Psyche
alle pijlers
Mijn schoonmoeder is overleden
dinsdag 8 februari 2022 om 20:56
Ik had een paar dagen eerder een topic hierover aan willen maken maar kwam er niet aan toe. Er is zoveel op ons afgekomen en de hele dag telefoontjes plegen en de uitvaart regelen.
Mijn schoonmoeder is vorige zaterdag overleden. Ze had veel gezondheidsklachten zoals o.a. een slecht hart,een hoge bloeddruk en was slecht ter been. Ze had afgelopen maandag geopereerd moeten worden omdat ze een vernauwing in haar bloedvaten had. Er was ook een teen geamputeerd. Ze was verzwakt,kreeg een longontsteking (geen Corona) en had vocht in haar buik en longen waarvoor ze behandeld werd.
We wisten dat ze niet beter zou worden en ze zou daarna naar een verpleeghuis gaan voor een kwalitatief goede tijd. Maar dit was toch wel ff schrikken. Haar zwakke hart stopte ermee.
Het is aan de ene kant beter dat haar een verdere lijdensweg bleef bespaard maar aan de andere kant is dit een pijnlijk verlies vooral in Coronatijd. We zijn intens verdrietig maar ook dankbaar voor alle goede herinneringen.
Vandaag zaten we in haar woning dingen voor te bereiden. Ik zag de lege etagere,waar altijd fruit op lag,op tafel staan,en barst in snikken uit. Russendoor voel ik me echt kut.
Over een paar dagen is de uitvaart.
Wat ik met dit topic wil: Van me afschrijven. Ik zal niet altijd in staat zijn om meteen terug te schrijven omdat we het zo druk hebben.
Mijn schoonmoeder is vorige zaterdag overleden. Ze had veel gezondheidsklachten zoals o.a. een slecht hart,een hoge bloeddruk en was slecht ter been. Ze had afgelopen maandag geopereerd moeten worden omdat ze een vernauwing in haar bloedvaten had. Er was ook een teen geamputeerd. Ze was verzwakt,kreeg een longontsteking (geen Corona) en had vocht in haar buik en longen waarvoor ze behandeld werd.
We wisten dat ze niet beter zou worden en ze zou daarna naar een verpleeghuis gaan voor een kwalitatief goede tijd. Maar dit was toch wel ff schrikken. Haar zwakke hart stopte ermee.
Het is aan de ene kant beter dat haar een verdere lijdensweg bleef bespaard maar aan de andere kant is dit een pijnlijk verlies vooral in Coronatijd. We zijn intens verdrietig maar ook dankbaar voor alle goede herinneringen.
Vandaag zaten we in haar woning dingen voor te bereiden. Ik zag de lege etagere,waar altijd fruit op lag,op tafel staan,en barst in snikken uit. Russendoor voel ik me echt kut.
Over een paar dagen is de uitvaart.
Wat ik met dit topic wil: Van me afschrijven. Ik zal niet altijd in staat zijn om meteen terug te schrijven omdat we het zo druk hebben.
madamebijoux wijzigde dit bericht op 08-02-2022 20:59
2.17% gewijzigd
Je pense donc je suis
woensdag 9 februari 2022 om 18:29
Thanks Hanke! Ja,ze was een goede moeder en schoonmoeder. Ze was een belangrijk deel van ons leven. Ze zei vaak dat ze van ons hield en we ook van haar.
Je pense donc je suis
woensdag 9 februari 2022 om 18:31
Dankjewel! ik had me geen betere schoonmoeder kunnen wensen.Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑08-02-2022 21:30Gecondoleerd en heel veel sterkte. Volgens mij ben je een hele lieve schoondochter geweest, maar hoe kan dat ook anders met zo'n lieve schoonmoeder
Je pense donc je suis
woensdag 9 februari 2022 om 18:32
woensdag 9 februari 2022 om 18:35
Jij ook gecondoleerd! Ja,het doet altijd pijn om een geliefd iemand te verliezen. Veel sterkte! Wat had hij? Ik heb voor de uitvaart een gedicht geschreven en we gaan allemaal een woordje doen. Het wordt een mooi afscheid.Chachachaa schreef: ↑08-02-2022 21:42Gecondoleerd! Het is moeilijk, zelf net een paar weken geleden mijn schoonvader verloren waar ik erg gek op was. Ik gunde hem zijn rust, maar wat vind ik het jammer en verdrietig dat hij er niet meer is en niet meer op die manier een deel uitmaakt van ons leven. Ik hoop dat jullie op een mooie manier afscheid van haar kunnen nemen. Fijn dat ze zo geliefd was.
Je pense donc je suis
woensdag 9 februari 2022 om 18:38
Dankjwel! Soms kan ik niet huilen en voel ik me verlamd en soms komen de tranen opeens. We praten er veel over en ik ervaar veel steun van mijn familie en vrienden. Hetzelfde doe ik ook altijd voor hun. Verder veel erover praten en ook herinneringen ophalen. Jouw manier is ook mooi.Oudblond schreef: ↑08-02-2022 21:52Gecondoleerd Natuurlijk dringt het nog niet door. Het 'geregel' in die vermoeidheid is loeizwaar maar hielp mij wel om overeind te blijven in die wirwar aan emoties. (Wat Lemoos schrijft) Wat mij hielp in die periode is dat man en ik naar elkaar uitspraken dat we haar zo goed mogelijk omkaderd hadden. En dat we alles in onze mogelijkheden gedaan hadden om haar (en schoonvader) te laten voelen hoeveel we van hen hielden.
En TO; Huilen en huilbuien toelaten is helend. Je hebt oprecht verdriet. Dat hoef je niet 'binnen' te houden
Je pense donc je suis
woensdag 9 februari 2022 om 18:39
Jij ook gecondoleerd! Alzheimer is heftig. In de zorginstelling waar ik werk zijn ook dementerende ouderen en ik zie heel vaak wat het met je doet.
Mak ook veel moois mee met hun. Maar de aftakeling is altijd heftig. Sterkte! Hoe oud is hij geworden?
Je pense donc je suis
zaterdag 12 februari 2022 om 21:17
Het was een mooie uitvaart precies zoals mijn schoonmoeder het wilde. We konden haar nog zien en toen ging de kist dicht. Mijn vriend en zijn broers deden een woordje. Ik had een gedicht geschreven. Mooie liedjes en een fotocollage en ook een kerkelijk gedeelte. Daarna samenzijn met familie,condoleren. en er waren broodjes. Nu begint de verwerking. Hoewel we aan de ene kant een hoop mooie herinneringen hebben om op terug te kijken zo is het gemis groot en hebben we regelmatig emotionele momenten.
Jullie bedankt die me gesteund hebben! Dat waardeer ik enorm.
Jullie bedankt die me gesteund hebben! Dat waardeer ik enorm.
Je pense donc je suis
zondag 13 februari 2022 om 10:23
Mijn vader is 75 geworden, niet eens zo heel oud.MadameBijoux schreef: ↑09-02-2022 18:39Jij ook gecondoleerd! Alzheimer is heftig. In de zorginstelling waar ik werk zijn ook dementerende ouderen en ik zie heel vaak wat het met je doet.
Mak ook veel moois mee met hun. Maar de aftakeling is altijd heftig. Sterkte! Hoe oud is hij geworden?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zondag 13 februari 2022 om 10:24
Fijn dat jullie op een mooie manier afscheid hebben kunnen nemen van je schoonmoeder. Heel veel sterkte.MadameBijoux schreef: ↑12-02-2022 21:17Het was een mooie uitvaart precies zoals mijn schoonmoeder het wilde. We konden haar nog zien en toen ging de kist dicht. Mijn vriend en zijn broers deden een woordje. Ik had een gedicht geschreven. Mooie liedjes en een fotocollage en ook een kerkelijk gedeelte. Daarna samenzijn met familie,condoleren. en er waren broodjes. Nu begint de verwerking. Hoewel we aan de ene kant een hoop mooie herinneringen hebben om op terug te kijken zo is het gemis groot en hebben we regelmatig emotionele momenten.
Jullie bedankt die me gesteund hebben! Dat waardeer ik enorm.
Hebben jullie ook een opname van de dienst? Bij mijn vader was er vanwege corona ook een livestream en wij hebben daar de opname van gekregen. Ik heb het later nog teruggekeken, dat was heel verdrietig, maar ook heel mooi.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 14 februari 2022 om 20:43
maandag 14 februari 2022 om 20:49
Juultje,nee helaas hebben we geen opname zoals livestream van de dienst. Dat hadden we in het begin moeten regelen. Ik kwam daar pas op toen mijn moeder en zus niet konden komen en toen was het te laat ervoor. Ik snap dat het zowel verdrietig als ook heel mooi was om terug te zien. Het is een groot gemis. Wat zou ik het toch iedereen gunnen om gezond 100 te worden maar het mag niet altijd zo zijn. Maar onzeJuultje schreef: ↑13-02-2022 10:24Fijn dat jullie op een mooie manier afscheid hebben kunnen nemen van je schoonmoeder. Heel veel sterkte.
Hebben jullie ook een opname van de dienst? Bij mijn vader was er vanwege corona ook een livestream en wij hebben daar de opname van gekregen. Ik heb het later nog teruggekeken, dat was heel verdrietig, maar ook heel mooi.
dierbaren hebben voor altijd een plek in ons hart.
Je pense donc je suis
zondag 20 februari 2022 om 10:39
Mijn schoonmoeder is 5 januari overleden op 72 jarige leeftijd aan alzheimer. Het is heel naar, ik weet hoe je je voelt. Het is fijn als je een goede steun kan zijn voor je man. Ik troostte mezelf met het idee dat mijn eigen moeder gelukkig nog leeft.
Fijn dat de uitvaart mooi was. De uitvaart van mijn schoonmoeder was ook heel mooi, de zon scheen op de kist en de bloemen waren prachtig.
Veel sterkte!
Fijn dat de uitvaart mooi was. De uitvaart van mijn schoonmoeder was ook heel mooi, de zon scheen op de kist en de bloemen waren prachtig.
Veel sterkte!
Groetjes!
zondag 20 februari 2022 om 17:57
libe,gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder! Alzheimer is een vreselijke ziekte. Ik hoop dat ze geen pijn had. Mijn schoonmoeder had veel pijn en is rustig ingeslapen. Ook voor jou ben ik blij dat de uitvaart mooi was. Prachtig als ze zon op de kist schijnt en mooie kleuren ten voorschijn tovert. De dag van de uitvaart hadden we een mooie zonsopgang-alsof mijn schoonmoeder deze had gestuurd-zo troostend. We zijn s´avonds naar het restaurant geweest waar we vaak samen met haar hebben gegeten en haar te herdenken. Dat zou ze ook gewild hebben.libe schreef: ↑20-02-2022 10:39Mijn schoonmoeder is 5 januari overleden op 72 jarige leeftijd aan alzheimer. Het is heel naar, ik weet hoe je je voelt. Het is fijn als je een goede steun kan zijn voor je man. Ik troostte mezelf met het idee dat mijn eigen moeder gelukkig nog leeft.
Fijn dat de uitvaart mooi was. De uitvaart van mijn schoonmoeder was ook heel mooi, de zon scheen op de kist en de bloemen waren prachtig.
Veel sterkte!
We zitten nu middenin de rouwverwerking met up´s en down´s. Hoe ga jij ermee om? Als ik merk dat ik het kwaad krijg dan kijk ik vaak naar haar foto en praat tegen haar. Maar ik laat uiteraard ook het verdriet toe.
Ik wil je veel sterkte voor de komende tijd wensen. Het is heftig om een dierbaar iemand te verliezen.
Je pense donc je suis
zondag 20 februari 2022 om 21:47
Dankjewel Madamebijjoux, het is inderdaad een rotziekte. Mijn schoonmoeder had nog maar heel weinig bewustzijn, maar ze liep tot het laatst nog rond. Haar hersenfuncties werden zo slecht, dat zelfs dat lopen de laatste dagen niet meer ging. Ze leed ondraaglijk, omdat ze lichamelijk en geestelijk was uitgeput. Haar hart werd ook steeds zwakker en ze kreeg een slaapmiddel. Na een paar dagen bewusteloos op bed liggen is ze gestorven. Het is beter zo, maar toch erg jammer. We hadden haar graag nog bij ons gehad. We hebben het nog vaak over haar en omdat ze graag de natuur schilderde, hangen er veel schilderijen van haar in ons huis. Allemaal herinneringen aan haar. Ze was een lieve en zorgzame vrouw.
Hoe oud was jouw schoonmoeder? Wat naar dat ze zoveel pijn had op het laatst.
Hoe oud was jouw schoonmoeder? Wat naar dat ze zoveel pijn had op het laatst.
Groetjes!
zondag 20 februari 2022 om 22:31
MadameBijoux, wij moesten veel schrappen in de aanwezigen voor de uitvaart, waardoor de livestream toen denk ik vanzelfsprekender was.
We missen hem inderdaad erg, aan de andere kant wordt het ook wat ‘gewoner’ dat hij er niet meer is en geeft het veel troost dat hij niet meer verder hoeft te lijden. Wij denken ook veel aan de mooie herinneringen aan hem, dat kan ineens boven komen en dan kan ik daar wel echt met een glimlach aan terug denken en word ik niet altijd verdrietig ervan.
We missen hem inderdaad erg, aan de andere kant wordt het ook wat ‘gewoner’ dat hij er niet meer is en geeft het veel troost dat hij niet meer verder hoeft te lijden. Wij denken ook veel aan de mooie herinneringen aan hem, dat kan ineens boven komen en dan kan ik daar wel echt met een glimlach aan terug denken en word ik niet altijd verdrietig ervan.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 21 februari 2022 om 18:09
Dementie kan inderdaad ook in de motoriek gaan zitten. Sommige beginnen met schuifelen en weten b.v. ook niet meer hoe je een washandje moet gaan gebruiken of een kopje vast moet houden. Je omschrijft het aftakelingsproces heel duidelijk en wat heftig zeg! Ja,het kost energie en aan het eind ben je uitgeput. Ik snap dat jij je schoonmoeder nog graag bij je zou willen hebben. Wat mooi dat ze schilderde! Dat doet mijn moeder ook. Ben blij dat ik haar nog heb en ik hoop dat ze oud mag worden. Mijn schoonvader,broer en vader zijn er ook al niet meer. Maar schilderijen zijn een prachtige herinnering. Wat schilderde ze zoal?libe schreef: ↑20-02-2022 21:47Dankjewel Madamebijjoux, het is inderdaad een rotziekte. Mijn schoonmoeder had nog maar heel weinig bewustzijn, maar ze liep tot het laatst nog rond. Haar hersenfuncties werden zo slecht, dat zelfs dat lopen de laatste dagen niet meer ging. Ze leed ondraaglijk, omdat ze lichamelijk en geestelijk was uitgeput. Haar hart werd ook steeds zwakker en ze kreeg een slaapmiddel. Na een paar dagen bewusteloos op bed liggen is ze gestorven. Het is beter zo, maar toch erg jammer. We hadden haar graag nog bij ons gehad. We hebben het nog vaak over haar en omdat ze graag de natuur schilderde, hangen er veel schilderijen van haar in ons huis. Allemaal herinneringen aan haar. Ze was een lieve en zorgzame vrouw.
Hoe oud was jouw schoonmoeder? Wat naar dat ze zoveel pijn had op het laatst.
Mijn schoonmoeder werd slechts 76. 100 had ik mooier gevonden maar dat mocht nou eenmaal niet zo zijn en zo een lijdensweg is heftig. De pijn zat in haar linker voet die opgezwollen en rood was en er bevond zich ook een vernauwd bloedvat in haar linker been. De middelste teen hadden ze al afgezet. Ze had 2 weken geleden geopereerd moeten worden en ondanks het feit dat ze vocht in longen en buik had+ een longontsteking kon de operatie doorgaan want het was slechts een kleine ingreep. Maar haar hart dat al zo zwak was stopte ermee en ze overleed in haar slaap. We wisten dat ze niet meer beter zou worden. Ze zou naar een verpleeghuis gaan omdat ze extreem veel mankeerde om daar nog een kwalitatief goede tijd te beleven. Maar dit was toch vrij plotseling. En al zijn we opgelucht dat ze niet meer hoeft te lijden dan is dit zeker een groot gemis. We koesteren al die mooie herinneringen aan haar en praten vaak over haar.
Bedankt voor het delen van je verhaal! Onze schoonmoeders waren lieve vrouwen en ze blijven voor altijd in ons hart.
Je pense donc je suis
maandag 21 februari 2022 om 18:11
Helaas niet! Mijn vriend belde haar de avond nog. de verpleegster keek tussendoor s´nachts en toen was ze erg nog. Rond 6:50 zaterdagochtend ging bij ons de telefoon dat ze overleden was. Het zal wel in de ochtend rond 6:00 zijn geweest. Heb jij nog wel afscheid van je schoonmoeder kunnen nemen?
Je pense donc je suis
maandag 21 februari 2022 om 18:14
We mochten maar 45 mensen uitnodigen en toen we het idee met livestream kregen was het al te laat. Maar ik heb de fotocollage aan mijn familie doorgestuurd en dat vonden ze erg mooi. Wat voor herinneringen zijn voor jou erg speciaal? Mijn schoonmoeder hield b.v. van een glaasje Cognac en we nemen er wel eens eentje in het weekend of haar slappe lach. Dat was zalig. Ze had een goede zin voor humor.Juultje schreef: ↑20-02-2022 22:31MadameBijoux, wij moesten veel schrappen in de aanwezigen voor de uitvaart, waardoor de livestream toen denk ik vanzelfsprekender was.
We missen hem inderdaad erg, aan de andere kant wordt het ook wat ‘gewoner’ dat hij er niet meer is en geeft het veel troost dat hij niet meer verder hoeft te lijden. Wij denken ook veel aan de mooie herinneringen aan hem, dat kan ineens boven komen en dan kan ik daar wel echt met een glimlach aan terug denken en word ik niet altijd verdrietig ervan.
Je pense donc je suis
maandag 21 februari 2022 om 18:57
Dat klinkt als mooie herinneringen! De foto’s kijk ik soms ook nog door, het is toch een soort samenvatting van een leven, verdrietig en mooi tegelijk.
We hebben mooie herinneringen aan vakanties samen, of als hij op zondag kookte, daar hield hij erg van. Mijn kinderen en die van mijn broer hebben fijne herinneringen aan het logeren bij hen, hij was echt een leuke, lieve opa.
Libe en ook MadameBijoux, wat mooi dat zij allebei schilderden. Dan heb je een mooie tastbare herinnering waar ook haar emotie in zit. 76 is ook te jong…
We hebben mooie herinneringen aan vakanties samen, of als hij op zondag kookte, daar hield hij erg van. Mijn kinderen en die van mijn broer hebben fijne herinneringen aan het logeren bij hen, hij was echt een leuke, lieve opa.
Libe en ook MadameBijoux, wat mooi dat zij allebei schilderden. Dan heb je een mooie tastbare herinnering waar ook haar emotie in zit. 76 is ook te jong…
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 21 februari 2022 om 20:53
Juultje,het is mijn moeder die schildert en die is er gelukkig nog en gezond. Mijn schoonmoeder hield van kleuren. Afgelopen vrijdag Hollandse pot gemaakt,aardappelen met spinazi met boursin,lekkere bruine saus en gehaktballen. Dat kookte ze vaak. Wat kookte je vader zoal? En mooi om te lezen dat hij zo een lieve vader en opa was! Mooie herinneringen zijn belangrijk en geven me altijd het gevoel dat de dierbare dichtbij me is.Juultje schreef: ↑21-02-2022 18:57Dat klinkt als mooie herinneringen! De foto’s kijk ik soms ook nog door, het is toch een soort samenvatting van een leven, verdrietig en mooi tegelijk.
We hebben mooie herinneringen aan vakanties samen, of als hij op zondag kookte, daar hield hij erg van. Mijn kinderen en die van mijn broer hebben fijne herinneringen aan het logeren bij hen, hij was echt een leuke, lieve opa.
Libe en ook MadameBijoux, wat mooi dat zij allebei schilderden. Dan heb je een mooie tastbare herinnering waar ook haar emotie in zit. 76 is ook te jong…
Je pense donc je suis
maandag 21 februari 2022 om 21:59
Dankjewel Juultje, jij ook gecondoleerd met je vader. 75 is ook nog jong zeg.☹
Mijn schoonmoeder was pas 72, kreeg de diagnose toen ze 67 was, het is zo snel gegaan. Eerst schilderde de nog de zee, duinlandschappen en portretten. Maar vanaf haar 70ste lukte dat al niet meer. Op haar rouwkaart stond een foto van één van haar schilderijen (2 vrouwen op het strand).
Madamebijjoux: Wat vervelend van die pijn in haar voet en dat jullie geen afscheid meer hebben kunnen nemen. Mijn eerste gedachte toen ik hoorde dat ze was overleden, was gek genoeg ook een soort opluchting dat haar lijden eindelijk voorbij was. Wij hebben helaas ook geen afscheid kunnen nemen. We gingen regelmatig op bezoek in het verzorgingshuis, met ons zoontje van anderhalf (haar kleinzoon). Dan namen we haar vaak mee naar buiten en lieten we haar achter de kinderwagen lopen. Ze zei niets, maar ik wist wel dat ze er nog van genoot. De laatste keer was ze wel heel erg vermagerd. Ze was die week ook gevallen en had wat schaafwonden in haar gezicht. Mijn man zei nog dat we haar volgende keer misschien wel konden meenemen naar het centrum, want daar had ze wat meer te zien. We namen afscheid zonder te weten dat het de laatste keer zou zijn...
Mijn schoonmoeder was pas 72, kreeg de diagnose toen ze 67 was, het is zo snel gegaan. Eerst schilderde de nog de zee, duinlandschappen en portretten. Maar vanaf haar 70ste lukte dat al niet meer. Op haar rouwkaart stond een foto van één van haar schilderijen (2 vrouwen op het strand).
Madamebijjoux: Wat vervelend van die pijn in haar voet en dat jullie geen afscheid meer hebben kunnen nemen. Mijn eerste gedachte toen ik hoorde dat ze was overleden, was gek genoeg ook een soort opluchting dat haar lijden eindelijk voorbij was. Wij hebben helaas ook geen afscheid kunnen nemen. We gingen regelmatig op bezoek in het verzorgingshuis, met ons zoontje van anderhalf (haar kleinzoon). Dan namen we haar vaak mee naar buiten en lieten we haar achter de kinderwagen lopen. Ze zei niets, maar ik wist wel dat ze er nog van genoot. De laatste keer was ze wel heel erg vermagerd. Ze was die week ook gevallen en had wat schaafwonden in haar gezicht. Mijn man zei nog dat we haar volgende keer misschien wel konden meenemen naar het centrum, want daar had ze wat meer te zien. We namen afscheid zonder te weten dat het de laatste keer zou zijn...
Groetjes!