Psyche
alle pijlers
Moeder terug bij (ex)vriend
zondag 28 januari 2018 om 21:02
Hey,
ik lees al een tijdje mee en heb nu besloten om toch eens zelf een topic te openen omdat ik dit toch even kwijt moet.
Ik ben 21 en woon na 3 jaar op kamers te hebben gezeten weer (tijdelijk) thuis. Mijn moeder en ik zijn tot mijn 9e jaar altijd alleen geweest en door een hoop vervelende situaties heel hecht geworden. Daarna kreeg ze een vriend waarmee ik het heel goed kan/kon vinden en hij is ruim 11 jaar bij ons geweest. Wat ik altijd heel lastig heb gevonden is dat dit de band tussen mij en mijn moeder minder hecht heeft gemaakt. Sinds deze relatie over is merkte mijn moeder en ik na natuurlijk wel even een vervelende periode dat er een enorme rust in huis en in onszelf onstond. De relatie verliep niet altijd even makkelijk en het is ook zeker een man met gebruiksaanwijzing. Die soms erg manipulatief kan zijn.
De afgelopen maanden merkte ik dat we beide gelukkiger waren. We hebben dit ook vaak naar elkaar uitgesproken en voelde steeds meer die oude hechte band terug komen. Nu sinds een aantal weken is hij opeens weer veel met mijn moeder en blijft hij soms ook dagen in huis hangen. Mijn moeder neemt minder tot geen contact meer op met haar vrienden (die mij nu berichtjes sturen of het wel goed met haar gaat) en leeft nu een soort van eigen geïsoleerd leven waarin haar ex-vriend een soort hoofdrol krijgt. Ik zie hoe ze alles weer afbreekt naar het punt toe waarin ze haar relatie met hem eindigde, weinig contact met vrienden, minder aandacht voor haar kinderen en ook minder goed in haar vel.
Ik voel me momenteel echt niet fijn in ons huis, er hangt voor mij constant een nare sfeer en voel me er verdrietig door. Ik ben blij als ik even het huis uit ben en voel ook steeds meer afstand met mijn moeder. We kunnen geen normaal gesprek hier over voeren. Ze kapt het meteen geïrriteerd af.
Ik maak me zorgen om haar, maar merk ook dat dit voor mij geen prettige situatie is. Ik ben erg emotioneel en voel sfeer en energie meer dan gemiddeld aan. Ik merk dat ik op het moment echt op uitbarsten sta, maar kan er dus geen gesprek met haar over voeren. Ik weet gewoon even niet wat ik met deze situatie aan moet.
(Jezus, wat een lang verhaal maar ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben)
ik lees al een tijdje mee en heb nu besloten om toch eens zelf een topic te openen omdat ik dit toch even kwijt moet.
Ik ben 21 en woon na 3 jaar op kamers te hebben gezeten weer (tijdelijk) thuis. Mijn moeder en ik zijn tot mijn 9e jaar altijd alleen geweest en door een hoop vervelende situaties heel hecht geworden. Daarna kreeg ze een vriend waarmee ik het heel goed kan/kon vinden en hij is ruim 11 jaar bij ons geweest. Wat ik altijd heel lastig heb gevonden is dat dit de band tussen mij en mijn moeder minder hecht heeft gemaakt. Sinds deze relatie over is merkte mijn moeder en ik na natuurlijk wel even een vervelende periode dat er een enorme rust in huis en in onszelf onstond. De relatie verliep niet altijd even makkelijk en het is ook zeker een man met gebruiksaanwijzing. Die soms erg manipulatief kan zijn.
De afgelopen maanden merkte ik dat we beide gelukkiger waren. We hebben dit ook vaak naar elkaar uitgesproken en voelde steeds meer die oude hechte band terug komen. Nu sinds een aantal weken is hij opeens weer veel met mijn moeder en blijft hij soms ook dagen in huis hangen. Mijn moeder neemt minder tot geen contact meer op met haar vrienden (die mij nu berichtjes sturen of het wel goed met haar gaat) en leeft nu een soort van eigen geïsoleerd leven waarin haar ex-vriend een soort hoofdrol krijgt. Ik zie hoe ze alles weer afbreekt naar het punt toe waarin ze haar relatie met hem eindigde, weinig contact met vrienden, minder aandacht voor haar kinderen en ook minder goed in haar vel.
Ik voel me momenteel echt niet fijn in ons huis, er hangt voor mij constant een nare sfeer en voel me er verdrietig door. Ik ben blij als ik even het huis uit ben en voel ook steeds meer afstand met mijn moeder. We kunnen geen normaal gesprek hier over voeren. Ze kapt het meteen geïrriteerd af.
Ik maak me zorgen om haar, maar merk ook dat dit voor mij geen prettige situatie is. Ik ben erg emotioneel en voel sfeer en energie meer dan gemiddeld aan. Ik merk dat ik op het moment echt op uitbarsten sta, maar kan er dus geen gesprek met haar over voeren. Ik weet gewoon even niet wat ik met deze situatie aan moet.
(Jezus, wat een lang verhaal maar ik hoop dat jullie wat tips voor me hebben)
zondag 28 januari 2018 om 21:08
Ga weer op zoek naar een kamer. Jij kunt hierin niets betekenen want jouw moeder maakt haar eigen keuzes. Ik ben het direct met je eens dat dit voor haar niet de goede keuzes zijn alleen daar kan jij niets in veranderen. Ga daar dus zsm weg voor jouw eigen welzijn en rust.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 28 januari 2018 om 21:13
Je schrijft dat je het heel goed kan/kon vinden met die vriend van je moeder? Dan zou ik denken dat je met die vriend hierover kunt praten als de band tussen jullie zo goed zit of begrijp ik iets verkeerd, dat kwam namelijk een beetje tegenstrijdig over in het verhaal vond ik. Heb je het met die vriend hierover gehad en hoe jij je erover voelt?
zondag 28 januari 2018 om 21:24
Ja ik heb het ook met hem proberen te bespreken, maar hij voelde zich erg beledigd. Ik heb proberen duidelijk te maken dat het niet perse aan hem ligt, maar dat deze relatie niet voor niets over is en dat dit met de sfeer niet veel goeds doet.Ghettonoom schreef: ↑28-01-2018 21:13Je schrijft dat je het heel goed kan/kon vinden met die vriend van je moeder? Dan zou ik denken dat je met die vriend hierover kunt praten als de band tussen jullie zo goed zit of begrijp ik iets verkeerd, dat kwam namelijk een beetje tegenstrijdig over in het verhaal vond ik. Heb je het met die vriend hierover gehad en hoe jij je erover voelt?
Ik zal het nog eens voorzichtig proberen aan te kaarten, ookal ben ik bang iemand perongeluk te kwetsen.
zondag 28 januari 2018 om 21:25
Eens met Enn. Lastig voor jou, maar hou je wat afzijdig. Laat je moeder merken dat je er voor haar bent, maar laat het daarbij. Laat haar haar eigen beslissingen nemen. Hou vanaf een afstand de deur open.Enn schreef: ↑28-01-2018 21:08Ga weer op zoek naar een kamer. Jij kunt hierin niets betekenen want jouw moeder maakt haar eigen keuzes. Ik ben het direct met je eens dat dit voor haar niet de goede keuzes zijn alleen daar kan jij niets in veranderen. Ga daar dus zsm weg voor jouw eigen welzijn en rust.
zondag 28 januari 2018 om 21:27
Ik snap je helemaal, maar je bent volwassen en je moeder heeft een eigen leven en maakt haar eigen keuzes. Ik snap dat dit verdrietig is voor je, vooral omdat het de laatste tijd weer was zoals vanouds. Zoals andere hier ook zeggen ga weer op kamers voor je eigen rust. Succes!
'I don't need an inspirational quote. I Just need coffee.
zondag 28 januari 2018 om 21:29
het is niet jouw zaak, natuurlijk moet je niet met hem praten. neem je moeder serieus en ga je eigen leven leidenDemiiiii schreef: ↑28-01-2018 21:24Ja ik heb het ook met hem proberen te bespreken, maar hij voelde zich erg beledigd. Ik heb proberen duidelijk te maken dat het niet perse aan hem ligt, maar dat deze relatie niet voor niets over is en dat dit met de sfeer niet veel goeds doet.
Ik zal het nog eens voorzichtig proberen aan te kaarten, ookal ben ik bang iemand perongeluk te kwetsen.
zondag 28 januari 2018 om 21:31
Ow dat is dan inderdaad vervelend, vooral als er niet duidelijk met elkaar gepraat kan wordenDemiiiii schreef: ↑28-01-2018 21:24Ja ik heb het ook met hem proberen te bespreken, maar hij voelde zich erg beledigd. Ik heb proberen duidelijk te maken dat het niet perse aan hem ligt, maar dat deze relatie niet voor niets over is en dat dit met de sfeer niet veel goeds doet.
Ik zal het nog eens voorzichtig proberen aan te kaarten, ookal ben ik bang iemand perongeluk te kwetsen.
Die man heeft dan blijkbaar zijn issues en dat maakt het lastig als hij ze zelf niet inziet of eraan wilt werkt. Wellicht na een tijde nog een keer proberen het aan te kaarten alleen zou ik zelf even niet weten hoe want ik ken hem natuurlijk niet en jij hebt je pogingen die je kon doen al gedaan.
zondag 28 januari 2018 om 21:33
Het probleem is ook dat op kamers gaan momenteel even geen optie is. Vanaf mijn 18e heb ik altijd zelf mijn schoolgeld, kamers, materiaal etc betaald en heb dus niet goed kunnen sparen. Nu dat ik mijn studie heb afgerond wil ik graag nog doorleren, maar daar is geld voor nodig. Ik woon momenteel nu ook thuis om te werken en sparen voor mijn nieuwe opleiding. Niet dat ik nu volledig op mijn moeder leun, ik help en betaal ook mee in het huishouden.
Ik had het daarnaast ook weer zo fijn en gezellig thuis dat ik ook erg heb getwijfeld om niet ook tijdens mijn nieuwe studie thuis te blijven wonen. Maar sinds deze situatie wil ik zo snel mogelijk weg.
Ik had het daarnaast ook weer zo fijn en gezellig thuis dat ik ook erg heb getwijfeld om niet ook tijdens mijn nieuwe studie thuis te blijven wonen. Maar sinds deze situatie wil ik zo snel mogelijk weg.
zondag 28 januari 2018 om 21:40
Hij zit in ons huis, dus zit er constant midden in. Natuurlijk snap ik dat mijn moeder volwassen is, wil alleen niet zeggen dat ik mij geen zorgen hoef te maken over haar in emotie genomen keuzes. Ik wil haar graag helpen want het gaat niet goed met haar en heel eerlijk wil ik zelf ook zo snel mogelijk van deze situatie af.
zondag 28 januari 2018 om 21:45
Jeetje.. ik vind het nog al bemoeizuchtig overkomen.Demiiiii schreef: ↑28-01-2018 21:40Hij zit in ons huis, dus zit er constant midden in. Natuurlijk snap ik dat mijn moeder volwassen is, wil alleen niet zeggen dat ik mij geen zorgen hoef te maken over haar in emotie genomen keuzes. Ik wil haar graag helpen want het gaat niet goed met haar en heel eerlijk wil ik zelf ook zo snel mogelijk van deze situatie af.
zondag 28 januari 2018 om 21:47
Ik was vaak 2/3 dagen per week gewoon thuis bij mijn moeder, omdat ik er voor haar wilde zijn toen het over was tussen hun.
Even voor de duidelijkheid, haar ex-vriend en mijn moeder zitten in het huis waar ik samen met mijn moeder woon. Ik verwacht dus niet dat ze voor mijn thuis blijft, ik hoop alleen op een betere sfeer in het huis waar ik woon.
Je kunt inderdaad stellen dat we beide een eigen leven hebben, maar wonen momenteel toch met elkaar in huis. En daarnaast wil ik er alles voor doen om haar gelukkig te zien. Mijn handen er 100% vanaf houden voelt voor mij toch echt of ik haar laat vallen.
zondag 28 januari 2018 om 21:48
iedere student leent tegenwoordig, je bent 21Demiiiii schreef: ↑28-01-2018 21:33Het probleem is ook dat op kamers gaan momenteel even geen optie is. Vanaf mijn 18e heb ik altijd zelf mijn schoolgeld, kamers, materiaal etc betaald en heb dus niet goed kunnen sparen. Nu dat ik mijn studie heb afgerond wil ik graag nog doorleren, maar daar is geld voor nodig. Ik woon momenteel nu ook thuis om te werken en sparen voor mijn nieuwe opleiding. Niet dat ik nu volledig op mijn moeder leun, ik help en betaal ook mee in het huishouden.
Ik had het daarnaast ook weer zo fijn en gezellig thuis dat ik ook erg heb getwijfeld om niet ook tijdens mijn nieuwe studie thuis te blijven wonen. Maar sinds deze situatie wil ik zo snel mogelijk weg.
zondag 28 januari 2018 om 21:48
Haar moeder IS toch thuis? Die man zit er alleen ook, voor zover ik begrijp. Met z'n drieën dus.
zondag 28 januari 2018 om 21:53
Het blijft alsof je moeder en je hebt er een band mee. Het is inderdaad haar leven maar dat neemt niet weg dat het ook gevoelsmatig voor jou is. Natuurlijk is het niet fijn om je moeder zo te zien. Of zij volwassen is of niet dan heb je alsnof het recht om je eigen ding erop te zeggen en een normaal gesprek te willen hebben. Ik vind het een hele lastige situatie voor je omdat het jou wel emotioneel beinvloed.
Ik zou wel proberen om meer op je eigen toekomst en welzijn te focusen, want dat zou je moeder denk ik uiteindelijk voor jou willen. Probeer er voor je moeder te zijn wanneer ze iets nodig heeft. Wellicht versterkt jullie band zo weer en valt er uiteindelijk er met haar hierover te praten als zij daar open voor zal staan of durven erover te praten.
Wat ik een goed idee vond wat iemand hier suggereerde was om de vriendinnen van je moeder te vertellen dat zij contact mer je moeder op moeten zoeken. Maar ik vermoed dat ze dat al geprobeerd hadden en dus uiteindelijk bij jou terecht kwamen om te vragen hoe het met je moeder ging.
Ik zou wel proberen om meer op je eigen toekomst en welzijn te focusen, want dat zou je moeder denk ik uiteindelijk voor jou willen. Probeer er voor je moeder te zijn wanneer ze iets nodig heeft. Wellicht versterkt jullie band zo weer en valt er uiteindelijk er met haar hierover te praten als zij daar open voor zal staan of durven erover te praten.
Wat ik een goed idee vond wat iemand hier suggereerde was om de vriendinnen van je moeder te vertellen dat zij contact mer je moeder op moeten zoeken. Maar ik vermoed dat ze dat al geprobeerd hadden en dus uiteindelijk bij jou terecht kwamen om te vragen hoe het met je moeder ging.
zondag 28 januari 2018 om 21:57
Ik denk niet dat dit de antwoorden zijn en gesprekstof waar zij op zit te wachten. Ze wilt haar verhaal kwijt en een weg erin te vinden en ze is blijkbaar even niet helemaal emotioneel in balans, dan kunnen zo'n antwoorden haar toestand even alleen maar meer frustreren. Ze wilt zich begrepem voelen, niet aangevallen.
zondag 28 januari 2018 om 22:00
Bedankt! Het lastige is ook dat ik weet dat ik geen keuzes voor haar kan maken, maar ik maak me wel zorgen. Het is ook echt niet fijn om de sterke band in zo’n korte tijd weer kapot te zien gaan. We zijn beide geen goede praters, dus ik denk dat ik geduld nodig ga hebben en me open op moet gaan stellen. Misschien dat ze dan zelf komt om hierover te praten.Ghettonoom schreef: ↑28-01-2018 21:53Het blijft alsof je moeder en je hebt er een band mee. Het is inderdaad haar leven maar dat neemt niet weg dat het ook gevoelsmatig voor jou is. Natuurlijk is het niet fijn om je moeder zo te zien. Of zij volwassen is of niet dan heb je alsnof het recht om je eigen ding erop te zeggen en een normaal gesprek te willen hebben. Ik vind het een hele lastige situatie voor je omdat het jou wel emotioneel beinvloed.
Ik zou wel proberen om meer op je eigen toekomst en welzijn te focusen, want dat zou je moeder denk ik uiteindelijk voor jou willen. Probeer er voor je moeder te zijn wanneer ze iets nodig heeft. Wellicht versterkt jullie band zo weer en valt er uiteindelijk er met haar hierover te praten als zij daar open voor zal staan of durven erover te praten.
Wat ik een goed idee vond wat iemand hier suggereerde was om de vriendinnen van je moeder te vertellen dat zij contact mer je moeder op moeten zoeken. Maar ik vermoed dat ze dat al geprobeerd hadden en dus uiteindelijk bij jou terecht kwamen om te vragen hoe het met je moeder ging.
zondag 28 januari 2018 om 22:00
Bedankt! Het lastige is ook dat ik weet dat ik geen keuzes voor haar kan maken, maar ik maak me wel zorgen. Het is ook echt niet fijn om de sterke band in zo’n korte tijd weer kapot te zien gaan. We zijn beide geen goede praters, dus ik denk dat ik geduld nodig ga hebben en me open op moet gaan stellen. Misschien dat ze dan zelf komt om hierover te praten.Ghettonoom schreef: ↑28-01-2018 21:53Het blijft alsof je moeder en je hebt er een band mee. Het is inderdaad haar leven maar dat neemt niet weg dat het ook gevoelsmatig voor jou is. Natuurlijk is het niet fijn om je moeder zo te zien. Of zij volwassen is of niet dan heb je alsnof het recht om je eigen ding erop te zeggen en een normaal gesprek te willen hebben. Ik vind het een hele lastige situatie voor je omdat het jou wel emotioneel beinvloed.
Ik zou wel proberen om meer op je eigen toekomst en welzijn te focusen, want dat zou je moeder denk ik uiteindelijk voor jou willen. Probeer er voor je moeder te zijn wanneer ze iets nodig heeft. Wellicht versterkt jullie band zo weer en valt er uiteindelijk er met haar hierover te praten als zij daar open voor zal staan of durven erover te praten.
Wat ik een goed idee vond wat iemand hier suggereerde was om de vriendinnen van je moeder te vertellen dat zij contact mer je moeder op moeten zoeken. Maar ik vermoed dat ze dat al geprobeerd hadden en dus uiteindelijk bij jou terecht kwamen om te vragen hoe het met je moeder ging.
