Psyche
alle pijlers
nu ik zelf moeder ben...
zondag 15 maart 2009 om 09:07
nu ik zelf moeder ben ... hoewel mn meisje nog maar ruim twee maanden is ... begrijp ik opeens meer van mn eigen moeder. De diepe liefde voor je kind, bezorgdheid, je wensen voor haar toekomst, en nog veel meer.
Gister had ik ene documentaire gezien van de EO waar twee mannen gevolgd werden die vaste gast waren bij "het leger des heils" de een wist zijn leven weer op de rit te krijgen, de ander niet.
De oude man vond het leven op de straat wel prima zo. Alles was een ander zn schuld en hij kon er niks aan doen.
De oude man had drie kinderen die hem niet meer wilde zien, net als mijn vader. De oude man had vroeger een lieve vrouw die omwille van de alcohol bij hem is weggegaan, net als mijn vader.
De oude man had vroeger een goed lopend bedrijf met personeel en een goede reputatie, net als mijn vader.
Alles kwijt door de drank.
De programma maker vroeg; wat nou als u kinderen zeggen "pa als je stopt met drinken dan proberen we t nog eens"
de oude man voelde er niets voor "ik wil mn biertje en mn sjekkie en verder heb ik niets nodig" dat zei hij, net als mijn pa.
Ik keek naar mijn dochter innig slapend in mijn armen. Ik ben een dochter en ik heb een dochter. Als ik naar haar kijk kan niet begrijpen dat hij niet van mij houden kon.
Waar ik met dit topic heen wil weet ik niet, ik wil delen wat ik in mn gewone leven niet delen kan.
t houd me bezig, t doet me duidelijk meer dan ik toegeven wil.
Gister had ik ene documentaire gezien van de EO waar twee mannen gevolgd werden die vaste gast waren bij "het leger des heils" de een wist zijn leven weer op de rit te krijgen, de ander niet.
De oude man vond het leven op de straat wel prima zo. Alles was een ander zn schuld en hij kon er niks aan doen.
De oude man had drie kinderen die hem niet meer wilde zien, net als mijn vader. De oude man had vroeger een lieve vrouw die omwille van de alcohol bij hem is weggegaan, net als mijn vader.
De oude man had vroeger een goed lopend bedrijf met personeel en een goede reputatie, net als mijn vader.
Alles kwijt door de drank.
De programma maker vroeg; wat nou als u kinderen zeggen "pa als je stopt met drinken dan proberen we t nog eens"
de oude man voelde er niets voor "ik wil mn biertje en mn sjekkie en verder heb ik niets nodig" dat zei hij, net als mijn pa.
Ik keek naar mijn dochter innig slapend in mijn armen. Ik ben een dochter en ik heb een dochter. Als ik naar haar kijk kan niet begrijpen dat hij niet van mij houden kon.
Waar ik met dit topic heen wil weet ik niet, ik wil delen wat ik in mn gewone leven niet delen kan.
t houd me bezig, t doet me duidelijk meer dan ik toegeven wil.
zondag 15 maart 2009 om 22:11
Ik heb dan zelf geen kinderen, maar wel 2 ouders die teveel van een glaasje (of wat) houden. Ze drinken niet de hele dag door, beginnen in de middag pas. Maar ze drinken wel veel. Dat heeft natuurlijk effect op hoe zij met elkaar omgaan, hoe het huis eruit ziet en mijn reactie op hen. Ze houden veel van mij en mijn broers, doen heel veel voor ons, maar toch.. Ik zie daarin veel dingen die ik heel erg anders zal doen.
