Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

22-02-2023 11:16 2480 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Afbeelding

OP met info
= 6e reactie op pagina 1
philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45
93.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
05-06-2023 08:38
Wat fijn dat je in rustiger vaarwater zit Philo! Grote beslissingen, klinkt ook wel weer heftig/veel te verwerken? Of valt het mee?
Ja, heel veel om te verwerken maar de opluchting is groot en er valt een stukje stress weg wat ik eigenlijk ook niet had kunnen bolwerken. Dus nu vaart dit gestreste bootje gestrest door, maar ik zink niet :D. Ook winst denk ik haha.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
05-06-2023 09:36
Ik heb de adhdgroep voor psychoeducatie/organisatie stopgezet, dat vonden ze niet leuk bij psyq. :roll:
Had die week al een andere zorgmedewerker die lekker aan het gaslighten was, kan ik goed mee omgaan na jaren zorg nodig te hebben...
Maar zij spande de kroon wel. :-(
Wat een verhaal weer dit. Heel goed dat je met die groep gestopt bent. T bracht je inderdaad alleen maar extra belasting (en gezeik). Echt bizar hoe die zorgverlener met je omgaat. Ja die groep stopt, nee je behandeling niet dus ga weg met je wachtlijst voor... een nieuwe groep. Gekkigheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
09-06-2023 09:38
Stille meelezers hier. Na lang dubben heb ik dan eindelijk een afspraak gemaakt bij de HA voor een doorverwijzing om te testen op ADHD. Ik herken zó veel en het zou zo veel verklaren. Ik vind het wel spannend :)

Welkom! Hoop dat het je goede dingen oplevert. Het is voor mij nog altijd een openbaring om erachter te komen wat allemaal bij ADHD hoort.

Laatst zag ik een reel op instagram over iemand die veel zucht ihkv stimming en dat haar partner dan steeds vraagt of alles wel goed is. Dat doe ik dus ook! Ik zucht veel ter ontspanning en vroeger dacht man ook dat ik dan geïrriteerd was. Blijkt dus gewoon stimming :facepalm:..
Alle reacties Link kopieren Quote
Magnoli-Ja schreef:
17-06-2023 08:29

Ik heb het gevoel een beetje in te storten. Zelfs af en toe wat dissociëren. Mijn opleiding moet natuurlijk weer perfect, en ook in het diagnosetraject moet ik de perfecte cliënt zijn en bij iedere vraag een mooi gestructureerd antwoord geven met adequate voorbeelden. Hoe kom ik hier ooit van af?

Mijn hoofd gaat maar door. Echt HOEZO heb ik nu ineens autisme. WAAROM heb ik JAREN (serieus) doorgebracht in een psychiatrische kliniek en dacht niemand daaraan. Waarom kreeg ik alleen maar andere diagnoses. Hoe anders was mijn leven geweest als dit eerder was gezien? Waarom herken ik zó veel bij mijn kind, waarom zie ik ook zoveel autisme-kenmerken bij hem? Dat doet me nog meer pijn dan bij mezelf. En ik kan er ook totaal niet mee omgaan, ik heb mezelf in al die jaren geleerd om zo hard te zijn, om alles zo hard weg te drukken, dat ik mijn kind helemaal niet de mildheid kan geven die die lieve jongen zo verdient. Kan ik dat nog leren? Komt dit nog goed? Heb ik hem al beschadigd, zoals mijn ouders ook zo hard waren voor mij?

Ik weet het allemaal even niet. Heb het gevoel dat ik alleen op de wereld ben. Mijn partner zei laatst over een vriendin wiens partner de diagnose autisme kreeg, dat ze samen praten en klagen over dat hij alleen nog maar daar mee bezig is. En nu alles "afschuift op dat autisme". Doe ik dat ook? Moet ik gewoon meer verantwoordelijkheid nemen? Beter mijn best doen? Gaat mijn vriend dat straks van mij ook zeggen?

Sorry voor het waarschijnlijk heel wazige verhaal, ik wou dat iemand mijn hoofd even stop kon zetten. Dat iemand dit begreep.

Ach meid wat een diepe vragen. Dit is bij vrouwen helaas zo ontzettend veel voorkomend. Het wordt allemaal gewoon niet herkend. Je doet op dit moment het beste wat je kunt: overleven en jezelf helpen. Op die manier zul je ook je zoon gaan helpen, wanneer die ruimte ontstaat.

Het zal nooit helemaal weg zijn allemaal, maar zelfcompassie doet een hoop goeds. Sterkte :rose:! Ben ook wel benieuwd hoe het nu met je gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo dames.
Ik ben nadat ik vorig jaar gediagnosticeerd ben met adhd nu begonnen met kortdurende methylfenidaat. Ik merk naast een eurforisch gevoel en veel praten, niet veel helaas. Mezelf altijd anders gevoeld, te veel, te druk, te intens en zo chaotisch. Zonder werk structuur op een vrije dag een ramp. Ik bevries en doe niks, voel mij daar weer kak over en wordt geïrriteerd. Het lijkt wel alsof ik in mijn hoofd leef. Any way nu tegen de 50, wel mijn hbo diploma gehaald maar alleen geschikt mi voor groepswerk. Ik zou het zo fijn vinden om te praten met gelijkgestemden, zodat ik herkenning heb en mij niet zo stom voel. Snappen jullie mij?
Groetjes en alvast bedankt voor het lezen😆😆😆
Diepzeeduiker, evalueer je de medicatie? Zo ja, en dat zou ook eigenlijk moeten, kun je aangeven dat je het zo ervaart. Wellicht is deze soort voor jou niet de beste keuze? Er bestaat ontzettend veel en iedereen reageert er anders op.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, BlaBla ik heb er idd meerdere malen contact over gehad. Evaluatie, volgende week. Ik voel wel dat ik dingen in het huishouden eerder oppak, iets meer focus ( vergeten te schrijven) maar ik weet het niet zeker, man merkt niks. Ik vind het gevoel wel fijn van de methyl. En dat baart mij dan ook weer zorgen, voel mij dan net zo'n addict.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kan ook kijken of een van de andere medicatie uit de stimulantenfamilie beter voelt? Dexamfetamines of Lisdexamfetamine?

Of juist nonstimulanten?

Je man hoeft ook niets te merken, als jij je wat rustiger in hoofd voelt en je hebt wat betere focus dan is dat iets wat alleen jij voelt, soms kan wat meer te weeg brengen maar je adhd verdwijnt niet ofzo.

Dus soms is verschil wat kleiner en merkbaar voor de persoon zelf maar daar buiten misschien niet direct meteen grote verschillen. En per dosis zal ook verschillen.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
20-06-2023 19:10
Diepzeeduiker, evalueer je de medicatie? Zo ja, en dat zou ook eigenlijk moeten, kun je aangeven dat je het zo ervaart. Wellicht is deze soort voor jou niet de beste keuze? Er bestaat ontzettend veel en iedereen reageert er anders op.
Dochter al aan wat anders ivm met die vreselijke rebounds?
Jaja.
LuciFee2023 schreef:
20-06-2023 20:09
Dochter al aan wat anders ivm met die vreselijke rebounds?
Lief dat je vraagt.
We hebben er iets bij gekregen.
Dus voor ochtend tot eind middag een langdurig middel en daarna een kortdurende werking voor de avond.
Uitproberen nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vorige week had ik een afspraak bij de HA om een doorverwijzing te vragen. HA vroeg waar ik zoal tegenaan liep en gaf aan dat hij wel genoeg redenen hoorde om me door te verwijzen, dus ik was al blij serieus te worden genomen. Hij gaf ook aan dat bij testcentra de wachtlijst erg erg lang is, dus of ik ook alvast naar de praktijkpsycholoog wilde. Zo gezegd, zo gedaan en vandaag zat ik bij haar. Verteld waar ik tegenaan liep, al jaren en jaren. Ook kwam ter sprake dat ik net terug ben van drie maanden rond toeren. "Oh, dus je hebt eigenlijk gewoon moeite om het normale leven weer op te pakken". :facepalm:
Eigenlijk klopt dat ook wel, maar dan wel al jaren en niet pas sinds thuiskomst van mijn trip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ow. Wat irritant is dat he?

Heb je dat ook zo duidelijk gezegd, dat je dat dus al heel je leven/jaren en jaren hebt?

Heb je nu wel ook een verwijzing voor adhdspecalisatie, dat je ergens op de wachtlijst staat? Want zou dat echt adviseren.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
...
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
21-06-2023 10:30
Ow. Wat irritant is dat he?

Heb je dat ook zo duidelijk gezegd, dat je dat dus al heel je leven/jaren en jaren hebt?

Heb je nu wel ook een verwijzing voor adhdspecalisatie, dat je ergens op de wachtlijst staat? Want zou dat echt adviseren.
Nou het stomme is dat ik een jaar of vijf geleden ook al bij haar zat. Toen liep ik ook vast.

Nee ik heb geen verwijzing gekregen helaas.
Lucifee, ik las je bericht gisteren.
Het is heel pijnlijk wanneer jij je kind graag gelukkig ziet en wil ondersteunen zijn doelen na te streven terwijl er zoveel tegenwerking komt uit diverse hoeken. Dat voelt oneerlijk. Je voelt je machteloos.

Zo is dat voor mij in ieder geval wel.
Sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
20-06-2023 20:38
Lief dat je vraagt.
We hebben er iets bij gekregen.
Dus voor ochtend tot eind middag een langdurig middel en daarna een kortdurende werking voor de avond.
Uitproberen nu.
Ik hoop echt dat verschil gaat maken, maar...mocht toch niet goed genoeg werken, vraag gewoon om de dexamfetiamines of lisdex,, stimulant maar vaker milder qua bijwerkingen en rebounds.
Of een van de non stimulanten, echt doen hoor.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
22-06-2023 06:10
Lucifee, ik las je bericht gisteren.
Het is heel pijnlijk wanneer jij je kind graag gelukkig ziet en wil ondersteunen zijn doelen na te streven terwijl er zoveel tegenwerking komt uit diverse hoeken. Dat voelt oneerlijk. Je voelt je machteloos.

Zo is dat voor mij in ieder geval wel.
Sterkte.
Ja, het werd nog erger aan het eind van de dag, belt zo'n jaarbegeleider op en heeft dus helemaal geen idee van wat er afgelopen 2 jaar aan de hand is en wij hebben gevraagd en besproken.

Nu kan er wel ineens een gesprek met een zorgcoördinator plaatsvinden, ws volgende week. Lekker op tijd.

Vrees alleen dat weer zo'n piswedstrijd gaat worden, want het is steeds allemaal hun schuld niet (want daar gaat mij om ofzo, ipv hulp en wat coulance :facepalm: ) en dus jammer de bammer voor mijn kind.
Maar ik zal tot een revisievergadering gaan en ze nemen dan maar alle verzachtende omstandigheden ( corona, niet nagekomen afspraken met school en leerkrachtentekort en haar adhd onbehandeld) mee en dan kijken.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie ook dat zulke dingen zo'n bizar veel moeite e energie kosten?


Ben echt helemaal op, ik moet me echt voorbereiden, omdat ik altijd alles vergeet en op impuls reageer en dan vaak van onderwerp laat afleiden, wat zij bewust doen en ik dus heel erg hard voor moet werken om dat niet te laten gebeuren. Ik ga dus voro zo'n gesprek van alles op papier zetten, zodat ik niets vergeet, hele gesprekken van eerder gaan door mijn hoofd, ben er dagen mee bezig, dan gaat ineens niet door omdat er een ineens weg is en de ander niet kan.

Dan krijg ik al kortsluiting, dan word ik gebeld.. of te wel sta de hele dag in wachtstand en dan word er pas om 16.50 gebeld..

Word het een heel raar gesprek, geen idee waar die man allemaal over had, dus heb mijn notebook gepakt en heb gesprek overgenomen.
Dat kost zo bizar veel energie.

Heb zitten janken in de auto, ik kon daarna ook niet meer echt praten, nou dat is voor mij echt teken dat ik zo uitgezogen ben.. Heb ook belachelijk veel pijn, want ja gisteren met eigen auto erheen ivm storingdienstpasrtner, want we moesten op woensdag komen, alleen dan was die ene persoon er. Niet dus. Met minder meds dus, want autorijden. Daar 40 minuten zitten op een houten bankje om weer naar huis te mogen. Zo fijn met zenuwpijn en ontstekingen.

Vandaag maar haken en niets doen verder, even energie bijtanken.
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 22-06-2023 09:15
13.65% gewijzigd
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
21-06-2023 18:59
Nou het stomme is dat ik een jaar of vijf geleden ook al bij haar zat. Toen liep ik ook vast.

Nee ik heb geen verwijzing gekregen helaas.
Zou gewoon terug naar huisarts gaan als ze geen adhdtest gaan doen daar.
Jaja.
Lucifee, helpt het om spraakopnames te maken? Die later nog eens terug te luisteren. Desnoods opgeknipt in 10 stukken.

Kan je partner hierin iets betekenen? Heeft hij een diagnose? Of kan hij zonder belemmeringen luisteren en in zich opnemen?

Of misschien een derde partij meenemen naar dit soort gesprekken die in jullie belang kan spreken? Die op de hoogte is en het woord kan doen of kan inspringen wanneer een situatie uit de hand dreigt
te lopen?

Ik kan me voorstellen dat de opsomming van al die dingen maakt dat je, nog voordat het goed en wel van start gaat, op bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, dat helpt niet, ik kan op zulke momenten dus prima onthouden wat er gezegd is, het gaat om gesprek zelf voeren/ snel reageren tijdens gesprek. En al het voorwerk. ;-) Het denkwerk, wat is er nodig, waar kan het over gaan, wat moet ik melden, dat goed en duidelijk overbrengen, eventuele tegenargumenten kunnen counteren. Dat ook goed en duidelijk doen op juiste moment. Had ik vroeger ook op mijn werk, kost zoveel energie voor mijn brein.
Vroeg me gewoon af of anderen hier dat ook hebben?

Partner heeft onregelmatige baan en dus niet altijd beschikbaar en eerlijk, hij kan helemaal niets met dat soort dingen. Hij zit er bij voor support en heel soms zegt hij wat maar vaak zit hij dan te focussen op een detail, en vergeet dan wat doel was gesprek.

Geen diagnose maar gewoon minder scherp op dat vlak. :-D
Weet ook niet zo goed waar hij dan moet inspringen qua situaties die uit de hand lopen?
lucifee2023 wijzigde dit bericht op 22-06-2023 21:06
32.32% gewijzigd
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vandaag om 15.15 uur krijg kind te horen dat er om 16.00 uur een gesprek is.
Ik weet van niets. :roll:

Word later gebeld of kan, nou dat ligt eraan, met wie en waarvoor. Totaal onduidelijk.
Heel raar gesprek maar uiteindelijk was de leerjaarbegeleider volledig ingelicht, de mentor angstvallig stil en zijn er mogelijkheden besproken.
Eindelijk. Wat kan wel en niet, wanneer kan er misschien wel iets wat eigenlijk niet kan ect. ;-)

Maar god, wat kost mij dat een energie. Vooral dat eerste half uur. Mensen die gewoon niet luisteren en zo in hun verhaal hangen en met neurotypische oplossingen blijven komen. Of gewoon plannen hebben die echt helemala nergens op slaan.

Op dat moment kan ik (is onder druk en goed voorbereid en was me iets waard, dus hyperfocus en kalm) dan prima 'presteren' maar ben nog meer opgefikt daarna dan na gisteren.

Hopelijk laat iedereen me morgen even met rust. :nut:
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
22-06-2023 18:26
Nee, dat helpt niet, ik kan op zulke momenten dus prima onthouden wat er gezegd is, het gaat om gesprek zelf voeren/ snel reageren tijdens gesprek. En al het voorwerk. ;-) Het denkwerk, wat is er nodig, waar kan het over gaan, wat moet ik melden, dat goed en duidelijk overbrengen, eventuele tegenargumenten kunnen counteren. Dat ook goed en duidelijk doen op juiste moment. Had ik vroeger ook op mijn werk, kost zoveel energie voor mijn brein.
Vroeg me gewoon af of anderen hier dat ook hebben?
Ja, heel erg herkenbaar! Al begin ik dat nu pas te begrijpen. Mijn partner zegt dan: "maar het gesprek duurt maar een uur, hoe kun je daar geen tijd voor hebben?" Nou omdat alles daaromheen, al het denkwerk vooraf, het schakelen en analyseren tijdens, en daarna weer alles analyseren, dát kost veel meer tijd dan alleen dat uurtje. En energie dus.
Lijkt me hartstikke logisch dat je na die inspanning op bent. Het vergt van jou zo veel meer dan van een ander.wat voor hen logisch en een kleine moeite is, is voor jou onlogisch en een immens grote moeite.
Fijn dat er een gesprek is geweest en er mogelijkheden zijn besproken.

Lijkt me voor iedereen verwarrend om zo last minute opgetrommeld te worden. Geen idee of jij werkt, maar niet iedereen kan dat zomaar inregelen. In mijn geval zou bijvoorbeeld de reistijd naar school al langer zijn dan de tijd die tussen moment van aankondiging en moment van gesprek zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
BlaBla schreef:
23-06-2023 07:27
Lijkt me hartstikke logisch dat je na die inspanning op bent. Het vergt van jou zo veel meer dan van een ander.wat voor hen logisch en een kleine moeite is, is voor jou onlogisch en een immens grote moeite.
Fijn dat er een gesprek is geweest en er mogelijkheden zijn besproken.

Lijkt me voor iedereen verwarrend om zo last minute opgetrommeld te worden. Geen idee of jij werkt, maar niet iedereen kan dat zomaar inregelen. In mijn geval zou bijvoorbeeld de reistijd naar school al langer zijn dan de tijd die tussen moment van aankondiging en moment van gesprek zit.
Ik zit thuis, ivm zenuwpijnklachten in lichaam en lichte uitval in been. Eigenlijk was alleen daarom al niet te doen. Partner in Amsterdam met storingsdienst en ik ben thuis maar helemaal niet lichamelijk oke, zeker op moment niet. Maar goed, ik heb gisteren gezegd dat ik asap een gesprek wilde. Maar dit was wel heel erg raar. Kind was ook beetje over haar zeik. ;-)

Maar het zelf rijden met pijn, alleen gesprek aan gaan met de adhd en dan de toenemende pijn tijdens gesprek, blech. Die mensen hebben geen idee wat ze me aan doen nee.;-)

Ben echt alleen maar gegaan omdat ik wist als ik nee zei, het naar volgende week of de week erna getrokken was en dat wilde ik echt niet.
Jaja.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven