Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 28 augustus 2018 om 09:08
Hoi Anna, de kaartjes zijn bedoeld om jou te laten weten dat er aan je gedacht wordt, dat er meegeleefd wordt en dat ze het beste voor je wensen. In de kerk zeggen ze wel eens 'in gebed bij iemand zijn'. In gebed sta je dan heel nadrukkelijk stil bij iemand en zijn/haar situatie. Het is zéker niet bedoeld om jou te bekeren of om je een soort schuldgevoel te geven. Het is volledig positief bedoeld en je kunt het lezen als 'ik denk aan je en geef je een dikke knuffel'.
Ik wens je sterkte en lieve mensen om je heen.
Ik wens je sterkte en lieve mensen om je heen.
dinsdag 28 augustus 2018 om 09:32
Bedankt voor al jullie inzichten! Ik merk dat ik me er nu veel minder (niet?) aan stoor, dus ik laat het verder zijn wat het is: een goedbedoelde tekst.
Verder merk ik dat ik emotioneel aardig op en neer hobbel. Ben ook ongesteld geworden, helpt hormonaal ook niet echt mee
.
Gisteren op het schoolplein om 5 voor half 9 direct aangesproken door een moeder die ik niet heel goed ken. Hoe gaat het nu met je? Inclusief hand op arm. Ik denk dan 'rot op, ik sta hier met mijn kinderen, vind het al een uitdaging ze op tijd in de klad te krijgen zonder dat ik sociaal met jou moet doen', maar ik zei natuurlijk met een stralende lach 'goed hoor!".
Toen ik even later nog even op de gang met de juf stond te praten brak ik dan weer bijna en moest ik me echt beheersen om niet keihard te gaan janken.
Donderdag heb ik een afspraak bij de haarwinkel. Spannend, maar aan de telefoon klonk de haarmevrouw heel aardig en rustig.
Straks komen er 2 vriendinnen langs. Zie er beetje tegenop, want eentje zit meestal vooral over haar eigen problemen te klagen, en weet niet of ik dat nu kan hebben. Had eigenlijk liever alleen met de andere af willen spreken, onaardig he?
Verder merk ik dat ik emotioneel aardig op en neer hobbel. Ben ook ongesteld geworden, helpt hormonaal ook niet echt mee
.Gisteren op het schoolplein om 5 voor half 9 direct aangesproken door een moeder die ik niet heel goed ken. Hoe gaat het nu met je? Inclusief hand op arm. Ik denk dan 'rot op, ik sta hier met mijn kinderen, vind het al een uitdaging ze op tijd in de klad te krijgen zonder dat ik sociaal met jou moet doen', maar ik zei natuurlijk met een stralende lach 'goed hoor!".
Toen ik even later nog even op de gang met de juf stond te praten brak ik dan weer bijna en moest ik me echt beheersen om niet keihard te gaan janken.
Donderdag heb ik een afspraak bij de haarwinkel. Spannend, maar aan de telefoon klonk de haarmevrouw heel aardig en rustig.
Straks komen er 2 vriendinnen langs. Zie er beetje tegenop, want eentje zit meestal vooral over haar eigen problemen te klagen, en weet niet of ik dat nu kan hebben. Had eigenlijk liever alleen met de andere af willen spreken, onaardig he?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 28 augustus 2018 om 09:43
Oh wat lastig joh die vluchtige vragen hoe het met je gaat van mensen die je nauwelijks kent.. Lijkt me heel vervelend. Ze zal het niet naar bedoelen, maar je hebt er alleen last van.
Succes donderdag! Het zal zonder twijfel een aardige en rustige vrouw zijn. Dit is haar werk, ze kan je ongetwijfeld heel goed helpen. Maar spannend en lastig.. dat zal het zijn.
En helemaal niet raar dat je die klagende vriendin er nu liever niet bij hebt. Ik hoop dat het toch gezellig/fijn wordt. Kun je de andere vriendin niet inseinen? Dan kan zij het gesprek omgooien als klagende vrienden teveel op stoom komt.
Succes donderdag! Het zal zonder twijfel een aardige en rustige vrouw zijn. Dit is haar werk, ze kan je ongetwijfeld heel goed helpen. Maar spannend en lastig.. dat zal het zijn.
En helemaal niet raar dat je die klagende vriendin er nu liever niet bij hebt. Ik hoop dat het toch gezellig/fijn wordt. Kun je de andere vriendin niet inseinen? Dan kan zij het gesprek omgooien als klagende vrienden teveel op stoom komt.
dinsdag 28 augustus 2018 om 16:54
Ja, meestal vind ik dat niet erg hoor, dat mensen vragen hoe het gaat, maar om half 9 met 2 kinderen naast me vind ik gewoon niet zo handig.... Doe dat dan als ik 10 minuten later het schoolplein weer afloop.
Bezoek was toch wel gezellig. Had me al op geklaag voorbereid dus kon er daarom inwendig wel om lachen. Inderdaad heeft ze eerst 15 minuten geklaagd over de file, daarna 10 minute over haar telefoon die ook nog raar deed. Vervolgens vroeg ik naar haar nieuwe baan, en toen heeft ze een half uur verteld hoe verschrikkelijk lastig het was geweest om die te vinden, en al het gedoe met het uwv en met haar oude werk, en....... Ik dacht alleen maar 'ok, en je nieuwe baan, is die nu leuk? Wat ga je nou doen? Ben je daar blij mee?'
Daarna heeft ze toch nog even naar mij gevraagd, dus ik heb gezegd dat ik nieuwe chemo kreeg en dat ik daar waarschijnlijk best ziek van wordt. Ze heeft meelevend geknikt maar niet doorgevraagd. Daarna kwamen de kinderen thuis lunchen dus alleen over koetjes en kalfjes gekletst, en toen ze weer wegging zei ze nog even dat ze het heel fijn zou vinden als ik komende zondag toch op haar feestje kan komen. Maar dat ze het begrijpt als ik niet kom.
Eh.... welk stukje had je gemist in de eerste week kotsend doorkomen? Het hele kaal worden heb ik niet eens genoemd tegen haar.
Andere vriendin is gelukkig wel leuk! Zij was er iets eerder en iets later, dus met haar we goed gesprek gehad. Heb daarna toch nog even aan haar gevraagd of andere vriendin altijd al zo'n klager was of dat het aan mij lag dat ik dit eigenlijk gewoon niet meer trek. Volgens haar was het wel erger geworden
Bezoek was toch wel gezellig. Had me al op geklaag voorbereid dus kon er daarom inwendig wel om lachen. Inderdaad heeft ze eerst 15 minuten geklaagd over de file, daarna 10 minute over haar telefoon die ook nog raar deed. Vervolgens vroeg ik naar haar nieuwe baan, en toen heeft ze een half uur verteld hoe verschrikkelijk lastig het was geweest om die te vinden, en al het gedoe met het uwv en met haar oude werk, en....... Ik dacht alleen maar 'ok, en je nieuwe baan, is die nu leuk? Wat ga je nou doen? Ben je daar blij mee?'
Daarna heeft ze toch nog even naar mij gevraagd, dus ik heb gezegd dat ik nieuwe chemo kreeg en dat ik daar waarschijnlijk best ziek van wordt. Ze heeft meelevend geknikt maar niet doorgevraagd. Daarna kwamen de kinderen thuis lunchen dus alleen over koetjes en kalfjes gekletst, en toen ze weer wegging zei ze nog even dat ze het heel fijn zou vinden als ik komende zondag toch op haar feestje kan komen. Maar dat ze het begrijpt als ik niet kom.
Eh.... welk stukje had je gemist in de eerste week kotsend doorkomen? Het hele kaal worden heb ik niet eens genoemd tegen haar.
Andere vriendin is gelukkig wel leuk! Zij was er iets eerder en iets later, dus met haar we goed gesprek gehad. Heb daarna toch nog even aan haar gevraagd of andere vriendin altijd al zo'n klager was of dat het aan mij lag dat ik dit eigenlijk gewoon niet meer trek. Volgens haar was het wel erger geworden
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 28 augustus 2018 om 21:15
Zijn het die 2 vriendinnen waar je eerder over hebt verteld? Kan me herinneren dat je eerder ook zoiets had met 2 vriendinnen uit 2 verschillende woonplaatsen(??). Wat gênant zeg dat geklaag bij iemand in huis die alle reden heeft om te klagen, maar dan toch liever over je eigen futiliteiten gaan zitten te zeiken.
Hoe gaat het met je buik, heb je veel last? Wanneer heb je de 1e van deze chemoreeks? En om de hoeveel tijd?
En hebben jullie er iets over verteld aan de kinderen? Wat lijkt me dat ontzettend moeilijk. Wat, hoe en wanneer je dat doet..
Hoe gaat het met je buik, heb je veel last? Wanneer heb je de 1e van deze chemoreeks? En om de hoeveel tijd?
En hebben jullie er iets over verteld aan de kinderen? Wat lijkt me dat ontzettend moeilijk. Wat, hoe en wanneer je dat doet..
woensdag 29 augustus 2018 om 08:52
Haha, ja, het zijn inderdaad die 2. Dat je dat onthouden hebt.
Met mijn buik gaat het nu wel weer goed. Raar hoe dat op en neer gaat. Eigenlijk nergens last van, behalve dat ik me moe voel. Heb af en toe het gevoel dat alles er nu een beetje uitkomt, dat ik na de eerste 'vechtmodus' nu uitgeput ben daarvan ofzo. Komt natuurlijk ook bij dat de school weer is begonnen deze week, dus dat we weer aan allerlei dingen als op tijd komen en gymtassen mee etc moeten denken.
Komende vrijdag begint de eerste kuur. Kinderen gaan dan vanuit school het hele weekend bij mijn schoonouders logeren.
De kinderen weten eigenlijk alleen dat ik nieuwe medicijnen krijg omdat de oude niet meer werkten en dat ik daar ziek van kan worden. En dat ik kaal wordt. Jongste praat elke week op school met een coach, over mij en verder doet ze oefeningen met hem om zijn performance (hmmmm of was het nou juist verbale?) iq omhoog te krijgen zodat het iq-gat kleiner wordt. Ik las gisteren in het verslagje dat hij tegen haar had gezegd dat hij dacht dat de nieuwe medicijnen ook niet zouden werken. En dat zijn knuffel daar verdrietig om is, maar dat ze niet mag huilen.
Oh wat zou ik graag willen dat hij dat soort dingen ook tegen ons zei en dat hij dan even heel hard bij mij uit zou huilen. Maar wat ben ik al blij dat hij het wel tegen haar zegt.
Met mijn buik gaat het nu wel weer goed. Raar hoe dat op en neer gaat. Eigenlijk nergens last van, behalve dat ik me moe voel. Heb af en toe het gevoel dat alles er nu een beetje uitkomt, dat ik na de eerste 'vechtmodus' nu uitgeput ben daarvan ofzo. Komt natuurlijk ook bij dat de school weer is begonnen deze week, dus dat we weer aan allerlei dingen als op tijd komen en gymtassen mee etc moeten denken.
Komende vrijdag begint de eerste kuur. Kinderen gaan dan vanuit school het hele weekend bij mijn schoonouders logeren.
De kinderen weten eigenlijk alleen dat ik nieuwe medicijnen krijg omdat de oude niet meer werkten en dat ik daar ziek van kan worden. En dat ik kaal wordt. Jongste praat elke week op school met een coach, over mij en verder doet ze oefeningen met hem om zijn performance (hmmmm of was het nou juist verbale?) iq omhoog te krijgen zodat het iq-gat kleiner wordt. Ik las gisteren in het verslagje dat hij tegen haar had gezegd dat hij dacht dat de nieuwe medicijnen ook niet zouden werken. En dat zijn knuffel daar verdrietig om is, maar dat ze niet mag huilen.
Oh wat zou ik graag willen dat hij dat soort dingen ook tegen ons zei en dat hij dan even heel hard bij mij uit zou huilen. Maar wat ben ik al blij dat hij het wel tegen haar zegt.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 29 augustus 2018 om 09:05
Oh, en een heel andere vraag: ik ben nav een ander topic gisterenavond even online op zoek gegaan naar een nieuwe winterjas. Maar wat vind ik dat online lastig om in te schatten! Dus wie heeft er tips voor een echte warme winterjas, met capuchon, die er ook nog een beetje leuk uitziet. Ik had er 1 gevonden, maar die was nu in de aanbieding voor 300 euro.... Vond dat ook wel weer een beetje overdreven 
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 29 augustus 2018 om 09:15
Even wat praktische raad, want ik kan je leed wat betreft je ziekte helaas niet verzachten. Ik heb een heerlijke winterjas van Jack Wolfskin, kun je onder andere bij Bever kopen. Het is een dunne jas, maar heerlijk warm, ongeveer driekwart. Anders bestel je een paar modellen bij Bever online en stuur je de modellen terug die je niet prettig vindt? Bij Bever hebben ze bijvoorbeeld deze (https://www.bever.nl/p/jack-wolfskin-mo ... olour=2296).
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
- warme wollen winterjas van Morgan (lange jas), die bevalt erg goed.
woensdag 29 augustus 2018 om 13:24
http://www.capadokia.nl/images/BMNYCM/d ... n-26JT.jpg
Deze, alleen zijn bij mijn jas de mouwen effen en de kraag is anders.
Deze, alleen zijn bij mijn jas de mouwen effen en de kraag is anders.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
woensdag 29 augustus 2018 om 16:33
Ik had afgelopen winter een hele fijne jas van Khujo. Heerlijk warm en precies wat je zoekt volgens mij.
Ik had deze;
https://m.aboutyou.de/p/khujo/mantel-re ... s--3726012
Ik had deze;
https://m.aboutyou.de/p/khujo/mantel-re ... s--3726012
woensdag 29 augustus 2018 om 16:57
Ok, ik had besloten het te laten gaan en gisteren kon ik er zelfs nog wel om lachen. Kreeg ik vandaag een appje van klaagvriendin dat ze komende zondag haar verjaardag viert, een lunch met haar vriendinnen plus kinderen en dat ze het zo leuk zou vinden als ik ook kwam.
Eh..... Mijn eigen kinderen zijn het hele weekend weg zodat ik ongestoord kan kotsen, en dan ga ik gezellig bij jou met 15 wildvreemde kleuters zitten lunchen?
Zit me zo te beheersen om niet iets heel lulligs terug te sturen. 18 jaar vriendschap, en het eindigt zo....
Eh..... Mijn eigen kinderen zijn het hele weekend weg zodat ik ongestoord kan kotsen, en dan ga ik gezellig bij jou met 15 wildvreemde kleuters zitten lunchen?
Zit me zo te beheersen om niet iets heel lulligs terug te sturen. 18 jaar vriendschap, en het eindigt zo....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 29 augustus 2018 om 17:05
woensdag 29 augustus 2018 om 17:22
Videre schreef: ↑29-08-2018 17:05Dat meen je niet!
Ik zou het niet kunnen laten om te antwoorden "Dank voor je uitnodiging, maar mijn kinderen zijn het hele weekend bij mijn schoonouders omdat ik na de chemo alleen maar kotsend boven de wc zal hangen. Zoals je zult begrijpen kan ik er niet bij zijn zondag. Fijne verjaardag."
Zoiets zou ik ook terugschrijven denk ik.. zo weinig emphatie van haar kant. Daar zou ik geen energie meer in steken.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 29 augustus 2018 om 17:34
Jee dat zulke vrouwen echt bestaan. Nu gaat het wel ver en zou iemand haar op haar gedrag moeten wijzen. Misschien kan die andere vriendin haar even aanspreken. Als ik haar was zou ik niks vieren en met liefde stilletjes in een hoekje in je huis zitten wachten tot ik nodig was om de toiletbril en vloer schoon te maken.
woensdag 29 augustus 2018 om 18:23
Dit. Absoluut dit. Heel veel sterkte dit weekend, sterke vrouw!Videre schreef: ↑29-08-2018 17:05Dat meen je niet!
Ik zou het niet kunnen laten om te antwoorden "Dank voor je uitnodiging, maar mijn kinderen zijn het hele weekend bij mijn schoonouders omdat ik na de chemo alleen maar kotsend boven de wc zal hangen. Zoals je zult begrijpen kan ik er niet bij zijn zondag. Fijne verjaardag."
