Psyche
alle pijlers
Niet lekker in mijn vel...
dinsdag 28 april 2009 om 12:22
Hoi allemaal,
sja de titel zegt het eigenlijk al.
De afgelopen 1,5 week loop ik weer eens flink tegen mijn beperkingen en vervelende geveolens aan....
Heb momenteel geen werk (ben net klaar met mijn studie), zit veel thuis, om te solliciteren, maar wordt bijna overal afgewezen.
Hierdoor krijg ik ontzettend het gevoel incompetent te zijn, en niets te kunnen.
Daarnaast nog eens dat ik alweer een half jaar vrijgezel ben en me weeer afvraag hoe lang ik mss vrijgezel ben of blijf en of ik uberhaupt wel een relatie wil. Een relatie om een relatie wil ik iig niet. en dr is ook wel een man die ik errug leuk vind...alleen jammer dat mijn beste vriendin hem ook leuk vind en dat hij haar niet leuk vind en mij wel maarja ik kan het ten opzicht van mijn vriendin ook neit maken om hem te versieren, zeker niet gezien zij mij met al het gezeik om mijn ex zo gesteund heeft.
Nouja zit dus hele dagen thuis, iedereen op school of aan het werk...voel me daardoor erg alleen..
Afgelopen vrijdag ook weer een bruiloft gehad, dat ik denk van wanneer kan ik weer eens echt gelukkig zijn.
Bij iedereen lijkt het allemaal zo te gaan zoals ze willen en bij mij niet...dat maakt me echt verdrietig...
En tegen mijn vriendinnen sjah doe ik maar gewoon vrilijk, want meer als dit komt er ook niet echt uit, en daar schieten hun dan ook niets mee op, en ikzelf eigenlijk ook niet...
maar waarom voel ik me dan zo alleen en verdomd ongelukkig...
Heeft er iemand tips om hiermee om te gaan misschien...? ervaringsdeskundigen, mensen die met hetzlefde zitten...
reacteis zijn welkom
sja de titel zegt het eigenlijk al.
De afgelopen 1,5 week loop ik weer eens flink tegen mijn beperkingen en vervelende geveolens aan....
Heb momenteel geen werk (ben net klaar met mijn studie), zit veel thuis, om te solliciteren, maar wordt bijna overal afgewezen.
Hierdoor krijg ik ontzettend het gevoel incompetent te zijn, en niets te kunnen.
Daarnaast nog eens dat ik alweer een half jaar vrijgezel ben en me weeer afvraag hoe lang ik mss vrijgezel ben of blijf en of ik uberhaupt wel een relatie wil. Een relatie om een relatie wil ik iig niet. en dr is ook wel een man die ik errug leuk vind...alleen jammer dat mijn beste vriendin hem ook leuk vind en dat hij haar niet leuk vind en mij wel maarja ik kan het ten opzicht van mijn vriendin ook neit maken om hem te versieren, zeker niet gezien zij mij met al het gezeik om mijn ex zo gesteund heeft.
Nouja zit dus hele dagen thuis, iedereen op school of aan het werk...voel me daardoor erg alleen..
Afgelopen vrijdag ook weer een bruiloft gehad, dat ik denk van wanneer kan ik weer eens echt gelukkig zijn.
Bij iedereen lijkt het allemaal zo te gaan zoals ze willen en bij mij niet...dat maakt me echt verdrietig...
En tegen mijn vriendinnen sjah doe ik maar gewoon vrilijk, want meer als dit komt er ook niet echt uit, en daar schieten hun dan ook niets mee op, en ikzelf eigenlijk ook niet...
maar waarom voel ik me dan zo alleen en verdomd ongelukkig...
Heeft er iemand tips om hiermee om te gaan misschien...? ervaringsdeskundigen, mensen die met hetzlefde zitten...
reacteis zijn welkom
dinsdag 28 april 2009 om 12:33
wat naar....
Ik herken deels het gevoel..
Het klinkt cliché, stom maar het is echt waar.
Al is het nog zo donker, ooit gaat de zon weer schijnen...
En in de tussentijd: Moed houden.
doorsolliciteren, en die leuke kerel kom je vanzelf wel tegen, in de stad, kroeg, bios, sportschool enz.
Ik herken deels het gevoel..
Het klinkt cliché, stom maar het is echt waar.
Al is het nog zo donker, ooit gaat de zon weer schijnen...
En in de tussentijd: Moed houden.
doorsolliciteren, en die leuke kerel kom je vanzelf wel tegen, in de stad, kroeg, bios, sportschool enz.
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
dinsdag 28 april 2009 om 12:45
Je bent aan het wachten...En als je aan het wachten bent dan ben je niet aan het genieten..Wachten is niet leuk dus stop met wachten op vanalles en ga in de tussentijd leuke dingen ondernemen voor jezelf. Houd maar in je hoofd dat je het straks opeens heel erg druk zou kunnen hebben. Je hebt nu de tijd. Pak dat! Groetjes en succes
dinsdag 28 april 2009 om 13:24
Tja, een rotperiode die je door zal moeten. Blijf solliciteren, ga eventueel een thuisstudie doen (LOI of zoiets), blijf vooral bezig.
En die ene man? Ook daar wordt je geduld misschien op de proef gesteld. Geloof me: een half jaar single is niet lang hoor. Dit kan veel erger!!! Ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom jij niet eens kan afspreken met die man. Jij kan er niks aan doen dat jij misschien wel zijn type bent en jouw vriendin niet . Blijf duidelijk haar "dankbaar" voor haar steun maar jij mag ook verder met je leven.
En die ene man? Ook daar wordt je geduld misschien op de proef gesteld. Geloof me: een half jaar single is niet lang hoor. Dit kan veel erger!!! Ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom jij niet eens kan afspreken met die man. Jij kan er niks aan doen dat jij misschien wel zijn type bent en jouw vriendin niet . Blijf duidelijk haar "dankbaar" voor haar steun maar jij mag ook verder met je leven.
dinsdag 28 april 2009 om 14:42
Helemaal met Duut eens!
Het is een fase waar je ff doorheen moet, probeer te genieten van de tijd die je nu hebt (nu je er misschien niet op zit te wachten).
Maar als je vetrouwen hebt in je toekomst en er vanuit gaat dat het allemaal wel goed komt na verloop van tijd, dan kan je nu tenminste genieten.
Dus probeer leuke dingen te doen, desnoods vrijwilligers werk voor een 'nuttig' gevoel. En als je in je achterhoofd houdt dat dit de enige periode de komende 40 jaar zal zijn dat je zoveel tijd hebt, kan je je misschien rustiger voelen.
Het is een fase waar je ff doorheen moet, probeer te genieten van de tijd die je nu hebt (nu je er misschien niet op zit te wachten).
Maar als je vetrouwen hebt in je toekomst en er vanuit gaat dat het allemaal wel goed komt na verloop van tijd, dan kan je nu tenminste genieten.
Dus probeer leuke dingen te doen, desnoods vrijwilligers werk voor een 'nuttig' gevoel. En als je in je achterhoofd houdt dat dit de enige periode de komende 40 jaar zal zijn dat je zoveel tijd hebt, kan je je misschien rustiger voelen.
dinsdag 28 april 2009 om 14:46
Ga vrijwilligerswerk zoeken wat bij jouw studie/toekomstige loopbaan past. Lukt dat niet? Ga dan iets doen wat je heel leuk lijkt. Als je merkt dat de mensen je daar waarderen zul jij je ook snel beter voelen.
Als ik me niet zo goed voel, trek ik mijn hardloopschoenen aan en ga een rondje joggen. Ook een leuke cursus helpt vaak al, omdat je iets om handen hebt.
En die prins? Die komt vanzelf, misschien is het wel die man die ook als vrijwilliger aan de slag is, of ook die cursus aan het doen is, of die naast je komt joggen in het park. Ik denk niet dat hij bij je thuis aanbelt.
Ik hoop dat je je snel beter voelt!
Als ik me niet zo goed voel, trek ik mijn hardloopschoenen aan en ga een rondje joggen. Ook een leuke cursus helpt vaak al, omdat je iets om handen hebt.
En die prins? Die komt vanzelf, misschien is het wel die man die ook als vrijwilliger aan de slag is, of ook die cursus aan het doen is, of die naast je komt joggen in het park. Ik denk niet dat hij bij je thuis aanbelt.
Ik hoop dat je je snel beter voelt!
dinsdag 28 april 2009 om 15:48
dinsdag 28 april 2009 om 23:46
Ik zou inderdaag proberen juist leuke dingen te plannen met vriendinnen. Neem intiatief daarin. Er zijn vast wel vriendinnen die ook wel eens overdag een dag thuis zijn toch? Ga lekker samen lunchen of sporten. Of ga wat meer naar je ouders. Ik kan me voorstellen dat het een lastige periode is zo tussen je afstuderen en aangenomen worden bij je eerste echte baan in. Ikzelf ben nu net 9 maanden afgestudeerd en had snel een baan bij mijn laatste stageplek. Ik zit nu in zo'n fase van: wow what the f*uck ik ben gewoon een werkende vrouw! (maar woon nog wel in een sudentenhuis) ik zou lekker proberen te genieten van de tijd die je hebt iid, heb je geld om op vakantie te gaan bijvoorbeeld? Daar heb je nu natuurlijk ook tijd voor. En wat betreft de liefde, dat komt vanzelf goed echt waar. Ik zou het er misschien eens met die vriendin over hebben en eerlijk zijn over dat je het wel heel leuk zou vinden om met hem af te spreken. En owja, ik zou ook wel tegen iemand vertellen waar je mee zit hoor, ook al heb je het gevoel dat je vriendinnen er niks mee kunnen, een luisterend oor en erkenning van iemand die je goed kent is altijd zo fijn! Heel veel succes ermee!
