Psyche
alle pijlers
Moeilijke band met zusje
donderdag 23 februari 2017 om 01:37
Laatst weer een beetje mot met haar gehad over de app, er zijn weer vervelende dingen gezegd aan beide kanten.
Ik heb een jaar geleden afstand genomen van mijn zusje, we zagen elkaar nog wel af en toe omdat we gemeenschappelijke vrienden hebben, we kunnen dan ook gewoon gesprekken met elkaar voeren we negeren elkaar niet. Het is meer voorkomen dat we te lang samen zijn er is geen ruzie verder. Onlangs heeft ze een terugval gehad aangaande een psychische ziekte en is er weer meer contact.
Bij haar laatste opname jaren geleden had ze ook meer behoefte aan contact met mij, ze beloofd dan zichzelf te beteren, bekent dat ze aardiger tegen mij mag zijn, dat ze een masker voorhoud en vooral gemeen doet om zichzelf te beschermen.
Zodra zij weer zichzelf is valt ze terug in haar gedrag. Ze is snel gefrustreerd en reageert dat op andere af. Zodra ik iets zeg wat haar niet zint dan krijg ik een opmerking. Geen opmerking waarin ze aangeeft het vervelend te vinden, een steek onder water moet het zijn. Wat mij de bloed onder de nagels vandaal haalt is dat ze haar opmerkingen altijd een beetje verpakt, ze gesuggereerd. Vaak iets dat wijst op dat ik een onvermogen zou hebben iets te kunnen of te snappen, wordt een beetje als "dom" afgedaan.
De eerste, meestal de tweede en vaak de derde opmerking incasseer ik, omdat ik toch wel weet dat het geen zin heeft om iets te zeggen. Zeg ik er wel wat van worden de opmerkingen zwaarder, alsof ze zich beledigd voelt omdat ik haar ongelijk geef. Als ik het dan een keer zo zat ben dat ze vuile opmerking terug krijgt dan ben ik de gebeten hond. Het hele gesprek kan dan alleen gaan over die ene opmerking van mij. Ik wordt dan beschuldigt van van alles..Die opmerkingen kunnen mij weleens laten koken, omdat ze me beschuldigd van eigenlijk alles wat zij doet. De ongelofelijke tweestrijd die ik dan heb is: ziet zij daadwerkelijk niet wat ze doet of is dit een manipulatief spel? Als jong kind werd al door de psych verklaard dat ze uiterst manipulatief is, dit ontkent zij ook niet ze lijkt er zelfs wel trots op te zijn dat ze zo krijgt wat ze wilt. In discussies weet ik niet of ze ook manipulatief is (zowel bewust als onbewust) ik herken anders een heel duidelijk patroon in de discussie. Ze herhaalt haar standpunten in exact dezelfde zin, ze geeft geen andere onderbouwing of andere invalshoek.Ze reageert niet op toelichtingen, vragen of antwoorden van de ander. Eigenlijk lijkt het wel een discussie op gebakken lucht, het onderwerp valt weg en het gaat alleen nog over verwijten naar de ander.
Twee vriendinnen van mij die ook met haar optrekken hebben mij weleens gevraagd waarom ik afstand van haar heb genomen.
Ik merk dan dat ze iets uit mij proberen te peuteren, ik ga er dan niet teveel op in, zeg alleen dat als we te lang bij elkaar zijn ons aan elkaar gaan ergeren. Me zusje verteld dat ze niet weet waarom ik afstand heb genomen en dat ze het heel erg vind dat ik dat heb besloten. Ik vind het moeilijk want ik wordt niet gelukkiger als ik met haar om ga, maar haar situatie doet mij wel wat en zou haar dan ook wel willen steunen door op zijn minst contact te blijven onderhouden, maar anderzijds voelt het dan voor mij alsof ik mezelf moet opofferen voor haar en tevens denk ik: volgens mij zit zij meer met het principe dat haar zus haar niet meer wil zien dan dat ze mij mist.
Ik heb een jaar geleden afstand genomen van mijn zusje, we zagen elkaar nog wel af en toe omdat we gemeenschappelijke vrienden hebben, we kunnen dan ook gewoon gesprekken met elkaar voeren we negeren elkaar niet. Het is meer voorkomen dat we te lang samen zijn er is geen ruzie verder. Onlangs heeft ze een terugval gehad aangaande een psychische ziekte en is er weer meer contact.
Bij haar laatste opname jaren geleden had ze ook meer behoefte aan contact met mij, ze beloofd dan zichzelf te beteren, bekent dat ze aardiger tegen mij mag zijn, dat ze een masker voorhoud en vooral gemeen doet om zichzelf te beschermen.
Zodra zij weer zichzelf is valt ze terug in haar gedrag. Ze is snel gefrustreerd en reageert dat op andere af. Zodra ik iets zeg wat haar niet zint dan krijg ik een opmerking. Geen opmerking waarin ze aangeeft het vervelend te vinden, een steek onder water moet het zijn. Wat mij de bloed onder de nagels vandaal haalt is dat ze haar opmerkingen altijd een beetje verpakt, ze gesuggereerd. Vaak iets dat wijst op dat ik een onvermogen zou hebben iets te kunnen of te snappen, wordt een beetje als "dom" afgedaan.
De eerste, meestal de tweede en vaak de derde opmerking incasseer ik, omdat ik toch wel weet dat het geen zin heeft om iets te zeggen. Zeg ik er wel wat van worden de opmerkingen zwaarder, alsof ze zich beledigd voelt omdat ik haar ongelijk geef. Als ik het dan een keer zo zat ben dat ze vuile opmerking terug krijgt dan ben ik de gebeten hond. Het hele gesprek kan dan alleen gaan over die ene opmerking van mij. Ik wordt dan beschuldigt van van alles..Die opmerkingen kunnen mij weleens laten koken, omdat ze me beschuldigd van eigenlijk alles wat zij doet. De ongelofelijke tweestrijd die ik dan heb is: ziet zij daadwerkelijk niet wat ze doet of is dit een manipulatief spel? Als jong kind werd al door de psych verklaard dat ze uiterst manipulatief is, dit ontkent zij ook niet ze lijkt er zelfs wel trots op te zijn dat ze zo krijgt wat ze wilt. In discussies weet ik niet of ze ook manipulatief is (zowel bewust als onbewust) ik herken anders een heel duidelijk patroon in de discussie. Ze herhaalt haar standpunten in exact dezelfde zin, ze geeft geen andere onderbouwing of andere invalshoek.Ze reageert niet op toelichtingen, vragen of antwoorden van de ander. Eigenlijk lijkt het wel een discussie op gebakken lucht, het onderwerp valt weg en het gaat alleen nog over verwijten naar de ander.
Twee vriendinnen van mij die ook met haar optrekken hebben mij weleens gevraagd waarom ik afstand van haar heb genomen.
Ik merk dan dat ze iets uit mij proberen te peuteren, ik ga er dan niet teveel op in, zeg alleen dat als we te lang bij elkaar zijn ons aan elkaar gaan ergeren. Me zusje verteld dat ze niet weet waarom ik afstand heb genomen en dat ze het heel erg vind dat ik dat heb besloten. Ik vind het moeilijk want ik wordt niet gelukkiger als ik met haar om ga, maar haar situatie doet mij wel wat en zou haar dan ook wel willen steunen door op zijn minst contact te blijven onderhouden, maar anderzijds voelt het dan voor mij alsof ik mezelf moet opofferen voor haar en tevens denk ik: volgens mij zit zij meer met het principe dat haar zus haar niet meer wil zien dan dat ze mij mist.
donderdag 23 februari 2017 om 07:20
quote:-Kia-Ora- schreef op 23 februari 2017 @ 01:50:
Waarom zet jij jezelf niet gewoon op nummer één? Als je jezelf zoveel geweld aan moet doen om contact te onderhouden zou ik het contact stoppen.Dit. Daarnaast ben ik benieuwd of je denkt dat je haar nu echt tot steun bent (wat jij graag wil zeg je) of dat je een makkelijke boksbal bent om haar frustraties op te botvieren?
Waarom zet jij jezelf niet gewoon op nummer één? Als je jezelf zoveel geweld aan moet doen om contact te onderhouden zou ik het contact stoppen.Dit. Daarnaast ben ik benieuwd of je denkt dat je haar nu echt tot steun bent (wat jij graag wil zeg je) of dat je een makkelijke boksbal bent om haar frustraties op te botvieren?
donderdag 23 februari 2017 om 19:09
Ze heeft haar excuses aangeboden, dat was nieuw voor me en ik dacht even een nieuw positief begin. Ik dacht dat het een goed moment was om haar te zeggen dat ze geen antwoord geeft op toelichtingen en als ze daarop zou letten discussies niet zo'n hoge top zouden berijken. Ik kreeg een hele lap tekst terug waarin ze alles wat ik gezegd heb toelichten alleen vond ik dat het niet klopten. Ik heb haar antwoord gegeven zonder me te laten leiden door frustratie's. Alleen de uitleg te geven hoe ik het zie en waarom ik me zo gedragen heb. Ik kreeg als antwoord dat ze het contact verbreekt. Haar berichten waren vol met gemene opmerkingen en verwijten, ik heb als het ware daar overheen gelezen ik wilde mezelf niet weer boos gaan maken.
Eigenlijk ben ik best blij dat ze het contact verbreekt het is het beste voor ons beide en nu heb ik het niet beslist
Eigenlijk ben ik best blij dat ze het contact verbreekt het is het beste voor ons beide en nu heb ik het niet beslist
