. Je houdt veel van je man en je wilt niet dat hij angstig is en dat alles hierom draait.
Het is een psychische ziekte (als hij inderdaad hypochondrie heeft en daar lijkt het wel op, maar dat kan natuurlijk alleen een deskundige bepalen) en er zijn therapieen die kunnen helpen.
Ik hoop dat je hem zo ver krijgt dat hij er over wil praten met de huisarts. Die kan hem misschien doorsturen. Al zal je man wel over een flinke drempel moeten stappen om met een deskundige op dit gebied hierover te praten.
Hij voelt zich misschien niet serieus genomen als men zegt dat het voornaamste probleem tussen de oren zit, maar psychische problemen moeten ook serieus genomen worden.
Sterkte ermee!
Ik vind het ook heel erg voor jou dat je er zo in meegezogen wordt. Je houdt veel van je man en je wilt niet dat hij angstig is en dat alles hierom draait.
Het is een psychische ziekte (als hij inderdaad hypochondrie heeft en daar lijkt het wel op, maar dat kan natuurlijk alleen een deskundige bepalen) en er zijn therapieen die kunnen helpen.
Ik hoop dat je hem zo ver krijgt dat hij er over wil praten met de huisarts. Die kan hem misschien doorsturen. Al zal je man wel over een flinke drempel moeten stappen om met een deskundige op dit gebied hierover te praten.
Hij voelt zich misschien niet serieus genomen als men zegt dat het voornaamste probleem tussen de oren zit, maar psychische problemen moeten ook serieus genomen worden.
Sterkte ermee!
donderdag 1 oktober 2009 om 14:21
Hij heeft al een ziekte. Hypochondrie, ook wel bekend als Aanstelleritus. Kon ik mijn broer ook gek mee krijgen, hem aanpraten dat 'ie een lintworm had enzo.
Maar serieus, 't is wel kut. Misschien gewoon statistieken erbij halen, zijn leeftijdsgroep en laten zien dat de kans bijzonder klein is? Artsen nemen je op den duur niet serieus en straks is er eens wel wat aan de hand en dan denken ze 'ah die meneer, nou we geven 'm een placebo mee, doei'.
Als hij klachten heeft dan moet 'ie naar de arts. Kan vanalles zijn. Bloedtestje geeft al uitsluitsel normaal gezien (wat betreft kanker etcetera).
Maar serieus, 't is wel kut. Misschien gewoon statistieken erbij halen, zijn leeftijdsgroep en laten zien dat de kans bijzonder klein is? Artsen nemen je op den duur niet serieus en straks is er eens wel wat aan de hand en dan denken ze 'ah die meneer, nou we geven 'm een placebo mee, doei'.
Als hij klachten heeft dan moet 'ie naar de arts. Kan vanalles zijn. Bloedtestje geeft al uitsluitsel normaal gezien (wat betreft kanker etcetera).
donderdag 1 oktober 2009 om 14:22
donderdag 1 oktober 2009 om 14:26
Mijn moeder heeft haar hele leven last gehad van hypochondrie
Dit door een geestelijke ziekte.
Alle mogelijke ziektes heeft zei zich ingebeeld, tot ze in november vorig jaar moeite kreeg met slikken, ze naar haar arts is gegaan, en die haar gelukkig wel serieus neemde, en bleek ze wel degelijk slokdarmkanker te hebben.
Het is en blijft moeilijk, ga met je man naar je arts en leg hem dit voor, en mischien stelt het hem wel wel gerust , dat de arts hem eens goed onderzoekt, bloed enz enz
Dit door een geestelijke ziekte.
Alle mogelijke ziektes heeft zei zich ingebeeld, tot ze in november vorig jaar moeite kreeg met slikken, ze naar haar arts is gegaan, en die haar gelukkig wel serieus neemde, en bleek ze wel degelijk slokdarmkanker te hebben.
Het is en blijft moeilijk, ga met je man naar je arts en leg hem dit voor, en mischien stelt het hem wel wel gerust , dat de arts hem eens goed onderzoekt, bloed enz enz
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
donderdag 1 oktober 2009 om 14:27
Ik heb dat laatst op TV gezien bij BNN je zal het maar hebben. Ik zal het even voor je opzoeken misschien heb je er wat aan.
Bij uitzending gemist kijk je naar de aflevering van 12-05-2009 van je zal het maar hebben, over Paulien en Manon, waarvan de laatste een hypochonder is.
Bij uitzending gemist kijk je naar de aflevering van 12-05-2009 van je zal het maar hebben, over Paulien en Manon, waarvan de laatste een hypochonder is.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 1 oktober 2009 om 14:57
Praat erover met je huisarts. Meestal hebben die wel tip en trucs, het ligt een beetje aan de persoon, maar sommige mensen hebben veel baat bij elke 6 weken oid langskomen met een lijstje met hun klachten. Die worden allemaal besproken, de huisarts vertelt waarom dat onwaarschijnlijk is, maar ze wel na en zal af en toe eens bloed onderzoeken bij erge onrust.... Het werkt voor sommigen die anders elke dag bij de huisarts staan.
Het ligt er een beetje aan wat voor hem werkt, een psycholoog zal ook waarschijnlijk nodig zijn. Maar ga er eerst eens met je huisarts over praten wat handig is.
Het ligt er een beetje aan wat voor hem werkt, een psycholoog zal ook waarschijnlijk nodig zijn. Maar ga er eerst eens met je huisarts over praten wat handig is.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
donderdag 1 oktober 2009 om 15:04
Ik denk dat je huisarts in deze je moet gaan steunen.
Wat vindt hij/zij van de bezoekjes van je man?
Hij wordt wel doorverwezen naar een specialist.
Is het een idee dat jullie een keer samen naar de huisarts gaan? Dat vetgedrukte stukje in je openingspost, dat zou je eigenlijk aan je man moeten laten lezen.
Succes.
Wat vindt hij/zij van de bezoekjes van je man?
Hij wordt wel doorverwezen naar een specialist.
Is het een idee dat jullie een keer samen naar de huisarts gaan? Dat vetgedrukte stukje in je openingspost, dat zou je eigenlijk aan je man moeten laten lezen.
Succes.
donderdag 1 oktober 2009 om 16:12
quote:Tarretje schreef op 01 oktober 2009 @ 15:16:
Helaas hebben we niet dezelfde huisarts.
Ik denk weleens dat zijn huisarts ook wel een vermoeden heeft. Ze vroeg laatst ook weer aan hem waar hij nou zo bang voor is.
Maar het enige wat hij van het gesprek onthoud is dat ze vragen stelt over een eventueel ernstige aandoening.
Voor hem is dat een bevestiging. "zie je nou wel, de arts dacht ook aan kanker"
Dat ze het vervolgens ook een soort van uitsluit, vergeet hij voor het gemak weer
Dan moet je overwegen om dezelfde huisarts te nemen (dit wordt sowieso aangeraden: een gezin, een huisarts). Als partner hoef je meestal niet op een wachtlijst.
Maar je kunt ook gewoon contact opnemen met zijn huisarts. Meestal kun je als bezorgde familie wel een afspraak maken als je vertelt waarover het gaat. Zeker bij dit soort problemen, waar de huisarts zelf ook mee zit. De arts weet zelf wel hoe goed om te gaan met het patientgeheim.
Helaas hebben we niet dezelfde huisarts.
Ik denk weleens dat zijn huisarts ook wel een vermoeden heeft. Ze vroeg laatst ook weer aan hem waar hij nou zo bang voor is.
Maar het enige wat hij van het gesprek onthoud is dat ze vragen stelt over een eventueel ernstige aandoening.
Voor hem is dat een bevestiging. "zie je nou wel, de arts dacht ook aan kanker"
Dat ze het vervolgens ook een soort van uitsluit, vergeet hij voor het gemak weer
Dan moet je overwegen om dezelfde huisarts te nemen (dit wordt sowieso aangeraden: een gezin, een huisarts). Als partner hoef je meestal niet op een wachtlijst.
Maar je kunt ook gewoon contact opnemen met zijn huisarts. Meestal kun je als bezorgde familie wel een afspraak maken als je vertelt waarover het gaat. Zeker bij dit soort problemen, waar de huisarts zelf ook mee zit. De arts weet zelf wel hoe goed om te gaan met het patientgeheim.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 14 oktober 2009 om 19:42
hey tarretje,
Hier ook een vrouw met een hypochondrische man. Bij mijn man is het gelukkig niet zo erg dat hij constant in het ziekenhuis zit, maar elk hoofdpijntje is kanker, pijn op de borst een hartaanval, pijn in de keel is slokdarm kanker, een bobbel in de borstkas is een tumor, buiten adem zijn is longkanker. Een plek (serieus zelfs een keer met een vlek gehad) is een melanoom. Oh, en vermoeidheid is ook kanker, net als afvallen.
Ik denk dat je dit wel herkent?
Ik vraag hem altijd de feiten te benoemen en geef hem terug wat ik zie. Dit helpt vaak. Hij heeft trouwens wel door dat hij vaker denkt dat hij kanker heeft dan andere. En dat zijn pijn klachten vaak komen als hij stress heeft. En dus ook weer weggaan als de stress weg is.
Ik ga dus bewust niet mee met zijn angsten omdat ik ze dan ook voed.
Ik denk dat jouw man het best een met een psycholoog kan praten. Want hij heeft idd wel een ziekte, maar zit dus steeds bij de verkeerde specialist.
Hier ook een vrouw met een hypochondrische man. Bij mijn man is het gelukkig niet zo erg dat hij constant in het ziekenhuis zit, maar elk hoofdpijntje is kanker, pijn op de borst een hartaanval, pijn in de keel is slokdarm kanker, een bobbel in de borstkas is een tumor, buiten adem zijn is longkanker. Een plek (serieus zelfs een keer met een vlek gehad) is een melanoom. Oh, en vermoeidheid is ook kanker, net als afvallen.
Ik denk dat je dit wel herkent?
Ik vraag hem altijd de feiten te benoemen en geef hem terug wat ik zie. Dit helpt vaak. Hij heeft trouwens wel door dat hij vaker denkt dat hij kanker heeft dan andere. En dat zijn pijn klachten vaak komen als hij stress heeft. En dus ook weer weggaan als de stress weg is.
Ik ga dus bewust niet mee met zijn angsten omdat ik ze dan ook voed.
Ik denk dat jouw man het best een met een psycholoog kan praten. Want hij heeft idd wel een ziekte, maar zit dus steeds bij de verkeerde specialist.
