negatief manbeeld (seksueel trauma) verwerken. Hoe?

Hoerabanaan schreef: ↑

16-02-2023 13:31

@coderood, er zijn ook genoeg vrouwen die porno kijken (ik kijk zelf ook porno en met de juiste ingredienten word ik daar makkelijk geil van, hoewel ik die 'filmpjes' ook makkelijk zelf kan maken in mijn hoofd met mijn eigen fantasie). Los van het feit dat er veel mis is met die industrie is het imo niet vreemd dat er veel mensen zijn die kijken naar andermans seksavontuurtjes en daar opgewonden van worden.

Er is ook legio porno te vinden (tegenwoordig ten minste) die door amateurs zelf gemaakt zijn. Op youporn genoeg te vinden iig. Valt allemaal onder porno. Ook de voorkeuren kunnen daarin wisselend zijn.

En ik vul aan, mijn exen waren hele normale respectvolle leuke mannen én keken ook porno. Met mij samen of alleen.
Ja, er kan veel mis mee zijn (afhankelijk van het soort porno). Maar het feit dat je porno kijkt maakt je naar mijn smaak geen respectloze man of vrouw.

Ik ben het er wel mee eens dat de soort porno (gevoelsmatig, voor mij) uitmaakt. Ik heb een ex die alleen lesbische porno keek. Geen enkele moeite mee.

Maar de mainstream porno is tegenwoordig toch haren trekken, keihard anaal, pijpen tot kokhalzen aan toe, slaan, spanken en enorme penissen die in piepkleine vagina's verdwijnen waardoor de actrices liggen te gillen dat het niet past en kermen van de pijn. Ik vind mainstream porno een hoog verkrachtingsgehalte hebben. Een man die dat kijkt hoeft bij mij ook niet aan te kloppen.

Hoerabanaan schreef: ↑

16-02-2023 13:27

Klopt, bij mij begint de verwondering aka richting ergernis al bij het opstarten van dit soort communicatie naar mij toe. Omdat ik werkelijk geen aanleiding geef (maar gewoon een zakelijk vriendelijk gesprek heb). Waarom iemand dan voorstelt om naar mij toe te komen en een foto gaat sturen vind ik inderdaad ergernis wekkend. Want aangezien het een zakelijke relatie is, moet ik dan voor mijn gevoel weer gaan koorddansen om vriendelijk te blijven en subtiel af te wijzen. Dat kost mij energie in vriendelijk reageren en die energie wil ik niet aan mannen besteden als ik aan het werk ben. Het stoort mij. Ik wil geen avances/moves/pogingen of interesse peilingen terwijl ik aan het werk ben. Dat al ten eerste. Ik wil de focus op mijn werk houden. Het liefst zou ik zeggen 'joh, stuur je andere mannen ook je foto en vraag je of je bij hen op school hebt gezeten?' en dan niet subtiel maar merkbaar geergerd. Maar dat kan niet, want het is een bedrijf waarmee ik moet samenwerken en waar ook weer klanten vandaan komen. En ik heb ook ervaren dat sommige mannen een poging naast zich neer kunnen leggen (baat het niet dan schaadt het niet). Maar ook genoeg mannen meegemaakt met gekwetste ego's die al snel beledigd zijn. Ik kan dat risico niet lopen en dan maakt dat me opnieuw boos. Want dan ben ik als vrouw in zo'n situatie 100% alleen verantwoordelijk voor het goedhouden van de relatie en geen klanten wegjagen. Kunnen mannen dit gewoon aub niet doen? Gewoon NIET! NIET als het met werk te maken heeft in ieder geval, dat zal al een hoop schelen.

Oh, dat heb ik helemaal niet, die strakke scheiding tussen Lorem aan het werk en Lorem privé. Dus iemand die een balletje opgooit maakt mij niet uit. Maar wel accepteren als de ander daar geen behoefte aan heeft.

Mijn mening is gekleurd, want ik heb via werk of zakelijke contacten juist ook heel leuke mannen leren kennen.

En ik ben ook helemaal niet bang om klanten weg te jagen door direct te zijn. Geen passief-agressieve grapjes over of hij zulke foto’s ook naar een man stuurt, maar het wel gewoon duidelijk zeggen als ik ergens niet van gediend ben.

Destiny schreef: ↑

16-02-2023 13:03

Dat staat redelijk haaks op wat je erboven schrijft.

Je hebt duidelijk een groot probleem met porno. Dat je dat hebt met het deel van de industrie wat niet fris is en misbruik maakt van mensen snap ik heel erg goed hoor. Maar jouw beeld van porno en casual seks is eenzijdig negatief. En ook dat mag. Maar dat kan ook zonder bepaalde kwalificaties te hangen aan mensen die anders daarmee omgaan, toch?

misschien heb je daar wel gelijk in. Ik hou echt niet van porno kijkende mannen omdat mijn ervaring daarmee is dat ze een verkeerd beeld van sex hebben en anders met sex omgaan. Maar ik ken natuurlijk niet alle porno kijkende mannen dus misschien trap ik hierbij dan weer in mijn eigen valkuil door alle mannen over 1 kam te scheren. Bij mij gaan er veel rode vlaggen omhoog als mannen direct over sex beginnen/ een man extra aardig tegen je doet op werk of zomaar ineens over sex begint en dat heb ik ook bij porno. Maar ik vind het nog steeds mijn goed recht om een voorkeur te hebben voor mannen die geen porno kijken, net zoals andere vrouwen daar dan weer geen probleem mee hebben maar bijv hoerabanaan moeite heeft met mannen die haar proberen te versieren.

Ik begrijp het helemaal en ben er zelf achter gekomen dat mannen en vrouwen best wel veel van elkaar verschillen.

coderood schreef: ↑

16-02-2023 15:13

misschien heb je daar wel gelijk in. Ik hou echt niet van porno kijkende mannen omdat mijn ervaring daarmee is dat ze een verkeerd beeld van sex hebben en anders met sex omgaan. Maar ik ken natuurlijk niet alle porno kijkende mannen dus misschien trap ik hierbij dan weer in mijn eigen valkuil door alle mannen over 1 kam te scheren. Bij mij gaan er veel rode vlaggen omhoog als mannen direct over sex beginnen/ een man extra aardig tegen je doet op werk of zomaar ineens over sex begint en dat heb ik ook bij porno. Maar ik vind het nog steeds mijn goed recht om een voorkeur te hebben voor mannen die geen porno kijken, net zoals andere vrouwen daar dan weer geen probleem mee hebben maar bijv hoerabanaan moeite heeft met mannen die haar proberen te versieren.

Natuurlijk mag jij een voorkeur hebben voor mannen die geen porno kijken.

Maar toch even gezegd: porno is heel breed. En er zijn ook echt mensen die het leuk vinden om porno te maken. Zeker als de personen die meespelen niet herkenbaar zijn, dan is de kans 99% dat ze het vooral voor hun plezier doen.

Op het werk zomaar over seks beginnen vind ik ook echt niet kunnen. Dat is onprofessioneel. En ik snap heel goed dat iemand daar niet van gediend is.

Ook in andere situaties meteen over seks beginnen is hinderlijk. Tast een beetje af, zodat iemand de kans krijgt om subtiel (*) aan te geven dat ze niet op die aandacht zit te wachten. Zorg eerst maar eens dat je iets weet over de ander. Dus wat dat betreft snap ik je helemaal hoor.

(*) mijn ervaring is dat je dat beter niet subtiel kan doen, want sommige mannen horen echt alleen maar wat ze willen horen.

.

Het was me al duidelijk dat jij jouw uiterlijk heel erg koppelt aan hoe jij denkt dat anderen je zien. Ook dat je minder aantrekkelijk zou zijn als je niet je benen scheert, of wat dan ook. Bijna alsof je onbewust probeert niet aantrekkelijk gevonden te worden. En dan nog geïrriteerder raakt als blijkt dat mannen je nog steeds benaderen.

En die opmerkingen van vriendinnen die vinden dat je seks uitstraalt als je ook maar enigszins je best doet op je uiterlijk zijn behoorlijk schadelijk. Dat is bijna, eigen schuld, dikke bult. Ik sta totaal anders in het leven dan jij, en ga heel anders met aandacht van mannen om, maar dit vind ik echt niet oké.

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 15:20

Ik vind dat blijkbaar erg moeilijk. Hoe kan ik dat accepteren als ik er zo'n weerstand tegen heb dat dit blijkbaar ingebakken zit?

Dat kan ook helemaal niet. Acceptatie is één van de laatste stappen van het verwerkingsproces. Ik denk dat het belangrijk is dat je de weerstand eerst moet doorgronden, voordat je het kan verwerken.

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 15:20

Voelt voor mij (bijna?) net zo moeilijk als dat je zou zeggen dat je als vrouw moet accepteren dat mannen nu eenmaal vreemdgaan. Of mishandelen. Of geen aandeel nemen in de zorg. Ik zou het dan moeten accepteren, omdat de rest vd man dan wél leuk is?

Je erkent dus wel dat niet alle mannen slecht zijn. Dat schreef ik ook prive naar je. Er is niks mis met je manbeeld. Misschien moet je dat eens proberen te accepteren. Je bent namelijk in staat geweest om te vrijen en lief te hebben, en een relatie te onderhouden. Aan de andere kant heb je ook ervaring met mannen die zich onprettig naar jou gedragen. Je beleeft en (hebt ge)dealt met het volledige spectrum aan type mannen.

Je schrijft:

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 15:25

Ik voel me idd een kut op pootjes. Excuus, een single kut op pootjes.

&

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 15:00

Ik heb geen trauma in die zin dat ik vervelende herbelevingen heb of niet kan genieten van seks. Daar zit geen probleem.

Mijn ervaring met getroffenen van seksueel misbruik is dat ze zichzelf minderwaardig positioneren op het gebied van seksualiteit. Logisch. Op het moment dat er sprake is van intimiteit lijkt het alsof ze een totaal ander persoon worden. Als ik bovenstaande citaten bij elkaar 'optel' dan lijkt het erop dat je inderdaad geen herbelevingen hebt aan het moment dat het misbruik plaatsvond, maar wel hoe je naar mannen kijkt. En dat is ook onderdeel van die periode. Dus onbewust is er wel degelijk sprake van herbeleving. Mijn overtuiging zit hem vooral in de felheid van je schrijven.

- Ik voel me idd een kut op pootjes. Excuus, een single kut op pootjes.
- 9 van de 10 keer wordt je als kandidaat gezien wordt.
- En dan is het jachtseizoen blijkbaar open?
- In de supermarkt, onderweg ergens naartoe, zelfs als ik met mijn dochtertje wandel of fiets voel ik me ongemakkelijk.
- Voor mijn gevoel geef ik inderdaad geen aanleiding. Triest eigenlijk dat we ons zo moeten voelen…
- Voel me niet gewaardeerd maar vies (terwijl ik het juist wel heel erg kan waarderen als het om een sekspartner gaat, maar dus niet van willekeurige mannen).

Ik denk dat je onbewust iedere keer dat je vervelend met een man in contact komt terugkeert naar je gedrag in de periode van het misbruik. Je autonomie en gevoel van veiligheid zijn gigantisch aangetast. Die stap, mocht jij je daar in kunnen vinden, zou je kunnen meenemen naar je vervelende momenten met mannen om te kijken of je daar anders mee kunt omgaan.

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 16:45

Niks moet. Maar ik verlang eigenlijk wel naar een relatie met een leuke man. Ik weet nl. ook hoe dat is/kan zijn en dat vond ik wel een stuk leuker. Dus om nu de rest van mijn leven dat stuk door trauma geen kans te geven, vind ik heel zonde.

Hoerabanaan schreef: ↑

13-02-2023 16:59

+ plus dat het nu ook lijkt dat een man alleen een échte man is als het een beetje een klootzak is. Ik heb met 2 mannen (na elkaar, niet gelijktijdig) langdurig mijn liefde en mijn bed gedeeld en deze mannen hadden 1 grote gemene deler: ze waren uitzonderlijk goede bedpartners én enorm zorgzame lieve mensen zonder een greintje klootzak. Mogelijk dat ze daardoor juist een goede bedpartner waren, omdat ze -net als ik- heel goed konden aanvoelen en seks iets samen was en niet iets wat vooral voor de man was.

Wat is het verschil in toenadering geweest tussen die van een ex-partner en bijvoorbeeld een man in de kroeg? Wat is een leuke man in jouw wereld? Ik heb het idee dat tussen mijn vorige schrijven en bovenstaande citaten cruciale informatie voor je verwerking zit. Je bent wel in staat om rationeel over mannen na te denken, je schuift ze niet volledig aan de kant. Ik denk ook niet dat het om het seksuele aspect gaat maar juist over een stukje autonomie. Omdat jij je destijds (vermoedelijk) niet hebt kunnen verdedigen, komt dat er nu iedere keer heel sterk uit omdat je het wel kan. Mogelijk is dat onbewust nog steeds vanuit boosheid richting de dader. Wat betekent dat je het nog niet hebt verwerkt.

Hoerabanaan schreef: ↑

15-02-2023 10:47

Ik kan er natuurlijk naast zitten. Maar mannen of vrouwen die dat 'spel' spelen, schaar ik zelf in een herkenbare hoek. Ik zal ook hier vast de plank misslaan, maar ik koppel dat spel der verleiding ook aan bepaalde looks of manieren van dansen/bewegen. Want daar speelt naast dat spel uiterlijk ook vaak een rol. Dat het er allemaal net wat dikker bovenop ligt. De paringsdans op de dansvloer met de wat meer stereotype looks. Daar verwacht ik dat meer bij. Of bij de Zuidas look, wat dat dan ook moge zijn.
Niet bij Truus en Trien met kamille thee en Teun met zijn bosmaaier om het even in het belachelijke te trekken.

horen jullie hoe vol met invullen ikzelf al zit

Dat is toch logisch. Dat doe je uit veiligdheidsoverwegingen.

Hoerabanaan schreef: ↑

16-02-2023 13:27

Klopt, bij mij begint de verwondering aka richting ergernis al bij het opstarten van dit soort communicatie naar mij toe. Omdat ik werkelijk geen aanleiding geef (maar gewoon een zakelijk vriendelijk gesprek heb). Waarom iemand dan voorstelt om naar mij toe te komen en een foto gaat sturen vind ik inderdaad ergernis wekkend. Want aangezien het een zakelijke relatie is, moet ik dan voor mijn gevoel weer gaan koorddansen om vriendelijk te blijven en subtiel af te wijzen. Dat kost mij energie in vriendelijk reageren en die energie wil ik niet aan mannen besteden als ik aan het werk ben. Het stoort mij. Ik wil geen avances/moves/pogingen of interesse peilingen terwijl ik aan het werk ben. Dat al ten eerste. Ik wil de focus op mijn werk houden. Het liefst zou ik zeggen 'joh, stuur je andere mannen ook je foto en vraag je of je bij hen op school hebt gezeten?' en dan niet subtiel maar merkbaar geergerd. Maar dat kan niet, want het is een bedrijf waarmee ik moet samenwerken en waar ook weer klanten vandaan komen. En ik heb ook ervaren dat sommige mannen een poging naast zich neer kunnen leggen (baat het niet dan schaadt het niet). Maar ook genoeg mannen meegemaakt met gekwetste ego's die al snel beledigd zijn. Ik kan dat risico niet lopen en dan maakt dat me opnieuw boos. Want dan ben ik als vrouw in zo'n situatie 100% alleen verantwoordelijk voor het goedhouden van de relatie en geen klanten wegjagen. Kunnen mannen dit gewoon aub niet doen? Gewoon NIET! NIET als het met werk te maken heeft in ieder geval, dat zal al een hoop schelen.

Waarom kan je dat niet sturen? Dit is gewoon grensoverschrijdend gedrag. Jij bepaald de grens. Hij loopt gewoon te vissen.

Hoerabanaan schreef: ↑

08-03-2023 14:57

Ik had een PB'tje gekregen en dat herinnerde me eraan om weer eens te kijken op dit topic. Ik ben en blijf benieuwd hoe anderen ermee omgaan. Wat bij mij niet meehelpt is dat ik helaas al een paar maanden nogal somber ben met een voor mij heel onduidelijke reden. Ik weet ook niet wat kip of ei is. Ben ik somber doordat ik me ineens op de achtergrond steeds sterker dit onderwerp ga voelen en kleurt dat mijn mening over mannen?

Of ben ik om een andere reden somber (overgangsklachten???) en ben ik daardoor heel erg boos op alles en iedereen en met name op die mannen die dingen van mij lijken te willen die ik niet wil.

Ik typte onderstaande stukje als reactie op de PB, maar kan het net zo goed hier plaatsen. Misschien hebben anderen herkenning in dit.
----------------------------------------------------------------------------------

Het voelt voor mij heel opdringerig om constant bewust of onbewust bezig te zijn met andermans seksualiteit. Ik kan blijkbaar niet eens mijn normale gezellige zelf zijn of er wordt al potentiële interesse uit gelezen. Ik hoef maar een beetje make up op te doen en het lijkt wel alsof dat inhoudt dat ik uit ben op scoren. Nu moet ik wel zeggen dat ik van mannen én vrouwen (vriendinnen) te horen heb gekregen dat als ik een beetje aan zelfzorg doe, ik seks uitstraal. Wat dat dan ook moge zijn. 1 vriendin stelde me gerust dat als ik de overgang achter de rug heb, dat ik net als haar weer opgelucht kan ademhalen. Maar ook dat maakt me dan weer boos, want zelfs met zo'n opmerking voel ik me gedegradeerd tot weinig meer dan een vrouw waar je wel of geen seks mee wil. Meer is niet echt belangrijk of interessant aan een vrouw. "the one"s I want to fuck vs the ones I don't want to fuck (anymore). Wat een armoe vind ik dat.

Ook hier gaat het weer om gevoel van veiligheid en autonomie. Stap 1 is accepteren dat jij zo reageert. Dat is oké. Dat is wie jij op dit moment bent. Hoewel ik persoonlijk struikel over de uitspraken van je omgeving dat je seks uitstraalt, kan het zo zijn dat je seksualiteit meer op de voorgrond ligt dan bij andere vrouwen. Kan me voorstellen dat, op wat voor leeftijd het misbruik dan ook heeft plaatsgevonden, je dat nu probeert te compenseren, danwel onbewust. Persoonlijk ervaar ik altijd een vorm van teruggetrokkenheid bij de gemiddelde vrouw. Bij vrouwen die getroffen zijn door seksueel misbruik niet. Waarom? geen idee.

Ik zou 2 dingen proberen achterwegen te laten:
- Het herhaaldelijk wijzen naar mannen: Ja, mannen kunnen klootzakken zijn. Ik erken je gevoel voor 100%, maar hoe helpt het je?
- Stop met jezelf de schuld te geven: Jouw gevoel klopt altijd, ook als het in de ogen van een ander verkeerd is. Het is onderdeel van je identiteit. Leef het. Een vergelijking van gevoelswezen is niet realistisch. Dat is appels met peren vergelijken. Je moet je nooit verontschuldigen voor wie je bent (onderdeel van onze sociale structuur, maar zo fout).

Verander de wereld begin bij jezelf. Of het nou seksueel misbruik is, een depressie of een andere psychisch probleem, je kan jezelf leren om ergens anders mee om te gaan. Toegegeven dat als onderdelen van de piramide van maslow zijn aangetast dit een behoorlijk opgave kan zijn. Kijk naar waarom je dingen doet zoals je ze doet en niet naar wat en hoe je het doet.

Hoerabanaan schreef: ↑

08-03-2023 17:04

Wat vind je echt niet ok Lorem? Kan natuurlijk ook zijn dat op het moment dat ik niet veel aandacht aan mijn uiterlijk besteed ik doorgaans ook ofwel te druk ben en mijn focus op andere dingen heb liggen, ofwel niet zo lekker in mijn vel zit en dit zal naast uiterlijk ook meewegen in mijn uitstraling (ksssst ga weg hoofd). Dus ik kan het niet alleen wijten aan make up.

Maar mijn uiterlijk speelt uiteraard een rol. Je kunt zien dat ik een vrouw ben van een bepaalde leeftijd. Als ik een man was van een bepaalde leeftijd kreeg ik geen aandacht van de hetero mannen. En als ik een vrouw ben heel duidelijk onder of boven een bepaalde leeftijd, zal ik ook een stuk minder aandacht krijgen van het gros vd mannen. Het gaat erom dat ik een vrouw ben passend binnen een vruchtbare context.

De reden waarom die vriendinnen dat tegen me hebben gezegd, was nav dit onderwerp. Ik had het met ze over mijn boze gevoelens en ervaringen en 1 vriendin vertelde dat ze dit herkende, maar dat het voorbij was op het moment dat ze grijs haar kreeg en overduidelijk voorbij de menopauze was qua leeftijd. Dan straal je geen seks meer uit en dat zag ze bij mij nog wel aanwezig. En een andere vriendin vertelde dat ze dit bij mij waarnam en de reacties van mannen daarbij. Beide vriendinnen vonden dat ik (ook al niet zo bedoelt) dat ik seks uitstraal. Amicaal, open blik, lachen, warm, vriendelijk, vrouwelijk EN binnen een bepaalde leeftijd en dat is dan een soort honging waar mannenbijen op af komen. Geen idee. Want ik straal niet letterlijk seks uit hoor (ik draag meestal zelfs vrij gesloten kleding en ben erg spaarzaam met make up). Het lijkt net alsof mijn vriendinnen zeggen dat de mannen zichzelf nu eenmaal niet kunnen helpen en ik-wij vrouwen al vrij snel seks zijn voor een man. Tenzij je uitstraalt dat je ze de kop eraf bijt, dan laten ze je waarschijnlijk met rust. Een kwaaie boze vrouw wordt meestal niet aantrekkelijk gevonden. Maar ben je een beetje gezellig, hoppa, daar zijn ze weer.

Hoe sta jij anders in het leven dan ik? Volgens mij accepteer jij de aandacht, vindt het niet erg, vind je het ook niet erg als ze een balletje opgooien en jaag je ze weg als het te opdringerig wordt of zoiets? Maar je kan er niet mee zitten dát je die aandacht krijgt? Waar ik er dus wél mee zit?

Dat zou idd zeker een verschil in beleving zijn. Want jij bent welliswaar bekend met die mannelijke aandacht, het druipt alleen weer van je af als ware je van tefal. En ik ben me dus erg (over)bewust van die aandacht en die glijdt bij mij niet weg als tefal. Ik ga daar (onbewust) mee bezig. Ga nadenken over hoe ik die aandacht kan voorkomen. Ben zelfs geneigd om een man niet aan te kijken of maar kort, focus me op andere vrouwen in de omgeving, lach beperkt om grapjes, pas op mijn woorden en hoe dat opgepakt wordt. Of denk naderhand na of ik iets heb gedaan waardoor die aandacht er is. En als ik zelf geen flauw benul heb wat ik dan gedaan zou hebben, word daar dan idd boos van. Ik vraag er niet om, dus hou dat lekker bij je.

Ik moet daar ook echt wel heel bewust van zijn. Want ik kijk mensen meestal lang aan. Komt door mijn interesse. Ik buig iets naar voren in een gesprek, kijk mensen in de ogen en waar een vrouw dat opvat als normale interesse, vat een man dat vaak anders op dan slechts persoonlijke interesse. Dus ik ben al heel bewust in hoe ik met een man in een gesprek zit. Toch net iets meer afgewend, toch net iets minder aankijken, toch net iets minder naar voren gericht, toch net iets minder glimlachen. Echt gewoon een letterlijk afstandelijker houding, want die kerels snappen het anders echt niet.

Die hele redenering van “seks uitstralen” en dat je daar mannen mee aantrekt, of dat het voorbij zal zijn als je in de overgang gaat.

Jij hoeft niet op te letten op je kleding of hoe lang je iemand aankijkt, dat staat er los van. Dat lijkt er bijna op dat er wordt gezegd, als je geen aandacht wil, doe dan een juten zak aan en kijk naar de grond, anders is het vragen om problemen. Je vriendinnen praten je aan dat het aan jouw gedrag of uiterlijk ligt. Nee!

Ik wil je trouwens niet bang maken. Maar mijn moeder, halverwege de 70, krijgt nog steeds veel aandacht van mannen. Ja, mannen van haar leeftijd, maar dat blijft hoor.

Mooie post Sauntara, geeft mij ook inzicht.

tyche schreef: ↑

09-03-2023 13:07

Mooie post Sauntara, geeft mij ook inzicht.

Dankjewel, dat vind ik heel leuk om te lezen.

Hoerabanaan schreef: ↑

09-03-2023 20:57

En toch he, ik weet nl. zeker dat mijn vriendinnen het niet zo bedoelen. Ik denk eerder dat ze bedoelen dat ik het moet (leren) accepteren, omdat het onderdeel is van de meeste mannen en dat je als vrouw daar nu eenmaal een manier in moet zien te vinden die niet geweldadig aanvoelt. En zo ervaar ik dat zelf stiekem dus ook. Blijkbaar lukte het hen wel om te accepteren hoe de mannen dan zijn (of althans, een groot deel vd mannen)

Nee, ze bedoelen het vast goed hoor. Maar als ik hier lees hoe jouw denkwijze is, is het iets wat zich in jouw gedachtengang anders kan ontwikkelen. Voordat ik dat las, zag ik al dat je dit heel erg koppelt. Zo van, “ik draag toch een hippiejurk en ik scheer mijn benen niet, hoezo krijg ik dan alsnog dit soort gedoe, dan moet een man toch weten dat ik er niet voor opensta?!”. En in die lijn, als je je wel optut, dan vraag je er om. Zo werkt dat gewoon niet, al is het maar omdat niet alle mannen hetzelfde in een vrouw waarderen.

Hoerabanaan schreef: ↑

09-03-2023 20:54

Hoi Sauntara, ik reageer even in stukjes hoor. Het is veel en moet ook even nadenken. Mag ik trouwens vragen of je een man of een vrouw bent? En uit nieuwsgierigheid wat maakt dat je hierin tips geeft? Is het ook deels eigen ervaring? Op zich zou het niet moeten uitmaken of je man of vrouw bent. Maar mocht je vrouw zijn, dan kan ik daar onbewuster meer mee. Vooral omdat ik er bij een man vanuit ga dat deze bijna niet tot helemaal niet te maken heeft gehad met seksueel overschrijdend gedrag vanuit een vrouw (vooringenomen aanname) en daarom om die reden niet helemaal kan invoelen hoe dat werkt. Maar goed, voor je vragen maakt het an sich niet uit.

Ik denk dat het klopt dat contact met mannen die zich op een bepaalde (onbewuste) manier zich gedragen, bij mij idd gevoelens oproept van herkenning en omdat ik het nu wel kan een sterke fight reactie heb (die ik dan weer moet onderdrukken, want kan moeilijk willekeurige mannen om de harsens slaan). Er anders mee omgaan in die situaties vraagt een hele rationele benadering, maar zal mijn onbewuste gevoel daarin dan niet echt veranderen schat ik. Ik kán me nl. prima beheersen en ook door dat soort momenten heenloodsen. Gelukkig zijn de meeste volwassenen geen apen en kan ik zelf uit die situaties stappen. Er is geen sprake van aanranding nl maar sprake van seksuele interesse en dat zijn 2 verschillende dingen (ook al voelt het soms wel als aangerand worden, zeker op momenten die ik daarvoor heel ongepast vind, zoals werksituaties).

Natuurlijk mag dat. Ik ben een man. Dat zou inderdaad geen verschil mogen maken in hoe je dat ontvangt. Maar kennelijk doe je dat wel en ik heb daar helemaal geen moeite mee. Ik ben een gevoelsmens met een groot inlevingsvermogen (zie PB). Zoals je hebt gelezen ken ik ook mensen met een dergelijke achtergrond.

Is het noodzakelijk om dergelijk onbewust gevoel te veranderen om iets rationeel te benaderen? Ik denk van niet. Gevoel is niet altijd een goeie hulp en zeker niet in situaties die je tot op het bot raken. Erken het gevoel, herken je eigen gedrag, maar laat het niet zo hard binnenkomen omdat het je niet helpt. Op het moment dat je daar vaker tegenaan loopt denk ik dat je emoties daarbij ook zullen minderen. Het gaat dus om het kaderen van meerdere facetten bij dergelijke gebeurtenissen. Hoe meer kaders, hoe meer rust je daar voor jezelf in kunt creëren. Wat is van jou? Is er sprake van vooroordelen? Wat hoort bij het hier en nu? Wat hoort bij het verleden?

Ik geloof er heilig in dat jij je prima kan beheersen en er zelf uit kan stappen. Ik ben hier niet om je te bemoederen. Het gaat hier om de visie die je hebt van mannen, waarvan ik zeg dat er niet zoveel mis mee is. Ook inhoudelijk niet. Je gevoel klopt. Echter, de manier van benadering lijkt vrij heftig omdat je ook o.a. aan jezelf lijkt te twijfelen. Je zult dit soort situaties waarschijnlijk nog vaker mee gaan maken. Die zullen gevoelsmatig blijven binnenkomen en daar zeg ik van, dat je ze niet moet veranderen, maar moet kijken naar een manier waarop je er mee kunt dealen zonder dat je met dat gevoel blijft zitten.