Psyche
alle pijlers
Omgaan met een diagnose
dinsdag 10 februari 2009 om 16:50
Ik zal me eerst even voorstellen want dit is mijn eerste post op dit forum hoewel ik al jaren meelees. Ik ben laila en ik ben 21 jaar oud.
Ik had gehoopt dat mijn eerste post hier wat vrolijker zou zijn maar helaas is die dat niet bepaald. Ik kom namelijk net van mijn psychiater terug en van hem heb ik niet zulk leuk nieuws tehoren gekregen. Onlangs heb ik een persoonlijkheidsonderzoek gehad en de diagnose is nu bekend. Ik heb borderline, ocs, een gegeneraliseerde angststoornis en een lichte vorm van ptss. Ik had niet verwacht dat ik te horen zou krijgen dat ik zoveel stoornissen heb. De diagnose borderline zag ik wel aankomen maar de rest absoluut niet. Ik weet natuurlijk wel dat ik veel klachten heb en diep van binnen weet ik wel dat ik aan de kenmerken van deze aandoeningen voldoe maar toch voelt het als een klap in mn gezicht.
Mijn psychiater vertelde me dat ik samen met mijn psycholoog verder moet kijken wat ik voor een behandeling wil. Maar van mijn psycholoog kreeg ik te horen dat de psychiater dat met mij ging bespreken. Mijn psychiater vertelde me dat ik met mijn psycholoog moest bespreken of ik eventueel in behandeling wil bij een centrum dat gespecialiseerd is in persoonlijkheidsproblematiek, SCELTA.
Toen ik op weg naar huis was heb ik het verslag gelezen van de psycholoog die mijn persoonlijkheidsonderzoek heeft afgenomen. In het verslag stonden veel fouten. Mijn leeftijd klopte niet, de studie die ik heb gedaan klopte niet en aantallen klopten niet (als ik iets bijvoorbeeld 1 keer had gedaan stond er dat ik dat 4 keer had gedaan). Verder stond het verslag vol met taalfouten en liepen de zinnen vaak niet. Dat vind ik op zich niet erg maar ik vraag me nu af of het onderzoek dan wel goed is uitgevoerd.
Ik zie dat ik al een heel lang verhaal hebt getyped terwijl ik nu pas aangekomen bij mijn uiteindelijke vragen.
Heeft iemand van jullie misschien ook zo'n diagnose te horen gekregen en hoe gingen jullie daar dan mee om?
Heeft iemand van jullie ervaringsverhalen over SCELTA?
Kan ik deze diagnose wel serieus nemen? Als er in het verslag zo veel fouten stonden is het onderzoek dan wel goed gedaan?
Bedankt als je de moeite hebt genomen om dit lange verhaal te lezen.
Groetjes,
Laila
Ik had gehoopt dat mijn eerste post hier wat vrolijker zou zijn maar helaas is die dat niet bepaald. Ik kom namelijk net van mijn psychiater terug en van hem heb ik niet zulk leuk nieuws tehoren gekregen. Onlangs heb ik een persoonlijkheidsonderzoek gehad en de diagnose is nu bekend. Ik heb borderline, ocs, een gegeneraliseerde angststoornis en een lichte vorm van ptss. Ik had niet verwacht dat ik te horen zou krijgen dat ik zoveel stoornissen heb. De diagnose borderline zag ik wel aankomen maar de rest absoluut niet. Ik weet natuurlijk wel dat ik veel klachten heb en diep van binnen weet ik wel dat ik aan de kenmerken van deze aandoeningen voldoe maar toch voelt het als een klap in mn gezicht.
Mijn psychiater vertelde me dat ik samen met mijn psycholoog verder moet kijken wat ik voor een behandeling wil. Maar van mijn psycholoog kreeg ik te horen dat de psychiater dat met mij ging bespreken. Mijn psychiater vertelde me dat ik met mijn psycholoog moest bespreken of ik eventueel in behandeling wil bij een centrum dat gespecialiseerd is in persoonlijkheidsproblematiek, SCELTA.
Toen ik op weg naar huis was heb ik het verslag gelezen van de psycholoog die mijn persoonlijkheidsonderzoek heeft afgenomen. In het verslag stonden veel fouten. Mijn leeftijd klopte niet, de studie die ik heb gedaan klopte niet en aantallen klopten niet (als ik iets bijvoorbeeld 1 keer had gedaan stond er dat ik dat 4 keer had gedaan). Verder stond het verslag vol met taalfouten en liepen de zinnen vaak niet. Dat vind ik op zich niet erg maar ik vraag me nu af of het onderzoek dan wel goed is uitgevoerd.
Ik zie dat ik al een heel lang verhaal hebt getyped terwijl ik nu pas aangekomen bij mijn uiteindelijke vragen.
Heeft iemand van jullie misschien ook zo'n diagnose te horen gekregen en hoe gingen jullie daar dan mee om?
Heeft iemand van jullie ervaringsverhalen over SCELTA?
Kan ik deze diagnose wel serieus nemen? Als er in het verslag zo veel fouten stonden is het onderzoek dan wel goed gedaan?
Bedankt als je de moeite hebt genomen om dit lange verhaal te lezen.
Groetjes,
Laila
dinsdag 10 februari 2009 om 17:10
heel erg slecht zon verslag, daar zou ik de psych zeker op aanspreken. misschien kan je eisen dat het opnieuw wordt uitgevoerd of door iemand anders, second opinion dus. zo iemand kan je toch niet professioneel noemen? daarnaast zou ik me concentreren op je klachten en proberen de stempels wat te negeren, zet jezelf niet in een hokje maar kijk waar je last van hebt en wat een juiste behandeling zou kunnen zijn hiervoor
dinsdag 10 februari 2009 om 17:11
Ten eerste welkom op dit forum.
Ik zou de persoon bellen of nog beter schrijven dat het verslag helemaal niet klopt.
Maak een afspraak om dit recht te zetten. Dan kun je ook nog vanalles vragen waar je mee zit.
Ik heb ook borderline en een sociale fobie maar ook al heb ik dat "stempeltje" gekregen.. ik ben nog steeds gewoon Maeijken.
Hang niet teveel aan je diagnose zou ik zeggen..
Ik heb verder geen ervaring met SCELTA
Ik zou de persoon bellen of nog beter schrijven dat het verslag helemaal niet klopt.
Maak een afspraak om dit recht te zetten. Dan kun je ook nog vanalles vragen waar je mee zit.
Ik heb ook borderline en een sociale fobie maar ook al heb ik dat "stempeltje" gekregen.. ik ben nog steeds gewoon Maeijken.
Hang niet teveel aan je diagnose zou ik zeggen..
Ik heb verder geen ervaring met SCELTA
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
dinsdag 10 februari 2009 om 17:11
op www.scelta.net kan je in elk geval vast e.e.a lezen
dinsdag 10 februari 2009 om 17:21
quote:Maeijken schreef op 10 februari 2009 @ 17:11:
Ten eerste welkom op dit forum.
Ik zou de persoon bellen of nog beter schrijven dat het verslag helemaal niet klopt.
Maak een afspraak om dit recht te zetten. Dan kun je ook nog vanalles vragen waar je mee zit.
Ik heb ook borderline en een sociale fobie maar ook al heb ik dat "stempeltje" gekregen.. ik ben nog steeds gewoon Maeijken.
Hang niet teveel aan je diagnose zou ik zeggen..
Ik heb verder geen ervaring met SCELTA
Wat een fijne reactie!
Ben het hier helemaal mee eens.
Ten eerste welkom op dit forum.
Ik zou de persoon bellen of nog beter schrijven dat het verslag helemaal niet klopt.
Maak een afspraak om dit recht te zetten. Dan kun je ook nog vanalles vragen waar je mee zit.
Ik heb ook borderline en een sociale fobie maar ook al heb ik dat "stempeltje" gekregen.. ik ben nog steeds gewoon Maeijken.
Hang niet teveel aan je diagnose zou ik zeggen..
Ik heb verder geen ervaring met SCELTA
Wat een fijne reactie!
Ben het hier helemaal mee eens.
dinsdag 10 februari 2009 om 17:26
Sohé, jij hebt een heftige middag gehad? Ik ben gedragskundige (pedagoog, dus andere richting dan jou psycholoog) én ben op dit moment bezig met een nascholing op het gebied van diagnostiek. Je hebt recht op een foutloos verslag; daar zou ik dus iig een gesprek over aanvragen bij degene die je onderzoek heeft gedaan.
Verder vind ik dat er wel heel veel diagnoses zijn gesteld, terwijl je je af kunt vragen of bepaald gedrag niet het gevolg is van iets anders (bv; dwang als gevolg van angst). Maar goed, dat zeg ik zonder dat ik jou en je situatie ken.
Zet'm op met alles wat komt! En vergeet niet dat een diagnose 'slechts een classificatie' is. Iedereen past wel ergens in zo'n hokje, het maakt jou niet iemand anders! (een diagnose kan wel handvatten geven voor hoe je met problemen die je tegenkomt om kunt gaan)
Verder vind ik dat er wel heel veel diagnoses zijn gesteld, terwijl je je af kunt vragen of bepaald gedrag niet het gevolg is van iets anders (bv; dwang als gevolg van angst). Maar goed, dat zeg ik zonder dat ik jou en je situatie ken.
Zet'm op met alles wat komt! En vergeet niet dat een diagnose 'slechts een classificatie' is. Iedereen past wel ergens in zo'n hokje, het maakt jou niet iemand anders! (een diagnose kan wel handvatten geven voor hoe je met problemen die je tegenkomt om kunt gaan)
dinsdag 10 februari 2009 om 17:29
Hoi royanne en maeijken en odiexx. Bedankt voor de tips. Het lijkt makkelijker dan het is om mezelf geen stempeltje op te plakken. Vanochtend was ik nog gewoon Laila maar nu voelt het alsof ik vanaf vandaag Laila de Borderliner zal zijn. Ik ben bang over hoe mijn omgeving zal reageren. Ik denk ook niet dat ik iemand hier over durf te vertellen.
Wat betreft die test... Ik vind het een beetje moeilijk om op mijn strepen te gaan staan en ik durf mijn psychiater hier niet over op te bellen. Ik denk ook niet dat ik hem nog zal zien. Ik ben wel van plan om het aan te kaarten bij mijn psycholoog.
Wat betreft die test... Ik vind het een beetje moeilijk om op mijn strepen te gaan staan en ik durf mijn psychiater hier niet over op te bellen. Ik denk ook niet dat ik hem nog zal zien. Ik ben wel van plan om het aan te kaarten bij mijn psycholoog.
dinsdag 10 februari 2009 om 17:35
Choco, nu is het allemaal nog heftig maar bedenk je ook dat het een momentopname is. Als je therapie gaat volgen wordt de diagnose steeds weer aangepast omdat je dan steeds getest gaat worden. Die van mij is ook al een aantal keer veranderd van Borderline naar persoonlijkheidsstoornis met 'trekken' de ene keer meer trekken dan de andere keer. En eigenlijk zegt het mij nu, een aantal jaar later helemaal niks meer. Ik heb op therapie geleerd om te gaan met zijn eigen gedrag. Ik ben gewoon Odie (en iemand anders van dit forum, dit is mijn veilige nick) met gebruiksaanwijzing, maar die gebruiksaanwijzing is alleen voor mezelf, andere mensen hoeven niet leren om te gaan met mij, ik moet zelf leren omgaan met mezelf. En dat gaat steeds beter moet ik zeggen.
Sterkte!!!!
Sterkte!!!!
dinsdag 10 februari 2009 om 17:47
Ik denk dat je daar gelijk in hebt odie, over een tijdje voel ik me waarschijnlijk al weer een stuk normaler.
Ergens ben ik ook wel blij met de diagnose, nu kan ik er tenminste echt aan gaan werken. Mijn leven staat al maanden stil, ik ben gestopt met mijn studie en werk omdat ik dat niet meer aankan en ik heb op het moment ook heel weinig therapie. Nu kan ik therapie krijgen die beter bij me past.
Het lucht wel op dat ik mijn verhaal nu kwijt kan. Ik ben echt blij dat jullie op mijn verhaal hebben gereageerd.
Ergens ben ik ook wel blij met de diagnose, nu kan ik er tenminste echt aan gaan werken. Mijn leven staat al maanden stil, ik ben gestopt met mijn studie en werk omdat ik dat niet meer aankan en ik heb op het moment ook heel weinig therapie. Nu kan ik therapie krijgen die beter bij me past.
Het lucht wel op dat ik mijn verhaal nu kwijt kan. Ik ben echt blij dat jullie op mijn verhaal hebben gereageerd.
dinsdag 10 februari 2009 om 18:16
Je hoeft het je omgeving niet te vertellen als je dat niet wilt. Dat kan later altijd nog als je daar de behoefte naar krijgt.quote:Ik ben gewoon Odie (en iemand anders van dit forum, dit is mijn veilige nick) met gebruiksaanwijzing, maar die gebruiksaanwijzing is alleen voor mezelf, andere mensen hoeven niet leren om te gaan met mij, ik moet zelf leren omgaan met mezelf. En dat gaat steeds beter moet ik zeggen.Helemaal mee eens!
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
dinsdag 10 februari 2009 om 18:44
Ik vraag me wel af hoe ik nou eigenlijk aan borderline ben gekomen. Ik ben vroeger mishandeld en gepest en ik vraag me af of ik nou geen borderline zou hebben gehad als niet was gebeurt. Maar daar kunnen jullie me denk ik ook geen antwoord op geven. Ik heb nog zóvéél vragen. Ik had een afspraak van een half uur bij de psychiater en dat was eigenlijk tekort om ze allemaal te stellen. Ik was ook een beetje te overdonderd door de diagnose denk ik.... Hopelijk kan ik snel bij mijn psycholoog terecht.
dinsdag 10 februari 2009 om 19:10
quote:anna761 schreef op 10 februari 2009 @ 17:26:
Sohé, jij hebt een heftige middag gehad? Ik ben gedragskundige (pedagoog, dus andere richting dan jou psycholoog) én ben op dit moment bezig met een nascholing op het gebied van diagnostiek. Je hebt recht op een foutloos verslag; daar zou ik dus iig een gesprek over aanvragen bij degene die je onderzoek heeft gedaan.
Verder vind ik dat er wel heel veel diagnoses zijn gesteld, terwijl je je af kunt vragen of bepaald gedrag niet het gevolg is van iets anders (bv; dwang als gevolg van angst). Maar goed, dat zeg ik zonder dat ik jou en je situatie ken.
Zet'm op met alles wat komt! En vergeet niet dat een diagnose 'slechts een classificatie' is. Iedereen past wel ergens in zo'n hokje, het maakt jou niet iemand anders! (een diagnose kan wel handvatten geven voor hoe je met problemen die je tegenkomt om kunt gaan)
Ik ben jaren werkzaam geweest in de psychiatrie en vind het nogal twijfelachtig dat er zoveel diagnoses zijn gesteld.
Probeer dat te relativeren,vind het nogal wat .
Ook zou je ev een second opinie kunnen aanvragen..
Sohé, jij hebt een heftige middag gehad? Ik ben gedragskundige (pedagoog, dus andere richting dan jou psycholoog) én ben op dit moment bezig met een nascholing op het gebied van diagnostiek. Je hebt recht op een foutloos verslag; daar zou ik dus iig een gesprek over aanvragen bij degene die je onderzoek heeft gedaan.
Verder vind ik dat er wel heel veel diagnoses zijn gesteld, terwijl je je af kunt vragen of bepaald gedrag niet het gevolg is van iets anders (bv; dwang als gevolg van angst). Maar goed, dat zeg ik zonder dat ik jou en je situatie ken.
Zet'm op met alles wat komt! En vergeet niet dat een diagnose 'slechts een classificatie' is. Iedereen past wel ergens in zo'n hokje, het maakt jou niet iemand anders! (een diagnose kan wel handvatten geven voor hoe je met problemen die je tegenkomt om kunt gaan)
Ik ben jaren werkzaam geweest in de psychiatrie en vind het nogal twijfelachtig dat er zoveel diagnoses zijn gesteld.
Probeer dat te relativeren,vind het nogal wat .
Ook zou je ev een second opinie kunnen aanvragen..
dinsdag 10 februari 2009 om 20:18
Lieve CHOCOlaiLA,
Allereerst: super moedig van je om naar een psycholoog en psychiater te gaan. JIJ bent één van weinigen die ECHT iets wil doen! Je bent een aanpakker! SUPER van je!
Zelf ben ik psycholoog en ik vind het niet normaal dat er in jouw verslag zoveel fouten staan. Het feit dat je twijfelt of het onderzoek dan wel goed is gegaan vind ik helemaal terecht. Zo'n rapport moet heel zorgvuldig worden opgesteld en dat is blijkbaar niet gebeurd. Mocht je hierdoor ook twijfels hebben aan de psycholoog/psychiater dan raad ik je aan 'gewoon' naar een ander te gaan. Heb je geen twijfels over hen, ook prima. Maar het belangrijkste als je naar een psycholoog/psychiater gaat is: heb je vertrouwen in ze? Voel je je daar op je gemak? Denk je dat zij iets voor je kunnen betekenen? Als je op deze vragen 'ja' antwoort, is er naar mijn idee weinig aan de hand. Twijfel je over je antwoorden op deze vragen, dan moet je bij jezelf te raden gaan. Wil je een andere benadering? Wat wil je van een psycholoog/psychiater? Hoe wil je dat ze jouw behandelen?
Dit wilde ik je even meegeven. Ik vind het volkome logisch dat je twijfelt aan de resultaten van het onderzoek. Kijk zelf hoe je in de relatie met de psycholoog en psychiater staat. Heel veel succes en geluk met het aanpakken van dat waar jij mee zit
Allereerst: super moedig van je om naar een psycholoog en psychiater te gaan. JIJ bent één van weinigen die ECHT iets wil doen! Je bent een aanpakker! SUPER van je!
Zelf ben ik psycholoog en ik vind het niet normaal dat er in jouw verslag zoveel fouten staan. Het feit dat je twijfelt of het onderzoek dan wel goed is gegaan vind ik helemaal terecht. Zo'n rapport moet heel zorgvuldig worden opgesteld en dat is blijkbaar niet gebeurd. Mocht je hierdoor ook twijfels hebben aan de psycholoog/psychiater dan raad ik je aan 'gewoon' naar een ander te gaan. Heb je geen twijfels over hen, ook prima. Maar het belangrijkste als je naar een psycholoog/psychiater gaat is: heb je vertrouwen in ze? Voel je je daar op je gemak? Denk je dat zij iets voor je kunnen betekenen? Als je op deze vragen 'ja' antwoort, is er naar mijn idee weinig aan de hand. Twijfel je over je antwoorden op deze vragen, dan moet je bij jezelf te raden gaan. Wil je een andere benadering? Wat wil je van een psycholoog/psychiater? Hoe wil je dat ze jouw behandelen?
Dit wilde ik je even meegeven. Ik vind het volkome logisch dat je twijfelt aan de resultaten van het onderzoek. Kijk zelf hoe je in de relatie met de psycholoog en psychiater staat. Heel veel succes en geluk met het aanpakken van dat waar jij mee zit
dinsdag 10 februari 2009 om 20:48
Bedankt voor je tips Sanne! Ik hoop alleen dat ik wel de moed heb om er iets mee te doen. Ik ben helaas niet zo assertief. Gelukkig heb ik met mijn psychiater zelf geen problemen. Die heb ik alleen met de psychologe die voor hem werkt en die mijn onderzoek heeft gedaan. Ik wil mijn psychiater er graag op aanspreken maar het probleem is dat ik waarschijnlijk nooit meer naar hem toe zal gaan omdat ik andere hulp ga krijgen. Erover opbellen vind ik een beetje overdreven. Ik denk ook niet dat ik er iets aan heb. Waarschijnlijk breng ik alleen die psychologe in de problemen en dat wil ik niet want ze is best een aardige vrouw.
Ik hoop wel dat ik in de toekomst dit soort problemen kan voorkomen. Daarom ben ik ook zo benieuwd naar ervaringsverhalen over SCELTA. Ik moet naar een vestiging van SCELTA in Nijmegen of in Zutphen. Misschien dat de ervaringen van anderen die keuze makkelijker voor mij maken.
Ik hoop wel dat ik in de toekomst dit soort problemen kan voorkomen. Daarom ben ik ook zo benieuwd naar ervaringsverhalen over SCELTA. Ik moet naar een vestiging van SCELTA in Nijmegen of in Zutphen. Misschien dat de ervaringen van anderen die keuze makkelijker voor mij maken.
dinsdag 10 februari 2009 om 20:54
Ik ben ook niet zo assertief, maar als je het moeilijk vind om het te zeggen kun je ook een brief(je?) schrijven. Dat is niet raar en je kunt goed nadenken wat je wilt zeggen. De psychologe zal er waarschijnlijk geen problemen mee krijgen, hoogstens een gesprek met de psychiater. Maar van haar mag je echt verwachten dat ze haar werk goed doet. Jij doet toch ook je best? Dan moet zij dat lal helemaal doen
Ik hoop dat je iemand kan vinden met wie je het goed over SCELTA kan hebben
Ik hoop dat je iemand kan vinden met wie je het goed over SCELTA kan hebben
dinsdag 10 februari 2009 om 23:21
Heb je het verslag gewoon meegekregen, zonder nadere uitleg? Ik zou de psycholoog/psychiater bellen om een afspraak te maken voor een gesprek waarin je nogmaals de diagnose(s) kan bespreken en waar je je vragen over het verslag kan stellen. Zij hebben het onderzoek gedaan en kunnen je vertellen waar ze hun conclusies in het verslag op baseren. Dat is de normale gang van zaken, dus ik hoop dat de vraag ze niet zal verbazen.
Durf je dat niet, overleg dan met je toekomstige psycholoog, want een diagnose waaraan je twijfelt en misschien niet achter staat is waardeloos en kan zo de prullenbak in. Grof gezegd dan, maar de start van een goede behandeling begint bij de 'diagnose' of overeenstemming over wat de kern van het probleem is.
En over die fouten: het is goed dat aan te kaarten, een goede psycholoog kan daar wel mee omgaan, biedt haar (zijn) excuses aan en schrijft vervolgens een gecorrigeerd verslag. Doet ze dat niet, dan is het geen goede psycholoog en weet je ook genoeg, toch?
Durf je dat niet, overleg dan met je toekomstige psycholoog, want een diagnose waaraan je twijfelt en misschien niet achter staat is waardeloos en kan zo de prullenbak in. Grof gezegd dan, maar de start van een goede behandeling begint bij de 'diagnose' of overeenstemming over wat de kern van het probleem is.
En over die fouten: het is goed dat aan te kaarten, een goede psycholoog kan daar wel mee omgaan, biedt haar (zijn) excuses aan en schrijft vervolgens een gecorrigeerd verslag. Doet ze dat niet, dan is het geen goede psycholoog en weet je ook genoeg, toch?
woensdag 11 februari 2009 om 00:02
Mijn psychiater heeft me wel uitleg gegeven en heeft de belangrijkste punten met me besproken maar omdat hij geen tijd had om het hele verslag met me te bespreken heeft hij het me mee naar huis gegeven.
Ik herken me wel in de diagnose, maar het zit me niet zo lekker dat er zo ontzettend veel fouten in het verslag staan. Voor mij is het verslag heel erg belangrijk omdat het over heel erg persoonlijke dingen gaat en omdat het veel invloed zal hebben op de rest van mijn behandeling. Daarom zit het me dwars dat er bijvoorbeeld zoveel taalfouten inzitten en dan heb ik het niet over dt fouten maar over kromme zinnen en woorden die compleet fout gespeld zijn. Dit zijn een paar voorbeelden uit het verslag.
-Een zeer hoge score op openheid verteld dat de patiënte weinig openstaat voor nieuwe ervaringen en bereid is haar wereld uit te breiden met nieuwe mogelijkheden.
-Patiente is een 23-jarige vrouw (ik ben dus 21)
-Patiënte heeft met mate last van concentratieproblemen en heeft ook gedachten aan de dood. Dit heeft ze echter niet meer gehad sinds het contact met haar huidige psycholoog. (dit klopt niet, ik heb ze nog steeds, ik heb deze gedachten alleen in mindere mate. Mijns inziens heb ik dit duidelijk aangegeven. )
-Patiënte is met meerdere studie gestart en daar weer mee opgehouden. (dit klopt niet ik heb maar 1 studie gedaan)
- Patiënte is aan een studie rechten begonnen, maar er ook weer ineens mee gestopt. ( dit klopt niet, die studie heb ik nooit gevolgd en dat heb ik ook echt nooit verteld)
- Wel koopt ze vaak dingen die ze niet gebruikt (kan me niet herinneren dit ooit verteld te hebben)
- Ze kan iemand helemaal fantastisch vinden of juist helemaal nieks.
- Patiënte vertlet dat haar beelt over de toekomst vaak plotsklaps verandert.
Ik heb deze zinnen letterlijk overgenomen uit het verslag inclusief taalfouten. Ik heb wel een paar feiten verandert om herkenbaarheid te voorkomen.
Ik herken me wel in de diagnose, maar het zit me niet zo lekker dat er zo ontzettend veel fouten in het verslag staan. Voor mij is het verslag heel erg belangrijk omdat het over heel erg persoonlijke dingen gaat en omdat het veel invloed zal hebben op de rest van mijn behandeling. Daarom zit het me dwars dat er bijvoorbeeld zoveel taalfouten inzitten en dan heb ik het niet over dt fouten maar over kromme zinnen en woorden die compleet fout gespeld zijn. Dit zijn een paar voorbeelden uit het verslag.
-Een zeer hoge score op openheid verteld dat de patiënte weinig openstaat voor nieuwe ervaringen en bereid is haar wereld uit te breiden met nieuwe mogelijkheden.
-Patiente is een 23-jarige vrouw (ik ben dus 21)
-Patiënte heeft met mate last van concentratieproblemen en heeft ook gedachten aan de dood. Dit heeft ze echter niet meer gehad sinds het contact met haar huidige psycholoog. (dit klopt niet, ik heb ze nog steeds, ik heb deze gedachten alleen in mindere mate. Mijns inziens heb ik dit duidelijk aangegeven. )
-Patiënte is met meerdere studie gestart en daar weer mee opgehouden. (dit klopt niet ik heb maar 1 studie gedaan)
- Patiënte is aan een studie rechten begonnen, maar er ook weer ineens mee gestopt. ( dit klopt niet, die studie heb ik nooit gevolgd en dat heb ik ook echt nooit verteld)
- Wel koopt ze vaak dingen die ze niet gebruikt (kan me niet herinneren dit ooit verteld te hebben)
- Ze kan iemand helemaal fantastisch vinden of juist helemaal nieks.
- Patiënte vertlet dat haar beelt over de toekomst vaak plotsklaps verandert.
Ik heb deze zinnen letterlijk overgenomen uit het verslag inclusief taalfouten. Ik heb wel een paar feiten verandert om herkenbaarheid te voorkomen.
woensdag 11 februari 2009 om 08:58
Die spelfouten zijn slordig maar zou je misschien mee kunnen leven...
Die verkeerde feiten zijn in mijn ogen echt een groot probleem. Ben je niet gedeeltelijk verward met een andere patiente want hier slaat ze de plank echt wel mis. En op die feiten is wel de diagnose gebaseerd.
Het is helemaal niet raar als je belt of schrijft dat je graag nog een gesprek wil over die verkeerde feiten in het rapport. Zeg en schrijf er dan wel duidelijk bij wat die verkeerde feiten zijn als je het gesprek aanvraagt. Dan weten ze zeker dat je niet zomaar de diagnose ter discussie wilt stellen.
Meid... dit gaat over jouw toekomst....Heel vervelend dat je de diagnoses hebt gekregen maar zoals je zelf al schreef: je hebt klachten (en zo te lezen ook door duidelijke redenen). En dat rapport en die diagnose veranderen je klachten nu niet. Maar het is wel de basis voor je behandelaars om aan je klachten te gaan werken.
En als er dan nu al fouten in staan (over bijvoorbeeld 'meerdere studies' en over klachten die je nu niet meer zou hebben) dan kan de behandelaar niet optimaal met de behandeling starten.
Het is heel moeilijk... maar zie het als de eerste stap van je behandeling om te zorgen dat die behandeling goed verloopt.... dus neem contact met ze op...
Ik wens je veel sterkte!
Die verkeerde feiten zijn in mijn ogen echt een groot probleem. Ben je niet gedeeltelijk verward met een andere patiente want hier slaat ze de plank echt wel mis. En op die feiten is wel de diagnose gebaseerd.
Het is helemaal niet raar als je belt of schrijft dat je graag nog een gesprek wil over die verkeerde feiten in het rapport. Zeg en schrijf er dan wel duidelijk bij wat die verkeerde feiten zijn als je het gesprek aanvraagt. Dan weten ze zeker dat je niet zomaar de diagnose ter discussie wilt stellen.
Meid... dit gaat over jouw toekomst....Heel vervelend dat je de diagnoses hebt gekregen maar zoals je zelf al schreef: je hebt klachten (en zo te lezen ook door duidelijke redenen). En dat rapport en die diagnose veranderen je klachten nu niet. Maar het is wel de basis voor je behandelaars om aan je klachten te gaan werken.
En als er dan nu al fouten in staan (over bijvoorbeeld 'meerdere studies' en over klachten die je nu niet meer zou hebben) dan kan de behandelaar niet optimaal met de behandeling starten.
Het is heel moeilijk... maar zie het als de eerste stap van je behandeling om te zorgen dat die behandeling goed verloopt.... dus neem contact met ze op...
Ik wens je veel sterkte!
woensdag 11 februari 2009 om 17:46
Even een update. Ik heb vandaag een paar keer geprobeert om mijn psycholoog te bellen maar hij neemt nog steeds niet op. Ook heb ik wat moed bij elkaar geraapt en heb ik de Scelta in Zuthpen (Apeldoorn is te ver weg) gebeld. De telefoniste vertelde me dat ze alleen behandelingen aanbieden van een half uur of drie kwartier en dat dan één keer per week of één keer per twee weken. Dat is dus nog minder hulp dan ik nu krijg. En ik ben bang dat ik mijn huidige hulp kwijtraak omdat mijn psycholoog en mijn psychiater allebei aangeven dat ik een te zwaar geval voor ze ben. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil zo graag vechten om beter te worden maar ik kan het niet alleen. Weten jullie een instantie die mij misschien wel goed kan helpen?
woensdag 11 februari 2009 om 17:52
woensdag 11 februari 2009 om 18:02
Meid eerst even een
Misschien is deeltijdbehandeling via de GGZ wat voor je? Of Linehan therapie (wordt vaak gebruikt voor mensen met borderline)
Kijk even rond op google en zoek een therapie waarvan jij denkt dat jij je er lekker bij zou voelen.
Ik ga binnenkort (voor de 2e keer) in deeltijdbehandeling en daar voel ik me goed bij.. maar dat is heel erg persoonlijk hoor.
Hoe je borderline krijgt is een moeilijk vraag want het kan door trauma komen maar ook biologisch en soms zelfs erfelijk..
Ik vraag me ook af of ze niet iemand zijn dossier met die van jou hebben verwisseld.
Ik zou je toch adviseren om een brief te sturen naar degene die dit rapport heeft opgesteld.
Je doet je psych hier geen pijn mee en je hebt recht op een verklaring/goed rapport.
Jouw diagnose en welzijn gaan voor de gedachte die jouw psych zou kunnen hebben bij een verklaring of zelfs een second opinion.
Misschien is deeltijdbehandeling via de GGZ wat voor je? Of Linehan therapie (wordt vaak gebruikt voor mensen met borderline)
Kijk even rond op google en zoek een therapie waarvan jij denkt dat jij je er lekker bij zou voelen.
Ik ga binnenkort (voor de 2e keer) in deeltijdbehandeling en daar voel ik me goed bij.. maar dat is heel erg persoonlijk hoor.
Hoe je borderline krijgt is een moeilijk vraag want het kan door trauma komen maar ook biologisch en soms zelfs erfelijk..
Ik vraag me ook af of ze niet iemand zijn dossier met die van jou hebben verwisseld.
Ik zou je toch adviseren om een brief te sturen naar degene die dit rapport heeft opgesteld.
Je doet je psych hier geen pijn mee en je hebt recht op een verklaring/goed rapport.
Jouw diagnose en welzijn gaan voor de gedachte die jouw psych zou kunnen hebben bij een verklaring of zelfs een second opinion.
If you want to tell people the truth, make them laugh, otherwise they`ll kill you
donderdag 12 februari 2009 om 13:02
HELP!!
Vanochtend heb ik naar Scelta gebelt in Apeldoorn. Ik wilde een intakegesprek en een second opinion. Ik mocht van de telefoniste echter zelf geen afspraak maken, ook niet als ik een verwijsbrief mee zou nemen naar de afspraak. Mijn psychiater of psycholoog moesten eerst een brief sturen naar Scelta. Het mocht eventueel ook via de huisarts gaan.
Ik probeerde mijn psycholoog weer te bellen maar die nam weer niet op. Toen ben ik naar de huisarts gefietst en die kon ik gelukkig snel spreken. Maar zij wilde geen verwijsbrief sturen omdat ze zegt dat ze te weinig van me weet ook al had ik alle verslagen bij me. Van haar moest ik ook naar de psycholoog toe. Die heb ik vervolgens eindelijk te pakken gekregen. Toen was ik inmiddels al aardig overstuur. Mijn psycholoog vertelde me dat hij helemaal vergeten was om me terug te bellen en dat hij het erg druk heeft. Hij kan pas op 3 maart.
Ik voel me zo ontzettend KUT. Ik trek het echt niet meer. Ik kan niet zolang wachten. Ik merk aan mezelf dat het echt niet meer goed gaat. Mijn zelfmoordgedachten beginnen weer op te spelen en ik voel me ook erg depri. Ik voel me zo ontzettend in de steek gelaten en alleen.
Vanochtend heb ik naar Scelta gebelt in Apeldoorn. Ik wilde een intakegesprek en een second opinion. Ik mocht van de telefoniste echter zelf geen afspraak maken, ook niet als ik een verwijsbrief mee zou nemen naar de afspraak. Mijn psychiater of psycholoog moesten eerst een brief sturen naar Scelta. Het mocht eventueel ook via de huisarts gaan.
Ik probeerde mijn psycholoog weer te bellen maar die nam weer niet op. Toen ben ik naar de huisarts gefietst en die kon ik gelukkig snel spreken. Maar zij wilde geen verwijsbrief sturen omdat ze zegt dat ze te weinig van me weet ook al had ik alle verslagen bij me. Van haar moest ik ook naar de psycholoog toe. Die heb ik vervolgens eindelijk te pakken gekregen. Toen was ik inmiddels al aardig overstuur. Mijn psycholoog vertelde me dat hij helemaal vergeten was om me terug te bellen en dat hij het erg druk heeft. Hij kan pas op 3 maart.
Ik voel me zo ontzettend KUT. Ik trek het echt niet meer. Ik kan niet zolang wachten. Ik merk aan mezelf dat het echt niet meer goed gaat. Mijn zelfmoordgedachten beginnen weer op te spelen en ik voel me ook erg depri. Ik voel me zo ontzettend in de steek gelaten en alleen.
