Psyche
alle pijlers
Ongelukkig in de zorgen voor mijn moeder
zondag 20 december 2020 om 08:49
Dit is het moment waar ik me besef dat ik doodongelukkig ben. Ik kom thuis na de zoveelste keer van een bezoek aan mijn moeder, welke nu pas aan het revalideren is van een beroerte. Ik voel me de laatste weken steeds meer en meer verwijderd van mijzelf. Ik voel me dood en leeg van binnen, wanneer ik thuis kom van het bezoek. In de nachten word mij duidelijk dat ik doodongelukkig ben, en óntzettend veel behoefte heb aan liefde en genegenheid.
Wekenlang heb ik zorg gedragen voor haar, op emotioneel en praktisch niveau (kleding verzorgen). Ze geeft ook meerdere malen aan dat als ik niet meer zou komen, dat haar wil om te leven zou verdwijnen. Ze heeft echter ook een zus in het buitenland waar ze contact mee heeft. Ook heeft ze het erover gehad om na het herstel bij haar zus te gaan wonen.
Ik ben weken ver buiten mijn kunnen gegaan en flink aan mij zelf voorbij gelopen. Wat alleen grote nadeel heeft gebracht aan mijn bestaande heftige burn-out. Tot terugvallen aan toe. Daarnaast heb ik me ook vaak zat afgevraagd waarvoor ik dit allemaal doe?? Net name wanneer ze erg kwetsend was tijdens haar opname. Door mij af te dwingen over iets onredelijks en zonder pardon wegsturen als ik niet in stem.
Ter info; ik scoor erg hoog op het schema emotionele verwaarlozing en zelfopoffering (uit angst diegene te kwetsen). Welke zijn ontstaan in mijn jeugd met mijn moeder, ze heeft een narcistische persoonlijkheids stoornis. En ptss. (Ik ben in therapie). Ik heb voor haar beroerte, jarenlang, bewust zeer sporadisch contact met mijn moeder gehad. (Te toxisch).
Ik sta op het punt waarbij ik me constant afvraag en zelfs wakker van lig, óf ik dan nu eindelijk mezelf toestemming mag geven en mag gunnen om gelukkig te zijn?? Echt volop voor mezelf mag én kan kiezen en dit leer vol te houden? Koste wat kost.
Herkent iemand zich hierin? Ik lees het graag.
Wekenlang heb ik zorg gedragen voor haar, op emotioneel en praktisch niveau (kleding verzorgen). Ze geeft ook meerdere malen aan dat als ik niet meer zou komen, dat haar wil om te leven zou verdwijnen. Ze heeft echter ook een zus in het buitenland waar ze contact mee heeft. Ook heeft ze het erover gehad om na het herstel bij haar zus te gaan wonen.
Ik ben weken ver buiten mijn kunnen gegaan en flink aan mij zelf voorbij gelopen. Wat alleen grote nadeel heeft gebracht aan mijn bestaande heftige burn-out. Tot terugvallen aan toe. Daarnaast heb ik me ook vaak zat afgevraagd waarvoor ik dit allemaal doe?? Net name wanneer ze erg kwetsend was tijdens haar opname. Door mij af te dwingen over iets onredelijks en zonder pardon wegsturen als ik niet in stem.
Ter info; ik scoor erg hoog op het schema emotionele verwaarlozing en zelfopoffering (uit angst diegene te kwetsen). Welke zijn ontstaan in mijn jeugd met mijn moeder, ze heeft een narcistische persoonlijkheids stoornis. En ptss. (Ik ben in therapie). Ik heb voor haar beroerte, jarenlang, bewust zeer sporadisch contact met mijn moeder gehad. (Te toxisch).
Ik sta op het punt waarbij ik me constant afvraag en zelfs wakker van lig, óf ik dan nu eindelijk mezelf toestemming mag geven en mag gunnen om gelukkig te zijn?? Echt volop voor mezelf mag én kan kiezen en dit leer vol te houden? Koste wat kost.
Herkent iemand zich hierin? Ik lees het graag.
zondag 20 december 2020 om 08:55
Wat zegt jouw therapeut hiervan als je het er over hebt?
Je hebt jarenlang goed voor jezelf gezorgd door veel afstand te nemen van je moeder. Heel goed van je! Het is jammer dat je nu blijkbaar weer getriggerd wordt om toch meer contact te hebben en toch voor haar te zorgen. Weet je waarom je dat doet? Het lijkt me voor jou heel goed om daarmee op te houden. Onttrek je aan haar macht, door afstand te nemen. Als je dat niet kan terwijl je zoveel contact met haar hebt, dan is het contact drastisch verminderen de beste oplossing.
Je gaat je dan misschien schuldig voelen, gezien je problematiek. Maar er is niets mis met zorgen voor je eigen welzijn. Niets mis met kiezen voor jezelf en voor je eigen geluk.
Succes!
Je hebt jarenlang goed voor jezelf gezorgd door veel afstand te nemen van je moeder. Heel goed van je! Het is jammer dat je nu blijkbaar weer getriggerd wordt om toch meer contact te hebben en toch voor haar te zorgen. Weet je waarom je dat doet? Het lijkt me voor jou heel goed om daarmee op te houden. Onttrek je aan haar macht, door afstand te nemen. Als je dat niet kan terwijl je zoveel contact met haar hebt, dan is het contact drastisch verminderen de beste oplossing.
Je gaat je dan misschien schuldig voelen, gezien je problematiek. Maar er is niets mis met zorgen voor je eigen welzijn. Niets mis met kiezen voor jezelf en voor je eigen geluk.
Succes!
zondag 20 december 2020 om 09:06
zondag 20 december 2020 om 09:07
Dankjewel Dwaler,
Ik heb nog niet verteld dat ik me doodongelukkig voel, voor de rest weet de psych alles, diegene weet en herkent mijn gedrag in de schema zelfopoffering. Verder niets gehoord over wat ik moet doen of wat wijsheid is. Mijn verstand en onderbewuste schreeuwt wekenlang; 'afstand houden en niet emotioneel binden'. Voor een groot gedeelte speelt karakter een rol, ik ben nogal zorgzaam en zachtaardig. En daarnaast bang voor een schuldgevoel en om diegene te kwetsen, wat dus blijkbaar voortkomt uit de schema's. Ik weet mezelf niet te disiplineren. Dat ben ik kwijt.
Ik heb nog niet verteld dat ik me doodongelukkig voel, voor de rest weet de psych alles, diegene weet en herkent mijn gedrag in de schema zelfopoffering. Verder niets gehoord over wat ik moet doen of wat wijsheid is. Mijn verstand en onderbewuste schreeuwt wekenlang; 'afstand houden en niet emotioneel binden'. Voor een groot gedeelte speelt karakter een rol, ik ben nogal zorgzaam en zachtaardig. En daarnaast bang voor een schuldgevoel en om diegene te kwetsen, wat dus blijkbaar voortkomt uit de schema's. Ik weet mezelf niet te disiplineren. Dat ben ik kwijt.
zondag 20 december 2020 om 09:07
Jouw moeder heeft niet voor jou de zorg kunnen leveren toen jij een onschuldig kind was, waarom zou jij dat wel doen voor haar nu?
Mijn vader heeft ook op zijn minst wat narcistische trekken, en ik wil best de praktische zaken regelen mocht hij het later nodig hebben. Of af en toe thee met hem drinken, maar ik ga toch zeker niet voor hem zorgen en mijzelf compleet verwaarlozen en wegcijferen. Terwijl hij mij liet vallen toen ik hem als kind nodig had. Ik begrijp dat dit voor mij makkelijk typen is, en dat het allemaal wat complexer is. Maar echt je bent niet verplicht.
Mijn vader heeft ook op zijn minst wat narcistische trekken, en ik wil best de praktische zaken regelen mocht hij het later nodig hebben. Of af en toe thee met hem drinken, maar ik ga toch zeker niet voor hem zorgen en mijzelf compleet verwaarlozen en wegcijferen. Terwijl hij mij liet vallen toen ik hem als kind nodig had. Ik begrijp dat dit voor mij makkelijk typen is, en dat het allemaal wat complexer is. Maar echt je bent niet verplicht.
zondag 20 december 2020 om 09:13
Wij (kijk daar ga je al. Je klinkt als enig kind) hebben een ingewikkelde moeder. Wij hebben onderling afgesproken dat we een deel doen, wat we goed kunnen.
Dit ook uit zelfbescherming en bescherming moeder. Het toxische werkt 2 kanten op en heeft direct invloed op haar gezondheid. Ruziemaken, negativiteit etc zorgt direct voor een crisis.
Wij hebben het zo verdeeld dat er wekelijks contact is en per 2 of 3 weken fysiek contact per persoon.
Iedereen om haar heen qua professionals vind dat wij het fantastisch hebben geregeld, terwijl wij zelf het karig vinden qua frequentie en zijzelf steen en been klaagt.
Maar meer zorgt gewoon voor teveel gedoe, ze stookt ook nog eens tussen ons onderling.
Dus bedenk je ook dat wat zij ZEGT wat ze wil niet perse goed is, niet voor haar.
En beperk je tot de dingen die je graag/makkelijk doet.
Ik regende administratie en onderhoud contact met professionals, en mijn man (de lieverd) gaat er om de week naartoe voor de boodschappen en een praatje. Ik spreek haar alleen telefonisch en om de zoveel tijd in het weekend fysiek contact, dat heeft ook met andere verplichtingen en reistijd te maken (heb geen rijbewijs).
Alsnog weet ze dan in de gauwigheid nog wat onrust te stoken door verhalen over medicatie en sensatie over siblings. Man kan zich daar beter voor afsluiten dus ik ben erg blij dat hij gaat.
Zij ook want dat is rustiger.
Hier heeft dus niemand iets aan, je moet het zien als mijn kind dat de hele dag op de playstation wil met een grote bak snoep ernaast maar als dat gebeurt niet te doen is.
Je moet goed op jezelf gaan letten en kan daarom ook de tijd die je met je moeder spendeert en de zorg ook voor haar rustiger houden.
Liever geen bezoek dan drama.
En praktische dingen kun je ook doen kort of als je elders bent.
Wij besteden ook veel uit, dus we hebben een tijd een werkster betaald.
Dit ook uit zelfbescherming en bescherming moeder. Het toxische werkt 2 kanten op en heeft direct invloed op haar gezondheid. Ruziemaken, negativiteit etc zorgt direct voor een crisis.
Wij hebben het zo verdeeld dat er wekelijks contact is en per 2 of 3 weken fysiek contact per persoon.
Iedereen om haar heen qua professionals vind dat wij het fantastisch hebben geregeld, terwijl wij zelf het karig vinden qua frequentie en zijzelf steen en been klaagt.
Maar meer zorgt gewoon voor teveel gedoe, ze stookt ook nog eens tussen ons onderling.
Dus bedenk je ook dat wat zij ZEGT wat ze wil niet perse goed is, niet voor haar.
En beperk je tot de dingen die je graag/makkelijk doet.
Ik regende administratie en onderhoud contact met professionals, en mijn man (de lieverd) gaat er om de week naartoe voor de boodschappen en een praatje. Ik spreek haar alleen telefonisch en om de zoveel tijd in het weekend fysiek contact, dat heeft ook met andere verplichtingen en reistijd te maken (heb geen rijbewijs).
Alsnog weet ze dan in de gauwigheid nog wat onrust te stoken door verhalen over medicatie en sensatie over siblings. Man kan zich daar beter voor afsluiten dus ik ben erg blij dat hij gaat.
Zij ook want dat is rustiger.
Hier heeft dus niemand iets aan, je moet het zien als mijn kind dat de hele dag op de playstation wil met een grote bak snoep ernaast maar als dat gebeurt niet te doen is.
Je moet goed op jezelf gaan letten en kan daarom ook de tijd die je met je moeder spendeert en de zorg ook voor haar rustiger houden.
Liever geen bezoek dan drama.
En praktische dingen kun je ook doen kort of als je elders bent.
Wij besteden ook veel uit, dus we hebben een tijd een werkster betaald.
zondag 20 december 2020 om 09:22
Ja, dat was ik vergeten te zeggen. Ik heb meerdere malen rustig uitgelegd hoe de situatie is, aan drie verschillende personen. De relatie met mijn moeder én dat ik niet meer in staat ben om verantwoordelijkheden/taken op me nemen. De laatste persoon reageerde nogal onsympathiek op een gegeven moment met, 'het is jouw moeder, het zal ons een worst wezen even grof gezegd'. Ze had dus schoenen nodig, maar ik had het geld er niet meer voor (heb ook zat aan kleding uitbesteed voor haar) noch wilde ik verwacht worden op de draven voor haar (toekomstige) benodigdheden. Ik hield voet bij stuk. Er zal een bewindvoerder en vertegenwoordiger voor haar komen, tot zover bekend is. En wie weet wat nog meer..viva-amber schreef: ↑20-12-2020 08:56To, kan er geen thuishulp en wijkverpleging voor je moeder geregeld worden?
zondag 20 december 2020 om 09:49
Heb je e.a. al eens met haar huisarts besproken?chamilla schreef: ↑20-12-2020 09:22Ja, dat was ik vergeten te zeggen. Ik heb meerdere malen rustig uitgelegd hoe de situatie is, aan drie verschillende personen. De relatie met mijn moeder én dat ik niet meer in staat ben om verantwoordelijkheden/taken op me nemen. De laatste persoon reageerde nogal onsympathiek op een gegeven moment met, 'het is jouw moeder, het zal ons een worst wezen even grof gezegd'. Ze had dus schoenen nodig, maar ik had het geld er niet meer voor (heb ook zat aan kleding uitbesteed voor haar) noch wilde ik verwacht worden op de draven voor haar (toekomstige) benodigdheden. Ik hield voet bij stuk. Er zal een bewindvoerder en vertegenwoordiger voor haar komen, tot zover bekend is. En wie weet wat nog meer..
Want personen zeggen mij niet zo veel.
Wees zorgzaam voor jezelf!
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 20 december 2020 om 10:03
Transferverpleegkundige, zaalarts en zorgcoördinatorviva-amber schreef: ↑20-12-2020 09:49Heb je e.a. al eens met haar huisarts besproken?
Want personen zeggen mij niet zo veel.
Wees zorgzaam voor jezelf!
zondag 20 december 2020 om 10:10
Het is niet aan de psych om jou te instrueren. Je leert juist het meest door zelf na te denken over wat dit met jou doet, daar zelf keuzes in te maken, en de gevoelens die je daarbij ervaart met de psych te bespreken.
zondag 20 december 2020 om 10:22
Die vinden dat ze me mogen commanderen in dat het nu mijn taak is om zorg te dragen voor haar, gezien ze al die tijd ervoor haar zijn geweest. Is allemaal lulkoek. Zat vaak politie aan de deur geweest wegens geweld. Ze weten alles slim te bespelen. Mijn moeder faciliteerd ze jarenlang kostenloos. Maar goed ik laat me niet gek maken en ik wil niets met hun te maken hebben. Ze zijn allemaal niet goed bij hun hoofd, inclusief mijn moeder.drominique schreef: ↑20-12-2020 09:47To laat ze zorg over aan het gezin met wie je moeder samen woonde en trek je terug.
zondag 20 december 2020 om 10:24
Juist.JenBarber schreef: ↑20-12-2020 09:07Jouw moeder heeft niet voor jou de zorg kunnen leveren toen jij een onschuldig kind was, waarom zou jij dat wel doen voor haar nu?
Mijn vader heeft ook op zijn minst wat narcistische trekken, en ik wil best de praktische zaken regelen mocht hij het later nodig hebben. Of af en toe thee met hem drinken, maar ik ga toch zeker niet voor hem zorgen en mijzelf compleet verwaarlozen en wegcijferen. Terwijl hij mij liet vallen toen ik hem als kind nodig had. Ik begrijp dat dit voor mij makkelijk typen is, en dat het allemaal wat complexer is. Maar echt je bent niet verplicht.
zondag 20 december 2020 om 10:25
Per direct afstand nemen.chamilla schreef: ↑20-12-2020 10:22Die vinden dat ze me mogen commanderen in dat het nu mijn taak is om zorg te dragen voor haar, gezien ze al die tijd ervoor haar zijn geweest. Is allemaal lulkoek. Zat vaak politie aan de deur geweest wegens geweld. Ze weten alles slim te bespelen. Mijn moeder faciliteerd ze jarenlang kostenloos. Maar goed ik laat me niet gek maken en ik wil niets met hun te maken hebben. Ze zijn allemaal niet goed bij hun hoofd, inclusief mijn moeder.
zondag 20 december 2020 om 10:33
En wat gebeurt er dan met de besproken gevoelens? Wat wordt daarmee gedaan? Hoe moet iemand die bijvoorbeeld een minderwaardigscomplex heeft weten hoe goede keuzes te maken? Er moet toch iemand zijn wie diegene instrueert of coacht? En laten zien wat wijsheid is.Nummer*Zoveel schreef: ↑20-12-2020 10:10Het is niet aan de psych om jou te instrueren. Je leert juist het meest door zelf na te denken over wat dit met jou doet, daar zelf keuzes in te maken, en de gevoelens die je daarbij ervaart met de psych te bespreken.
zondag 20 december 2020 om 10:43
Je bent een volwassen vrouw en dat betekent dat je niet afhankelijk bent van anderen voor het maken van keuzes. Die mag je helemaal zelf maken. Sommigen keuzes zullen goed zijn, en andere misschien minder gelukkig, maar het hoort bij het volwassen leven om keuzes en soms ook fouten te maken en daarvan te leren.
zondag 20 december 2020 om 10:52
Ik denk dat jij mijn punt onderschat of verkeerd begrijpt. Sommige mensen zijn zo gebrainwashed en bevinden zich in een zwakke positie dat ze niet beter weten of kunnen en juist daardoor afhankelijk zijn van anderen, maatschappelijk werk, coach. Noem maar op.Nummer*Zoveel schreef: ↑20-12-2020 10:43Je bent een volwassen vrouw en dat betekent dat je niet afhankelijk bent van anderen voor het maken van keuzes. Die mag je helemaal zelf maken. Sommigen keuzes zullen goed zijn, en andere misschien minder gelukkig, maar het hoort bij het volwassen leven om keuzes en soms ook fouten te maken en daarvan te leren.
zondag 20 december 2020 om 11:18
Omdat TO een goed hart heeft en plichtsgevoel naar haar moeder toe?JenBarber schreef: ↑20-12-2020 09:07Jouw moeder heeft niet voor jou de zorg kunnen leveren toen jij een onschuldig kind was, waarom zou jij dat wel doen voor haar nu?
Mijn vader heeft ook op zijn minst wat narcistische trekken, en ik wil best de praktische zaken regelen mocht hij het later nodig hebben. Of af en toe thee met hem drinken, maar ik ga toch zeker niet voor hem zorgen en mijzelf compleet verwaarlozen en wegcijferen. Terwijl hij mij liet vallen toen ik hem als kind nodig had. Ik begrijp dat dit voor mij makkelijk typen is, en dat het allemaal wat complexer is. Maar echt je bent niet verplicht.
Dont get me wrong, ik zou mezelf niet compleet opofferen voor een moeder die naar mij niet veel om heeft gekeken.
Maar je kunt altijd wel iets doen om een handje te helpen zonder jezelf te overbelasten.
Het blijft toch de persoon die je het leven heeft geschonken uiteindelijk.
zondag 20 december 2020 om 11:19
Nee, ik denk dat jij mijn punt niet helemaal begrijpt.
Hulp heeft altijd als doel om de zelfstandigheid te vergroten. Het is bedoeld om jou te ondersteunen in het werken aan jouw eigen zelfstandigheid, en niet om het roer daarin over te nemen.
En juist in heel moeilijke situaties zoals deze, kun je heel veel leren, als je de hulp die je krijgt op de juiste manier inzet. Dit is juist een kans om zelf keuzes te leren maken, jouw afhankelijkheid van anderen te verkleinen, en daarmee meer zelfstandig (en zelfverzekerder) te worden.
En natuurlijk is dat eng en spannend. Je gaat daarmee flink buiten je comfortzone, maar dat is dan ook waar je meest kunt leren. De gevoelens die dat bij jou oproept, kun je bespreken met jouw hulpverlening, zodat zij je kunnen helpen om ook daarmee om te leren gaan.
zondag 20 december 2020 om 11:21
Jij bent geen opgeleid professional als verpleegster, therapeut en schoonmaakster.
En al was je dat wel, dan nog wordt je niet bij je moeder ingezet.
Zij heeft professionele hulp nodig. Jij kan dit niet aan. Jij moet dit niet doen.
Grenzen stellen en niet 1 keer: ik kom wat later, maar consequent.
Het is nu belangrijker voor jou dat jij er niet aan onderdoorgaat.
En al was je dat wel, dan nog wordt je niet bij je moeder ingezet.
Zij heeft professionele hulp nodig. Jij kan dit niet aan. Jij moet dit niet doen.
Grenzen stellen en niet 1 keer: ik kom wat later, maar consequent.
Het is nu belangrijker voor jou dat jij er niet aan onderdoorgaat.
zondag 20 december 2020 om 11:23
De gezondheid van TO zou het belangrijkste nu moeten zijn voor TO.Moreina schreef: ↑20-12-2020 11:18Omdat TO een goed hart heeft en plichtsgevoel naar haar moeder toe?
Dont get me wrong, ik zou mezelf niet compleet opofferen voor een moeder die naar mij niet veel om heeft gekeken.
Maar je kunt altijd wel iets doen om een handje te helpen zonder jezelf te overbelasten.
Het blijft toch de persoon die je het leven heeft geschonken uiteindelijk.
Dat over het leven 'schenken' vind ik onzin als je voor de rest een nare moeder bent geweest. Dan liever nog voor een aardige buurvrouw zorgen.
