Psyche
alle pijlers
oneliners van de psycholoog
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:22
Ik heb een aantal nare dingen meegemaakt en ben daarvoor naar een paar psychologen geweest. Het valt me op dat het enige wat ze zeggen het volgende is. Is dit voor jullie herkenbaar. Natuurlijk is het prima zo de client aan het werk te zetten, maar als ik er met de buurvrouw oid over praat zeggen ze dezelfde dingen. Of hebben jullie andere ervaringen.
- je moet het loslaten
- wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten
- wat levert het je op om hierin te blijven hangen
- hoe zie jij jezelf over tien jaar
- weet je al wat je het weekend gaat doen
- ga eens de stad in of bel een vriendin
- je moet het loslaten
- wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten
- wat levert het je op om hierin te blijven hangen
- hoe zie jij jezelf over tien jaar
- weet je al wat je het weekend gaat doen
- ga eens de stad in of bel een vriendin
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:32
Ik heb er inmiddels drie gehad en ze reageren allemaal hetzelfde. Echt inhoudelijk op mijn probleem/verdriet ingaan doen ze niet. Ik mag even heel kort de ellende vertellen en dan worden de oneliners genoemd. Ik vind het verder prima hoor, ik leef wel verder weliswaar met veel onverwerkt verdriet. Het is overigens ook zeker niet zo dat ik mijzelf daar met mijn armen over elkaar heen op de bank wil zien zitten en dat de psych even mijn verdriet moet oplossen, maar ik had wel gehoopt om meer meelopen, medeleven, uitfilteren van de situ, handvaten etc.
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:34
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:35
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:36
Kan je daar een vb van geven aspirientje. Die van mij zegt dan vrijwel direct en ga je nog het weekend wat doen. Er is in de stad een rommelmarkt en het wordt mooi weer misschien leuk daar eens heen te gaan. Op het moment dat ik dan zeg dat ik totaal geen behoefte heb aan dat soort activiteiten omdat ik buitenenshuis mijn pijn meer voel dan binnenshuis en al 1000 keer mezelf gedwongen heb buitenshuis iets te ondernemen maar daar niet gelukkig van word dan is het van ja wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten.
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:38
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:43
Ja, dat klinkt niet fijn. Als ze een reden hebben om je maar zo kort de tijd te geven (misschien ben je lang van stof, verzand je in details, of ik noem maar iets), dan is het wel prettig als ze jou die reden vertellen.paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 10:40Dat zal zo zijn,maar ik heb al met al misschien maar drie minuten de tijd gehad bji alle drie de psychologen om mijn verhaal te vertellen. Dat voelt heel pijnlijk.
Mind the gap
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:50
Ik ben ooit eens een paar keer bij een maatschappelijk werker geweest die juist de heel andere insteek had. Die man bleef maar poeren in mijn gevoel met opmerkingen als 'dat is wel heel erg wat je hebt meegemaakt'. Ik ging somberder weg dan dat ik aankwam, en wilde juist praktische oplossingen om het verdriet zo snel mogelijk weg te krijgen. Of in ieder geval accepteren en berusten, maar dat heeft juist tijd nodig (tijd heelt alle wonden).
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:52
Bijvoorbeeld: een vriendin had iets heel erg goed bedoeld gedaan, wat mij toch emotioneel redelijk had gekwetst. Ik wist niet zeker of ik er wat van wilde/kon zeggen of niet. We hebben toen samen gepraat over waarom ik het wel of niet zou zeggen, wat me tegenhield, en daarna hebben we samen de boodschap letterlijk zo vorm gegeven/welke woorden gebruiken dat ik toch mijn hart kon luchten, zonder haar onbedoeld te kwetsen of te hard over te komen (valkuil van mij). Dus dat is een heel concreet voorbeeld van hoe ze me handvaten gaf.paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 10:36Kan je daar een vb van geven aspirientje. Die van mij zegt dan vrijwel direct en ga je nog het weekend wat doen. Er is in de stad een rommelmarkt en het wordt mooi weer misschien leuk daar eens heen te gaan. Op het moment dat ik dan zeg dat ik totaal geen behoefte heb aan dat soort activiteiten omdat ik buitenenshuis mijn pijn meer voel dan binnenshuis en al 1000 keer mezelf gedwongen heb buitenshuis iets te ondernemen maar daar niet gelukkig van word dan is het van ja wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten.
Als ik me ergens niet goed bij voelde of niet goed wist waar mijn gevoel vandaan kwam, blijft ze doorvragen. Als ik huil, geeft ze me die ruimte en één keer kwam ze naast me zitten en legde haar hand om mijn schouder - na vraag of ik dat ok zou vinden en op dat moment paste dat, was dat niet onprofessioneel maar had ik dat even nodig.
Ik zeg niet dat ze nooit vraagt of ik iets niet kan of wil loslaten, maar dat is nooit het enige wat ze zegt. Dat vormt dan pas de start voor het verdere gesprek om te zoeken waar ik weerstand voel, wat me dwars zit, waar een bepaald gevoel vandaan komt...
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:53
Paarsesuikerspin, wat je citeert klinkt inderdaad als keukenwijsheden waar een eerstejaars student psychologie hopelijk al aan voorbij is.
Misschien moet je in een kennismakingsgesprek eerst heel goed opletten wat die psycholoog zegt (en niet zegt) voordat je verder met iemand in zee gaat.
En een psycholoog is iets anders dan een psychotherapeut, hè ?
Je mag best kritisch zijn op mensen van wie jij hulp nodig hebt, anders blijf je maar doormodderen.
Heb je je georiënteerd op verschillende richtingen en denkwijzen die er zijn ?
Dat kan helpen om uit te zoeken wat jou kan helpen, en wie.
Succes
Misschien moet je in een kennismakingsgesprek eerst heel goed opletten wat die psycholoog zegt (en niet zegt) voordat je verder met iemand in zee gaat.
En een psycholoog is iets anders dan een psychotherapeut, hè ?
Je mag best kritisch zijn op mensen van wie jij hulp nodig hebt, anders blijf je maar doormodderen.
Heb je je georiënteerd op verschillende richtingen en denkwijzen die er zijn ?
Dat kan helpen om uit te zoeken wat jou kan helpen, en wie.
Succes
nounou
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:55
Oh, heel herkenbaar. Dat had ik ook bij een maatschappelijk werker. Mijn God zeg, dat hielp me ook niet vooruit. Dat was in een CGG en dus een stuk goedkoper dan mijn zelfstandig psycholoog nu, maar dit werkt tenminste. Ik heb héél snel de switch gemaakt.MinkeDeWit schreef: ↑06-10-2017 10:50Ik ben ooit eens een paar keer bij een maatschappelijk werker geweest die juist de heel andere insteek had. Die man bleef maar poeren in mijn gevoel met opmerkingen als 'dat is wel heel erg wat je hebt meegemaakt'. Ik ging somberder weg dan dat ik aankwam, en wilde juist praktische oplossingen om het verdriet zo snel mogelijk weg te krijgen. Of in ieder geval accepteren en berusten, maar dat heeft juist tijd nodig (tijd heelt alle wonden).
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:03
nou heb ik hier ook niet de wijsheid in pacht maar kan het zijn dat de psycholoog vindt dat je blijft hangen in je verdriet en je daarom dus geen platform wil geven om te blijven hangen? Dus je daarom afkapt? Dat zou je misschien kunnen vragen en dat leidt misschien tot een goed gesprek waarin jij meer duidelijkheid krijgt.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:14
Het zijn misschien geen rare vragen, maar dan kan ik inderdaad beter op het vivaforum iets posten of sensoor bellen of met de buurvrouw over de heg hangen want dan krijg je dezelfde oneliners. Je zou denken dat mensen met een moeilijke universitaire studie het toch wel wat anders aanpakken.
Oneliners die ik vergeten was;
- hmmmmm hmmmmm hmmmmm en hierbij steeds knikken
- ik merk aan je dat je boos bent
- ik merk aan je dat je verdrietig bent
- ik merk aan je dat je naast boos ook verdrietig bent
- ik merk dat je naast verdrietig ook boos bent.
Oneliners die ik vergeten was;
- hmmmmm hmmmmm hmmmmm en hierbij steeds knikken
- ik merk aan je dat je boos bent
- ik merk aan je dat je verdrietig bent
- ik merk aan je dat je naast boos ook verdrietig bent
- ik merk dat je naast verdrietig ook boos bent.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:19
Bij de huisarts en de garage zijn er ook een aantal vragen die standaard gesteld worden.
Je klinkt erg verongelijkt. Heb je je wensen / kritiek daar ook kenbaar gemaakt? Of laat je die nu vooral hier horen?
Ik kan me voorstellen dat je psycholoog namelijk wel een uitleg kan geven waarom hij/zij kiest voor een bepaalde aanpak.
Je klinkt erg verongelijkt. Heb je je wensen / kritiek daar ook kenbaar gemaakt? Of laat je die nu vooral hier horen?
Ik kan me voorstellen dat je psycholoog namelijk wel een uitleg kan geven waarom hij/zij kiest voor een bepaalde aanpak.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:26
Mensen met een universitaire studie psychologie zijn natuurlijk niet per se emotioneel intelligent, invoelend, en hoeven ook niet direct mensenkennis en diepe vakkennis te hebben.
Het kan natuurlijk zijn wat Isabelles hierboven schrijft, dat het een reactie is van de psycholoog op jouw gedrag en manier van praten.
Maar als je er niet verder mee komt heb je daar dus niets aan.
Het is bovendien een bekend feit dat veel mensen die psychologie gaan studeren zelf worstelen met allerlei kwesties, en daarom die interesse hebben ontwikkeld. Psychologen die alleen intellectuele betrokkenheid hebben op hun eigen problemen, en dat projecteren op hun cliënten zijn niet de beste die er rondlopen.
Maar als je boos bent op je psycholoog moet je dat met hem of haar bespreken, misschien gebeurt er dan iets zinnigs voor jou.
Oh, en je dan niet laten afschepen met one-liners. Als het een goede is kan zij of hij best omgaan met jouw irritatie en boosheid, en je verder helpen, in plaats van het alleen maar te 'spiegelen' (
)
Het kan natuurlijk zijn wat Isabelles hierboven schrijft, dat het een reactie is van de psycholoog op jouw gedrag en manier van praten.
Maar als je er niet verder mee komt heb je daar dus niets aan.
Het is bovendien een bekend feit dat veel mensen die psychologie gaan studeren zelf worstelen met allerlei kwesties, en daarom die interesse hebben ontwikkeld. Psychologen die alleen intellectuele betrokkenheid hebben op hun eigen problemen, en dat projecteren op hun cliënten zijn niet de beste die er rondlopen.
Maar als je boos bent op je psycholoog moet je dat met hem of haar bespreken, misschien gebeurt er dan iets zinnigs voor jou.
Oh, en je dan niet laten afschepen met one-liners. Als het een goede is kan zij of hij best omgaan met jouw irritatie en boosheid, en je verder helpen, in plaats van het alleen maar te 'spiegelen' (
)
nounou
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:35
Mijn voorkeur was vooral het verhaal vertellen en daar samen eens over praten. Inhoudelijk maar dat willen ze niet. Ik moet het loslaten. Dat lijkt wel leuk, maar het gaat over een vete met familie en dat zijn mensen die ook al op leeftijd zijn. Het spookt toch elke dag door mijn hoofd hoe dit nou verder moet. Met de familie rechtstreeks oplossen of dingen als familieopstellingen is niet mogelijk in dit verhaal. Ik zou graag een klankbord hebben om eens goed te overleggen.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:42
Mijn stelregel is: als meerdere mensen op eenzelfde manier reageren op iets wat ik doe of zeg, dan ligt het waarschijnlijk bij mij en niet bij hen.
Je komt stellig over met hoe je het wil hebben. Geef je de psycholoog wel een kans? Heb je ooit zo'n vraag serieus beantwoord? Want daarmee geef je inzicht in je hunne binnenwereld, waar hun werk pas echt kan beginnen en daarna komt de diepgang.
Je komt stellig over met hoe je het wil hebben. Geef je de psycholoog wel een kans? Heb je ooit zo'n vraag serieus beantwoord? Want daarmee geef je inzicht in je hunne binnenwereld, waar hun werk pas echt kan beginnen en daarna komt de diepgang.
merl0t wijzigde dit bericht op 06-10-2017 12:04
Reden: Pffff, typen op telefoon
Reden: Pffff, typen op telefoon
1.65% gewijzigd
Hips, hopsakee en pierlala.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:42
Dan denk ik echt dat je eens even de verschillende stromingen in de psychologie moet bekijken en je psycholoog daarop moet selecteren. Want een groot deel staat inderdaad in de houding dat de oplossing moet komen van de persoon zelf, die actief luisteren, maar je verder wil dat je zelf dingen gaat inzien en aanpakken. Die geven doorgaans geen gericht advies, want dan komt het niet uit jezelf.
Dan kan je beter op zoek gaan naar een psycholoog/psychotherapeut die er anders instaat.
Op dat vlak staat of valt alles ook dus met overleg met je psycholoog. Hebben ze in de intake dan nooit overlegd over wat hun aanpak/manier van werken is? Want ik denk dat veel van je frustratie komt omdat je gewoon niet op dezelfde golflengte zit op vlak van aanpak en verwachtingen.
Dan kan je beter op zoek gaan naar een psycholoog/psychotherapeut die er anders instaat.
Op dat vlak staat of valt alles ook dus met overleg met je psycholoog. Hebben ze in de intake dan nooit overlegd over wat hun aanpak/manier van werken is? Want ik denk dat veel van je frustratie komt omdat je gewoon niet op dezelfde golflengte zit op vlak van aanpak en verwachtingen.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:43
