Narcisme: ervaringen gezocht

06-05-2023 21:56 109 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dilemma! In familiekring heb ik te maken met een narcist. Deze persoon heeft al veel leed aangericht, veelal in de relaties met degenen om deze persoon heen. Veel tijdelijke relaties, veel conflicten, veel manipulatie etc.

Het heeft mij heel wat tijd gekost om het te doorzien, als je zo'n persoon eenmaal door hebt vraag je je af hoe je zo blind hebt kunnen zijn. Het contact is nu op een laag pitje, de narcist is ontmaskerd...en dan vorm je een bedreiging.

Je leest wel eens dat wanneer een narcist de controle kwijt is over iemand, ze zullen proberen te controleren hoe anderen over je denken....dit voelt onveilig. Je moet er op vertrouwen dat mensen hier niet in mee gaan maar ik weet hoe gewiekst deze persoon te werk gaat!

Daarnaast mijn grootste dilemma, aanzien hoe anderen ingepalmd worden door deze persoon, mensen van wie ik houd die misbruikt worden. Dit vind ik het ergste, maar hoe kan ik ze waarschuwen? Ze zullen het niet begrijpen dus moet ik het 'aankijken'. Het voelt soms als een eenzaam proces, vooral als je ziet dat andere mensen het nog lang niet en misschien nooit door hebben....

Herkent iemand dit? Hoe ging jij hiermee om?

PS: voor mezelf voelt het als een bevrijding geen contact meer te hebben met deze persoon
Nomellamas schreef:
08-05-2023 07:01

Die mikpunten zijn ook niet altijd alleen maar de zorgzame codependent mensen, dat is ook echt een mythe.. veel slachtoffers van een narcist zijn.. of waren.. mensen met gezonde grenzen. Vrouwen die hun leven op orde hebben, mannen met een leuk sociaal leven.

Echt net zoals bij een relatie waar iemand mishandelt wordt.
Dat iedereen zegt nou ik was allang weg hoor blablabla
Klopt, dat is een hardnekkige mythe. Narcisten richten hun pijlen niet alleen op ‘empathische’ of meegaande mensen. Narcisten hebben geen ‘kern’ of echte identiteit, ze kopiëren andermans gedrag om zelfverzekerd te lijken, en daarom zien ze juist de grootste uitdaging in sterke, zelfbewuste mensen die wél in zichzelf geloven. Dat zijn namelijk de mensen die voor hen als voorbeeld dienen (en die ze vervolgens kapot willen maken om te bewijzen dat niemand zich met hen kan meten).

Als narcistisch misbruik zo gemakkelijk te signaleren was, zouden er niet zoveel (slimme, sterke, getalenteerde etc) slachtoffers/doelwitten zijn. Inderdaad zeggen mensen vaak: ‘Dat zou mij nooit overkomen, ik was allang weggeweest, ik laat niet met me sollen.’ Narcisten zijn zo gevaarlijk omdat het net echte mensen zijn. Net zo aardig, geïnteresseerd en betrokken. Of zelfs nét iets aardiger, geïnteresseerder en betrokkener - ze zijn perfect! En dat normale gedrag kunnen ze heel lang volhouden. Geen vuiltje aan de lucht. En dan, heel langzaam, sluipt het gif erin.

Vaak hebben mensen dan al een band opgebouwd met een narcist, ze zijn emotioneel betrokken en gaan aan zichzelf twijfelen. In normale relaties weet je veel sneller wat je aan iemand hebt en met wie je te maken hebt. Maar dit blijkt dus een relatie met een dubbele bodem te zijn, een soort emotioneel doolhof. Daar stappen de meeste mensen uiteindelijk wel uit, maar het duurt vaak vrij lang voordat de puzzelstukjes in elkaar passen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zelf ook te maken gehad met iemand die zeer waarschijnlijk een narcist is. Hij heeft in ieder geval alle kenmerken. Ik had destijds geen idee waar ik mee te maken had en ben pas later meer over narcisme te weten gekomen toen ik zijn gedrag ging Googelen en veel hits kreeg die over narcisme gingen. Mijn bek viel open bij wat ik las, want ik had het allemaal zelf kunnen schrijven.

Ik kwam ook artikelen tegen over wat je juist niet moet zeggen en doen als je met een narcist te maken hebt, en tot mijn grote verdriet en frustratie moest ik bekennen dat ik zo’n beetje alles van dat lijstje had gedaan en gezegd, en daarmee de situatie erger had gemaakt. Ik dacht echt ‘had ik dit maar eerder geweten.’ Ik had heel anders moeten handelen in veel situaties, dan was de boel minder geëscaleerd.

TO, ik begrijp zo goed met wat voor machteloos gevoel je nu zit. Ik vond het ook enorm lastig om aan te moeten zien hoe die klootzak anderen zat te manipuleren op dezelfde manier als hij bij mij deed. Ik wist precies wat er gaande was, doorzag het compleet en bijna niemand anders zag het.

Enkel iemand die hij vóór mij als target had, had het bij mij ook gezien en kon mij achteraf de validatie geven dat hij hetzelfde bij haar had gedaan. Zij was gelukkig wijs genoeg om te realiseren dat het verstandiger was om niet in te grijpen. Ik had het waarschijnlijk toch niet geloofd als ze naar me toe was gekomen, zeker omdat de narcist al subtiel haar had zwartgemaakt bij mij en ik zeker weet dat ik met de mindset van toen ermee naar de narcist was gegaan.

Hooguit had ik misschien nog een dagje nagedacht van “hm, zou het?” maar verder gewoon gezellig blijven omgaan met de narcist, want ik had zelf nou eenmaal geen problemen met hem en zou het hebben gezien als iets tussen hen waar ik me niet in wilde mengen.

Ik kan jou alleen als tip geven om ook niet in te gaan grijpen door mensen te waarschuwen. Het gaat tegen je worden gebruikt, want de narcist zal jou afschilderen als de persoon die een smear campaign runt en leugens over je verspreid. Als je dan duidelijk wil maken dat dit juist bij jou gebeurt, komt het niet geloofwaardig over, eerder als dat je zelf een narcist bent die het script omdraait. Ten tweede is er een prima kans dat de persoon die je waarschuwt het toch niet zal geloven en met jouw verhaal naar de narcist gaat om ook hun kant van het verhaal te horen, en dan begeef je je op heel gevaarlijk terrein.

Hoe schrijnend ook voor jou in deze situatie, de personen in zijn leven zullen het toch echt zelf moeten ervaren om te realiseren wie hij echt is. Pas dan kunnen ze het ook écht begrijpen.

Vind je het echt te naar om aan te zien, dan adviseer ik je om van al deze mensen gewoon een tijdje afstand te nemen, zodat je er ook niet mee geconfronteerd wordt. Neem een social media pauze, ga even niet naar gezamenlijke familie evenementen, etc. wat ook maar helpt om die afstand te creëren. Richt je op de personen die er nu niet direct bij betrokken zijn. Mocht een target zich realiseren wat er aan de hand is, dan kun je altijd dan nog die persoon troosten.
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
08-05-2023 11:45
Klopt, dat is een hardnekkige mythe. Narcisten richten hun pijlen niet alleen op ‘empathische’ of meegaande mensen. Narcisten hebben geen ‘kern’ of echte identiteit, ze kopiëren andermans gedrag om zelfverzekerd te lijken, en daarom zien ze juist de grootste uitdaging in sterke, zelfbewuste mensen die wél in zichzelf geloven. Dat zijn namelijk de mensen die voor hen als voorbeeld dienen (en die ze vervolgens kapot willen maken om te bewijzen dat niemand zich met hen kan meten).

Als narcistisch misbruik zo gemakkelijk te signaleren was, zouden er niet zoveel (slimme, sterke, getalenteerde etc) slachtoffers/doelwitten zijn. Inderdaad zeggen mensen vaak: ‘Dat zou mij nooit overkomen, ik was allang weggeweest, ik laat niet met me sollen.’ Narcisten zijn zo gevaarlijk omdat het net echte mensen zijn. Net zo aardig, geïnteresseerd en betrokken. Of zelfs nét iets aardiger, geïnteresseerder en betrokkener - ze zijn perfect! En dat normale gedrag kunnen ze heel lang volhouden. Geen vuiltje aan de lucht. En dan, heel langzaam, sluipt het gif erin.

Vaak hebben mensen dan al een band opgebouwd met een narcist, ze zijn emotioneel betrokken en gaan aan zichzelf twijfelen. In normale relaties weet je veel sneller wat je aan iemand hebt en met wie je te maken hebt. Maar dit blijkt dus een relatie met een dubbele bodem te zijn, een soort emotioneel doolhof. Daar stappen de meeste mensen uiteindelijk wel uit, maar het duurt vaak vrij lang voordat de puzzelstukjes in elkaar passen.
Oh wat herkenbaar wat je schrijft over aan jezelf twijfelen! Al betreft het bij mij een broer. Zelf tijden na verbreken contact twijfel ik nog aan mezelf, aangezien hij tot bijna mijn 50e dat zo kon laten lijken, of ik gek was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tafelkleed schreef:
08-05-2023 13:33
Oh wat herkenbaar wat je schrijft over aan jezelf twijfelen! Al betreft het bij mij een broer. Zelf tijden na verbreken contact twijfel ik nog aan mezelf, aangezien hij tot bijna mijn 50e dat zo kon laten lijken, of ik gek was.
Dat twijfelen klopt ook! Dat vind ik zo erg, ik heb slachtoffers gezien die een schim van zichzelf waren na een relatie met deze persoon. Moesten soms haast letterlijk van de grond geraapt worden. Laatst sprak ik één van deze slachtoffers en die zei dat het ruim 2 jaar had gekost om hier overheen te komen. Is letterlijk van de ene op andere dag op straat gezet en werd gewoon uitgelachen. Persoon ging gewoon door met leven alsof er niks aan de hand was en haalde schouders op. Totaal gevoelloos, zo erg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2023 schreef:
08-05-2023 10:50
Ik krijg een heel verdrietig gevoel bij dit topic. Want ik ben er zo-een die te lang bij een (verborgen) narcist is gebleven. Ik lees dat ik wel echt een dombo ben dat ik niet eerder ben weggelopen ben bij deze eikel.

TO, mij had je geholpen door connectie te houden en kritische vragen te stellen zonder je ermee te bemoeien. Ik voelde me erg eenzaam. Uiteindelijk heb ik na een incident verward tegenover een GZprofessional gezeten die zei: dat is mishandeling. Dat voelde heel hard en pijnlijk maar had ik nodig om die kracht te vinden die ik nodig had om uit deze giftige relatie te stappen.
Dombo ben je zeker niet! Zo klein wil een narcist je maken, dat er niets meer van je over is, van je eigenwaarde. Bedankt voor je waardevolle reactie.

Jouw tip vind ik heel goed, kritische vragen stellen zonder bemoeienis. Die onthoud ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
ESC_APE schreef:
08-05-2023 13:32
Ik heb zelf ook te maken gehad met iemand die zeer waarschijnlijk een narcist is. Hij heeft in ieder geval alle kenmerken. Ik had destijds geen idee waar ik mee te maken had en ben pas later meer over narcisme te weten gekomen toen ik zijn gedrag ging Googelen en veel hits kreeg die over narcisme gingen. Mijn bek viel open bij wat ik las, want ik had het allemaal zelf kunnen schrijven.

Ik kwam ook artikelen tegen over wat je juist niet moet zeggen en doen als je met een narcist te maken hebt, en tot mijn grote verdriet en frustratie moest ik bekennen dat ik zo’n beetje alles van dat lijstje had gedaan en gezegd, en daarmee de situatie erger had gemaakt. Ik dacht echt ‘had ik dit maar eerder geweten.’ Ik had heel anders moeten handelen in veel situaties, dan was de boel minder geëscaleerd.

TO, ik begrijp zo goed met wat voor machteloos gevoel je nu zit. Ik vond het ook enorm lastig om aan te moeten zien hoe die klootzak anderen zat te manipuleren op dezelfde manier als hij bij mij deed. Ik wist precies wat er gaande was, doorzag het compleet en bijna niemand anders zag het.

Enkel iemand die hij vóór mij als target had, had het bij mij ook gezien en kon mij achteraf de validatie geven dat hij hetzelfde bij haar had gedaan. Zij was gelukkig wijs genoeg om te realiseren dat het verstandiger was om niet in te grijpen. Ik had het waarschijnlijk toch niet geloofd als ze naar me toe was gekomen, zeker omdat de narcist al subtiel haar had zwartgemaakt bij mij en ik zeker weet dat ik met de mindset van toen ermee naar de narcist was gegaan.

Hooguit had ik misschien nog een dagje nagedacht van “hm, zou het?” maar verder gewoon gezellig blijven omgaan met de narcist, want ik had zelf nou eenmaal geen problemen met hem en zou het hebben gezien als iets tussen hen waar ik me niet in wilde mengen.

Ik kan jou alleen als tip geven om ook niet in te gaan grijpen door mensen te waarschuwen. Het gaat tegen je worden gebruikt, want de narcist zal jou afschilderen als de persoon die een smear campaign runt en leugens over je verspreid. Als je dan duidelijk wil maken dat dit juist bij jou gebeurt, komt het niet geloofwaardig over, eerder als dat je zelf een narcist bent die het script omdraait. Ten tweede is er een prima kans dat de persoon die je waarschuwt het toch niet zal geloven en met jouw verhaal naar de narcist gaat om ook hun kant van het verhaal te horen, en dan begeef je je op heel gevaarlijk terrein.

Hoe schrijnend ook voor jou in deze situatie, de personen in zijn leven zullen het toch echt zelf moeten ervaren om te realiseren wie hij echt is. Pas dan kunnen ze het ook écht begrijpen.

Vind je het echt te naar om aan te zien, dan adviseer ik je om van al deze mensen gewoon een tijdje afstand te nemen, zodat je er ook niet mee geconfronteerd wordt. Neem een social media pauze, ga even niet naar gezamenlijke familie evenementen, etc. wat ook maar helpt om die afstand te creëren. Richt je op de personen die er nu niet direct bij betrokken zijn. Mocht een target zich realiseren wat er aan de hand is, dan kun je altijd dan nog die persoon troosten.
Heel fijn om te lezen dat iemand mijn machteloze gevoel begrijpt! Soms wil ik het wel uitschreeuwen maar ik doe het niet.

Jullie zijn daarin eensgezind, dat is fijn, niet waarschuwen, niet kwaadspreken. Laat mensen hun eigen ervaring opdoen. En inderdaad, deze persoon zal alles tegen mij gebruiken. Is al eens gebeurd. Het is soms ongelofelijk soms hoe deze persoon zaken verdraaid, mijn bek is vaak open gevallen. Dat voelt wel vervelend, dat er zoveel onwaarheden rond gaan. Ik kan mijzelf dan niet verdedigen.
Tafelkleed schreef:
08-05-2023 13:33
Oh wat herkenbaar wat je schrijft over aan jezelf twijfelen! Al betreft het bij mij een broer. Zelf tijden na verbreken contact twijfel ik nog aan mezelf, aangezien hij tot bijna mijn 50e dat zo kon laten lijken, of ik gek was.
Ja, die zelftwijfel blijft, maar dat heeft niks met jou te maken en alles met het verbijsterende, grenzeloze, onvoorstelbare en bizarre gedrag van de narcist. Jij denkt, als normaal functionerend en sociaal aangepast persoon: dat kán niet… zó ver kan hij niet gaan… dit moet aan mij liggen, en aan mijn overgevoeligheid of verkeerde interpretatie.

Eh… nee, dus. Narcisten gaan écht zo ver, zijn écht zo schaamteloos, gedragen zich écht zo sadistisch. Misschien is het alleen maar een teken van menselijkheid dat je aan jezelf twijfelt wanneer je geconfronteerd wordt met zoveel gekte en onacceptabel gedrag. Ik kan er ook maar niet aan wennen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is bizar hoe ver narcisten kunnen gaan.
Ik heb nu sinds een paar jaar geen contact meer met mijn ouders maar het is echt te gek voor woorden hoe ze nog steeds proberen mij een kwaad daglicht te zetten als ze de kans krijgen.

Dit doen ze bij iedereen die met hun gebroken heeft.
Als ik via via weer verhalen over mezelf hoor raakt me dat soms, ook omdat sommige dingen echt heel erg zijn (en heel erg niet waar...)

Uiteindelijk gaan mensen patronen wel doorkrijgen, helaas is er dan vaak al veel tijd over heen gegaan maar omdat de indoctrinatie vaak zo diep zit kan je toch niet tot ze doordringen.
Alle reacties Link kopieren Quote
samarinde schreef:
08-05-2023 20:48
Ja, die zelftwijfel blijft, maar dat heeft niks met jou te maken en alles met het verbijsterende, grenzeloze, onvoorstelbare en bizarre gedrag van de narcist. Jij denkt, als normaal functionerend en sociaal aangepast persoon: dat kán niet… zó ver kan hij niet gaan… dit moet aan mij liggen, en aan mijn overgevoeligheid of verkeerde interpretatie.

Eh… nee, dus. Narcisten gaan écht zo ver, zijn écht zo schaamteloos, gedragen zich écht zo sadistisch. Misschien is het alleen maar een teken van menselijkheid dat je aan jezelf twijfelt wanneer je geconfronteerd wordt met zoveel gekte en onacceptabel gedrag. Ik kan er ook maar niet aan wennen :)
Ik ben het nog niet kwijt. Denk steeds , wat zou hij ervan vinden? Maar met een broer heb je dus een lange geschiedenis, ik dacht als kind al dat ik niet in orde was, en als puber, dan het misbruik erbij. Mijn vader was ook zo. Mijn moeder is in de 70 en nog steeds minderwaardigheidscomplex. Door beide.
Ze zijn gescheiden toen ik 10 was.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven