Psyche
alle pijlers
Nieuw jaar, nieuw topic. Op naar 2019!
donderdag 4 januari 2018 om 16:44
Bijna precies een jaar geleden opende ik hier mijn eerste topic.
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
In augustus 2016 ging ik naar de huisarts ivm een rare harde plek net onder mijn ribben. Nog geen 5 uur later kreeg ik te horen dat ik uitgezaaide kanker had en ben ik de medische molen ingegaan. Binnen een week was duidelijk dat ik darmkanker had, met een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en dat, als ik direct aan de chemo had, ik een kans had van minder dan 10% dat het nog te behandelen was en ik dit zou overleven. Op de dag van die uitslag brak ik en opende ik hier een topic. Met een best bizarre titel voor iemand die in het echte leven niets van knuffels (en vooral niet van vreemden) moet hebben
Voor iedereen die dat niet gelezen heeft: nee, het wonder heeft niet plaatsgevonden. Wel een kleiner wonder: ik ben er nog steeds en naar omstandigheden in redelijke goede gezondheid.
Het afgelopen jaar heb ik hier uitgehuild, gekankerd op de situatie en na elke nieuwe scan opgelucht verteld hoe ontzettend goed ik blijk te zijn in kanker hebben. En jullie als uitlaadklep gebruikt voor de frustraties die het oplevert als je de ene dag nog een gewone vrouw van 35 bent, moeder van 2 kinderen, een leuke baan met de ambitie nog flink hoger te komen, net een huis gekocht (de oplevering had nog niet eens plaatsgevonden) en de volgende dag een patient bent met een levensverwachting van 'misschien 2 jaar'. Wat er dan door je heen gaat is eigenlijk niet te beschrijven, dus dat ga ik hier ook niet doen.
Anyway, ik ben zo goed in kanker hebben dat het vorige topic volgeschreven is! Hier zal ik dus vrolijk en soms minder vrolijk, verder gaan. Doel is om ook 2019 te halen!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 17 september 2018 om 22:15
Anna, ik reageer hier bijna niet, lees wel vaak mee maar wil nu toch reageren... Toen mijn moeders haar begon uit te vallen door de chemo heb ik haar mijn haarborstel gegeven. Met deze borstel, borstel je zonder dat het trekt.
Hoewel het wel wat bleef uitvallen kwamen er met borstelen niet meer zo snel grote plukken mee. Het is een beetje uitstel denk ik maar toch.
Ik denk niet dat ik de naam mag plaatsen want dat riekt naar reclame. Maar als je meer wilt weten kan ik je een pbtje sturen. Hij is makkelijk verkrijgbaar.
Hoewel het wel wat bleef uitvallen kwamen er met borstelen niet meer zo snel grote plukken mee. Het is een beetje uitstel denk ik maar toch.
Ik denk niet dat ik de naam mag plaatsen want dat riekt naar reclame. Maar als je meer wilt weten kan ik je een pbtje sturen. Hij is makkelijk verkrijgbaar.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
maandag 17 september 2018 om 22:28
Anna, hoe vindt je het om met oruik de deur uit te gaan? Wel erg goed dat het blijkbaar zo natuurlijk is dat iemamd dacht dat je naar de kapper was geweest.
Nooouuu en die gezondheidsenquete, wat een genante vertoning zeg. Ik hoop dat je er toch een beetje om kon lachen. Als iets maar belachelijk genoeg is dan wordt het vanzelf grappig.
Hoe voel je je nu ten opzichte van voor deze chemo?
Nooouuu en die gezondheidsenquete, wat een genante vertoning zeg. Ik hoop dat je er toch een beetje om kon lachen. Als iets maar belachelijk genoeg is dan wordt het vanzelf grappig.
Hoe voel je je nu ten opzichte van voor deze chemo?
dinsdag 18 september 2018 om 09:48
Lief van je Felice, maar er is nu echt geen redden meer aan. Ik ben nu een soort Lambik 
.
Ik vond het echt heel spannend om met pruik naar buiten te gaan, was echt bang dat hij af zou waaien met fietsen ofzo, maar heb van de mensen die het wisten alleen maar positieve reacties gekregen.
Heb het die moeder trouwens verteld, ze stond ook direct naast iemand die het wel wist.
Vind alleen wel de pruik enorm kriebelen en warm. Ik wil de hele tijd even lekker op mijn hoofd krabben, maar dat durf ik niet. Trek ik straks meteen die hele pruik kapot
. Misschien is dat minder als er helemaal geen haar meer onder zit.
Nu maar een van mijn nieuwe hoofddoekjes op, gisterenmiddag en -avond had ik ook een mutsje op. Zit toch lekkerder. Ook wat zekerder, daarvan ben ik niet de hele tijd bang dat ze afvallen.
Oudste heeft wel het liefste dat ik mijn pruik draag, dan lijk ik het meest op mezelf. Dat vind hij fijn. Jongste snapt eigenlijk niet waarom ik een pruik zou dragen, want iedereen weet toch dat het een pruik is? Kan je net zo goed gewoon kaal zijn toch? Hij snapt ect niet dat ik me daar ongemakkelijk bij zou voelen. Zo ben ik toch?
Mijn zus had hem gisteren nog instructies gegeven dat hij niet over het schoolplein mocht gillen dat ik een pruik op had. heeft hij zich netjes aan gehouden, hij heeft het door de gang geschreeuwd
En die enquete.... ach, toen ik de brief las wist ik eigenlijk dat het stomme tips zouden zijn, dus ik heb hem al ingevuld met het idee 'dat ik me zo even lekker kon gaan ergeren'. Kon het daardoor wel goed hebben.
En ik had mijn frustraties al even losgelaten op een een recruiter die gisterenochtend belde om mijn carrierewensen en -perspectieven te bespreken. Die arme man.
Net de kinderen uitgezwaaid op schoolreis, dus heb lekker de hele dag voor mezelf
.
Zo even naar het winkelcentrum om leukere dingen te winkelen dan mutsjes. Vind dat ik mezelf best een beetje mag verwennen nu.
.Ik vond het echt heel spannend om met pruik naar buiten te gaan, was echt bang dat hij af zou waaien met fietsen ofzo, maar heb van de mensen die het wisten alleen maar positieve reacties gekregen.
Heb het die moeder trouwens verteld, ze stond ook direct naast iemand die het wel wist.
Vind alleen wel de pruik enorm kriebelen en warm. Ik wil de hele tijd even lekker op mijn hoofd krabben, maar dat durf ik niet. Trek ik straks meteen die hele pruik kapot
. Misschien is dat minder als er helemaal geen haar meer onder zit.Nu maar een van mijn nieuwe hoofddoekjes op, gisterenmiddag en -avond had ik ook een mutsje op. Zit toch lekkerder. Ook wat zekerder, daarvan ben ik niet de hele tijd bang dat ze afvallen.
Oudste heeft wel het liefste dat ik mijn pruik draag, dan lijk ik het meest op mezelf. Dat vind hij fijn. Jongste snapt eigenlijk niet waarom ik een pruik zou dragen, want iedereen weet toch dat het een pruik is? Kan je net zo goed gewoon kaal zijn toch? Hij snapt ect niet dat ik me daar ongemakkelijk bij zou voelen. Zo ben ik toch?
Mijn zus had hem gisteren nog instructies gegeven dat hij niet over het schoolplein mocht gillen dat ik een pruik op had. heeft hij zich netjes aan gehouden, hij heeft het door de gang geschreeuwd
En die enquete.... ach, toen ik de brief las wist ik eigenlijk dat het stomme tips zouden zijn, dus ik heb hem al ingevuld met het idee 'dat ik me zo even lekker kon gaan ergeren'. Kon het daardoor wel goed hebben.
En ik had mijn frustraties al even losgelaten op een een recruiter die gisterenochtend belde om mijn carrierewensen en -perspectieven te bespreken. Die arme man.
Net de kinderen uitgezwaaid op schoolreis, dus heb lekker de hele dag voor mezelf
.Zo even naar het winkelcentrum om leukere dingen te winkelen dan mutsjes. Vind dat ik mezelf best een beetje mag verwennen nu.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 september 2018 om 10:35
dinsdag 18 september 2018 om 15:12
Ik vind het superstoer dat je het allemaal maar even doet met je pruik/mutsjes.
En heerlijk zo’n door de gang schreeuwende zoon haha. Nou ja heeft hij het meteen maar voor iedereen helder gemaakt hè en hoef je je ook niet zo druk meer te maken over ‘of ze het zien.’
Hopelijk heb je wat leuks kunnen shoppen vandaag!
En heerlijk zo’n door de gang schreeuwende zoon haha. Nou ja heeft hij het meteen maar voor iedereen helder gemaakt hè en hoef je je ook niet zo druk meer te maken over ‘of ze het zien.’
Hopelijk heb je wat leuks kunnen shoppen vandaag!
dinsdag 18 september 2018 om 15:30
Hallo Anna, ik kruip ook even uit de meeleesmodus.
De vrouw van mijn vader had haar haren ook verloren door de chemo en toen heeft ze een prachtige pruik aangeschaft. Was niet te onderscheiden van haar oorspronkelijke haar. Ze was er heel blij mee, omdat ze niet wilde dat iedereen zou weten dat ze ziek was. Dat heeft ze heel erg voor zichzelf gehouden. Maar een paar mensen mochten het weten. Ze wilde niet anders behandeld worden. Ze is helaas overleden en mijn vader heeft haar pruik en mutsjes nog. Bij de kapper waren ze ook heel erg lief voor haar en dachten goed mee in het uitzoeken van een goede pruik.
Ik hoop dat je het nog lang volhoudt met de nieuwe chemo en nog veel mooie herinneringen kunt maken met je man en jongens. Deze ziekte is gewoon zo oneerlijk. En ik vind het mooi dat je hier op het forum over vertelt, hoe het gaat en hoe je je voelt.
Een
voor jou.
*kruipt weer terug in meeleesmodus*
De vrouw van mijn vader had haar haren ook verloren door de chemo en toen heeft ze een prachtige pruik aangeschaft. Was niet te onderscheiden van haar oorspronkelijke haar. Ze was er heel blij mee, omdat ze niet wilde dat iedereen zou weten dat ze ziek was. Dat heeft ze heel erg voor zichzelf gehouden. Maar een paar mensen mochten het weten. Ze wilde niet anders behandeld worden. Ze is helaas overleden en mijn vader heeft haar pruik en mutsjes nog. Bij de kapper waren ze ook heel erg lief voor haar en dachten goed mee in het uitzoeken van een goede pruik.
Ik hoop dat je het nog lang volhoudt met de nieuwe chemo en nog veel mooie herinneringen kunt maken met je man en jongens. Deze ziekte is gewoon zo oneerlijk. En ik vind het mooi dat je hier op het forum over vertelt, hoe het gaat en hoe je je voelt.
Een
voor jou. *kruipt weer terug in meeleesmodus*
dinsdag 18 september 2018 om 16:05
Oh, een mutsje onder de pruik is wel een goed idee Vergeetmeniet. Dat zal ik volgende keer als ik bij de haarwinkel ben eens even vragen.
HolyGirl, ik heb geen PB ontvangen. Wil je het nog eens proberen?
De score van vandaag: een shirtje en een jurkje (en een pesthumeur omdat bij het passen steeds mn hoofddoekje afging en ik best even snel zonder dat ding uit de paskamer wilde om in de spiegel te kijken en mening van zus te vragen, maar verkoopster had de hint niet door en bleef om ons heen dralen, en dat zij me zo zou zien ging me nog een stap te ver), 2 zakjes losse thee, 6 theebekers ("zal ik er 2 of 4 nemen? oh, ze zijn allemaal leuk, ik neem ze gewoon alle 6"), een gezichtsmasker voor een zijdezachte huid, 4 pakjes borduurgaren van de action, een paar bordeauxrode enkellaarsjes (zonder hak) en een magisch broekje wat, volgens de verkoopster, op magische wijze mijn vet laat verdwijnen en toch lekker en comfortabel zit. Nou, ik ben echt heel benieuwd of het waar is of dat ik er meer plezier van het geld had gehad als ik het in de Linge had gegooid.
Thuis meteen op de bank geploft en heb nu lekker een kop van mijn nieuwe thee: darjeeling earl grey. Ruikt lig lekker!
HolyGirl, ik heb geen PB ontvangen. Wil je het nog eens proberen?
De score van vandaag: een shirtje en een jurkje (en een pesthumeur omdat bij het passen steeds mn hoofddoekje afging en ik best even snel zonder dat ding uit de paskamer wilde om in de spiegel te kijken en mening van zus te vragen, maar verkoopster had de hint niet door en bleef om ons heen dralen, en dat zij me zo zou zien ging me nog een stap te ver), 2 zakjes losse thee, 6 theebekers ("zal ik er 2 of 4 nemen? oh, ze zijn allemaal leuk, ik neem ze gewoon alle 6"), een gezichtsmasker voor een zijdezachte huid, 4 pakjes borduurgaren van de action, een paar bordeauxrode enkellaarsjes (zonder hak) en een magisch broekje wat, volgens de verkoopster, op magische wijze mijn vet laat verdwijnen en toch lekker en comfortabel zit. Nou, ik ben echt heel benieuwd of het waar is of dat ik er meer plezier van het geld had gehad als ik het in de Linge had gegooid.
Thuis meteen op de bank geploft en heb nu lekker een kop van mijn nieuwe thee: darjeeling earl grey. Ruikt lig lekker!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 september 2018 om 17:11
Ja, ik vroeg nog of ik dan langer werd, maar dat was ook niet zo....
Escher is op 3/4 blijven steken. Het patroon is zo saai.......
Wereldkaart heeft bijna alle grenzen, alleen de vs en zuid en midden Amerika nog. Groenland is wel per ongeluk een stukje kleiner geworden, maar lijkt me nog groot genoeg voor alle inwoners.
In azie zijn ook bijna alle landen ingekleurd. Echt slecht, moet echt Google maps er bij houden anders gaat het mis. Dat ene stukje bleek geen Japan maar Rusland te zijn, dat ene landje ten oosten van India hoorde ineens bij India en de Kaspische zee had ik ook al bijna ingepolderd....
En in heel Afrika wist ik maar 4 landen te benoemen. Schaam....
Escher is op 3/4 blijven steken. Het patroon is zo saai.......
Wereldkaart heeft bijna alle grenzen, alleen de vs en zuid en midden Amerika nog. Groenland is wel per ongeluk een stukje kleiner geworden, maar lijkt me nog groot genoeg voor alle inwoners.
In azie zijn ook bijna alle landen ingekleurd. Echt slecht, moet echt Google maps er bij houden anders gaat het mis. Dat ene stukje bleek geen Japan maar Rusland te zijn, dat ene landje ten oosten van India hoorde ineens bij India en de Kaspische zee had ik ook al bijna ingepolderd....
En in heel Afrika wist ik maar 4 landen te benoemen. Schaam....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 18 september 2018 om 18:22
Inderdaad. Ik heb weleens Levi's curves (?) gepast. Echt fantastische bovenbenen en prachtige billen had ik erin, maar elk beetje vet dat er zat werd naar boven gestuwd en ik had de wereldkampioenschappen muffin top kunnen winnen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 18 september 2018 om 19:22
Berichtje nogmaals verstuurd, Anna.
Ik had mijn pruik vooral voor mijn werk. Daar hoefden ze niet te zien (klanten, bezoek) dat ik ziek was. Op mijn werk was ik ook "niet ziek".
Thuis had ik vaak mutsjes, een pet, of gewoon lekker niks op mijn hoofd. Pas toen mijn wimpers en wenkbrauwen beginnen uit te vallen ging ik vaker mijn pruik dragen.
Veel collega's wisten ook niet dat ik ziek was. Kreeg ook de opmerking: kappertje geweest? toen ik met mijn pruik kwam werken.
Ik herken zo veel onderdelen en gevoelens in je verhalen Anna.
(Ik heb alleen een andere kankervorm, en ik ben beter geworden. Voel me bijna schuldig dit op te schrijven.)
Ik had mijn pruik vooral voor mijn werk. Daar hoefden ze niet te zien (klanten, bezoek) dat ik ziek was. Op mijn werk was ik ook "niet ziek".
Thuis had ik vaak mutsjes, een pet, of gewoon lekker niks op mijn hoofd. Pas toen mijn wimpers en wenkbrauwen beginnen uit te vallen ging ik vaker mijn pruik dragen.
Veel collega's wisten ook niet dat ik ziek was. Kreeg ook de opmerking: kappertje geweest? toen ik met mijn pruik kwam werken.
Ik herken zo veel onderdelen en gevoelens in je verhalen Anna.
(Ik heb alleen een andere kankervorm, en ik ben beter geworden. Voel me bijna schuldig dit op te schrijven.)
dinsdag 18 september 2018 om 23:59
Rot dat je pruik kriebelt! De mijne kriebelde niet, maar ik heb mijn haar wel afgeschoren voor ik ‘m ging dragen. Misschien dat het ook je eigen haar nog is dat kriebelt? Of de combi?
Kreeg er ook plakkers bij, tegen afwaaien maar die heb ik nooit gebruikt. Was bij dezelfde dames als jij, dus anders even navragen?
Ik droeg ‘m als ik naar school ging want dat wilde mijn dochter graag, op feestjes of uitjes, verder thuis bijna niet (in het begin wel als er vriendinnetjes kwamen spelen maar dat hoefde later niet meer). Ik had een pet (van mooihoofd) ook bij de dames gekocht. En wat mutsjes en buffs. In de winter is een zacht slaapmutsje wel prettig. Kan best koud zijn!
Hoop voor je dat het snel went, ook voor de jongens! Wel fijn dat het op het schoolplein nog even niet bekend is, maar alleen maar binnen in school
En wat HolyGirl zegt, zoveel herkenning, en ook in het laatste wat ze schrijft. Maar me schuldig voelen heeft helaas geen zin, hoop je dan maar een hart onder de riem te steken! En soms ongevraagd wat ervaring te delen daar waar dat hopelijk wél nut heeft. Je bent een topper dat je hier schrijft en deelt!
Kreeg er ook plakkers bij, tegen afwaaien maar die heb ik nooit gebruikt. Was bij dezelfde dames als jij, dus anders even navragen?
Ik droeg ‘m als ik naar school ging want dat wilde mijn dochter graag, op feestjes of uitjes, verder thuis bijna niet (in het begin wel als er vriendinnetjes kwamen spelen maar dat hoefde later niet meer). Ik had een pet (van mooihoofd) ook bij de dames gekocht. En wat mutsjes en buffs. In de winter is een zacht slaapmutsje wel prettig. Kan best koud zijn!
Hoop voor je dat het snel went, ook voor de jongens! Wel fijn dat het op het schoolplein nog even niet bekend is, maar alleen maar binnen in school
En wat HolyGirl zegt, zoveel herkenning, en ook in het laatste wat ze schrijft. Maar me schuldig voelen heeft helaas geen zin, hoop je dan maar een hart onder de riem te steken! En soms ongevraagd wat ervaring te delen daar waar dat hopelijk wél nut heeft. Je bent een topper dat je hier schrijft en deelt!
donderdag 20 september 2018 om 10:19
Niet schuldig voelen hoor!
Ik zat er vanochtend even doorheen. Ik was moe, kinderen waren te vrolijk, gymkleren natuurlijk kwijt etc. Roept de moeder die maandag nog vrolijk “ben je naar de kapper geweest?” gilde nu heel hard door de klas “he, een mutsje? Waar is je mooie pruik?”. En bedankt....
Thuis heel hard gejankt, tegen man aan gesnotterd dat ik afschuwelijk lelijk was en dat ik ook niet wist waarom ik nu zat te janken. Zegt hij heel liefdevol dat ik een heel mooi gollumpje (die griezel van lord of the rings) ben.....
en daarna heeft hij al zijn afspraken afgezegd/omgezet naar Skype om vandaag thuis te kunnen blijven.
Maar goed, haarwinkel gebeld, morgenochtend voor de chemo gaan ze de rest er af halen. Zal dan ook even vragen of dat gekriebel dan minder wordt.
Ik zat er vanochtend even doorheen. Ik was moe, kinderen waren te vrolijk, gymkleren natuurlijk kwijt etc. Roept de moeder die maandag nog vrolijk “ben je naar de kapper geweest?” gilde nu heel hard door de klas “he, een mutsje? Waar is je mooie pruik?”. En bedankt....
Thuis heel hard gejankt, tegen man aan gesnotterd dat ik afschuwelijk lelijk was en dat ik ook niet wist waarom ik nu zat te janken. Zegt hij heel liefdevol dat ik een heel mooi gollumpje (die griezel van lord of the rings) ben.....
en daarna heeft hij al zijn afspraken afgezegd/omgezet naar Skype om vandaag thuis te kunnen blijven.
Maar goed, haarwinkel gebeld, morgenochtend voor de chemo gaan ze de rest er af halen. Zal dan ook even vragen of dat gekriebel dan minder wordt.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
. Gelukkig heb je zo te lezen een hele lieve man! Hopelijk heeft hij je weer een beetje op kunnen vrolijken en hebben jullie nog wat leuks kunnen doen met zn tweetjes.
