Psyche
alle pijlers
minderwaardig voelen
zondag 25 oktober 2009 om 14:23
Ik schrijf ondere een andere nick omdat het misschien anders te herkenbaar is...
Wie heeft dat ook af en toe, dat je je (heel) minderwaardig en onzeker voelt terwijl het eigenlijk nergens voor nodig als ik het objectief bekijk:
Leuke baan, leuke vriendinnen, leuk eigen huisje, best leuk koppie (althans dat krijg ik regelmatig te horen) en alles gaat eigenlijk best goed...alleen single maar dat zijn wel meer mensen
Maar toch op sommige momenten (zoals vandaag) heb ik het idee dat ik niks kan en alleen maar slechte kanten heb en nooit iets groots zal bereiken....en dat vooral sommige personen je dat gevoel geven: een ex, of mensen van een vereniging....hoe ga ja je daar mee om?
Om maar wat gedachten te spuien van het moment:
En nee ik ben niet diplomatiek, ik flap er af en toe wat uit, ik kan redelijk presenteren maar gewoon gemiddeld, heb af en toe wat emotionele buien, vaak onhandige acties, kan absoluut niet schijnheilig doen tegen mensen die ik niet mag en ga zo maar verder.......
Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt.....maar hoe gaan anderen hier mee om, daar ben ik best benieuwd naar.
Wie heeft dat ook af en toe, dat je je (heel) minderwaardig en onzeker voelt terwijl het eigenlijk nergens voor nodig als ik het objectief bekijk:
Leuke baan, leuke vriendinnen, leuk eigen huisje, best leuk koppie (althans dat krijg ik regelmatig te horen) en alles gaat eigenlijk best goed...alleen single maar dat zijn wel meer mensen
Maar toch op sommige momenten (zoals vandaag) heb ik het idee dat ik niks kan en alleen maar slechte kanten heb en nooit iets groots zal bereiken....en dat vooral sommige personen je dat gevoel geven: een ex, of mensen van een vereniging....hoe ga ja je daar mee om?
Om maar wat gedachten te spuien van het moment:
En nee ik ben niet diplomatiek, ik flap er af en toe wat uit, ik kan redelijk presenteren maar gewoon gemiddeld, heb af en toe wat emotionele buien, vaak onhandige acties, kan absoluut niet schijnheilig doen tegen mensen die ik niet mag en ga zo maar verder.......
Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt.....maar hoe gaan anderen hier mee om, daar ben ik best benieuwd naar.
zondag 25 oktober 2009 om 14:34
Ik kan ook niet schijnheilig doen, maar ik vind dat geen slechte eigenschap! Mensen weten dan direct wat ze aan jou hebben....
Maar me minderwaardig voelen? Nee, dat heb ik niet. Ieder mens heeft zijn/haar eigen kwaliteiten toch? Wat jij wel kunt, kan een ander niet. En wat een ander weer heel goed doet, kan ik dan weer niet. Zoals creatief zijn: Ik had ooit eens een kerststukje (geprobeerd) te maken....mijn dochter zag het, schoot in de lach en zei; Dat heb jij zeker gemaakt! Dus nee, creatief ben ik niet, maar weer wél in de keuken, want ik kan lekker koken.
Als je zo'n bui hebt, moet je gewoon eens al je positieve eigenschappen op gaan noemen!
Maar me minderwaardig voelen? Nee, dat heb ik niet. Ieder mens heeft zijn/haar eigen kwaliteiten toch? Wat jij wel kunt, kan een ander niet. En wat een ander weer heel goed doet, kan ik dan weer niet. Zoals creatief zijn: Ik had ooit eens een kerststukje (geprobeerd) te maken....mijn dochter zag het, schoot in de lach en zei; Dat heb jij zeker gemaakt! Dus nee, creatief ben ik niet, maar weer wél in de keuken, want ik kan lekker koken.
Als je zo'n bui hebt, moet je gewoon eens al je positieve eigenschappen op gaan noemen!
zondag 25 oktober 2009 om 14:38
@reizende Nee, ik slik constat de pil daar hangt het niet mee samen......
@nammmaa Ik weet ook mijn goede eigenschappen/kwaliteiten ook wel: spontaan, goed in organiseren, een iq van 137, hele grote algemene kennis (soort van fotografisch geheugen) en ik kan wel even doorgaan, maar het is meer dat ik er van baal dat ik geen politieke spelletjes kan spelen, niet echt begrijpelijke humor heb en dat ik veeleisend ben naar mezelf en anderen (vooral in relaties)........
@nammmaa Ik weet ook mijn goede eigenschappen/kwaliteiten ook wel: spontaan, goed in organiseren, een iq van 137, hele grote algemene kennis (soort van fotografisch geheugen) en ik kan wel even doorgaan, maar het is meer dat ik er van baal dat ik geen politieke spelletjes kan spelen, niet echt begrijpelijke humor heb en dat ik veeleisend ben naar mezelf en anderen (vooral in relaties)........
zondag 25 oktober 2009 om 14:42
a) geen politieke spelletjes? Wees blij, dat doen al genoeg mensen en dat is geen goede eigenschap...
b) mijn humor is ook niet een humor, die iedereen begrijp. So what? Er lopen vast wel mensen rond, die het wél begrijpen....
c) veeleisend naar jezelf? Je bedoelt perfectionistisch? Jam dat kan lastig zijn...want dan ben je nooit (of niet gauw) tevreden....daar zou je iets aan kunnen doen. Controle loslaten, mensen maken fouten en dat mag jij ook.
b) mijn humor is ook niet een humor, die iedereen begrijp. So what? Er lopen vast wel mensen rond, die het wél begrijpen....
c) veeleisend naar jezelf? Je bedoelt perfectionistisch? Jam dat kan lastig zijn...want dan ben je nooit (of niet gauw) tevreden....daar zou je iets aan kunnen doen. Controle loslaten, mensen maken fouten en dat mag jij ook.
zondag 25 oktober 2009 om 14:57
quote:meisje22222 schreef op 25 oktober 2009 @ 14:23:
Om maar wat gedachten te spuien van het moment:
En nee ik ben niet diplomatiek, ik flap er af en toe wat uit, ik kan redelijk presenteren maar gewoon gemiddeld, heb af en toe wat emotionele buien, vaak onhandige acties, kan absoluut niet schijnheilig doen tegen mensen die ik niet mag en ga zo maar verder.......
Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt.....maar hoe gaan anderen hier mee om, daar ben ik best benieuwd naar.
Dat klinkt een beetje zoals ik ben. En weet je wat? Ik dank God op mijn blote knieën dat ik ben zoals ik ben. Natuurlijk heb ik ook vele momenten van onzekerheid gehad; vooral wanneer andere mensen -die mij dachten te kennen- een opmerking maakte die ik mij (te) persoonlijk aantrok. Nu, dat ik wat ouder ben, heb ik ook geleerd dat mensen gewoon niet altijd aardig zijn of het beste met je voor hebben; je ook soms neerhalen om zichzelf wat sterker te laten voelen.
Ik weet niet hoe oud je bent TO, maar iedereen -ongeacht de leeftijd- heeft een stukje onzekerheid in zich. Eerst met die gedachte in het reine te komen en dan gewoon simpelweg blij zijn met wie je bent. Je komt bij mij over als iemand die het prima voor elkaar heeft en weet wat ze wil. Iets minder gaan denken en dan zul je merken dat je je al een stuk prettiger over jezelf gaat voelen.
Om maar wat gedachten te spuien van het moment:
En nee ik ben niet diplomatiek, ik flap er af en toe wat uit, ik kan redelijk presenteren maar gewoon gemiddeld, heb af en toe wat emotionele buien, vaak onhandige acties, kan absoluut niet schijnheilig doen tegen mensen die ik niet mag en ga zo maar verder.......
Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt.....maar hoe gaan anderen hier mee om, daar ben ik best benieuwd naar.
Dat klinkt een beetje zoals ik ben. En weet je wat? Ik dank God op mijn blote knieën dat ik ben zoals ik ben. Natuurlijk heb ik ook vele momenten van onzekerheid gehad; vooral wanneer andere mensen -die mij dachten te kennen- een opmerking maakte die ik mij (te) persoonlijk aantrok. Nu, dat ik wat ouder ben, heb ik ook geleerd dat mensen gewoon niet altijd aardig zijn of het beste met je voor hebben; je ook soms neerhalen om zichzelf wat sterker te laten voelen.
Ik weet niet hoe oud je bent TO, maar iedereen -ongeacht de leeftijd- heeft een stukje onzekerheid in zich. Eerst met die gedachte in het reine te komen en dan gewoon simpelweg blij zijn met wie je bent. Je komt bij mij over als iemand die het prima voor elkaar heeft en weet wat ze wil. Iets minder gaan denken en dan zul je merken dat je je al een stuk prettiger over jezelf gaat voelen.
zondag 25 oktober 2009 om 16:34
(En nee ik ben niet diplomatiek, ik flap er af en toe wat uit, ik kan redelijk presenteren maar gewoon gemiddeld, heb af en toe wat emotionele buien, vaak onhandige acties, kan absoluut niet schijnheilig doen tegen mensen die ik niet mag en ga zo maar verder.......)
Wat een herkenbaar verhaal. Loop hier ook tegenaan in werksituaties. Mensen begrijpen me pas als ze me hebben leren kennen. En dat is ,meestal niet in de stages die ik nu voor mn opleiding loop. Dat maakt het dan niet makkelijker die stages voldoende af te ronden. Omdat bij mij de emotionele buien de spuigaten uitliepen ben ik via huisarts naar psych verwezen. Daar heb ik wel veel aan, kan nu rustig praten over dingen waar ik tegenaan loop zonder dat iemand een oordeel velt.
Wat een herkenbaar verhaal. Loop hier ook tegenaan in werksituaties. Mensen begrijpen me pas als ze me hebben leren kennen. En dat is ,meestal niet in de stages die ik nu voor mn opleiding loop. Dat maakt het dan niet makkelijker die stages voldoende af te ronden. Omdat bij mij de emotionele buien de spuigaten uitliepen ben ik via huisarts naar psych verwezen. Daar heb ik wel veel aan, kan nu rustig praten over dingen waar ik tegenaan loop zonder dat iemand een oordeel velt.
