Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 11 januari 2018 om 22:38
Lieve Anna, ik lees niet mee, nou ja, eens in de maand een berichtje ofzo. Maar ik wil je wel even een heel goed 2018 wensen, dat je maar heel veel mooie en fijne momenten mag hebben samen met je dierbaren, en dat we hier (of op het volgende topic) over een jaar maar weer mogen zijn om je een goed 2019 te wensen.
(met nieuwjaar is dat heel normaal 
)
(met nieuwjaar is dat heel normaal )
zondag 14 januari 2018 om 22:02
De eerste schoolweek en het eerste weekend zit er weer op. Ging eigenlijk erg goed allemaal. Alleen net kwam oudste verdrietig naar beneden dat hij steeds aan mij moest denken (en of ik niet het nietleukegrapje wilde maken dat aan mij denken heel leuk is omdat ik heel leuk ben). Ik lig nu dus in bed naast een net in slaap gevallen kind.
Verder vandaag met bijna iedereen ruzie gemaakt. Ik moest even terugdenken aan wat beeldig hier ooit vertelde. Dat ze haar excuses aanbood voor haar korte lontje en dat man en kind toen verbaasd vroegen welk lontje. En inderdaad, vandaag was ik lontloos
.
Man moest het ontgelden omdat toen ik om 11 uur vanochtend uit mijn bed kwam er geen boterham voor mij klaar lag en de thee koud was.
Morgen weer een nieuwe poging.
Verder vandaag met bijna iedereen ruzie gemaakt. Ik moest even terugdenken aan wat beeldig hier ooit vertelde. Dat ze haar excuses aanbood voor haar korte lontje en dat man en kind toen verbaasd vroegen welk lontje. En inderdaad, vandaag was ik lontloos
. Man moest het ontgelden omdat toen ik om 11 uur vanochtend uit mijn bed kwam er geen boterham voor mij klaar lag en de thee koud was.
Morgen weer een nieuwe poging.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Dat had mijn zoon ook kunnen zeggen. Hilarisch!
dinsdag 16 januari 2018 om 09:31
Zo, het is half 10 en ik vandaag al geleerd:
* dat een tena lady een maximale capaciteit heeft en daarna ontploft
* dat het onder 7-jarigen echt een hele goede grap is als de hulpmoeder zegt "je mag best een liedje zingen, maar doe dat dan even ergens anders waar ik geen rekenles zit uit te leggen"
Alleen jammer dat het geen grap was
* dat een tena lady een maximale capaciteit heeft en daarna ontploft
* dat het onder 7-jarigen echt een hele goede grap is als de hulpmoeder zegt "je mag best een liedje zingen, maar doe dat dan even ergens anders waar ik geen rekenles zit uit te leggen"
Alleen jammer dat het geen grap was
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 16 januari 2018 om 18:52
dinsdag 16 januari 2018 om 19:31
En nu plakt alles in de trapkast van de cola?!
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 17 januari 2018 om 11:28
woensdag 17 januari 2018 om 13:11
Fijn die oplossingen die het alleen maar erger maar. Daar heb ik zelf ook een handje van...en de kinderen zo mogelijk nog meer. Maandag kwam ik verkleumd uit mn werk (met OV, dom op zon slechte dag) en toen wilden ze met alle geweld meehelpen met koken. Afijn, om acht uur zaten we aan tafel en de keuken zag eruit alsof er een bom was ontploft. Als ze zeggen: we gaan je helpen mama dan weet ik eigenlijk al dat het me meer tijd en moeite gaat kosten maarja het is ook wel weer schattig...
if we all light up, we can scare away the dark...
woensdag 17 januari 2018 om 17:21
Neutraalpaars, tegen het grijze aan. Mauve? Dan klinkt het nog een beetje... 
Wij hebben een houten trap, wit geschilderd. Ook spijt van, want je ziet er alles op.
Zo gezellig hè, Tatli, dat helpen. Van de regen in de drup. En terwijl jij met de rotzooi achteraf zit, zijn de kinderen met de noorderzon vertrokken. Je krijgt er zóóóveel voor terug!
Wij hebben een houten trap, wit geschilderd. Ook spijt van, want je ziet er alles op.
Zo gezellig hè, Tatli, dat helpen. Van de regen in de drup. En terwijl jij met de rotzooi achteraf zit, zijn de kinderen met de noorderzon vertrokken. Je krijgt er zóóóveel voor terug!
woensdag 17 januari 2018 om 19:25
Altijd handig die hulp hè?
Vanmiddag gezellig met hele gezin naar de woonboulevard geweest. De trap wordt nu turquoise (turkwaze? Waarom geeft mijn spellingscontrole geen suggestie?). Door man uitgekozen
Ook meteen eindelijk een nieuwe salontafel gekocht die al 4 jaar op de planning stond en afgesloten bij de Ikea met friet.
Man is nu laatste colalijmresten van de trap aan het schuren en kinderen zijn aan het douchen. Alles komt weer goed....
Vanmiddag gezellig met hele gezin naar de woonboulevard geweest. De trap wordt nu turquoise (turkwaze? Waarom geeft mijn spellingscontrole geen suggestie?). Door man uitgekozen
Ook meteen eindelijk een nieuwe salontafel gekocht die al 4 jaar op de planning stond en afgesloten bij de Ikea met friet.
Man is nu laatste colalijmresten van de trap aan het schuren en kinderen zijn aan het douchen. Alles komt weer goed....
anna_c wijzigde dit bericht op 17-01-2018 19:48
Reden: 1 tafel maar, geen tafels
Reden: 1 tafel maar, geen tafels
0.11% gewijzigd
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 17 januari 2018 om 21:38
Goed dat je over de trapvloerbedekking begint Anna.. Ik verbaasde me er al over dat die stoute kinders van jou zoveel lijm op de trap gemorst hadden, dat je daar een hele fles cola tegenaan moest gooien.. Maar.. 
je bedoelt natuurlijk de lijmresten vanonder oude vloerbedekking.
Waarschijnlijk heb ik een afwijkend referentiekader door mijn eigen overal morsende kinderen, bij wie het ochtendritueel niet veel soepeler verloopt dan bij de jouwe. Het tandenpoetsen, doe ik nog steeds.. (is dat raar bij een oudste van bijna 7?) maar aankleden moeten ze zelf. En dan staat er, na heel veel aansporen, rond tien over acht nog steeds een in haar onderbroek in de gang. (Terwijl ik dacht dat ze eindelijk naar boven was gegaan om zich aan te kleden.) Wel met een muts uit haar babytijd op haar hoofd. "Mam ik pas hem nog!!" en de overige 30 mutsen en sjaals die we bezitten op een grote hoop naast haar.
Ik lees ook nog steeds mee Anna. Ik wens jou en je gezin alle goeds voor het nieuwe jaar en idd.. op naar 2019! Ik lees en leef met je mee.
@ Sabke, wat ontzettend rot en oneerlijk. Woorden schieten tekort.. Ik hoop dat jullie goede dagen hebben, daar in Centerparcs. Hele dikke knuffel voor jou!
je bedoelt natuurlijk de lijmresten vanonder oude vloerbedekking. Waarschijnlijk heb ik een afwijkend referentiekader door mijn eigen overal morsende kinderen, bij wie het ochtendritueel niet veel soepeler verloopt dan bij de jouwe. Het tandenpoetsen, doe ik nog steeds.. (is dat raar bij een oudste van bijna 7?) maar aankleden moeten ze zelf. En dan staat er, na heel veel aansporen, rond tien over acht nog steeds een in haar onderbroek in de gang. (Terwijl ik dacht dat ze eindelijk naar boven was gegaan om zich aan te kleden.) Wel met een muts uit haar babytijd op haar hoofd. "Mam ik pas hem nog!!" en de overige 30 mutsen en sjaals die we bezitten op een grote hoop naast haar.
Ik lees ook nog steeds mee Anna. Ik wens jou en je gezin alle goeds voor het nieuwe jaar en idd.. op naar 2019! Ik lees en leef met je mee.
@ Sabke, wat ontzettend rot en oneerlijk. Woorden schieten tekort.. Ik hoop dat jullie goede dagen hebben, daar in Centerparcs. Hele dikke knuffel voor jou!
donderdag 18 januari 2018 om 10:26
Haha, nooit bedacht dat jullie niet door zouden hebben dat het om lijmresten van de vloerbedekking ging!
Bij de eerste bezichtiging van huis 2 jaar geleden was het eerste wat ik zei "die vloerbedekking op de trap moet eruit!". Dus ja, werd toch wel tijd nu .
Vanochtend zo hard gelachen (inwendig). Ik doe nu sinds kort ook de rekenplusklas van groep 4. Vanochtend moesten we raden wat er in de toverdoos gebeurt met 2 getallen. De eerste paar gingen goed (denk aan 3 en 2 gaan erin, er komt 5 uit.. Ze worden dus opgeteld in de toverdoos). Toen kwamen we bij 8 en 2. 8 en 2 gaan in de toverdoos en er komt 4 uit. Wat gebeurt er?
Fronsende gezichten.
Kind 1: "het is niet +, niet - en niet x."
Ik: "klopt, wat kan je nog meer met getallen doen?"
Frons wordt dieper.
Kind 2: "worteltrekken?" (ik herhaal: groep 4).
Ik: " weet je wat dat is?"
Kind 2: "ja, de wortel van 100 is 10."
Ik: "goed zo! En de wortel van 9?"
Kind 1: "3"
(ik herhaal nog maar een keer: we hebben over groep 4. Toen ik 7 was had ik daar dus echt nog nooit van gehoord. En ik maar denken dat wij nerds waren dat onze kinderen dit weten).
Ik: "goed zo! Kan het worteltrekken zijn? We hebben 8 en 2 in de toverdoos gestopt, en er komt 4 uit. wat gebeurt er?"
Kind 1 en 2 schudden hun hoofd. Nee, geen worteltrekken.
Kind 1 aarzelend: "kwadrateren dan?"
Kind 2 kijkt nog eens en schud beteuterd haar hoofd.
Nee, nu wisten ze echt niets meer te verzinnen. Hoe kan je uit 8 en 2 nou ooit 4 krijgen???
Bij de eerste bezichtiging van huis 2 jaar geleden was het eerste wat ik zei "die vloerbedekking op de trap moet eruit!". Dus ja, werd toch wel tijd nu
.Vanochtend zo hard gelachen (inwendig). Ik doe nu sinds kort ook de rekenplusklas van groep 4. Vanochtend moesten we raden wat er in de toverdoos gebeurt met 2 getallen. De eerste paar gingen goed (denk aan 3 en 2 gaan erin, er komt 5 uit.. Ze worden dus opgeteld in de toverdoos). Toen kwamen we bij 8 en 2. 8 en 2 gaan in de toverdoos en er komt 4 uit. Wat gebeurt er?
Fronsende gezichten.
Kind 1: "het is niet +, niet - en niet x."
Ik: "klopt, wat kan je nog meer met getallen doen?"
Frons wordt dieper.
Kind 2: "worteltrekken?" (ik herhaal: groep 4).
Ik: " weet je wat dat is?"
Kind 2: "ja, de wortel van 100 is 10."
Ik: "goed zo! En de wortel van 9?"
Kind 1: "3"
(ik herhaal nog maar een keer: we hebben over groep 4. Toen ik 7 was had ik daar dus echt nog nooit van gehoord. En ik maar denken dat wij nerds waren dat onze kinderen dit weten).
Ik: "goed zo! Kan het worteltrekken zijn? We hebben 8 en 2 in de toverdoos gestopt, en er komt 4 uit. wat gebeurt er?"
Kind 1 en 2 schudden hun hoofd. Nee, geen worteltrekken.
Kind 1 aarzelend: "kwadrateren dan?"
Kind 2 kijkt nog eens en schud beteuterd haar hoofd.
Nee, nu wisten ze echt niets meer te verzinnen. Hoe kan je uit 8 en 2 nou ooit 4 krijgen???
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 18 januari 2018 om 10:29
Oh, vanochtend heb ik trouwens jongste naar school gebracht om 8 voor half 9 (ik probeer altijd 8.15 weg te gaan), terwijl oudste nog zonder broek en met ongepoetste tanden rondliep. Naief van mij dat ik dacht dat wel moest lukken in 20 minuten (man was trouwens ook nog thuis, dus die heeft oudste (te laat) naar school gebracht, voordat er misverstanden ontstaan).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
