Psyche
alle pijlers
Niet helder kunnen denken
zondag 6 maart 2016 om 00:31
Hallo allemaal,
De titel zegt het eigenlijk als zo'n beetje: ik kan amper tot niet helder denken. Ik ben nog maar 20 jaar en heb hier gewoon veel moeite mee. In mijn puberjaren heb ik een depressie gehad (en dat is officieel geconstateerd) die nog steeds wel zijn sporen nalaat. Ik heb hier al een flinke tijd last van, maar het lijkt alsof het de laatste maanden erger is geworden...
Als iemand mij iets vraagt dan krijg ik vaak niet helemaal door wat er gevraagd wordt of het komt gewoon niet aan. Het voelt alsof er een soort ruis is. Deze ruis is er jammer genoeg ook als ik spreek, mijn gedachten dwalen zo af naar helemaal niks waardoor ik vaak maar halve zinnen maak. Ikzelf vind dit gewoon heel erg vervelend, want hierdoor vertel ik hele onsamenhangende verhalen. Doordat ik zo luister/spreek, word ik onzeker en geeft het mij wel een rot gevoel. Het voelt eerlijk gezegd alsof mijn hoofd te vol zit. Maar dit weet ik natuurlijk niet zeker. Als dit zo doorzet dan wil ik wel eens naar een professional stappen om dit te gaan aanpakken, dit is namelijk niet fijn voor mijzelf, mijn omgeving en mijn studie...
Herkent iemand dit? Heeft iemand tips hiervoor? Hoe gaan jullie ermee om?
De titel zegt het eigenlijk als zo'n beetje: ik kan amper tot niet helder denken. Ik ben nog maar 20 jaar en heb hier gewoon veel moeite mee. In mijn puberjaren heb ik een depressie gehad (en dat is officieel geconstateerd) die nog steeds wel zijn sporen nalaat. Ik heb hier al een flinke tijd last van, maar het lijkt alsof het de laatste maanden erger is geworden...
Als iemand mij iets vraagt dan krijg ik vaak niet helemaal door wat er gevraagd wordt of het komt gewoon niet aan. Het voelt alsof er een soort ruis is. Deze ruis is er jammer genoeg ook als ik spreek, mijn gedachten dwalen zo af naar helemaal niks waardoor ik vaak maar halve zinnen maak. Ikzelf vind dit gewoon heel erg vervelend, want hierdoor vertel ik hele onsamenhangende verhalen. Doordat ik zo luister/spreek, word ik onzeker en geeft het mij wel een rot gevoel. Het voelt eerlijk gezegd alsof mijn hoofd te vol zit. Maar dit weet ik natuurlijk niet zeker. Als dit zo doorzet dan wil ik wel eens naar een professional stappen om dit te gaan aanpakken, dit is namelijk niet fijn voor mijzelf, mijn omgeving en mijn studie...
Herkent iemand dit? Heeft iemand tips hiervoor? Hoe gaan jullie ermee om?
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 00:37
quote:JollyJ schreef op 06 maart 2016 @ 00:35:
Die professional, waarom wacht je daarmee?Ik wacht ermee omdat ik eerst andere eventuele oplossingen wil gaan proberen. Als er mensen hier tips hebben om hiermee om te gaan en dat blijkt te werken, dan maak ik liever gebruik van de tips ipv naar een professional te gaan die zijn tijd beter aan mensen kan besteden die echt met iets klampen.
Die professional, waarom wacht je daarmee?Ik wacht ermee omdat ik eerst andere eventuele oplossingen wil gaan proberen. Als er mensen hier tips hebben om hiermee om te gaan en dat blijkt te werken, dan maak ik liever gebruik van de tips ipv naar een professional te gaan die zijn tijd beter aan mensen kan besteden die echt met iets klampen.
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 00:42
quote:sabbaticalmeds schreef op 06 maart 2016 @ 00:33:
wat bedoel je precies. Stel: ik vraag aan jou hoe laat het is, wat gebeurt er dan?
Een vraag zoals hoe laat het is, gaat prima. Dat zijn gesloten vragen, maar als er een open vraag gesteld wordt dan raak ik gewoon de kluts kwijt. Een vraag zoals 'Hoe gaat het nu met je studie?' of 'Hoe is het nou om op kamers te wonen?'. Ik geef dan een antwoord: 'Goed, euhm.... ik ben over naar het derde jaar en.... ehhhhhh'
Vaak wist ik op het momenten voor de 'euhm' en de 'ehhhh' precies wat ik wilde zeggen. Tot het moment daar is en dan raak ik alles kwijt. Soms vergeet ik waar het overging en kap dan het onderwerp maar af... Dat is zowel voor mij als voor mijn gesprekspartners erg vervelend...
wat bedoel je precies. Stel: ik vraag aan jou hoe laat het is, wat gebeurt er dan?
Een vraag zoals hoe laat het is, gaat prima. Dat zijn gesloten vragen, maar als er een open vraag gesteld wordt dan raak ik gewoon de kluts kwijt. Een vraag zoals 'Hoe gaat het nu met je studie?' of 'Hoe is het nou om op kamers te wonen?'. Ik geef dan een antwoord: 'Goed, euhm.... ik ben over naar het derde jaar en.... ehhhhhh'
Vaak wist ik op het momenten voor de 'euhm' en de 'ehhhh' precies wat ik wilde zeggen. Tot het moment daar is en dan raak ik alles kwijt. Soms vergeet ik waar het overging en kap dan het onderwerp maar af... Dat is zowel voor mij als voor mijn gesprekspartners erg vervelend...
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 00:44
quote:Pier95 schreef op 06 maart 2016 @ 00:42:
[...]
Een vraag zoals hoe laat het is, gaat prima. Dat zijn gesloten vragen, maar als er een open vraag gesteld wordt dan raak ik gewoon de kluts kwijt. Een vraag zoals 'Hoe gaat het nu met je studie?' of 'Hoe is het nou om op kamers te wonen?'. Ik geef dan een antwoord: 'Goed, euhm.... ik ben over naar het derde jaar en.... ehhhhhh'
Vaak wist ik op het momenten voor de 'euhm' en de 'ehhhh' precies wat ik wilde zeggen. Tot het moment daar is en dan raak ik alles kwijt. Soms vergeet ik waar het overging en kap dan het onderwerp maar af... Dat is zowel voor mij als voor mijn gesprekspartners erg vervelend...ben je verlegen/ onzeker?
[...]
Een vraag zoals hoe laat het is, gaat prima. Dat zijn gesloten vragen, maar als er een open vraag gesteld wordt dan raak ik gewoon de kluts kwijt. Een vraag zoals 'Hoe gaat het nu met je studie?' of 'Hoe is het nou om op kamers te wonen?'. Ik geef dan een antwoord: 'Goed, euhm.... ik ben over naar het derde jaar en.... ehhhhhh'
Vaak wist ik op het momenten voor de 'euhm' en de 'ehhhh' precies wat ik wilde zeggen. Tot het moment daar is en dan raak ik alles kwijt. Soms vergeet ik waar het overging en kap dan het onderwerp maar af... Dat is zowel voor mij als voor mijn gesprekspartners erg vervelend...ben je verlegen/ onzeker?
zondag 6 maart 2016 om 00:51
quote:sabbaticalmeds schreef op 06 maart 2016 @ 00:44:
[...]
ben je verlegen/ onzeker?
Ik ben alleen redelijk verlegen bij mensen die ik meerdere keren heb ontmoet en die ik niet genoeg ken om fatsoenlijk mee te babbelen. Maar ik heb dit ook met vrienden en familie waarbij ik gewoon mijzelf kan zijn en kan zeggen wat ik wil. Onzeker zal er best invloed op kunnen hebben, het is nog wel iets waar ik aan de nabije toekomst aan wil werken. Maar bij bepaalde vrienden en familie voel ik mij gewoon zeker en sta dan stevig in mijn schoenen. Zelfs dan gebeurt het...
Het raarste van alles vind ik ook gewoon dat er ook momenten zijn waarop ik wel helder kan denken en prima dingen kan verwoorden. Alleen de momenten dat ik niet helder kan denken overheersen behoorlijk...
[...]
ben je verlegen/ onzeker?
Ik ben alleen redelijk verlegen bij mensen die ik meerdere keren heb ontmoet en die ik niet genoeg ken om fatsoenlijk mee te babbelen. Maar ik heb dit ook met vrienden en familie waarbij ik gewoon mijzelf kan zijn en kan zeggen wat ik wil. Onzeker zal er best invloed op kunnen hebben, het is nog wel iets waar ik aan de nabije toekomst aan wil werken. Maar bij bepaalde vrienden en familie voel ik mij gewoon zeker en sta dan stevig in mijn schoenen. Zelfs dan gebeurt het...
Het raarste van alles vind ik ook gewoon dat er ook momenten zijn waarop ik wel helder kan denken en prima dingen kan verwoorden. Alleen de momenten dat ik niet helder kan denken overheersen behoorlijk...
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 01:07
Maar begrijp ik het goed dat als je praat, dat je gaat luisteren en dat dat je zo afleidt dat het praten niet meer lukt? Daar zou ik echt voor langs de huisarts gaan. Geen idee wat dat precies kan zijn maar het klinkt bijzonder genoeg om er advies over te vragen.
Of is het zo dat je angst/stress ervaart en dat het praten daarom niet meer lukt? Dat lijkt me dan meer onzekerheid. Of idd een gebrek aan concentratie. Maar ik vind het wel gek dat je dit ineens ervaart. Tenminste, dat begrijp ik uit je verhaal. Zeker langsgaan bij je huisarts en het zo goed mogelijk uitleggen. Als het niks met onzekerheid/stress/angst te maken heeft, zeg dat er dan bij.
Tips, tja, en als je nu eens een paar zinnen uit je hoofd leert? Echt woord voor woord, lukt het dan nog niet om je verhaal te doen? Zou het helpen de mensen er niet bij aan te kijken? En wat denk je op het moment dat het niet meer lukt om je zin af te maken? Of heb je het gevoel dat je in een film zit en dat het niet echt lijkt wat er gebeurt? Heel apart klinkt het, of je legt het niet helemaal goed uit. Sterkte ermee iig.
Of is het zo dat je angst/stress ervaart en dat het praten daarom niet meer lukt? Dat lijkt me dan meer onzekerheid. Of idd een gebrek aan concentratie. Maar ik vind het wel gek dat je dit ineens ervaart. Tenminste, dat begrijp ik uit je verhaal. Zeker langsgaan bij je huisarts en het zo goed mogelijk uitleggen. Als het niks met onzekerheid/stress/angst te maken heeft, zeg dat er dan bij.
Tips, tja, en als je nu eens een paar zinnen uit je hoofd leert? Echt woord voor woord, lukt het dan nog niet om je verhaal te doen? Zou het helpen de mensen er niet bij aan te kijken? En wat denk je op het moment dat het niet meer lukt om je zin af te maken? Of heb je het gevoel dat je in een film zit en dat het niet echt lijkt wat er gebeurt? Heel apart klinkt het, of je legt het niet helemaal goed uit. Sterkte ermee iig.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
zondag 6 maart 2016 om 01:13
zondag 6 maart 2016 om 09:18
Ik herken het deels wel. Mijn geheugen is heel slecht, en als ze me iets vragen waarbij ik ineens moet schakelen kan ik het ook niet. Bijvoorbeeld op het werk, als ze op vrijdag vragen of het dinsdag druk is geweest, dan kan ik daar eigenlijk niet meer bij met mijn geheugen. Denk ook wel dat het bij mij faalangst en onzekerheid is, een ander weet het meteen op te lepelen dus ik wil dat ook kunnen, wat niet lukt, waardoor ik zenuwachtig word en het helemaal niet meer lukt. En doordat je je er bewust van bent wordt het steeds erger natuurlijk. Ik kan ook heel erg in mezelf opgaan als ik bezig ben, soort van trance ofzo. Ik weet niet of je dat herkent?
Ik ben er wel mee naar de dokter gegaan een tijd geleden en heb gesprekken met een psycholoog gehad en bloed laten prikken waar ook het een en ander aan tekorten uit kwam. Ik zou er wel werk van maken als ik jou was, morgen meteen even de huisarts bellen.
Ik ben er wel mee naar de dokter gegaan een tijd geleden en heb gesprekken met een psycholoog gehad en bloed laten prikken waar ook het een en ander aan tekorten uit kwam. Ik zou er wel werk van maken als ik jou was, morgen meteen even de huisarts bellen.
zondag 6 maart 2016 om 12:36
quote:Sapsorrow schreef op 06 maart 2016 @ 01:07:
Maar begrijp ik het goed dat als je praat, dat je gaat luisteren en dat dat je zo afleidt dat het praten niet meer lukt? Daar zou ik echt voor langs de huisarts gaan. Geen idee wat dat precies kan zijn maar het klinkt bijzonder genoeg om er advies over te vragen.
Of is het zo dat je angst/stress ervaart en dat het praten daarom niet meer lukt? Dat lijkt me dan meer onzekerheid. Of idd een gebrek aan concentratie. Maar ik vind het wel gek dat je dit ineens ervaart. Tenminste, dat begrijp ik uit je verhaal. Zeker langsgaan bij je huisarts en het zo goed mogelijk uitleggen. Als het niks met onzekerheid/stress/angst te maken heeft, zeg dat er dan bij.
Tips, tja, en als je nu eens een paar zinnen uit je hoofd leert? Echt woord voor woord, lukt het dan nog niet om je verhaal te doen? Zou het helpen de mensen er niet bij aan te kijken? En wat denk je op het moment dat het niet meer lukt om je zin af te maken? Of heb je het gevoel dat je in een film zit en dat het niet echt lijkt wat er gebeurt? Heel apart klinkt het, of je legt het niet helemaal goed uit. Sterkte ermee iig.
Het komt er wel min of meer op neer dat ik zo afgeleid raak dat praten gewoon moeilijk is. Maar ook gewoon het luister gedeelte. Het voelt soms gewoon alsof iemand praat maar ik totaal niet meekrijg wat diegene nou heeft gezegd...
Het is niet dat ik angst of stress ervaar tijdens het praten, want het gebeurt ook bij mensen die ik al jaren ken en waarop ik mij helemaal op mijn gemak voel. Het is niet ineens dat ik dit ervaar, dit loopt al een tijdje maar het lijkt wel steeds erger te worden...
Hetgeen wat ik denk als ik stil sta is gewoon niks. Het voelt alsof er een momentje is waarop ik gewoon echt niet meer weet waarover ik praatte. Maar ik vind het zo raar dat dit midden in een zin gebeurt... Ik heb overigens niet het idee dat ik in een film zit.
Maar begrijp ik het goed dat als je praat, dat je gaat luisteren en dat dat je zo afleidt dat het praten niet meer lukt? Daar zou ik echt voor langs de huisarts gaan. Geen idee wat dat precies kan zijn maar het klinkt bijzonder genoeg om er advies over te vragen.
Of is het zo dat je angst/stress ervaart en dat het praten daarom niet meer lukt? Dat lijkt me dan meer onzekerheid. Of idd een gebrek aan concentratie. Maar ik vind het wel gek dat je dit ineens ervaart. Tenminste, dat begrijp ik uit je verhaal. Zeker langsgaan bij je huisarts en het zo goed mogelijk uitleggen. Als het niks met onzekerheid/stress/angst te maken heeft, zeg dat er dan bij.
Tips, tja, en als je nu eens een paar zinnen uit je hoofd leert? Echt woord voor woord, lukt het dan nog niet om je verhaal te doen? Zou het helpen de mensen er niet bij aan te kijken? En wat denk je op het moment dat het niet meer lukt om je zin af te maken? Of heb je het gevoel dat je in een film zit en dat het niet echt lijkt wat er gebeurt? Heel apart klinkt het, of je legt het niet helemaal goed uit. Sterkte ermee iig.
Het komt er wel min of meer op neer dat ik zo afgeleid raak dat praten gewoon moeilijk is. Maar ook gewoon het luister gedeelte. Het voelt soms gewoon alsof iemand praat maar ik totaal niet meekrijg wat diegene nou heeft gezegd...
Het is niet dat ik angst of stress ervaar tijdens het praten, want het gebeurt ook bij mensen die ik al jaren ken en waarop ik mij helemaal op mijn gemak voel. Het is niet ineens dat ik dit ervaar, dit loopt al een tijdje maar het lijkt wel steeds erger te worden...
Hetgeen wat ik denk als ik stil sta is gewoon niks. Het voelt alsof er een momentje is waarop ik gewoon echt niet meer weet waarover ik praatte. Maar ik vind het zo raar dat dit midden in een zin gebeurt... Ik heb overigens niet het idee dat ik in een film zit.
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 12:38
quote:yoshe schreef op 06 maart 2016 @ 08:44:
Hoe doe je dit nu met schrijven dan? Hoelang doe je over een stukje? En helpt het dat je kunt terugkijken wat de vraag was?Schrijven gaat beter dan spreken, met schrijven kan je terugkijken naar wat het onderwerp was en dan kan je weer verder schrijven. Over zo'n stukje ben ik niet lang bezig, hooguit een paar minuutjes om te typen. Maarja, het komt er op neer dat ik schrijvend wel beter uit mijn woorden kom.
Hoe doe je dit nu met schrijven dan? Hoelang doe je over een stukje? En helpt het dat je kunt terugkijken wat de vraag was?Schrijven gaat beter dan spreken, met schrijven kan je terugkijken naar wat het onderwerp was en dan kan je weer verder schrijven. Over zo'n stukje ben ik niet lang bezig, hooguit een paar minuutjes om te typen. Maarja, het komt er op neer dat ik schrijvend wel beter uit mijn woorden kom.
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 12:41
quote:Pier95 schreef op 06 maart 2016 @ 12:38:
[...]
Schrijven gaat beter dan spreken, met schrijven kan je terugkijken naar wat het onderwerp was en dan kan je weer verder schrijven. Over zo'n stukje ben ik niet lang bezig, hooguit een paar minuutjes om te typen. Maarja, het komt er op neer dat ik schrijvend wel beter uit mijn woorden kom.dus je hersenen functioneren goed, je kan dus analyseren en je concentreren. Je kan het dus alleen niet ter plekke en verbaal. Ik denk dat je het moet zoeken in onzekerheid/ faalangst
[...]
Schrijven gaat beter dan spreken, met schrijven kan je terugkijken naar wat het onderwerp was en dan kan je weer verder schrijven. Over zo'n stukje ben ik niet lang bezig, hooguit een paar minuutjes om te typen. Maarja, het komt er op neer dat ik schrijvend wel beter uit mijn woorden kom.dus je hersenen functioneren goed, je kan dus analyseren en je concentreren. Je kan het dus alleen niet ter plekke en verbaal. Ik denk dat je het moet zoeken in onzekerheid/ faalangst
zondag 6 maart 2016 om 12:43
quote:Joni_de_tweede schreef op 06 maart 2016 @ 09:18:
Ik herken het deels wel. Mijn geheugen is heel slecht, en als ze me iets vragen waarbij ik ineens moet schakelen kan ik het ook niet. Bijvoorbeeld op het werk, als ze op vrijdag vragen of het dinsdag druk is geweest, dan kan ik daar eigenlijk niet meer bij met mijn geheugen. Denk ook wel dat het bij mij faalangst en onzekerheid is, een ander weet het meteen op te lepelen dus ik wil dat ook kunnen, wat niet lukt, waardoor ik zenuwachtig word en het helemaal niet meer lukt. En doordat je je er bewust van bent wordt het steeds erger natuurlijk. Ik kan ook heel erg in mezelf opgaan als ik bezig ben, soort van trance ofzo. Ik weet niet of je dat herkent?
Ik ben er wel mee naar de dokter gegaan een tijd geleden en heb gesprekken met een psycholoog gehad en bloed laten prikken waar ook het een en ander aan tekorten uit kwam. Ik zou er wel werk van maken als ik jou was, morgen meteen even de huisarts bellen.
Ja, ik herken wel wat je zegt. Maar niet dat ik opga in een soort trance. Ik denk niet dat mijn geheugen slecht is, aangezien dit voorheen gewoon een stuk beter was. Voornamelijk wat verbaal gezegd wordt, blijft niet hangen. Als ik iets op papier lees en het echt verwerk dan kan ik het over een behoorlijke tijd alsnog terughalen. Als het toch blijkt dat het daaraan ligt, dan wil ik daar graag aan werken.
Ik zal morgen inderdaad even in overweging nemen om de huisarts te bellen.
Ik herken het deels wel. Mijn geheugen is heel slecht, en als ze me iets vragen waarbij ik ineens moet schakelen kan ik het ook niet. Bijvoorbeeld op het werk, als ze op vrijdag vragen of het dinsdag druk is geweest, dan kan ik daar eigenlijk niet meer bij met mijn geheugen. Denk ook wel dat het bij mij faalangst en onzekerheid is, een ander weet het meteen op te lepelen dus ik wil dat ook kunnen, wat niet lukt, waardoor ik zenuwachtig word en het helemaal niet meer lukt. En doordat je je er bewust van bent wordt het steeds erger natuurlijk. Ik kan ook heel erg in mezelf opgaan als ik bezig ben, soort van trance ofzo. Ik weet niet of je dat herkent?
Ik ben er wel mee naar de dokter gegaan een tijd geleden en heb gesprekken met een psycholoog gehad en bloed laten prikken waar ook het een en ander aan tekorten uit kwam. Ik zou er wel werk van maken als ik jou was, morgen meteen even de huisarts bellen.
Ja, ik herken wel wat je zegt. Maar niet dat ik opga in een soort trance. Ik denk niet dat mijn geheugen slecht is, aangezien dit voorheen gewoon een stuk beter was. Voornamelijk wat verbaal gezegd wordt, blijft niet hangen. Als ik iets op papier lees en het echt verwerk dan kan ik het over een behoorlijke tijd alsnog terughalen. Als het toch blijkt dat het daaraan ligt, dan wil ik daar graag aan werken.
Ik zal morgen inderdaad even in overweging nemen om de huisarts te bellen.
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 12:45
quote:sabbaticalmeds schreef op 06 maart 2016 @ 12:41:
[...]
dus je hersenen functioneren goed, je kan dus analyseren en je concentreren. Je kan het dus alleen niet ter plekke en verbaal. Ik denk dat je het moet zoeken in onzekerheid/ faalangstJa, maar misschien kan het ook iets te maken hebben dat ik mij op tekst beter kan concentreren dan wanneer iemand spreekt? Als iemand spreekt dan zijn er zoveel dingen die mij kunnen afleiden, in principe de hele omgeving. Ik heb niet echt het idee dat het in onzekerheid en/of faalangst zit. Ik denk dat het toch eerder zit in het concentreren en het feit dat mijn hoofd vol zit.
[...]
dus je hersenen functioneren goed, je kan dus analyseren en je concentreren. Je kan het dus alleen niet ter plekke en verbaal. Ik denk dat je het moet zoeken in onzekerheid/ faalangstJa, maar misschien kan het ook iets te maken hebben dat ik mij op tekst beter kan concentreren dan wanneer iemand spreekt? Als iemand spreekt dan zijn er zoveel dingen die mij kunnen afleiden, in principe de hele omgeving. Ik heb niet echt het idee dat het in onzekerheid en/of faalangst zit. Ik denk dat het toch eerder zit in het concentreren en het feit dat mijn hoofd vol zit.
A smooth sea never made a skilled sailor.
zondag 6 maart 2016 om 12:46
Oe, dat klinkt echt niet best hoor. Heb je dit aan iemand verteld, een vriendin of je familie? Het is zeker weten een goeie reden om een professional te gaan zien. Niet gaan speculeren met mensen hier wat het kan zijn hoor, echt niet doen.
Meteen met je huisarts gaan praten maandag. Schrijf anders een paar zinnen op, wat je wilt zeggen, want anders heb je bij de huisarts hetzelfde probleem. Print anders gewoon dit topic uit, hier beschrijf je prima wat er gebeurt namelijk. Echt doen hoor. Niet een remedie of lapmiddel gaan zoeken want je moet eerst weten waar dit door komt.
Lichaam of geest, of een combinatie, maar laat het onderzoeken en ga er niet naar raden. Meten is weten, zeg ik altijd maar, en dit is niet iets wat je met natte vingerwerk met leken aan moet pakken.
Meteen met je huisarts gaan praten maandag. Schrijf anders een paar zinnen op, wat je wilt zeggen, want anders heb je bij de huisarts hetzelfde probleem. Print anders gewoon dit topic uit, hier beschrijf je prima wat er gebeurt namelijk. Echt doen hoor. Niet een remedie of lapmiddel gaan zoeken want je moet eerst weten waar dit door komt.
Lichaam of geest, of een combinatie, maar laat het onderzoeken en ga er niet naar raden. Meten is weten, zeg ik altijd maar, en dit is niet iets wat je met natte vingerwerk met leken aan moet pakken.
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
woensdag 29 maart 2017 om 11:03
Jullie zullen je vast afvragen wat een jongeman doet op een vrouwenforum. Helaas kamp ik met dezelfde klachten als @pier95, gedurende +-7/8 jaar ( en ben nu 25 jaar). En bijna op geen forum of website heb ik iemand opgemerkt met zo goed als dezelfde symptomen. Ik heb de laatste 2 jaar veel progressie geboekt d.m.v. een behandeling bij een psycholoog. Desondanks blijft het wel een lastige situatie. Hoewel ik de vermoedens heb waar het aan kan liggen, vraag ik mij af wat @pier95 haar ervaring is.
Concreet: @pier96 Ik vroeg mij af of je een idee hebt waar bij jou deze symptomen vandaan komen.
Concreet: @pier96 Ik vroeg mij af of je een idee hebt waar bij jou deze symptomen vandaan komen.
woensdag 12 april 2017 om 21:01
quote:Arnoutoviccc schreef op 29 maart 2017 @ 11:03:
Jullie zullen je vast afvragen wat een jongeman doet op een vrouwenforum. Helaas kamp ik met dezelfde klachten als @pier95, gedurende +-7/8 jaar ( en ben nu 25 jaar). En bijna op geen forum of website heb ik iemand opgemerkt met zo goed als dezelfde symptomen. Ik heb de laatste 2 jaar veel progressie geboekt d.m.v. een behandeling bij een psycholoog. Desondanks blijft het wel een lastige situatie. Hoewel ik de vermoedens heb waar het aan kan liggen, vraag ik mij af wat @pier95 haar ervaring is.
Concreet: @pier96 Ik vroeg mij af of je een idee hebt waar bij jou deze symptomen vandaan komen.
Arnoutovic, ik ben dan geen pier96, maar ik google'de mijn probleempje en zag dit staan.. En aangezien de data pak ik het hier verder op aangezien ik met hetzelfde zit..
toeval.. Maar ik ben ook 25 en kamp grotendeels met hetzelfde probleem die ik uiteraard ook ben gaan googlen.
Het enige wat niet beschreven staat waar ik wel meer en meer last van begin te krijgen is een drukkend gevoel op mijn voorhoofd. Maar los van dat.. Komt alles aardig goed overeen.
Ook ik heb een depressie "achter de rug". (dit komt omdat ik een gedreven persoon ben die naar de toekomst werkt en met tegenslagen als een hernia en een hersenschudding ik al snel geirriteerd raak zacht gezegd.)
Bij het communiceren met mensen (familie/collega's) heb ik zelf ook snel het gevoel dat mensen door lijken te hebben dat niet alles voor de 100% binnenkomt. Omdat ik gewoon op mijn eigen manier denk en dingen interperteer. En omdat ik er bewust van ben.. Maakt het mij een flink stuk onzeker.. Terwijl je aan de buitenkant zonder mij ook maar te hebben gesproken dat nooit niet zou verwachten van mij..
En ook ik heb problemen met simpele onderwerpen terug naar bovenhalen. Je kan mij vandaag iets vertellen en mij er morgen weer om vragen en je kan het mij weer vertellen alsof het nieuw is. Misschien omdat mijn vertrouwen geschaad is kortgeleden door dichtbijstaande mensen en ik nieuwe mensen en informatie op afstand houd.. Of door andere gecompliceerde zaken. Alsin hernia>dubbele dosis hersenverdoving t.b.v pijnstilling>mezelf kwijt geraakt in een depressie, te verwoorden als een zwart gat>spontaan opzegging verdoving zonder afbouwing>(jaartje later) hersenschudding>bewust wording van...
Maarja.. Dan denk ik bij mezelf, iedereen maakt toch wat mee? En ik ben nog slim genoeg dat ik me hier bewust van ben. Maar dit ergert mij gewoon vreselijk...
Jullie zullen je vast afvragen wat een jongeman doet op een vrouwenforum. Helaas kamp ik met dezelfde klachten als @pier95, gedurende +-7/8 jaar ( en ben nu 25 jaar). En bijna op geen forum of website heb ik iemand opgemerkt met zo goed als dezelfde symptomen. Ik heb de laatste 2 jaar veel progressie geboekt d.m.v. een behandeling bij een psycholoog. Desondanks blijft het wel een lastige situatie. Hoewel ik de vermoedens heb waar het aan kan liggen, vraag ik mij af wat @pier95 haar ervaring is.
Concreet: @pier96 Ik vroeg mij af of je een idee hebt waar bij jou deze symptomen vandaan komen.
Arnoutovic, ik ben dan geen pier96, maar ik google'de mijn probleempje en zag dit staan.. En aangezien de data pak ik het hier verder op aangezien ik met hetzelfde zit..
toeval.. Maar ik ben ook 25 en kamp grotendeels met hetzelfde probleem die ik uiteraard ook ben gaan googlen.
Het enige wat niet beschreven staat waar ik wel meer en meer last van begin te krijgen is een drukkend gevoel op mijn voorhoofd. Maar los van dat.. Komt alles aardig goed overeen.
Ook ik heb een depressie "achter de rug". (dit komt omdat ik een gedreven persoon ben die naar de toekomst werkt en met tegenslagen als een hernia en een hersenschudding ik al snel geirriteerd raak zacht gezegd.)
Bij het communiceren met mensen (familie/collega's) heb ik zelf ook snel het gevoel dat mensen door lijken te hebben dat niet alles voor de 100% binnenkomt. Omdat ik gewoon op mijn eigen manier denk en dingen interperteer. En omdat ik er bewust van ben.. Maakt het mij een flink stuk onzeker.. Terwijl je aan de buitenkant zonder mij ook maar te hebben gesproken dat nooit niet zou verwachten van mij..
En ook ik heb problemen met simpele onderwerpen terug naar bovenhalen. Je kan mij vandaag iets vertellen en mij er morgen weer om vragen en je kan het mij weer vertellen alsof het nieuw is. Misschien omdat mijn vertrouwen geschaad is kortgeleden door dichtbijstaande mensen en ik nieuwe mensen en informatie op afstand houd.. Of door andere gecompliceerde zaken. Alsin hernia>dubbele dosis hersenverdoving t.b.v pijnstilling>mezelf kwijt geraakt in een depressie, te verwoorden als een zwart gat>spontaan opzegging verdoving zonder afbouwing>(jaartje later) hersenschudding>bewust wording van...
Maarja.. Dan denk ik bij mezelf, iedereen maakt toch wat mee? En ik ben nog slim genoeg dat ik me hier bewust van ben. Maar dit ergert mij gewoon vreselijk...
woensdag 12 april 2017 om 21:15
Nou.. Ik hoop eerlijk dat het zoiets simpels is. Maar wat ik lees over b12 is dat het voornamelijk te vinden is in dierlijke vetten en zuivelproducten. Dat zijn 2 van de meest geconsumeerde producten in mijn huis en ik woon alleen hahah.
Misschien dat het ook wat anders is.. Dat wij allen volwassen worden en merken dat we niet zo snel meer informatie tot ons nemen zoals we voorheen wel konden.
En misschien dat alcohol, drugs(heb maar.. 4x harddrugs geprobeerd, maar ben wel een goeie drinker om het effe zo te zeggen) en teer in de sigaretten daar ook een rol in spelen..
Of die ene appel waar net iets meer insectenwerend spray opzat die je niet had afgespoeld.
Misschien dat het ook wat anders is.. Dat wij allen volwassen worden en merken dat we niet zo snel meer informatie tot ons nemen zoals we voorheen wel konden.
En misschien dat alcohol, drugs(heb maar.. 4x harddrugs geprobeerd, maar ben wel een goeie drinker om het effe zo te zeggen) en teer in de sigaretten daar ook een rol in spelen..
Of die ene appel waar net iets meer insectenwerend spray opzat die je niet had afgespoeld.
woensdag 12 april 2017 om 23:39
Heel herkenbaar Loevre, wat je hierboven schreef. Ik heb ook een depressie achter de rug, en dat speelt misschien wel mee. Ook dat je onzeker wordt, bij alles wat je vergeet neem je het jezelf kwalijk. Ik heb pas testjes bij de GGZ gehad, en daaruit bleek dat er met mijn intelligentie niks mis is, maar de filtering van de informatie gaat wat langzamer dan 'normaal', alsof het door een trechter moet zeg maar. En daardoor raak je snel overprikkelt en het overzicht kwijt. Ik merk ook wel dat als ik dingen los laat, het beter gaat. Maar vraag mij even wat we gisteren gegeten hebben en ik kan het je niet vertellen, bij wijze van.
