Psyche
alle pijlers
Ongezellig ? Egoïstisch? Nieuwe normaal ? Of typisch Viva ?
zondag 7 mei 2023 om 10:18
Wat voor mij - en mijn omgeving - normaal is, lijkt dat hier juist niet zo te zijn.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Ik geef wat voorbeelden :
Blij zijn met familie uitbreiding ( in mijn geval nu kinderen van neven en nichten ) dol zijn op de kinderen van je beste vrienden.
Het gezellig vinden naar een verjaardag / bruiloft / kraamfeest / sportevenement van iemand of whatever te gaan.
Je ouders / kinderen heel geregeld te zien en ook bepaalde dingen van elkaar verwachten mbt elkaar helpen ( verhuizen , naar station brengen , etc )
Erg hebben in wat er speelt in elkaars leven ( als mijn vriendin op vakantie gaat bied ik aan “ achtervang “ te zijn voor haar moeder, een gescheiden vriend of vriendin mee uit ( eten ) nemen of op vakantie, een appje als iemand uitslag verwacht van een onderzoek, een cadeautje kopen voor een zwangere vriendin of familielid van ( schoon) kinderen of van vrienden die je geregeld tegenkomt op verjaardagen oid , etc )
Op elk moment aan kunnen komen waaien ( en nee, als het niet uitkomt is dat ook totaal geen punt ) en het aanbod krijgen om een hapje mee te eten.
Of nog erger…jezelf uitnodigen ( Partner heeft avonddienst, mag ik vanavond bij jullie eten )
.
In mijn kring zitten uiteraard ook mensen die niet dol op hun schoonouders zijn, of niet erg lekker door 1 deur gaan met schoonkinderen, maar niemand , voor zover ik weet, die dan niet meehelpt met verhuizen oid.
Natuurlijk zijn we allemaal druk ( wie niet ) en meer met onszelf bezig dan met een ander , maar dan verontschuldigen we ons bij het niet vragen naar een ziekenhuisuitslag , gaan we naar begrafenissen van ouders van vrienden, helpen we bij klussen.
Ik zeg niet dat dit gedrag of gedachtengang beter is als iets anders, maar ik herken me ( en mijn omgeving , waar ik ook collega’s en kennissen onder schaar dus niet alleen mensen waar ik close mee ben ) zo vaak niet in wat ik hier geregeld lees.
Maar misschien is dit het nieuwe normaal , misschien is mijn omgeving heel gek, misschien is het toeval dat veel andersdenkenden op Viva forummen. Misschien doen mensen zich toch anders voor dan dat ze zijn ( hetzij hier, hetzij in mijn omgeving ) .
Ik wil eigenlijk niet de discussie voeren of je nou wel of niet een kado koopt voor de zwangere schoondochter van je vriendin, of hoe vaak je naar je ouders moet, ik wil het eigenlijk gewoon hebben over waarom ik mijn omgeving hier niet herken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 mei 2023 om 08:05
Hoe vaak moet je elkaar spreken dan, volgens jou, om je verbonden te voelen?blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 23:36Iemand die ik eens in het jaar spreek en dan nog eens moet gaan vertellen wat er voor leuks of minder leuks in mijn leven is gebeurd daar voel ik me niet zo mee verbonden.
maandag 8 mei 2023 om 08:11
Alleen maar fijn toch dat je voor jezelf dat beeld niet herkent.
Denk dat veel mensen hier ook komen om even te spuien/gal te spugen en dan is dat vaak negatief.
En soms kan je familie gewoon niet uitkiezen.
Zo had ik zaterdag een leuk familiefeestje ik heb het daar erg naar mijn zin gehad we reden mee met de schoonouders ook allemaal prima, maar die wilde op tijd naar huis ook allemaal prima. We konden blijven en met iemand anders meerijden, maar na 5 uur op een feestje vond ik het wel welletjes.
Super leuke familiefeest gehad en de volgende dag volgende en appje van mijn schoonzus, dat ze idee had dat ik voor partner besliste om haar huis te gaan, terwijl hij nog wilde blijven. Partner gaf aan dat dit zeker niet het geval was, gaf zo een nare bijsmaak achteraf.
Dan denk ik waarom? Wat is er nu weer? Het was toch gezellig? Waarom dit toch nog even moeten benoemen. Heb geen ruzie met ze en ontloop ze niet, maar een nauwe band opbouwen vind ik dan wel lastig na zulke uitspraken richting mijn partner.
Het is niet dat ik me niet open wil stellen voor andere, maar ik heb gewoon te vaak de deur op me neus gekregen en het vertrouwen is een beetje weg.
Denk dat veel mensen hier ook komen om even te spuien/gal te spugen en dan is dat vaak negatief.
En soms kan je familie gewoon niet uitkiezen.
Zo had ik zaterdag een leuk familiefeestje ik heb het daar erg naar mijn zin gehad we reden mee met de schoonouders ook allemaal prima, maar die wilde op tijd naar huis ook allemaal prima. We konden blijven en met iemand anders meerijden, maar na 5 uur op een feestje vond ik het wel welletjes.
Super leuke familiefeest gehad en de volgende dag volgende en appje van mijn schoonzus, dat ze idee had dat ik voor partner besliste om haar huis te gaan, terwijl hij nog wilde blijven. Partner gaf aan dat dit zeker niet het geval was, gaf zo een nare bijsmaak achteraf.
Dan denk ik waarom? Wat is er nu weer? Het was toch gezellig? Waarom dit toch nog even moeten benoemen. Heb geen ruzie met ze en ontloop ze niet, maar een nauwe band opbouwen vind ik dan wel lastig na zulke uitspraken richting mijn partner.
Het is niet dat ik me niet open wil stellen voor andere, maar ik heb gewoon te vaak de deur op me neus gekregen en het vertrouwen is een beetje weg.
maandag 8 mei 2023 om 08:45
xynix schreef: ↑08-05-2023 08:00Humor kan twee kanten op. Het kan lichter maken en de starheid doorbreken.
Het kan ook over gevoeligheden heen walsen en een mening belachelijk maken.
Ik zie jou met enige regelmaat grapjes maken met dat laatste effect.
In een topic waar het gaat over verschil in sociale klasse, cultuur en familiegeschiedenis, is de kans behoorlijk groot dat grapjes niet zo lekker vallen bij een deel van de lezers.
Mag jij vinden. Zonder wrijving geen glans. En als iets belachelijk te maken is kun je je beter afvragen waarom? Wanneer is de volgende dienst?
'balans leidt tot glans'
maandag 8 mei 2023 om 08:51
Maar dat is dan wel een groot verschil met andere families. Ik denk dat in een kleine familie, of met niet of nauwelijks familie aan de andere kant, het een stuk makkelijker en logischer is om veel tijd aan elkaar te spenderen. Of als je dicht bij elkaar woont. Dat heeft dan niks met warmte of karakters te maken, maar gewoon met de praktische omstandigheden en je totale hoeveelheid tijd gedeeld door het aantal personen in je familie.blijfgewoonbianca schreef: ↑07-05-2023 23:33Helaas : nauwelijks.
Misschien dat die meiden het daarom juist wel heel fijn vinden voor het eerst grootouders te hebben.
Zo heb ik bijv 11 neefjes en nichtjes (tantezeggers), die allemaal niet dichtbij wonen. Ik ben met hen minder close dan dat ik zou zijn als ik 2 of 3 neefjes en nichtjes zou hebben die om de hoek wonen. Ik heb ook 25 neven en nichten van mijn eigen generatie, waarvan een deel weer een partner en kinderen heeft. Ik ben naar een groot deel van hun bruiloften geweest - voor zover ik uitgenodigd werd - stuur een kaartje als er een baby geboren wordt en leef mee bij lief en leed door bijv een appje. Maar met al mijn achterneefjes en achternichtjes een band opbouwen is geen doen. Mijn man heeft wel 50 neven en nichten en zo'n 100 achterneefjes en achternichtjes. Hij weet niet eens alle namen van hen, maar dat is ook niet gek met die hoeveelheid. Met iedereen meeleven is ook geen doen. Het is compleet anders als je bijv maar 3 neven hebt, die ook nog eens in hetzelfde dorp wonen.
maandag 8 mei 2023 om 09:01
Sjonge zeg, waar bemoeit ze zich mee?! Ik heb het idee dat dit wel vaker speelt bij sommige mensen die zichzelf heel warm, gezellig en family-minded vinden: dat ze daarbij ook behoorlijk dominant zijn en dingen verwachten van anderen, uitgesproken of tussen de regels door. Ik zie dat in mijn familie ook, dat er dan een familielid na zo'n feest loopt te zaniken over dat neef X er niet was en dat nicht Y toch wel haar vakantie had kunnen verzetten om erbij te zijn en dat de achterneefjes elkaar zo toch helemaal niet leren kennen. Dan denk ik ook: waar bemoei je je in vredesnaam mee? Heb zelf een leuk feestje en laat anderen het zo invullen als zij zelf willen.suikerspinx schreef: ↑08-05-2023 08:11Super leuke familiefeest gehad en de volgende dag volgende en appje van mijn schoonzus, dat ze idee had dat ik voor partner besliste om haar huis te gaan, terwijl hij nog wilde blijven. Partner gaf aan dat dit zeker niet het geval was, gaf zo een nare bijsmaak achteraf.
maandag 8 mei 2023 om 09:09
Yup je slaat de spijker op zijn kop, van die mensen die overal commentaar/mening over hebben. Die zien niet hoe onaantrekkelijk dat ze maakt. Gisteren hebben ik en partner er ook knallende ruzie om gehad dacht echt even om mijn spullen te pakken. Ben ik niet trots op dat ik me dan zo laat kennen.nicole123 schreef: ↑08-05-2023 09:01Sjonge zeg, waar bemoeit ze zich mee?! Ik heb het idee dat dit wel vaker speelt bij sommige mensen die zichzelf heel warm, gezellig en family-minded vinden: dat ze daarbij ook behoorlijk dominant zijn en dingen verwachten van anderen, uitgesproken of tussen de regels door. Ik zie dat in mijn familie ook, dat er dan een familielid na zo'n feest loopt te zaniken over dat neef X er niet was en dat nicht Y toch wel haar vakantie had kunnen verzetten om erbij te zijn en dat de achterneefjes elkaar zo toch helemaal niet leren kennen. Dan denk ik ook: waar bemoei je je in vredesnaam mee? Heb zelf een leuk feestje en laat anderen het zo invullen als zij zelf willen.
Mezelf gisteren voorgenomen nooit meer ruzie te maken om iets wat iemand buiten onze relatie vind van mij ons.
Het is dat het familie is en dat ik me partner zou enorm veel verdriet zou doen als het zou escaleren, vandaar dat ik me maar netjes inhoud. En weetje karma is een bitch.
maandag 8 mei 2023 om 09:35
Heel interessant om over ieders verschillende familiebanden te lezen. Kijkend naar mijn eigen (schoon)familie denk ik dat het inderdaad deels te maken heeft met middenklasse of niet en ook met afstand (en die dingen hangen vaak ook wel samen is mijn idee).
Schoonfamilie is groot, woont bij elkaar in de buurt en weinigen hebben gestudeerd. Die zien elkaar heel veel in tegenstelling tot mijn familie die breed is uitgewaaierd en veel minder hecht contact heeft, zowel in kwantiteit als in kwaliteit. Voor zover ik dat kan inschatten dan. Ik ben zelf ook veel attenter naar mijn vrienden dan naar mijn familie; bij vrienden gooi ik desnoods mijn hele agenda om om op hun bruiloft/promotie/begrafenis van naaste/andere belangrijke gebeurtenis te zijn en help ik graag met verhuizen, bij mijn neven en nichten ga ik niet als ik al wordt uitgenodigd.
Een familieband zoals geschetst in de op lijkt me ergens heel gezellig, maar ik ben er niet voor gemaakt denk ik. Ik ben vrij introvert en hoewel ik houd van feestjes en bezoek (met mate dan) voel ik niet heel makkelijk een klik met mensen en ben ik niet zo goed in small talk, in ieder geval krijg ik daar geen energie van. Met bepaalde (schoon)familie is het echt zoeken naar gespreksonderwerpen behalve het weer/de kinderen/etc. en hopen dat niemand begint over asielzoekers die alle huizen inpikken enzo
En ik heb zelf met een ouder gebroken na een proces van jaren en niet om iets kleins. Uit zelfbescherming maar met name bij feestdagen doet het nog veel pijn. Ik snap wel het gevoel dat je altijd van je familie blijft houden en veel meer van ze pikt, maar daardoor kunnen ze je ook veel dieper kwetsen in mijn ervaring.
Schoonfamilie is groot, woont bij elkaar in de buurt en weinigen hebben gestudeerd. Die zien elkaar heel veel in tegenstelling tot mijn familie die breed is uitgewaaierd en veel minder hecht contact heeft, zowel in kwantiteit als in kwaliteit. Voor zover ik dat kan inschatten dan. Ik ben zelf ook veel attenter naar mijn vrienden dan naar mijn familie; bij vrienden gooi ik desnoods mijn hele agenda om om op hun bruiloft/promotie/begrafenis van naaste/andere belangrijke gebeurtenis te zijn en help ik graag met verhuizen, bij mijn neven en nichten ga ik niet als ik al wordt uitgenodigd.
Een familieband zoals geschetst in de op lijkt me ergens heel gezellig, maar ik ben er niet voor gemaakt denk ik. Ik ben vrij introvert en hoewel ik houd van feestjes en bezoek (met mate dan) voel ik niet heel makkelijk een klik met mensen en ben ik niet zo goed in small talk, in ieder geval krijg ik daar geen energie van. Met bepaalde (schoon)familie is het echt zoeken naar gespreksonderwerpen behalve het weer/de kinderen/etc. en hopen dat niemand begint over asielzoekers die alle huizen inpikken enzo
En ik heb zelf met een ouder gebroken na een proces van jaren en niet om iets kleins. Uit zelfbescherming maar met name bij feestdagen doet het nog veel pijn. Ik snap wel het gevoel dat je altijd van je familie blijft houden en veel meer van ze pikt, maar daardoor kunnen ze je ook veel dieper kwetsen in mijn ervaring.
maandag 8 mei 2023 om 09:43
Ik vind de term ongezellig en normaal of niet normaal maar raar eigenlijk is p persoonlijk,ik vind grote groepen helemaal niet gezellig,mijn familie is maar klein en vind dat prima ,meer dan 7 mensen is voor mijn hoofd al te veel.
Denk dat veel mensen tegenwoordig ook heel veel prikkels krijgen van bijv onverwachts bezoek ,
Dat maakt iemand niet minder sosaal ook juist met een vriendin kun je sosaal zijn ,ik praat met iedereen. Op het werk maar hoef dus niet naar feestjes ,
Ik hou van gezelligheid op mijn manier en praat ook graag .
Ik vraag ook naar een uitslag van iemand ,
In mijn omgeving zijn juist veel mensen meer op zichzelf, collegas hebben vaak weining familie of geen contact,
Mijn ouders vinden het leuk om met ons af te spreken maar niet iedere week.
Dus voor mij is het heel apart dat iemand bijv iedere week of iedere dag bij zijn ouders komt ,niks mis mee maar ik herken dat niet ,
Onverwacht bezoek doen we ook niet mijn vriendinnen willen graag weten van te voren als je komt en andersom ook ,net als mijn ouders of andere familie voor ons is dat normaal.
Denk dat veel mensen tegenwoordig ook heel veel prikkels krijgen van bijv onverwachts bezoek ,
Dat maakt iemand niet minder sosaal ook juist met een vriendin kun je sosaal zijn ,ik praat met iedereen. Op het werk maar hoef dus niet naar feestjes ,
Ik hou van gezelligheid op mijn manier en praat ook graag .
Ik vraag ook naar een uitslag van iemand ,
In mijn omgeving zijn juist veel mensen meer op zichzelf, collegas hebben vaak weining familie of geen contact,
Mijn ouders vinden het leuk om met ons af te spreken maar niet iedere week.
Dus voor mij is het heel apart dat iemand bijv iedere week of iedere dag bij zijn ouders komt ,niks mis mee maar ik herken dat niet ,
Onverwacht bezoek doen we ook niet mijn vriendinnen willen graag weten van te voren als je komt en andersom ook ,net als mijn ouders of andere familie voor ons is dat normaal.
maandag 8 mei 2023 om 10:50
Dit, het ligt zo aan de omstandigheden, de grootte van de families, de geografische afstand. Ik woon al 27 jaar op twee uur rijden afstand van mijn ouders. Het is maar net wat je gewend bent.nicole123 schreef: ↑08-05-2023 08:51Maar dat is dan wel een groot verschil met andere families. Ik denk dat in een kleine familie, of met niet of nauwelijks familie aan de andere kant, het een stuk makkelijker en logischer is om veel tijd aan elkaar te spenderen. Of als je dicht bij elkaar woont. Dat heeft dan niks met warmte of karakters te maken, maar gewoon met de praktische omstandigheden en je totale hoeveelheid tijd gedeeld door het aantal personen in je familie.
Zo heb ik bijv 11 neefjes en nichtjes (tantezeggers), die allemaal niet dichtbij wonen. Ik ben met hen minder close dan dat ik zou zijn als ik 2 of 3 neefjes en nichtjes zou hebben die om de hoek wonen. Ik heb ook 25 neven en nichten van mijn eigen generatie, waarvan een deel weer een partner en kinderen heeft. Ik ben naar een groot deel van hun bruiloften geweest - voor zover ik uitgenodigd werd - stuur een kaartje als er een baby geboren wordt en leef mee bij lief en leed door bijv een appje. Maar met al mijn achterneefjes en achternichtjes een band opbouwen is geen doen. Mijn man heeft wel 50 neven en nichten en zo'n 100 achterneefjes en achternichtjes. Hij weet niet eens alle namen van hen, maar dat is ook niet gek met die hoeveelheid. Met iedereen meeleven is ook geen doen. Het is compleet anders als je bijv maar 3 neven hebt, die ook nog eens in hetzelfde dorp wonen.
Mijn familie zou raar opkijken als ik ineens wekelijks op de stoep sta of wekelijks bel. Dan krijg ik geheid de vraag of het wel goed gaat!
Gisteren onverwacht een groot deel van mijn familie gezien, was ontzettend leuk, ook om te merken dat er een band is. Met mijn twee broers en zus hebben we afgesproken dat we één keer per kwartaal elkaar ergens live ontmoeten in een leuke stad.
Ieder doet het op zijn eigen manier, kennelijk is dat lastig te begrijpen.
maandag 8 mei 2023 om 11:01
nicole123 schreef: ↑08-05-2023 09:01Sjonge zeg, waar bemoeit ze zich mee?! Ik heb het idee dat dit wel vaker speelt bij sommige mensen die zichzelf heel warm, gezellig en family-minded vinden: dat ze daarbij ook behoorlijk dominant zijn en dingen verwachten van anderen, uitgesproken of tussen de regels door. Ik zie dat in mijn familie ook, dat er dan een familielid na zo'n feest loopt te zaniken over dat neef X er niet was en dat nicht Y toch wel haar vakantie had kunnen verzetten om erbij te zijn en dat de achterneefjes elkaar zo toch helemaal niet leren kennen. Dan denk ik ook: waar bemoei je je in vredesnaam mee? Heb zelf een leuk feestje en laat anderen het zo invullen als zij zelf willen.
Mijn moeder is er ook zo een. Zij heeft op die manier al menigmaal een nare nasmaak weten na te geven, aan zoiets als een geslaagd feestje of reünie.
"Zag je dat Teun al heel vroeg wegging? En wat jammer dat Dirk er niet was! Hij moest werken had hij gezegd. Ja, ja mooi excuus! En het viel mij op dat Esther en klaas amper met elkaar spraken! Ja echt, viel me zo op! Die waren toch altijd zo close? En wat was er met Jan aan de hand? Daar speelt ook wat bij hoor! Hij keek zo boos? Of ik zal het me allemaal verbeeld hebben misschien?,, maar ik denk het niet!..."
En maar poken en stoken.. en het dan zelf als "betrokkenheid" bestempelen
maandag 8 mei 2023 om 11:09
Ik zie hier nu al vaker middenklasse, arbeidersklasse genoemd worden. Ben benieuwd of dat er wat mee te maken heeft.
Ik kom (denk ik) uit de iets hogere middenklasse. Ouders en grootouders hebben gestudeerd (ook mijn moeder en de zussen van mijn vader, mijn vader is van tijdens de oorlog, mijn moeder van net erna). Mijn beide ouders hebben altijd allebei fulltime gewerkt tijdens mijn jeugd in de jaren ‘80/90. Dus veel van hun leven speelde zich al buitenshuis af. Ik had vroeger toch ook nog wel veel vriendinnen waar moeder altijd thuis was. Mijn ouders hebben mij ook erg opgevoed je niet te jong vast te leggen en je in eerste instantie vooral op studie en werk te richten. De rest komt later wel. We hadden als gezin op zich wel een druk sociaal leven, maar ook een deel familie in het buitenland en zelf als gezin ook in het buitenland gewoond. In het weekend gingen mijn ouders naar theater en dat soort dingen. Er heeft weleens familie onaangekondigd op de verjaardag van mijn vader voor een dichte deur gestaan, waren wij als gezin een uitje aan het doen voor die verjaardag! Dus ik ben al niet opgegroeid met dat idee dat je elke verjaardag met familie viert.
Als gezin waren we hecht, maar de cirkel daarbuiten speelde een minder grote rol.
Ik kom (denk ik) uit de iets hogere middenklasse. Ouders en grootouders hebben gestudeerd (ook mijn moeder en de zussen van mijn vader, mijn vader is van tijdens de oorlog, mijn moeder van net erna). Mijn beide ouders hebben altijd allebei fulltime gewerkt tijdens mijn jeugd in de jaren ‘80/90. Dus veel van hun leven speelde zich al buitenshuis af. Ik had vroeger toch ook nog wel veel vriendinnen waar moeder altijd thuis was. Mijn ouders hebben mij ook erg opgevoed je niet te jong vast te leggen en je in eerste instantie vooral op studie en werk te richten. De rest komt later wel. We hadden als gezin op zich wel een druk sociaal leven, maar ook een deel familie in het buitenland en zelf als gezin ook in het buitenland gewoond. In het weekend gingen mijn ouders naar theater en dat soort dingen. Er heeft weleens familie onaangekondigd op de verjaardag van mijn vader voor een dichte deur gestaan, waren wij als gezin een uitje aan het doen voor die verjaardag! Dus ik ben al niet opgegroeid met dat idee dat je elke verjaardag met familie viert.
Als gezin waren we hecht, maar de cirkel daarbuiten speelde een minder grote rol.
maandag 8 mei 2023 om 11:09
Ik vind somige mensen ook best familie ziek mijn mening dan ,
Ik had een vriendin die ging iedere dag 2 uur naar haar ouders, en tegelijkertijd zat ze altijd te klagen over haar ouders, toen ik eens de briljante opmerking maakte goh misschien moet je niet iedere dag gaan werd ik zowat gelyncht,
Maar die kon het ook niet hebben als haar ouders met haar broer en diens vriendin hadden afgesproken moest en zou ze er ook bij zijn.
Zij besprak haar intieme leven ook met haar moeder , moet ze zelf weten maar ik praat daar niet over al helemaal niet met mijn moeder,
Zij vond het raar dat ik niet iedere dag ging of op zijn minst twee keer in de week.
Maar tja het is ook hoe je opgevoed bent denk ik ? In ieder geval lieten haar ouders haar ook niet los 37 en nog bemoeien haar ouders zich met alles.
Ik heb het contact verbroken om verschillende reden , een van die dingen was dus ook dat zij dingen die ik prive met haar besprak aan haar ouders ging vertellen.
Mijn ouders hebben hun eigen leven net als ik
Zien elkaar regelmatig maar iedere dag nee bedankt.
Ik had een vriendin die ging iedere dag 2 uur naar haar ouders, en tegelijkertijd zat ze altijd te klagen over haar ouders, toen ik eens de briljante opmerking maakte goh misschien moet je niet iedere dag gaan werd ik zowat gelyncht,
Maar die kon het ook niet hebben als haar ouders met haar broer en diens vriendin hadden afgesproken moest en zou ze er ook bij zijn.
Zij besprak haar intieme leven ook met haar moeder , moet ze zelf weten maar ik praat daar niet over al helemaal niet met mijn moeder,
Zij vond het raar dat ik niet iedere dag ging of op zijn minst twee keer in de week.
Maar tja het is ook hoe je opgevoed bent denk ik ? In ieder geval lieten haar ouders haar ook niet los 37 en nog bemoeien haar ouders zich met alles.
Ik heb het contact verbroken om verschillende reden , een van die dingen was dus ook dat zij dingen die ik prive met haar besprak aan haar ouders ging vertellen.
Mijn ouders hebben hun eigen leven net als ik
Zien elkaar regelmatig maar iedere dag nee bedankt.
maandag 8 mei 2023 om 11:10
Pindakaasjes schreef: ↑08-05-2023 11:01Mijn moeder is er ook zo een. Zij heeft op die manier al menigmaal een nare nasmaak weten na te geven, aan zoiets als een geslaagd feestje of reünie.
"Zag je dat Teun al heel vroeg wegging? En wat jammer dat Dirk er niet was! Hij moest werken had hij gezegd. Ja, ja mooi excuus! En het viel mij op dat Esther en klaas amper met elkaar spraken! Ja echt, viel me zo op! Die waren toch altijd zo close? En wat was er met Jan aan de hand? Daar speelt ook wat bij hoor! Hij keek zo boos? Of ik zal het me allemaal verbeeld hebben misschien?,, maar ik denk het niet!..."
En maar poken en stoken.. en het dan zelf als "betrokkenheid" bestempelen
Heel vermoeiend. En inderdaad zo’n vervelende nasmaak na een geslaagde avond.
maandag 8 mei 2023 om 11:25
Ik denk klasse op zichzelf niet, maar wel dingen die ermee samenhangen. Het maakt denk ik nogal uit of je in situatie 1 als familie allemaal bij elkaar in de buurt woont, de kinderen partners hebben gevonden die ook uit de buurt komen, dat je veel dezelfde mensen kent en van alles deelt, zoals de supermarkt, school, sportclub, kerk of carnavalvereniging, of in situatie 2 dat de kinderen zijn gaan studeren en daarbij uitgewaaierd zijn over het hele land, daar een heel eigen leven hebben opgebouwd en een partner gevonden die ook weer uit een heel andere streek afkomstig is. Gemiddeld zal een middenklasse familie geografisch meer verspreid zijn, minder gemeenschappelijk hebben en een 'bredere horizon' hebben dan een arbeidersklasse familie en daarmee al een heel andere uitgangssituatie.
maandag 8 mei 2023 om 11:40
Ik dacht vroeger altijd dat het in mijn geval te maken had met "afkomst". Ik heb een goede familieband en we zien elkaar regelmatig, soms zelfs dagelijks. Ook bellen we heel vaak met elkaar. De deur staat altijd open en we zijn geen van allen vies van een feestje. Mijn schoonfamilie woont "boven de rivieren" en die zijn voor mijn gevoel ronduit afstandelijk. Dus ik verwarde dit altijd met de Brabantse gezelligheid. Natuurlijk heeft dit er niks mee te maken dat maakt dit topic ook weer heel duidelijk.
Met mijn schoonmoeder heb ik gewoon geen band. Als ik ze 1x per jaar zie is het voor mij al teveel bijna. Dat is gewoon echt een vrouw die totaal geen warmte uitstraalt. Althans dat is mijn gevoel erbij.
Gelukkig heb ik dus met mijn eigen familie een hele goede band en een grote vriendenkring om mij heen. Heerlijk ik hou ervan! Ook dat we spontaan af kunnen spreken. Hey, doen we even een vrijmibo in de groepsapp om 14.00 op vrijdag en er sluiten altijd mensen aan. Daar hou ik dus echt van! Die spontane dingen.
Met mijn schoonmoeder heb ik gewoon geen band. Als ik ze 1x per jaar zie is het voor mij al teveel bijna. Dat is gewoon echt een vrouw die totaal geen warmte uitstraalt. Althans dat is mijn gevoel erbij.
Gelukkig heb ik dus met mijn eigen familie een hele goede band en een grote vriendenkring om mij heen. Heerlijk ik hou ervan! Ook dat we spontaan af kunnen spreken. Hey, doen we even een vrijmibo in de groepsapp om 14.00 op vrijdag en er sluiten altijd mensen aan. Daar hou ik dus echt van! Die spontane dingen.
maandag 8 mei 2023 om 11:43
Spontaan afspreken lukt alleen als je bij elkaar in de buurt woont.MrsMorrison schreef: ↑08-05-2023 11:40Ik dacht vroeger altijd dat het in mijn geval te maken had met "afkomst". Ik heb een goede familieband en we zien elkaar regelmatig, soms zelfs dagelijks. Ook bellen we heel vaak met elkaar. De deur staat altijd open en we zijn geen van allen vies van een feestje. Mijn schoonfamilie woont "boven de rivieren" en die zijn voor mijn gevoel ronduit afstandelijk. Dus ik verwarde dit altijd met de Brabantse gezelligheid. Natuurlijk heeft dit er niks mee te maken dat maakt dit topic ook weer heel duidelijk.
Met mijn schoonmoeder heb ik gewoon geen band. Als ik ze 1x per jaar zie is het voor mij al teveel bijna. Dat is gewoon echt een vrouw die totaal geen warmte uitstraalt. Althans dat is mijn gevoel erbij.
Gelukkig heb ik dus met mijn eigen familie een hele goede band en een grote vriendenkring om mij heen. Heerlijk ik hou ervan! Ook dat we spontaan af kunnen spreken. Hey, doen we even een vrijmibo in de groepsapp om 14.00 op vrijdag en er sluiten altijd mensen aan. Daar hou ik dus echt van! Die spontane dingen.
maandag 8 mei 2023 om 11:59
Daar kan ik zo niks over zeggen. Dat ligt er maar net aan.
Als iemand het mij niet zou laten weten wanneer er iets schokkends ( leuk of naar ) in zijn leven plaats vindt en ik hoor dat na zoveel maanden, dan voel ik me niet zo verbonden.
Maar dat is voor jou misschien wel heel anders en voel jij je nog steeds super verbonden met een vriendin die je eens in het half jaar spreekt en die dan meedeelt dat ze zes maanden zwanger is en 4 maanden geleden haar moeder heeft moeten begraven. En o, ja : ze is ook nog verhuisd en heeft een andere baan. Als dat voor jou werkt is het toch prima.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 mei 2023 om 12:02
Tuurlijk. Logisch ook.
Maar mijn topic ging niet alleen maar over familie. Ook hoe je met vrienden om gaat.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 8 mei 2023 om 12:08
Op zich geen leuke situatie voor jou natuurlijk Pindakaasje, maar ik heb de tranen in mijn ogen van het lachen.Pindakaasjes schreef: ↑08-05-2023 11:01Mijn moeder is er ook zo een. Zij heeft op die manier al menigmaal een nare nasmaak weten na te geven, aan zoiets als een geslaagd feestje of reünie.
"Zag je dat Teun al heel vroeg wegging? En wat jammer dat Dirk er niet was! Hij moest werken had hij gezegd. Ja, ja mooi excuus! En het viel mij op dat Esther en klaas amper met elkaar spraken! Ja echt, viel me zo op! Die waren toch altijd zo close? En wat was er met Jan aan de hand? Daar speelt ook wat bij hoor! Hij keek zo boos? Of ik zal het me allemaal verbeeld hebben misschien?,, maar ik denk het niet!..."
En maar poken en stoken.. en het dan zelf als "betrokkenheid" bestempelen
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
maandag 8 mei 2023 om 12:09
Ik ben denk ik jouw schoonmoeder!MrsMorrison schreef: ↑08-05-2023 11:40Ik dacht vroeger altijd dat het in mijn geval te maken had met "afkomst". Ik heb een goede familieband en we zien elkaar regelmatig, soms zelfs dagelijks. Ook bellen we heel vaak met elkaar. De deur staat altijd open en we zijn geen van allen vies van een feestje. Mijn schoonfamilie woont "boven de rivieren" en die zijn voor mijn gevoel ronduit afstandelijk. Dus ik verwarde dit altijd met de Brabantse gezelligheid. Natuurlijk heeft dit er niks mee te maken dat maakt dit topic ook weer heel duidelijk.
Met mijn schoonmoeder heb ik gewoon geen band. Als ik ze 1x per jaar zie is het voor mij al teveel bijna. Dat is gewoon echt een vrouw die totaal geen warmte uitstraalt. Althans dat is mijn gevoel erbij.
Gelukkig heb ik dus met mijn eigen familie een hele goede band en een grote vriendenkring om mij heen. Heerlijk ik hou ervan! Ook dat we spontaan af kunnen spreken. Hey, doen we even een vrijmibo in de groepsapp om 14.00 op vrijdag en er sluiten altijd mensen aan. Daar hou ik dus echt van! Die spontane dingen.
De vriendin van mijn zoon heeft veel contact met haar ouders en ooms en tantes. Ik merk op verjaardagen bijvoorbeeld dat ze elkaar wekelijks of vaker nog zien en dat ze zo'n beetje alles met elkaar delen. Ik voel me niet zo geroepen om daarin mee te gaan. Ik denk: ze heeft al haar ouders om zich heen en een hele stoet neefjes, nichtjes, ooms en tantes, die zit niet te wachten op Makreel. Ik ben ook niet op de hoogte van alle dingen die ze met elkaar bespreken, zij zien elkaar zo vaak dat een half woord vaak genoeg is: heb jij gisteren ook gekeken naar....? Ja hilarisch en die... en dan lachen. Ik heb geen idee waar het over gaat. Hoe is het met je...? Ja ach gaat wel, je weet het wel. Niet echt zo dat ik denk; ik spring in dat gesprek en vraag waar het over gaat.
Dus houden we het bij eens of twee keer per jaar, waarbij ik probeer mijn betrokkenheid te tonen door bijvoorbeeld extra lekker voor ze te koken (mislukt soms omdat ze dan ineens vegan zijn of glutenvrij eten of geen vis lusten dus daar sta je dan met je zelfgerookte zalm en de osso buco die een dag heeft geprutteld). Er wordt dan een beetje gegniffeld om die ouderwetse Makreel met haar gedekte tafeltje.
Ik zal dus wel erg koud en uit de hoogte overkomen bij schoondochter, ja.
Van mezelf weet ik dat ik dat niet ben en dat ze altijd op me kunnen rekenen, maar zij ziet verbinding en een familieband dus heel anders dan ik. En daar kan ik niet zoveel aan veranderen.
Dat hele gezellige en intieme heeft dus een keerzijde: het is heel fijn en warm voor iedereen die in de kring past, maar is niet zo open naar mensen die daar dan niet bijhoren.
Wat eten we vanavond?
maandag 8 mei 2023 om 12:10
Als je elkaar normaal altijd maar 1 keer in het half jaar spreekt, dan hoor je zo'n levensgebeurtenis inderdaad niet eerder. Mijn verbondenheid zou er niet van veranderen, want ik had zelf blijkbaar ook niets om eerder te vragen of te melden.blijfgewoonbianca schreef: ↑08-05-2023 11:59
Maar dat is voor jou misschien wel heel anders en voel jij je nog steeds super verbonden met een vriendin die je eens in het half jaar spreekt en die dan meedeelt dat ze zes maanden zwanger is en 4 maanden geleden haar moeder heeft moeten begraven. En o, ja : ze is ook nog verhuisd en heeft een andere baan. Als dat voor jou werkt is het toch prima.
Maar het is altijd wel een handig verwijt. Mijn moeder had daar een handje van. "Je zus heeft helemaal niets van jou gehoord toen zij...." en dan ging het over iets waarvan ik niets wist. Blijkbaar moet je wekelijks vragen wat er te gebeuren staat, zodat je als het moment daar is, er iets mee kan
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
