Psyche
alle pijlers
moeder/vader op jonge leeftijd overleden, wie praat er mee?
vrijdag 6 januari 2017 om 12:49
lang getwijfeld om dit topic te openen i.v.m herkenbaarheid, maar iemand waarmee ik wat gesprekjes gevoerd heb de afgelopen tijd raadde me aan eens hierover te praten met "lotgenoten" maar die ken ik in mijn omgeving eigenlijk helemaal niet, wellicht helpt mij dit met het laatste stukje verwerking en (hopelijk/misschien) ook anderen, het is toch anders als je iets zelf heb meegemaakt, merk toch wel dat in het verleden klasgenoten, vriendinnen het erg lastig vonden om het er over te hebben en dat zich er moeilijk in konden verplaatsen
25 jaar geleden is mijn moeder overleden op 32-jarige leeftijd aan botkanker, ik was zelf net 5, ik heb haar dus eigenlijk amper gekend, herinner me niet zoveel meer van die tijd, mijn jeugd is verder chaotisch verlopen, vaak verhuisd en mijn vader is krap een jaar later hertrouwd met iemand die niet zo goed voor mij en mijn zus was, gelukkig is ie uiteindelijk ook weer gescheiden van haar en nu 25 jaar later is 'ie met zijn 4e huwelijk bezig (laat dat a.u.b. dan wel een keer slagen)
we zijn nu dus 25 jaar verder, maar ik merk toch ook wel dat het gemis erg blijft, ik weet bijvoorbeeld helemaal niet hoe haar stem klonk en dat zal ik ook nooit te weten komen, familie en vrienden van haar hebben me gelukkig in de jaren wel veel over haar vertelt, dus daardoor heb ik wel een beetje beeld van hoe ze was, dat geeft dan wel weer wat troost. zo weet ik bijvoorbeeld dat ze zo gek op ons was en dat het een echte lieve moeder was en dat het haar zoveel verdriet deed dat ze ons achter moest laten
ik ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen en hoe jullie er mee om gaan.
25 jaar geleden is mijn moeder overleden op 32-jarige leeftijd aan botkanker, ik was zelf net 5, ik heb haar dus eigenlijk amper gekend, herinner me niet zoveel meer van die tijd, mijn jeugd is verder chaotisch verlopen, vaak verhuisd en mijn vader is krap een jaar later hertrouwd met iemand die niet zo goed voor mij en mijn zus was, gelukkig is ie uiteindelijk ook weer gescheiden van haar en nu 25 jaar later is 'ie met zijn 4e huwelijk bezig (laat dat a.u.b. dan wel een keer slagen)
we zijn nu dus 25 jaar verder, maar ik merk toch ook wel dat het gemis erg blijft, ik weet bijvoorbeeld helemaal niet hoe haar stem klonk en dat zal ik ook nooit te weten komen, familie en vrienden van haar hebben me gelukkig in de jaren wel veel over haar vertelt, dus daardoor heb ik wel een beetje beeld van hoe ze was, dat geeft dan wel weer wat troost. zo weet ik bijvoorbeeld dat ze zo gek op ons was en dat het een echte lieve moeder was en dat het haar zoveel verdriet deed dat ze ons achter moest laten
ik ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen en hoe jullie er mee om gaan.
vrijdag 6 januari 2017 om 13:00
TO, wat naar dat het overlijden van je moeder op jonge leeftijd zo'n invloed op je heeft en heeft gehad.
Mijn vader is overleden door een geweldsdelict toen ik 3 was. Ik heb er niet zoveel moeite mee juist omdat ik toch niet meer weet wie of wat ik mis.
Wel heeft het heel veel invloed op mijn jeugd gehad en daar worstel ik nu (ben nu 33) nog mee. Mijn moeder kon niet omgaan met dit plotselinge verlies (wat ik natuurlijk begrijp) en heeft wel flink wat steken laten vallen in de opvoeding van mij en mijn 2 zussen.
Mijn moeder is ook plotseling overleden toen ik 20 was en omdat ik weet wie ik mis heb ik daar meer moeite mee. Maar ook dat is inmiddels 13 jaar geleden en ik heb er vrede mee.
Het meeste miste ik haar toen mijn man overleed toen we 27 waren. Mijn moeder wist hoe het was om jong weduwe te worden en ik denk dat onze band daardoor wel nog hechter had geworden.
Aan de andere kant ben ik anders omgegaan met het verlies van mijn man dan mijn moeder is omgegaan met het verlies van mijn vader.
Misschien omdat ik nog geen kinderen had of misschien omdat ik gezien heb wat ik niet wilde maar ik ben verder gegaan.
Mijn moeder vond altijd dat ze nog getrouwd was en keurde het af als mensen een nieuwe partner kregen na het overlijden van hun partner. Toch heb ik dat gedaan en ga ik zelfs dit jaar weer trouwen, 8 jaar na mijn eerste huwelijk.
Soms vraag ik mij wel af wat mijn moeder daarvan gevonden zou hebben. Maar inmiddels denk ik wel dat ze blij voor mij zal zijn. Mij is gelukt wat haar niet gelukt is.
Overigens vind ik het wel moeilijk dat ik nu voor een tweede keer ga trouwen zonder dat iemand mij weg gaat geven. Dat is dan wel weer echt een moment dat een vader wel fijn zou zijn.
Mijn vader is overleden door een geweldsdelict toen ik 3 was. Ik heb er niet zoveel moeite mee juist omdat ik toch niet meer weet wie of wat ik mis.
Wel heeft het heel veel invloed op mijn jeugd gehad en daar worstel ik nu (ben nu 33) nog mee. Mijn moeder kon niet omgaan met dit plotselinge verlies (wat ik natuurlijk begrijp) en heeft wel flink wat steken laten vallen in de opvoeding van mij en mijn 2 zussen.
Mijn moeder is ook plotseling overleden toen ik 20 was en omdat ik weet wie ik mis heb ik daar meer moeite mee. Maar ook dat is inmiddels 13 jaar geleden en ik heb er vrede mee.
Het meeste miste ik haar toen mijn man overleed toen we 27 waren. Mijn moeder wist hoe het was om jong weduwe te worden en ik denk dat onze band daardoor wel nog hechter had geworden.
Aan de andere kant ben ik anders omgegaan met het verlies van mijn man dan mijn moeder is omgegaan met het verlies van mijn vader.
Misschien omdat ik nog geen kinderen had of misschien omdat ik gezien heb wat ik niet wilde maar ik ben verder gegaan.
Mijn moeder vond altijd dat ze nog getrouwd was en keurde het af als mensen een nieuwe partner kregen na het overlijden van hun partner. Toch heb ik dat gedaan en ga ik zelfs dit jaar weer trouwen, 8 jaar na mijn eerste huwelijk.
Soms vraag ik mij wel af wat mijn moeder daarvan gevonden zou hebben. Maar inmiddels denk ik wel dat ze blij voor mij zal zijn. Mij is gelukt wat haar niet gelukt is.
Overigens vind ik het wel moeilijk dat ik nu voor een tweede keer ga trouwen zonder dat iemand mij weg gaat geven. Dat is dan wel weer echt een moment dat een vader wel fijn zou zijn.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 6 januari 2017 om 13:32
Och vrouw toch, wat een verdriet lees ik in je op .
Ik snap je behoefte om erover te spreken. Ik was een stuk ouder dan jij toen ik een ouder geheel onverwacht verloor, wat behoorlijk traumatiserend was voor het gezin en familie. Maar ben dankbaar voor de tijd die we hebben samen hebben mogen doorbrengen. Het is al moeilijk genoeg je ouder verliezen, en hoe jonger hoe zwaarder dat is, denk ik omdat je veel minder herinneringen hebt dan. En er zijn gelukkig ook video opnames waardoor ik de stem kan horen als ik wil. Is er van jouw moeder geen geluidsopname/beeldopname?
Tot op heden en het is al jaren terug kan ik het nog altijd niet zien/horen. Maar je vergeet dit soort dingen idd.
Ik vind het echt enorm rot voor je dat je vader je de stabiliteit die je zo nodig had niet kon geven .
Ik hoop dat je hier wat lotgenoten vind waardoor je dit wat makkelijker een plekje kunt geven.
Als je het rot vindt dat ik niet helemaal in je doelgroep val moet je het gewoon zeggen hoor. Kan me voorstellen dat het toch anders voelt omdat ik geen vijf of rond die leeftijd was.
Ik snap je behoefte om erover te spreken. Ik was een stuk ouder dan jij toen ik een ouder geheel onverwacht verloor, wat behoorlijk traumatiserend was voor het gezin en familie. Maar ben dankbaar voor de tijd die we hebben samen hebben mogen doorbrengen. Het is al moeilijk genoeg je ouder verliezen, en hoe jonger hoe zwaarder dat is, denk ik omdat je veel minder herinneringen hebt dan. En er zijn gelukkig ook video opnames waardoor ik de stem kan horen als ik wil. Is er van jouw moeder geen geluidsopname/beeldopname?
Tot op heden en het is al jaren terug kan ik het nog altijd niet zien/horen. Maar je vergeet dit soort dingen idd.
Ik vind het echt enorm rot voor je dat je vader je de stabiliteit die je zo nodig had niet kon geven .
Ik hoop dat je hier wat lotgenoten vind waardoor je dit wat makkelijker een plekje kunt geven.
Als je het rot vindt dat ik niet helemaal in je doelgroep val moet je het gewoon zeggen hoor. Kan me voorstellen dat het toch anders voelt omdat ik geen vijf of rond die leeftijd was.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
vrijdag 6 januari 2017 om 13:50
Jeetje IBlopviva wat heb jij veel voor je kiezen gehad! wat ontzettend goed van je dat je doorgaat en weer gaat trouwen
Lieve TO ik heb er geen ervaring mee maar wens je veel sterkte, lijkt me verschrikkelijk moeilijk ook al herriner je je nog weinig van je moeder. Hebben je tantes en andere familieleden zich niet ontfermt over jou? Heb je daar geen steun van gekregen?
Lieve TO ik heb er geen ervaring mee maar wens je veel sterkte, lijkt me verschrikkelijk moeilijk ook al herriner je je nog weinig van je moeder. Hebben je tantes en andere familieleden zich niet ontfermt over jou? Heb je daar geen steun van gekregen?
vrijdag 6 januari 2017 om 14:14
Wat verdrietig Meridian.
*verwijderd i.v.m. herkenning*
Boeken die wij in de kast hebben staan zijn 'Leven zonder ouders' van Daan Westerink en 'Ouders zonder voorbeeld' van Mieke Ankersmid en Karin den Hollander. Gaan ook over verlies van één ouder.
Daarnaast is er nu ook een tweedelige reeks van het programma 'Kijken in de ziel' op tv die over rouwverwerking gaat. Afgelopen weekend was de eerste uitzending en komend weekend komt de tweede. Op NPO.
Sterkte!
*verwijderd i.v.m. herkenning*
Boeken die wij in de kast hebben staan zijn 'Leven zonder ouders' van Daan Westerink en 'Ouders zonder voorbeeld' van Mieke Ankersmid en Karin den Hollander. Gaan ook over verlies van één ouder.
Daarnaast is er nu ook een tweedelige reeks van het programma 'Kijken in de ziel' op tv die over rouwverwerking gaat. Afgelopen weekend was de eerste uitzending en komend weekend komt de tweede. Op NPO.
Sterkte!
vrijdag 6 januari 2017 om 15:16
vrijdag 6 januari 2017 om 18:07
Dikke knuffel!
Zelf geen ervaring,maar m'n man wel.
Z'n papa is gestorven toen hij 2 was. Omgekomen in een verkeersongeluk waar 28jaar later nog steeds rechtszaken over zijn. Zijn mama heeft 2jaar later een nieuwe relatie aangegaan en die man heeft hij altijd aangesproken als papa.
(En een halfzus is er geboren)
Z'n mama is iets meer dan een jaar geleden gestorven aan longkanker,en met kerst kwam de stiefpapa vertellen dat hij een nieuwe vriendin heeft,wat toch enorm veel pijn doet voor m'n man. Hij is vooral bang dat de band met z'n "papa",die nu in principe alleen nog bestaat door z'n halfzus,gaat verdwijnen.
Zelf geen ervaring,maar m'n man wel.
Z'n papa is gestorven toen hij 2 was. Omgekomen in een verkeersongeluk waar 28jaar later nog steeds rechtszaken over zijn. Zijn mama heeft 2jaar later een nieuwe relatie aangegaan en die man heeft hij altijd aangesproken als papa.
(En een halfzus is er geboren)
Z'n mama is iets meer dan een jaar geleden gestorven aan longkanker,en met kerst kwam de stiefpapa vertellen dat hij een nieuwe vriendin heeft,wat toch enorm veel pijn doet voor m'n man. Hij is vooral bang dat de band met z'n "papa",die nu in principe alleen nog bestaat door z'n halfzus,gaat verdwijnen.
vrijdag 6 januari 2017 om 19:16
@LoveDobby lief
@IBlopviva: jeetje wat een ellende, respect dat je zo sterk bent en gefeliciteerd met je voorgenomen huwelijk
@-Kia-ora- dankjewel en nee, vind het alleen maar fijn als je komt meepraten
@maritleoni dankjewel en nee, ik kon nooit bij familie terecht, die hadden voornamelijk hun eigen verdriet
@barbabientje2 wat fijn dat het met je man beter gaat, veel gelezen over EMDR, fijn dat dat geholpen heeft. En bedankt voor de tips over de boeken
@Alas wat verdrietig voor je man, hopelijk blijft de band goed, hij is al zo lang in zn leven, dat kan en mag niet kapot gaan toch? Snap de klap wel, het voelt toch een beetje al vervangen van....
@bashasha
@IBlopviva: jeetje wat een ellende, respect dat je zo sterk bent en gefeliciteerd met je voorgenomen huwelijk
@-Kia-ora- dankjewel en nee, vind het alleen maar fijn als je komt meepraten
@maritleoni dankjewel en nee, ik kon nooit bij familie terecht, die hadden voornamelijk hun eigen verdriet
@barbabientje2 wat fijn dat het met je man beter gaat, veel gelezen over EMDR, fijn dat dat geholpen heeft. En bedankt voor de tips over de boeken
@Alas wat verdrietig voor je man, hopelijk blijft de band goed, hij is al zo lang in zn leven, dat kan en mag niet kapot gaan toch? Snap de klap wel, het voelt toch een beetje al vervangen van....
@bashasha
