Psyche
alle pijlers
Mijn verhaal [lege OP]
maandag 14 juni 2021 om 14:28
Ik ben geen vreemde van het forum. Ik kom niet zomaar uit de lucht vallen. Ik heb een vreemde vraag. Maar ik zou het heel fijn vinden als ik mijn levensverhaal met jullie mag delen. Ik ben geen twintig, dus zal dat in etappes willen doen, wil het leesbaar blijven. Ook omdat ik nog schrijvende ben. Maar ik zou het heel fijn vinden als een paar mensen het willen lezen. Dankjullie wel.
xx
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
xx
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
moderatorviva wijzigde dit bericht op 15-06-2021 23:32
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
84.16% gewijzigd
maandag 14 juni 2021 om 16:08
En wat is nu die vreemde vraag?
Aanvulling: dit is nl. de enige vraag die erin staat en die vind ik niet vreemd "Want wie krijgt nu geen stress van een onophoudend huilende baby?" Net als het antwoord: veel mensen kunnen gebrul van een baby gewoon buitensluiten en niet meer horen, net als de meeste mensen dat van nature bij heel veel dagelijkse geluiden doen.
Oh en ik lees nu pas: "ik ben al wat ouder". Tjeeminee, je bent net vooraan de 40 en doet alsof je 95 bent.
Aanvulling: dit is nl. de enige vraag die erin staat en die vind ik niet vreemd "Want wie krijgt nu geen stress van een onophoudend huilende baby?" Net als het antwoord: veel mensen kunnen gebrul van een baby gewoon buitensluiten en niet meer horen, net als de meeste mensen dat van nature bij heel veel dagelijkse geluiden doen.
Oh en ik lees nu pas: "ik ben al wat ouder". Tjeeminee, je bent net vooraan de 40 en doet alsof je 95 bent.
anoniem_389112 wijzigde dit bericht op 14-06-2021 16:11
87.65% gewijzigd
maandag 14 juni 2021 om 16:10
Of ik hier mijn verhaal mag doen. Of mensen mij willen lezen. Of ik deel twee mag plaatsen. Deel drie. etc.
maandag 14 juni 2021 om 16:15
Je mag alles plaatsen hier, nou ja, er zijn een paar regels waarbij de interpretatie ervan afhangt van welke mod en welk humeur. Vraag is waarom wil je dat en wat moet het je opleveren. Ik zelf haak af. Ik heb niets met dit soort verhalen, dat is nl. mijn werk.
Daarnaast kan ik weinig met mensen die toestemming vragen om iets op een openbaar forum te plaatsen. En al zeggen 1000 mensen hier dat ze je best willen lezen, dan nog bestaat de kans dat niemand het doet, en v.v. Dus gewoon doen zoals jij wil en er zullen vast mensen zijn die je lezen, vragen stellen, kritiek geven ...
Iig succes!
maandag 14 juni 2021 om 16:21
Goeie vraag en zeker niet lezen als het je werk is. Je hebt werk en vrije tijd en die zou ik lekker scheiden.GenieInABottle schreef: ↑14-06-2021 16:15Vraag is waarom wil je dat en wat moet het je opleveren. Ik zelf haak af. Ik heb niets met dit soort verhalen, dat is nl. mijn werk.
De reden waarom ik dit -denk ik- wil, is omdat ik een enorm grote behoefte voel om mijn verhaal een keer te mogen doen. Om naar geluisterd te worden. Om mijn leven dat ik eigenlijk qua inhoud altijd voor mezelf heb gehouden, te delen. Een aai over mijn bol misschien. Aandacht? Ik weet het niet. Het ontstond gisteren en ik ben aan het tikken geslagen en ik hou blijkbaar niet meer op.
maandag 14 juni 2021 om 16:37
Nou inderdaad. Ik ben van 74 en zie mijzelf helemaal niet als " wat ouder" ik dacht er komt een verhaal van een 60/70 jarige.GenieInABottle schreef: ↑14-06-2021 16:08
Oh en ik lees nu pas: "ik ben al wat ouder". Tjeeminee, je bent net vooraan de 40 en doet alsof je 95 bent.
maandag 14 juni 2021 om 16:45
Het leest als een eenzame jeugd en een aanloop naar trauma. Dat is best een kwetsbaar verhaal om te delen met vreemden, die daar allerlei reacties op kunnen geven.
Ben je daar op voorbereid?
Ik weet dat je niet om advies hebt gevraagd maar ga het toch geven: werk je verhaal uit voor jezelf, en ga daarna op zoek naar mensen met wie je dit op een persoonlijke manier kan delen. Mensen die je kent en vertrouwt, of een coach, maar in elk geval iemand die het belangrijk vindt om er voor jou te zijn. Op een forum weet je dat maar nooit.
Ben je daar op voorbereid?
Ik weet dat je niet om advies hebt gevraagd maar ga het toch geven: werk je verhaal uit voor jezelf, en ga daarna op zoek naar mensen met wie je dit op een persoonlijke manier kan delen. Mensen die je kent en vertrouwt, of een coach, maar in elk geval iemand die het belangrijk vindt om er voor jou te zijn. Op een forum weet je dat maar nooit.
What a nuanced anxiety
maandag 14 juni 2021 om 17:17
Hier sluit ik me volledig bij aan.tyche schreef: ↑14-06-2021 16:45Het leest als een eenzame jeugd en een aanloop naar trauma. Dat is best een kwetsbaar verhaal om te delen met vreemden, die daar allerlei reacties op kunnen geven.
Ben je daar op voorbereid?
Ik weet dat je niet om advies hebt gevraagd maar ga het toch geven: werk je verhaal uit voor jezelf, en ga daarna op zoek naar mensen met wie je dit op een persoonlijke manier kan delen. Mensen die je kent en vertrouwt, of een coach, maar in elk geval iemand die het belangrijk vindt om er voor jou te zijn. Op een forum weet je dat maar nooit.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
maandag 14 juni 2021 om 17:22
Ik kreeg zelf vanaf 2018 regelmatig heel sterke herinneringen aan vroeger. Ik ben 'wat jonger' en heb helemaal geen nare jeugd gehad ofzo maar toch kwamen sommige dingen weer in geuren en kleuren boven. Een heftige val met mijn fietsje, het verdwijnen van de poes, dat soort dingen.tyche schreef: ↑14-06-2021 16:45Het leest als een eenzame jeugd en een aanloop naar trauma. Dat is best een kwetsbaar verhaal om te delen met vreemden, die daar allerlei reacties op kunnen geven.
Ben je daar op voorbereid?
Ik weet dat je niet om advies hebt gevraagd maar ga het toch geven: werk je verhaal uit voor jezelf, en ga daarna op zoek naar mensen met wie je dit op een persoonlijke manier kan delen. Mensen die je kent en vertrouwt, of een coach, maar in elk geval iemand die het belangrijk vindt om er voor jou te zijn. Op een forum weet je dat maar nooit.
Ik ben voor iets anders bij een hypnotherapeute terecht gekomen. Met haar kan ik rustig door de herinneringen heen wandelen, als het ware, en kijken of er dingen zijn die nog spanning geven.
Misschien lucht alleen het schrijven al genoeg op. Maar anders kun je zoiets overwegen om alles een plekje te geven.
Je kunt méér.
maandag 14 juni 2021 om 17:24
Ik ben daar wel op voorbereid. Het ding is dat ik het (nog) niet wil delen met mensen uit mijn omgeving. Maar het wel fijn vindt om er een beetje over te mogen praten met voor mij veilige onbekenden. Ik weet dat ik er ook stomme reacties op kan krijgen. Maar die kan ik makkkelijker van me af laten glijden. Het laten lezen aan bekenden, maakt juist dat ik me veel en veel kwetsbaarder voel. Een aantal mensen weten wel globaal af van mijn verhaal. Maar niet zo gedetailleerd en vooral niet wat mijn gevoelens zijn. Omdat ik het meestal vrij zakelijk en oppervlakkig hou. Gevoelens zijn nieuw voor me. Nu zitten de emoties me hoog en heb ik behoefte aan ventileren, zonder dat ik er vertrouwde mensen mee lastig val.
maandag 14 juni 2021 om 17:25
Dankje. Dat hoop ik. Het schrijven helpt me om het nu eruit te knallen. En af en toe wat terug horen vind ik heel fijnMoon-Alisa schreef: ↑14-06-2021 17:22
Misschien lucht alleen het schrijven al genoeg op. Maar anders kun je zoiets overwegen om alles een plekje te geven.
maandag 14 juni 2021 om 17:49
Ik ben van ongeveer jouw leeftijd, en ik herken de materiële dingen die je beschrijft (zoals de interieurs 
) en daarnaast ook een bepaald gemak waarmee met de gevoelens van kinderen werd omgegaan. Ik denk dat jij een stuk meer verwaarloosd bent dan ik, maar evengoed heb ik ook ervaren dat er door velen wel wat gemakkelijk werd gedacht over wat kinderen aankonden.
Ik kan niet beloven dat ik blijf lezen, maar tot nu toe heb ik alles gelezen. Het is misschien wel wat kwetsbaar om alles zo op een forum te gooien.
) en daarnaast ook een bepaald gemak waarmee met de gevoelens van kinderen werd omgegaan. Ik denk dat jij een stuk meer verwaarloosd bent dan ik, maar evengoed heb ik ook ervaren dat er door velen wel wat gemakkelijk werd gedacht over wat kinderen aankonden. Ik kan niet beloven dat ik blijf lezen, maar tot nu toe heb ik alles gelezen. Het is misschien wel wat kwetsbaar om alles zo op een forum te gooien.
maandag 14 juni 2021 om 18:00
Je hoeft niks te beloven Fluithaas. Fijn dat je het wilde lezen. En 'fijn' dat je herkenning vindt (ook al is fijn misschien niet het juiste woord). Mensen waren heel makkelijk met kinderen. Het heeft mij zo vaak verbaasd dat er nooit iemand is geweest die vragen stelde. Volgens mij kon je als kind met dubieuze ouders bont en blauw naar school gebracht worden en als ouders zouden hebben gezegd dat jantje van de trap was gevallen, dan was dat zo. Dat ging je niet bevragen.Fluithaas schreef: ↑14-06-2021 17:49Ik ben van ongeveer jouw leeftijd, en ik herken de materiële dingen die je beschrijft (zoals de interieurs
Ik kan niet beloven dat ik blijf lezen, maar tot nu toe heb ik alles gelezen. Het is misschien wel wat kwetsbaar om alles zo op een forum te gooien.
maandag 14 juni 2021 om 22:32
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, als het niet te snel voor jou gaat dan zou ik gewoon blijven schrijven op het tempo wat jij fijn vindt.
Ik vind het wel interessant om te lezen, dus je hebt in ieder geval 1 lezer
Wel wil ik je meegeven voorzichtig te zijn met wat je allemaal deelt, ik ken van mezelf dat ik momenten kan hebben dat ik mijn hele levensverhaal bij iemand uitstort en daar achteraf spijt van kan hebben. Maar ik snap ook heel goed dat het een vorm van verwerking kan zijn, het schrijven en het delen met mensen.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
maandag 14 juni 2021 om 22:51
Ik denk dat het zeker herkenbaar kan zijn voor de mensen die mij kennen. Maar van hen die de puzzelstukjes bij elkaar op zouden kunnen tellen, weet ik vrijwel zeker dat er niemand hier leest. En leest het verder niet als een willekeurig gezin/alleenstaande moeder die een van de velen is die er een puinhoop van maakt? Zet ze maar op een rijtje, je hebt de puinbak gezinnen waarschijnlijk voor het uitkiezen. Mijn verhaal is uniek en ook weer zo ontzettend niet uniek. Ik merk dat ik het heel fijn vind dat jullie mij lezen. Bedankt daarvoor. Ik heb echt het idee dat dit me kan helpen mijn emoties te verwerken. Om iets wat altijd al was, ook echt bestaand te maken.
