Psyche
alle pijlers
oneliners van de psycholoog
vrijdag 6 oktober 2017 om 10:22
Ik heb een aantal nare dingen meegemaakt en ben daarvoor naar een paar psychologen geweest. Het valt me op dat het enige wat ze zeggen het volgende is. Is dit voor jullie herkenbaar. Natuurlijk is het prima zo de client aan het werk te zetten, maar als ik er met de buurvrouw oid over praat zeggen ze dezelfde dingen. Of hebben jullie andere ervaringen.
- je moet het loslaten
- wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten
- wat levert het je op om hierin te blijven hangen
- hoe zie jij jezelf over tien jaar
- weet je al wat je het weekend gaat doen
- ga eens de stad in of bel een vriendin
- je moet het loslaten
- wil je het niet loslaten of kan je het niet loslaten
- wat levert het je op om hierin te blijven hangen
- hoe zie jij jezelf over tien jaar
- weet je al wat je het weekend gaat doen
- ga eens de stad in of bel een vriendin
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:44
Misschien eens reageren met: "Ik merk dat u vaak hetzelfde reageert."paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 11:14Het zijn misschien geen rare vragen, maar dan kan ik inderdaad beter op het vivaforum iets posten of sensoor bellen of met de buurvrouw over de heg hangen want dan krijg je dezelfde oneliners. Je zou denken dat mensen met een moeilijke universitaire studie het toch wel wat anders aanpakken.
Oneliners die ik vergeten was;
- hmmmmm hmmmmm hmmmmm en hierbij steeds knikken
- ik merk aan je dat je boos bent
- ik merk aan je dat je verdrietig bent
- ik merk aan je dat je naast boos ook verdrietig bent
- ik merk dat je naast verdrietig ook boos bent.
Mind the gap
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:44
Misschien een domme vraag van mij (maar goed, ik doe mijn best) maar wat wil je dan dat die psycholoog voor je doet? Je geeft aan dat de situatie zelf niet op te lossen is, dus handvaten daarvoor heb je niet nodig want het kan niet. Het enige wat je dan nog kunt doen is met je eigen gedachten daarover om leren gaan. zodat je het los kunt laten. Je kunt het wel inhoudelijk willen bespreken maar daar kan die psycholoog toch niets zinnigs over zeggen (inhoudelijk over de vete dus).
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:48
Waarom is familieopstellingen niet mogelijk?paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 11:35Mijn voorkeur was vooral het verhaal vertellen en daar samen eens over praten. Inhoudelijk maar dat willen ze niet. Ik moet het loslaten. Dat lijkt wel leuk, maar het gaat over een vete met familie en dat zijn mensen die ook al op leeftijd zijn. Het spookt toch elke dag door mijn hoofd hoe dit nou verder moet. Met de familie rechtstreeks oplossen of dingen als familieopstellingen is niet mogelijk in dit verhaal. Ik zou graag een klankbord hebben om eens goed te overleggen.
Ik kan me wel voorstellen dat al je de hele vete van A tot Z wil vertellen (toen zei neef Jaap zus en toen ging Pa helemaal door het lint etc) dat je dat beter met een vriendin kan doen. Een psycholoog is er voor jou. Voor hoe jij reageert en handelt. Die kan jou helpen inzicht te krijgen op welke momenten je op een bepaalde manier reageert bijvoorbeeld. Daar is het hele verhaal over de vete niet voor nodig.
Mind the gap
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:49
Je schrijft dat het gaat om een vete in de familie, en dat je vooral een klankbord zoekt.
Wanneer het gaat om traumatische dingen die lang geleden met jou zijn gebeurd zou ik dáár hulp voor gaan zoeken.
Wanneer het gaat om verwaarlozing, misbruik of mishandeling of psychische ziekte van iemand van wie je hield, een broer of zus of zo, of een ouder, waardoor er een splitsing in de familie is ontstaan kun je misschien meer met lotgenotencontact ?
Ik weet daar weinig van, maar er is vast wel iemand hier, en anders is het een kwestie van heel veel googelen.
Als je daar geen zin in hebt moet je hier op het forum ook niet gaan beschrijven wat er aan de hand is, hoor.
Pas op je privacy !
Wanneer het gaat om traumatische dingen die lang geleden met jou zijn gebeurd zou ik dáár hulp voor gaan zoeken.
Wanneer het gaat om verwaarlozing, misbruik of mishandeling of psychische ziekte van iemand van wie je hield, een broer of zus of zo, of een ouder, waardoor er een splitsing in de familie is ontstaan kun je misschien meer met lotgenotencontact ?
Ik weet daar weinig van, maar er is vast wel iemand hier, en anders is het een kwestie van heel veel googelen.
Als je daar geen zin in hebt moet je hier op het forum ook niet gaan beschrijven wat er aan de hand is, hoor.
Pas op je privacy !
zazamaenade wijzigde dit bericht op 06-10-2017 12:12
2.11% gewijzigd
nounou
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:52
Merl0t schreef: ↑06-10-2017 11:42Mijn stelregel is: als meerdere mensen op eenzelfde manier reageren op iets wat ik doe of zeg, dan ligt het waarschijnlijk bij mij en niet bij hen.
Je komt stellig over met hoe je het wil hebben. Geef je de psycholoog wel een kans? Heb je ooit zo'n vraag serieus beantwoord? Want daarmee geef je inzicht in je hunne wereld, waar hun werk pas echt kan beginnen en daarna komt de diepgang.
Precies wat ik ook dacht.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:53
Eens met Merlot. En ook Isabelles geeft het al aan, als je nu bij drie psychologen tegen precies hetzelfde aan loopt, wordt het dan niet eens tijd om je af te vragen of het toch niet ook een beetje aan jou kan liggen?Merl0t schreef: ↑06-10-2017 11:42Mijn stelregel is: als meerdere mensen op eenzelfde manier reageren op iets wat ik doe of zeg, dan ligt het waarschijnlijk bij mij en niet bij hen.
Je komt stellig over met hoe je het wil hebben. Geef je de psycholoog wel een kans? Heb je ooit zo'n vraag serieus beantwoord? Want daarmee geef je inzicht in je hunne wereld, waar hun werk pas echt kan beginnen en daarna komt de diepgang.
Een psycholoog is geen scheidsrechter. Je kunt niet verwachten dat hij/zij je gaat vertellen wie er gelijk heeft in de familieruzie. Als je een ruzie op wilt lossen, kun je beter een mediator zoeken. Een psycholoog kan je wel helpen om te onderzoeken wat jouw rol in de familievete is en wat je kunt doen om er minder last van te hebben. En ja, dat begint dan met een aantal vragen, die elke psych je zal stellen, naar jouw beleving van dingen en daarbij zal de psych je terug geven wat hij/zij ziet, om het gesprek over je gevoelens verder te helpen ('ik zie dat het je emotioneert", zei mijn psych telkens als ik naar de tissues greep, en vervolgens vroeg ze me om uit te leggen waaróm ik er emotioneel van werd en zo kwamen we weer een stapje verder).
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:54
Echt verschrikkelijk inderdaad!paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 11:14Het zijn misschien geen rare vragen, maar dan kan ik inderdaad beter op het vivaforum iets posten of sensoor bellen of met de buurvrouw over de heg hangen want dan krijg je dezelfde oneliners. Je zou denken dat mensen met een moeilijke universitaire studie het toch wel wat anders aanpakken.
Oneliners die ik vergeten was;
- hmmmmm hmmmmm hmmmmm en hierbij steeds knikken
- ik merk aan je dat je boos bent
- ik merk aan je dat je verdrietig bent
- ik merk aan je dat je naast boos ook verdrietig bent
- ik merk dat je naast verdrietig ook boos bent.
vrijdag 6 oktober 2017 om 11:58
Heb je iets traumatisch meegemaakt? In dat geval kan ik je emdr aanraden. Eerdere gesprekken hielpen bij mij niet, omdat ik niet de ruimte kreeg het te hebben over die gebeurtenis. Emdr heeft juist gigantisch geholpen, omdat eindelijk iemand naar mij luisterde zonder te oordelen en ik mijn verhaal kwijt kon en het dmv die piepjes eindelijk op een normale manier kon verwerken.
Het is echt ongelooflijk, maar na een stuk of zes sessies was de lading eraf en nu is het onderdeel van mijn geschiedenis geworden. Nog steeds een pijnlijk onderdeel, maar heb er nu geen last meer van.
Het is echt ongelooflijk, maar na een stuk of zes sessies was de lading eraf en nu is het onderdeel van mijn geschiedenis geworden. Nog steeds een pijnlijk onderdeel, maar heb er nu geen last meer van.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:00
Is het wel mogelijk om tot andere inzichten te komen? (oprechte vraag hoor) Want als je inhoudelijk gaat bespreken stel ik me dat zo voor:
- toen deed tante truus A
- vervolgens deed ome jan B
daar is weinig nieuw inzicht aan te behalen lijkt mij, en er is ook weinig wat een psycholoog daarover kan zeggen, want die was er niet bij dus die weet niet of tante truus daadwerkelijk A deed. Jij vind het (in mijn voorbeeld) bijvoorbeeld bijzonder pijnlijk wat tante truus deed, dat neemt die psycholoog dan voor waar aan, want iets anders kan hij niet doen. Hij kan niet gaan zeggen dat jij dat niet pijnlijk vindt, want je vindt het wel. Enige wat dan nog mogelijk is, is om met jou aan de slag te gaan dat jij om kunt gaan met het pijnlijke gevoel.
Nu is het waarschijnlijk dat mijn voorbeeld de situatie ernstig versimpeld, maar ik denk dat het misschien belangrijk is dat jij voor jezelf helder krijgt wat je precies wil van die psycholoog zodat je dat goed kunt uitleggen en het dan dus ook krijgt. Want nu lijk je in elk geval niet te krijgen wat je wil/nodig hebt
- toen deed tante truus A
- vervolgens deed ome jan B
daar is weinig nieuw inzicht aan te behalen lijkt mij, en er is ook weinig wat een psycholoog daarover kan zeggen, want die was er niet bij dus die weet niet of tante truus daadwerkelijk A deed. Jij vind het (in mijn voorbeeld) bijvoorbeeld bijzonder pijnlijk wat tante truus deed, dat neemt die psycholoog dan voor waar aan, want iets anders kan hij niet doen. Hij kan niet gaan zeggen dat jij dat niet pijnlijk vindt, want je vindt het wel. Enige wat dan nog mogelijk is, is om met jou aan de slag te gaan dat jij om kunt gaan met het pijnlijke gevoel.
Nu is het waarschijnlijk dat mijn voorbeeld de situatie ernstig versimpeld, maar ik denk dat het misschien belangrijk is dat jij voor jezelf helder krijgt wat je precies wil van die psycholoog zodat je dat goed kunt uitleggen en het dan dus ook krijgt. Want nu lijk je in elk geval niet te krijgen wat je wil/nodig hebt
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:00
Momenteel is het erg in om de theorie van positieve psychologie toe te passen en vooral de zelfredzaamheid te vergroten (google maar eens). Blijkbaar heb jij een andere behoefte. De tijd van de diepte ingaan en zoeken naar trauma's in het verleden lijkt voorbij. Ga op zoek naar iemand die je wel biedt wat jij nodig hebt.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:01
Ik schat zo in dat jouw/mijn/iedere psycholoog nu zou zeggen: "Ik merk een hoop weerstand op. Kun je vertellen waarom mijn reactie je zo boos maakt?"paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 11:54waar schrijf ik dat een psycholoog mij moet gaan vertellen wie er gelijk heeft. dat vraag ik helemaal niet. wel om inhoudelijk eens rustig de boel te bespreken en wellicht tot andere inzichten bv te komen.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:07
Kan het zijn dat je, misschien zonder dat je het door hebt, zelf erg op de vlakte en gesloten blijft over wat er in je omgaat? Dat kan het lastig maken voor een psycholoog om met je te werken. Daarmee wil ik niet zeggen dat de juiste therapie en de juiste therapeut vinden niet heel lastig kan zijn.
Er klinkt iets stelligs door in je topics inderdaad.
Er klinkt iets stelligs door in je topics inderdaad.
Keep on, keep keepin' on....
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:07
Als TO zoveel moeite heeft met die familievete, dan kan ik me voorstellen dat ze niet veel kan aanvangen met dingen als 'laat het los', hoé dan?
Iemand die alleen maar zegt dat ie ziet dat ik verdrietig/boos ben, duh, dat weet ik zelf ook wel.
Ik had ooit ene die alleen maar zei dat ik een beetje vriendelijker voor mezelf moest zijn maar niet wilde horen waarom ik dat niet was.
Daar was ik zeer snel klaar mee, ik betaal geen €50,00/uur uit eigen zak om Flair-gezemel te horen.
Ik heb nu ene die tegengas geeft en dat is bij mij ook nodig.
Als ik bij hem aankom met iets dat buiten mij ligt maar waar ik te veel mee bezig ben, dan vraagt ie door tot ik zelf inzie hoe onzinnig het is en dan kan ik daarmee aan de slag.
Ik heb destijds zeer duidelijk uitgesproken wat ik verwacht: geen medelijden/wekelijks uurtje huilen op de bank en niet doorpeuteren op dingen waar ik niks over wil vertellen (en dat merk je gauw genoeg aan mij) maar wel mij leren hoe ik het mezelf minder moeilijk kan maken, mijn eigen valkuilen leren herkennen en ontwijken.
Ik ben bereid om hard te werken maar niet zonder tools.
TO, stel voor jezelf misschien eens heel duidelijk op wat je verwachtingen zijn en spreek deze uit, zet ze desnoods op een papiertje, en bekijk dan met je psycholoog in hoeverre je verwachtingen reëel zijn.
Iemand die alleen maar zegt dat ie ziet dat ik verdrietig/boos ben, duh, dat weet ik zelf ook wel.
Ik had ooit ene die alleen maar zei dat ik een beetje vriendelijker voor mezelf moest zijn maar niet wilde horen waarom ik dat niet was.
Daar was ik zeer snel klaar mee, ik betaal geen €50,00/uur uit eigen zak om Flair-gezemel te horen.
Ik heb nu ene die tegengas geeft en dat is bij mij ook nodig.
Als ik bij hem aankom met iets dat buiten mij ligt maar waar ik te veel mee bezig ben, dan vraagt ie door tot ik zelf inzie hoe onzinnig het is en dan kan ik daarmee aan de slag.
Ik heb destijds zeer duidelijk uitgesproken wat ik verwacht: geen medelijden/wekelijks uurtje huilen op de bank en niet doorpeuteren op dingen waar ik niks over wil vertellen (en dat merk je gauw genoeg aan mij) maar wel mij leren hoe ik het mezelf minder moeilijk kan maken, mijn eigen valkuilen leren herkennen en ontwijken.
Ik ben bereid om hard te werken maar niet zonder tools.
TO, stel voor jezelf misschien eens heel duidelijk op wat je verwachtingen zijn en spreek deze uit, zet ze desnoods op een papiertje, en bekijk dan met je psycholoog in hoeverre je verwachtingen reëel zijn.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:17
Zou het kunnen zijn dat deze familievete eigenlijk niet iets is wat je echt bij een psycholoog bespreekt als er verder geen issues zijn? Je zegt dat je graag de situatie wilt bespreken, maar dat klinkt m.i. meer als iets waarvoor je een vriendin inschakelt ipv een psycholoog. Of ga je aan deze vete helemaal onderdoor oid?
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:24
bij ons in de famlie had persoon A problemen met persoon B. Ik, C, was toen nog jong en zat er wat tussenin. Duidelijk was dat A manipulerend was en B ook wel koppig maar ook wanhopig. B heeft ongeveer vijf jaar lang er alles aan gedaan om met A in gesprek te komen op een redelijke manier maar dit lukte totaal niet. Hele wereld erbij gehaald, mediator, dominee, familie maar niks hielp.
B is toen gezwicht onder de druk van de situatie en heeft 'toegegeven'. A nam daarbij de houding aan van zie je wel ik had gelijk. B had vanaf dat moment zeer minimaal contact met A.
toen kreeg ik, C, eenzelfde soort conflict met A. Ik herkende veel, raakte in een soort paniek en heb toen B een paar keer opgebeld, huilend en een waterval in woorden van de situatie. Ik merkte bij B geen enkele emotie. Geen klankbord, geen herkenning, geen emotie, geen niks. Een paar dagen later merkte ik dat B alles aan A had doorverteld. Ik dacht eerst nog dat diegene het voor mij opgenomen had. Maar niks was minder waar.
A maakte opmerkingen als; wat ben jij vreselijk. Met B over mij roddelen he. Nou daar maken wij korte metten mee, B heeft alles aan mij doorverteld en wij vindenhet walgelijk hoe slecht jij met B over mij hebt gesproken. Gelukkig is B WEL lief voor mij en ze vangt me erg goed op.
B, die tot dat moment niks meer met A te maken wilde hebben op een paar verplichte bezoekjes na werd ineens de beste vrienden met A, op zich niks mis mee maar het verhaal werd zo gestoord gedraaid dat ik alleen nog welkom was thuis als ik met hun verhaal meepraatte
- ik zou B lastig hebben gevallen met nare roddeltelefoontjes
- ik zou B beschadigd hebben door slecht over A te praten
- Ik zou A beschadigd hebben door te roddelen
B was in geen enkel opzicht meer te bereiken en stuurde alleen met kerst en verjaardagen hele vriendelijke kaartjes zo van; dag C, hoe gaat het met je studie, flink hoor dat je zo je best doet, een kus van B.
Daags na dat soort kaartjes ging de telefoon weer. A. Die had het stokje compleet overgenomen en stelde van vragen; lief he van B dat ze je een lieve kaart stuurt. Wanneer ga je eens normaal doen tegen ons.
Ondertussen alles gedaan om B te bereiken, om over het verhaal te praten en de gevolgen en uitspraken van A maar niks hielp, B hield alles af en vertelde elke poging tot contact aan A waarop ik steeds opmerkingen kreeg van A als; heb je B weer lastig gevallen met lelijk praten.
Om nog een vb te geven. toen B zelf de problemen had met A had ze een bepaalde oom aangeklampt. Die belde ze vijf jaar lang bijna dagelijks smekend of hij wilde bemiddelen, naar haar wilde luisteren etc. Toen ik in dezelfde problemen kwam en contact opnam met die oom zei hij dat hij B zou bellen. B deed ineens net of ze hem niet meer kende; gut u bent toch de man van die en die....ik weet niet precies wie u bent.
Ik ben pas welkom in het groepje als ik met hun verhaal meega
Ik heb de groep van me afgeschopt
Ik heb B beschadigd door over A te roddelen
Ik heb over A geroddeld
Ik moet mijn excuus aanbieden voor mijn gestoorde gedrag.
Een paar jaar geleden heb ik de nieuwe partner van B ontmoet en die reageeerde heel laconiek.Hij zei dat de reactie van B heel normaal was. Net als de natuur zei hij; de een zijn dood is de ander zijn brood. Hij vertelde dat B meer dood dan levend van verdriet was na haar eigen situtuatie met A en ook daarna nog erg beschadigd. Toen ik dezelfde soort problemen kreeg en A zich aan B vastklampte was dat volgens hem de oplossing voor B om een andere positie te krijgen.
B is toen gezwicht onder de druk van de situatie en heeft 'toegegeven'. A nam daarbij de houding aan van zie je wel ik had gelijk. B had vanaf dat moment zeer minimaal contact met A.
toen kreeg ik, C, eenzelfde soort conflict met A. Ik herkende veel, raakte in een soort paniek en heb toen B een paar keer opgebeld, huilend en een waterval in woorden van de situatie. Ik merkte bij B geen enkele emotie. Geen klankbord, geen herkenning, geen emotie, geen niks. Een paar dagen later merkte ik dat B alles aan A had doorverteld. Ik dacht eerst nog dat diegene het voor mij opgenomen had. Maar niks was minder waar.
A maakte opmerkingen als; wat ben jij vreselijk. Met B over mij roddelen he. Nou daar maken wij korte metten mee, B heeft alles aan mij doorverteld en wij vindenhet walgelijk hoe slecht jij met B over mij hebt gesproken. Gelukkig is B WEL lief voor mij en ze vangt me erg goed op.
B, die tot dat moment niks meer met A te maken wilde hebben op een paar verplichte bezoekjes na werd ineens de beste vrienden met A, op zich niks mis mee maar het verhaal werd zo gestoord gedraaid dat ik alleen nog welkom was thuis als ik met hun verhaal meepraatte
- ik zou B lastig hebben gevallen met nare roddeltelefoontjes
- ik zou B beschadigd hebben door slecht over A te praten
- Ik zou A beschadigd hebben door te roddelen
B was in geen enkel opzicht meer te bereiken en stuurde alleen met kerst en verjaardagen hele vriendelijke kaartjes zo van; dag C, hoe gaat het met je studie, flink hoor dat je zo je best doet, een kus van B.
Daags na dat soort kaartjes ging de telefoon weer. A. Die had het stokje compleet overgenomen en stelde van vragen; lief he van B dat ze je een lieve kaart stuurt. Wanneer ga je eens normaal doen tegen ons.
Ondertussen alles gedaan om B te bereiken, om over het verhaal te praten en de gevolgen en uitspraken van A maar niks hielp, B hield alles af en vertelde elke poging tot contact aan A waarop ik steeds opmerkingen kreeg van A als; heb je B weer lastig gevallen met lelijk praten.
Om nog een vb te geven. toen B zelf de problemen had met A had ze een bepaalde oom aangeklampt. Die belde ze vijf jaar lang bijna dagelijks smekend of hij wilde bemiddelen, naar haar wilde luisteren etc. Toen ik in dezelfde problemen kwam en contact opnam met die oom zei hij dat hij B zou bellen. B deed ineens net of ze hem niet meer kende; gut u bent toch de man van die en die....ik weet niet precies wie u bent.
Ik ben pas welkom in het groepje als ik met hun verhaal meega
Ik heb de groep van me afgeschopt
Ik heb B beschadigd door over A te roddelen
Ik heb over A geroddeld
Ik moet mijn excuus aanbieden voor mijn gestoorde gedrag.
Een paar jaar geleden heb ik de nieuwe partner van B ontmoet en die reageeerde heel laconiek.Hij zei dat de reactie van B heel normaal was. Net als de natuur zei hij; de een zijn dood is de ander zijn brood. Hij vertelde dat B meer dood dan levend van verdriet was na haar eigen situtuatie met A en ook daarna nog erg beschadigd. Toen ik dezelfde soort problemen kreeg en A zich aan B vastklampte was dat volgens hem de oplossing voor B om een andere positie te krijgen.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:30
Dat is een ingewikkeld verhaal en ik kan me voorstellen dat het je allemaal dwars zit. Alleen lijkt het mij, dat er niet een oplossing is in de zin van: en toen kwam alles weer goed tussen A, B, en C. Waar de psycholoog je wel mee helpen kan, is dat het met jou goed gaat. Dat je zelf verder kunt na deze nare ervaringen.
Dus dan heeft het geen zin om de hele vete uit de doeken te doen. Die moet je laten waar hij is: in het verleden. Maar hoe ga je nu verder, dat is waar het om draait in de therapie.
Dus dan heeft het geen zin om de hele vete uit de doeken te doen. Die moet je laten waar hij is: in het verleden. Maar hoe ga je nu verder, dat is waar het om draait in de therapie.
anoniem_252501 wijzigde dit bericht op 06-10-2017 12:32
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
22.09% gewijzigd
Mind the gap
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:31
Na dit hele verhaal, kan ik me toch echt wel verplaatsen in de vragen die je gesteld zijn. Een psycholoog is er om jou te helpen om te gaan met je leven. Er is dus kennelijk een ingewikkeld familiegedoe en die psycholoog heeft - terecht in mijn ogen - niet de intentie om jouw hele disfunctionele familie te veranderen. Het enige wat een psycholoog kan doen, is jou helpen om hier mee om te gaan. En de vraag wat het jou brengt om hier zo mee bezig te zijn, lijkt me dan een heel terechte vraag. Want misschien kom je, al doorpratende, wel zelf tot het oordeel dat het gedoe met die familie jou alleen maar verdriet brengt, en dat je dus beter kunt breken met hen. Of je concludeert dat het contact toch wel erg belangrijk voor je is, dus dat je dan zult moeten accepteren dat oom A en neef B akelige snuiters zijn. Linksom of rechtsom, het enige wat je echt kunt beïnvloeden is je eigen gedachtes en daardoor gevoelens over de hele situatie, niet wat anderen denken of doen.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:34
Doe dat dan met vriendinnen. Maar daar is de psycholoog niet voor.paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 12:32Ja maar dat kan iemand van dit forum mij ook wensen, hopen dat het goed met mij gaat. Het zou zo fijn zijn er eens inhoudelijk over te praten.
Mind the gap
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:35
Ik snap nog steeds niet wat je nou precies bedoelt met er inhoudelijk over praten. Kun je dat wat toelichten? Mag je van je psycholoog dit verhaal niet vertellen? Of verwacht je een bepaalde reactie van de psych die je nu niet gekregen hebt? Wil je dat de psych uitspreekt dat het oneerlijk/onaardig/onterecht is wat oom A en tante B gedaan hebben?paarsesuikerspin schreef: ↑06-10-2017 12:32Ja maar dat kan iemand van dit forum mij ook wensen, hopen dat het goed met mij gaat. Het zou zo fijn zijn er eens inhoudelijk over te praten.
vrijdag 6 oktober 2017 om 12:39
Je vertelt een heel verhaal, ik haal daaruit dat:
- je je verraden en onrechtvaardig behandeld voelt,
- je bang bent voor uitsluiting uit de groep maar je de prijs om in de groep opgenomen te worden te hoog vindt;
Ik denk dat je hiermee aan de slag moet, de details van wat A of B zeggen of doen zijn imo minder relevant.
Als jij een uur vol vertelt over wie wat zei, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen dat de psych dat afkapt en doorvraagt naar hoe jij je eronder voelt, want daarmee kan hij je verder helpen, hij heeft geen invloed op hoe jouw familie zich gedraagt.
- je je verraden en onrechtvaardig behandeld voelt,
- je bang bent voor uitsluiting uit de groep maar je de prijs om in de groep opgenomen te worden te hoog vindt;
Ik denk dat je hiermee aan de slag moet, de details van wat A of B zeggen of doen zijn imo minder relevant.
Als jij een uur vol vertelt over wie wat zei, dan kan ik me er wel iets bij voorstellen dat de psych dat afkapt en doorvraagt naar hoe jij je eronder voelt, want daarmee kan hij je verder helpen, hij heeft geen invloed op hoe jouw familie zich gedraagt.
