Psyche
alle pijlers
Misbruik in de doofpot
vrijdag 23 december 2016 om 14:10
Hey all,
Ik sta voor een groot dilemma. Mijn verhaal:
In het verleden is mijn zus meerdere malen aangerand door mijn vader. Ze was toen minderjarig. Mijn zus heeft dit verteld aan mijn moeder en broer. Ze wilde niet dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan en dat deden ze ook niet. Iedereen ging verder met hun leven totdat mijn zus mij in vertrouwen nam 5 jaar geleden. Ik kon het niet accepteren. Vanaf dat moment heb ik het contact verbroken met mijn ouders en heb ik mijn zus geadviseerd aangifte te doen, maar dit wilde ze niet.
Ik heb nooit begrepen waarom mijn moeder gewoon bij hem bleef! En nog vreemder, mijn zus en broer bleven gewoon contact houden met mijn vader, grapjes maken, uitjes etc.
Daarna zijn er nog filmpjes gevonden (illegaal) op de pc van mijn vader die hij blijkbaar gedownload had.
Iedereen leek even geschokt.. maar opnieuw werd alles geaccepteerd.. Het leven ging gewoon verder.
Ik ben de enige die er nu jaren later nog steeds mee zit. Iedereen doet alsof er nooit iets gebeurd is en gaat met elkaar op vakantie, etc. Ik ben de enige die geen contact meer met het gezin heeft en die dus niet bij deze tripjes aanwezig is. Mijn broer, zus, vader en moeder zijn 1 happy gezin.
Met mijn zus heb ik altijd contact gehouden omdat ik dacht.. ik kan haar niets kwalijk nemen zij is het slachtoffer en ze doet dit gewoon omdat het dan nooit uit zal komen in de rest van de family. Tot nu toe... mijn zus heeft inmiddels 3 kindjes die wat ouder zijn geworden. Tot mijn grote verbazing worden de kindjes naar opa en oma gebracht om te logeren. Ik ben heel boos geworden hierom maar mijn zus is nog bozer omdat ze vind dat ik daarmee zeg dat ze geen goede moeder is. Ze zegt dat ze het voor mijn moeder doet. Ik heb aangegeven dat mijn vader er dan niet bij betrokken hoeft te worden maar zij beweert dat dat niet anders kan (?). Nu is de hel los gebroken en dreig ik de laatste van de familie te verliezen.. Mijn zus waar ik veel van houd, maar zij kan alleen met mij om blijven gaan als ik voor altijd mijn mond houd en er nooit meer over begin.. en ik kan dit niet!
Zijn er mensen met gelijke situaties? Of mensen die er een mening over hebben? Ik heb inmiddels een melding gedaan bij een punt, maar daar word niets mee gedaan (pas als er iets gebeurd). Aangifte kan ik niet doen helaas omdat ze dan een verklaring van mijn zus nodig hebben en zij zal dat niet doen. En ik ben heel erg bang dat er nu weer iets gaat gebeuren. Daarnaast is de familie eromheen niet op de hoogte waarom ik het contact heb verbroken, met als vervolg dat ze mij er op aankijken dat ik de botte dochter ben die haar ouders laat vallen.
Dus eigenlijk de vragen
- zouden jullie het contact ook hebben verbroken met jullie ouders?
- zouden jullie nu het contact verbreken met de zus of het gewoon accepteren
- zijn er andere mogelijkheden om te voorkomen dat er weer iets gebeurd?
- wat zouden jullie doen omtrent andere familieleden die mij continue vragen waarom ik het niet goed maak Vertellen wat er aan de hand is of juist niet?
Ik sta voor een groot dilemma. Mijn verhaal:
In het verleden is mijn zus meerdere malen aangerand door mijn vader. Ze was toen minderjarig. Mijn zus heeft dit verteld aan mijn moeder en broer. Ze wilde niet dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan en dat deden ze ook niet. Iedereen ging verder met hun leven totdat mijn zus mij in vertrouwen nam 5 jaar geleden. Ik kon het niet accepteren. Vanaf dat moment heb ik het contact verbroken met mijn ouders en heb ik mijn zus geadviseerd aangifte te doen, maar dit wilde ze niet.
Ik heb nooit begrepen waarom mijn moeder gewoon bij hem bleef! En nog vreemder, mijn zus en broer bleven gewoon contact houden met mijn vader, grapjes maken, uitjes etc.
Daarna zijn er nog filmpjes gevonden (illegaal) op de pc van mijn vader die hij blijkbaar gedownload had.
Iedereen leek even geschokt.. maar opnieuw werd alles geaccepteerd.. Het leven ging gewoon verder.
Ik ben de enige die er nu jaren later nog steeds mee zit. Iedereen doet alsof er nooit iets gebeurd is en gaat met elkaar op vakantie, etc. Ik ben de enige die geen contact meer met het gezin heeft en die dus niet bij deze tripjes aanwezig is. Mijn broer, zus, vader en moeder zijn 1 happy gezin.
Met mijn zus heb ik altijd contact gehouden omdat ik dacht.. ik kan haar niets kwalijk nemen zij is het slachtoffer en ze doet dit gewoon omdat het dan nooit uit zal komen in de rest van de family. Tot nu toe... mijn zus heeft inmiddels 3 kindjes die wat ouder zijn geworden. Tot mijn grote verbazing worden de kindjes naar opa en oma gebracht om te logeren. Ik ben heel boos geworden hierom maar mijn zus is nog bozer omdat ze vind dat ik daarmee zeg dat ze geen goede moeder is. Ze zegt dat ze het voor mijn moeder doet. Ik heb aangegeven dat mijn vader er dan niet bij betrokken hoeft te worden maar zij beweert dat dat niet anders kan (?). Nu is de hel los gebroken en dreig ik de laatste van de familie te verliezen.. Mijn zus waar ik veel van houd, maar zij kan alleen met mij om blijven gaan als ik voor altijd mijn mond houd en er nooit meer over begin.. en ik kan dit niet!
Zijn er mensen met gelijke situaties? Of mensen die er een mening over hebben? Ik heb inmiddels een melding gedaan bij een punt, maar daar word niets mee gedaan (pas als er iets gebeurd). Aangifte kan ik niet doen helaas omdat ze dan een verklaring van mijn zus nodig hebben en zij zal dat niet doen. En ik ben heel erg bang dat er nu weer iets gaat gebeuren. Daarnaast is de familie eromheen niet op de hoogte waarom ik het contact heb verbroken, met als vervolg dat ze mij er op aankijken dat ik de botte dochter ben die haar ouders laat vallen.
Dus eigenlijk de vragen
- zouden jullie het contact ook hebben verbroken met jullie ouders?
- zouden jullie nu het contact verbreken met de zus of het gewoon accepteren
- zijn er andere mogelijkheden om te voorkomen dat er weer iets gebeurd?
- wat zouden jullie doen omtrent andere familieleden die mij continue vragen waarom ik het niet goed maak Vertellen wat er aan de hand is of juist niet?
zaterdag 24 december 2016 om 10:05
quote:zonnebloempje1991 schreef op 23 december 2016 @ 15:38:
[...]
jeetje wel heftig als het andersom is.. mijn zus zegt ook als er iets gebeurd zal ik voor altijd spijt hebben en dan is het mijn schuld maar ik kies er nu voor.. Alleen ik heb zoiets dan is het te laat... Ik zal me hoe dan ook schuldig voelen als er iets gebeurd denk ik
Waarom zou jij je schuldig moeten voelen? Je hebt er alles aan gedaan. Je hebt afstand gedaan van je ouders (statement) en dus gekozen voor je zus. Je hebt het er met haar over gehad en hierin dus verantwoordelijkheid genomen. Ook heb je veilig thuis benaderd. Je hebt gedaan wat je kon voor dit moment. En de bal ligt nu bij je zus!! Niet meer bij jou.
Het enige dat jij kunt doen is contact blijven houden met je zus en haar kinderen en haar kinderen een veilig heenkomen bieden. Een luisterend oor, er gewoon zijn als leuke en altijd veilige tante en een oogje in het zeil houden. Bedacht zijn op signalen en zodra deze er zijn actie ondernemen.
En ja, dat is verdomd machteloos maar het enige dat je kunt doen.
De enige die zich schuldig moet voelen is je zus. Echt hoor.
[...]
jeetje wel heftig als het andersom is.. mijn zus zegt ook als er iets gebeurd zal ik voor altijd spijt hebben en dan is het mijn schuld maar ik kies er nu voor.. Alleen ik heb zoiets dan is het te laat... Ik zal me hoe dan ook schuldig voelen als er iets gebeurd denk ik
Waarom zou jij je schuldig moeten voelen? Je hebt er alles aan gedaan. Je hebt afstand gedaan van je ouders (statement) en dus gekozen voor je zus. Je hebt het er met haar over gehad en hierin dus verantwoordelijkheid genomen. Ook heb je veilig thuis benaderd. Je hebt gedaan wat je kon voor dit moment. En de bal ligt nu bij je zus!! Niet meer bij jou.
Het enige dat jij kunt doen is contact blijven houden met je zus en haar kinderen en haar kinderen een veilig heenkomen bieden. Een luisterend oor, er gewoon zijn als leuke en altijd veilige tante en een oogje in het zeil houden. Bedacht zijn op signalen en zodra deze er zijn actie ondernemen.
En ja, dat is verdomd machteloos maar het enige dat je kunt doen.
De enige die zich schuldig moet voelen is je zus. Echt hoor.
zaterdag 24 december 2016 om 10:11
Mijn schoonzusje is door mijn schoonvader misbruikt vroeger. Schoonouders zijn gescheiden, maar niet omdat het misbruik ontdekt werd. Toen dat gebeurde was er even ruzie en daarna ging het leven gewoon verder en werd er niet meer over gesproken. Schoonmoeder vond dat haar dochter ook gedeeltelijk schuld had...... (Ja, hoe krijg je het uit je strot?? Schoonzusje was 12 toen het uitkwam omdat ze eindelijk om hulp gilde, maar het was al jaren gaande)
Wij hebben geen contact met schoonvader. Onze kinderen heeft hij nog nooit ontmoet. Die zijn ondertussen volwassen. Het is nooit een discussiepunt geweest of we onze kinderen zouden beschermen in plaats van mooi weer spelen zoals de rest van de familie doet. Ook bij mijn schoonmoeder hebben ze nooit gelogeerd wat haar erg steekt.
Wij hebben geen contact met schoonvader. Onze kinderen heeft hij nog nooit ontmoet. Die zijn ondertussen volwassen. Het is nooit een discussiepunt geweest of we onze kinderen zouden beschermen in plaats van mooi weer spelen zoals de rest van de familie doet. Ook bij mijn schoonmoeder hebben ze nooit gelogeerd wat haar erg steekt.
zaterdag 24 december 2016 om 10:22
Ja bizar is het Citronella. En het effect is door hele families gaande. In ons geval wordt het ons erg kwalijk genomen dat we niet gewoon happy families spelen om de lieve vrede te bewaren. Het leven van mijn schoonzus hangt van ellende aan elkaar en het is duidelijk dat ze enorme psychische problemen heeft, niet kan werken en geen relatie kan onderhouden. Maar het ergste is nog dat zij zich schaamt terwijl mijn schoonvader vrolijk rondloopt. Gelukkig heeft ze wel haar zoon bij haar vader weggehouden, dus is er niet hetzelfde probleem als bij TO.
zaterdag 24 december 2016 om 10:35
Ja dat is bizar Citronella. Helaas heel normaal. Ook in onze familie. Iedereen gaat nog met de daders om en ik sta alleen. Slikken of stikken. Ik stik liever en ben blij dat, hoewel rijkelijk laat en wankel, ik mn leven enigszins kan oppakken. Een echt relatie zit er niet in maar voorlopig kan ik wel weer wat studeren en werken.
Het is denk ik ook waarom misbruik en mishandeling soms generaties door kan gaan.
Het is denk ik ook waarom misbruik en mishandeling soms generaties door kan gaan.
