Psyche
alle pijlers
omgaan met gevoelens
woensdag 17 februari 2010 om 15:25
Weet van mezelf dat ik al jaren een muur om me heen heb, die heel langzaam aan het afbreken is. De afgelopen dagen voelde ik ,voor het eerst in lange tijd, een rust in mezelf voelde me erg kalm en rustig maar ook leeg .Vandaag was het ineens weer mis en deugde er niks aan mezelf. Weet ook wel dat dit maar gedachtes zijn ,maar het gevoel is zo tegenstrijdig . Komt dat omdat mijn hoofd de afgelopen jaren zo ''vol' (weet niet goed hoe ik het moet omschrijven)zat en er nu een hoop dingen opgelost en verwerkt zijn?
zaterdag 20 februari 2010 om 23:41
Het lastige is dat ik dat dus ook deed. En op het moment dat het veilig voelde ik mijn muur heb laten zakken. Bijna een jaar lang heb ik geluisterd naar de problemen van die ander en ook meegedacht. Twee maanden geleden heb ik eindelijk verteld waar ik mee zit en nu is er dus geen contact meer. Dit heeft er voor gezorgd dat ik een beetje in de war ben, Waarom is het altijd prima als ik naar mensen luister maar als ik ooit eens een arm om me heen nodig heb is het teveel.
Het doet best zeer dat ik niets meer van die persoon hoor. Heb ook nog gemaild met de vraag waarom ik niets meer hoor maar daar krijg ik ook geen antwoord op.
Het liefst ben ik helemaal klaar met die persoon maar op de een of andere manier kan ik het niet los laten. Ik weet gewoon dat ik verder niemand anders heb met wie ik kan praten terwijl ik daar heel veel behoefte aan heb. Er is mij afgelopen jaar teveel gebeurd waar ik nu even geen raad mee weet.
Het doet best zeer dat ik niets meer van die persoon hoor. Heb ook nog gemaild met de vraag waarom ik niets meer hoor maar daar krijg ik ook geen antwoord op.
Het liefst ben ik helemaal klaar met die persoon maar op de een of andere manier kan ik het niet los laten. Ik weet gewoon dat ik verder niemand anders heb met wie ik kan praten terwijl ik daar heel veel behoefte aan heb. Er is mij afgelopen jaar teveel gebeurd waar ik nu even geen raad mee weet.
zondag 21 februari 2010 om 12:11
Boarder, als ik even mee mag praten?
Ik vind het heel knap van je zoals jij je door de jaren heen meer open stelt op Viva forum. Ik weet nog heel goed hoe afstandelijk jij overkwam op een bepaalde topic en nu kom je oprecht over op mij.
Ik begrijp dat het voor jou eng aan voelt om je muurtje te laten zakken.
Laat de moed alstublieft niet zakken. Door die ene persoon die niets van zich laat horen. Dat hij of zij zo doet, ligt aan hem of haar. Niet aan jou!
Ik vind het heel knap van je zoals jij je door de jaren heen meer open stelt op Viva forum. Ik weet nog heel goed hoe afstandelijk jij overkwam op een bepaalde topic en nu kom je oprecht over op mij.
Ik begrijp dat het voor jou eng aan voelt om je muurtje te laten zakken.
Laat de moed alstublieft niet zakken. Door die ene persoon die niets van zich laat horen. Dat hij of zij zo doet, ligt aan hem of haar. Niet aan jou!
I am Spaaartaaacus.
zondag 21 februari 2010 om 13:08
Sam, ik ben ook knap
Maar het klopt wel dat ik vroeger meer gesloten was, Meestal deed ik dingen af met een grapje.
Op dit moment baal ik er gewoon van dat ik merk dat mensen me laten vallen nu ik ze juist nodig heb en ben ik tot de pijnlijke conclusie gekomen dat er eigenlijk niemand is met wie ik kan praten.
Door je open te stellen kan je dus ook mensen weg jagen. Door een muur om je heen te hebben kom je ook niet echt in contact met mensen. En in dat spanningsveld moet ik dus een balans zien te vinden.
Maar het klopt wel dat ik vroeger meer gesloten was, Meestal deed ik dingen af met een grapje.
Op dit moment baal ik er gewoon van dat ik merk dat mensen me laten vallen nu ik ze juist nodig heb en ben ik tot de pijnlijke conclusie gekomen dat er eigenlijk niemand is met wie ik kan praten.
Door je open te stellen kan je dus ook mensen weg jagen. Door een muur om je heen te hebben kom je ook niet echt in contact met mensen. En in dat spanningsveld moet ik dus een balans zien te vinden.
zondag 21 februari 2010 om 19:43
Door je open te stellen, jaag je niet mensen weg. Je jaagt de verkeerde mensen weg.
Wat jij nodig hebt, krijg je van mensen die op je pad komen, die graag oprechte contact met je willen. Alleen is het ontzettend eng om jou juist dan open te stellen voor hen.
Ik heb dat ook helemaal en ik doe het wel. Want uit eindelijk wil ik graag echt contact met mensen waar ik mee om ga.
Misschien heb je het gevoel dat je helemaal alleen staat in het leven zonder iemand die zich om je bekommert. Maar dat is niet zo. Je hebt nog altijd je zelf. Als jij met je zelf over weg kan en jezelf leuk en lief vindt, dan durf je ook meer mensen toe te laten en als ze weg vallen (door een of andere reden), raakt het jou niet meer zo als nu wat jij doormaakt.
Wat jij nodig hebt, krijg je van mensen die op je pad komen, die graag oprechte contact met je willen. Alleen is het ontzettend eng om jou juist dan open te stellen voor hen.
Ik heb dat ook helemaal en ik doe het wel. Want uit eindelijk wil ik graag echt contact met mensen waar ik mee om ga.
Misschien heb je het gevoel dat je helemaal alleen staat in het leven zonder iemand die zich om je bekommert. Maar dat is niet zo. Je hebt nog altijd je zelf. Als jij met je zelf over weg kan en jezelf leuk en lief vindt, dan durf je ook meer mensen toe te laten en als ze weg vallen (door een of andere reden), raakt het jou niet meer zo als nu wat jij doormaakt.
I am Spaaartaaacus.
zondag 21 februari 2010 om 20:07
maandag 22 februari 2010 om 15:11
Sam las je reactie nogmaals en dacht ineens dat het bij mij heel vaak als ik me veilig voelde en de muur liet zakken.Het dan juist gebeurde dat de situatie veranderde (werk stopte,relatie werd verbroken) waardoor ik steeds opnieuw moest beginnen. op dat moment heel vervelend maar achteraf was het een goede oefening.Want de muur werd nooit meer helemaal opgebouwd .
maandag 22 februari 2010 om 16:31
Sam ik denk ook wel dat het goed komt. Ik raak nu wat mensen kwijt waarvan ik dacht dat het vrienden waren en dat doet soms zeer. Kan gewoon niet snappen waarom mensen mij altijd kunnen bellen als er wat is en op het moment dat het met mij minder gaat ze er geen zin in hebben. Maar goed dat zegt ook wel wat over hun.
Op dit moment sta ik er gewoon even alleen voor maar uiteindelijk zal ik wel nieuwe vrienden maken of wie weet zelfs ene leuk vriendinnetje krijgen
Ga op korte termijn ook nog maar even een weekje mijn naam eer aan doen en even lekker snowboarden in Oostenrijk.
En bankje ik zal het topic eens leven
Op dit moment sta ik er gewoon even alleen voor maar uiteindelijk zal ik wel nieuwe vrienden maken of wie weet zelfs ene leuk vriendinnetje krijgen
Ga op korte termijn ook nog maar even een weekje mijn naam eer aan doen en even lekker snowboarden in Oostenrijk.
En bankje ik zal het topic eens leven
maandag 22 februari 2010 om 17:44
Ja, Bankje. Dat is het leven. Onvoorspelbaar en er kan van alles gebeuren. Als je diep in je zelf een sterke basis hebt, dan sta je, rotsvast en geankerd.
Dan kan maar weinig je doen omslaan. Dat heeft je verleden je wel bewezen. En bijzonder dat jij toch je muur laag hebt gehouden.
Dan kan maar weinig je doen omslaan. Dat heeft je verleden je wel bewezen. En bijzonder dat jij toch je muur laag hebt gehouden.
I am Spaaartaaacus.
maandag 22 februari 2010 om 17:47
Boarder, mooi dat je het nu wat meer kan relativeren. Ja, ik begrijp je teleurstelling. Zeker verdrietig als je merkt dat die mensen er niet voor jou zijn, zoals jij voor hen was.
Misschien een goed plan om wat meer zuinig te worden op je zelf en niet meer zoveel te geven aan een ander (binnen je grens).
En je motto, zou dit niet meer passen bij jou; Ik leef dat ik leef, dus ik leef, leef in plaats van Ik denk dat ik denk, dus ik denk, denk ik?
Misschien een goed plan om wat meer zuinig te worden op je zelf en niet meer zoveel te geven aan een ander (binnen je grens).
En je motto, zou dit niet meer passen bij jou; Ik leef dat ik leef, dus ik leef, leef in plaats van Ik denk dat ik denk, dus ik denk, denk ik?
I am Spaaartaaacus.
maandag 22 februari 2010 om 18:12
