Psyche
alle pijlers
Mindfullness & depressie
maandag 31 mei 2010 om 19:32
Hallo allemaal,
Wil even mijn verhaal kwijt en hopelijk wat tips. Ik heb last van depressiviteit al van kinds af aan maar naarmate ik ouder wordt kan ik er beter mee omgaan ook mbt therapie. Het is een hele lange tijd goed gegaan, het sluimert altijd wel een beetje op de achtergrond maar ben beter in staat om er iets positiefs tegenaan te denken als ik me down voel. Aantal sessies gehad bij therapeute en hij raadde me mindfullness aan, heb nu 4 bijeenkomsten gehad maar het lijkt alsof ik me weer veel depressiever voel als voorheen, kan niet echt goed benoemen waarom. Vind het op zich interessant en ben altijd in om iets nieuws te proberen maar ik vind de bijeenkomsten lang, probeer me altijd voor te nemen om de oefeningen thuis te doen maar ik voel me momenteel down en ik kan me er niet toe zetten, ik probeer het wel maar kan me niet concentreren, voel me onrustig, weet niet hoe ik dingen moet benoemen bij de opdrachten en het lijkt wel alsof hoe meer ik ermee bezig ben hoe meer m'n depressieve gevoelens naar boven komen. Daarbij komt dat ik me niet prettig voel in de groep, ik ben niet zo'n verhalen verteller, deel mijn ervaringen wel maar ik ga elke keer naar huis met een rotgevoel en ik kan mijn vinger er niet op leggen, zie er elke keer als een berg tegenop om er naar toe te gaan mede door de 2,5 uur, het is net na mijn werk, kan me vaak niet concentreren op zo'n avond, wil het afmaken maar ik vind het moeilijk en weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Weet niet goed wat voor antwoorden ik hoop te horen maar misschien herkent iemand zich erin en/of heeft tips etc.
Wil even mijn verhaal kwijt en hopelijk wat tips. Ik heb last van depressiviteit al van kinds af aan maar naarmate ik ouder wordt kan ik er beter mee omgaan ook mbt therapie. Het is een hele lange tijd goed gegaan, het sluimert altijd wel een beetje op de achtergrond maar ben beter in staat om er iets positiefs tegenaan te denken als ik me down voel. Aantal sessies gehad bij therapeute en hij raadde me mindfullness aan, heb nu 4 bijeenkomsten gehad maar het lijkt alsof ik me weer veel depressiever voel als voorheen, kan niet echt goed benoemen waarom. Vind het op zich interessant en ben altijd in om iets nieuws te proberen maar ik vind de bijeenkomsten lang, probeer me altijd voor te nemen om de oefeningen thuis te doen maar ik voel me momenteel down en ik kan me er niet toe zetten, ik probeer het wel maar kan me niet concentreren, voel me onrustig, weet niet hoe ik dingen moet benoemen bij de opdrachten en het lijkt wel alsof hoe meer ik ermee bezig ben hoe meer m'n depressieve gevoelens naar boven komen. Daarbij komt dat ik me niet prettig voel in de groep, ik ben niet zo'n verhalen verteller, deel mijn ervaringen wel maar ik ga elke keer naar huis met een rotgevoel en ik kan mijn vinger er niet op leggen, zie er elke keer als een berg tegenop om er naar toe te gaan mede door de 2,5 uur, het is net na mijn werk, kan me vaak niet concentreren op zo'n avond, wil het afmaken maar ik vind het moeilijk en weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan. Weet niet goed wat voor antwoorden ik hoop te horen maar misschien herkent iemand zich erin en/of heeft tips etc.
maandag 31 mei 2010 om 19:47
Mijn ex had last van depressies en voor hem heb ik ooit een boek gekocht wat ging over depressie en mindfullenss. Ik heb het uiteindelijk gelezen (hij niet), en ik vond het wel heel goed en logisch klinken.
Maar als het jou niet helpt, dan zou ik ermee stoppen. Niet iedereen is gebaat bij hetzelfde.
Dit boek was overigens een self help boek, misschien dat je dat beter ligt dan in een groep eraan werken?
Maar als het jou niet helpt, dan zou ik ermee stoppen. Niet iedereen is gebaat bij hetzelfde.
Dit boek was overigens een self help boek, misschien dat je dat beter ligt dan in een groep eraan werken?
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
maandag 31 mei 2010 om 19:47
Het lijkt me heel belangrijk dat je dit aangeeft bij degene die de mindfulness geeft!!
Ik ben zelf klinische opgenomen geweest in een centrum voor angst- en dwangklachten en heb daar als therapievorm ook mindfulness gehad.
Wat ze daar ook vertelden, was dat je gevoelens in het begin juist toe kunnen nemen. Dit omdat je bij mindfulness op een andere manier met je emoties leert omgaan.
'Normaal' ben je geneigd om negatieve gevoelens te onderdrukken of je erdoor mee te laten slepen. Dat is echter de 'oude manier'.
De 'nieuwe manier' van mindfulness is erop gericht om die gevoelens niet te onderdrukken, maar door er rustig naar te kijken, ze te accepteren en er verder niet mee aan de haal te gaan. De gevoelens zijn er, ze horen bij het leven, ze hoeven geen bedreiging te vormen. Voelen is normaal.
Bij ons verwoorden ze het soms als volgt: als de angst aanklopt aan je voordeur, stuur 'm dan niet weg, maar laat 'm binnen, zet 'm op de stoel en laat 'm daar maar zitten. Uiteindelijk zal die zich vervelen en vertrekt 'ie weer.
http://www.mbcttrainingen.nl/audiobestanden.html
Luister eens naar het eerste bestand, alleen de uitleg.
De andere oefeningen zou ik in jouw geval nog niet doen, dat gaat misschien langs hetgeen je al aangeboden krijgt.
Vraag ook niet meteen teveel van jezelf. Soms moet je al tevreden zijn met het feit dat je maar 1 oefening per dag hebt gedaan. Het hoeft ook niet meteen goed te gaan. Sterker nog: mindfulness is veel lastiger dan dat het in eerste instantie klinkt. Oefening baart kunst!
Geef de moed niet op en geef je gevoelens duidelijk aan (hoeft niet in de groep, maar bv bij de cursusleider).
Succes!!
Ik ben zelf klinische opgenomen geweest in een centrum voor angst- en dwangklachten en heb daar als therapievorm ook mindfulness gehad.
Wat ze daar ook vertelden, was dat je gevoelens in het begin juist toe kunnen nemen. Dit omdat je bij mindfulness op een andere manier met je emoties leert omgaan.
'Normaal' ben je geneigd om negatieve gevoelens te onderdrukken of je erdoor mee te laten slepen. Dat is echter de 'oude manier'.
De 'nieuwe manier' van mindfulness is erop gericht om die gevoelens niet te onderdrukken, maar door er rustig naar te kijken, ze te accepteren en er verder niet mee aan de haal te gaan. De gevoelens zijn er, ze horen bij het leven, ze hoeven geen bedreiging te vormen. Voelen is normaal.
Bij ons verwoorden ze het soms als volgt: als de angst aanklopt aan je voordeur, stuur 'm dan niet weg, maar laat 'm binnen, zet 'm op de stoel en laat 'm daar maar zitten. Uiteindelijk zal die zich vervelen en vertrekt 'ie weer.
http://www.mbcttrainingen.nl/audiobestanden.html
Luister eens naar het eerste bestand, alleen de uitleg.
De andere oefeningen zou ik in jouw geval nog niet doen, dat gaat misschien langs hetgeen je al aangeboden krijgt.
Vraag ook niet meteen teveel van jezelf. Soms moet je al tevreden zijn met het feit dat je maar 1 oefening per dag hebt gedaan. Het hoeft ook niet meteen goed te gaan. Sterker nog: mindfulness is veel lastiger dan dat het in eerste instantie klinkt. Oefening baart kunst!
Geef de moed niet op en geef je gevoelens duidelijk aan (hoeft niet in de groep, maar bv bij de cursusleider).
Succes!!
maandag 31 mei 2010 om 19:51
Bedankt voor de reacties tot zover. Waar ik een beetje tegenaan loop is dat ik druk voel om de opdrachten te doen, en ik wil ze graag doen maar ik kan me er niet toe zetten, elke keer na de bijeenkomst neem ik me voor om het te doen maar ik voel me onrustig en weet niet wat ik ermee aan moet. De normale sessies hielpen me meer en ook langzaam afgebouwd van 1 x per week naar 1 x per maand/2 maanden omdat het goed ging maar ik merk dat ik er momenteel weer teveel mee bezig moet zijn, hoe ik me voel, wat me gedachten zijn etc en ik voel me er niet prettig bij.
dinsdag 1 juni 2010 om 05:31
domnaiefmutsje, ik denk inderdaad dat dat het is. Ik ben er beetje klaar mee, en niet negatief bedoeld, en de individuele sessies hebben me erg goed geholpen en probeer anders met dingen om te gaan en lukt me aardig maar ik blijf er zo in hangen momenteel door deze training. Een opdracht is bijv negatieve ervaringen op te schrijven, ik wil dat nu juist even niet, ik wil niet gericht negatieve dingen op een dag moeten opzoeken als ik ze op een dag niet heb, ben van nature al meer een glas is leeg denker en gevoelsmatig voelt zo'n opdracht niet goed.
dinsdag 1 juni 2010 om 10:26
Je kunt er inderdaad ook teveel in blijven hangen. Als jij het nu niet nodig vindt, voelt dat het je alleen maar negatief beinvloedt, dan is het waarschijnlijk beter om ermee te stoppen.
Maar let wel op dat je niet terugvalt...
Ga je nog naar een hulpverlener (buiten de groepssessies over Mindfullness) en slik je een AD?
Maar let wel op dat je niet terugvalt...
Ga je nog naar een hulpverlener (buiten de groepssessies over Mindfullness) en slik je een AD?
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
donderdag 3 juni 2010 om 10:34
cappi ik ben ook net weer begonnen met een 8 delige Mindfulness training, heb afgelopen dinsdag de 1e sessie gehad en ik dacht al vrij snel dat ik er niet mee door wilde gaan, het roerde zoveel aan (terwijl de anderen in de groep het allemaal erg onspannend vonden).
Vorig jaar heb ik de training ook gedaan, ergens anders, en daar voelde ik me ook meer thuis in de groep, meer mensen in vergelijkbare situatie dan nu het geval lijkt te zijn.
Maar: die training heeft me destijds wel degelijk geholpen, ondanks de pijn en moeite die ermee gepaard ging kwam er langzamerhand toch net wat meer rust in het hoofd en lijf.
Heb je met je hoofdbehandelaar al gesproken over hoe jij de Mindfulness cursus ervaart?
Negatieve ervaringen kunnen ook iets kleins zijn wat er op een dag gebeurt, of willen ze op die cursus perse dat je Grote Trauma's gaat opschrijven? Dat lijkt me idd niet de bedoeling.
Dat van die huiswerkopdrachten, ik heb gister niets gedaan, was echt weer zo'n dag doorgebracht in zombie-staat, maar vandaag ga ik in ieder geval die CD opzetten met de half uur bodyscan, al heb ik wel graag dat mn vriend thuis is als ik dat aan het doen ben, want als ik ergens een confrontatie met mezelf en mn klachten door krijg is het als ik me moet concentreren op lichaamsdelen, dan voel ik overal de spanning in mn lijf, en mijn vertrouwde manier van daarmee omgaan was juist om er vooral niet bij stil te staan, negeren, niet aan denken.
Vorig jaar heb ik de training ook gedaan, ergens anders, en daar voelde ik me ook meer thuis in de groep, meer mensen in vergelijkbare situatie dan nu het geval lijkt te zijn.
Maar: die training heeft me destijds wel degelijk geholpen, ondanks de pijn en moeite die ermee gepaard ging kwam er langzamerhand toch net wat meer rust in het hoofd en lijf.
Heb je met je hoofdbehandelaar al gesproken over hoe jij de Mindfulness cursus ervaart?
Negatieve ervaringen kunnen ook iets kleins zijn wat er op een dag gebeurt, of willen ze op die cursus perse dat je Grote Trauma's gaat opschrijven? Dat lijkt me idd niet de bedoeling.
Dat van die huiswerkopdrachten, ik heb gister niets gedaan, was echt weer zo'n dag doorgebracht in zombie-staat, maar vandaag ga ik in ieder geval die CD opzetten met de half uur bodyscan, al heb ik wel graag dat mn vriend thuis is als ik dat aan het doen ben, want als ik ergens een confrontatie met mezelf en mn klachten door krijg is het als ik me moet concentreren op lichaamsdelen, dan voel ik overal de spanning in mn lijf, en mijn vertrouwde manier van daarmee omgaan was juist om er vooral niet bij stil te staan, negeren, niet aan denken.
donderdag 3 juni 2010 om 19:53
tijgermeisje, bedankt voor je ervaring. Ik heb er heel lang over nagedacht maar heb besloten ermee te stoppen en er viel een last van me af.. Bepaalde dingen ga ik zeker inbouwen zoals het mediteren, deed ik daarvoor ook al, maar ik voelde me niet thuis in de groep, was niet de hoofdreden, maar met name dat ik me somberder voelde als voorheen, was er gewoon naar mijn gevoel teveel mee bezig. Ik ga verder met de dingen die ik geleerd heb tijdens mijn individuele sessies, het dagelijks mediteren blijf ik doen en dat voor voelt voor mij goed.