Psyche
alle pijlers
Omgang partner van mijn ex
maandag 23 oktober 2017 om 21:39
Ik weet niet zeker of het topic hier thuishoort of in relaties. Maar goed;
Als jullie het loopje gebruiken is het ook te vinden maar de korte samenvatting:
Mijn inmiddels ex vriend is vorig jaar december vreemd gegaan in toen ons eigen huis. Ik kwam thuis met zoon ( 2 jaar ) in een hele nare situatie. Uiteindelijk 2 maanden geprobeerd ermee verder te gaan, psychiater ( ik, hij niet ) bezocht maar het liep helemaal niet meer. Ik ben vertrokken en hij is direct verder gegaan met haar. Ons huis verkocht, ik op mezelf in een leuke woning in de stad en hij is direct gaan samenwonen met haar. Ik heb het er enorm moeilijk mee gehad ( en soms nog steeds ) voel me ingeruild, onzeker, vaak angstig. Met onze zoon gaat het goed en omwille van hem houd ik het contact met zijn vader goed. We hebben destijds afgesproken dat hij ervoor zou zorgen dat ik haar nooit tegen het lijf zou lopen bij hem thuis.
Maar nu heb ik zelf redelijk snel een lieve man gevonden, waar ik ontzettend gek op ben. Het is leuk en fijn maar soms ook heel moeilijk door wat er eerder gebeurt is. Mijn ex leek ontzettend opgelucht dat ik een nieuwe partner had en prompt kreeg ik de vraag of het nog een probleem is als ik zijn vriendin zou zien... ik schoot compleet in de paniek. Hij heeft geen idee hoe razend zij mij nog maken en dat ik hier compleet niet aan toe ben.
Ik weet niet hoe ik zou reageren maar wanneer ik eraan denk voel ik nog zoveel woede en verdriet.
Nu is het gelukkig wel zo dat mijn zoon het fijn heeft bij ons allebei. Ook met haar, iets wat ik best moeilijk vind om te accepteren.
De enige reden die ik zou kunnen bedenken om contact met haar te hebben zou het belang van mijn zoontje zijn. Dat het voor hem fijn is en ontspannen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Ik weet ook niet zo goed wat ik hiermee wil, misschien ervaringen van anderen horen.
Ik cijfer mezelf vaak weg voor zoontje en zet zijn belang altijd voorop. Ik ben er altijd voor hem maar ik voel gewoon dat ik dit niet aankan, ook niet als het voor hem beter zou zijn.
Als jullie het loopje gebruiken is het ook te vinden maar de korte samenvatting:
Mijn inmiddels ex vriend is vorig jaar december vreemd gegaan in toen ons eigen huis. Ik kwam thuis met zoon ( 2 jaar ) in een hele nare situatie. Uiteindelijk 2 maanden geprobeerd ermee verder te gaan, psychiater ( ik, hij niet ) bezocht maar het liep helemaal niet meer. Ik ben vertrokken en hij is direct verder gegaan met haar. Ons huis verkocht, ik op mezelf in een leuke woning in de stad en hij is direct gaan samenwonen met haar. Ik heb het er enorm moeilijk mee gehad ( en soms nog steeds ) voel me ingeruild, onzeker, vaak angstig. Met onze zoon gaat het goed en omwille van hem houd ik het contact met zijn vader goed. We hebben destijds afgesproken dat hij ervoor zou zorgen dat ik haar nooit tegen het lijf zou lopen bij hem thuis.
Maar nu heb ik zelf redelijk snel een lieve man gevonden, waar ik ontzettend gek op ben. Het is leuk en fijn maar soms ook heel moeilijk door wat er eerder gebeurt is. Mijn ex leek ontzettend opgelucht dat ik een nieuwe partner had en prompt kreeg ik de vraag of het nog een probleem is als ik zijn vriendin zou zien... ik schoot compleet in de paniek. Hij heeft geen idee hoe razend zij mij nog maken en dat ik hier compleet niet aan toe ben.
Ik weet niet hoe ik zou reageren maar wanneer ik eraan denk voel ik nog zoveel woede en verdriet.
Nu is het gelukkig wel zo dat mijn zoon het fijn heeft bij ons allebei. Ook met haar, iets wat ik best moeilijk vind om te accepteren.
De enige reden die ik zou kunnen bedenken om contact met haar te hebben zou het belang van mijn zoontje zijn. Dat het voor hem fijn is en ontspannen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Ik weet ook niet zo goed wat ik hiermee wil, misschien ervaringen van anderen horen.
Ik cijfer mezelf vaak weg voor zoontje en zet zijn belang altijd voorop. Ik ben er altijd voor hem maar ik voel gewoon dat ik dit niet aankan, ook niet als het voor hem beter zou zijn.
maandag 23 oktober 2017 om 21:51
maandag 23 oktober 2017 om 21:56
Hier precies dezelfde situatie. Mijn kinderen hebben het fijn bij haar en mijn ex. Dus ik zette mijn trots opzij en heb kennisgemaakt. In het begin een beetje ongemakkelijk. Maar nu hebben we heel goed contact. Ik ben haar ook heel dankbaar voor hetgeen ze voor mijn kinderen doet. En dat vreemd gaan tja...het is gebeurd en daar kon ik niets meer aan veranderen. En ik was ook niet van plan om die gebeurtenis negatieve invloed te laten hebben op de rest van mijn leven.
maandag 23 oktober 2017 om 21:58
Tnx, hier heb ik wat aan. Dit is ook al door mijn hoofd geschoten, om het toch te proberen etc. Maar ik zou nu gewoon nog even niet weten hoe. Na hoeveel tijd kon jij dit zo oppikken? Knap van je in ieder geval.Poerelie schreef: ↑23-10-2017 21:56Hier precies dezelfde situatie. Mijn kinderen hebben het fijn bij haar en mijn ex. Dus ik zette mijn trots opzij en heb kennisgemaakt. In het begin een beetje ongemakkelijk. Maar nu hebben we heel goed contact. Ik ben haar ook heel dankbaar voor hetgeen ze voor mijn kinderen doet. En dat vreemd gaan tja...het is gebeurd en daar kon ik niets meer aan veranderen. En ik was ook niet van plan om die gebeurtenis negatieve invloed te laten hebben op de rest van mijn leven.
maandag 23 oktober 2017 om 22:06
Ik snap je gevoelens, maar de vraag is of je het nu juist niet groter maakt dan het hoeft te zijn. Voorbeeldje. Ik ben lang gepest en bang geweest om die personen weer te zien. Uiteindelijk deed de 'confrontatie' mij juist goed. Na die ontmoeting voelde ik me er voor het eerst los van.
Ik denk dat jij je boosheid van je ex naar haar hebt verplaatst, omdat je met hem door moet vanwege je zoon. Dat is alleen niet helemaal eerlijk. Híj was de vreemdganger uiteindelijk.
Probeer het eens uit om haar te zien. Als je dit echt van streek maakt dan kun je het altijd opschorten. Tegelijkertijd kun je het niet uit blijven stellen, ze speelt nu eenmaal een belangrijke rol in het leven van je zoontje.
Ik denk dat jij je boosheid van je ex naar haar hebt verplaatst, omdat je met hem door moet vanwege je zoon. Dat is alleen niet helemaal eerlijk. Híj was de vreemdganger uiteindelijk.
Probeer het eens uit om haar te zien. Als je dit echt van streek maakt dan kun je het altijd opschorten. Tegelijkertijd kun je het niet uit blijven stellen, ze speelt nu eenmaal een belangrijke rol in het leven van je zoontje.
maandag 23 oktober 2017 om 22:15
Ik vind het dapper van je dat je hier eerlijk over bent. Je ziet haar niet als kwade pier en accepteert dat je zoontje het leuk heeft met haar. Ook al is dat soms moeilijk voor je. Dat is al een begin.
Wat ik niet begrijp is dat je een nieuwe relatie begint terwijl je daar nog niet aan toe bent, en dat je ex zijn partner al zo snel in het leven van jullie kind heeft geïntroduceerd. Ik neem aan dat jouw vriend jullie kind nog niet ontmoet heeft?
Ik denk dat je wel zult moeten accepteren dat je haar gaat tegenkomen. Je ex kan zijn vriendin niet gaan verstoppen voor jou. Niet nu er al contact is tussen haar en jullie kind. En ik denk dat het voor jullie kind het beste is als je je best doet met haar een goed contact op te bouwen. Dat zal jou ook helpen om er mee om te gaan.
Wat ik niet begrijp is dat je een nieuwe relatie begint terwijl je daar nog niet aan toe bent, en dat je ex zijn partner al zo snel in het leven van jullie kind heeft geïntroduceerd. Ik neem aan dat jouw vriend jullie kind nog niet ontmoet heeft?
Ik denk dat je wel zult moeten accepteren dat je haar gaat tegenkomen. Je ex kan zijn vriendin niet gaan verstoppen voor jou. Niet nu er al contact is tussen haar en jullie kind. En ik denk dat het voor jullie kind het beste is als je je best doet met haar een goed contact op te bouwen. Dat zal jou ook helpen om er mee om te gaan.
Toekomstmuziek is muziek die nog gecomponeerd moet worden.
maandag 23 oktober 2017 om 22:25
Als ik het goed lees, is het nog geen jaar geleden. Je hoeft niet in sneltreinvaart opeens alles wel te kunnen. Je kunt er rustig nog een jaar, half jaar of 2 jaar over heen laten gaan. Alles over hebben voor je kind, ok, maar je hoeft niet volledig voorbij te gaan aan je eigen gevoelens en behoeften.
maandag 23 oktober 2017 om 22:31
Waarom wil jouw ex zo graag dat jij zijn vriendin ontmoet?
Ik ben al jaren gescheiden, onder andere omstandigheden dan jij, maar in al die tijd is het nooit nodig geweest dat ik zijn vriendin ontmoette.
Het boeit mij niet en het boeit haar niet.
Dat mijn kinderen met haar te maken hebben als ze bij hem zijn is oké, en ik aanhoor hun verhalen met gepaste interesse, maar daar stopt het ook.
Als jij er niet aan toe bent dan mag dat best, en je doet je zoontje niks tekort met het respecteren van je eigen grenzen.
Ik ben al jaren gescheiden, onder andere omstandigheden dan jij, maar in al die tijd is het nooit nodig geweest dat ik zijn vriendin ontmoette.
Het boeit mij niet en het boeit haar niet.
Dat mijn kinderen met haar te maken hebben als ze bij hem zijn is oké, en ik aanhoor hun verhalen met gepaste interesse, maar daar stopt het ook.
Als jij er niet aan toe bent dan mag dat best, en je doet je zoontje niks tekort met het respecteren van je eigen grenzen.
maandag 23 oktober 2017 om 22:40
Ik probeerde net terug te halen wanneer nou de eerste ontmoeting was. Ik weet het niet meer. Na een half jaartje oid? En eerst gewoon kort bij het halen of terugbrengen. Nu gaan we altijd even zitten babbelen. En tussendoor appen weleens.
Mijn kinderen zijn natuurlijk het belangrijkste. En nu ik haar ken en het contact relaxed is, weet ik dat zij ook om hen geeft. Dat is fijner achterlaten dan bij iemand die ik alleen maar zie als: “die ene vrouw waar mijn ex mee vreemdging”.
maandag 23 oktober 2017 om 23:11
Dus met hém , hij die je in de zeik heeft genomen ga je wel goed om maar met háár , zij die vrije vrouw was kun je niet beleeft doen.
Sorry hoor maar HIJ is degene die haar mee heeft genomen toen Of denk je dat zij ineens voor de deur stond en een pistool tegen zijn hoofd hield. Kom op joh. Ga nog een paar gesprekken aan met die psych want van binnen zit toch nog iets van jaloersigheid en dat is voor je huidige partner echt niet leuk .
Sorry hoor maar HIJ is degene die haar mee heeft genomen toen Of denk je dat zij ineens voor de deur stond en een pistool tegen zijn hoofd hield. Kom op joh. Ga nog een paar gesprekken aan met die psych want van binnen zit toch nog iets van jaloersigheid en dat is voor je huidige partner echt niet leuk .
dinsdag 24 oktober 2017 om 06:59
Ik durf wel te stellen dat ik absoluut niet jaloers ben op die relatie of wat zij hebben. Dat was ook helemaal niet mijn vraag.nina1966 schreef: ↑23-10-2017 23:11Dus met hém , hij die je in de zeik heeft genomen ga je wel goed om maar met háár , zij die vrije vrouw was kun je niet beleeft doen.
Sorry hoor maar HIJ is degene die haar mee heeft genomen toen Of denk je dat zij ineens voor de deur stond en een pistool tegen zijn hoofd hield. Kom op joh. Ga nog een paar gesprekken aan met die psych want van binnen zit toch nog iets van jaloersigheid en dat is voor je huidige partner echt niet leuk .
dinsdag 24 oktober 2017 om 08:09
nina1966 schreef: ↑23-10-2017 23:11Dus met hém , hij die je in de zeik heeft genomen ga je wel goed om maar met háár , zij die vrije vrouw was kun je niet beleeft doen.
Sorry hoor maar HIJ is degene die haar mee heeft genomen toen Of denk je dat zij ineens voor de deur stond en een pistool tegen zijn hoofd hield. Kom op joh. Ga nog een paar gesprekken aan met die psych want van binnen zit toch nog iets van jaloersigheid en dat is voor je huidige partner echt niet leuk .
Ik ben het met je eens dat zij geen engagement naar TO toe had, dat TO in eerste plaats bedrogen is door haar ex.
Maar zoals ik het lees gingen die twee vreemd in het bed/huis van TO en dat kan je de vriendin wel kwalijk nemen, sommige dingen doe je gewoon niét.
En wat TO's omgang met haar ex betreft: ik vermoed dat als ze geen kind met hem had dat die omgang dan een stuk een minder zou zijn. Ze geeft aan een en ander te doen voor haar zoontje, daar hoort een fatsoenlijk contact tussen ouders imo wel bij; contact tussen TO en de vriendin op een moment dat TO daar nog helemaal niet klaar voor is zal haar zoontje volgens mij niks brengen, behalve dat hij leert dat je je eigen grenzen niet hoeft te respecteren.
Ik blijf trouwens met de vraag zitten waarom dat contact tussen TO en de vriendin nodig zou zijn, kan daar werkelijk geen enkele reden voor bedenken die zou verantwoorden dat TO aan zichzelf voorbij gaat.
dinsdag 24 oktober 2017 om 08:13
MonicaG schreef: ↑24-10-2017 08:09
Ik ben het met je eens dat zij geen engagement naar TO toe had, dat TO in eerste plaats bedrogen is door haar ex.
Maar zoals ik het lees gingen die twee vreemd in het bed/huis van TO en dat kan je de vriendin wel kwalijk nemen, sommige dingen doe je gewoon niét.
En wat TO's omgang met haar ex betreft: ik vermoed dat als ze geen kind met hem had dat die omgang dan een stuk een minder zou zijn. Ze geeft aan een en ander te doen voor haar zoontje, daar hoort een fatsoenlijk contact tussen ouders imo wel bij; contact tussen TO en de vriendin op een moment dat TO daar nog helemaal niet klaar voor is zal haar zoontje volgens mij niks brengen, behalve dat hij leert dat je je eigen grenzen niet hoeft te respecteren.
Ik blijf trouwens met de vraag zitten waarom dat contact tussen TO en de vriendin nodig zou zijn, kan daar werkelijk geen enkele reden voor bedenken die zou verantwoorden dat TO aan zichzelf voorbij gaat.
dinsdag 24 oktober 2017 om 09:09
dinsdag 24 oktober 2017 om 12:43
Ik weet ook niet zo goed waarom het contact er zou moeten zijn, mijn ex vraagt het omdat ik denk dat zij het vervelend vinden dat ze nu uit huis moet als ik zoon kom halen. Uiteraard neem ik het mijn ex kwalijk dat dit is gebeurt. Maar de manier waarop en wat er daarna nog allemaal heeft gespeeld toont heel weinig respect vanuit beide. En dat neem ik haar ook kwalijk. Een beetje terughoudendheid of rust was wel op zijn plaats geweest. Ik denk dat ik nu eerst het gesprek met ex aanga, hem zal vragen hoe hij het voor zich ziet en wellicht dan tzt als ik denk dat het kan ook haar zal ontmoeten.
dinsdag 24 oktober 2017 om 12:49
Waarom moet zij het huis uit als jij je zoon komt ophalen?
Hier gebeurde/gebeurt de wissel altijd aan de voordeur/in de hal: even een praatje over hoe het was geweest maar niet uitgebreid staan kletsen.
Tassen van de kinderen staan ook altijd klaar in de hal.
Als zij zich er dan niet mee komt bemoeien moet ze toch het huis niet uit?
Hier gebeurde/gebeurt de wissel altijd aan de voordeur/in de hal: even een praatje over hoe het was geweest maar niet uitgebreid staan kletsen.
Tassen van de kinderen staan ook altijd klaar in de hal.
Als zij zich er dan niet mee komt bemoeien moet ze toch het huis niet uit?
dinsdag 24 oktober 2017 om 13:57
Je hoeft niet perse contact te hebben.
Maar het opzettelijk vermijden vind ik dan weer het andere uiterste.
Ik snap als het allemaal nog vers is dat het nog te emotioneel is.
Voor de toekomst lijkt het mij voor je zoontje fijn als er gewoon normaal en beleefd met elkaar omgegaan kan worden.
Je zal elkaar toch wel eens een keer treffen?
Bij een schooluitvoering, sportwedstrijd of iets dergelijks.
Kind heeft echt wel door wanneer je elkaar opzettelijk ontwijkt.
Daar straalt voor hem een negatieve boodschap uit, lijkt mij voor hem niet wenselijk als je die boodschap blijft uitzenden.
Maar het opzettelijk vermijden vind ik dan weer het andere uiterste.
Ik snap als het allemaal nog vers is dat het nog te emotioneel is.
Voor de toekomst lijkt het mij voor je zoontje fijn als er gewoon normaal en beleefd met elkaar omgegaan kan worden.
Je zal elkaar toch wel eens een keer treffen?
Bij een schooluitvoering, sportwedstrijd of iets dergelijks.
Kind heeft echt wel door wanneer je elkaar opzettelijk ontwijkt.
Daar straalt voor hem een negatieve boodschap uit, lijkt mij voor hem niet wenselijk als je die boodschap blijft uitzenden.
