Psyche
alle pijlers
Moeder met psychische stoornis
zondag 11 april 2010 om 21:58
Wie herkent dit en heeft tips voor mij:
Mijn moeder heeft door een slechte jeugd en aanleg een angststoornis, ze kan heel moeilijk alleen zijn en kruipt heel snel in haar schulp als iemand wat bot doet of een stevige persoonlijkheid is(gaat dan meepraten, liegen en mooipraten).
Kan zichzelf absoluut niet vermaken, weinig interesses, bang voor techniek, nu woont ze in een aanleunwoning en als er activiteiten zijn is zij al 1,5 uur van te voren aanwezig terwijl de dames nog bezig zijn met klaarzetten, die vinden dat hinderlijk, zondags is helemaal een ramp voor haar, als er dus geen visite komt (of pas is geweest) gaat ze met een smoes naar mijn zus toe, die dan op visite is bij haar schoonmoeder (die dan ook haar kinderen en kleinkinderen op bezoek heeft) die in hetzelfde gebouw woont en dringt zich gewoon bij hun op en blijft daar zitten, ze is dan ook gewoon in paniek (zie je op dat moment ook aan haar ogen) ze kan ook heel bot en gevoelloos reageren op opmerkingen die dan gemaakt worden, mijn zus schaamt zich dan vreselijk,maar vindt het ook erg zielig voor mijn moeder.
We hebben zelf al bedacht om een rooster op te stellen voor de zondagen (wonen niet echt in de buurt, behalve dan mijn zus) maar dat lost maar een gedeelte op.
Mijn moeder erkent zelf niet dat er een probleem is, duwt alles weg en weigert ook vaak dingen, zoals uitleg over zaken waar ze bang voor is, vraagt eigenlijk nooit maar deelt mee (waarschijnlijk bang om nee te krijgen) vindt het zelf toch ook wel manipulerend gedrag (we hebben een kind met een hechtingsstoornis, herken best wel wat dingen) je merkt ook dat ze verschillend handelt met diverse personen, stiekum gedrag enzo.
Wij als kinderen vinden dit best een heel moeilijk probleem want ze is gewoon ook erg lief en doet niet lelijk, wel eigenwijs.
Mijn moeder heeft door een slechte jeugd en aanleg een angststoornis, ze kan heel moeilijk alleen zijn en kruipt heel snel in haar schulp als iemand wat bot doet of een stevige persoonlijkheid is(gaat dan meepraten, liegen en mooipraten).
Kan zichzelf absoluut niet vermaken, weinig interesses, bang voor techniek, nu woont ze in een aanleunwoning en als er activiteiten zijn is zij al 1,5 uur van te voren aanwezig terwijl de dames nog bezig zijn met klaarzetten, die vinden dat hinderlijk, zondags is helemaal een ramp voor haar, als er dus geen visite komt (of pas is geweest) gaat ze met een smoes naar mijn zus toe, die dan op visite is bij haar schoonmoeder (die dan ook haar kinderen en kleinkinderen op bezoek heeft) die in hetzelfde gebouw woont en dringt zich gewoon bij hun op en blijft daar zitten, ze is dan ook gewoon in paniek (zie je op dat moment ook aan haar ogen) ze kan ook heel bot en gevoelloos reageren op opmerkingen die dan gemaakt worden, mijn zus schaamt zich dan vreselijk,maar vindt het ook erg zielig voor mijn moeder.
We hebben zelf al bedacht om een rooster op te stellen voor de zondagen (wonen niet echt in de buurt, behalve dan mijn zus) maar dat lost maar een gedeelte op.
Mijn moeder erkent zelf niet dat er een probleem is, duwt alles weg en weigert ook vaak dingen, zoals uitleg over zaken waar ze bang voor is, vraagt eigenlijk nooit maar deelt mee (waarschijnlijk bang om nee te krijgen) vindt het zelf toch ook wel manipulerend gedrag (we hebben een kind met een hechtingsstoornis, herken best wel wat dingen) je merkt ook dat ze verschillend handelt met diverse personen, stiekum gedrag enzo.
Wij als kinderen vinden dit best een heel moeilijk probleem want ze is gewoon ook erg lief en doet niet lelijk, wel eigenwijs.
zondag 11 april 2010 om 22:28
zondag 11 april 2010 om 22:30
Proffessionele hulp? Daarnaast is het lijkt mij belangrijk dat je heel duidelijk naar je moeder aangeeft dat je haar gedrag vervelend vind en dat ze jullie haar probleem niet op kan dringen. Dus duidelijke afspraken maken zoals eerst bellen voor je op visite komt bijvoorbeeld. Ik kan me voorstellen dat je vaak er niets van zal zeggen tegen haar omdat je haar niet wil kwetsen, maar zolang zij niet in ziet dat er een probleem is, is het niet haar maar jullie probleem...
Ikzelf heb een moeder met fobieen. Zo zou zij het liefste zien dat ik bepaalde dingen niet zou doen omdat zij die eng vindt. Nu ik zwanger ben, heeft ze het liefste dat ik de snelweg niet meer op ga bijvoorbeeld. Ik hou met deze angst rekening, maar ik weiger me er aan aan te passen. Dus ik ga gewoon de snelweg op, maar zeg vaak dat ik later kom dan dat ik daadwerkelijk ga rijden. Als ik namelijk zeg dat ik er om 13:00 ben dan gaat zij zich om 5 minuten over al zorgen maken.
Gelukkig beseft mijn moeder wel dat ze een probleem heeft, dat scheelt denk ik al een hoop.
Ikzelf heb een moeder met fobieen. Zo zou zij het liefste zien dat ik bepaalde dingen niet zou doen omdat zij die eng vindt. Nu ik zwanger ben, heeft ze het liefste dat ik de snelweg niet meer op ga bijvoorbeeld. Ik hou met deze angst rekening, maar ik weiger me er aan aan te passen. Dus ik ga gewoon de snelweg op, maar zeg vaak dat ik later kom dan dat ik daadwerkelijk ga rijden. Als ik namelijk zeg dat ik er om 13:00 ben dan gaat zij zich om 5 minuten over al zorgen maken.
Gelukkig beseft mijn moeder wel dat ze een probleem heeft, dat scheelt denk ik al een hoop.
maandag 12 april 2010 om 18:51
Heel moeilijke situatie en begrijp dat je het beste wilt voor je moeder. Een schema kan helpen maar het neemt de angst niet weg. En je gaat mee in haar angst, wat ook niet goed is.
Ik zou een afspraak maken met haar huisarts of met ouderenzorg. Waarschijnlijk kunnen zij wel advies geven wat te doen.
Hoe oud is je moeder?
Ik zou een afspraak maken met haar huisarts of met ouderenzorg. Waarschijnlijk kunnen zij wel advies geven wat te doen.
Hoe oud is je moeder?
