Psyche
alle pijlers
Misbruik vertelt, in doofpot gestopt
donderdag 19 september 2019 om 09:00
Goedemorgen,
2 maanden geleden heb ik aan mijn ouders verteld dat ik jarenlang ben misbruikt door mijn broer. Ze vonden het heel erg en geloofden mij meteen, wat ik een zeer fijne reactie vond. Daarna is er nooit meer over gesproken en voelt het voor mij dat het allemaal in een doofpot gestopt wordt. Laatst sprak m'n moeder met me over wat hij voor leuke vakantie heeft gehad. Ik heb toen ook eerlijk gezegd dat zijn leven mij niet interesseert en als hem iets overkomt, ik daar niet rouwig om zou zijn. Nu is dit natuurlijk niet de meest geschikte reactie om te geven, maar ik voelde de woede
gewoon opkomen. Ik voel me niet begrepen door mijn ouders. Ze geven wel aan als ik iets nodig heb, ik er zelf mee moet komen. Ik weet niet of ik dit volhoud. Ik ben bang dat ik uiteindelijk de band met mijn ouders ga verbreken en dat ik voor mezelf moet kiezen. Ik kan hun verhalen niet aanhoren hoe perfect hij is. Wat vinden jullie van deze situatie en wat zijn jullie adviezen? Ik zit er enorm mee.
Alvast bedankt
2 maanden geleden heb ik aan mijn ouders verteld dat ik jarenlang ben misbruikt door mijn broer. Ze vonden het heel erg en geloofden mij meteen, wat ik een zeer fijne reactie vond. Daarna is er nooit meer over gesproken en voelt het voor mij dat het allemaal in een doofpot gestopt wordt. Laatst sprak m'n moeder met me over wat hij voor leuke vakantie heeft gehad. Ik heb toen ook eerlijk gezegd dat zijn leven mij niet interesseert en als hem iets overkomt, ik daar niet rouwig om zou zijn. Nu is dit natuurlijk niet de meest geschikte reactie om te geven, maar ik voelde de woede
gewoon opkomen. Ik voel me niet begrepen door mijn ouders. Ze geven wel aan als ik iets nodig heb, ik er zelf mee moet komen. Ik weet niet of ik dit volhoud. Ik ben bang dat ik uiteindelijk de band met mijn ouders ga verbreken en dat ik voor mezelf moet kiezen. Ik kan hun verhalen niet aanhoren hoe perfect hij is. Wat vinden jullie van deze situatie en wat zijn jullie adviezen? Ik zit er enorm mee.
Alvast bedankt
donderdag 19 september 2019 om 09:12
Ik denk dat je ouders ook niet weten hoe ze er mee om moeten gaan? Dat ze niet weten wat ze voor jou moeten doen/laten?
Voor jezelf lijkt het me handig dat je met een professional gaat praten. Dan kun je ook handvatten vragen voor de omgang met je ouders?
Voor jezelf lijkt het me handig dat je met een professional gaat praten. Dan kun je ook handvatten vragen voor de omgang met je ouders?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
donderdag 19 september 2019 om 09:21
donderdag 19 september 2019 om 09:23
Ik denk dat je te veel van je ouders verwacht. Dit is een heel groot iets waar jij al heel lang mee rond loopt en waar je waarschijnlijk ook heel lang over gedaan hebt om tot het punt te komen dat je het je ouders kon vertellen. Voor hun is dit ook heel groot maar hebben ze pas heel kort de tijd gehad om dit gegeven in hun leven te plaatsen.
En voor jou is de situatie natuurlijk het meest ingrijpend maar daardoor ook voor jou duidelijker dan voor je ouders; zij staan er nu tussenin en worden ineens geconfronteerd met een onverwachte schaduwzijde van hun zoon. Het er niet meer over hebben/net doen alsof het niet bestaat kan soms een uitvlucht zijn uit een dilemma waar je geen antwoord op hebt.
Ik vind het al heel wat dat ze niet direct in ontkenning schoten toen je het vertelde. Maar ik denk dat je nu te veel initiatief van hun verwacht. Ze zullen niet snel het gesprek er over aan gaan en ze zullen niet snel partij willen kiezen tussen hun kinderen (net zo als jij niet zou willen kiezen tussen je ouders). Ik denk dat jij ten eerste iemand moet zoeken om hier inhoudelijk over te praten en dat je daarnaast zelf met je ouders het gesprek aan moet gaan hoe je hier binnen het gezin mee om wil gaan (wat verwacht je van ze, wat wil je dat ze doen?).
En voor jou is de situatie natuurlijk het meest ingrijpend maar daardoor ook voor jou duidelijker dan voor je ouders; zij staan er nu tussenin en worden ineens geconfronteerd met een onverwachte schaduwzijde van hun zoon. Het er niet meer over hebben/net doen alsof het niet bestaat kan soms een uitvlucht zijn uit een dilemma waar je geen antwoord op hebt.
Ik vind het al heel wat dat ze niet direct in ontkenning schoten toen je het vertelde. Maar ik denk dat je nu te veel initiatief van hun verwacht. Ze zullen niet snel het gesprek er over aan gaan en ze zullen niet snel partij willen kiezen tussen hun kinderen (net zo als jij niet zou willen kiezen tussen je ouders). Ik denk dat jij ten eerste iemand moet zoeken om hier inhoudelijk over te praten en dat je daarnaast zelf met je ouders het gesprek aan moet gaan hoe je hier binnen het gezin mee om wil gaan (wat verwacht je van ze, wat wil je dat ze doen?).
donderdag 19 september 2019 om 09:25
Hier sluit ik me bij aan. Had het niet beter kunnen verwoorden.SHIFTY schreef: ↑19-09-2019 09:23Ik denk dat je te veel van je ouders verwacht. Dit is een heel groot iets waar jij al heel lang mee rond loopt en waar je waarschijnlijk ook heel lang over gedaan hebt om tot het punt te komen dat je het je ouders kon vertellen. Voor hun is dit ook heel groot maar hebben ze pas heel kort de tijd gehad om dit gegeven in hun leven te plaatsen.
En voor jou is de situatie natuurlijk het meest ingrijpend maar daardoor ook voor jou duidelijker dan voor je ouders; zij staan er nu tussenin en worden ineens geconfronteerd met een onverwachte schaduwzijde van hun zoon. Het er niet meer over hebben/net doen alsof het niet bestaat kan soms een uitvlucht zijn uit een dilemma waar je geen antwoord op hebt.
Ik vind het al heel wat dat ze niet direct in ontkenning schoten toen je het vertelde. Maar ik denk dat je nu te veel initiatief van hun verwacht. Ze zullen niet snel het gesprek er over aan gaan en ze zullen niet snel partij willen kiezen tussen hun kinderen (net zo als jij niet zou willen kiezen tussen je ouders). Ik denk dat jij ten eerste iemand moet zoeken om hier inhoudelijk over te praten en dat je daarnaast zelf met je ouders het gesprek aan moet gaan hoe je hier binnen het gezin mee om wil gaan (wat verwacht je van ze, wat wil je dat ze doen?).
donderdag 19 september 2019 om 09:52
Natuurlijk is het voor de ouders supermoeilijk, maar ik kan van haar kant eigenlijk wel goed begrijpen dat zij wél verwacht dat haar ouders het voor haar opnemen (en dus partij kiezen). Dit is natuurlijk heel anders dan een ruzie waarbij er twee gelijke kampen zijn. En ik kan me van TO's kant best indenken dat ze zich in de kou gezet voelt. Ja, het is moeilijk voor haar ouders, maar het is voor haar net zo goed moeilijk om dit te begrijpen en aanvaarden dat het gaat zoals het nu gaat. Meteen begrip opbrengen voor hun reactie is misschien wat veel gevraagd.
Ik ben het eens met groenebroek, ik zou hier hulp bij zoeken, om het te verwerken, maar ook om dit een plek te geven in de omgang met je ouders en om steun te krijgen bij het maken van keuzes wat je de komende tijd met het contact doet.
Ik ben het eens met groenebroek, ik zou hier hulp bij zoeken, om het te verwerken, maar ook om dit een plek te geven in de omgang met je ouders en om steun te krijgen bij het maken van keuzes wat je de komende tijd met het contact doet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 19 september 2019 om 09:54
Wat verschrikkelijk... Heel goed dat je het eindelijk hebt verteld aan je ouders, indien je nog geen verder professionele hulp hebt zou ik daar zeker mee starten. Dit is zo heftig dat kan je niet allemaal alleen verwerken, de huisarts kan je helpen met een passende doorverwijzing.
Daarbij ben ik het eens dat het logisch is dat de ouders dit ook moeten verwerken maar TO is het grote slachtoffer in deze nachtmerrie, ik vind dat de ouders daar best partij in kunnen kiezen en het vaker bespreekbaar kunnen maken (al snap ik het struisvogelgedrag ook).
Daarbij ben ik het eens dat het logisch is dat de ouders dit ook moeten verwerken maar TO is het grote slachtoffer in deze nachtmerrie, ik vind dat de ouders daar best partij in kunnen kiezen en het vaker bespreekbaar kunnen maken (al snap ik het struisvogelgedrag ook).
donderdag 19 september 2019 om 10:09
Hoi Anoniem, wat goed dat je het aan je ouders hebt verteld, dat zal niet makkelijk zijn geweest. De vraag is nu wat jij van je ouders verwacht? Wat zou je willen? Moeten ze breken met je broer, wil je dat ze met hem gaan praten, hem op het matje roepen? Ik heb iets soortgelijks meegemaakt, maar daar ging het om een eenmalige aanranding van de vriend van mijn lievelingstante, (dus heel ander soort misbruik) en toen ik het aan mijn ouders vertelde (ik was 15) vroegen zij ook wat ik nu het liefst wilde. Ik wilde dat er verder niets veranderde (dus niet aanspreken, geen big deal van maken, geen aandacht), maar ik wilde nooit meer alleen met hem zijn. Ik heb de band met mijn tante niet verbroken want ik was oprecht dol op haar en hem heb ik alleen nog bij feestjes en partijen gezien en dat was voor mij prima zo.
Daarom de vraag: wat wil jij? Want als je gewoon niets meer over hem wilt horen of zien (wat ik me prima kan voorstellen), moet je dat aangeven aan je ouders. Voor hen is het nogal schrikken geweest en wellicht weten ze zich even geen raad met deze gebeurtenis. Succes en sterkte.
Daarom de vraag: wat wil jij? Want als je gewoon niets meer over hem wilt horen of zien (wat ik me prima kan voorstellen), moet je dat aangeven aan je ouders. Voor hen is het nogal schrikken geweest en wellicht weten ze zich even geen raad met deze gebeurtenis. Succes en sterkte.
donderdag 19 september 2019 om 10:09
ALs het jaren geleden is gebeurd en je ouders hebben nooit wat doorgehad, dan vind ik het al heel wat dat ze jou gelijk geloven!
Snap best dat jij zou willen dat je ouders de band met hun zoon hierom zouden verbreken, maar ik snap ook dat zij dat niet zomaar doen na een beschuldiging jaren nadat het plaatsgevonden heeft.
Zou ook een professional inschakelen waar jij mee kan praten en eventueel ook sessies samen met je ouders.
Snap best dat jij zou willen dat je ouders de band met hun zoon hierom zouden verbreken, maar ik snap ook dat zij dat niet zomaar doen na een beschuldiging jaren nadat het plaatsgevonden heeft.
Zou ook een professional inschakelen waar jij mee kan praten en eventueel ook sessies samen met je ouders.
donderdag 19 september 2019 om 10:10
Wat afschuwelijk!
Je schrijft dat je ouders zeggen dat je het moet aangeven als je iets nodig hebt. Probeer dat ajb te doen voordat je besluit de band met hun te verbreken. Hoe moeilijk ook, ga in gesprek. Wat verwacht je van ze? Wil je dat alleen dat ze erkennen dat jij je broer hierom haat of wil je dat ze hem aanspreken op zijn misbruik of hem zelfs de deur wijzen? Ik denk dat ze zelf ook niet weten wat hierin de juiste houding is, maar dat ze je zéker willen steunen.
Je schrijft dat je ouders zeggen dat je het moet aangeven als je iets nodig hebt. Probeer dat ajb te doen voordat je besluit de band met hun te verbreken. Hoe moeilijk ook, ga in gesprek. Wat verwacht je van ze? Wil je dat alleen dat ze erkennen dat jij je broer hierom haat of wil je dat ze hem aanspreken op zijn misbruik of hem zelfs de deur wijzen? Ik denk dat ze zelf ook niet weten wat hierin de juiste houding is, maar dat ze je zéker willen steunen.
donderdag 19 september 2019 om 10:22
Ik zou nog eens een gesprek hebben met je ouders over wat ze ervan vonden toen je het vertelde, hoe ze zich voelden en hoe ze van plan zijn er verder mee om te gaan.
Dan heb je je antwoord. Ouders zijn ouders en blijven normaliter altijd van hun kinderen houden ook al zouden die heel erge dingen doen.
Zet de boel niet op scherp; als ze hem niet totaal verstoten betekent dat niet dat ze niet van jou houden.
Dit is mijn mening, maar heb je verwerkingsproblemen, ga dan naar je huisarts voor een verwijzing naar een deskundige.
Dan heb je je antwoord. Ouders zijn ouders en blijven normaliter altijd van hun kinderen houden ook al zouden die heel erge dingen doen.
Zet de boel niet op scherp; als ze hem niet totaal verstoten betekent dat niet dat ze niet van jou houden.
Dit is mijn mening, maar heb je verwerkingsproblemen, ga dan naar je huisarts voor een verwijzing naar een deskundige.
retrostar wijzigde dit bericht op 19-09-2019 10:30
0.28% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 19 september 2019 om 10:30
Shifty doet een goede post.
Professionele hulp lijkt me heel gewenst, ook voor je ouders.
Jouw broer verandert voor hen niet ineens, het Is hun kind waarvan ze intens veel van houden. Ik denk dat ze emotioneel heel goed in de ontkenning kunnen zitten, al erkennen ze wel dat het voor jou heel erg is. Ik denk dat ik ook niet zou weten wat ik zou moeten voelen als iemand me zoiets zou vertellen over mijn zoon.
Dit soort gebeurtenissen zijn heel gecompliceerd voor een gezin, het leidt zelden tot direct partij kiezen. Ook niet als het probleem wordt erkend.
Sterkte, ik hoop dat jullie met elkaar een modus vinden om dit te verwerken en mee om te gaan.
Professionele hulp lijkt me heel gewenst, ook voor je ouders.
Jouw broer verandert voor hen niet ineens, het Is hun kind waarvan ze intens veel van houden. Ik denk dat ze emotioneel heel goed in de ontkenning kunnen zitten, al erkennen ze wel dat het voor jou heel erg is. Ik denk dat ik ook niet zou weten wat ik zou moeten voelen als iemand me zoiets zou vertellen over mijn zoon.
Dit soort gebeurtenissen zijn heel gecompliceerd voor een gezin, het leidt zelden tot direct partij kiezen. Ook niet als het probleem wordt erkend.
Sterkte, ik hoop dat jullie met elkaar een modus vinden om dit te verwerken en mee om te gaan.
donderdag 19 september 2019 om 10:33
Wat afschuwelijk wat je meegemaakt hebt.
Erg dapper dat je de doofpot opengooit.
Ik werd ook geloofd maar het mag er niet (nooit) meer over gaan en dat blijft steken, bij mij dan.
Jouw ouders hebben ook een huisarts die ze om begeleiding/doorverwijzing kunnen vragen. Vooralsnog kun je ze misschien vragen om het voorlopig niet meer met jou over je broer te hebben.
Heb je ook een goede vriendin of partner in vertrouwen genomen? Dat kan je heel erg helpen nu en in de toekomst.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Erg dapper dat je de doofpot opengooit.
Ik werd ook geloofd maar het mag er niet (nooit) meer over gaan en dat blijft steken, bij mij dan.
Jouw ouders hebben ook een huisarts die ze om begeleiding/doorverwijzing kunnen vragen. Vooralsnog kun je ze misschien vragen om het voorlopig niet meer met jou over je broer te hebben.
Heb je ook een goede vriendin of partner in vertrouwen genomen? Dat kan je heel erg helpen nu en in de toekomst.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
donderdag 19 september 2019 om 11:28
Er is verschil tussen partij kiezen of vervolgens uitgebreid uit de doeken doen over de vakantie van desbetreffende broer he.Coconuts12 schreef: ↑19-09-2019 09:25Hier sluit ik me bij aan. Had het niet beter kunnen verwoorden.
Ik zit in een soortgelijke situatie, al ben ik wat jaartjes verder. En ik zou NOOIT verwachten dat mijn ouders het contact met mijn broer verbreken. Maar van mij verwachten dat ik maar doe alsof er niks aan de hand is, alle leuke verhalen aanhoor, terwijl ik zelf in de soep zit, gewoon gezellig aanschuiven bij kerst, ja sorry. Dat vind ik een ander uiterste. En dat pik ik ook niet meer.
donderdag 19 september 2019 om 11:29
Wat is iedereen hier mild naar de ouders toe.
En nee, een bedoel ik niet dat ze zoon maar gelijk bij het grof vuil moeten dumpen.
Maar in alle reacties die ik hier lees, lees ik mildheid naar hen toe hoe ze een en ander aanpakken naar TO. Onbegrijpelijk en ook helemaal niet mee eens.
Als je aangeeft dat je je dochter gelooft, stop je niks in de doofpot. En ga je je zoon al helemaal niet lopen ophemelen.
Wel eens dat het raadzaam is om een professional in te schakelen.
En nee, een bedoel ik niet dat ze zoon maar gelijk bij het grof vuil moeten dumpen.
Maar in alle reacties die ik hier lees, lees ik mildheid naar hen toe hoe ze een en ander aanpakken naar TO. Onbegrijpelijk en ook helemaal niet mee eens.
Als je aangeeft dat je je dochter gelooft, stop je niks in de doofpot. En ga je je zoon al helemaal niet lopen ophemelen.
Wel eens dat het raadzaam is om een professional in te schakelen.
donderdag 19 september 2019 om 11:31
Als die ouders nooit tekenen van misbruik hebben opgemerkt is het nogal wat om jaren na dato opeens zo'n beschuldiging te horen te krijgen. Vind het daarom al heel wat dat ze TO gewoon geloofden!EHR schreef: ↑19-09-2019 11:29Wat is iedereen hier mild naar de ouders toe.
En nee, een bedoel ik niet dat ze zoon maar gelijk bij het grof vuil moeten dumpen.
Maar in alle reacties die ik hier lees, lees ik mildheid naar hen toe hoe ze een en ander aanpakken naar TO. Onbegrijpelijk en ook helemaal niet mee eens.
Als je aangeeft dat je je dochter gelooft, stop je niks in de doofpot. En ga je je zoon al helemaal niet lopen ophemelen.
Wel eens dat het raadzaam is om een professional in te schakelen.
donderdag 19 september 2019 om 11:42
Hoe bewijs je dat jaren na dato? Het is zijn woord tegen het hare. Om nog maar niet te spreken over de ellende die je je op de hals haalt door vaak jarenlange processen waarin de familiebanden die nu nog goed zijn ook op scherp worden gezet.
donderdag 19 september 2019 om 11:47
Hebben ze niet hierover gesproken met je broer?
Wat raar dat ze zomaar iets leuks over zijn vakantie gaat vertellen, daar zakt je broek toch vanaf?!
En wat een straf weeer voor jou, eerst misbruik, dealen met schaamte, verdriet, vertrouwen en nu nog een keer doofpot, niet serieus nemen en doen of hun neus bloed..
Ik heb echt met je te doen en ze konden allemaal de pleuris krijgen denk ik..
Wat raar dat ze zomaar iets leuks over zijn vakantie gaat vertellen, daar zakt je broek toch vanaf?!
En wat een straf weeer voor jou, eerst misbruik, dealen met schaamte, verdriet, vertrouwen en nu nog een keer doofpot, niet serieus nemen en doen of hun neus bloed..
Ik heb echt met je te doen en ze konden allemaal de pleuris krijgen denk ik..
donderdag 19 september 2019 om 11:48
TO zal moeten aangeven wat ze wil naar haar ouders toe. Dat hebben ze ook gezegd. Haar ouders weten dit nog niet lang en zullen hierin ook een weg moeten zoeken. Jij schrijft dat je al wat jaartjes verder bent. Dat vind ik ook wat anders. Is TO ook wat jaartjes verder en het is nog steeds zo, dan heb ik een heel ander soort mening.YellowLemon schreef: ↑19-09-2019 11:28Er is verschil tussen partij kiezen of vervolgens uitgebreid uit de doeken doen over de vakantie van desbetreffende broer he.
Ik zit in een soortgelijke situatie, al ben ik wat jaartjes verder. En ik zou NOOIT verwachten dat mijn ouders het contact met mijn broer verbreken. Maar van mij verwachten dat ik maar doe alsof er niks aan de hand is, alle leuke verhalen aanhoor, terwijl ik zelf in de soep zit, gewoon gezellig aanschuiven bij kerst, ja sorry. Dat vind ik een ander uiterste. En dat pik ik ook niet meer.
donderdag 19 september 2019 om 12:16
donderdag 19 september 2019 om 12:58
Geen idee hoe je het bewijst, ik weet wel dat justitie het niet gemakkelijk loslaat.redbulletje schreef: ↑19-09-2019 11:42Hoe bewijs je dat jaren na dato? Het is zijn woord tegen het hare. Om nog maar niet te spreken over de ellende die je je op de hals haalt door vaak jarenlange processen waarin de familiebanden die nu nog goed zijn ook op scherp worden gezet.
Wat denk je dan hoe het nu is geen ellende?
Nee er is maar een antwoord aangifte doen wat de gevolgen ook mogen zijn.
